장음표시 사용
81쪽
quamvis genuinum non esse Sanctissimi illius Pontificis oput Critici 43 naris emunctioris putent.
.c U. Ceterum ut paullatim desinere inter Episcopos id no. men coepit , ita circumflexa pronunciatione elatum crevit deinde inter Presbyteros . Exempla Cangius congerit ex Theophane, Cedreno, Nicephoro C politano, Leone Gram
matico , Ni et a Choniate, atque ex novellis ram Isaaci, quam Alexit Comnenorum in jure Graeco-Romano contentis : ex quorum nonnullis non Presbyteros modo , verum etiam in
feriores ordine Clericos , eo nomine indigitari plane conficitur. Sed ad Presbyteros quod adtinet, praeter Euchologium,
graeca Calabriae s) nostrae diplomata inspicere satis esset, in
is Lannotus in epistia Magisti .
Anton. Faurum. Alexand. diis. 3. in Beeul. XI. Papius ad an . ΙΟ 7. nnm. 8.& Iuniis in S. Greg. VII. in. fine . Contra tamen , Dictatum illud tamquam te' itimum S. Pontificis partum plurib. illu irat Lupus tom. . opp. Sic Porro habet. cap. s. ONM Papa es tinicum nomen ἰn Munia. Vide quae exornat Lupus in eum iocum , Ec quae 'habet Angelus R ea de Rom. Pont.
μγ Theoph. & ex eo Cedrem ad M. 36. Theodos. iunior. de Anti ho Eunucho iussu eiusdem Theodosi Clem addicto Amioχον , inquit sI--ψι-
Patricium Baiulum ejus Papam fecit . Similiter anno sequenti de Cyro Praesecto Urbi , qui a Theodosio sibi timens ad Ecclesiam confiigerat , ait: γ νεω Παροπας . Factus est Panas . Nicephor. in Breviar. pag. I . I. edit. narrat Heraclium , quum Crispo Patricio , seu Prisco Phocae genero di-snitatem abroeasset, atque illum Clerici habitum sumere, & a Patriarcha benedici iussisset , deinde ad milites
verba facientem vocasse Κρἰ- 'ον. Papam Cr oum. Leo Gram m. in Alexandro meminit Iannis Papae cognominati Larari. Niceta Choniates in Isaaco lib. r. n. a. oe in templace Mientes mactabat που σατν ό ασαι quI- λεγει me, ubi esset pasto mo tantes. Sic a Spuropulo lib. 2. cap.-Isidorus Μωnachus, ac Presbuter nunciam ture M nerabilis ripas Is lorus . Vide plura alia exempla apud Cangium in Glossi med.Graecidi Sed potissimum notandae duae novellae, altera Isaaci Comneni lib. 2. Iur. Graee. Rom. pag. I 2I., at tera Alexit Comneni ibid. pag. la'. ubi csancitum est, in ordinationibus non possse ab Episcopo recipi nili unum au
α γνώς- e e. quavilo fatat illum pilucem Papam, sis Lectorem ; tres quan do Diaconum , s alios tres quando Presisterum facit. Hinc factum ut m --ἀσ diceretur, qui Cleritatum desereret apud Graecos , quemadmodum monet Goar in Euchologet pag. 3M. s&-dixerint Graeci cor nam Clericalem ut Macrius no-t. in v. Papalethra ex Balsamone. Inter alia notandum est dipi ma Ecclesiae Scylaeensis apud Ugheli. tom. '. in Epist. Scylacen L nu. II., ita quo inserta lunt ab Imperatrice Gn stantia nomina Valanorum, quos Ro-gerius elus avus Siciliae Comes e
