장음표시 사용
71쪽
jiciunt, potius quam exotic6 ritu . Emersit fortasse a TIR
puellorum vocula repetita , quae a Πάω elt, nimirum pasco, quod Pater Πλιν 6ς πυδας enutriat liberos . Nec alia quidem caussa Παπ ον Papaeon Scythae, uti 3ὶ Herodotus me- mqrat ; aut Bithyni Παππα/ Pappan , ut narrat Arrianus , Iovem vocarunt, nisi quia cunctarum rerum illum esse patrem putarent. Factum subinde ut avos Πάπιος Panus dicerent,&m IIαo Papae nomen , non patribus modo , verum etiam
pedagogis, quod puerorum eis inesset cura, iisque omnibus, qui parentum loco erant 4 , ac aetate praesertim , aut dignitate praessent, progressu temporis tribueretur. At non Graecis tantum id in more fuisse positum, si latinos etiam Scriptores versabimus, plane convincimur, apud quos 3J Sc Papas , & pappare , & Pappos legimus eadem ferme significatione. Arbitror autem, aut voces hasce a Graecis adoptasse, aut eadem fortasse onomatopoeia ex infantium vocibus effe
cisse latinos, a quibus 6 acceperunt Itali, Galli, Hispani,
, ut . 3 L dat Herodotum , et Arrianum Eulta th. in Honaer. II. 3., cuius locum praece Cangius refert in Glos. sar. med. Craecit. v. . Inde foditasse Alexander ab Alexandro lib. 2. cap. 22. A inquit, usui Umιυρ imus ut adoraturi mistem et incendant f oesne temptis Iovem Panam salutent, sicut Scythae Papaeum . 4ὶ Conser laudatum Scholiastis Homeri locum, et Suidam V. si απας. s) Sie apud Juvenalem satyr. 6. v. Quidquid porrexerit illa Qtiae peperit, timidus praegustet pocula Papas. Sumitur heic Papa et pro pedactogo, seu pupilli nunci ci vel ei illi de . vide eius Scholia item ibid. , et insta adnot. 6.
Et similis regum pueris pappare mi
Poscis , et iratus mammae lactare reculas Eil pappare cibum infantium frui lillatim praemasticatum comedere. Pa; pore prserorum est, stati manducare es-rortim , inquit Papias. Buas , et pa inpas ex infantium phras , cibum , et tum per On matopiae iam, ac lusum etiam dixere Romani. Unὸe et apud Plautum in Epidico prope fin. μυδ liberto opus es quod pavet. Dabitur: praesebo cibum . Pappare , idem aliquando ac patrem adpellare ilignificasse , non desunt qui docent ; at n reEie, ex laudatis locis. Id potius se-s iiii ies Latini dixere papii 'Lire. CD ser Steph. in Thesaur. Meurtam inlex. araec-barb. Martinium in Lex. - Philol. Interpretes ad Perlium . Pa pum ero avo usurpat Aufi,nius Ei dil-lio 4. in protreptico ad Nepotem U. II.
. . . . nuyas nutricis amabit. Qiii resust matrem, Pappos, aviasque trementes Ante serunt patribus seri nova cura ne potes .
