장음표시 사용
191쪽
ctionem Siciliae , vel Calabriae a Patriarchatu Romano re.
ferendam censent, iis ducti momentis , quod Romani Pontifices , qui ante Photii tempora floruerunt, Hadrianus, ac Ni Colaus 66', quorum unus in VII., alter paullo ante VIII. Synodum Dioecesseon Romanae Ecclesiae restitutionem urserunt, Calabriae quidem reddendae nunquam ; Siciliae vero secundus dumtaxat secerit mentionem , propterea quia , ut putant, Gregorium Asbestam paullo ante Photius ad Metr politicam in Sicilia dignitatem evexerat . Neque enim antiquiorem harum regionum abstractionis , quam in vulgata Leonis Sapientis novella post octavae Synodi . tempora velit. gia reperiri autumant. Quinimmo, quia nos urgere potissimum videtur, quum Nicesaus ipse Dioeceseon restitutionem expostulat, singulas dum singillatim exprimit , . nihil e Calabria , nisi Calabritanum dumtaxat S. Petri patrimonium, e Sicilia vero Syracusani Archiepiscopi consecrationem exposcit. Verum, ut compendi 5 dicam, fatendum ingenue est Scriptores Graecos Theophanem , Zonaram Cedrenum , Glycam ,& quoscumque Leonis Isauri res scripto mandandis , abstra. Elionis quarumlibet Dioeceseon neutiquam meminisse; quum
tamen verissimum sit, ut in epistola sua Hadrianus loquitur , tune cum patrimoniis Romana: Ecclesiae μος sublatas , quan
Siciliam confugerant i atque ex com menticia In rii divisi ine inter Carol. V., & Graecos Alisti illos facta , Siculos ad C litanum Patriarch.transiste arbitratus, frustra Autonini Ami- et , Pirri, & Piec γli sententias conciliare conatus est. Ex tuis: porro digitum m rem intendisse Amitus videtur in dissert. de urbis D
cistarum Archiepiscopatu , in qua tametsi ante 8. saeculum eam dignita
tem hule urbi levillimis conie9utis
vindicare conetur, iure tamen ad tem-
Pora T. Synod. praecodentia . Siciliae ad Graecum Patriarcham deis tionem retulit . Pirmis autem , ut maculam nanc, ut vocat , quam Siciliae iniuste putat inuri, eluar totus est in disquilii. i. de Patriarch. Sicil. t . I.
Sicil. iacti, solumque f. 7. Photiamstemporibus larvatum quemdam admittit Syracusanum Areniepiscopatum. Placatior tamen videtur in Notitia Syracus. n. 47. s. Haud nimis ab LSynod.temporib.abludit Alberi. Pice lus disLde antiq.tur.Eecl.Sicul. P.P.ca' . t . I. tolle l. Burmann. Praei in verat huic Card. Baron. ad ann.8 4. num. 8. ubi in caussa Gregorii Syraeuiani observat , tunc temporis , e
quod sub iuribus Imperatorum Orientalium Sicilia esset, primas sibi cavssas vindicasse Episcopum C litanum. Verum ad Photiana temp,ra Siciliae, atque Calabriae dis irae ionem fige dam esse etiam novissinae voluit CLZavarronus Epist. Tricarie. in adnot. ad Bullam Giaani fol.22. & seqq. '
192쪽
16ρδο Graeci Deras imagines deposuerant . Porro quis crediderit Leonem illum rugientem ἔ ac in Gregorios IL , & III. actum in rabiem, qui Patrimonia Romanae Ecclesiae in Calabria , 3c Sicilia exsistentia in fiscum redegit , iurisdictioni ejus, quam ab toto 'orientali Illyrico ademerat, hete parsisse ρ' Id dissimularunt Scriptores Graeci , Ecclesiae Cpolitanae praejudiciis occupati, perinde ac si jure proprio Dioeceses illas amplitudinem, ac majestatem throni Cpolitani possidere deceret, novam Romam veteri saepe comparantes. Quod autem Hadrianus Siciliae, aut Calabriae non meminerit ad rem non est; quum is neque de aliis orientalis Illyrici Ecclesii verbum habeat; sed Dioecelas illas S. Romanae Ecclesiae esse restituendas obtendat. quas tunc abstulerant Graeci, quum bellum sacris imaginibus excitarunt. Solus Nicolaus , quum