In epistolam encyclicam, a sanctissimo domino nostro Benedicto papa 14. datam ad omnes episcopos ditionis ecclesiasticae 19. Februarii anni 1749, Petri Pompilii Rodotà commentarius ..

발행: 1749년

분량: 162페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

31쪽

tota, dix m, Sanctissimi Patris cura & sollicitudo in eo fuit,

ut omnium animi a culpis expiati, veterem hominem expoliam rent , pravisque anteactae vitae moribus omnino reiectis , nomvum, qui in Christo est, induerent, novumque spiritum sibi compararent, & moribus ad Christianae pietatis regulas insor malis, non tam Urbs, quam Populus sanctus foret, atque ad sanctitatem reliquos excitaret . Provido perinde laudabilique consilio sacras Missiones in tribus publicis, iisque amplissimis, almae Urbis locis instituit. Divini verbi praeconem agit F. ita nardus e Portu Mauritio, striis loris Observantiae S. Francisci o

Sacro Romano Recessu S. Bonaventurae, vir obseveram vitae rationem, cultumque asperum , ob morum integritatem, diviti cultus promovendi studium , ac diuturnum Apostolici Missio. Darii munus, nostra hac aetate clarissi mus, qui Apostolico abr Pius Zelo in saeculi corruptelas, quae longe lateque grassantur , summa animi contentione , ac vehementi copioseque dicem di genere iniurgit ; Isaiae ci) monitu excitatus et Clama, ne cesses, quasi tuba exalta vocem tuam, annuncia Apulo meo celera eorum. Sacras has Missiones Pontificia praesentia deis

coravit Bhinimus XIV. tanto, cum omnium lacrymis, tene

rimisque pietatis sensibus, gaudio atque plausu, ut ad exemplum Sanitissimi Patris, Romani omnes Proceres, Praesules, S Cardinales excitati , ad sexaginta & ultra millia hominum iisdem sacris Missionibus in Platea Agonali mense Julii, quo haec scribimus, interesse videantur. Et quod mirum est, atque a saeculo fere inauditum, eo cum silentio, modestia, pietato , Dequentia, ac divini verbi percipiendi aviditate, ut per septem di ultra horas, stantes & immobiles perseverent, non aestivis igneisque coloribus , non incredibili omnium ordinum &omnium aetatum turba atque copia, non reliquis iisque gravis simis sive loci sive temporis incommodis revocati, aut perinlaesi; ita ut divini verbi semen in terram bonam cadere, se ctum centuplum afferre, sanctissimumque Patrem votorum

32쪽

raram & laborum suorum summam adeptum em , nemo

unus aut inficitur , aut dubitet. i s . . I

,α Abbismo bis eo deI di Diaelo . In Episcoporum curara' transfert BENEDicrus X l V. deducendi in opus, quae in hac Epistola praescribit. Ut nimirum Ecclesiarum decorem, & EccletiasticaeMusicae disciplinam suae formae restituant.Utrumque suin- .mopere optabat Carolus Magnus. Antistites enim Ecclesiarum . Quos clarissima Mundi Iumina vocat, vehementer adhortatur , ut diligenti solertique cura cultui Templorum , rectaeque Psalmodiae animum adjiciant. Quarto enim Capite Noviomais. ensis Capituli editi anno Bois., dum Carolus Noviomagii ad fvahalim versabatur . cautum est, ut Most Dominici per sum : as eisitates, ta Monasteria virorem , ac puellarum inquirant , de ornamentis Ecclesiarum , an refecta flet, ta de contiersation malorum, ta de Iemodie Udi cautu , an eo modo serueentur , quo praecedenti Capitulari sancitum es . Vides Missos Domini. cos designatos, qui singulas civitates obeuntes , Templorum latum inspicerent, ct Cantus Ecclesiastici abusiis emendarent Ub) A eib ebe appartiene alta Citta, e Disera , che da Di nisue mente goueernata. Qua ratione religiose Ecclesiarur o cultui consulendum , .& Ecclesiasticae Musicae disciplina repliran da sit in Urbe, Edictorum promulgatorum sanctionibus decla, ravit Pontifex . Nunc Episcopos Ditionis EccIesiasticae monet, ut in suis Dioecesibus idem solerti cura, & diligentia praestent . 'Hac agendi ratione usius est Sanctus Gregorius Magnus, qui pravas consuetudines, contra priscam Apostolorum traditionem. 'induetis, a Romana primum Ecelesia, deinde ab aliis ablega. 3vit. Cantui etiam Ecclesiastico Romae in primis modum posuit, tum in aliis Ecclesiis eamdem disciplinam restituit. A Romana enim in caeteras orbis Ecclesias recta sacri Cantus ratio efflu-,it, teste Joanne Diacono . ci s. II.

