Pharetra divini amoris libri 3. Antonius Malvasius

151쪽

cri , et meriti reportabit homo, sedimultum damni et inquinamenti in se derivabit . Et

inbhanc sententiam accipienda sunt Uerba Iob. Cap. 2. Sa laetatum est tu abscondito cor

meum, et Osculatus sum manum meam ore

meo, est iniquitas maxima α TYR α Quid ergo hi se inani labore fatigant 2 Nonne maximae dementiae esx laborare ur non prosectas, imo ut re ipsum perdas P

TEr stultus qui quaerit damna laboristis vltro ,

Saevaque Suscepto probra labore capit . Sordidus est, turpis, UeranuS , iniquuS , acerbus Qui dare scit tantum tristia damna labor.

IO di se ipsos hi perdunt, et sensim In ceris

tam ruunt perniciem ; dum enim voluptatem suam, in illis bonis quaerunt operibus , hanc dum non inveniunt subtrahit enim illam Deus in miro conglaciant torpore, seque a bonis illis actibus retrahunt , et corde confiam progredi non audent; et de his dicere videtur, Sa-

152쪽

suaυitatem tinguenti. ρα TYR α Et cur sua

vitatem illam subtrahit Deus ' Cur illos in deliciis pascere non pergit.ρ α IO α Ergo semper ut parvulis lac illis praebebit P Solidiori cibo in aeternum privabit Θ α TYR α Teneo α JO α Subeunt longa Spiritualium ope rum ita dia ; quandoquidem quo plus se quam Deum in illis operibus quaesierunt , iustum

est ut poenae ergo densis subdantur tenebris, depravatoque iudicio omnia in quibus volupta tem illam non sentiunt, aversentur . Et hoc fortasse significavit Μichaeas Cap. . et de his locutus est dum dixit: Malum mantium Suarum dicunt bonum . Scilicet quod illi maximi ducunt opera spiritualia in quibus voluptatem inveniunt, despiciunt autem illa quae nubio sunt ipsis oblectamento α TYR α Si res sic se habet, iuratus s et non perfidum dicam sacramentum ) affrmabo nimis ratos inveniri

homines , qui unice propter Deum'operantur bonum , nullum prorsus internae voluptatis et laetitiae sensum quaerentes, imo generose , et constanter hujusmodi repellentes illicia . At quantum incommoda illa vitae ratio i Tolle omnem prorsus voluptatem, in quas conjicies hominem angustiast Quanta desolatione obrues

Sane ea est conditionis nostrae natura ut uno luptate trahatur hanc si omnino remotam

velis vel hominem necabis , vel vitam etiam morte ipsa ei reddes amariorem ; si virtutem quam

153쪽

LIBER III. quam nulla sequantur praemia ostendes, depi matum Pavonem mihi videndum exhibebis .

METRUM XVI.

Uisnam sponte laboribus

Sese subiiciet, dulcia demseris Illis si sua pra inia Z Qui mercede caret divite futilis Est prorsus labor I irrita Hune O subsequitur gloria, languido

Tunc virtus traditur pede . Ut Dentus positas conglaciat nives, Desperatio torpidum ' .

Virtutem penἰtus reddit, O laneas Alus illius abripit. Vtilis pallidula tabet, O ingemis,

Et mutat clamygem Suam Haec , si conspicuis cernis honoribus cultores et cuOS SuOS; Hi time fracto etiarn pectore eoneident.

154쪽

argumentum. Quam bene tunc ad Deum assicitur anima i Ingreditur in obscuram illam contemplationem, poenarum et angorum plenissimam licet, at maxime necessariam, ut adoptatissimam illam lucem perveniat, summum

que se licitatis statum in quo illius divinae a Mysticis memoratae Unionis, compos fiat. Id si quae supra innui expenderes, nullo docente facile intelligeres α TYR α Quas canis ambages Θ Per asperum semper iter duxisti . Vim passa est ratio mea; et nunc maioribus Involvis nebulis. Quid obscura illa Contemplatio PDeus lux est. Quid poenas 3 et angores com- memoras, cum nos delectari in Domino i beant Scripturae Θ Laetitiam, suavitatem, iucunditatem eorum qui Domino servi t. frequentissime proponant ρ α IO α En bellum hominem qui ad magna praemia per nullos labores Vult pervenire ; egregium bellatorem qui victoria et coronis, si necitamen pugna, Velit potiri. Plane dormienti tibi tot bona congerentur in sinu. Placet 8 Visne veterem hominem exuere P Scis Regnum Dei vim pati ξ Sordi-hus scedatum animum nullus excoquet plar

PROSA XVII.