fere singulas enumerasset , ad Calabra , & Sicula divertitur Patrimonia, ac postremo Syracusani Archiepiscopi consecrationem Ecclesiae Romanae reddendam urget . Cur autem da Calabriae Ecclesiis siluerit, aut saltem Reginum Archiepiscopum simul non addiderit Syracusano. , licet obscurum fit, neque nisi conjecturis sit locus: adeo tamen gravissima sunt momenta, per eam aetatem di ante , ut Siciliam , ita & Calabriam Byzantino subditam fuisse Patriarchae , ut abnutivum hoc argumentum , nullum prorsus hoc loco pondus exserere , aut robur habere possit. IX. Quod equidem ut ordine , ac ratione demonstrem. illua primum fundamenti loco stat , quod idoneus , atque integer testis scribi et Hadrianus Papa, abstractas tune a Graecis fuisse Dioeceses, quum sacras imagines abstulerunt. Immane autem illud in sacras iconas bellum Leonem Isaurum excitasse , easque primum abstulisse adeo compertum est, ut lateat neminem, Consectarium proinde absolutum videtur, ut is qui ea de caussa , quemadmodum Theophanes narrat, patrimonia Siciliae & Calabriae a Romana Ecclesia abstulit, harum quoque regionum Episcopatus ab eadem avulserit, &qui temporalia dem sit, eodem idio ductus, spiritualibus non pepercerit. Tum vero maxime, quod quum Campanum si Y mi-Diuiligod by Corale
193쪽
militer 6 patrimonium eidem Ecclesiae , frustra licet, non amplius pendi. iussit, Metropolitico etiam illici 5 Neapolitanum Episcopum pertentari fecit , ut e5 pacto ceteros
illius Ducatus a Romano Patriarcha divelleret. Non est hujus ioci illud investigare profundius, quot5 haec acciderint Leonis ann5. Ea nihilominus verisimilior opinio est, quae se Theophanis auctoritate tuetur, in cujus Chronologia, quae supra retulimus insani illius Imperatoris conatus , ac deliramenta ann 6 Incarnationis Alexandrino IDCCXXIV. Leonis XIV. reseruntur , qui Epochae vulgaris s68 annus IDCCXXXII. Gregorii III. Romani Pontificis II. esse videtur. Verum non haec coniecturis agimus. Ubi enim ex eo tempore Siciliae , 3c Calabriae Episcopos sub durissimo Icon lastarum jugo gementes , Antistiti Cpolitano veluti Patriarchae per vim, ac tyrannidem obedire coactos esse , eosque oeconomia usos, salva semper orthodoxia, & sanctarum praesertim ima iginum cultu , paruisse ostendam , jam supra omnem fidem res est . Porro Syracusanum , ac Reginum Episcopos tunc temporis ad Metropoliticam dignitatem evectos , eique Pa triarchae factos fuisse vectigales si demonstravero, sponte cetera sequentur. De primo itaque ex antiquis illius Ecclesiae laterculis a Schobare , Sc Pirro ex MS. C. membranaceo edi iis , satis hoc quod dixi constare potest . Marcianus 69 enim Theodosii III. in Cathedra Syracusana successor , in ter Episcopos XLV. ipsa prope Leonis aetate florens, in eo
6 Conser adnot. 39, & 64. 68) Sane ut ipse docet indissert. de Period. Graec-Rom. n. 8. Alexandrini ad an. I. Imperat. Di cletiani Aeram vuls arem septem an nis decurtarunt . Theophanem autem ab ann. Uulg. Epoch. ad an. u':60ῖ. unius etiam anni prochroni sarum admisisse ; adeoque non septem , sed octo annos illi addendos esse ad vulgarem annum inter haec tempora in- .veniendum docet Pagius ipse ad eos annos. Verum quum ad finem usque Imperii Conllamini Copronum i Le nis Isauri filii, hune Theophanis calculum perdurare putaverint Henschenius in exegesi ad Chronographiam S. Theophanis cap. 3. n. I9. tom. R. Martii , eiusque eollega Papebrochi iis in conatu historie. eritie. Summ. Pont. in Constantino P P., annus fallem vulgaris τὸ a. ille q io de agimus erit . .