cessit Ecelesiae Scylacensi, seu potius insertum ell iplius comitis priὐilegium. Colligam inde potiora nomina , quae non Papasses modo , sed & alterius muneris Ecclesiasticos homines indi-
82쪽
qvibus PapM , 3c Presbyteri voces promiscue usitatas passim
invenimus. Nec mos iste Barbarinlatinis mediae aetatis sin-
cognitus: quippe quod in actis quoque Romanae Synodi sub Zacharia Papa A. IDCCXXX XU. celebratae, in quodam illius celebris Germaniae Impostoris Aldeberti , quod in eis
refertur, fiagmento, Presbyteri etiam Romanae Ecclesiae P pates 46 vocantur. Et in Graecia quidem pervagatum adeo hoc nomen est, ut abusive tandem Clericis quibusvis etiam
minimis addictum sit , pii ni licet isti , vel simplices
Papae , non absolute Papae ilicerentur . Sane non Papae , sed . Papatis, paedagaeorum instar, adtributum a Latinis fuisse Presbyteris nomen, secta graece inflexionis imitatione quadam, colligi ex eis poterit , quae ad antiqua MΜ. acta laudati iam s48) Mabillonius, & Ruinartius adnotarunt, si constans pro Presbyteris observatio esset . Nam & Papam dictos filiola paedagogos ab sequioribus Latinis ) non Papas constat. Uerum diversa in Cyprianum animadvertit Baluatus' so) , qui in variis epistolarum illius CC. Paparem etiam dictum reperiri monet, ex quo discriminis nihil, ex vario apud nostros inflectendi modo, erui posse videtur . Non sic tamen, H a apud
Uus. BUilius Archidiaconus eum flus. Pusione dictos volunt Etymologici , Leo Primiserius eum filiis . Caloirius unde pusillos recte exponit Cujacius . Primrteritis cum Hiis. Do Ο ureι Papadopulos , ni istior , etiam dioios Mixtra Proto pa eum filiis. Filii Leο- pusillos Clericos, legi me memini. . nis Domestici. Filii Papae Lec uis Μ- 48 Conser illos locis sum laud.' seo . Papa Gregorius Cariotti eum filiis. adnot. 24. Alii tamen cautkr Presisteri . Filii to) . Vide sui . adnot. 6. praesertim Presisteri Leonis ι, Catindra . Filii S. Ρetri Damiani tr. lib. I. ibi Presoleri Alexit . Presbter Nicolatis laudatam ad Godefridum Lotharingi aede Mello e. Ducem, in qua Regii pueri paedax Vide acta apud Baronitim ad gum Papatem adpellat. an. 7 q. n. 32. . eo translata ex Oihl O Batra. in epis . a. S. Cypriani , no in vita S.Bonifacii Moguntini lib. quae incipit. Didicimus secessse B. ει-
a. cap. 3. Et per manus Augesi pervenit Eam Cyprianum e Vetustus Codex meus epistola ad Romanam Clistarem asi δε- νnquit: Paparem. Sic etiam in CC.
pitlchrum S. Petri, ribi claves Requi Com in edit. Anglicana laudatis. & in a kνhm coultitutae sunt ; c, dianderim notationibus Morellii : Sie eriam le- hati , qui suur in Rrmana Civitate gebat Latinus Latinius. Similiter rei uanas fecerunt vigilias iα jejuniis epith i f. cuius epigraphe et . Uulissm oratio NHy. Coufossores Curiauo Papae. Meus in- Photius in Nomo non . tr. r. quit endex, S e titio A lautitiaua: Pa- cap. 34. Novell. Isaaci, & Alexit Cc- pati. Vide reliqua sol. γα edit. Venetimnen. lap. laud. adnot. 44. Pisinno a IT 3. .
