장음표시 사용
181쪽
Oseula tam longas non bene pana moras . O lacrymae, o trepidi quondam suspiria cordis , aerumn.eque graves , assiduusque labor ,eareo libens vobis, noxam puellamque remitto Si modo tam grandem Fonte tulistis opem L
animae desideria r α IO - Sed non assidue . Non enim permanenter hic figit pedem, imo laevissimae sunt amplexus illius morae. Vides in Cantic. Dilecta . Exultat illa de Dilecto a se invento. Chorum puellarum invitat ut eius Benignitatem, pulchritudinem, Suavitatem asmirentur; suo gaudio communicent; ut esti sae in plausus felicitatem suam praedicent. At ecce extemplo de eius fuga tristatur et dolet , rursus in lacrymas Hulationesque relabitur.
Ternum verymis atque laboribus
182쪽
P II Λ n. D I V. AMOR. I 67D Ieriae Comites quas amor inclytus Pecit perpera as unanimes mihi :Tanti participes vos volo gaudii 'Pro me si tenuit Dos dolor hactenus. Quem per tot nemorum lustra, tot ardua Quaesivi toties per juga montium; Non lassis pedibus, non oeulis dedi Optatam requiem. Non timui agmina Custodum Uigilum perDolitantium . Et quid commemorem eaetera' Noscitis. Et Dos jam memini saepe doloribus Vestros Fonte meis ubere eopia iunxistis gemitus. Hune ego denique Inυeni . O alacres currite, cernite Dilectum . Nit eis oscula fgite Plantis . Ferte rosas , lilia texite
Eae his O subito vin Ia , sellicet Ne rursus fugiat. Compede forea Buc Uincire juvat . . . Vuid loquor i Hel mὶhi fugit. Celeri se pede Antius Par D ntis i ibus , parque volueribus Tella Cydoneis proripuit; meam Et spem destituit, caeptaque gaudia . DUS in quo datur uti suavissime conquιes e re in ardore Amoris Dei. Ecce victoria: en
183쪽
amoris triumphum; ecce pulcherrimas Divinae Gratiae opes. O Gratia adsis tandem.
Sepositam ' exornet plurima gemma comas . Fulchrior hae solito propera, plauSuque Secundo Gratia carbaseo lilia funde siau . Adsit amica cohors, gressus comitetur euntis ,
Purpureasque rosas spargat utraque manu.
Regnat Amor, laetos agit inelytus ecce triumphos . Tanta triumphantem splendida pompa decet. Regnat Amor 'fit amoris opus, placidusque recumbis Dilicitae in gremio denique castuS amans. Fortunata dies votis, lacrymisque petita ;Candidulas inter nobilis una dies. Dic age quota tuum perteritent gaudia pectus uod tibi eonsilium sequis tibi sensus Amans' suta tu conSilium , sensum, mentemque requiris Dilectum, si optat talia Scire , roga. Me totam ille habet, inque uno, ac ipso USa quie nIlle meus sensus, consiliumque meum:
Ut pelago data gutta feror ; demersaque in illo ἔIllius O vita gaudeo , GPo , regordum mI, Sum totum illud ego, hoc me reddidis ipse 2 In siM me jungit, rare propriamque facitis .etera ne quaeras, na/n defciemus uterque.
