Anthologie aus den Elegikern der Römer

81쪽

Quid pater Ismario, quid mater profuit Orphso 2

Carmino quid victa obstipuisso feras γEt Linon in silvis idom pator aesinoni altis Dieitur invita concinuisse lyra; 25 Adice Maeoniden, a quo ceu fonte perenni Vatum torsis ora rigantur aquis;

Hunc quoque summa dies nigro submersit Averno. Defugiunt avidos carmina sola rogos: Durat, pus vatum, Troiani fama laborisa Iardaquo nocturno tela retexta dolo. Sic Nemesis longum, sic Delia nomen habebunt,

Altera cura recens, ultera primus amor.

Quid vos sacra iuvant quid nunc Aegyptia prosunt Sistra quid in vacuo secubuisso toro γ35 Cum rapiunt mala fata bonos, ignoscite lassol Sollieitor nullos Aso putare deos. Vivo pius moriere pius cole sacra colentem Mors gravis a templis in cava busta trahol: Carminibus confido bonis iacet, ecco, ibullus l21. Ismario Orphia Orpheus heus Ismarisc nach dem Berge Ismaros, de sic in Thracien ρ- findet. Sein Vater War Apollo, seine ulter alliope. gi. Ovid

26. Pieriis aquis Pieros si inde visen gemethter Beriin Thessalien nach melchem si Pierides heissen; Q. Hor. o. IV, 3 18 IV, 8, 20. Pieriae quae edeutet also sorie ais dichterischer Stoff27. summa dies der Todestag. Avernor vernus lacus, auch Ache

35. fasso dat partic. - meinem Gestandias, metae BehRuping. 36. sollicitor putare: nach sollici

82쪽

40 Vix manet e toto, parva quod urna capit.

Tene, acer vates, flammae rapuere rogales Pectoribus pasci nec timuero tuis γAurea sanctorum potuissent templa deorum Urere, quas tantum sustinuere nefas.

45 Avertit vultus, Erycis quae possidet arces: Sunt quoque, qui lacrimas continuisse negant. Sed tamen hoc melius, quam si haeacia tollus Ignotum vili supposuisset humo: Hinc orto madidos fugientis pressit ocellos 50 Mater o in cinoros ultima dona tulit;

Hinc soror in parte in misera cum matre doloris Vonit inornatas dilaniata comas, Cumquo tui sua iunxerunt Nemesisque priorque Oscula nec solos destituere rogos.

55 Delia descendens felicius' inquit amata Sum tibi vixisti, dum tuus ignis eram. Cui Nomosis quid ait tibi sunt mea damna dolori γM tonuit moriens deficiente manu. Si tamen o nobis aliquid nisi nomen et umbra 60 Rostat, in Elysia valle Tibullus erit. Obvius huic vonias, hedera iuvenalia cinctus Tempora cum Calvo, docte Catulle, tuo; Τ quoque, si salsum est temerati crimen amici, Sanguinis atque animae prodige Galle tuae. 65 mis comes umbra tua est, si qua est modo corporis umbra, Auxisti numeros, culte Tibulle, pios.

mae V 41.

45. Erycis quae possidet arces: Venus, Erycina benanni nach dem Bergo Eryx im esten vo Sici- lien, Woselast si eine Tempelbesala, de de Sage nach Aeneagerrichte haben soli; gl. Verg. Aen. V, 75sa.

46. continuisse se eam.

53 prior gemein is Delia. 54. Oscula Mund Lippen. solos prolentisch. 58. i. Tib. I, 1, 60. 59. liquid nisi vi Ovid trist.

60. gl Tib. I, 3, 68.62. Calvo vgi die Einteitun tu Catuli S. 7. - docte ebenda S. 7. 63 temerati violati. - amici: Augustus, ei dem Gallus in Un- made gelasse War; H. Suet. Octav. 66. 64. Galle: gl die adgem. Ἀ-leit g S. 5. - animae prodige dersei Leben gerne fur ander hin- glebi; gl. Hor. c. I, 12, 37 f. animaeque magnae prodigum Paullum. 67 68. gl. Tib. II, 4, 49 f. bene placideque qui ca8, terraque gemmerit super ossa levis. Dissilias by Orale

83쪽

OVID. r. XIX Am. IV, 16). Ossa quieta, precor, tuta requiescite in urna, Et sit humus inori non onerosa tuo l

Raditur hie logis ultima meta meis; Quos ego composui, aeligni ruris alumnus, Noe, delicias dedecuere meae Siquid id est, usquo a proavis vetus ordinis heres, Non modo militia turbine factus eques. Mantua Vergilio gaudet Verona Catullo, Pastigna dicar gloria gentis ego, Quam sua libertas ad honesta coegerat arma, 10 Cum timuit socias anxia Roma manus. Atque aliquis spectans hospes Sulmonis aquosi Moenia, quae campi iugera pauca tenent, Quas tantum' dicet potuisti serre poetam,

Quantulacumque estis, Vos ego magna Voco.

