장음표시 사용
41쪽
35 IN EPISTOLAM SENUICTI ne dentes Uanthi taetersiculi finiamur : lario parole
dei Concilio Salmuriense isti' anno ras 3. che ilcanto fia re lato con voci unilane, sh) e che ii Coro ita retto da persone perite net canto sermo(i ). Questo equel canto, per regolare ii quale tanto fatico D S. Gregorioil Grande, conie a testa Giovanni Diacono sin) nella di Iut Uita a M. a. crum. I. AI che non Arehbe difficile rarumgiungere molle helle notiate ricavate dati Ecclesiastica erudigione sopra Pantica Scuola de' Canis tori i n) , e lapra it Primicerio che ad ena presi deva. Questo equel cantoche eccita alia divingione so). E questo finalmente e quello, che, hene regolato, nelle Chiesie piace assai piu alle persone divole, det canto figurator equesto equello, che i Monaci hanno imparato dat Preti
gligentato dagii altri, e la potissima causa, per cui sono dat popolo piu frequentate te Chiesie de' R
ratione psallimsi cI cv. s. crt. scit quippe sanesis auribus omnis musici concentiartii imtio prae hae plani canitis oesimplicis Uadiae armonia ,s recta fuerit. Atque eo fit, ut, reli-riis hodie Ecclesis Co egiatis o Parochia sis , tam libenterta aetide conc&rrat putilus fidelis ad heclesias Mona inarum, qui magisIram habentes incolendo Deo Pietatem, Ianslate, moderate,
42쪽
sint ,'Domino suo, ut Domino , Deo, cums ..ma reverentia famulantiar. uod sanepudori de Set esse Ecelemsprimariis S mastoriatis, a quibus Monachi S canendi , psallendi artem omnem aetregulam didicerunt . Epero ii sacro Concilio di Trento, che nulla tralascio di quanto poteva cooperare alla risorma dei Clero, ne cap. 18. de I ff. a 3. de Remormatione , ove Parta deli istituatone de' Seminati, fra Ie attre Cose, che pre-scrive doversi insegnare a i Chierici Seminaristi, ginnovera(q) ancor quella dei canto: in vero ii, dimi inas Ecclesiastica commodius institvacetiar, etoobra satim, atque habitu Clerirali semper utentur, Grammatices, Cantus, Compuli Eccle. rastici, aliarumque bonarum artium fisciplinam discent. . 'cOMMENTARIUS.
a Avere. Ut nonici divina persolventes officia, in suo munere obeundo praeclare se gerant, satis non est, ut quavis ratione Choro se sistant. Nisi convenienti de religioso modo intersint, officii sui partes, ut par est, non implent. Hujusmodi sunt, quisiuis sedibus otiosi versantur, dormiunt, confabulantur, nec psallunt cum caeteris, cursitant per Ecclesiam, vaganis tur , aut alio quovis modo nugantur . De singulis his vitiis agendum breviter est, ut grave illud verbum admere expendamus. In Canonicos miaestiae limites praetergressos acriter comis movetur Praesul quidam anonymus ci), religione, & scientia.
