장음표시 사용
381쪽
factum est. Utrum autem monitu vocis coelestis,an aruspicum responso susceptumst, dubium est. Lip. lib. I. Monstrosi partus e conspectu hominuat abjiciebantur, igne cremabantur: Aruns apud Lucan. lib. I. Monstra jubet primum, qua nullo semine discors . Protulerat natura, rapi, sterilique nefandos Ex utero fatus infaustis urere flammis. Jul. Obseq. . L. Furio, Attilio Sarrano Coss. puer ex ancilla qu tuor pedibus, manibus , auribus, ct duplici obscaeno natus , aruspicum j su crem rus , cinisque ejus in mare dejectus. Alibi idem saepe: Androgynus na-τus in mare deportatus. Liv. lib. 17. cap. 3 7. Liberatas religione mentes turbavit rursus nuntiatum. Frusinone tu fantem natum esse quadrimo majο- rem : nec magnitudine tam mirandum, quam quod D quoque ut Sinues abien- iis ante, incertus mas an formina esset, natus erat. id vero haruspices ex Hetruria acciti foedum ac turpe prodigium dicere et extorrem agro Romano procul terra contactu, alto mergendum, vivum in arcam condidere, pror
ctumque in mare profecerunt. Quid Christianis tali occasione faciendum doceant Danaeus , eth. Christ. lib. 2. cap. II. Schonbornerus , lib. I. Politis. cap. 6. Voetius, disp. 8. de creat. NI. I. dipp. selere. p. 731.
Σελες, ριον. LuΗrationes sub dio. Porta piacularis. Manes ad sepulcra placati. εὐχοπόμπειον. LuΗrationis tempus. Februarius. Lupercal. Antheuerian. Noctis
Estant non adeo multae loci ac temporis circumstantiae, quae praecedentibus haud satis commode inseri potuerunt. Tελες,1ριον Graecis suit locus in quo fiebat initiatio. Π och. o Plutarchus in Pericles Lustrationibus is locus maxume idoneus visis, qui nudo sub aethere, sive sub dio esset. Plui. quaest. Rom. q. ubi de υ;εροποτμοις. γαζ τῆς καθαζμους oranκῶς παWας
382쪽
CAp. XXXVIII. VETERUM GENTILIUM.
ἐν υπαφω πο-0. Expiat io'res enim omnes solent fere sub dio p. gere. sic quaest. ROm. 36. Δια τι τι ἰερεῖ Διος ουκίξεςιν ω υπα ορ αλεί- Romae fuit porta piacularis , sic appellata , propter aliqua placiis Ia , quae ibidem scbant ; vel , ut ait Cloatius, cum ex sacro per aliquem piaculo solvitur, ut aliqua piandi propitiandique causa imm
Si defunctorum manes placandi essent, eo loco lustrationes institu bantur, ubi animae his sacris adesse posse judicabantur. Circa sepulcrum eas haerere, donec duraret corpus, sibi persuaserunt. Ideoque s gyptii condita diutius servabant cadavera , ut anima multo tempore corpori obnoxia, non cito ad aliud transiret. Romani contra cadavera comburciant, ut anima statim in generalitatem , id cst, in suam rediret naturam. Serv.ad s. Aneid. v. 67. ideoque apud sepulcra haec sacra celebrata. sic Polyxena Achillis defuncti manes placatura Hostilem ad tumulum , Troja sub manibus altis Pulsa mori. Helena apud Euripidem in Oreste r
O sua Hermione exi ante ades , a Et cape in manus has inferias, o meas comas: - . Et reniens ad Clytamnestrasepulchrum,
Dimitte ibi mel cum lacte muttim, ct rinisturum, Et stans in summo tumula dicas ista:
1 Helena soror donat te his inferiis , . Cum non ausit ad tuum monimentum accedere, metuos
Argivam turbam: ct jube ipsam propitiam Mentem habere mihi, O tibi, O marito,
383쪽
36έ DE L QSTRATIONIBUS CAp. XXXVIII
Et istis duobus miseris, quos periit Deus et Et qua oportet me facere erga sororem mortuam , omnia promitte dona inferorum. . Aliquando animae placandae ad certum locum evocabantur, qualis χοπιαπειον, de quo Plutarchus , lib. de sera Num. vind. cap. 13. Oio. ubi Thespessi fabula. Archilochi Poetae anima non quovis Ioco placanda , sed homicida Tamarum petere jussus: quomodo & Spartani manes Pausaniae, evocatis etiam ex Italia exorcistis & sacrificulis, pi carunt. Plur. ibid. Euseb. de prapar. Euang. lib. s. cap. IS. Temporis tantum impenderunt, quantum ad omnes ceremonias rite peragendas suificere dictabat superstitio. Itaque pro sceleris expiandi pravitate aut levitate, breviatum aut productum. De sacris Eleusiniis, Tertuli. adv. Valentin. cap. I. Epoptas aute quinquennium instituunt, ut opinionem suspendio cognitionis adi centri atque ita tantam majestatem exti bere videantur, quaviam prae truxerunt cupiditatem. Alcestis per triduum purificanda. Eurip. in Alcest.