155쪽

gans Ignis ' α TYR α Est id omnino necesse α JO α Et id obscurus ille Contemplatio

nis status mirifice praestat: neque ego alio consilio luculentIssime tibi demonstravi intelle.ctum, et voluntatem Omnibus imaginibus spolianda : evacuandas omnibus speciebus, et sormis potentias; vacuum omnino. animum asserendum ad Deum , nisi ut te paratum habe rem cum haec essent proponenda Sane divina sunt haec quae tractamus . Oportet ullDeus invadat vi aliqua animam illam , ut serocientem et appetitibus implicitam perdomet, et explicet α TVR - Id pergratum . Quid enim iucundius quam sub manu amantis Domini mei me collocari Θ Crucis Christi sectatorem fieri P

METRUM XVII.

rri Tro dolorum turbine

Cunctisque poenis obrua crux alma Christi eontegat. Umbra sub ista molliter Seuera , dura , tristia Me persequantur Omnia. Me sie agentem dummon

Claudam sopori lumina, Hie non timebo languidus Ferocientet hostium Prius

156쪽

P Η Λ R. DIV. AMOR. Frius molestos impetus, Et pace'tuta perfruar . Quin hie benigna , blandaque Tormenta quaeυis dixero Gaudere dicam perpeti;

S.b si flagellis et accipi ,

deindi , νorari , pertrahἰErit voluptas maxima.

IO die Sed tristatur anima; videtur sibi omnino derelicta, et omnibus miseriis tradita; mo tem eligeret. Hoc expertus Job clamabat 23. Nolo multa fυν ei Iudine coutendat me tim , ne magnitudinis stiae mole me premat. Pauperem, nudam, orbatam sentit tunc se anima.

Quantus moerori Exulant f inquiunt Mystici

ab ea tria genera bonorum quae illam recreare Sunt apta . scilicet Temporalia , Naturalia, Spiritualia , cernit se in contrariis positam malis, scilicet miseriis imperiectionum, ariditatibus: et potentiis vacuis, et Spiritus derelictioni ingemiscit'. Etenim cum Deus purgat animam in substantia sensitiva et spirituali; in potentiis interioribus, et exterioribus, ne. tesse est ut ponatur illa in pauperie , et vacuitate omnium harum partium, et inanis, et

arida in tenebris tabescat. Id praestat Deus

157쪽

per hanc obscuram Contemplationem, in qua anima non solum naturalibus his nudatur fui. cris , ac literque hae via torquetur , sed etiam intrinsece purificatur, et quodammodo destruitur , donec radicitus evellantur inolitae cunctae

affectiones, et habitus imperfecti. quibus illa scatet . Exhibe phantasiae tuae, si hoe vis intelligere , metallum conflandum in ignem iniectum , et sic assequeris sensum Verborum EZecchiel. 24. Congere ossa quae laue succendam;

consum uιur carneS , et coquestur uni Uersa

compositio , et ossa tabescent. Hic adumbratum cernis qua poena divexetur anima in illa Vacuitate et paupertate, et additur statim : Pone quoque eam super prunas vacuam ut incalescat , et liquefac aes ejus, et consetur in medio 0Ms inquinamentum eIAS , et consumetur

rubigo ejus. His exprimitur immanis animae cruciatus quo transfigitur illa in purificatione ignis hujus Contemplationis. Id et voluit D vid dicens: Psal. 18. Salυum me fac Deus &c. dum spero in Deum. Frequentissimam habes in Scripturis S S. Virorum querimonias, eiu lationes , doloris plenissimas voces id ipsum

ingemiscentium . Commotus sum mirum in modum audiens Ieremiam in Threnis : δεσνir videus paupertatem meam in virga indi-guationis ejus . Me minaυit et adduxit iurenebras, ex Non in lucem . . . . Discrucior dum repeto; libera me hoc angore ς consule ipse totum textum usque ad illa Verba : Κ cordare paupertasis , et transgr SIι9UiS m oe,