15 Culto puer pueriquo parens Amathusia culti, Aurea do campo vellito signa meo l

druch vgi fast. IV, 1: Alma fave', diri, geminorum mater Amorum r

pubemque educere cariris. - aurea:

84쪽

Corniger increpuit thyrso graviore Lyaeus:

Pulsanda est magnis area maior equis.

Imbelles elegi, genialis Musa, valete,

20 tost mea mansurum sata superstes opust Ε. kr amatoria.

321 Saxa forasquo lyra movit Rhodopeius Orpheus

Τartareosque lacus tergeminumque canem; Saxa tuo cantu, vindex iustissimo matris,

17. corniger Lyaeus: Dionysos heissi, insolam ala e duro die er-quichende abe dessein die Men-achen vo Sorgen elieit, Jaeus; das Beimor corniger aber inhr er, mei man iis, namentlichaei dem mystischen Diensis, Urner ala Zoichen de Kra bellegie ταυoo- τορμος); gl Tib. II, 1, 3s Bacche, veni, dulcisque tuis e cornibus uva pendeat Prop. IV, 17, 19 f. - in repuit gurecht eisen; gl. ΗOr. c. IV, 15,2 f. Phoebus olentem proelia me loqui victas et urbes in remit lyra. thyrso Thyrsus is dor mit Ephou und WeiurankenimWundene Sta aus ναρ Hiξ, de die Begleiter de Bacchus tragen; gl. Hor. c. H, 19 7 f. parce Liber, parce gravi

18. area maior: in gr6sgeres Feld vgi fast. IV, 10 nunc teritur Nostris area maior equis.1s genialis: Diedlich, heiter. 20. post mea fata nach meinem

321. Rhodopeius Orpheus Rhodope is et 2300- hohes Geblage Thraciens. Unter seinem ipselim Thale des Hebrus sol die Muse Kalliope de Orpheus dem Κdnige Oeagros gebore haben. gl met.

Hor c. III, 25, 12. - a feratarae movit: vgi Euripides, Bacch. 562 Trυρφευ κιθαρίων συναγεν δένδρεα Μουσαις, συναγεν θηρας ἀγρώτας.Αuch on dem Gesange orandS,

tergeminum canem: erberus, der

85쪽

78 OVID. r. XX Arcam. IV, 21-348 . Fecerunt muros ossiciosa novos;

325 Quamvis mutus erat, Voci favisse putatur Piscis, Arionias sabula nota lyrae.

Dises otiam duplici genialia nablia palma Verrere conveniunt dulcibus illa iocis Sit tibi Callimaehi, sit Coi nota poetae, as Si quoquo vinosi ei Musa senis. Nota sit et Sappho, quid nim lascivius illa 2 Cuique pater vafri luditur arte Getae. Et oneri possis carmen legisse Properti,

Sivo aliquid Galli, sive Tibulle, tuum

335 Dictam Varroni fulvis insignia villis Vellera germanae, Phrixe, querenda tuae Et profugum Aenean, altae primordia Romae, Quo nullum Latio clarius extat opus. Forsitan o nostrum nomen miscebitur istis,sι Noe o Lethasis scripta dabuntur aquis,

an die dine eines fieres undWarsen die et Tode eschleiste in eine Quelle die fortan thren Namen mhrte. Durch das Salte pie des

Amphion fugien ita die Mino

326 Arioniae Israe ivgi. Ovid fast.

de dis eiden reis Demipho und Chremes intergehi. 333. Properti: gi Elateit metu

334. Galli Cornelius Gallus ausForum Iulium herstammeni areta bedeutonder Elether in seinen Amores besan e sein Gellebis

86쪽

Αtquo aliquis Meot nostri lego ulta magistri Carmina, quis partes instruit ille duas, Dovo tribus libris, titulus quos signat Amorum, Elias, quod docili mollite oro legas,

si Vol tibi composita cantetur Epistula voce: Ignotum hoc aliis illo novavit opus. O ita, hoebo, velis, ita vos, pia numina Vatum,