43쪽
ut videtur, conspicuus, a Clemente U. consultus de rebus in Concilio Viennensi, ad restituendam pristino splendori disciplinam , decernendis. In singulos articulos suam sententiam prodit . Cum de solemni divinorum recitatione agit, totus est inenarrando & redarguendo incompositum Canonicorum sui temporis modum: quorum aligat ira oro existenter , non 3 eani Psalmodiis , sed bini C, trini consabulantur verbis inanitar ributis, ta eaehinnis; ra rumoribus recitandisse irreverenter occupantei, divisum pervitium cum multorum scandalo impia uncta perturbant. Ad evellendos ejusinodi abusus, ac restituendam Canonicorum gravitatem in Choro, quam loci &ossicii ratio postulat, mirum, quantum studii possierunt duo Concilia Pr vincialia , Suessionense celebratum anno I ssct Senonense habitum anno I 8s. Ad suam sententiam confirmandam plura Capitula transcripserunt ex Concilii Basileensis Sessione Ea ., qua divinorum ossiciorum recitationi modus ponitur; & Canonici
per Ecelesiam vagantes coercentur. Quin etiam mores Can nicorum, licentius agentium in Choro, Aquense Concilium anno I fg s. celebratum, enarrat: severissime animaduertit in eos, qui quidquam admittunt sacro loco, siuoque munere indiagnum . Statuit proinde, ut in Choro Clerus non vagetur oc jis r incomposito corporis situ non stet vel sedeat: non moveatur huc illucque et non circumambulet et non sint invioem coli quia et non flores in manu teneat : non legat aliud in Choro praeterquam ossicium, quod tunc cantatur. Notanda haec postrema Canonis verba. Nam aliis etiam in Conciliis cautum est , ne Canonici, quum publico ritu preces cantantur, privatim
Ossicium recitent; alioquin obsequium , quo obnoxiisunt, Goro subtrahunt. Ita Moguntinum (i , &Trevirense II. utrumque
Aliud vitium in Canonicis deprehendit laudatus Praeselanonymus, quod nempe lucri dumtaxat cupiditate ad divina trahantur ossicia. Admiratione enim corripitur, nonnullos ex
44쪽
illis, eo tantum tempore Psalmis recitandis interesse, quo pecuniaria poena absentibus inflicta est . Hoc argumentum , quod late excurrere possem,cum ab instituti mei ratione prorsus alienum
videatur, tacitus praeteribo . ' .
Munus suum produnt etiam Canonici & Beneficiarii, qui majores minoresve ossicii partes integre non recitant, vel singula verba non pronunciant: idque vel lethale peccatum est , vel ad minus , irreligiosum . Consulendi Auctores de re morali agentates. Coloniensis Synodus (i anni is acerbius invehitur in
Canonicos, caeteris psallentibus, muta labia tenentes. Eos penitus aberrare ait, qui Canonicatum existimant adeptum non alicuisius ossicii in Ecclesia exercendi, sed quietis S inertiae causa, perindeque acsatis sit, paucit quibusdam Clericis,admodum lavaris, tenui pretio conductis, curam dioisi Officili cιmmitti; quod dein pejus inodi mercenarii Ancopando transcurrunt, interim Canonicis
tota vita torpentibus. Inter caetera saluberrima Statuta , quae Sess.dii. Concilii Basileensis edita sunt, ad Canonicorum disciplinam spectantia , hoc etiam habetur, quod Canonici, psallendi causa in Ecclesia convenientes, juncta & clausa labia tenere non debeant; sed in hymnis de canticis Deo alacriter modulari. Hac de causa Mexicanum Concilium(E)anno is 8 s. statuit, 'abellam in Choro exponendam esse,qui,quid in singulos dies recitandum canendumque sit, Canonicorum & Beneficiatorum oculis objiciatur. Justi nianus Imperator (s Clericos ad canendum per se ipsos urget; ne in Ecclesiasticis proventibus percipiendis, non autem in ministerio exhibendo , Clerici esse videantur. Nimirum pii Fideles Ecclesiis bona sua largiti non sunt, ut vani homines inter divinas Laudes otientur, sed ut munus siuum circa divina ossicia recte adimpleant. Demum his omnibus accedit,quod pro sua singulari sa-.hientia novissime statuit Sanctissimus Dominus Noster in quadam sua Constitutione ( ), qua receptae in Ecclesia disciplinae contrariam eorum opinionem declaravit, qui censent, psallentibus