Κλυειν, πῶν αν λοί τοῖς νεῖεροις 'AcφαγνίγM. ηN' τρίτοi l ολ : φα . Nondum fas tibi hujus compellationes Audire, priusquam diis inferis Fuerit purificata, ct veniat tertius dies. Apul. lib. II. metam. Dies etiam tertius pari caeremoniarum risu celabi tus , ct ientaculum religiosium. θ teletae legitima congummatio. Troeg nii Orestem in cella quadam consistere juilerunt, ubi, qui lustrationi praefuerunt cum eo epulati sunt, donec rite expiatus csset. Pausan. lib. 2. Integer aliquando mensis requirebatur. Lucian. Necyom. πρωτα μ' η μάρας -α V. Mooν-τ: σεληνν οἰ ξαρδμγ ελουε. De ceremoniis Denariis & Tricenariis, supra, cap. 32. dictum est. Menstruar puri cationes suerunt in sacris Matris Deum , quas Mnτρωακας αγιτείας Graeci appcllarunt: eas observavisse Proclum Marinus Neapolitanus - testatur in ejus vita, si ve περὶ ἐuδαιμονίως, ubi sie scribit: Tας ομη- τρωακας παρα 'Pωμαίοι ς, ἡ H μεσον πο ὲ Φρυξὶν Ἀδαχε ἰας ιςείας ἐκατου μηνος ἔγνευεν. Statis & anniversariis lustrationibus apud Romanos sacer suit mensis Februaris, inde nomen adeptus. Varro, lib. I. de ling. Lat. Ego magis . arbitror Februarium a die Februaso, quod tum februabatur populus, id est, Luperceii nudeis lustratur antiquam oppidum, Palatium gregibus cinctum.
384쪽
CAp. XXXVIII. VETERUM GENTILIUM. ιε
Id. ibid. Lupercalia quod in Lupercali, Iuperri sacra factura. Tex cum ferias menstruas Novcis Februarieis edicit , hinc diem Februatum appellat. Februam Sabim purgamentum a ct id in sacreis no reis verbtim. Nam O Lupercalia Februario , at in antiquitatum libris demonstravi, Eadem fere Festus, voce Februarius. subscribit Ovidius. E. Fast. Mensis ab his dictus, secta quod pelle Luperci. Omne solum ius rant, idque piamen habent. Lupercal enim ex tuo & caper ccmpositum esse indicat Quintil. lib. I. cap. I. & Servius , ad 8. Mieid. v. 3η3. qui addit veteres pestem ipsam capri februm vocasse. vid. Coll. et ol. in Luperci. Ccia mus, de die nat. cap. o. In hoc autem mense, Februario , Lupercatibus cum Roma lustratur, salem calidam ferant, quod Februm appellant , unde dies Lupercalium proprie Februatus, ct ab eo porro mensis Februarius vocitatur. Sic & Plutarchus in Numa. Alias & hic mensis sic dictus, quod inseris tunc parentetur. Varro, lib. . de ling. Lat. Fuit enim & olim ultimus. PIul. quaest. Rom. Φεύρουαριον με si , ω φ κα Θαρμοὶ τε raωνται, καἰ τοῖς φΘι βις ωψί 0, ἶ ωα ἰῆ τελεί τ γ.ta. Februarius duodecimus, quo lo rationibus xtuntur, O defunctis parentanι,annosin, ente. Ovid. a. Fest.
