장음표시 사용
81쪽
DE vERBO PERFECTO. 78 huius coniugationis secundam personam sceminina praeteriti, videlicet rnbzri habere, ut aliae nonnullae, sub n coniugationis indice, & 'sub ri tertia natiualitera proseua, ut clarior & sacilior sit Nonunciatio. Si quidem dicendum erat ex proportione gramma
Coniugatio ann vel b32n . Septima & vltima coniugatio us o,ver, ann a forma sua appellatur , quod habeat primae natiuae literae praepositam syllabam nn sui indicem, quod etiam sub prima thematis habeat ' &subsecuda -, vel-dagilesque illius complexu i inscriptum, ut in Piel. ut, o pnn seipsum sanctificauir dignum se praebuit in sese ostentauit. . Significant autem verba huius coniugationis actionem reciprocam &intransitivam, quod in ea idem sit agens & patiens, hoc est, quod illius verba proprie significent actionem, quae extra agentem non transit, siue actionem immanentem.
Excipiuntur tamen pauca, quae in nulla alia coniugatione in usu reperta significationem habent coniugationis b*, per regula cuius supra in byga meminimus. vr, b,2nri orauit. i. Reg. 8. iandri deprecatus est. i. Reg.9.α similia. Si quado porro prima radicis fuerit una literarum I, π, , , ad venustatem pronuntiationis, n syllabae nri interseritur primae & secudae thematis vendicatque sibi motione ij terae primae radicatis, litera vero radicalis prima motione ipsiun, quae est: scua quiescens s si motio sit appellandum seua vi, 'Eretio pro seipsum custodiuit,
82쪽
1, DE VERBO PERFECTO.bnrori pro b2n ' seipsum onerauit. Caeterii si ptima radicis fuerit u , usu factum est, ut pro n, substitua. u. ut, p Ozn pro p Snriseipsum iustificauit, siue ex cusauit sese. Insuper sit suerit prima radicis litera,n syllabae nn migrabit in I. ut, ita in pro lz nri, parauit se. sic ia)ri purificate vos, Esaiae. i. pro 'min: est enim ' virtute in daghes literari. Est autem istud co- iugationis Hilpael imperativus, ordinis eorum quae habent ri pro tertia natiua litera & Calestri iniundauit nam si esset imperativus Niphal eoru verboruquae duplicant secundam radicate literam, accentus
esset in penultima, ut inquit D. Kimhius in Miclol. Cuiusmodi porro mutatio ni , magis ad Caldaiomum& magistros,sue doctores pertinet: nimirum quum vix vltu reperiatur in toto Hebraismo verbum
huius coiugationis, habes pro prima thematis i. Sed satisfacit coiugatio issa, in qua huiusmodi incipietia ai, si occurrant huius significatione redolebunt. Denique si prima thematis fuerit n, absorbebitur ncharacter coiugationis per daghes in n prima radicali litera.Idq; fit, ne ter,in suturo praesertim, eade scribatur litera & fiat cacophonia .vt,zzPnci in cum viro integro integrum te exhibebis. i. exhibere
soles Domine Deus, i Psal. 18. ubi dicitur zznn pronznn . sic quado prima est o absorbetur per daghes
i 'ubnet καν cirri ascendam super altitudines nubium s& assimilabo me altissimo, id est, aequalis
ero, Esa. t ubi, net Η pro rimnes dicitur. & similia. In
83쪽
DE vERBO PERFECTO. In hac coniugatione, si Exemplum: secunda, quae alioqui sem- Praeteritum perdaghes inscriptum ha mps nribere debet, no fuerit capax Vς illius, reij cietur daghes subprimam & ex ' & daghesset 'r, ut dictum est incon iugatione bra , in annotatione in Benoni, in infinit.
glorificauit se gloriat' est) Pluralis. ' Singulari,
perit illud omnino. Vt, x non no purificati sumus, Iose. 22. pro Unntan , in quo etia, eo quod habeat prima natiuam literam o, perditur Imperativusn coniugationis suppleturq; pinnuel per daghes in ipso u ex ino' inrire, cum ri ut, una ob l Net', 'ξῖ n inserin& renuit seipsum consolari, Futurum ' ,
84쪽
8i DE VERBO PERFECTO. puluere Esa. 32. pro Uyan .&alia postremo sunt, quae quantiis habeant secundam literam natiuam ipsius da-ghes capacem , perdunt illud omnino. vi, 'Mnnrison & professi sunt natales suos per familias suas,
nulla alia. Rarissime etiam nonnullis accidit desectus ricon. iugationis in praeterito & ponitur daghes in prima nati ualitera in supplementu ipsius n, ut.)n m Et consolatus sum spro consolationem capiam EZechiel. s. pro iuxta veram analogiam metri nn .