Insignis cornu Baccho novemque deae l

87쪽

1 Vergil, georg. IV, 55 ff. 2 Horaet epist. I, 20 3 Propera I, 20.4 Ovid am III, 15, 4. Nr. XIX), trist. IV, 10, 7 L Nr nu, 6 Seneca,

Controv. II, 10, 8 ff. hanc controversiam memini ab Ovidio Nasone declamari apud rhetorem Arellium Fuscum, cuius auditor fuit: nam Latronis admirator erat, cum diversum sequeretur dicendi senus. Habebat ille comptum et decens et amabile ingenium. Oratio erus iam tum nihil aliud poterat videri quam solutum carmen. Adeo autem studiose Latronem audiit, ut multas illius sententias in versus suos transtulerit. Tunc autem, cum studeret, habebatur bonus declamator. Hanc certe controversiam ante Arellium Fuscum declamavit, ut mihi videbatur, longe ingeniosius excepto eo, quod sine certo ordine per loco discurrerat. Declamabat autem Naso raro controversias et non nisi ethicas libentius dicebat suasorias molesta illi erat omnis argumentatio. gl trist. IV,

10, 25. 26. Nr. m); ingerie, vidis. s. V. I, 7 f. 6 trist. I, 2, 7 Nr. IX). 7 epist ex P. II, 10, 21. 8 ep. ex P. V, 10, 22 s trist. IV, 10, 34 r. v. 10 fast. IV, 384. 11 trist. Π, 934 12 trist. II, 95. 13 fast.

88쪽

fabulis ropertianis p. V. Gross-Gloga 1886 M. Tveis, de rop. carminum, quae pertinent ad antiquitatem Rom. auctoribus. Halle 1885.

374 ff. 27 trist. II, 353 crede mihi, distant mores a carmine nostro: vita verecunda est, musa iocosa mea. 28 ars amat. II, 346 Bies 106.

29 Quintilia X, I, 98 Ovidii edea videtur mihi ostendere, quantum ille vir praestare potuerit, si ingenio suo imperare quam induluere maluisset. 3η ac dial. 12 nec ullus Asinii aut Messallae liber tam illustris est, quam Medea Ovidii aut Varii Thyestes Sen. Suas HI, 7. 31 d. eumes, de tempore, quo Ovidii amores, heroides, ars amatoria conscripta atque edita sint. sinster 1883; gl. hWald B. J. 43, 125 . 32 trist. I, I, II inr. VIID I 7, 13 ff. Biri, das ant. Buchm. 347rovi fiunkert ehristav. Ehwald B. J. 31, 160. 33 Merhel Fasti. Beri. 1841 CCLVI T; eter fastorum libri M'. Leipgig 1889, 1 T; Fl. . 111 1875 49 ff. Merhel und Petor sin de Ansichi das B. I in meiter, dem Germanicus gemidmeter ober bellung, B H I in orater, o de Verbannun dem Augustus gemimeter Form rhaltensind A. Mese l. J. 109 1874 561-570 B. J V 243 und X, 25 ff., Ovidii carmina tom. III praef. p. VI agegenistam an das die asten in inerison sania de Germanicus geWidmeten assung die vorseine Verbannung gedichtet si, una vortiegen doc sande sicli in alienisichem, a meisten edoch in dem ersten, pure spatereriber- arbeiiung. gl. . Goldscheider, de retractione fastorum Ovidii Halle 1877 G. Megel de retractione fastorum ab Ovidio omis instituta. Μont aur 1885. 34 trist. II, 131 ff. 35 trist. Π, 137. 36 trist. III,