158쪽

P H A R. D I V. AMOR. 1 3absynibili et fellis . Memoria memor ero , ιν

rabescet in me anima mea.

METRUM XVIII.

SAE. Dis exeoquit ignibus

Ad Patriain quos dirigis

Hector inclytus omnium, Arctoque clauditίcarcere

Donee sordibus eluat

Iustum est hanc ad imati rem

Ut formet almus Conditor Hie quoscumque parat sibi

Leata sorte jungere;

Illos mirificis modis

Saevis usque doloribus . O uim dolorum maximam,

159쪽

LIBER

J - α Tu me ad insaniam adigis . In

quam tyrannidem incidimus P Haeccine via Domini patris amantissimi r Nil commoveor eiu latibus Sanctorum quos innuisti Virorum ; alio ex sonte lacrymae illae prostuebant. Periclitabantur Vita, fortunis, pace; hujusmodi vexabantur calamitatibus, non hoc quod fingis dolebant α IO α Imo et hoc dolebant; an alias eos sic abiecto, et vili animo fuisse suspicaberis ut illas ob calamitates, in semineas , et viro indignas collacrymationes, et questus illos effunderentur . Et scis quid per haec intendit Deus ' Μiseret me tui . Cum carnali iudaeo mihi res esse videtur. Cerne bona quae exim de oriuntur. Deus revelat profunda de ren bris , et producit in lucem umbram mortis obi XII. Erit animae illius luκ sicuti eius fuerunt tenebrae : Sicut tenebrae ejus ita eplumen ejus Psal. I38. α TVR α Desine . Mihi hie illudi non patiar. Vis ne ut desiderem hic summam Domini mei clementiam Si spirituales illae motiones et voluptates sum mo sunt animae incitamento ad proficiendum , et ad persectionis statum assequendum; si animam virtutibus implent, muniunt, hilarem fa-piqiit et tutam; si exinde spirituales acuuntur

160쪽

P Π A R. D I V. AMO R. appetitus, vegetantur potentiae, omnia intima reflorescunt, exultant ossa humiliata, dilatatur cor; ut quid inverso ordine defluent cuncta Ariditate conflictabimur, vacuitatem illam a

petemus IO α Ni te plus oculis meis

amarem Tyro, tragica scena fabulam claude-Tem , teque desererem . Ne praeceps in iudicium seraris; ne dictatorio more decernas. Audi, et summam Dei clementiam, cui ne desis vereris, admirare . Anima de qua loquimur habet potentias languidas, appetitus viles, imos, et impuros. Si his sapor, et Voluptas etiam spiritualium bonorum daretur, non posset saporem illum et voluptatem nisi languide, impure, et misere recipere . Scis ne vulgi ore tritum axioma quod : quicquid recipitur ad modum recipientis recipitur Z Cum ergo hae potentiae naturales non habeant puritatem illam , nec virtutem quae par sit gustandis sinpernaturalibus rebus ad altissimum modum qui decet ipsas res spirituales , sed tantum sint aptae ad gustandum illas modo imperfecto, et impuro, et languido iuxta propriam conditionem , hinc omnino necesse ut naturalesillae potentiae evacuentur , in nihilum' redigantur scilicet modo supra eXposito in . ut purificentur, in noventur , et aptae ad tantum num reddantur . Hoc autem quomodo fieri poterit nisi vetus homo. destruatur; nisi omnes illae potentiae temperentur , disponantur , parentur ad excelsa de quibus loquimur λ Sciscuod omne donum communicetur desuper a