Sane quum hae voces adhue medio aevo pastim eodem sensu usar- parentur , inde fastum ut in linguas ab huina orta; derivarint. S. Petr. Da mi an . lib. 7. epith. ia. Dimissi s puer iumedio sis e Papa e , vel getula coepit ire. Leo Oiliens. lib. 2. cap. 2I. Moni ras a Papate suo , ut sine suspicione alia
72쪽
ut sere maiorum gentium Vocem , ex hoc primo puerorum sono Patri ad blandientium dixeris. II. Sub primis propterea Ecclesiae saeculis collata ab Christianis ea quoque denominatio Episcopis est , tamquam Patribus, quorum ordo non modo Patrum est, sed , ut S. Epiphanius loquitur, ad Patres gignendos praecipue pertinet. Inde commune evasit paullatim , ac promiscuum inter illos Papae nomen, quod antiquitatis Eruditi 8) passim monent atque innumeris constat ex monumentis sp), epistolisque ad Episcopos datis. Nec audiendus Anastasius Germonius sio ,
alicuius fugere post mmast ea messe
vita a. S. Ada Iberti Epici Pragens saecul. S. Bened. pag. 867. Papas, di Pa pas apud Scriptores medii aevi , ut primus quidem sit paedagogus, alter vero paedagoSi discipulus , seu puer ipse Uem custodit , ac nutrit. Ibi enim Adalbertus vocatula morum , &Mapister sensu lim Radia vero discipultis P. Nas. Sed ad sappare quod adtinet pii lcherrimus eli locus apud Bueel iniim in menoli g. Bened .ad diem f. Januar. Vir mus loquitur de Hos . A himssibili laetitia repletus , par tem cisii , quo vescebaιιιr, obiti Iit pli re , mira simplicitate congeminans : Pampo Pana quod est eomedo pulchem 'rime iii avs. Hinc ergo Dantes in Pu
mundo lib. I. cap. . Talal ὸ ia immoremnuo, neu eri tNe,
. Coinro ancor si e Vpena Ian dir palpa. similiter Galli pueruli patrem v cantPo a. Hispani quoque habent Papare dem senii, , ac papoare. Unde apud
tionis lavacrum si ris εἰ gnit Ecclesce . non Patres aut D flores . Hieronym..' a. alias 3oad Theoph. Discopi e-r-ι sui honore suo: Patres Uant esse, non Dominos. 8ὶ Baron. adnot. ad martyrol. 2o. Ianuar. 5c ad ann. Φῖα nu. 26. Pagius uterque laud. supra adnot.2. Thomast
gorii VII. ΜabiII n. lib. 2. de re diplo' malic. passim. Ruinari. in acta Mil. El. 8. est. Ueron. Maer. in Hierolexo& Cang. in utroq. Glossar. v. Papa . Asseman. Biblioth. orient. tona. I. sol. rq. & seqq. Benedict. X IV. de Synod. lib. I. cap. q. n. I . Cl. Mamaclitus lib. q. origi n. Claristianar. p. cap. q. Bl. 20 . torn. q. Lupus in Dictat. an. II., aliique innumeri. o stiperi a canemn heic reputo re sere episicit. Cypriani . Hieronymi Augultim , Sidonii, Ennodii, alii rumque, in quibus Episcopi Papae nunc uinnantur. Nonnulla loca infra reseram Vide etiam Hieri ny m. in vita Alalchi ubi : A. l. Papae Evagrii necessarios rei possessio creetata est. Hic erat Episcopus Anti clientiq. Confer Pru
premi Roth magensis DicaIterii Patr. Generali .
73쪽
qui aliunde id nominis Episcopis adhaesisse credidit; adstrui
que, quemadmodum Imperatores, ita etiam Episcopos dictos olim Patres Patriae: titulum autem hisce si glis PP. notatum minus peritos Papam legendum esse putavisse . Coniecerat id prius Carolus Palchalis, sed levibus omnino argumentis, atque toti antiquitati adprime injuriis; quum hoc nomen ex imperitia potius veteres Episcopis contulisse, 'uam certa ra- ratione hoc pacto credendi sint. Tributum illis primum in Asriea fuisse innuit Thomassinus sit , ibique quodam speciali veluti iure haesisse Episcopo Carthaginiensi , tametsi revera commune Episcopis foret. Contra vero S. Gyrillum Α- lexandrinum Episcopum, primum poli Romanum Pontificem eo fuisse nomine donatum contendit si a) Sirmundus. At enim vereor ne postrema haec a Graecorum nugis sint mutuata.