Catalog. Episcopor. Syraciisan. & Pi rum in Not. Syracus in Mareiano II Bl. 629. edit. Venet. Hune Codicem, ruem iam igne absumium deflet Ioh. e Ioh. de divin. Sicul. ois. cap. g. Ut disse se; ae prae manibus habuisse te-ifantur Cajetan. in Isagone ad histor. Sicul. cap. 42. n. II. & Pirrus in Not. Syracus. in Eulalio sol. 6oo.
194쪽
CAPUT X. . x Ieatalogo nom Romae consecratus, sed a tribus Epist inis S racusis dicitur. Prosino singularius nihil in hoc Episcopo ab Catalogi illius Auctore notari poterat s o) quam veteris Oblatio moris. Non enim Grami, quos Metropolitas designaserunt , ut consecrationem acciperent, statim Cpolim se com ferre coegerunt ; sed h6c etiam blandimentd, ut in eadem acciperent Urbe, divertere ab Romana Sede curarunt . Qui post eum , altero Theodosio interposito , floruit Stephanus
II. inter Episcopos XLVII., nobilissimo i) Archiepiscopi
Siciliae titulo in VII. Synodo decoratur. Coepisse sub eo E
Hesiam bracusanam graece psallere, quum antea Iarine caneret,
testis est membranaceus idem seta Syracuianae Ecclesiae C. Y a dex.
7O Inde enim iure ea de eaussa eaque caussa fuerit eur etiam in hae Marciani aetatem post Leonis Isauri Synodo aes. 7. Theodorus Episcopus
tempora colligit Cl. Asseman. tom. . Taurianae Siculorum Infulae nuncupe
i de reb. Neapol. , & Sicul. i tap. 2. tur; nihilominus sint sua. cuique. Α- sol. I ctione I. hujus Synodi interfuere &ui In VII. Synod. act. 4. pag. Constantinus Archiepiscopus Resinus, 8. edit. Labb. & et O. edit. Harduin. & Galaton in locum Syracusani . Ιl- Galaton ita subscribit. Galaton Miluus te ergo Vicario non Nebat . Sie αPresbyter, t ex pe fons Arehiepiscopi act. 7. uterque subscribit . Constos Siriιiae ii iis omnia quae praσcrista alias Coni tantinus indignus in funt fuscipiens , iubferias . Hic idem seopus R. l. Galaton indiguus μου
est de quo ae . I. pag. 686. eir. edit. ter e e persona Stephani Discopi Labb. eum qua coneredat Harduin. in Dracusani . Corruptus est emo ιο consessis diei tur: Conveniente ere. C-- ρctionis a. , sicut & af . I. in editio. Antind Episco Regii , edi Galamne ne Binnii. Nec admittenda coniectuis Presbytero , in locum retinente Ste- ra quod utriusque vices Episcopi ad pha, s Hiar Chrisophori Episcopi ad . u . 6. gesserit, d 'nec conitanti- Syracusani. Mirum est quam vexent nus Reginus advenerit ', nam & ad- hane , eetera ue Galatonis hujus su fuit Constantinus a I. , ipse autem scriptiones Pirrus in Noti Syra c. n. tantum unius in actis personam gerit. 47. & Picenius de antiq. tur. Ecel. An vero act. I. Eki7. vicos Arcnimidicul. P. X. cap. 8- , qui 't. a Syracu- scopi Syracusani gesserit, 2. & . R ss Arcniepisco, lem di itarem abiu- gini intermedio absentis tempore Uno dicent , corruptis usi C. veterum correcto C. mendo , tot Maeandris editionum, Galatonem Vicarium po- non indigemus. tius volunt Archiepiscopi Regini, quem 72 Hune catalogi locum, inversis Siciliae Archiepiscopum nuneupari per- temere adverbiis , ut ubi graece , ibi mittunt, eo quod Calabriae nomen cum latine, & ubi latiue, ibi eraece lege--ilia per eam aetatem confunderetur. rent descripserunt Schobar, & Ma Et re quidem vera act. a. pag. 786. rolycus, quod vidit quidem Pirrus in legitur Griolus Presister , ω ex pese not. Syrae. sol. 6Ιχ. sed unde hause-sona Sanctissimi Episcopi Regii. Quam- rint nescire se dicens , ad catas sum vis autem illud admittamus per ea non adtendit. At monuerat 1am Cain tempora Calabriae nomen eum Sici- tetan. loe. mox laud. ita esse legentia confundi coepisse . quod ea sub dum, quod vero congruit. Vide Io, uno regimine Praetoris Siciliae rege- de Joh. l . cit. sol. 33.