83쪽
apud Graecos , qui perpetua constantique ratione diver nodo vocem flectunt, quum Pontificem , & quum Sacerdotem, nominant Papam , quod notatum diligenter a si Goario est . . Hoc idem Cl. Mamachius de Chiis suis testatur , qui Pontificis nomen hoc modo efferunt : ὀ Πατας : Sacerdotis vero, vel Diaconi ό IIαπας. Factum autem corruptione quadam linguae , ut qui prius , polimodum ΠΣπαtis aspellarentur sue a) , quemadmodum ab Concilii Senensis tempore A.CIDCCCCXXIII. 'esbyteros Graecos etiam vocatos . legimus . VI. Inde sponte manavit , ut quemadmodum iidem o servant Graecorum doctissimi Goarius , Mamachi usque , is Προ-πα- Protopapas diceretur , qui etsi Episcopus non esset, inter Presbyteros tamen primas obtineret partes , quasi Papatium primus. Sed tardius irrupit haec vox, di quos primum Protopresbyteros dixere Graeci , delata communius ad lPresbyteros Παπυ voce , mox adpellarunt Protopapas . Et 'lirhω- rota Protoρροάn qu lem dicendum primum Sacerdotem, qui non sit Episcopus, non Π ---οω Praxost an , ut
est scriptum apud Balsamonem sue 3 in Pandectis Canonum Beveregit, jure animadvertit Mamachius . Verum &. σαπαδας apud Balsamonem legimus in iure Graeco Romano. Leunclavii suevi ut sphalma potius apud Beveregium irre- , psi fle
si Vide sedi adnot. 3 , & illum cuntur in Gloss.Grael. barbar.P. allos ad Eucholog. passim . Mamach.origin. illos hodie vulgo Itali nostri dicunt , Christian. lis. q. p. I. cap. 4. 1bl. 299. M. frequensque adlaue inter Presbyteros A. adnot. . Graecos ea denominatio. Nuper an. uer) Coeptum est, statimque inter- 3733. quidam Schismaticus Papas Sinistum hoc Cone. sub Martino V. , mon ConZavich nuncupatus, C ali ab aEtumque de Graecorum etiam uni. illo Patriarcha Schisinatico in Ualmane tentanda . Legationis Martini ad tiam missus, ut sedem figeret ,&Prtis Graecos relationem ibi habes, & Πα- selytos schismati procrearet , expulsus mentionem. Ita & antea voca- ab Veneta Republica fuit. Uide Be- lrat Balsamon de quo adnot. seq. Eo- ned. XIV. tom. 4. Bull. const. I 8. dem pacto pollea in epist. Barbaro- 3χὶ Balsamon in can. 32. pag. 39. praee. Bessarionis edita a Meursio in Pandect. Beveretii. flax. pag. o. Πιροα habes . Uxores Satis eis reserre Greteteri ver- quoque Πωπάδων, seu Sacerdotum Grae- ba in Codin. lib. I. cap. Io. nu. edit. Icorum Παταῖ ἰαι Papadiae vocantur in Regiae. ubi haec habet. Apud Batsa-
quasi Sacerdotissae, quae di- ns. Interpres, Primopapadas . Sed satius
84쪽
psisse putandum sit . In eadem serme sensi Allatius sues ,
Cangiusque conspirant , quibus nemo Graecorum res traliavit uberius , quique πρωτον των ἱερε- primum inter Meredores
id nomen interpretantur . Hinc ubi passim in Godino occurrit , haud injuria Archipresbyterum ab latinis interpretubus verti potuisse crediderim , nominis utriusque compositione pensata: quamvis, uti Thomassinus s36ὶ observat, neque Graecorum Protopresbyter , neque Protopapas aevi sequioris eum Latinorum Archipresbyteris satis consentiret . Etenim Archipresbyter apud Latinos pluribus Parochis pervigil imminebat , eorumque mores, caussasque ad Episcopum reserebat, ut ut progressu temporis , adauctis Archidiaconis, aliter res se habuerit. At vero Protopresbyteri, Protopapaeve inter Gra cos primi dumtaxat inter plures Presbyteros erant unius Ecelesiae ministerio mancipatos , cujusmodi apud Latinos dicebantur Presbyteri Cardinales. Non sunt tamen ita haec intelligenda, ut in Ecclesiis nonnullis, & in Aula praesertim Augustorum in magnam tandem aliquando Protopapae non
evaserint dignitatem , de qua pro instituto est jam heic ple nissime dicendum.