184쪽
X - α Imo ne sic cito abrumpas sermo Nem. Non paucis, sed multis me velis. Dic obsecro. . . . adi JO - Quid dicam Quis selicitatem animae in hoc statu positae enarrabit 'Exsuperant longe mentis humanae captum ga dia quae in illo gradu animam pervadum. Tunc aure felicitatem suam anima cognoscens exclamat: Sub umbra illius quem desideraveram σedi, ex fructus ejus dulcis gurturi mea : in froduxit me Rex in eeliam vinariam. Scilicet ubi anima bibit non modo ad satietatem , sed et ad ebrietatem , ad extasim, ad languorem, ad somnum usque, ut sequitur; licet haec amoris ebrietas et somnus spiritualis libertatem hominis , et iudicium rationis , et mentem non evertat, sed ad divina elevet , et multa quae vires hominum excedunt detegat, Sensusque externos, et affectiones internas quasi sopitas relinquat. Largitur hic Sponsus Sponsae suae donum Supernae Contemplationis non tantum intellectivae ad modum Cherubim , qui scientiae plenitudine fulgent, sed etiam assectia vae instar Seraphim qui amore toti ardent, et extra e rapriptur in Deum- Sequitur; ordi-
185쪽
tem . Scilicet sub vexillo caritatis colleste virtutes omnUs; et vires animi et corporis ce tant optimis quibusque actibus, et modis hominem totum , et Omnia creatae in Deum transferre, Deum demereri ; et quidem tanto
studio, contentione , et constantia ut etiam languidae , exhaustae, et enervatae nolint i men vel tantillum remittere . Hinc anima ita cum amante unitur ut ipsum intra sua' viscera recipiat, uel potius a seipsa diυulsa rota in Deum abeat, et rota sit rutra Deum, unumquid eum ipso effecta, et caeterorum omnium
oblita in ipso uno requierear ς ipsum unum intuens, unum diligens , uno fruens ἰ hinc exclamat: Dilectus meus mihi et ego itii . . . . . . si . Ego Duecto meo , o ad me eom
agnoscere in anima nondum a corpore separata, nec ad intuitivam Dei visonom e0em eam tum Deo conjunctionem quae in Coelis habetur . Sed aientes animam trans Ormari in Deum; in Deum abire ,&raetera quae hie commemorantur, volunt significare vim amoris maxime vehementis qua anima in hoe statu ad Deum fertur ; qui status, ut supra observavimus, non est permanens , imo neque diu' durare potest. Advertendum quoque animam nunquam ad haec venturam nisi totam se Deo permiserit ; nisi terrenis omnibus rebus mortua sit, nis uni Deo vivat. Confer Apostolum Galat. Cap. a. Vivo ego jam non ego ἰ vivit vero in me Christus. Hue revoea il-
Iud ejusdem Apost. Ephes. 3. Ut impleamini in onmem plenitudinem Dei. Hie est ille status qui ut ait
186쪽
P Η Α R. D I V. R M O R. veraro ejus . . . Anima mea liquefacta est in me . Scιticet non eX maerore ut antea quando non invenit Dilectum, sed ex Consolatione, et vi tenerrimi amoris dum in eo invento delectatur. Sicut enim vehemens calor ignis liquefacit glaciem, eamque quasi a propria nam tura dimovet, iubetque diffluere , et commisceri terrae, intra eam imbibi , et cum illa quasi unum fieri, sic vehemens amor Dei liquefacit animam, et facit eam a se quasi dis
fluere, et rotam ira absorberi atque imbibi a Deo, ut ex duabus unum estici penitus videatur . Hinc oritur extasis animae, Oblivio sui, transgressio in Deum, raptus, Volatus, S
annus, et liquesaetio animetae; et sic Mystici dicunt : Animam deficere in se, perdere seipsam, in nihilum redigi, converti , et transfigurari in Deum sa). Ne tamen existimes animam in . hoc S. Thom. O se. 63. Facit frἰngere ἰndissolabiliter,& subdit : In praecedentibias gradibus anima amat σamatur , quarit, O quaerixur, vocat cartir . In
hoc aureia gradu etiodam miro indissimili modo rapit oe rapitur; tenet oe tenetar; stringit σ sirin- Θών ς una uni per amoris copulam foriatur. 1 Fusssime supra exposuimus quomodo haec sint intelligenda . Mysticos sic loquentes quod Asaepius monuimus improbare non possumus . Caute tamen illos aecipimus , non verba , sed & mentem eorum in his persequimur . Detur haec illis venia , quandoquidem sunt in Amoris disquisitione , & scimus amorem tendere ad similitudinem; & quanta vi profani ipsi Scriptores terrenum amorem pollentem nobis exhibeanti. & in quae locutionum monstra la-