retur , ut supra monuimus adnot. I 8. ι
195쪽
dex. Gregorium risbestam , qui diu post ea tempora vixit, quique C li Photium consecravit nam intermediis care inus Episcopis in ea dignitate fuisse exornatum , tam compertum est, quam notissimae quae sub Photio evenere tragoediae. Archiepiscopi Syracusani consecrationem ad se pertinere expostulabat per ea tempora s73 Nicolaus I. Gregorio tandem ab Ignatio deposito Theodorum ab eo in Eccle. sae Syracusanae Metropolitani succenturiatum suisse, ex epistola altera eiusdem Nicolai ad Michaele in Augustum constat, in qua illum diserte Archiepiscopi ex parte Ignarii titulo cohonestat. Quamobrem in Diatyposi Leoni Sapienti ad tributa , Syracusae unicum in Sicilia principem locum obtinuerunt; ut etiam aetate Rogerii Regis scribens Nilus Doxo- patrius sys) Archimandrita Schismaticus, veteres sequens laterculos, haud injuria scripsit, quamvis iamdiu illae hi ac dignitate non exornarentur, sed aliae in Sicilia sedes. X. Reginum quoque Praesulem sub Leone Isauro ad Metropoliticam evectum fuisse dignitatem , ex utrisque actis S. Leonis Episcopi Catanensis ab Octavio Caietan 6 editis sysostendi facile potest , ubi istius aetas invicte prius statuatur.
Porro Leonem hunc , Catanensem jam Ecclesiam moderantem , ab Leone , & Constantino Impp., audita prodigiorum ejus fama, Cpolim fuisse arcessitum , ex utrisque ejus actis habemus . Quum tria autem horum Imperatorum paria in Graecorum fastis occurrant , illos nihilominus fuisse Leonem Constantini Copronymi filium,& Constantinum Porphyrogen-
- a Vide supra adnn .-62. In epist. apud I abb. tom. Q. Conci l. col. IIV. Mittantur etiam vi parte Ignotii Archiepi ccpi quidam Amtonius Cynici , Postius I fessalonicae, Constantinus Larissae, Theod rus Syr
Paulius Episcopus Ponti Heracliae. H aumeni autem &e. Niliis El. 248. edit. inter varia sacra Moinii tom. r. Sicilia autem
cissae bracinam eranι Episcopatus , e iam lase Panormus edi Thermae . Cephaudium , religitae. De Nilo
763 oe . Caiet. tom. 2.SS. Sicul. sol.3. & seqq. Seqtiuntlir etiam tertia vita ab Graeco Auctore iambis scripta ante ann. 8m ., & Hymnus S I lephi in S. Leonis laudem . Bollantuad diem ao. Februar. primam dumtaxat vitam, quam ex Sicilia habuit, edidit, additis, qnae ex Menaeis Grae-
eorum, & Anthologio Areudii colle.
