장음표시 사용
181쪽
aevo sed Tullius: mine autem, scribat sub Augusto, aut TibbeAo Strabo : Tarenis , Regio , ae Neapoli exceptis , Omnia is barbariem funν redacta , aliaque a Lueanis, er Bruttiis, alia a Campanis obtinentur: ab his quidem veru, reapse a Romanis:
funt enim, ct ipse Romanis Ingruentibus scilicet , ann6 I. Olympiadis CVI. IJ Bruttiorum examinibus, Graecos illis cessisse indubium est , nonnullae licet urbes , & morem linguam retinuerint: At Romanis deinde , mox iure sociali, mox municipiis, Sc Coloniis, mox etiam bello omnia occupantibus, linguam, Sc mores suos genti imposuisse testes diserti sunt, vel soli eorum temporum a) lapides , quos non-
i cit Uide Diodorum lib. r6. Bibli Blat . Lupῖum ad monument. S. S thecae sol.218.edita Rhodomanni Hanin verae pag. I93. Similem graecam paul- viae i in Incidit is annus in 3 . ab lo ante an. 3 36. in Cryptis Syracu-Urb. Cond. ex epocha Varroniana , sanis repertam , additam invenio post Periodi Julianae 4138. Nam ad Ro- cap. I. comment. praevii ad acta LL manos Cossi quos ibi reseri, labitur, ciae τοῦ μ piri Canoniel de Iohanneri saepissime in ea re Diodorus. Panormi edita IDR sol. 13. quae sic Mirum sane esset , florente in habet . A. D. ΜΑΚARI EN Sin his regionibus Graecismo circa tempo- ZH Hz. Ectypon utriusque alibi da-ra, ut eontendunt natae Religionis , bo. Vestigia quoque Graecisini ut in omnes eorum circiter temporum lapi- aliis , oide in nostra ; praesertim in des esse latinos. Nam quot in Bruttiis pronunciatione litterae B, quam in veraecos vidi lapides, ii vel ad Respu- consonum sculptor vertit , qui & Δblicas M. Graeciae pertinent, vel ad Graecorum usurpat. Quas ergo in Si- tempora saltem Reipublicae Roman cilia quandoque reperies, in Bruttiis hinvum . Porro nee lapides Christianos ctenus non reperi. Graecos in Bruttiis ante 8. seculum ha- Contra vero inducto post saecul. Etenus observavi , Latinos certe non- 8. ritu graec5, de suo mox , graecae vullos. Nuner anno I737. ineunte , passim observantur in Brattiis cnristi octav3 ab Regina Urbe lapide meri- norum inseriptiones. Duas reseram Hie- diem vetias . in loco vulgo Lamam raeti prostantes, quas nimr extulit CI. nuncupato, inter latericia rudera sub Parlaus in vitis Epist. Hieraeens.Pas quadrangulari figulino opere hominis quae fol.2ῖR, & 284., quarum altera σκελιτας eum hac epigraphe Μonogram- ad Eres est S. M. Nives, altera iamati JEsu Christi inserta , taeens im Suburbio ad Eeelesiam S. Μ. de inventus est.TRANOsI Nisi Binas IN DEO. gistro. Sie porro prima habet
Adsunt & sistae , quas legendas pu- ΟlΚOS MICOVΛΟ V ZΩOmtant viri docti CUM pacE CUM Tuis. T Sepulcretum eo loel fuisse suspieio in- EI TIC SEMI AVTON TIONeessit animum r nec novum in huius- NEX POTAΦION ANASEMA modi figulinis inscriptiones adponi, qua- HEIN rem amplam messem habes apud Fa- ECXEI AIIo SEOV. bretrum. Huie inseriptioni similes in- ae sic in latinum verti potest
finitae ex ,vetusta phrasi Christianorum Domus. Verbi. viventis. &. vin-Vide Fabreti. Bl.346. Boldett. sol. riri dicantis 118. 34o. 3M.q19. Muratori diis. 38. Si. quis. illam. Beerri velit . antiqnitat. med. aevi, & graecas huic Defunctorum. sepulcrum similes apud Fabbreti. sol.5m. Boldelia E
182쪽
nisi latinoe etiam in urbibus Graecis per hasce regiones
Sed ne in quaestionem invadam , quam nuper sum mi
Ex munieetur. a Deo. Sie enim τὸ interpretor , ut non modo ιυσθὸs praemium, aut sedem, sed meritam etiam poenam &punitionem signifieet, quod nete mirifice eum in riptionis sententia congruit . Ad ea tempora pertinere hic lapis videtur , in quibus mos eatav