In Benoni non enim habet haec coniugatio bys, eo quod illud recipiat actionem ab alio & sic passive significet & suturo huius coitigationisi syncopa risyllabar nn formativae coniugationis,eadem ratione, qua supra in , van diximus. Infinitivus sine literis z,2I,& imperativuς, sunt. similia tertiae personae mascul. singulari praeteriti. Quare cum huiusmodi voces ambiguae tibi in Biblijs occurrent, sunt diligenter consideratis antecedentibus &consequentibus, pro sensius commoditate considerato filo orationis, vertendae, vel in sensum praeteriti, vel infinitivi, vel imperativi. Hoc futurum raro tamen ) aliquando secundam habet insanitam v rbet az, mrin bes Non ostetabis te coram rega, Prouerb. rue. sic lὁ EzNnu , N
85쪽
dissimulauit Aman, Ester 1. & similia. Te porro latere non debet quaiaam inueniri verba partim notata secudum Niphal & Hithpael, partim vero secundum Hophal & Hilli pael. vi, Et fel auserre se
Deut .ai. pro Inal, pin N, Non numerati suerunt, Vel redde,ut redoleat utriusque coniugationis significationem. Levitae per tribum patrum suorum non, in Brin facti, siue impulsi fuerunt numerari neq; numerauerunt seipsos. Num. I. sic metri pinguesa -ctus est, Vel factus est impingari ac pinguefecit seipsum.Esa. 3 . pronam ri: daghes etiam coniugationis Hilli pael character, cuius secuda capax in eis est, sicut paulo ante dictum est de nonnullis ali is, adhue desideratur in duobus istis: legitur etiam PII . Mundus factus est ac mundauit sese, & est in usu in infinitiuo Leuit. is . pro zzpn , daghes vero inest secundae natiuae literς more Hilli paelis,participat cum conivg. ophat etia, ut docet ri cum n coniugationis desiderato & daghes in supplementum illius impresso literae primae natiuae 2. Alia etiam ex alijs coniugationibus, ac ex imperfectis ordinibus cum Hi-thpael composita reperititur verba,ut sipe Κ imhius in Miciol & lib. radicum te admonet. In commentari js Heb. quoque frequenter huiusmodi compositionem ex licentia quadam videbis &praesertim secundum Niphal & Hithpael. Vnum futurum denique superest annotare, in quo prima radicalis translata est in locum secundae desiderato n
86쪽
t; DE VERBO PERFECTO.ctionis absolutus est , an Talis in nominibus quoque nonnullis aliquando fit literarum transpositio, ut dicamus t zz, &-pro agno, nzbu & n,ατ pro pallio. Absolutis iam quaecunque imprimis necessaria de verbis perfectis dicenda videbantur, accingam me nunc quam breuissime, ad imperfectorum verborum classes declarandas: quibus nihil facilius est, ei qui diligenter se exercuerit in perfecto ru verborum coniugationibus.
Discrimen inter themata perfecta & imperfecta est, quod persecta themata, ut supra dictum est) tribus tantummodo constent nativis, sue substantialibus literis semper expressis & consonantibus, Imperfecta vero aliquando suppressam habeant v-nam , vel duas radicales, siue natiuas literas, relictis tamen vestigijs & notis, quibus facile detractam & desideratam literam cognoscamus. Quandoquidem alia pro detractae literae natiuae signo habent daghes, in supplementum illius sublatae de
medio , & dicuntur desectiva. Alia vero motio nem.magnam habent, in qua latet & potentia continetur litera aliqua radicatis, sue natiua γ nM : quae tamen nonnunquam expressa, motione vocali destituta desinit esse consonans & nihil soni emittit& dicuntur huiusmodi verba quiescentia. Quae omnia, subsequentibus ordinum verboru exemplis vati de dilucida & plana fient. Nunc primum itaq; aggrediamur verba illa, quo rum prima radicis litera, quae est a , aliquando defi-l a ciens,
87쪽
DE DEFECTI VIs PE NUN. r ciens a scriptura, suppletur per daghes inscriptum meditullo secundae & dicuntur desectiva pa Na: obi
ter annotando, quae sequitur, regulam commenda' dam memoriae.