196쪽
netam invicem imperantes , alta S. Leonis priora recensensputavit Bollandus , potius quam Leonem Isaurum , & Constantinum Copronymum, ut Caietanias exissimaverat, quod rem nostram aeque alias confirmaret. Quod enim ad Leonem Sapien
tem adtinet , ejusque filium Constantinum, sub eis haud vixisse S. Leonem perspicuum est, tum quod ab Saracenis jam
tunc occupata Sicilia esset, quum vero maxime , quod Scriptorem habeat actorum ejus , sive potius Encomiasten , qui ante VII. Synodum s 8 vixisse se , palam profitetur. Ad haec vero, & canone ab altetu tro S. Iosepho Hymnographo composito ini Graecorum Acoluthiis laudatur, quorum s7ρὶ prior ann6 IDCCCXLIV., posterior, eodem Leone Sapiente imperante, mortem obiit. Quum igitur ad priora paria recurrendum sit , id , ut Augusti illi antiquiores excludantur, fiscere visum Bollando est, quod S. Jacobus Catinensis Episcopus in persecutione SS. imaginum martyrium subiisse Theodorus Studita , & Menol Mia testentur. Contigisse autem oportuit Leone Isauro, aut Copronymo ejus fili6 imperant, bus, quum interim Sabinum in ea sede Leoni αμ in praebvitie, ex huius prioribus actis noscamus . At non vidit tunc vir doctissimus, quot dubiis obnoxia sit hujus S. Iacobi sedes Catanensis, immo & quivis Episcopatus, quae deinde socii ejus quum de illo 8o suo loc5 agerent , excitarunt . Ceterum, esto, ut Bollandus putat, quod inde etiam adsumptus calculus ,
di habitae erant , inquit Bollandus Sane an VII. repudiasset o) De duobus S.Iosephis Hymn
grVnis, utroque pro imaginum eo semone clarissimo, eorumque aetate Ut
de Papebr h. ad diem v Aprilis, &Αllati in diatriba de Simeonum scriptis pag. . Plura & ego alibi, quum de Canone in S. Stephanum primum Reginorim Praesulem eompositoi Deo
ωὶ vide Bollandi stas ad diem 1 I. Martii; quinimmo & tempus etiam ipsius martyrii, in dubio ponunt, sub Leone Armeno ieonomachiam 1 suscitame collocandum sit. ) Stelliam a Saraemis invasim
fuisse anno 827. demonitrat PUius ad eum ann. Vide etiam Carusum inopi tom. reri Saraeenicar. tom. I. Biblioth. Sient. sol. 87,. & 02. Praeter Syracusas, quae anno 878. . & Tau- Tomentum , quae anno p . , si fides Chronico Saracenico Siculo, imperante Leone Sapiente cecidit, reliquae V bes ante ea tempora in Saracenorum potetiate fere omnes erant. Vide s pra adnot. 2I. & infra cap. I 3.
Constat id ex eius verbis in I. vita apud Caiet. , & Bolland. ubi se ait . Fidemque integram iuxta δε- cras fax ΡηMos firmis ammis conser vantes. Non ergo tunc nisi sex Syno-
197쪽
congruat. Satius itaque dixerimus , cessata jam Iconoma. choram rabie , a Leone Copronymi filio Cpolim accitum fui :e S. Leonem . Ille enim Constantinum filium suum auliue puerum 8 I) ab Imperii Proceribus rogatus, ipsa magna Paschatis Dominica, anno IDCCLXXVI. in sceptri consortium adscivit : obiit autem quarto inde anno , mense Septembri anni IDCCLXXX. Ante hunc igitur annum Caranensis Episcopus erat S.Leo, atque ante annum IDCCLXXXVII. in quo Theodorus septimae praetens Synodo' illam occupat Cathedram, obiisse oportuit . Atqui illum aetatis suae anni XXIII. ad Cyrillum Reginum Antistitem Ravenna adventa Gia quum 82 lis apud urbem , quae Regium nuncupatur , Pris ripalis fortitus effer sublimitatem Cathedrae ex alterius vitae
S. Leonis Auctore liquet, qui Cyrillum etiam in adauctae dignitatis indicium , emphati co titulo, Patriarcham adpellat. Pro more scilicet suorum temporum , quo id nominis ab latinis hominibus Metropolitanis , qui plures sub se Episcopatus haberent, adtribuebatur.