33쪽

MA , venendo at particoIare, Ia prima cosa, ehe te inculchiamo, si e , che te Chiese sirit rovino in huono stato, sa) Pulite , monde , cproviste di sacri arrediet volendovi poco a capi-re , che vedendosi (υ dat forestieri te Chiese deI-le Citta e Diocesi dello Stato Ecclesiastico in cat livo stato, sporche, o sproviste di s acri arredi, o pro victe di arredi Iaceri, e degni ci' esser sos ..si, ritornerchbero at loro Mesi, pleni d ' orrore, e di mal talento. Avvertasi , che non partiamo delia sunt uosit, e delia magnificenEa de sacri Temst, ne della preaiosita delle sacre suppellet-tili ; sapendo ancor Not, che simili cose non sipossono a vere da per Vitio. Abhiamo pariato delia decenEa e delia pullata , da cui non v' echi possa esentarsit, essendo la decenEa ela pulsetia compatibili anche colla poverta: perlo chela sania memoria di Benedetto XIII. nostro Benefatiore , e che si sa quanto ha travagitato in

tempo di vita sua per laretta disciplina, e per ladecenm delle Chiesie, era solito di portare at nostro proposito resempio delle Chiese de PadriCappuccini povere deir ultima poverta, e pulite delΓ ultima putigia. Il Drexellio at rom. II. lelle sue opere flampate in Monaco, net suo Traitato intitolato Gatophylacium Christi, part.2. v. Z.pαμ. scrive ; Primum ac poti mutu, quod Trivus debctur, es testinisti .

34쪽

COMMEtantum ad Int, quae in usus facros necessaria, sed etiam, quantum fieri potes, mundi ma sint: e contuita ragione inveisce contra quelli, che hanno leloro cale hen finite, e lasciano te Chiese e gli Altari nello stato miserabile, in cui si veggono: Sunt etiam sui domias habent infriarii mas ac orna tissimas: in eorum Templis aut Sacellis sitia ent omnia: Arae a frontalibus nudae vix laceris ac so diris pannis insternuntur : in caeteris omnibus cou-fusio oe Aqua or . It gran Padre S. Girolamos c)che nella sua lettera a Demetriade si mostro asso indisterente sepra it pumo della gran riccheZZadelle Chiele: Alii aedificent Ecclesas, et iantpa

rietes marmoriam crolis, rasimnartim moles as vehant, eariamque Acilirent cvitet,preti iam Orna-tiam non sentientiet, ebore argentoqiae valetas , ta

gemmis aurata disinguant Altaris, non rcprehendo, non abnuo: un quirique in suo sensu abundet me iussique est hoc facere, quam repositis opibus incubare : Iascio la sua tal quale indisserenga, qUando parto della putigia delle Chiese ; avendo coidovuli encomj celebrato it suo Nepogiano , Peressere stato esso sempre attento a tener Pulite leChiese e gli Altari, come si vede netr epitassio dei detto Ne Elano , che it Santo scrisse ad

Eliodoro: Erat ergo sollicitus, si niteret Altare, parietes a que fuligine, aetimenta teria,Lanitor creber in porta, vela semper in ossiis, si a--arium mundom, suas luculenta, ct in Omnes ceremonias pia sollicitudo dinposita, non minus, non mabus negligebat iacium . COM-

