장음표시 사용
51쪽
DE VE RBO PERFECTO. 68 illo vetere exemplo, coniugatio usa appellatur: similiter & aliae hinc nomen accipiunt, ut suo videbitur loco. Complectitur autem & admittit haec coniugatio activa verba. ut, a visitauit,& neutra, seu intransitiua, id est, quorum actus non transit in alium. vi, Izδstetita
Habet porro haec coniugatio triplicem formam: ea enim quae in usu frequentissima est, habet sub a, . i.
sub prima thematis litera & sub x d est, sub secuda - & accentum ut ni a visitauit, pidi custodiuit. Qui rarior, habet sub prima &' 'cum accentu sub secunda idque tantum fit in tertia praeteriti mast. singulari. vi,pnn adhaesit, po quieuit. in reliquis enim omnibus couenit ubique cum quod est archetypus eorum, quorum usus est frequentissimus. Rarissima autem Q habet sub prima & holem in secunda cum accentu .vi, pr timuit, bo) potuit, minor, siue inferior, vel impar suit. Cuiusmodi certe retinent holeinuariatum per totum praeteritum , praeterquam in tertia persona sing. foemin. vi, MI) potuit mulier. &tertia plurali. ut i, ' potuerunt viri, vel mulieres, in accentu distinguente tamen legitur 6bi potuerunt Exod. 8. Et est tantum haec triplex formarum diuersitas in praeterito:nam alibi ubique imitantur arche typum verborii, quae frequentissime in usu sunt nos, vel 2pi sedit, quod est, eorum quae incipitanta paradigma & archetyphus. Excipitur futurum verbi sis', de quo rationem tibi dabimus, in classe verborum quorum prima est'.
52쪽
ην DE VERBO PERFECTO. Hebraei ordinem naturae 'sequuti, a praeterito tempore, quod naturae iam ordinatae ordine praecedit, coniugationem incipiunt: punctum enim temporis quo creata esse coeperunt & opere sex dierum a 'μ deo oremax ordine certissimo fuerut disposita, fuit
sicut ri, Etiam natura nondum ordinata praesens tempus prae- in Ordinibus cessat caetera tempora : secundo loco praesens po- nunt, tuo i tamen verbum no est nisi in imperativo:Κ his, iis tertio vero & vltimo loco, suturum. Micles τ' Hic vocum quarum Exemplum:
comprobat. Vna altest est opposita, In hac ' dextera masculini gen.
mea ' sib. gul. mascul. tertiae per- TM sonae huius coniugatio. neras, in eo-nis dictio monosylla- U
zz, ἡ,, vel dictio habes ac- Partici
etiam in aliqs centum in prima, ple- Pluralis. runque, ne duo accen-λα rabit. tus se inter se contin- n apa Praeteritum m a vel pa
53쪽
DE VERBO gant , retrahetur ipsius praeteriti accentus abvltima in penultimam syllaba vocalitatis gratia, ut, ij bπὶ Et interrogauit pro & interrogabit, siue costulet) eu
Num. 27. nu IN periisset senectus, id est, tempus illos defecisset Iob. go. Simile quo- que contingit praeteri tis dissyllabis verboruimperfectorum huius coniugationis, ut fie-qucter usus demostrat. Caeterum, ut Elias Iudaeus putat in suo scholio in Micloi, illa omnia in quibus non sit haec retractio, tametsi subsequatur dictio monosyllaba, vel habens accentum in prima syllaba, numero sexdecim, enumerata sunt a
in praeteritum Ca perfecto tu verborum: pro Quorum enim Os non PERFECTO. so Infinitivus ni ci
quibus omnibus tum ciant, O die reliai, ma osculatum est illum. ceat mi s.