Narrant scilicet Balsamon ia) & ex eo sertasse Nicephorus,
non vit ad an. 432. n.26. sed mitram phrystio. opere contextam intellectam suis. re in vulgata donatione Coni tantini , cuius fragmenta reseruntur a Grati no can. I dist. 06. , 8c de qua agit primo loco laudatus Balsamon inbprae t/s edicti nomine, Nam in ea Dperhumerale videseet torum, qaod -- perιale circumdare afflat eouum. a corona , simulque Phrygio satis distinguitur . Et ita quidem sentiunt Marea 6. Concord. cap. 6. n. 7. Lupus diff. de ne. Ephesin. cap. a. & de Asrie. ει- eles Rom. adpellat. cu. I R. Spondan.
ad laud. ann. Baron. , Catalao. in Proin legum. ad Cone. cap. I9., & in Prole gom. ad Ponti fieal. cap. I9. Marangonius in animadvers. ad Chronolog. Rom. Pont. cap. II. Bl. 6 l. multiq. alii. Nec obest , neque mitras . neque annulos
in usu apud Graeeos Episcopos siisse; nam id verum non esse ad Patriarchas quod adtinet, ostendi me mihi videtur
Martinius I. de ritib. cap. f art. I. na
i . Et quamvis id iuris soli Alexandrino tribuere videatur Balsam an in laudat. meditat. , cui Simeon TheTalonic. adhaeret ἔ tamen C litanum , Hierosolymitanumque mitras etiam surpasse , invictis monumentis ab illo relatis evincitur . Utuntur autem &
st 1 Thomar. p. p. lib. I. cap. 3 .
ir Sirm d. in adnotad Sidonium
M. o. epistol. I. 13 Balismon. in Nom n. titis. eap. I. Huius quoque temporis Patriam cha Alexandrinus ex aesemi edicto ius habet tit cum Phrygio celebret. Houit autem hane facultarem S.C illus AI xandrinus a Romam Papa Caelestino , quando eoacta est ymodus Eph a comtra Nessorium . Cum non , bet Cael
rium , υmum se ut S. rilis a Cael sim peritteretur huic isnodo praesidere. Ut itaque eonstaret eum habere ius, edi auctoritatem Papae sedit eum Phrygio , o condemu Ut Nestorium. Ab i Io igitur tempore eum eodem Phruis sacra celebrant , procedunt Patriam chae Alexandri. . Addit in meditato de Patriarehatum Privilegiis in Cod. Dunclaviano . Alexandrinus proρterea vocatus fuit Papa, quod L ille CFri us in III. 0 λ ρήυilegia Papae R mani , Caelesini Icilicet, aeceperat. Ea lam narrans Nicephorus lib. I . hist. cap. 3q. - quo tempore, inquit, fama est mitram ιIlum, O Papae astyellati nem accepisse. Hi ne habes Phrygii , mine, non pallium , ut Baron. Pu
74쪽
non alia de eaussa id nominis ab Episcopis Alexandrini surpatum, nisi quia ab Romano Pontifice S. Caelestino concessum illis fuit, quum Sanctum Cyrillum Alexandrinum mpiscopum Apostolicae Sedis constituit in Conc. Ephesino. I patum. Quia equidem Graeculorum commentum est, quum sit certissimum & ante Cyrillum a Dionysio Episcopo Al xandrino, qui ab anno et 8. florebat , Praedeceaeorem suum Heraclam si ) Papam fuisse vocatum . Eadem prorsus ratione explodendi Scriptores illi Arabes Homaulius, & m, basides apud Echellensem sis , qui contrarib ductu , Her elae isti Alexandrino Episcopo primum collatum nomen, inde in Italiam derivasse , 3c Romano Episcopo adtributum
somniarunt. Porro ante Heractae quoque tempora Romanum
Episcopum Papam ex Africa vocavit Tertullianus Ιο), cinius de Romano Episcopo communiter intelligitur libri de p. dicitia hocus. Discrimen item illud ab ejusmodi Scriptoribus inventum inter Abbam , & quod illa vox Patrem i G a haec
nune nonnulli Graeeornm Episevi murrh, serina licet a nostris diversa: non quidem acuminat i , & aperta supe ne; sed obtus1 rotunda, & clausa . Nostri quodne Episcopi ante annum
circiter millesimum vulgar. epochae , ne ue mitra, nisi ex Romani Ponticinouitia utebantur λ ut contrarias mu-eilians doelorum virorum sententias demonstrat Mabillonius in laeeul. a. Bened. pari. 2. in praefat. nu. I32. , &Mariemus ibid.'nu. I . exquisitis aliis monumentis confirmat.