XI. Auctorem istum , qui hanc alteram vitam ex grae- eo , ut ipsemet testatur in prologo , in latinum sermonem vertit, a se tamen auctam , ac floribus suorum temporum deturpatam , Monachum fuisse battarismi morb6 l borantem nos 833 Caietanus docet , qui MS. C. Syracusanum , schedasque Reginas prae manibus habuit. Post eje.ctos autem a Sicil)a Saracenos vixisse. putat, quod in eodem prologo, trium linguarum, graecae ex qua versa, latinae inquam translata , 3c vulgaris , quae Interpretis aevo in usu erat, iniecerit mentionem. Sed tanti non est haec coniectura, ut saeculo XII. in quo ab Northmannis e Sicilia penitus eiecti sunt Saraceni, hominem certo statuat. Vulgaris cujusdam linguae usum in Italia fuisse antiquiorem , plura apud Muratorium s8 ) demonstrant , in ea dissertatione , quae delinguae Italicae origine est. Illum propterea & sub Langobari dis
Theophane, & Pagium ibid. n. I. n. I.
198쪽
dis vixisse suspicari possumus, quum praesertim rerum Impe rit Graeci , ejusque Politiae omnino jejunuin se prodat, M
Consules inducat, Proconsulesque, homo adsectans videri do. qui ne quidem nominum illorum apud Romanos vim, ac potestitem sortasse adsequebatur. Eddem pacto vocem quo que adhibuisse Patriarchae, ubi in textu graeco Metropolit ni, vel Archiepiscopi nomen occurrebat, haud temere conjicio. Quum enim nosset sub Gothis potissimum ita appella, tos ab Cassi orio fuisse Metropolitas , cuius equidem stilum, dicendique rationem , quamvis interpretem agere debuisset , pejers imitari videtur ; e5 quoque sensu hanc vocem tumidus usurpavit. Ex Gothis , inquit Card. Baronius 83), eiusmodi vocis usus emero, ut Archiepiscopi in O
eidente , Patriorebae etiam diei eoeperina . Spatia itaque, ut liber, coarctantes, a XXIII. aetatis S. Leonis anno ad obitum ejus, qui ante annum IDCCLXXXVII. , ut ostendimus , evenerit ne
cesse est ; ubi plus minus LX. vitae annos illi concesseris , iam annum: habes Christi circiter IDCCXLIX., quo Leo prumum Regium adpulit, ac Cyrillum Metropolitico honore sit.
8o De usurpata a Cassi odorici, & rα eap. s. art. r. l. I. Ab hoc
aliisque temporum sequiorum Patriar- antiquo in Italia more Patriarchae chae voce ad Metropolitanos designan- nomen inditum Epistori Aquileensi,dos vide Card. Baron. ad ann. 333. qui purus, purusque Metropolitanus n. 26. & ad an. 3 . n. Io. Μa erat , quod noti sumum schisma dia ea dissert. de Primatibus n. χo. Apud continuavit, sedesoue Apostolica in Cassi. d. o. variar. epilL I ., quae est dem bono paeis admisit.