xa ih E sis sepeliendi introduci coemus est , multis ex adverso si mentihus . Sane introductionis ritus huiusmodi vestigia sunt nonnulla apud S. Gregorium lib. 4. dial ori a cap. N. ad is ita ut in Bruttiis etiam Intro. ductionis exordia deduci ab ejus ep. . alias 5. lib. Io. ind. 3. eommode pos- snt. Ibi enim seribens Sabino Subdiacono Regionario in Bruttiis commoran ti se habet: si is comperimus duas un chias substantiae fuae praeiuctum res xorem Eccissio S. Georgii ubi sepeliri voluis , lemmisse , curae tuae sit, ut easedem duas uncias , si noendum. compi Me sint . modis Iomnibus vindieare δε--s. Miliret es ipsemet LGregorius humandi minoris Ioea , pretib adipisci posse districte verarit, ut vel ex
mill.3. lib. 8. ind. I. alias 4. lib.7. ad Donum Epita insanensem liquet o lationes tamen, quae s te nerenti
in simili ad Ianuarium Episcop. . C laritanum epistbla recipere permisit . At cave ne hinc inscriptionem &Gr gorii tempora redolere eolligas trunquod de sepulturis iuxa Ecelisiam illum esse intelligendum ex Iohanne Diae
no lib. 2. eius vitae cap. χα nonnuli Leontendant, quum vero maxime, quod
quamvis tumulorum in Ecclesiis initia aliqua saecul. 7. admittantur, contro Oertia tamen ad saecul. usque I . pr tensa est, aliis adprobantibus morem, imprubantibus aliis , e quorum grege aurior inscriptionis fuit. Vide Marte-ne q. de ritib. cap. I'. per tot. Th masun. p. 3. discipi. cap. 6s & seqq. Van-Espen jur. Eccl. p. a. tit. 8. cap. 2.Quum autem & per eam aetatem frequentes in usu suerint apud Christianos imprecationum formulae quaedam adgersus eos, quos impios, sacrilegosique credebant, ut ab aliqua re iacien-
hoe pacto deterrerent ut videri iamultis lapidibus potest apud Fabretri
eorum temporum CC apud M saueo nium Paleograph.sol. 8.&63. e 384. si in vetustis diplimatis apud eund.ulti m. ioeo, & apud Pirrum in Sicil. sacr. &Ugheli. rem. v. Ita . saer. sapit iam interiptio nostra , illius aetatis stilum. ad ovem confirmandum ceteris superadai poterit
Alterius ectypon hajusnodi est.
tinet prolicio inscriptio G an. C-m tota. subducto Emeha Cpolitana.
S. Eustratii Μ. Synathletae quatuor Eud Graecos occurrunt , Auxentius, igenius, Mardarius, Orestes, qui sub Dioclet. , & Maximian. passi in Armenia sint, eorumque mςmoria cele- . bris
183쪽
mi viri, hinc Maetochius 43 , inde Asse manus paene exhauserunt , ad ritum quod speliat Ecclesiasticum , fixum illud esse debet vi, neque in Sicilia , neque in Brutiis , neque in
bris est in Menolo o Basilia Porphvrogeniti ad diem Decembris , nin Menaei et Graecor. & in Marryrol. Romano . In Ephemeridibus tamen Ruthenicis nescio Ua de caussa Eugenius desit. Vide Aiseman. Kalend. Eecl. Univers. t . . fol. 46ῖ. Hi ne illud M.ter repetitum, haud numerum stirias. sis , sed mnltitudinem tantum indieat
Maior Cryptographia in illis ,
quae non tam nleo , quam ali Grum
me peritiorum iudici δ, inris lego. Ceterum ex hoc lapide , inlustrari quoque inductus ille Graecorum ritus p test, non scribendi modo, sed scalpendi etiam cum seiritibus , aecenti Dqire, de quibus Montianeonius Pale lagraph. isti. 2U . & seqq. , Ma Zoch. ad tabb. Heracl diatrib. q. sel. ra . &seq. Monet autem Cl. Μa fletuq Mu-set Ue . ibi. ῖ6ῖ. t Videm Ravennatem , quem idem Mont auconius ad--t in Diario sol 08., ita etiam se d-ptum esse , putatque ante medium saeculi Is spiritus & accentus hi liusmodi nedum in saxo ullo, sed neque in meminbranis reperiri. Antiquiorem certe saeculo nono Codicem non adfert Mont-lauconius. Verum ad lapides quod adtinet conser laud. Maroch. Nos enim non id, modo agimus. Hoc dumtaxat sub excursionis finem monemus, nee etiam ii in Bruttiis lapides graeci temporum Christianorum . vel Christiani ctiam reperirentur , de more rituve graeco aliquid posse conchidi . Nam reliquiae esse poterant veteris moris, atque Graecismi, vel ad Graecos pertinuisse in Bruttiis eommorantes. Velan ipsis Romae arenariis graeci lapides eruuntur . Contra vero , frequentia tot marmorum latinorum , linguam moresque latinos Bruttiis filisse impositos satis demonstrat. Porro nec a lapidibus Craecis medii aevi ritum gra eum illius aetatis unice eoncludimus. 43ὶ Maetoch. differt. historie. eritie. M Cat scis. Κω. Neapoc sempertinicae variis ditares tempore viein Neapol. I gr. Asseman. de reb. Nea