tius est in his , vel similibtis retinere
graeca. In Tur graecia Bl. ai 8. dicitur Προ-παπῶς , ἐ--ν άρων primus Sacerdoti . Iura illius in eadem TurcograeciaIM.188.Πρω-ταδί, adpellantur . At necesse non videtur ut rectias sit Πρω- 40αδ us. Satis esset declinatione mox pari-
syllaba , mox etiam imparisyllaba. Eo- modo pronunciar1 hanc vocem in Insula Coreyrensi testatur Card. inbrinus in eomment. de reb. suis P. 1. lib. I. cap. Ia. ,& 3., qui ibi Archi piseopus suit. Ibi enim Magnus Gra eorum Praesul italice etiam Protopapa
33i Allat. de Graee. Templis BL 33M Canaius in utroq. Gl assi hoc ri sis Thomasi . p. p. distipl. lib. M
85쪽
rum fastu ae supercilio plura. I. T Rotopapas igitur primus Papatium erat , hoc est se
cundi ordinis Sacerdotum . At Primatum hujusmodi in Ecclesia Cpolitana , aliisque Grecorum Cathedralibus in splendidissimam evasisse dignitatem loqui enim hae voce in Ecclesia Latina iamdiu adoptata lubet in quae primas posta atriarcham vel Episcopum in sacris ministeriis obtineret , iis dumtaxat perspinum , qui Ecclesiasticas Graecorum res diligentius protriverunt. Sane id ordinis proprietas exigebat, ut qui primum sibi inter Presbyteros locum vindicabat, is esset
qui 'αεσυς Episcopum, in unaquaque Ecclesia unicum , sequeretur . Et ita i porro per plura saecula observatum est . Sed id in Ecclesia Cpolitana evenit , quod etiam in Latina frequentissimum fuit, ut Diaconi, qui ex eorum institutione exterioribus etiam , ac temporalibus Ecclesiae negotiis implicabantur , eo quod Presbyteri spirituali regimini , ac sacrorum administrationi unice vacabant, maiorem obtinerent auctoritatem , & gradum . Antiquum fuisse hoc in Diaconis vitium, ex Concilio Nicaeno si) Magno, quod primum eorum retudit insolentiam, constat: nam ad Laodicenum set quod adtinet, cuius etiam canone XX. illorum ambitio res renatur ,
86쪽
incertum an anterior huius Epocha sit. S. quoque Hieron, mus s3 suae aetatis Diaconorum tumorem , ac supercilium passim censura perii rinxit. Uerum non idcirco illi ab coeptis destitere, quibus Se eorum in paucitas, &Episcoporum gratia, quorum lateri perpetuo adhaerebant , di bonorum Ecelesiae administratio , satis honoris , atque potentiae apud Populos .conciliabat. Inde scilicet iactum , ut vel etiam in Romana Ecclesia frequentius ex Diaconis sue , quam ex Presbyteris Pontifices eligerentur ; quodi illi omnibus Urbis M. dinibus , propter adlatas caussas , notiores , omnia haberent in potestate, & facile sibi electorum animos devincirent. Ad haec vero progressu temporis , eam sibi auctoritatem Archidiaconi adrogarunt, ut quamvis ordine Hierarchico Archipro
quae eit aa Evagrium, seu potius tavangelum, ubi inter alia r paucitatem de qua ortum est supercilium inisses Ecclesiae Undicar . . . Dia uos paucitas honorabiles , Presbteros turbarontemtibiles facit. Verum haec Diaconorum paucitas, quae etiam occurrit apud vulgat. Anastasium in Ecelesia Romana , dum RR. PΡ. peractas ordinationes refert , intelligi vix potest, si verum est, numquam , nisi ex Diaconis , & non per talium Promotos suisse Presbyteros . Numerus enim septem Diaconorum in Eectelia
Romana ab Soetomeno lib. l. cap. II.
adhuc celebratus , de septem Diaconis Regionariis, intelligi communiter selet. Rem ita componit Beriendi us
de oblationib. l. l l .edit. Venet. I736. , ut Diaconi dumtaxat, qui Diaeonias haberent, hoc est Nolacomia, de pauperum diversoria, rerumqtie ad ministrationi praeficerentur, pauci e Glant , iique fortasse septem Regionarii. qui pi,ilea etiam aut ii sint numero, eosque dumtaxat ab Anal aso recenseri. Nodum alii solὐant. Illud addam non deesse doctissimos viros, qui putent solitas antiqui tuet fuisse in Ees a Romana etiam Diaconorum in Episcopos ordinationes , omisia presbyteratu , quem equidem morem illi
' ad ordia. Romanos tom. 1. Musei g. I 6. & I8. sol. i M. & ii'. Pagium seniorem ad ann. 6 . num. , & seqq.Μartentum I. de ritib. 8. a. ti f. I .pMgium junior. in Sabiniano Papa n. 1. seqq. , ubi & n. s. tempus investigat, quo mos ille desierit. aὶ Ut primam mussam ex mox laua. Hieronym. loco habes, ita & secundam , praesertim in Archidiaconis ex eodem in comment. ad Ezechiel. lib. I q. cap. 48. Quod per si ιgula eo riouarentur in populos , O a Pontificis
ιatere um recedereui. Etenim in consti . Apollati c. lib. a. cap. 4, dicunt ae Diaconit Episcopi auris , κ9lus , os , eo , . araims . De abusu huius, ut vocat , Oscialitatis Diaconorum pra elare agit Auctor quaestion. in no .& vet. tes . inter opera Ruguit in illa quae eli de iactantia Rnmanorum Le
vitarum . Aut timestur, inquis, ne male fugeeram, aut emuntur ut 'raestent.