i Vide illius epist. a. apud Cou- stant. BI. 26a. ex Euseb acceptam, ubi
se ait . Hanc erect regulam , et mm a B. Papa nostro Heraeu accepι .
isὶ Abranam Echellensis Mar vita doctissimus elapsi saeculi in orire de tit. Papae haee refert. Vide il- Ium tom. I. Biblioth. Pontifie. Roea-berti paruar. & seq., & in Eutychio vindicato adversiis Seldenum edito Rinmae i66i. Conser & Renaudotium in histor. Patriarch. Alexandr. pag. 27.& seq. edit. Parit r7t 3. & Asseman. Biblioth Oriental. tom. 1. Pag. I edit.
to Tertuli.in lib. de pudicit.quem iam Montanista scripsit eap. 33. BLUI. edit. Venet. I7is Et tu quidem
poenitentia' moeni ad minandam fi remitatem in Ecclinam ἐν ducens . . . in eum μmimi exitum , --tum M
tes misericordiae inumbris , --s Pomedi Benedictus papa em ei ιiaris. Noli simum est Tertullianum hule delicto renitentiam denegasse , adeoque ad rapherinum Rom. Ponti adludere V luisse , de quo dixerat ante cap. 1. kl. 3 3. Augio edictum ess propositum. Ponti ex se licet mamra, opus nise
pretim inimit . Fes in Moechise , os micationis deficia poenitentiam fis dimitto. r Avus graece Παππος est , non Παππας, ut notissimum ex omnibus texieis. Παππας enim pater est. --ba autem vox est Syriaca , quam λHebraei graecitantes ad patrem significandum retinuerunt. Apud Symaea voce pueri patres salutabant , ut apud Graeeos vocem Πάππαν adhibe bant . Vide Lam' in Harmonia vanreliori cap. 26. lib. I. sol. 34n. editi Paris Manavit discrimm , quod obte di
75쪽
I 2Ivire avum. significaret; illa' vulgares , Episcopos , haec Pa. triarcham, quem & Abbam Episcopi ipsi vocabant, indica.ret, egregi E cum Pearsonio sig) consulat Pagius: permirum proinde ut mihi- sit , esse adhuc hodie qui putent sip) ,
vocem Papae Patrem Patrum, non Patrem significare, rem esse notissimam, nisi ex usi hodierno huius vocis benigne i telligendi sint. Ceterum etsi olim in Africa frequentius auditum id nomen, ibique fortasse ex monumentis , quae hactenus habemus seto primum Episcopis adtributum noscamus; haud tamen verum videtur specialius haesisse Episcopo Car
thaginiensi, nisi e 6 sensu, quod vetustiora de Episcopis mo-
ditur, ex Eurichii Patriareh. Alexandr. Arabis hominis saecul. X. scribentis , fabella, qui hhe nomine donatum Pa triarcham ab Alexandrinis tradidit quod ille Abba ab Episcopis vocaretur , adeoque opor in illa vocari Papam a Populiς, hoc est avum . sed uantae sint auctoritatis Eutychii i- ius origines Alexandrinae , quaq, Presbyterianorum errores constabilire falso putans, Seldenus Londini vulgavit anno li642. , si ge integrum etiam .Eutychii opus , qu 3d pollea Oxonii edidit an. I 638. Eduardus PocoKius , diotissmum eruditis. Adisis Petavium
I. de Ecel. Hierarch. cap. I'. n. I 0. to Theolog. dogmat. Renaudoi. l. Litur. flar. Orient. pag. z77. edit. Paris. iri oc laudat. Echellens. adnot. II. a Pudquem In Eutychici vindicato pari. 2. plena tractatio est de origine nominis Papae. Ceterum apud Graecos ea pervast opinio , ut ex ouinque Patria chis, Romanus, & Alexandrinus pro
Illi e Panae , duo alii Cpolitanuς , &lierosolymitanus Archiepiscopi, solum
Antiochenus Patriarcha diceretur. Ita quidem scribebat ad Dominicum Archiepiscopum Gradensem Petrus Patriarcha Antiochen. saecul. undec., ut videri apud Marcam poteth dissert. de Prima ib. n. 2I. vel apud Allatium de consensu lib. r. cap. ig. pag. 262. Sia milia sequenti saeculo tradit Nilus Dux opatrius in commentar.de U.thron.