Athalarici ad Ioh. PP. II. Mnatus 86 Monendum hoc loco quam
consultiim ejusdem Regis ad universos turpiter errarint quotquot hactenus C Metro' 'litanos legitur . in quo saepe talogos Ecclesiae Re nae ordinasse viis Patriarchae vocantur. Sie S.Gregorius di, dum Cyril i aetatem longe ant Tiiron. s. hist. Franeor. cap. 1o. Pa- verterint, decepti S.Gregorii PP.eriis triarcham uocar. S. Nicetium Archie- st alis nonnullis , ad Leonem Episc pist. Lundi)nensem, qui ni Marea Ob- pum Syracusanum, quas ad alterum servat soli Provinciae Lugdunensi tunc Leonem anno circiter I DLXXXIX. in praesiciebat. In Cone. quoque Mati- ea sede illarentem pertinere necesse est. se nil a. anno e8 . celebrato Priscus Pirrus, & Catalogi Eeclesiae Catanen-I.ugdunensis Episcopus hoc nomine sis fatis distingitulit. Quid autem di- in principio donatur , qui tamen & cendum de Hieronymo Bascape orae n. nit. Metrop,litanus dicitur. Si- torii Neapoli rani Presbytero, qui inmiti, de Archiepiscopo Bituricensi Ephemeridibus saeris ad diem 1α
apud eundem Maream , quamvis ere- bruarii ton2.2. Neap3li 168n. sol 1,
cto a Caros, M. Regno Aquitanico Cyrillum Regii Lepidi in Aemilia deinde revera Primas evaserit. Vide Epist pum censuit , & S Gregorii etiam St Alex. histi Ecu. saecul.9. aetate Leonem, eadem duitus ratione
199쪽
sulgentem invenit , seu Principalis fortitum sublimitatem Cis.
rhedrae. Diu autem deinde multumque virtutis eius gratiam, re βrenuitatis eius acta discussisse Cyrillum Biographus narrat, donec illum in Presbyterum ordinavit, atque Reginae Ecclesiae sive Protopapam , sive oeconomum constitutum , tandem a Catanensibus electum, illis in Episcopum consecrarit; feratumque eum multa populorum regionis utriusque frequentia Catanam Pontificatum isiturum transmiserit . Perspicua i haec
sunt, nisi unum quod objicias praesentirem, phrasi nimirum suorum temporum usum fuisse hunc Monachum , propterea quod, ea aetate scriberet , qua Reginus Praesul Metropolitita jam dignitate seueretur , ut in sexcentis hujusmodi actorum consarcinatoribus insolens non esse jamdiu viri 8 ) critici monuerunt . Verum duo sunt , unde nil tale adhibuisse hunc Scriptorem putem. Primum quod tempora satis conveniant, ex quo patrimoniorum , ac Dioeceseωn abstractionem moliri Isaurus ille Imperator coeperat : alterum vero , quod qua ratione Siciliae Episcopum consecrare Cyrillus, Romano Metropolitae una cum illo subiectus potuerit, plane non videam. Episcoporum quippe 88 Insulae illius consecrationes ad Romanum Pontificem, tamquam ad proprium Metropolitanum ad ea usque tempora pertinebant . Receptissimi in utraque Ecclesia erant Nicaeni de hoc iure Metropolita-- rum Labb. tom. 6. Coneil. eolum. H. Item Pelagii a. ad Eucarpum Eptu Messanens relat. Can. 37. diit. 6a. &eiusdem ad Clerum Catanens. de o dinatione Elpidii apud eundem Labbε ibid. eol. o. & S. Gregor. lib. I. epit . 18. & lib. a. ep. 24. alias I8. s& lib. 3. indie . 23. ep. II. ali s 18. lib. 4- , & ejusdem plures alias. 80) Can. Nicaen. 4 , & 6. Inn cent. I. in epis . ad Uitricium Epist tum Rothomagensem apud Coultant
1l. 748. Extra eo silentiam Metropia tani Episcopi , nullus audeat ordoare . . . . Hoc enim in Nicaena S modo
consitutum est &e. Vide & alteram Siricii epist. priuet datam ad Anysium Episcuum Thessalonicens. sol 642. Item Gelasiiii l. ad Epila. Dardaniae,
euius fragmenta refert Gratian. can.6.