44ὶ Etenim omittenda hete video tur illa, quae adrem non est, quaestio qua lingua Apostoli sacra mysteria e ebrarint Non ad hire ex aetate inducta rituum diversitas. Ceterum si v rum est id, quod principii loco statuit
Card. Bona x. Rer. Liturg. cap. I. n. 4. a Marte ne laevius i. de ritib. cap. art. 2 , non adhuc inductis litur iis ac ritibus . Apostolos eortimque lue- cetares e3 idiomate in singulis regi nibus celebrasse. qnod tunc commune illis, ae vernaculum erat: sequitur fecto & in Bruttiis latine mysteria peregisse, ouod communis tune esset ea
his populis linqua . Inde etiam concludit doctissi card. Romae. Ec in to in occidente Apostolso, primosum ravangelii aloret latina lingitii celebraς se, quod eommunis toti O identi illa esset, ut pasi illum egregie ostendit
nedictus XIV. de saer. Missae sies. I. cap. 6. 6. r. Ρorro si in Africa adhuc saeculo ita e munis erat lingua lana , ut S. Augulii us linguae Punicae Britos vin invenire potuerit; quid de Italia & Bruttiis in Italia ,& RO mae vieinioribus adhue primo seculo,& florentibus rebus Romanis dices
Confer eius epiliol. 8 . alias υχ. ad Novatum, sed δc epithol. 2 . at 26 I. ad Caelestin. PP. , potissimum ver sermotu ro I. alias V. de verb. Aposto ii, in quo' ad populum latine loquens, ita quidem habet r. Proverbium notum edis Punicum, quod quidem utine vobis hicam , quia punice non omner usis . Puu eum enim Homerbium es antiquum Nummum quaerit ρ Ientia a Gos illida , ω inurat se . Vuod spectat vero acta nonnulla MM. , quae praece in Stellia , vel Bruttiis scripta diciantur, praeter quam quod ostendere prius mrteret, qu6 tempore , de a quibus,
ubi scripta sint inam longe plurima. poss
184쪽
urin . .eteri Calabria ante octavum sieculium , i adhibitum uni . quam fuisse graecanicum. In hanc etiam sententiam , t post prima saltem Christianae Religitulis tempora desce lerct tanqdem. ex rerum evidentia, volens nolens, coactus test Cl. Hirit
Pompilius ue) Rodata: qui tamen , dum ingenui Scriptoris
Canonici de Iohanne 46) quaedam in eam rem argumenta infirma esse contendit, videre plane dissimulavit , ex usu dum.'raxat linguae graecae , quam in hisce regionibus i prima E .clesiae aetate viguisse putat , adhibitam quoque in liturgiis fuisse, noli 3 pacto recte convinci. Etenim in ea quoque hypothesii , illius ritus adhibuit se craedendae sunt novae Eces stae ), a qua acceperunt . Porro Siculos Episcopos reprenhendens S. Leo , quod Epiphaniae diem ex Graecorum ritu ad sollemne baptismum adoptassent i quam, inquit 48 , cui pam nullo κmdo potuissetis incidero , si unde constrationis bo-ηorem accepsis , inde legem rorius observantiae fumerrais p Ο B. Petri apostoli fedes , qu- vobis Sacerdotalis more es di, gnisatis , esses Ecclesiasticae Magisera rationis. Sed palmarium
est, quod ex epist. S.Gregorii ad Iohannem in Episcopum
Syracusanum trahitur argumentum , quum inde Siculos Sacramentario Gelasian 6 uses fuisse noscamus. Nam quum illud Sanctus hic Poncisex resermasset 3o , excitatum in S, X cilia
8. saeculum sunt exarata , euius modi illa *Stephani sum primi Reginorum Antistitis, de quibus aliquando dicam ex proposito , neque tamen inae enicax duci argumentum potest .