P triarch. ad Rogerinm Regem, de quo
nis P. p. cap. II. tom. 2. PP. Apolioli Amstelodami I 24. Pagius ex eo ad
10) Vide Cl. Asseman. de re, Neapolit. et Sieul. tom. 3. sol. 383. Nisi etiam ad ea ad ludant , qtiae habet S. Epiphanius supra relat. adnot. 7.oua sensa Episcopi omnes sunt Patres P
Σοὶ Antiauior sane , qui occurrat locus , e t ille Tertulliani hominis
Asti relat. ad nor. I 6., in quo tamen, nomen illud tribuitur Episcopo Romano. Etenim quae adseran rur ex e- pii fol. S.Justini ad Zenam et serenam, ubi se plura in epistula ad Papam edisseruiue Auctor seribit pd rem nousunt: tum 'uod ea epistola Instini nocisit, ut Halloixius in vit. Iustin. Tille- mori t. tom. 2. Opp. et Μaurini PP. ι ii in adpendicem rejecerunt , ollen-unt tum vero quod Papa ibi proprium nomen videmr , cuiusmodi est apud s. Basil. in epili. 2D. et I 2I., ut in Martyrol. Rom. iis. Martii ex Me. log. Graecor. de qua Baron. ad ari . Is n. Io. De aetate vocis Papae di sertationem edidisse Iohannem Dieem annum legi , sed eam hactenus ninvidi. Q ii vidit , si meliora habet ,
76쪽
sem pertineant, licet antiquissimorum . . temporum Tertullianus Romano etiὸ in Episcopo ' tribuerit , Nam non in Africa
modo occidentali, Aegyptoque seta quae ad orientalem Asricam pertinebat; .sed in Graecia sa3ὶ quoque, Aliaque mimore, Galliis item, atque Hispaniis, mox Episcopis omnibus
.constat fuisse commune, i l. - . n. . -
i III. Verum ne in his, quae: ad , nos hM 'tempore non ad Iinent longius excurrat. qtatio , ill .d., certissim imi , i hoc noe men inter Episcopos primis saeculis ivsitatissimum , Praesbybteris quoque tunς temporis nonnumquam fuisse collatum , quoς etiam quodammodo Patres esse. Populus adgnoscebat . . Observatum. id Clarist. Mabillonio, et in actis S S. Mamin rii ; aliorumque M M. Africanorum eiusque o Discipul*3 Rui, nartio in actis S. Theodori An tyrani , in qpibus Fronto Pres hyter Papa vocatur, uti & An diu, in actis: SS.-MM. Ju,
liani zue Sc Basilinae. Rara denominatio , propterea . quod
l . Acta M. M M. Perpetuae, et i ctaviensis Euphronso Turonensi , Epim
aa) Pro Africa occidentali satis est proferre epistolas Hieronymi ad Augustinum puta SI. , a Isastiue . Pro .Egyppis vide de Heracla Ap. adnot.