45쪽
Beneficiariis aut Manisonariis non teneri vocem suam adiuncgere Canonicos in choro praesentes. Qui ad Horas Canonicas praecipites feruntur, & dimidiata verba pronunciant, vel integra transiliunt, nec recte suo munere fungi , censet Navara rus(r . Sanctius Bernardus cx monet suos Fratres, ut pure, semper, ac strenae divinis intersint Laudibus , mn pigri, nousomno uti, non oscuantes, non parcentra vocibui, mae praeci retex. serta dimidia, non integra transientes. Ad extremum, bancti Patres & Concilia uno ore conveniunt , urgentque Cantores, ut mores suos cantui conforment, ut vita voci respondeat; ne contingat,divinorum verborum symphoniam effrenata vivendi licentia turpiter laedi. Eusebius Caesariensis (s totus est in enarrandis divinae Psalmodiae laudibus, ejusque vi & utilitate commendanda . Hanc Cantores affluenter
percipere posse ait, M sic ais si eis vita sit para. Hinc
Carthaginense Concilium IR ( ) anno sy8., perpendens, quam gravia sint scandala, quae ex pravis canentium in Ecclesia moribus occurrere solent, praescribit Presbytero, ut cum Cant xi munus in divinis ossiciis obeundum commendat, ejus auri Ihaec gravia verba insenet et Hide, ut quod ore cantes, corde credas: ta quod corde credis, operibus comprobes. Ubi notare par est, solius Psalmista partes tunc fuisse Ossicium cantare; sivia quod solus ipse caneret, ut moris erat in nonnullis Cae imbiis; sive quod ipse incipiens , caeseris praeiret , populique & Cleri cantum moderaretur. Sanctus Augustinus (s auditorum animos, ut saepe s et, ad canendum incendens, ad recte etiam beateque vivendum excitat atque impellite Cantate vocibus cinquit cantate oribus, cantate moribus: calitetrantieam noram nou lingua, sed vita. Et alibi cs et Canta ore ,
Asue operibus. Alio loco cet) sic docet: Gotat Deo, qui vivit Deo: a iuuet nomini eius, qui operator ingloriam ejus. Eodem
46쪽
pertinent . quae habet in Psalmum iro. ci ubi semel iterumque
Cantores allocutus, hortamenta ad rerum vitam ducenda ingeminat, ut bene vivendo, bene etiam cantasse deprehendiniatur. Non poteritu probare, ( inquit , quam vera cautetis, nisi coperitis facere , quod cantatis. Ad Sanaum Joannem Chrysostomum (x accedo, qui cum pluribus in locis, tum maxime in Epistola ad Romanos clamat ad Populuminis1 - ta: Da mus canticum per opera . Urget hac Homelia Cantores, omnique ope hortatur, ne cantui per opera repugnent. Nihil veritati magis accedit, quim quod divinorum Eloquiorum cantus ex corde sordibus pleno, & a profana lingua non recte proferatur. Contra vero , qui puro corde , menteque recti psallit, licet malam vocem, asperumque s num edat, dulcis apud Deum Cantator est, inquit S. Hierony, mus. (s Quod quidem bene vivendi praeceptum cum omnes, qui divina celebrant Eloquia , aeque comprehendat; potiori tamen iure eos obstrictos tenet, qui ex publico instituto, Ecclesiae &Christianorum nominines sacrq dant operam,suisque precationi.bus peccatorum veniam populo postulant a Deo. ountae hoc amisduciae est,quod apud Deum pro populo locum Atercessoris obtineo, uim familiarem esse per vitae meritum nodi agnosco e ita S. Gregorius Magnus (U. Constat autem,homines sacros, deprecatores se pretare Deo pro humano generet,eorumquePsalmiaiam publicarum precum locum tenere , quae proinde peculiare postulat vitae institutum . eodenim publica lege celebratur CS. Leo Mais
hoc habet privile,iam , quo sacratiussis , quium quo
privata imitatiove Apenditur. Explicari satis non potest, quantum allaboraverint Patres Concilii Aquisgranensis anni ir i. ad Cantorum mores emendandos. Integro Capitulo Is 3. plures regulas complexi, quibus rectam canendi rationem praescribunt, coronidis tandem loco statuunt , Cantoribus praecipue E 1 Stu.