Qui sacer es imis manibus, imus erat. Ab hoc more discessit D. Brutus; qui mcnse Decembri secit. Cic. 2. de legg. Venio ad manium jura, qua majores nostri o sapientis me impituerunt, ct religio 1 me coluerunt. Februario autem mense, qui tunc extremus anni mensis erat, mortuis parentari voluerunt. quod tamen D. Br ras , ut scriptum a Sisenna est, Decembri acere solebat. Cujus ego rei causam cum mecum quarerem, Brutam reperiebam idciro a more majorum discessit se nam Sisennam ridco causam,cur is vetustuliturum non servarit, i xorare: Erutum autem majorum institutum tam ere neglexis e, non fit m
hi veris mile, doctam homine in sane, cujus fuit Accius perfamiliaris sed
mensem credo extremum mini, ut veteres Februarium, sic hic Decembrem
sequebaris. Alias rationes vide apud Plutarchum in quaestionibus
Hoc a Graecis ad Romanos transisse observat Casau nus, ad Mrian. tib. I. cap. I9. in diversis enim Graecorum urbibus , eadem sacra, eodem tempore celebrari solita. De Atheniensibus, testis Hesy
χορ ρο ανιέναι ἐδ-ουν. Similiter Apolloniatas eodem mense solitos ταμμιμα --λ- τω τε - γ. , icribit Athenaeus, lib. 8. Mensem
385쪽
ιοι DE LUsTRATIONIBUS C p. XXXVIII.
autem Novembri Romanorum respondere, adeoque hy-bernum esse, colligit Gaza ex nominis etymo; quod ανΘεων ς,1:εῖ τη, γῆν, foribus terram nudet: quem Hadr. Iunius, de anno ct mense, cap. . sequitur. At Casaubonus, loco modo laudato, Februarii Romani& Martii partem complecti ait, Quod etiam multis adstruit Hospini nus, de Orig.fest. lib. 2. cap. 3. ubi de Martio agit. Nec intei diu tantum, sed inprimis noctu mysteria celebrabant. poli. s. Argon.
Medea, 7. metam. Fertque vagin mediae per muta lentia noctis
Incomitata gradus. 'Praesertim id tempus observatum, si inferis ac lemuribus fieret. s. Fast. Nox abi jam media est, somnosique silentia praebent,ssit canis, O raria conticuistis aves. Plura habet Salibertus, de sacris cap. q. Ratio duplex oceurrit. Prior quidem, quod animus eo tempore via deatur intentior, quod in sacris maxime decet. Clem. Alex lib. Strom. δοὶ ταυτ' , καὶ ω τελεlαἰ γωρίαι νυίος μαλις α, σηρωτω Gi τ , t νυκτὶ δ σνςολην ἀπο ἔσω -lo . Propterea se sacri cia noctu iunt maxime, nocturnam anima a corpore coarctationem significantia. . Euripidis
bra habent reverentium. Altera ab ipsa sacrorum turpitudine jure petiatur, quae, ut opera tenebrarum, lucem ubique fugerunt. Tertuli. adu Valent. cap. I. Nam ct illa Eleusimia, baros ct ipse Attica superstitionis, quod tacent pudor est. Synesius, lib. de provid. οἰγνω α σεμνοτης τ τελύιοῦν' καὶ νυξ δῶ τουτο πις ευίαι τα μυς ια. Ignoratio mysteriorem est illorum veneratio: propterea nocti creduntur mysteria. Augustinus, in quaestion. Vet. de N. Test. Quamobrem pagani miteria sua in tenebris celebrant, vel in eo prudentes. Erubescant enim palam illudi: piacula enim, que illis vice legis aguntur, nolunt manifestare, ne qui prudentes se dicunt, hebetes his videantur, quos stultos judicaui. Hinc Demosthenis in AE- schinem ἐιρωνεία, orat. pro Corona. quia Aschinci& noctu & inte diu bis sacris operatus erat: τῆν μυ νυία νευρίζων, καὶ κρατημων, Καὶ Θαιζων τους τε μένους. Noctu quidem hinnulorum pellibus, ct aqua i stravi, ct expians eos qui ivitiabantur. Et post: , 5 το δ ημ ρα ς τους καλλ
386쪽
CAp. XXXIX. VETERUM GENTILIUM.