Tertiam caussam exponit Barm. adan. 2. nu. T. , de qua etiam dixerat Hieronym. cit. Iρ-auter humilitatem suus fui ultra P ethν eros ivtmmescuut, in dignitatem non merito , sed diυiι iis aestinant .
87쪽
praeeminerent. Quamobrem longe post annum millesimum recipiendi Presbyteratus imposita illis necessitas est 6), quum Diaconos non vicari 6 saltem , sed proprio nomine praeesse Presbyteris adprime ditanum esse videretur . Et quamvis magna ista supra Archipresbyteros Archidiaconorum elatio ex epistola S. Isidori ad Ludisredum eruenda non sit, quod ea , prout a Gratiano resertur, interpolationis suspecta sit: illud tamen certum , tum S. Isidori aevo , quum vero& ante eius tempora, questos fuisse in utraque Ecclesia Archidiaconos , degradari 8 se potius, quam promoveri, quum
ad Presbyteratum proveherentur : eaque communis pluribus
Diaconis sp) querela fuit . Haud aliter itaque suprae Proto. papam se extulere Diaconi Cpolitani, quod ex potiori illius Ecclesiae ministrorum ordine , atque consessu opportune intelligemus .
6ὶ Hae de re dicam infra eap. Ir. Archidiacono prius , postea Episeopon. a. Vide interim Thomass. p. r. lib. Cabillonensi , scribit Sidonius Itb. 4.
. eat. m. n. I. . ep. 2 . . In eo gradia muItum retentus
71 Refertur a Cratian. ean. . distri propter industriam , diu disnitate nou 2 . vide Correctores Romanos , & potuit augeri, ne stestate posset avo Balvetii adnot. in eum Gratian. locum. vi. Pulcherrima in eam rem est ep. Magnae illius Archidiaconorum prae- raῖ. Petri Bleiensis Archidiaconi prius lationis mentio diserta est in can. Bathoniensis , dein 'e Londinensis , inter Nicaeno-Arabiem, qui quamvis qui adhuc saecul. 2. ut se a Presbyte- spurii sint , non esse tamen adeo re- ratu suscipiendo ex saret . cui aliae centiores creduntur . ex non fucata hu litate haud existi- 8 'Hieronym. aud. l . in Erechiel. mabat idoneum, inter alia haec scri- Inrurium putat , F Presister ordinetur. psit ad Richardum Eqise. Londinetio Sie Aetius Archidiacob is, C litanus lem . Archidiaconum in pres terum ab Analesio Episem ab cincto A premo ri , non est honorem eius auge- chidiaconatus per speciem provecti, ri. sed minui. nis , amotus fuerat , quum Presbyter I ο) Id sertasse caussam dedit ean. matus est , ut narrat S. Leo, quod 3 i. inter Africanos, quo iubentur Dia- scilicet faveret Catholicae veritati , eoni, Clericique inferiores, Episcopissi,bstituto Andrea , qui haeresi Euty- suis, volentibus eos ad honorem a minthianae se stragabatur. Id non tulit L pliorem in sua Ecclesia promovere Leo, voluitque ut, quamvis Presbyter, non obtemperantes, nee tu e m v,ὶ restitueretur . Vide illius epist. 36. In re in gradu , unge recedere uotae Mut. 8. t. & Anatolii epistol. edit. ab Balsamon enim ita eanonem exponit, Politen. in colles . Roman. Honoratus ea quod mallent qlitescere in iis, quo quoque Archidiaconiis Salonitanus de- 1am habebant gradibus lucro forta Ggradari se questus est apud S. Grego- se, & quieti corporali addisti. In eam rium , suum in Presbyterum pro-o-- certe rem est responsio Gelasii Papae veri sollicitaretur . Vide mitti im i s. ad Victorem Episcopum , quae re aer& I6. S. Gregor. lib. a. De Iohanne tur a Gratiari. can. 9. diit. 7 3.
88쪽
CAPUT V. II. ΗM'autem pact3 illum describit'Anonymus Mon
challianus, quem utpote antiquiorem heic sequimur, ac pa sm eL Codino inlustrabimus . . Π κύτη πή M.