54쪽
si DE VERBO PERFECTO.'3. Reg. i9. P, didicit iustitiam Esa. 26. si cibes quis formauit deu Esaiae 44. Vonit mane Esaiae 2 7. , Vbi duo signantur accelus, prior, qui iuxtam pinnitur, ut seu a sequens legatur de quo supra in se cunda regula Ateph cam eis producit syllabam
priorem, ne plus satis excurrat pronuntiatio: posterior autem , qui grammaticus, siue natiuus est a
Quae in tertia masculina sngui. praeteriti habent hoc est, sunt secundae formae, non disserunt a participio seu potius nomine adiectivo masc. sing. vi, adhaesit, vel adhaerens ex filo orationis significare potest. In plurali vero, d)pn' adhaerentes. Regula. Secunda persona singulari masse. gentis & prima singularis praeteriti, in omnibus perfectis coiugationibus si habuerintl vel 3 a fronte, habere inueniuntur accentum modo in ultima , modo in penultima: frequentior usus tamen in penultima habete solet, etiam in imperfectis. Si vitima litera thematis fuerit ri, vel I, utrumque participium sing. masculinum saepenumero longius videbitur una syllaba alijs, propter usurpatum. Noenim dicimus, ut vera postulat analogia, siue proportio archetypi hic pro posti , sed I 'U, audiens, non I N, sed arrat, cognitus : sic in infinitivo,n5 dicitur xiet , sed audire similis est ratio literae n. vi, num confidens, & nludi confisus. Vise supra
55쪽
DE vERBO PERFECTO. sa Aliquando tamen usii venit, ut consulendo breuitati usurpatum - retroseratur in Benoni sub secun .dam radicalem sublato - , quo illa notari debebat. Vt, yῖin extendens, Psal. 336. pro findens Leuit. H. proxῆ . Nonnunquam etiam, sed raro admodum, reperi tur Benoni huius coniugationis non cum tiare in vltima syllaba iuxta propositi archetypi proportione, sed cum Iric magno, quia isere & Iric magnum sunt
motiones commutabiles. iciin Sustinens Psal. I p.
Addens Esaiae 38. Ma rethae tamen puctorum vocalium author es legunt, e pia sine Iod comite Iric magni expresso, quod tamen, ut vices iseremotionis magnae,qua insigniri debebat, suppleatur, imaginandum est: Κ imius porro in Miciol & libro Radicum expresso Iod legit, vpΡ. Quando tertia radicis est gutturalis in participio
praesenti sing.foem .pro V V substituitur .vt,nyzi: audiens. Gen. I 8. non naret nn a Elorescens, siue, pullulans Leuit. Py. non D UB, ut vult communis gra' matica proportio.
Infinitivus, nullius est generis, numcri &per' sonae & propterea ab Hebraeis dicitur id est,
fons, seu scaturigo temporum, generum, numerOrum , & personarum omnium : Nimirum, quod ab eo pro ratione sententiae, quant varij significadi modi, non autem quod ab illo tanquam a principio sormandi tempora, genera , numeri, & personae formentur & originem ducat, hoc enim fit a tertia person. sing. mast. praeteriti. Infinitivo saepenumero in
56쪽
, DE VERBO PERFECTO. omnibus conii attonibus a fronte seruiunt quatuor literae ob n, ex quibus, 2 & I , plurimum trahunt infinitivi sensum ad praeteritum persectum,vel imperfect. vel plusquam persect. indicativi, vel opt. vel subiunct. modi, primae,vel secundae,vel tert. personae, singularis, vel plurali numeri pro ratione sententiae, b & vero, ad suturum indicativi, vel optatiui, vel subiunctivi modi primae, vel secundae, vel tertiae personae sing. vel pluralis numeri pro orationis filo,sed quia frequeter occurrui huiusmodi , bre- 'Ommi Ut uitati consulentes, nulla attulimus exempla. In hac tit si eouiust istae literae adiectitiae zzbda pro seua, quo quando in di- proprie assici debent, habent hiric, & id ne seua,
bonii Hi sequens legatur. Si quando tamen prima thematis 'se aiis suerit una gutturalium, non solum infinitivi literae iri Ini - , sed etiam futuri indices literae, ut in illius anno-μη: si i tationibus obseruatur, habebul pro sitio seu a motio-λφρ nem assinem literae gutturali. vi, MIMI in comeden- videns, m hoc ad medendum.