ae nune vive eustoditur, ab omni sdebere se ari nec super ei, aut Ἀ- triduo an id, quod auctoritatem n habeat , aut si umis accipere vi Matinoemptum P Praesertim quum fit mani
plerint graece , quamvis eorum Script rum aliqui neque Graeci homines essent . nee etiam non demonstretur Eaece in Synaxibus eorum temporum lecta fuisse , integrum semper manet
Pompiliuet Rodata lib. I. Orig. raec. Rita in Ital. cap. R. per tot. M vide fol. 64., & seM. i o Ioh. de Ich. de divin. siculor. ΟΠ. cap. 4. I. S. 6. Panormi iras. Vide a sol. ap. ad seqq. 47 ouis enim nesciat , aut non ad vereat, id quod a Prive e dolorum V ; Romanae Ecclesae traditum est, ad
mis eos quos sene biiis Apsuus P trus , aut ejus occessores constituee ne Sacerdotes . Uerba sunt haec S. Inn cent. I. in .ediit. ad Decentium quae est et . edit. Coustant.. S. Leo spiss. iis alias n. I. o) Conset integram episti ia. lib. 9. Ind. I 2. alias lib. 7.pe reformarione Sacramentarii Gelasiani a S. Gregorio lais a vi 'de Iota Diae . in illius vita lib. a. cap. Ia. , & Celebrem Hadriani I. epis istolam ad Carol. Μ.
185쪽
eilia murmur ' audivit , quasi plura ex Cpolitanae metesiae ritibus acceperit , quam impugnato Patriarchae Oecumenici titulo, comprimere a studuerat. Quibus equidem querimoniis, dum . obviam it S. Gregorius , & nihil ab ea Ecclesia, accepisse ostendit, & de ritu vestium Subdiaconorum agens, ita
porro interrogat Siculos: Nam vestrae Ecclesiae numquid tradiis pionem a Graecis aeceperum unda habent ergo hodie, uν Subdim
e i lineis in punieis mcidum V nisi quia hoe a Matre fua Ro
mana Ecclesia perceperunt . ν- VI. Si haec autem in Sicilia, ubi frequentior Graecorum Sedes, quid in Bruttiis putes, veterique Calabria λ Testis quoad primos disertissima est feleberrima illa Gelasii Papae sa) Decretalis epistola ad Episcopos, non per Siciliam modo , sed & per Lucaniam, & Bruttios constitutos , cuius
XXVIII. capita nonnisi ritus , moresque Romanae Ecclesiae continent; quorum aliquos intermissos, datis etiam deinde ad
Bonifacium Reginum Episcopum litteris sue 3), S. Gregorius servari praecepit. Quinimo in veteri Calabria Apulia, quae diu dominationis vicissitudinem passae fuerant, nonnisi saecuHA. jussus est a Polyeusto Patriarcha ue M Cpolitano Petrus
Wal. G.lib. I. ad Petrum Subdiae. Siaciliae de e libatu Subdiaconorum se vando, & et . lib.8.ind. r. alias 28. lib. de οὐ Campagorum solis Diaeonis Manensibus μrmissis, aliaeque multae, quae ritum omnino latinum satis indicant. ' εὶ vide hane epist. integram a Apud Labb. tom. .Cone.co .II1.aut Har-
a) Epist. M lib. indict. I 2. in qua a Subdiaconis Reginae Ecclesiae continentiam servandam praecipit , more Romanae Eeclesiae , quemadmodum de Siculis iusserat.