35쪽

. a provisee di acri arredi. Postquam Summus Pontifex exemplo suo satis docuit, verbo monet Episcopos, & inflammai: caepit enim, ad instar Divini Praeceptoris, prius iacere, nunc docere. Quantam olim curam habuerint piae religionis Antistites & Presbyteri , ut Ecclesiastica supellex, omnisque nivinarum AEdium apparatus ad elegantiam & majestatem enideret, ut ubique mundities & nitor explendesceret, Cres solius i) Sd. Theologus, multiplici eruditione demonstrat. Sa eius Paulinus, (1 Nolanae Ecclesiae decus, piorum Iocorum oris namentum tantu studio prosequebatur, ut in partem eximiae selicitatis poneret, si labore suo Templis mundities conciliari pos set. Magnum Basilium,Presbyteratus tantum ordine insignitum, studiosissime curasse abxotis aer moue Sacrarii decorem, . auctor est Naalanetenus cs . h piscopis Gallis peculiare fuit ornatus Ecclesiarum studium. Suas Dioeceses lustrantes, religiosam animi sui voluntatem in eo intendebant, ut in inmo Dei d cora essent omnia. Capitulari enim Aquisaranensi ( edito anno 28 p. curare iubentur: in Ecclesia Dei suam habeat hau rem, iam Altaria seeundum suum Dignitatem venerentur et non sit Domus Dei, Altaria pervia canibui , O ut vasa sacrata Deo cum magna veneratione habeantur, est ut saecularia negotia vel vaniloquia in Ecclesiis Von agantur.

OD Vedendas dat Foromeri letales deuosato Ecclesia

cois cauido to,sporebetae. rhornarebbero at loro Paesi, plenidiorrore, e di maI talento. Qui Romam, qui tot alias adeat Italici Regni praeclaras civitates , vix aliquid, ni fallor, o vium habebit, quod viliota pietatis in propatulo inverecundam faciem gerat. Ita celebris Ludovicus Muratorius cs deitatis

s Muratorius de navis in litigionem Mearrenti,M-Σ

36쪽

Italorum plerate nuper conscripsit. Bene itaque de nobis sen tiunt exterq Gentes ob vulgatissimam Italiae nostrae pietatem ac munificentiam in Templorum nitore amplificando. Quid si minueret praesentia famam e Contingere sane facile potest, ut exiis stimatione nostra excidamus, si exteri populi sorte videant collabentes & fuliginosos Ecclesiarum parietes , perfluentia te- subrutas prope Aras, mancas mutilasque Divorum I magines, vela vetustate corrosa, pavimentum vix stratum lapide plenumque sordibus, Altaria pulvere & squallore obsita, sine vitro specularia, sine conopaeo Ciboriar omnia denique saeda & deformia, & ad indignam illuviem ruentia. Numquid orationis Domus ejusmodi Templa dicenda sunt; quae cum nihil contineant, quod alat foveatque pietatem , plurima intuentium oculis objiciunt, quae eorum animos a fundendis precibus, cultuque divino avertunte i :, ce) L Gran Padre S. Sirolamo, ebe netia littera a Dem

tria o molirbos i indisserente svra i ponto de agran ruchea

ea dessetates tae.Decori Templorum praeferenda esse comm da, quae mortalium calamitates depellunt, haeretici effutiunt, suMola charitatis in pauperes specie Christi fideles a colendis Templis studentes avertere. Ita in hanc rem Erasmusrum nonnunquam serio mihi venit in mentem, quo colore possint ex-ecari a crimine, qui tantum opum insumunt TempIii extrueno, ornandis, locupletandis, ut nullus omnino sit modus . Quorsum

attinent tot bapti ria , eandelabra , tot tuae aureae orsum organorum immemsumptus e quorsum illa musicus tinnitas m gno censu conducendus e eum interim fratret , ta sorores nasim,disaque Chrisi templa, fame contabesnt. videm sere repetit in Dialogo, cui Titulus: Convivium Religiosorum. At suo liberius indulsit genio Erasmus, cum res thelogicas tractavit; &quod mollius cum Luthero aliisque haereticis egerit , in fide ambiguus plerisque visus est . Quo plures edidit libros , eo frequentiores cumulavit errores: Major utique futurus, ut de