I. 26 'iogo Hla, in a ponitur dages supplens desectura ηr, y i integrae praepositionis l*. nam alioqui dicendu ellet
I psa idi. di porro praepositum infinitiuo n5 solum su-tur Vρ tum tempus indicat, sed etiam plerunque nega;io
. dis: sic nem importat. Caeterum quod passim Infinitivus
de ceterii. potissimum cum literis istis ci , vertatur per gerundia,vel per supina, fit ex illius asiluentia significadi. Si vero prima suerit gutturalis, quae abhorreta da glies, vel , subscribetur ''. ut, avario ab occidendo. & similia. Quando huius coniugationis infinitivus habens E Oleni
57쪽
Olem in ultima iungitur, per Mactaph de quo in tertia regula Camers Atupli supra) dictioni sequenti, couertitur Olena in cameis Atuph. bm ,α γε, Ante regnare regem, id est , antequam regnaret rex Genes 3ς. pro ibz. Imperativus modus smilis est infinitiuo, detractis literis dbdin & tantum habet secundam personam. Dicunt enim Hebraei nobis ipsis,vel absentibus nos non posse imperare. Nominibus vero multis appellatur Imperat. modus ab Hebraeis , utuntur namque illo quandoque mi ri 'r,x per modum irrisionis & exprobrationis & Ironicus & exprobrativus modus dicitur. 'ri,in ann rivo. Laetare iuuenis in iuuentute tua. Ecclesiast. II. quasi dicat ironice : considera, quid tandem consequeris ex voluptate & vitiosa libidine tua. tyssi 'bκ'n3I NI Ite Bethelum &praeuaricamini. Amos . quasi dicat per exprobra. tionem : pergite in foeda vestra idololatria. Aliquando etiam eodem utuntur mi per modum exortationis& dicitur suasorius, siue ortativus. n, ab
Valde tibi Genes. 11. quasi dicat Dominus Abramo, me authore solum mutando, ne despondeas animii. In usu quoque est Imperativus modus, ba per modum precationis & appellatur deprecativus, Ha nat Siri Saluum fac quaeso. Psal. ii 8. in M NIM , ii Η, id nug nnb nafri i)arn . i. Accedit insuper ad sensum dicentis proximo suo,age, non enim pro 'ficiet tibi: & dicitur modus inutilitatis demonstrativus. D inni by 3sty d mibix Holocausta vestra addite
58쪽
DE vERBO PERFECTO.dite victimis vestris. Ieremiar. 7. quasi dicat dominus: Illa inutilia & vana sunt, cum non attendatis mandatis meis, nec recedatis ab iniquitate.
est,indefinite eleganter aliquado ponitur & vocatur modus accommodatilius mi rim2 1andi' nlin. Vi-
de ecce odor sit j mei, sicut odor agri & c. Gen. 27. di piri Roborate manus languidas Esaia. 31. Cuiusmodi ad Apostrophen pertinere videntur. Pluralis vox imperativi masculini regulariter ex frequentiori usu, sub prima natiualitera habet hitic paruum. custodite iudicium Esaiae. 36.3, in cadite super nos Hosear. io. Raro magis est cum cameis halu ph κz ηriri exarescite valde. Ierem. a. nrvjN Uz: Trahite eam Ezechiel. 3Σ.
Singularis vox foeminina illius quoque, ex frequetior usu habet hiric paruum sub prima. din, Indue robur tuum Tsion, Esaiae. 32. 'pari y lπυcuba usque ad mane. Ruth. 3. Rarius habet , aut v sub prima, v bo Regna. Iudicum. 9. 'Etam detege. Esaiae . q7. Rarissime vero inuenitur cum V sub prima &, sub secunda, quae est gutturalis )lnN Tene. Ruth. I. pluralis vox illius autem modo habet in secunda syllaba holem,modo vero , a sci na a Accingite vos saccis, plangite. Ierem. 9. na Σ Audite Ierem. 9. nal xx exclamate Ier. 49. Legitur etiaAudite vocem meam Gen. 4. desideratis& n syllabar na.