Det tereus , seu Secundarius . . Praefectus EcAesiarum . marchus. Catechisu. I statis. Duo Die ores. Butisses, seu immemor. Duo Domestio . Duo convocatores populi. Duo Primicerii. μο-ropolies, seu primus Cantor . Proximus . Deputatus . Vigiles , seu speculatores. Praefecti ordini, seu eremoniarum Magistri.
Categoriares . Decanus . Cubicularius . Lampadarii Imroductor.
Ba ulus . Thuris, io) diseriburor . Magnus Archidiaconus. D vrereus , seu fecundus Diaconorum . Iam heic vides ad primum sinistri Chori locum reiectum Protopapam, quod etiam caussa suit , ut adauctis deinde nimium Cpolitanae Ecclesiae ossiciis , a Codino in sexta ossiciorum pentade numeretur. Porro chesi nomen ar) neutiquam locum , sed cantorum
io Fortasse . intendum potius ta proprie s en wrum eantvr. ataue δε di utor. ratio. Et in L Aeneid. Cho -- M J Servius in I. Gorgic. Choras cat multitudinem in sacra tollectam.
89쪽
maeva sui origine significare tritum est . Quoniam vero iaPresbyterium, seu Sanctuarium, quod Graecis est, con-- venientes Clerici, divinas canere laudes in liturgiis , aliisque precibus, statis horis solebant, ad eum quoque locum id. no. men translatum suit. De superiore autem heic choro , seu interiore sermo est, ab altero extra Sanctuarium in navi progressu temporis introducto, que in rupiaολ- Peribolum vel Scholam Cantorum dixere, satis diverso. Ex quo vero alternatim cani si3ὶ a Monachis , Clericisque coeptum eis, iam in duos choros, dexterum , sinistrumque locus hic diviissus. fuit. Verum qu am pacto divisio isthaec procederet, nemo plane intelliget , qui veterum Ecclesiarum structarum , cujus hodieque Graeci tenaces sunt, penuius non cognoscet. Meum non est rem heic versare a 3 pluribus e Illud breviter exponam, Ecclesias veteres, uti hodieque Graecorum sunt,
Sanctuarium habuisse , a tota reliqua Ecclesia cancellis asin
ae i1 Viae Μabillon. tom. 2. in lai sol. 2I. &.Montiaucon. in Diario Bl. T'. , quamvis ejus nominis amplior significatio sit. ia ATheodoreis lib. a. hist.EGI. cap. 4. cantus alterni in Eeclesia inventio ad Flavianum , & Diodorum Antiochenos Μonaeos , qui sub Constantino M. floruerunt, refertur ἰ at que inde a S. Johanne Chrylastomo nune morem fuisse Cpolim traductum. concinit Suidas hoc v. A S. Ambroso fuisse etiam introductum Mediolani restis est LAugust. q. Consessi . Sed antiquiorem hune usum fuisse pluribus contendit Cata. Bona divin. Psalmod.
chnosraphiam nostere velit, Iegat Constitution. Arstolle. lib. a. quae quamvis ad Apollolorum tempora non m tineant, certissime tamen 3. & sa culi disciplinam sapiunt . ut Eruditi omnes fatentur. Adeat aeinde ex nostris Baronium ad Q. 17. n. IH. Allatium in opestui. de vetere Narth ce, & Templis Gyaee. recentior : Go rium ad Euchologium pag. 23. & I4. editiParis. Bulinger. in o 2. de Templo. Morinum lib.6. de Poeniti cap. I. Habere. in Pontificat. Graec. pag. MI. Caes. Bona Ren Litumic. I. cap. V. Mabillon. tom. 2. Musea Ll.ao.&Lebrun. tom. 2. Liturgiari dis . r. pol art. 8. Beriendium in opuscul. de oblati h. 8. Catagiit. in notit. Concit. Lae.37. Catalan. in Pontific. Rom. to. z. tit. I. g. s. Et ex heterodoxis, si lime ; B vermium Pandect. comm. m. 2. pag. I. re Binctamum origin. Ecclesiastie. lib. 8. cap. 443. 6. . i5 Ex vetusto more anud Euse lib. Io. cap. 4. , etiam in oceidente, ut observari ex ean. q. potest est. Turon.2. Par uia, quae cancellis vestis altare in ditur , tantum C ris attentium paveat Clericorum . Similia habes in eap. I. de vit. & honest Clerie. relata sub nomine Cone. Μωguntini. Sed vero . non eancellis tan-rum , quin & velis obductum fuisse hunc locum, constat ex Chrysost. h . mil. 6. ad popul. Antioch. & S. Gregorio lib. 3. epul. O.