77쪽
tion saepe fieret, iniuria impulit Tillemontium sas ut
S. Cononis ann. 273. martyrib affecti in suspicionem' adduc ret , t hac una de caussa, quod Papis nomen ad Presbyterum significandum in adeo remota aetate adhiberetur . In ipsis e
iam Conc. Chalcedonensis actis sar) famosus ille Euthyches
duarum in Christo naturarum commixtor , non Episcopus quidem , sed Archimandrita, Papa nuncupatur. Factum id non tam propter ingravescentem aetatem, ut doctiss. et 8 Thomassinus suspicatur, sed quod Abbas esset, Hegumenus,& Pater Monachorum , quae caussa suit , ut iis etiam Presbyteris tribueretur, qui veluti aliorum Patres haberentur. Nam in eisdem actis Archimandrita alter Abrahamius ipsissimo quoque titul6 ornatus legitur. Neque enim in eorum opinione sum, qui Walfridum saρὶ Strabonem haud recte intelligentes omnibus Clericis Papae nomen olim adtributum rentur, deinde vero Episcoporum evasise proprium: quum contra ex veterrimis iam liquere documentis arbitrer, Episcoporum potius commune nomen, a Presbyteris eadem de caussa , qua Episcopis tribueretur , fuisse participatum . Etenim quum etiam inter Episcopos ita, ut plurimum , id nomen usurparetur, ut iunior, aut inferior Episcopus, eo seniorem , digniorem Re adpellitaret; nemo autem seipsum, nisi
Romanus 3πι Pontifex Papam diceret, quod observatum di-
16 Tillemo . tom. in adnota ad S. Sebastian. pag. 7 . et seqq. edit. Paris. 16 . Vide etiam Honorat. a S. Maria in animadvers. ad regul. Criti
ta Vide Cone. Chalc. H. r. abireferuntur acta Cone. Cpoliti sub RFlaviano eontra Eutychem . In illis etiam Abrahamius Presbyter, et Adichimandrita eddem nomine donatur . Archimandritae enim erant , veluti Abbatum Principes , itaut mille A, tales sub uno Archimandrita aliquando fiterint , si vera habet regula S. lumbant ea. 7. Conser Cangium hoc V. Σου) Thomassi laud. eap. 'O. nu. aq) iamvis hic Scriptor , nee antiquos c quippe qui saeculo IX. vixit, , nec tantae auctoritatis sis; --men in lib. suo de exordiis , et inermmentis rer. Eeclesiallic. cap. 7. hammodo. Pua evusdam rix nomma est , , Cie reorum coneruis di nitati. Intellexit sine Clericis dignioribus convenire, qui revereri tamquam Patres possint. χω Prinius ' inter Romanos Pomtifices , qui seipsum hbe adpellaret nomine , fuisse Siricius videtur , in epis M. ad diyerses Episcopos , qudi Mhabet e Stricius. Papa Orthodoxis perisve o PMinucias. Putat Gustant. in praefati ad illam , quae ordine Lest inter stricianas eol. 658. hnc ninmen, non ab Siricio sibi , sed ab eo, qui ad diversas Provincias epistolam ejus transmissam fuisse adnotavit, inditum lacte. Haud video tamen qua sibi
78쪽
ligenter a Mabillonio est: inclai factum. coniicio, ut seniores
etiam Presbyteros, quos tamquam Patres venerabantur, mi
nores Clerici, ed deinde nomine adpellandos censerent. Nam& Modestum, ne quidem Presbyterum, sed Viti dumtaxat paedagogum , educatoremque ex vetusto more hoc etiam nomine ab eo fuisse vocitatum eius 3 a) acta testantur. Per catachresim inde, postquam Presbyteri ed generatim nomine studirentur, ab sequioribus potissimum Graecis inductum , ut minores etiam Clericos ripas, vel Pisin nos, aut simplices ripas, uti paullo post ostendam, nuncuparent. IV. At vero hὁc potissimum discrimine ad Presbyteros evasit id nomen, ut non pronunciatione eadem, neque porro in sexione , ad utroslibet significandos a Graecis adhiberetur, Πα--s Papas enim Episcopus, Παπας Papas Presbyter vocaba-- tur: isque sane, pronunciandi ritus, nec rhcentior quidem vi
deri posset, si recta legendi ratio in vetustis M M. actis conservata sit. Actorum S. Theodori exemplar Graecum , inquit Ruinartius, 3a , heis haber o Παπῶ , quo numine donantur Antonius in actis n. Iuliam, re Basilissae in veruin o LMctisnaris Lexoviens. In illis quoque S.Cononis eadem circum nexione notatur. Attamen etsi de hac vetusta pronunciatione haud sim sollicitus, illud vero nemo eripiet mihi , rem porum progressu , sive sexia Saeculo, sive potius nond , dec, move, uti mox dicam, hujusmodi nomen brevi elatum pronunciatione, solo Romano Pontifici ita haesisse , ut a nemine
exinde Episcoporum, saltem inter Latinos 33ὶ usurpatum
in rum una rem s. Modesto Papore suo , or Crescentia nutrice alias Papatissa fua . . . in eoasa extrarderent. Conser Ruinari. in acta f.Cyprian. adnot.1 i. El. i80. edit. Veron.