elesiam H ydruntinam , una eum cete teris Cala briae novae , atque Siciliae sub Leone Isauro a Patriarchatu Romano suiste distractam . Cl. Assema nus de reb. Neapol. & Sicul.lom. post Lueentium ad Ugheli. is Hydrunti nis, eaus ab Eeelesia Romaama avulsi onem sub Nicephoro P ea huia i Imp. & P tencto Patriarcha, anxi citer 968. ex Luitprandi loeo, quem reseram adnot. sequenti, fiRendam censet. Verum , nisi prius Hydruntum , Leone imperante sub ejus potestate non fuisse demonstraverit , tanti non sunt quae adsert vir doctissimus, ut a mea opinione divertam . Quis enim sibi persuaserit Leonem in Rom.Ponti populo'. sibi subjectos , ob eultum Sanctarum imaginum in Italia saevientem, relisum suae ditionis in postremo hoc Italiae margine ad Patriarcham Cpolitanum traduxisse , solum Romano Pontifiei reliquisse Epist. Hydruntinum Et vero Hydruntum , & antea , & postea sub Graecis suisse ex Paullo Diacono eonfiat laud. adnot. . qui Tarenti tantum . atque Brundusii ab Langobardis adquisitorum meminit , & ex Const. Porphyrogenit. de administr. Imper. cad.27. , qui Hydruntum 8c Callipolim ditionis Graecorum re mansisse tradit. Et latetur quidem vir Cu lib. I. cap. II.&l.3 7. longe plures Civi
186쪽
huius nominis III. Episcopui Hydrunti niu, ut rhum omni inmutaret ; nec . alio potuit illicio pertrahi , nisi adserta dubietropolitica dignitate 35ὶ , quam olim suae Sedi , hoci
ris tantum causia . non respia Graeci contulerant . Ut ueigitur , demtis Monachorum ritibus, de quibus . nunc nou
Civitates, mam re loci Contantinus
enia erat . sive antea , sive per eam
aetatem Graeeis in Italia laserfuisse. minimo; docti L Peregrinius d erude finib. Dueat. Benevent. ad Orient. Jus etiam verba supra retuli adnot. , eam quae ais Brundusium , ae T rentum est veteria Calabriae partem , Graecos nunquam amisisse constanter
docet. Nee exempla Neapolis, Caie-mae, vel Ama is, quae propriis Ducibus , licet Graecis Auguilis foederatis pares ant, de Hydraisto similia sa- .sticari licet ; quum Hydruntum , &Calabria nova una iam regio essent, ut ex translata Calabriaci nomine , nec ipse distitetur .ainue proprio Duce careret, & longe ali Romana Sede stafiterit. Ad haec vero, quis etiam cye- ,
diderit Marcum illum Melodum Episcopum Hydruntinum' ann. circiter sta, si Caveo hist. litter. tom. 1ι sol. 44. fides , florentem , Canonum &Aeoluthiarum, duae hodieque a Grecis recitantur, celebratissimum Anctorem , hominem ituisse Patriarchatus Romani r Vel hoc und titul5 ext 1
omne commercium tune a G ecis sepositus Histet . qui omnia sua exsibialassent . vide de illo, que . habet Allat.
i. de lib. Eeel. Graecor. s. 73. Verum quum Nicephorias Calixi. apud eundis narret. sulcepisse illum Magni Sabati supplere Canonem ex sapientissmi Imperatoris Leonis mandato , ta dius eius aetas sub finem noni saeculi ponenda videtur, quamvis 8. se l. an.778. posuerit Frane .de Aste Archie p. Hydruntin. in memorabit. Eccl. suae torn.9. eollection. script . Ita l. Burmam ni p. 8. in fin. eum enormi tamen chr notaxeos lapsu , quod Lib eodem Imperatore potuerit. Quocumque autem vixerit tempore , illud certum Εeel sam Hydruntinam inter honorarias Archiepiscopales occurrere in diatyp
ut infra commodiori loco adnota um vero saecolo X. seliciores admo. dum in Α liar fuerint res Graecorum tune veri Μetroaelitiei juris illecebhra, tentatus ab Graecis fuit Episci us Hydraminus , ut In Epistopatisus veteris Lucaniae . vel Apuliae, qui eius Eeelesae aduebantur, ritumi mutaret. Sed emini proritis esses utrumque caraut . Nec enim illae E
clesiae ritum tamquam mutarunt, nee
ipse isti Graeeis, Metropolitanus eo
ues) Narrat ud Loit prandus sice tu ille Cremonensis Episcopus in celebri sua legatione ab Othone I. ad Nicephorum Phocam , quam anno 968. Per git, ex quh rem circum ea tempora comtigissa eriligitur. Edita est a Barrat ann.
S. R. I. Eius verba se habent n. M. Nicephorus eum Minni s Ecclesiis h mo si impius, is re qud in nos abu aut , uitano Patriarchao. praecepit , . Di indontivam metisam in Archiepiscopatus honore Hutet ς' nee permittat
in omni Apulia seu Calabria latineam-lius, sed graece Δυiλω mysteria celsrari . Mercatores dicit 6se praetern
sitis C litanus Patitar a priυ Iesium Guntino Disopo, quatenus fua auis storitate habeat licentiam Di Vos eo n-secrandi in Acerentis alias Aeere illa ) Turciso, Gravina, Materis . Tria carieo , qui ad consecrationem Domim solici pertinere videntur . Ubi notanda illa verba , ut in Archiepiscopatus h ιre dilatet: quae , longe ante'
Arehiepiscopatus honorem habuisse ζmox vero ad Metropolitica iura dilatari satis innuunt. Episcopum tunc temporis Hydrant in uni Petrum fui me huius nominis III. ostendit Lucent. in .
adpendie. ad Uineli. in Epist. Hydrum. n. 3. sol. 3.