90쪽
obsep n, in quo statim in medio, altare occurrebat, quia
in unaquaque unicum erat. Mensa autem altaris , non adportam, sed ad Templi apsidem respiciebat , quod ut plurimum iεὶ Templa Eopyla, hoc est cum portis selaontem ortivum spectantibus , a fidelibus erigerentur ; atque orans ad orientem si in antiqua traditione servata, Me pact3 eo,
Deanda esset. Ad huius laevam Prothos -h mi ior nempe mensa, quam , eo quidem nomine propositionem indicante, voearunt Graeci, quod in ea panem partim com crationi Eucharisticae, partim Eucholosus post sinaxim dustribuendis destinatum in antecessum reponerent . Dexterum ocupabat latus Diaconicum , cujus primum meminit canon XXX. 183 Laodicen. H de nomine apud Graecos proprie loeus Bemati conjunctus Is audiebat , in quo vasa , vestes , ' . I et ali
. io Dixi ut pruri=-m , quia ut lim tamen , seu Ministros legissa via Meraim refert 3. niit. Ecel. 22. detur Conia Arelatenc χ. ean. I . ubi. Antiochiae Driae Gntrarium ab miis In Secretario, Diacono inter Presbyteros Detesiis stum habet ; nam altare non sedere veni liceat oeci. Verum vexato ad Orientem , sed ad occidentem sedi admodum huic Gnoni , non est hujusctat. Similiter S. Paulinus de Bauliea loel medietnam adhibere . . Nolae ab se aedificata scribens ad se- rq Plures haee vox apud Grae- verum epist. 22. . Prosyeetus, inquit , eos signiseationes habet ; nam & li- Basilicae . nem ut restarior mis est. Ο- brum preces continentem, quae a Dia rientem spectat , sed ad Domini mei emo eanebantur indieare constat ex B. Felicis Basticam pertinet, memoriam Allatio in opuscul. de Graecori libris , eius a pie ens . veram vel hine vi- & loeum etiam i in quo veluti in ea sis , qui orientem spectaret commu- eere, Clerici detinerentur, ex pluribusnis Ecelesiarum sitos. Vide Lebr . collieur monumentis. De Miaeonit . 2. Liturgiar. diff. I. art. 8. . & eis, Viae elis, Decanteis, Cathee Meratum ad Gavant. p. 2. in rudric. mentis, in Uibus tanquam in poeni-Μissal. tit. I. n. Ia. tentiae locis Ecclesiastiet eoi reebantur. Hunc ritum orandi ad orien- . vide l. C. Th. de haeretie. & intem ex Apostolorem traditione descen- eam Gothosted. Novell. 7o. eap. 3o. &dere scribit s. Bali L lib. de Sp.S. cap. Nili. a. Gremta 2. ad Leon. Irauram. a . Vide etiam Scriptorem quaestim Conser, si licet, Bi hamum origin. nnm ad Antioch. inter opp. s. Atha- torn. 3. lib. 8. cap. 7. j. 9., quamvis aer na aett. 37. tom. 2. opp. De eo plu- eanicas non semper carceres signifieaDra Casalios de veter. Sacr. Christian. se observet Mabillon. tom. a. Μusea ritib. cap. 4. ac inter acatholicos Iaco- fol. II. Ceterum frequentius hele de-bus Thomasius edita differt. Lipsiae scriptum locum smineat , de quo MI 67o. de ritu precandi versus Orientem. gunt Typpeum S. Sabae eis. 2. Codi -' 18 Cone. Laodicen. can. ῖO. nus cap n.24. Simeon TheTalonie. non oporteat modiaconos halere locu=n lib. de Temel.& Euchol um passim. in Diaconico , in dominica vasa eout in- . , Sic porro in isto. Post diciam Tritiam rere. Legunt alii: . Isidorus: or Sextam Santi F. Patriarcha -uit i m Secretario, quod idem est . Diat, meraterium , seu Diaconicum , ω exi ad