47쪽
studendum esse , ne donum sibi divinitus collatum vitiis faedent.(b Nou essendo i eos pia. indicante Ia totale ruina dei ' ele silea disciplina, ehe r entrare neue Obites, e verire, e se
tire se Ore Canoniche cautate , e recitate net Coro cora Iropaeeo. Publica in Ecclesiis Psalmodia huc tendit, ut Christi fideles excitet ad pietatem , & populum ad memoriam amo- lremque caelestium, non solum sublimitate verborum, sed to- norum etiam suavitate erigat, atque inflammet. Fusius haec exponunt Patres Concilii Aquisgranensis anno Sir. ci) Hinc nerimo sani capitis est, qui non videat , divina Ossicia distincto , gradathv persolvenda esse. Liceat mihi hic transcribere eadem ipsa verba, quibus Concilium Senonense(x anno I ES. animi sui voluntatem in hac rem declaravit. Cum is lEcclesiis Dei Vah dia cantanda praecipiatur, ut fidelium devo- tio excitetur ; in hoc nocturnum, divinumque O cium, Mis
foram celebritates assidue Chro, ac Populo sub maturo tenore , aestu Deae gradatione cantentur , ut ea eis disinctione colli-bcant, , Maturitate deIectent. Sed & Concilium Moguntinum
sis anno is o. ad divinorum ossiciorum celebrationem rite 'constituendam , & , qua par est , veneratione peragendam, gravissimis verbis monet Canonicos , ut corpore pariter, &mente se componant ; quo simul, & Deo cultum gratum exhibere, & populo pietatis studium augere valeant. Benedictus XIL, qui ad restituendam sacris Ordinibus religio disciplinae splen- ldorem Apostolica adhibuit studia , optimas Minoritis leges dedit , eisque excolendae regularis vitae formulas praescripsit; cum de divinis ossiciis, & psallendi modo agit, eo potissimum animinum intendit, ut populi offensionem, quae ex praecipiti Off-ciorum recitatione oriri selet, caveat, atque avertat ( . Lutavero cautus Eccle suus, diuelae laudis sacri um, fracta que labiorum carentium , nsvsolum eoru , qui psaltavi, sed etiam auditorum aedificatio esse debetit, eosdem Fratres hortamur ima
48쪽
Domno , ut diuisas laudes integre, attente, honeste , ac religiose persolaant: gestui leves , cautus dissoluto eu fractos omm-ns declivent: tractim psallavi Lbito inorer iccaepta, quet triti cau- lauda fuerist, si ut continuent, si ulpausent. Tantum aute in
abest a nonnullis Choris, ut qui Cantorum munere funguntur , tractim psallant , paululum , interquiescant, respirent, continuent, pausent, ut quandoque, praecipiti velocitate festitianter canentes , ultimum illud momentum sua naen te recogitent, quo e Choro sit abeundem . Hinc populi circum stantis offensio, hinc divinarum rerum nausea, hinc sacrorum rituum contemptus, hinc denique Deus ad iram potius, quam ad misericordiam provocatur Ut hisce malis occurrant Patres
Concilii Trullani anni et OS. (i) stat fiunt, inordinatis vocibus
G k,υ ἐν Θ r Sed cum metus siteusioce , o com- p et oue psalmodias Deo , occultorum tu pectori , obferre . Longe praestantiora sint , quae Concilium Trevirense (r anno Is v. his obsurdis, quae illa aetate invaluerant, avertendis , solerti diligentique cura decrevit. Post quani enim Patres, Zelo pietatis abrepti, vehementi stylo in frequentem abusum in se rexerunt, quo per sepinam negligentiam, & incompositum ac praematurum vocum strepitum Beneficiarii divina officia persolvebant ; remedia tandem praescribunt , quibus his scandalis consulendum sit. Ac primo, ut Laudes divinae per singulas horas, non cursim ac fesinanter, sed iratam , servatis
intervallis decentibus , redereuter . alacriter absolvantur. Tum, ne quis clamorem supra alterum efferat, naturam alti p'uS aequo urge it, monent; ne vel insanire, vel animi lascivia is gestire piolius videatur, quam servore spiritus exultare . IIaec autem ut Cantores facilius assequantur, utque composita voce verba pronuncient , eaque non transcurrant, nec syncopent; prae oculis habeant, oportet, S. Benedicti monitum, quo