187쪽
Bruttiis , vel Calabria extitisse Ecclesiam, in qua graeca lingua , rituque , in potioribus maxime Urbibus , quae Sedes Praetorum , vel Militiae Ducum erant , pro Graecis iisdem sacra fierent; quod tamen nonnisi cum moderatione ab ALs manno sue admittitur, ut adversus Ct: Mazochii sistema acrius opponatur ) nihil tamen inde contra universalem propriumque regionum ritum recte concludi posse, probe quisque satis inatelligit. VII. At vero, ut octavb ineunte saeculo sub Graecorum
imperio, iam novum Bruttiorum regio nomen accepit: ita iasub eorum tyrannide ad alium traductae Patriarcham , novoque instituto Metropolitan 6 ritum mutaverunt Ecclesiae nostrae. Tunc primum i apud nos Graecorum ritus, eorumque
liturgiae 38 , acoluthiaeque in sacrificiis, ac divinis officii
perta vendis in usu esse coeperunt. Quum enim a Leone iulo Isauro Seml-Iudaeo in sanctiis mos viroς iconum cultores, ipsasque etiam sacras imagines adeo saevitum est, ut vel meminisse animus refugiat tot immanium . sub Christiano Principa vastationum, & caedium; id sane accidit, ut Italiae superioris paene omnibus, quae ejus parebant imperio, regionibus ab illius obedientia ea de caussa desciscentibus - , in vindictam ipse vindicatarum ab Romano Pontifice imaginum, ac
iam deperditae ditionis, latifundiis primum Romanae E clesiae, quae in Calabria , & Sicilia erant , in fiscum redauctis , Episcopatus quoque Orientalis Illyrici , Siciliae , atque Calabriae quae solae intra Italiam illi postremo remanserunt) ab Romani Pontificis immediata obedientia , eiusque
Patriarchatu abstraxerit, ac Anastasio Iconom.icho Patriarchae
tui: a'. cap. n. q. sol. 44. Theodot3 ΜOnacb , prosequebant ar : Asseman. tom M. de reb. Nea- alteramis CC. Vaticanis extractam polit., & sicut. cap. . sol. io'. cum Canone a S. Iosepho Hymnoara- 8) Harum A coluthiarum, unam pho composito , qua & ipsa Eeelesia ex MSS. Biblio heeae Cryptoserrat en- Cpolitana eundem S. Episcopum 'cele sis in agro Tusculano emtam , cu no- brahat , peneς nie habeo , quas cumstrae Eeelesiae era tempore S. Stepha- Synaxariis aliquando, Deo auspice , innum primum Reginorum Antii utemi ucem proferam .
188쪽
CAPUT X.ctigales. Quod i autem eonstantes in orthodoxa sacrarum ima ginum fide Siculi , Calabrique permanerent , eos quoque a
1uO B- 'mo; rorione , novoque vel ipsorum etiam infantium censu Instituto, tributis vii L.
tia parte auctis, insigni calamitate a Rixit. Obvia sunt haec sive Theophanis chronica sues volventi , sive Hadriani I. PP. ad Constantinum so), & Irenem epistolam , sive eiusdem Hadriani alteram 6i ad Carolum M. , sive demum illam
sq) Theophanes ad ann. Incamat. evndum Alexandrinos 24. hoc est
vulgaris epochae Imperator autem contra Paeam , Romaeque , ei Italiae desertores momens plane furiis invectus , classem ingentem adversus eos misit, in Mariam Cibyrreratarum Ducem ei praefeciι. SMmmum tamen dedecus ,
manus iste: Pr Meps retulit , elassa in areari Adriatico naufragium 'assu . Ex o in furorem actus Dei ille h/βis , Arabico sensu imbutus , auctiora Siculis o Calabris populis parte tertia tributa in Fraula timiniam ea ta imposuit.