3a Ruinari. fol. 3' 3 Hoe dico, quod Alexandrino
Patriarchae apud tuos diu Papae n men cohaeserit, ac teste Scaliger5 7. de emendat. temporum pag. 6si Aethiopes , et Abyssini illum Summum Ponti irem Li et Papasih adpellent, ut ceteros Episcopos nude PVMath, vel Epis fath. Porro adhue in Oecumenic. Conc. V. Dioscorus et in VI. sibi timeat. Cantelius hist. Metropol.
Urb. p. a. dissi I. cap. 2. , et erim eo Pagius innior in L reo n. Scribunt
etiam β. Leonem in Epigraphe episti x6. Universis Fpi vis per Siciliam e-fitutis hune titulum misisse . Verum et Episcopus ibi novi Papa in meli rib. edition. leetur. Ceterum de hoc titulo a latis Romanis Pont. sibimetipsis adposito, vide Mabillon. lib. a.de
re diplomatie. cap. . . . . Vide etiam PP. Maurin. ad. Eangium V. PFa.
79쪽
in venias: productum autem ita Graecis Presbyteris factum esse commune, ut vulgare ac tritum inter indigenas 3 )fuerit, . qui Papades illos corrupta inflexione hodieque vocitant. Tempus enimvero qu5 Episcopi ceteri Papae nuneupari desiverint, idque nomen soli cohaeserit Romano , paul. h, obscurum est . Cantelius 33ὶ , Sirmundus , Thomasti. nus, aliiqiae docti viri, quum Ennodium Ticinensem , Cassi odorium , Liberatumque. sexto florentes Saecul A Papae tituli Romano; Episcopos Eustorgium autem , ' ac Datium Medio lanenses, ceterosque , simplici dumtaxat Episcopi nomine do. nasse observassent, in eam venere sententiam, ut sub id temporis ad unum Romanum Pontificem illud revocari coeperit . Monuit nihilominus Thomassinus, si qua illis adversa post ea tempora exempla occurrunt, inde prodire, quod non nisi latis quibusdam incrementis, invalescat rei cujusque usus. Et
re quidem ipsa , ubi in istiusmodi versamur argumentorum genere , longe etiam antiquior hujus nominis ab Hispaniarum Episcopis Romano Pontifici . iacta reservatio colligi posset ex Conc. Toletano anno CCCC. celebrato, in quo ita loquentes Patres efferuntur 3sin: Expectantes pari exemplo quid Papa :qui nunc es , quid Simplicianus: Modiolanensis Discopus , ret . utque Ecclesiaram rescribant Sacerdotes. Et infra . Constitui. mus autem priusquam illis per Papam μι per S. Simplicianum
anno εω. eelebrato Cyrus Patriareha styrem. Frequentior in Calabriae no- Alexandr. Papae vocantur. Vide can. strae veteribus ehartis de quibus in ira
χandr. an. T. Phocae. Nud Pachymerem lib. Io. cap. ra. . Quamobrem in salutationibus epistolarum , ex fori a lis apud Haberi. in Pontis et Goarium in Eucholi g., ita Cpolitantis Alexandrinum salutat si a , uti
Ut I ἀή Sacerdotem indice tvide Euchologia, inquit G ar ad Cc-di . cap. I. n. Io. Adeo frequens in EucholoGiis Papae denominatio pro Pre- νἐλαιον sacrum ouum, vorarint etia in Eurae παπαδυ rara' adnu quod a septem Presbyteris in Ecclesia Graeca, quium aegros inungunt , consecretur . ut idem Cana. notat v. Gχi ιν , et Παπαι in Clof med. Graecis Caniel. hist. Metr. Urb. p. r. diis. t. cap. r. Sirmind. ad Ennod. lib. q. cpia. I. Thoinas s. p. p. cap nu. IO.ilane. . XIV. de Syn. d. lib. i. cap. 7.