gum antiquiorum Episcoporum Regii Iepidi, Parmae, excusore Mario vi-ra anno Id s. editum , qui & ipsum. Leonem Pastorem facit Regii Lepidi sub annum 488. ad 322. inde C tanam translatum Ius lini Imperatoris aetate, atque illi lueeessisse Sabinum tradit , qui etiam inde anno 32 Episcopus Catanensis fuit. Vah putida mendacia, & anachronismos Mos hie in Scriptoribus medii aevi in vitis praesertim SS. describe dis frequens adeo est, ut ab exemplis sit supersedendum. Saepe de illo socii Boliandiani. Plura inde ecilli unt indicia recentioris aetatis Τille mont, Baillet, aliique viri eritici. 88) Vide epist. Pelagii i. ad Cethegum Ρatrietum de ordinatione Catanensis, de Syracusini Episcopi apud
200쪽
rum canones, & notissima disciplina ad Saeculum usque XI.; sere nusquam immutata. Nisi ergo ad innovata per Graecos recurras, aqua heic haerebit. Aut nondum plene statuti Provinciarum limites , & confinia, ususque Epicheia aliqua Cyrillus est; aut Orientale Siciliae latus Catanam usque , tamquam Ecclesiae suae proximius, sibi Cyrillus adjudicabat; aut tandem consensu Metropolitani , & Episcoporum Siciliae , quod ex Regina Ecclesia Leo adsumeretur, res peracta est.. Nullas certe in ea Romani Pontificis partes invenies, sed , utcumque gesta res fuerit, ejus in Siciliam, ac Bruttios Me. tropolitico iuri vulnus immane. XII. Hinc certissime evenit, ut quum ante Leonis Isauri tempora Episcopi Siciliae, & Bruttiorum utramque in Romanis 4ynodis facerent paginam ; inde tamen in conventibus
Romanis numquam compareant : contra vero in Concilii et
C politanis pars magna sint. Constabunt haec, Synodos V. &VI. Saeculo Romae coactas υ c, cum eis, quae a VII. Sae-
Harduim tom. I., & Cone. sub Hilaro anno Q . sub Symmacho anno m. 'oI. sor. m. . sub Martino anno m. sub S. Gregorio ann. 39ρ &3ς ., & 6io. sub Agathone ann.678., ejusque Synodicam ad 6. Synodum, in quibus passim Siciliae, ae Bruttiorum Episcopi praesentes leguntur. At contra, in eis quae subsequuntur, neque unus amplius eorum comparet . In Synodo dumtaxat sub Zacnaria Papa ann. 74'. Anderamus Bilantianus , &Anfridiis, seu Ansredus, alias Rophre
dus Cusentinus occurrunt. Sane An
deramum hune, sive uti apud Labb., testitur, Anderanum, suisse Bilaniani Episcopum dubitari vix potest . An-fredus quidem apud Baronium ad eum
an. n. 2 . Tarentinus vocatur ; sed
vetustissimus Cassinensis Lanaobardicis litteris exaratus apud addent. ad Ugheli. ita habet. An idus Corieutias. Verum nihil inde concludi , adversus ea quae ita inimus , potest ; quoniam saperioris Calabriae pars potior ad Langobardos pertinebat. Unde dixit Rhinardus deinde in vita Caroli M., hune obtinuisse Italiam . totam ab Augusa Praetoria usque ad Calabriam inferiorem , in qua Graecorum , ac Ben ventanorum eo sat esse eosnia . Et
Hadrianus I. Gill. . C. Carolini scripsit Adalaifum adcessisse ad Minos Imperatoris 1n partibus Calabriae iuxta innium Ducatus Beneventani . De
scribit haec confinia Peregrin. diff. sae m laud. de finib. Dueat. Benevent. ad orient. Ad Consentiam autem quod spectat , constat ex Capitulari Radeleni si Principiς Beneventi , quo pactum divisionis Principatus Beneventani fir mavit, cum Sicon ut pho Principe Salerni anno 83r. , eam iamdiu fuisse iuris illorum . Ita ibi sol. 2I6. tom. a.
edit. Pratilli . In pane ves/a snt sa
GUaldata .... Tarentum , Latiui
num , Cassanum , Cinentia , Lainus , Lucania , Consa , m. De Consentia ,& Bilaniano etiam deinde Chroni Cavense ad an. 896. sol. 4'. tom. q. e dit. Prat illi. Interim Graecι , cum S raceuis fines Principatus Salernitavi invadunt m Calabria , nempe in Cuse tia, Be ianu , Latinianu , , Rusianu que Potentiam. o ex loco patet