49쪽
Monasticae vitae professores ad rectam psalmodiam flectebat: Sic enim illis canendum esse , aiebat, ut mens nostra concordet Mei nostrae. Nihil dici potuit illustrius . IIis enim paucis verbis plura complexus , reverentiam postulat , animi Deo devoti ardorem , eaque omnia, quae Religiosam sanctorum officiorum
recitationem comitantur .(D I canonici. Sacrorum Canonum scientia, sedulaque custodia Canonicis nomen dedit. Clerici omnes Canonicorum olim appellatione censebantur, quod Canones probe nosse oporis teret. Morinus ci) loculenta testimonia prosert ad probandum, fuisse olim in more positum, ut qui ordinibus initiandus esset, interrogaretur prius, an Canones evolvisset, probeque sciret. Nunc Canonicorum nomen arctius sumitur. Officii, operis, militiaeque Clericalis nomen est, non reddituum, nec emolumentorum,quae postea Canonicis accesserunt. Molanus(a a Canonicae seu Regularis , bonaequae vitae professiaue , Canonicorum appellationem ducit. Quamobrem I vo Carnotensis(s , qui in praecipua officii sui parte posuit, Ecclesiae suae Canonicos ad vitae integritatem revocare, hoc illis nominis etymon ob oculos ponit. Canonici appellati esti, quod Canonicas aegulas velli s obse vare caeteris arctius detiovisti . His similia habet Radulphus Tungrensis, qui Canonicis ad sacros Canones exequendos, stimulos addi ait ab ipso illorum nomine . Hinc laudatus M lanus(a , tuto se inferre posse contendit, Canonicos, si qui vitam ducunt suo nomini minime respondentem, praeclaro ac praestanti Canonicorum nomine non esse cohonestandos; sedsuerbene ornatos nuncupandos . Cononicum esse , es titulus profitentis se cavonice viseret, quare, si qui Canonici a nomine es professione sua degeneravi, vere tameu , quamdiu Canonicatum ferueant, Canonici dicuntur; sedite ut de Chrisianis dicit Salalantis:
CHRISTIANUM NOMEN AUREUM DECUS EST, SUO SI INDIGNE UTAMUR, FIT, UT SUES CUM
ORNAMEMTO ESSE VIDEAMUR . Eum in modum
50쪽
tamici dictam accipiant. Cavonici nomen honoris tiratus essso eo inrigue utamur, sit, ut suescam ornamento esse videa-
eon tutia devoetione . Plerique Doctorum censent, praecepto re- .eitandi Ossicii divini satis non fieri, nisi duplex attentio externa, ta interna cohaereant. Vide Antoine (i3 Theologiam moralem recens excusam, Fagnanum, aliosque Canoni stas in Corum. Dο-Ientes. De celetarat. Missar. In quo autem interna, externa attentio sita sit, operae pretium est, ut paucis exponamus. Psaulandi disciplinam in duobus potissimum consistere, clarus vir Edmundus Marte neca, notavit et alterum hominis exteriorem compositionem spectat: alterum interiores animi affectus dirigit . Utrumque Tridentina Synodus his verbis complectitur: reverenter , distincte , de teque . Si alterutrum ex his desit, ejusmodi divinorum ossiciorum recitatio neque Dei veneratiomem , neque hominii petitionem continet: quae quidem sunt ex Tertulliano (s propria Orationis ossicia. Et primo quidem , redereuter . Ad exteriorem reverentiam pertinet sensuum custodia, gravitas morum, habitus decentia, totiusque externi hominis composito, rei sacrae accommodata . Chori disciplina plena religionis, plena pietatis est, ab iis observanda , qui in eum locum conveniunt ad Dei laudes concelebrandas. Luculentum testimonium suppeditat Agobardus Lugdunensis Antistes , qui omne studium impendit , ut sui Canonici & Beneficiarii, habitu corporis composito , sui specimen populo praeberent. Placendum es , inquit , divinis scutit,habitu corporis, es' modo vocis; nam, ut impudentis eselamoribu repere, ita congruit verreando, modesti precibus ora
Dipuncte. Ut Lectiones in Ecclesia distincla legantur, sanis