37쪽

ipse ajebat Maliger, si minor esse voluisset. Qui hos animi sensis

produnt in re , de qua agimus , scelestissimum Iudam habent auctorem . Constat enim, eum increpasse Magdalenam pio D mini amore succensam, quae unguentum p etiosum, quod trecentis denariis vendi poterat, ct dari pauperibus, in caput pedesque Domini effundebat . Judae mens erat , avaritiam &odium in Christum Dominum conceptum smie erogationis in pauperes occultare ; simulatione virtutis vitium tegere. At Dominus non Iudae, sed Mariae sententiam probavit. Pauperintatem etiam semel iterumque multis in locis Evangelii comis mendavit , eamque omnibus imitandam proposuit, ut suis quiseque rebus strictius utatur, at non eo consilio, ne quid Deo offerat, vel ut quae osteri, sint prae caeteris vilia & abjecta. Cum I daeorum crimina effuse reprehendit, Templi ornatum, ingentesque sumptus in eius cultum impensos, numquam redarguisse legitur . oblata in GaEophylacium, quae utique in divini cultus ornatum praestabantur, non rejicienda censuit, sed pauperem viduam, totam Iicet admodum exiguam, suam substantiam in illud effundentem, commendavit. Ad haec, si in Pauperum

usum vertenda essent munera, quae Deo osseruntur, non ideo

egestas a populo depelleretur, aut mendicorum frequentia cessaret. Perpetuo Ecclesia habuit pauperes' habebit. Postquam Religio Christiana condita est, ejusque leges & instituta inter homines recepta sint ; templa perquam magmfice construi, immensque pretii munera illis exhiberi ceperunt; nec propterea sunt efficti magis egeat mortales,quam antea fuissent: quinimmo largiores eleemotinae contributae religiosam in pauperes liberaliatatem longe nunc maiorem, quam ante Apostolorum aetatem,

praedicant tot Xenodochia, Nolammia, Orphanotrophia a saliaque hujus generis Receptacula, ad levandas angustias, ima quas miserrimi homines conjecti sunt, extrum. His si addas tot nubilium Puellarum subsidia , aliatque privatas de publicas eleemosynas, quas piorum virorum, locorumque religio in dies singulos effundit, in eos, qui rerum omnium penuria premuntur, recte colliges, non modo nihil detractum esse pauperibus

38쪽

cOMMENTARIUS. . ET

Templorum extructionem & ornamenta, sed a Christianae Religionis exordio commodiorem illis contigisse fortunam , disertissime contra Erasmum scribit Albertus Pius Carpensis.ci Longo enim argumentorum apparatu probat, eleemosynam nequaquam praeferendam, sed longe posthabendam esse his, quae ad Latriae cultum pertinent, summoque Deo praestantur, praeterquam si videas pauperem fame pereuntem, ita ut nisi ei subvenias, animam mox exalate par enim est, ut tunc potius occurras pauperi periclitanti , quam Altari vas aureum serre. At raro evenit , inquit laudatus Auctor, pauperem videre extrema inedia laborantem , sed potius prssumptiva qua dam existimatione id judicatur . Utinam nostris tempor bus tantus esset in extruendis atque ornandis Templis, Fidelium ardor , & studium , ut modus iuret desiderandus i Oppositum plerumque accidit. Hoc enim tempore , c sic laudatus Albertus

cx id ipsum deplorat 3 proh dolori tantum custodi gladium , tantum illa pietas refrixis , ut paucis misint , via nulli , qui ae