χ6, Confer hae de re Baron. ad
80쪽
eommunis reddatur , non Episcopos, non Presbi , non Dinranos ab illis ordinari. Observare enim hic licet , solum Ro. manum Episcopum a Toletanis Patribus simplici Papae homine designatum . Verum & vestigia hujus nominis in His paniarum Episcopis, ad tempora usque S. Eulogii Episcopi Cordubensis, qui nono saeculo vixit, mansissa contendit 37 Macrius. Simile quidpiam notari in Galliis potest. Nam in Conc. Turonensi II. anno ID LXVI. ut Contius, aut sequemti, ut Sirmundus putat, coact6, ipso nimirum Saeculo UI., Avitus 38ὶ Episcopus Viennensis Papa vocatur. Quinimmo . Aulius idem id nominis quinque adtribuit Patriarchis , cum
eo tamen discrimine, ut in ceteris Urbis nomen addat , in Romano non item . Marculsus deinde Monachus, quem ci ca annum tDCLX. floruisse constat, Landerico Episcopo P risensi, vel ut alii volunt Metensi, duos formularum , Iibrososterens, hanc inscripsit Epigraphen 39 : R emendusimo Papae Landerico. Aevo quoque Caroli Magni in serie Episcoporum o) Metensium :
bilis in eunctis Papa Chrodegareus habetur. Hinc fortasse fictum , ut quum communis saecul6 non 6, aut saltem non rara in Episcopis ea esset nomenclatura , Iohamnes VIII. Rom. Pont.. Papa Unime Ais dictus fuerit ab Synodo i Ticinens, ut e5 pacto ab ceteris distingueretur Sed illud postremo certum , eo plures conspirare , ut a S. Gregorio VII. decretum reantur, i d. nomen de alio non debere, nisi de Romano Pontifice dici. In eam rem esse autu'mant Concilium quoddam, quod sub eo, A.CIDLXXII., aut sequenti adserunt celebratum , cuius tamen nulli bi a -- stigium exstat. Ab ejus potius Dictato, ut vocant, haec derivasse crediderim, quo de Baron. agit ad A.CIDLXXVI. ; i H quam-
37 Maer. Hierolex. v. . Apud Cangium v. Papa .ice) Cc.nc. Τ ironens a. ean. 23. & i Sunod. Ticinens. a. 876. 22. vide etiam Caniel. mox land. ad- capitul. eo . 2ῆ . & Σῖ - .not. 33. Morerium v. Papa, et Avitum 42ὶ Qtiinimmo prima Romana Sy- . ipsum ep. 7. & λῖ. . . nodus sub s.Gregorio VlI. n vini si an- 3ο) De Landerieci vide eund. Mo- no ir . celebrata est, si recte Pastius. rer. Du chesne Biblioth. Francor. pag. calcular. In Varitana nihilominus Bi-26. Natal. Alexandr. saecul. 7. cap. 4. bliotheca servari h lius Coata canones. a. p. . scribit laud. loci Macrius.