Paerimora vero, quae dicuntuν n. sCn. yhaeorum Apostolorum , qui in v seri Roma coluntur, ιν a nimirum cum Uedis auri taleista . eorum Ecelesis abant ἐριο assignata, . pensa , in πιιιli eum aerarium conferri iu u . Inspici imiνρer, orgive describi nisculost anter, ρων nascerent&r , quemadmodum olim Pharao Hebraeorum pueros, mandareit a quod tamen neque ipsi eius Doctores mrabes , in Chr/Usianos Orientales a mferunt o Et heie quidem ad superiora confirmanda obiter animaduerie Hydruntum , & Callipolim ad patrim nia Romanae Ecclesiae in veteri Ca- labria pertinuisse, ut ex epistol. S.Gr cor. 99. . & I . lib.0.exserte discimus. Idem tentatum quoad patrimonia Campaniae, ut narrat Ubaldus Monachus in Theodoro Duce Neapolitano fol. 'I. edit. Prat illi tona. 3. hist. Lanὀobard., sive a Leone, sive a Constantino eius filio. Alphanus, inquit, Deretarius D mini Imperatoris venit Noapolim , o praecepit , quod non Mediatur Domino Pa e , neque transmittatur ei pecunia μι redditus. Sed omnia haec in irritum eessere tentamen. ω Resertur haee mist. act. 2. se ptimae Synodi colle9. Harduin. tom. col.94. Porro hoc isserum a Deo e renatum piusmum poscimus imp Hκm, ut se veram ει orthodoxam S.C tholicae Ecclesiae Romanis nitimini amis plectit fidem , sicut antiquitus ab orth doxis Imperatoribus ,seu a reteris Chria piavis fidelibas oblata , atque concessa sunt patrimonia B. Petri Violorum Prinopis fautoris vestri , in ruttarum nobis restituere dignamiui, pro luminarium concinnationibus eidem μι Feci sae , atque alimoniis tauperum. Immo is Consecratioues Archiepiscoporum, oeEpiscoporum, scut olitana constat ira ditio , is strae Dioeress es issentes peni
tus canonice S. Romanae res ituantur E elesiae P xt nequaquam fini a tutis concordiam perseverare valeat Saraia
tum , sicut in sereni ma insera ivis
dem Imperatori raduissimus e metuentes ne ad eorum resertatur σν rem . Du
dum quippe quando eos pro. Deris immainibus ne tione adhortati fumus , sir 'μmili modo . de Dioeces tam Archiepiscoporum , quam Episcopo rum S. Cath licae , O uulit e Ronurnae Ecclesiae, quae tune eum patrimoniis nostris ab- suierunt , quando sacras imagines δε- posuerunt , m nec responsum quodlibet exinde dederunt . Et in hoc ostenditur,uod ex Mno capitulo ab errore reorsis, ex aliis duobias in eo.&m premaueaut Aeren, e . Si enim ubique Christavorum Eoclesae canonice tutatias suas pniment Dio
189쪽
illam Nieolai I. Pontificis εχ ad Michaεlem III. Imper,
torem Graecorum . Inde propterea abstractionis Dioee eoa
Disereses, sua to amplitus s. Cathonea,
in ApsMira Romana ricis, quae essea ut omnium . Dei Ecclesiarum , sua . Diσcs η videnret Archiepiscoporum, o Episcoporum , sena patrimonia moιuminarium concinnatione , atque ali
moniis pauperum irrefrasabili 3ura cirrenere , O rsidere modis omnibus d hei' Unda δε vestra annuerit a Deo prosilla Regalis excelleutia, eodem adhortamur impetu pro Deris ima indas iusse priuino tu erectione gratiam agenter. na de Dioecesi S. N rae Romanae E elesiae tam Archim fi porum, Pam Diseoporum, seu de patrimoniis iterum ino pantes commonemus, ut fi nouerit ea S. Nostrae Rom. Ecclesiae restituere, haereti eum eum pro MI modi erroris perseverantia esse decernemur . Plus enim cupimus
falutem animarum Wrectasin et Hisbilitarem eo ervare, quam hu1 modi habitum inuum polydere . Medicam manum d siderat haee epistola , in qua queritur Hadrianus expostulationis suae nul Iam a Graeeis nabitam filisse in '. Ρnodum rationem, nec res sum ab Constantino , & Irene ea de re accessisse. Et iure quidem , nam ut tes a tur Anastasius Bibliothecar. , qui T. Synodum e praeco in latinum vertit tom.