λδε Θιάος αγων, τ οδων. Intra diu vero praeclaram illoque catus per vias ducens O. Dardancnses Illyrii ter duntaxat in universum, post partum , cum inibant nuptias post mortem lavabantur. Euan. Par. hist. lib. q. cap. I.
Lustrationes irritae credebantur , per imprecationes mehementes : per delu strationes. Abolitae per Christianos doctores , concilia , Imperatores. 6onstitutio Constantini M. Lustrationes in Ecclesia Romano- Catholica.
Acra haec vulgo quidem credebantur valde efficacia, illis tamen qui naris erant emunctioris subolebat iucus superstitionis & ipsa peccati conscientia sacrorum levitatem facile arguebat , unde illud: Ab l nimium faciles, qui trinia crimina caedis Fluminea tolli posse putatis aqua. Diogenes conspicatus quendam se aquis lustrantem, Insaelix, in quit, quum erras in Grammatica, non absolveras adspersus: multo minus adspersio te liberabit a vita criminibus.Plui. apophth. Ipsi quoquc vim Lustrationum contrariis precibus retundi posse credebant, si illi qui injuria affecti, toto animo uch cmenter quid adversario imprecarentur. Horat. lib. I. Od. 28. Precibus non linquar inultis,
Teque piacula nulla resolvent. Et Epod. s. Diris agam Tos; dira detestatio Nulla expiatur victima. Magicas incantationes, amuletis quibusdam se munientes, avertebant. Rutam fascinationis remedium esse ait Aristoteles, Problem. sect. ao. Virgi Gib. 7. - baccare frontem Cingite , ne Vati noceat mala lingua sutura.
387쪽
ι o DE LUSTRATIONIBUS CAp. XXXIX.
Tibull. lib. I. Eleg. 3. Ipseque ter circam lustravi sulphure puro,
Carmine cum magico praecinuiset auκs.
Factas etiam incantationes resblvebant , quoi delu,frare vocat Apu- Idus , de virtvt. heri. cap. 33. Si quis male polus devotaverit hautinem, herbe aloarapagre iis radice sicca, cum aqua fontana delustrabis eum , ct resol itus erit. Consule rerum magicarum consultissimum Deirio, disq. mal. lib. s. quast. S. sec t. s. Hae superstitionum vanitates, tam altas in hominum animis ege rant ri lice , ut nonnisi maximo labore erui potuerint. Laborarunt hic multu n ecclesie primitivae Doctores, tum voce in homiliis ad populum , tum scriptis commentariis, ut passim in superioribus indicatum. Conciliam Elibertinum. i i Hispania tempore Sylveliri I. celebratum, plurima contra tales idololatras decreta condidit. Lustra quin quennalia jam delierant eum Suovetaurilibus, A. C. 24o. teste Censorino, de die nat. cap. i s. qui eo tempore scripsit. Desierant Censores lustrum condentes, frustra eos restituere annitente Symmacho. Laborarunt hic etiam Impp. Christiani, quorum principibus Constantinus M. specta cula gladiatoria, horum sacrorum non minimam partem, e toto orbe Romano submovit: Anno V. C. pene 6oo. annis
post ea instituta. Quamvis autem sub Constante, Theo lolio & Valentiniano, imo& sub Honorio omnem lapidem moverit Diabolus, ut illos ludos suo