va Templa construant, exornent aut muneribus precum De Fetent . verum thii ulla sculo conmuctariornata , nunc communi, aser vix reparavi'. inissam, quaeso, ut nin mutum de profanis dicam, Sacerdotum, aut Anticlitum hoc tempore huic reisudet, ut par Cum tamen interim ex censu ere hostes arcet , palatia , villai , hortor , ferarumque septa ili gemtissime ad suum eommodum ci voluptatem construanir de dies

tia autem exrenanda cut extruenda, aut nulla aut sitima Diemesi e inii praeterea Priscipum , qutive Regum , nunc Teti pia aut Manaseria extruit , dotat , aut exornas , eorum opuli tia , aut magnitudini condigne PQuod si Erasmus ad suam sententiam confirmandam Hieronymi testimonio hic laudato: Alii aedificant Ecclesias tae. male utitur,apposite respondet Marianus Victorius: vituperat .pliciter Hieroumus, ut obgannii Erasimur, Ecclesiarum sacellorumque sub umones ; sed eleemosus in viva tamini Templa

magis commendat. D x Haec

39쪽

Haec adversus illos dii velim, qui censura inurunt construentes & ornantes Templa. Non me latet, ex catholi' piisque viris esse multos, quibus eleemosynae in pauperes magis probantur, quam Ecclesiarum ornamenta. Quid in hac quaestione sentiendum sit, mei ossicii partes non sunt, definire. Cl. vir Ludovicus Antonius Muratori ci , omnigena eruditione&doctrina orbi notissi inus , religiosam in pauperes liberalitatem, & cultum Templorum suis finibus circumscribit; eumque modum designat, quo quis utrique charitatis generi, in Deum , di in homines, ex sanctissimorum Patrum di Conciliorum mentere, perpensa, facere satis possit.

lei attengione,si e,che te ore Canoniche stano cantate o recitate, sa) giusta cio che porta Iapratica di clascheduna Chiesia. net Coro , ma aclovere, da quelli che sono ad esso ohbli'ti : non essendo vi cosa pili indicante la totale ruina delI'. Ecclesiastica 'disciplina , (b) che t entrar nelleChleae, e Uedere e sentire te ore Canoniche cantate o recitate net Coro con istra pargo. Ella heris a P ohbligo che hanno i Canonici se)e gli adde tiariervigio delle Chiese Metropolitane, Catte-drati, o Collegiate , di cantare ogni giorno Ieore Canoniche net Coro, e che aqueae obhliugo non si soddisse, se it tutio non si adempte con tu ita la divogione . Il Ponteiice Innocen-III. net Concilio Lateranense , riserito iret

Caprum

40쪽

COMMENTARIUS

p. Dolentes, de Celebratione Missarum, paria dei sepreddetto obhligo ne termini accennati et Dis trie praecipientes in mirtute obedientiae , ut

Ditinum o ctiam ob tirntimpariter ta diurntim, suanitim eis Deus dederit, sudiose celebrent pari ter in devote . ove la Chiosa, spiegando la parola

cordis. II Ponteiice Clemente U. net Concilio Viennense uella sua Costituetione riserita nelle Clementine, in quella che incomincia Grais .

latio it titolo de Celebrat. Missar. paria con lostello linguaggio: Ut in Cathedralibus , Regularibus , couegiatis Ecclesis, horis debitis deo t/psallatur . Edat Concilio di Trento neI cap. t Z. deua SV .a . de , traitando degliohhligni de Canonici Secolari, cosi dice: Omnes vero divina per se ta nonper lubistitutos, commpellantur obire O cia ;- D, scopo celebriaΠti , alit alia Pontificalia ea ercenti, a flere , iusseretire, Utque in Choro ad psallendum insituro h mnis

canticis Dei nomen reverenter, disi edo , demotoque laudare . Dat che deriva, cloversi conmolia attenZione invigilare , che ii canto non staprecipitoso ), che si lacciano te fermate neri uo-ghi segnati,sg)che una parte det Coro non inco- minci it versetto det Salmo, se P altra parte non ha terminato ii tuo : Nec prius Psalmi una pars Chori ve culum incipiat, quam ex altera Pr ce-

SEARCH

MENU NAVIGATION