Hard. - ea omnia quae in predicta epistola , sive personam Tharais si ex lateo ad Patriarchatum evecti,ae titulum Gennent ei Patriarchae surpantis spectabant, sive restitutionem Dioeeeseon ae patrimoniorum urg hant ; nee a Graecis versa sunt nee in acta relata . Ab hi ne inquit Anasta-sus, inque ad finem huius epistulae e
dex Graecus non habet . Graeci namque quia eodem tempore ex lateis fuerat P
triarcha , ne publice ab Pusui ea sede
argui videretur, G adverbs eum, tamquam reprehensone dignum , haereticis ν 1 nandi cecino praeberetur , ae preh/e S nodi xtilitas excluderetur, ea quae e M -n facienda laicorum promoti ne, sis de ceterarum praesumtio m re
reidaetutisnibus sus quuntur , ἰn s uos hac, nec recitari , nec actis infera fas sunt. ouod dispensatorio pacis amore inquit Lupus alis. de 7. Si nodo cap. Ir. Legati Apostoli ei dissimularunt. 6,ὶ Vide illam a nud eund. Ha
sontradidit , in quibus quidquid huis
rei necessitas eia re it , habere 'orems . Oportet enim vestrum Imoeriale δε-ν ι uia in Omudus Ecelesiassici utilitatia
rem, quem n stra Eccissis habuis vestris temporibus restaurare δε--ivi e quatenus vicem , quam nostra sedes pre Diafre os vestris in partibus eonstitutos hobnie , videlicet Thessalonicensem , qui
R manae sedis vicem per Eprrem vel rem, mirumque novam . argue Illyriacum, Macedoniam, Thessaliam , AG iam , Daciam Ritebsem , Daciamque
ιicet Damasi, Stricii, Iunoceutii, Eou Deli. Coelestini, Sisti, Leonis , Hilari, Si fieti, Felicis, atque Hormis ae florum Pont ficum saevis dispo im ibus regebantur al. augebantur' morum denique institutiones , ab e s alis in pamtibus aestinatas, par ninros missos, ut rei veritatem eo uoscere queatis, Demae Aretistoli potentiae dirigere curavimus. Praeterea Calabritanum patrimonii/m ,
o Siculum , quaeque nrstrae Fresinae concessa fuerunt , in ea psidenda ιιιώnuit, disponendo per Iunxfamitiares regere suduit. vestris emcesenibus reddantur : quoniam ρrrationabile est , ut
190쪽
poribus floruerunt. Et ad id quidem temporis reserenda in Sicilia , atque Calabria Metropolitanorum erectio est . Quum enim Patriarcha Cpolitanus obsequentes harum regionum Episcopos tam longe diffitos habere non posset , nisi politiam aliquam stabiliret ; atque nonnullos ab se consecratos , qui ceteros tenerent obsequio , sibi haberet addictiores : Syracusanum in Sicilia , & Reginum in Calabria , urbium nempe civilium utrobique Metropoleωn , ad gradum evexit Metω- politanorum. In ipsis autem paene fiucibus urbis Romae, una& Sergium tentavit Episcopum Neapolitanum , quod Graeco Duci proprio haec uria pareret. Narrat haec Johannes Ecclesiae Neapolitanae Diaconus , qui quamvis sub quo Imperatore , & a quo Patriarcha sollicitatus Seruius fuerit nemtiquam edisserat , tempora tamen Leonis latis congruunt; quum Constantino Copronymo eius filio , vix tribus annis Sergius supervixerit.
VIII. Nec audiendi 6s) qui ad Photii tempora abstr
emcismetimes Ereti a Dei μῶ δε- ιent , terrena fumus potestate subtraham tur; domus Dei restituta meritum redditoris imit Iicent, oe fuse leuias υ tkm Diritalis Uderii lueris exerceatur. Inter haec , superius ista volumus, tit consecratio Syracusano Archiepiscopono 'a a Sede impendatur , ut traditio
aά Apsotis instituta mustenus nostris
63 Allat. lib. a. M perpeti Ecel. tonsens. cap. q. q. T. El. 36 edit. Colo
Agrip. Marca I. concord. cap. . n.
, re in respons ad Lucam Holiten. n. Balvet. in supplem. ad lib. . Con-Cord. cap. 29. n. II. Lupus in Symbol. Nicaen. cap. 6., quo in loco ad Lemnis Isauri temporidus ea de mussa ritus Graeei admissionem eolligit in Pinuinetis Italiae illi subjectis,& in schol.
64 Ioh. Diae . Neapoliti in viti Sergii Episcopi Neapol. XXVII. lom.
tat. in hune locum.Conser.& quae infrasia. Fq. de Paulli Episcopi consecrati ne, imperante Coptonymo, idem Ioh.
narrat ' quem , inquit, a Romamo Pontifi- ω eonsecratum propter Graecoirum eo in .snem, noluerunt recipere conciυes fui'.
6 In hane sententiam destendit
Cantelius Histor. Metropolitan. urb. tom. I. p. '. differt. . eap. 3. ubi rem ab ovo non repetiit, sed a Siculorum commercio eum Graecis, quibus parebant,& ad quos mi invasam ab Saracenis