loco & honori redderet: Honorius tamen eos plane abolevit, occasione Telemachi cujusdam Monachi, qui Romae gladiatores pugnantes . pio Z elo diducere conatus , a populo lapidibus obrutus fuit. Extat lingularis Constantini M. contra haec sacra conititutio in codice Theodoliano, lib. 16. tit. r. de Episcopis, Ecclesiis, & Clericis, leg. I. cujus laaec verba: Imp. Constantinus A. ad Helpidium: Quoniam comperimus, quosdam Ecclesiasticos, & caeteros cath is licae se tae servientes. a diversarum religionum hominibus , ad lu- rorum sacrificia celebranda compelli: hac sanctitove sancimus, si , , qui .l ad ritum alienae superstitionis cogendos esse crediderit eos. qui, , lancti limae legi serviunt, si conditio patiatur, publice fullibus vc ,, beretur: si vero honoris ratio talem ab eo repellat injuriam, con- , , damnationem sustineat damni gravissimi, quod rebus publicis vin- , , dicabitur. Dat. v I II. Kal. Iun. Sirmi. Severo & Rufino cost Sacra Lupercalia Romae, usque ad Anastasii Imp. tempora perdura Verunt, Theodorico Amalo, Gothorum Rege in Italia regnante; qui-
388쪽
CΑν.XXXIX. VETERUM GENTILI M. 3 i
quibus auctore Gelasio Papa, circiter annum Christi Dxxv. reclammantibus supcrstitiosis quibusdam Romanis omnino abolita sunt,scrique amplius prohibita ut ex antiquo S. R. registro cognovit On phricis Patavinius, cujus regis ri copiam ipsi sc cerat Marcellus II. Papa, tunc Cardinalis S. Crucis. Pana in. descript. Rem. lib. 2. pag. 1 8. Lustrationibus gentilium abolitis,aliae in Ecclcsia Rcmano-Cath lica succcs crunt, quod cx Durandi rationali divin. cffc. lib. 7. cap. 7. Echii hcmil. 3. de purific. B. Virginis. Rhenani annotat. ad lib. 3. Tertuli. contra Marcion. aliisque maniscitum est. Suffciet B da, qui lib. de nat. rcr. cap. I 2. cum de lustrationibus, re Cn sc F bruario cesibiari solitis dixisset, addit : Sed hanc consti ivdirum bene
mutarit c hristiana religio, chm in mense eodem, dum Sancia Maria plebs. mirosa ιιim Sacerdoribas ac ministis, hymnis Redulata votis, Icr eccle-
fas Ierque congrua hi bis loca plocedit, datosi ea Ponti a cxxii a reos in manibus gestant ardcntcs, ct angestente lova consuci adire, id ipse minceteris quoque ejusdιm R. matris ct perpetvae Virginis fisiritatibns agere didicit , non utique in instrationem terrestris imperii quinquor em, sed in perennem regni calistis memoriam . quando juxta parabolam Virgintim prudentium omnes elicti lucentibus bonorEm actuum lampadibus obviam sponso, ac Regi stio rementes, mox cum eo ad nuptias supe=na civitatis intrabant. Adde Bapt. Mantuanum in Fastis: Hic memorare libet quoddam grave temporis hujus Crimen, ct ipsius subjungere criminis ortum.
- Roma Lupercales ici os antiquitus isto Mense celebrabat. & quae sequuntur.
389쪽
Quamvis summa cura emendationis
rationem habuerimus, non tamen haec operarum. errata effugere potuimus, quae ut B. L. hoc modo corrigat, rogamus.
lin. 16. post cui, insere, o alii. p. 289 lin, s. lτl lin 6. 'NTp lin. s. omissa vox n lin. ead--pso lin 3O- aeterno, p. III. I in. I 8. pro nobis lege nolis. p. 338. lin. I - post enim , inserendum numeris. p. 3 3 2. lin. 2. Omissa est vox ωον post recenseat.
390쪽
ABelis sacrificium. Pag. i1 27. Ambarvalia. 26 . 26 L
Αblegmina vel albegmina. Σ2 L. Abominatio. 32 I. Academicae depositiones. I sq. Achilles. 62. 89. 163. I 6q. 272. Adam Saturnus. Adoptivi. 2 8. Adrastus. I 63. Adrianus. 2 8. 289.
Anicia. IT6. I 77. Animae purgatio. I 38. Animarum apparitio. I 4ῖ. X q
Anthestereon. y68. Annus Platonicus. I 88
Anni principium. qq. Antiochus Epiphanes. 93. 'qq. 'Aν Γλύρον. D