Regula. Dagbes proprie non sequentis, sed mox praecedentis literae desectum indicat. In hac verborum classe, Coniugatio bain coniugatione Cal, Prae-
Exemplum. teritum & utrunque parti Praeteritumcipium semper conueniuntnetur
n marativus, & futurum etiam nonnunquam perfecte ve- Praesens partici. 'a' nniunt. vi, blan biga, caden-Plurat. Singui. do cades, id est, certe cor
Vel custodi linguam tuam a mari et au
lo, Psal. 34. - , Τ, &Partici p. praeteri. bus praecepta illius custodient, Plurat. Singui. Psal. 78. praesertim autemta a
perfecta sunt verba huius naeua
coniugationis in infinit. im Infinitivus
perat. & suturo, ubi secun rim
88쪽
vel muvel vel si DE DEFECTl VIS P E NUN. plens inseribi minime po- re di est. vi, α Nan ου, . Non illici, Imperativus te rem habebis, Exod. a O, M.t vel,ο a vel eu
ta herbam, Iob 6. Excipi u hltur tamen pauca secundam : an habetia gutturalem, in qui i 'ini an bus desideratura prima na- mantiua litera & daghes, alioqui secundae inscribendum, in supplementum ipsius a, reiicitur sub literas an)η vnde pro hiricillς habet '',ur,nni Q quis descendet contra nos Θ Ieremiae. ai. pro nnal, si persectum esset. Adducitur tamen in controuersiam laturum, & strepuit tota ciuitas propter illas, Ruth. i. Nam: a pro zmni iuxta formam persectam secundum Eliam dicitur: secundum imitium vero in libro Radicum & post illum alios grammaticos, hoc verbum est a diri, quiescens in
νς, non autem a I . a cuius opinione non certe temere recedendum esse puto, nimirum cum terminatio in holem, in quod est desinit futurii activum verborum huius coniugationis, indicet potius esse clas- sis quiescentium, quam defectivorum: potueritquel 3 ' pro vel
89쪽
DE DEFECTIvIs PE NUN. Ss pro et substitutum esse, sicuti saepe sit. Infinitivus quando a primam thematis perdit,su Dcipi in in fine aduentitium ut hic conspicuu est. Habet etia duplex quado tertia est gutturalis, produplici P ad vocalitate videlicet. vi, tempus ad plantandum, Ecclesiast. I. a Im, plantauit. & alia. Caeterum quod, una ex literis pro se ua habeati, sit quod praeponatur dictioni habenti accentum in penultima : omnis enim dictio sex punctorum, id est, insignita V V , semper accentum habet in penultima. Similis etiam est saepenumero illius ratio, cum dictioni monosyllabar praeponitur. Quod etiam literis di & aliquando competit.
Imperativus si perdat a radicis primam, nihil pro illius defectus indice habet. Quare in huiusmodi opus est & usu& cognitione thematum : si quidem da ghes quod in exemplo inscribitur,non ratione desectus supplendi positum est, sed ratione literarumni an, quarum natura est, ut daghes lene habeant
in principio dictionis. Quandoquidem daghes sorte , in huiusmodi verbis defectum literae primae natiuae supplens, nunquam inscribi potest gremio literae
Futurum ex frequentiori usu, quando desideratura prima litera thematis, in secunda litera in supplemetum ipsus primae recipit daghes quia praecedunt literae in s. constituentes syllabam primam & sic docentes daghes illud esse sorte in eo enim absorbetura litera prima, alioqui, si exprimeretur, ex proportione perfectorum assicieda se ua: sic t aar vel vel
90쪽
s1 DE D EFECTI VIS P E IOD. vel Oa M. Paucissima tamen sunt, quae omnino pro pter illorum frequentem usum nullo inscripto da glies secundae, perdunt , primam radicis in laturo. ut, rῖ z p Uzn, & profecti sunt a mari carectoso, Num. 33, ubi I*', vel xv I legendu erat. Habet etiam aliquando hoc futurum more persectorum in ultima syllaba . ut, bin decidet, Psal. I. a bna. sic , i& cecidit sers super Ionam. Ionae i. α alia multa. In plurali quoque Olem ipsum in acce tu non distinguente conspicitur, sed raro admodum. ut, ii vi su
gient pro sugerunt Psal. 68. pro arrv iuxta grammati cam analogiam, quoniam l paragogicum est In hoc praeterito & participio ,ubique desideratur a prima thematis, in supple mentum cuius ponitur da glies in secunda. Na a quod apparet passiuae coiugationis index litera est. In quibusdam tamen , quod habeant secundam gutturalem, perditur omnino da-ghes, quod saltem remitti pluralis. Singularis. oportebat ad literam a , quae n)Ha . propterea assici deberet .ut, o & poenitentia du- vel cetat, siue reuocabit senten moay ripa:
tiam , Ionae i. pro cina: , si a . Reperitur talis participi ter- radicate exprimeretur, vel minatio,Ierem. . Malias.