38 trist. III, 5, 49 f. III, 6, 28. 39 J IIuber, die Ursachen de Verba unide Ovid. Regensburg 1888, 10 T E. ppol, quibus caussis Ovidius relegatus sit Berlin 1872 Ribbeck, G. d. r. D. II, 315 f. . Thomas, sur es causea de l'exit 'Ovide, in Rev. de phil. TUI, 47-51.40 Μ. Haupt, etamorphose Ι', intelig. 5 41 Clinton, Fasti Hellenici III, 27s Leuisc 28 f. H. Brandes l. I. I 15 1877 34 ff. e. SchraderFl. J. 115 1877 846 f. und l. J. 131 1885 487 Ribbeck, G. d. r. D. II, 314 Schan s. d. r. L. II, 28 Graeberes 1881 3 ff. Matthias l. I. 129 1884 193 ff. Η. Schulet, de M. Valerii Messallae aetate. Stettin1886 6 f. s. artonberg, Quaest. Ovidianae. Berlin 1884, 8 ff. der-selbe Jahresb. d. h. V. XV Z. f. G. . 1889 182-192 Η. Magnus, Jahresb. d. h. V. XII, 204 f. Ehwald B. J. 43, 130'. 42 trist. I, 3 Νr. X). 43 Leuisch 63 Merkel Fasti. Berlin 1841, p. CCLXVIII: Matthias l. I. 129 1884ὶ 213. 44 O. arte erg, Quaest. Ovid. Berlin 1884 Jahresb. d. h. v. XV, 18 ff. EhWald B. J. 43, 130 T; H. Schulet, Quaest. Ovid. Greisswald 1883, 1 15; atthias l. . 129 1884 193 . Ribbochi d. r. D. II, 31 ff. 45 A. Riese, Fl. I. 109 1874 377-381 46 Bronne Fl. I. 148 1893 48. 47 M. Scha , .

89쪽

Ansgab8n I P. Burinam, P. Ovidii Nasonis opera Omnia tom. I N. Amsterdam 1727. 2 Nicola Heiugii commentarius in . Ovidii Nasonis opora omnia. Addita est eiusdem Ovidii vita auctor Ion Massono. Curavit Joh. Frid. ischer Leipgu 1758 3 Ρ. Ovidii Nasonis opera omnia e rec. Nicola Heinsit, cum eiusdem notis integris et Massonis vita vidit. Praefatus est Jo Aug. Ernesti. Curavit indicemque verborum copiosissimum adiecit Jo Fr Fischer Leipeti 1773. 4 R. orhol- R. Ehwald, . Ovidius Naso vol. I. Amores Epist. Medic sac. Arsamat. Remedia Amoris Leipgig 1888 vol. III. Tristia. Ibis. x Ponto libri Fasti Leipetig 1889 5 Α. Ries vol. I. Ηeroides Amores Medio. sormae Ars amat. Remed. moris Leipgi 1811. Ol. H. Fasti. Tristia. Ibis. Ex Ponto. alleutica Fragm. 1874 6 Η. St. Sedimayer P. Ovidii Nasonis carmina vol. I. Heroides Amores. ed formae Arsamat. Red am Leipgig 1884. O. Uthling, . Ovidii Nasonia carmina. vol. III. Fasti. Tristia. Ibis. Ex Ponto. Halleutica Fragm. Leipetig 1885.

90쪽

3 Derselbet B. J. 43 269. 4 Dersolbe ad historiam carminum Ovidianorum recensionemque symbolae. I. Gotha 1889 5 Dorselbe II. Gotha 1892 6 S. G. Wen, P. Ovidii Nasonis Tristia book I. Oxsor 1885. 7 A. Riese P. Ovidii Nas vol. m. 1874. praef. XX ff. 8 O. Guthling, P. Ovidii Nas. Ol. m. 1885. praef. XXIII ff. - Urra1e pistulae ex onto in die aupinandschriste cod. amburge is o derabor schon m 2 67 abbrichi, Monacensis und Monacensis . gl. 1 O. ora, emerisngen gurinandschristentande de Ovid. sichor ex Ponto. esel 1866 2 DerHelbe de codicibus duobus carminum Ovidianorum ex Ponto datorum Monacensibus. Strehien 1874 3 R. EhWald, Kritische eiuligo et Ovid Epistulae ex Ponto Gotha 1896. - sirdio Carmina amatoria in die Haupthandschriste cod. uteaneus, cod. Regius una cod. Sangallensis. gl L. Μssiler gurariti des raten Teiles de Ovid. Dichiungen Rhein Mus 17 1862 622 ff. 18 1863)71 ff. 20 1865 256 Philologus 11 1856 70 ff.

ferrove 55 aliqua et 63 quantam merui poena me perdere 7 irrisim-lic stehi in meinem exto non caput stat iam caput undis. 74 iam minus stat non minus 79. 80 77. 78 um stetit. 1 posset. 1 cor-