187쪽
47s L I B E R III. hoc somno prorsus sopitam iacere , et otiari: nihilque intelligere , et nihil mente percipere, Nam miras tunc illustrationes,όxcitationes, et affectiones recipit a Deo ; idque non suo St dio, et conatu, sed potentia solius Dei , anima υitaliter quidem, sed passiνe se habente. Est otium non desidiae fovendae, sed sapientiae hauriendae. Omnis enim Unio, Amplexus, Somnus, Raptus, Miasis, aut Suspensio in qua mens intus nihil Divinum percipit vana et inanis est. neque a Deo procedit , sed vel a malo Spiritu , vel ex animi deliquio , ex de-hili corporis complexione nascitur , quia Deus
nunquam motus corporis, et actiones sensuum
externorum suspendit , nisi ut ab intus fac, lius, melius, et tranquillius mentem illuminet,
et ad se rapiat . α TYR α Et quid ultra expectabit sortunatissima haec Anima Z α JO αUisimus superest Scalae gradus in quo sedet Deus. Ad hunc gradum anima dum devenit,
stivi Poetae ad pessimam illam affectionem fgni Mandam proruperint. At quid terreni vis amoris si eum vi hujus nostri comparetur Coelesti ergo amore in flammatos qui haec scripserunt suscipimus. , & colimus . Absit ut in crimen vocemus . En quomodo haec praeclare exponat Ricard. a S. Victor. de Gradib. Caritat. Anima tintim amat , ti m diligit , udi um anhelat, ipsum suspirat, ex ipso marcescit , iuisso requiescit . . . Sed quis ει us afectus t rauni dem digne de feribai λ sttiomodo omne desiderium expellit o Quomodo omne sitidium excludit . Cum frui potes eo quod diligit , omnia paritis habere se credit . Sine illo horrent omnia , sordenι nni Ua.
188쪽
PHAR. D IV. AMO R. 'I73 deser x eorpus, et mortalitatis vinculis exuta intuitiva Dei visione potitur; similis fit Deo: Similes ei erimus quoniam videbimus eum fiaeuii est. Io: Epist. I. Cap. III. Uers. 2.
METRUM υLTIMUM. Deus quidnam hoc Θ Similes ala esse
futuros. Nos tibi coelesti cum te adspiciemus in aula ΘPIos similes Domino Θ suae stulta licentia stulte Ausa sibi hoe daret sin tantum spe se ardua tollensΘPingeret aut sibi tam felleia somnia demens ΘO Pietus immensa Dei , o dignatio mira lx illa homo similis Domino P At cognoscimus omnes Boe quantum doluit, dolet, aeternumque dolebit , Exitio O quanto steterit tibi Geifer olim cum similem Domino dixisti te esse futurum.
Ille Poli princeps , ille I dux agminis omnis
Aliteri, proceres inter pulcherrimus unus Sidereos , nulli tune majestate secundus, De te hoc dicto tantum subiisse malorum PAt nos primaeva infecta e radice creatos Vasa irae, miseros dirae natosque gehennae christe tuo ablutos penitus fuitante ervore, Inque tui sortem Regni, partemque vocatos Eximio Leros tali dignaris honore. Eequis atrox adeo, quia totus ferreus unquam
Temperet a Iumnis, O non νς cera liquescet,
189쪽
Illa suae menti quoties securris imago Lucis , cum nexu carnis , vinclisque solutus hue volans releri petet astra misantia cursu, AEterna O sedes invectus Iuce eoruscas Disinis epulis aceumbet; eumque supremus
conditor ipse Orbis se se praecinget , O ipsis o res mira in ministrabit. Nos eredimus ipse Dixisti quoniam Domine . Eequis talia fari , Si non dixisses, alias auderet 8 in illud Conturbat propius quod te perhibente magistro Audivi, O didici, O servo, quod nempe recumbens Sit maior, potiorque ministrante . Intonet alium Ee Michau: Quis enim ut Deus . Haec egoemente revolvens ' Haereo; non oblita mihi mea namque putredo .
Ase quid nune dubitem P Piget h.ec memorare, Manebit Pollieiti inviolata fris per saecula cuncta;
Nullaque te Pater omn*otens sententia Derere. Expectamus; Enim nos spes non fallet amiea Utque audivimus De ita se eernemus habere. O Domine ex toto quis te non pectore Semper Dillaei, atque omnes tibi non sacrabit amorest