Aliquoties porro non homini cuiqua specialiter commodatur, sed cuiuis per modum elegantiae
59쪽
DE vERBO PERFECTO. s6 Imperativi personae mascul. singulari,etiam in verbis imperfectis , in omnibus coniugationibus aliquando ad ornatum lectionis additur ri per Parago-gen: ut in ista coniugatione dicitur, ra pnzῖς dormi mecum , Gen. 39. pro zῖς. yan nnbo, mitte puerunt Genes 43. proni,no. Quae paragogen ita fit in verbis neutris huius coniugationis, vel etiam actitiis, habentibus pro secunda aut tertia litera radicatin, vel x, vel N, quae habent in statu absoluto sub se cunda Apro vi ex futuro per regulam liquebit infra. Aetiua aute verba,quae habent in secunda holem in imperativo, hac punctorum expressione recipiunt riparagogicum, & ari dices,' 'm memento mei Nehemiae. s.in nonnullis est hiric & aristi diciatur vende Genes. 23. Quando autem secunda est gutturalis pro π: ponitur Olem cum prima, ut
lenta magis sit, nec nimis excurrat pronutiatio rinari detestare Num. 23.
Quaedam tamen sunt quae horum archetyporum, non seruata proportione aliter paragogen ri recipiunt, a enim dicitur in Imperat. nil Exaudi.
a 'bo etiam rin, n da veniam Daniel. 0.
Admittit infinitivus interdum n per paragogen. vi, nundi, rinu & dedit eum ad expoliendum, EZech. a r. mutato holem status absoluti infinitivi incam eis haluph &Metathes, siue traspositione motionum facta si motionem se ua liceat appellare pro nudita, , propter paragogen enim mutatur vulius dictionis. Quae autem ' in ultima syllaba habent sic cum paragoge ri efferuntur ad ineun. dum
60쪽
sν DE VERBO PERFECTO. dum illa Leuit. 1 o. pro In ν secundum formulae proportionem. Caeterum paragoge ri cum Infinitivo nosit, nisi accedente litera , a fronte, paucissimis exceptis, ut doctus obseruat Elias in scholijs in Miclol, in Lapidem i8. Iod etia vacans admittit. ut, in Uinj mm1 my, ad faciendum sedere cum principibus, Psal. ii 3. pro Npin', & est infinitivus quintae con-
, ἡ σὴ iugationis ordinis eorum , quorum prima natiua li-
fit. no ratio' tera est iod , a verb. nt i sedit , in Cal. - Futurum fit ab imperativo, praeposita una litera'
rarum hinas rum 'in'N, quae in omnibus coiugationibus temper
dictionis μ' sunt futuri temporis characteristicae. Illae in hoc su- - :. z. turo habent pro seu a hirec, eadem ratione qua lite scio qua ra- rae , I in infinitivo, nisi quod hi, cum si gutturalis, AZ pro V: habet tantum V , detractum enim est seua ex bonamμ: V:, ne seva sequentis literae legatur. Habent etiam sta institηti hae literae in s quando prima radicis est gutturalis, Σ - -- motione assinem motioni literae gutturalis. Vt,
εις ' Quando huius coniugationis futurum desinens ιρ na in Olem iungitur per M accaph dictioni sequenti,aut est ρρπimμt illud sequitur dictio monosyllaba, vel habens accentum in penultima, ipsum Olem conuertitur in no ira dictio cameis Atuph, ut usu passim videtur, paucissimis ex-
ias ἡ i. a pan vel 'ps' bis exprimi in ipsa futuri formula, P quonia secunda persona mas c. sing. suturi teporis in omnibus coiugati 'nibus omnium ordinum verboruconfunditur cum tertia singulari sceminina : sunt ita