장음표시 사용
601쪽
eo, qui interfuerit, acceperit. Historiam graece significare eognitionem praesentium ex Verrio Flacco refert Aulus Gellus, eamque seribi debere ab iis , qui rebus gerendis interfuerint. Verum si ii Auctores non occurrant, qui testes oculati sint, proximum est ut eos, qui quod ab aliis acceperunt, bona fide narrant, admittamus , praesertim si eis antiquitas& virtus fidem , atque auctoritatem conciliarunt. Tametsi Seneca hos , qui se non vidisse fatentur , sed ab aliis audiisse assi ant, secundae notarteses appellet. Sed neque hi a Jurisconsultis Oninino rejiciuntur; ad probandam enim operis faeti memoriam quaerendos esse dixerunt, qui vehuiderint, vel audierint opus fieri, vel ab iis acceperint qui vidissent, aut audiissent. Hic istorum nihil, neque testes oculati, nee secundae notae t stes, neque qui aspectatoribus, aut auditoribus acceperunt. Ceterura illud altim nostro jurisconsulto curandum erat, ut 8c optimum , qui haberi poterat, testem allegaret, neque nobis rei gravissimae probandae talem objiceret, qualem nec ipse leviori convincendo crimini in suo soroapprobaret. A mat, inquit, ex Sobellico Illescas; Illescas ait , ut inr-mot Sabeliacus uiscribunt quidam, ita ut nihil hie praeter inanes, R incompertos invenias Auctores. Historicae artis periti eas aegerrime probant narrationes, qui nillil aliud habent, quam quod ab aliis audierunt , aut acceperunt - τυ αλλων - , ut loquitur Polybius. VII. Ioannes Baptista Egnatius consultius duxit nullum citare , quam tales testes prudentum judicio subjicere . Debuisset tamen vetustissimi saeti tempore recentiori fidem quoquo modo adstruere , nec precariam sacere , dum eadem facilitate lector negabit, qua ille conscripsit. Unde huic Auchoris antiquae rei tam firma scientia Z trium seculoruni Monachatus tanta certitudo Z non aliunde quidem incerti laeti sallax opinio, quam ab iis Auctoribus, quos timuit adnotare. Ideo omist, inquis , num. 88 R. quia forte cuctore1 citare necessarium non esse judicavit. Adeone superfluum , sive minus necessarium duxit gravis asserti proderoesundamentum , vel tantum sibi tribuit auctoritatis, ut Pythagorico mor2
sussiceret ipsum dixisset F. X.
. quifatentia testimonia expenduntur.
I. Um relatis hucusque Auctoribus idem sensisse , seu sub aequivalenti sorma verborum Monachatum hunc tradidisse Bonaventuram , Vincentium Belluacensem, & Antoqinum florentinum contendebat Marqueet, quia sub habitu Eremitico , cum baculo , corrigia , & calceis incessisse scripserunt. His objeci, infirmum hinc duci argumentum , tum quia ex veste multis diversi generis hominibus communi male inserebatur peculiaris vitae institutio; tum quia religiosam, quae nunc obtenditur, Eremiticam vestem Francisco probavi posteriorem; idque ipsum intellexiste Bergomensem , qui testimonium Vincentii omisit, quia licet Eremitam efformarit Francisicum , non tamen Ioannis Boni dixerat discipulum ; & proinde ex illius verbis male probari putavit Monachatum Augustinianum. II. Ad vestis qualitatem & posterioritatem te suffetenter suis locis respondisse commemoras: sed & meas ego etiam rationes objeci, tuasque opportune refelli. Uincentii autem verba praetermisisse asseris Ber-gomensem, non quia inessicacia judicavit ad probandum Monachatum Augustinianum, sed asserendo discipulatui sub Ioannne Bono Mantuano. At ego miror, si essicacia erant, ut probaretur, Franciscum Monachum
602쪽
suisse Augustinianum, cur ea omiteret i Praecipuum enim, quod ab Augustinianis intenditur, & expetitur, est suum dicere, dc probare Franciscum , ejusdemque professionis ostendere, neque adeo curant Ioannis Boni etarmare discipulum , quam Fratrem probare Augustinianum. Hoc unum volebant, & summis viribus contendebant, qui aliis in loeis extra Caesenam dixerunt, Augustinianum subiisse Institutum . Praeterea
facilius ad discipulatum Ioannis Boni strueretur via, si aliorum testim nio prius probaretur fuisse Augustinianum ; praesertim cum sub Regula Augustini prosessionem entisisse in manibus Ioannis Boni illo suo chirographo testificatum diceret Bergomensis . III. Deinde idem erat dicere Ioannis Boni discipulum sub Regula
sancti Augustini; ac Monachum assirmare Augustinianum : & tamen licet sanctus Bonaventura in vita sancti Francisci has exteriores vestis Eremiticae notas praescripserit, & in Francisco admiserit, admittit tamen Ber-gomensis nullam de hujusmodi re Bonaventuram secisse mentionem, luet, inquit, Amsimus fuerit, or omnimodam adhibuerit Inoeseationem in sanctissimi . Objecit quidem Bergomensis in ultima editione hoc sibi argumentum de Bonaventurae silentio circa discipulatum hunc & Monachatum sancti Francisci, quod omnino ille non concederet, si videret quoquo modo sibi suffragari vestem Eremiticam, quam palam Bonaventura scribit, Franciscum usque ad sui ordinis institutionem gestasse . Omisit itaque Vincentii testimonium , tamquam suo argumento inutile , & omnino siluisse circa haec Bonaventuram admisit, quamvis eas dem vestes , quibus Uincentius Franciscum incessisse dixerat, distincte
IU. Amplius obieci , in eisdem locis, formulisque loquendi Bon
venturae, Vincentii, 3c Antonini, ultra habitum Eremiticum, corrigiam , calceos , & baculum , ex quibus Marqueet Monachatum deducebat Augustinianum, contineri etiam peram , sacculum , & pecuniam, Sc aeque haec cum praecedentibus a praedictis Auctoribus enarrari. Ut quid , in terr gaveram , non aeque haec etiam inculcabat Marqueet , & sicuti illa priora , volebat censeri signa Mona harus Augustiniani, dc proinde a praediistis A vetoribus minutim relata : non utique & ista posteriora , prioribus eodem orationis contextu intermixta signa , notasque dicere placebat, ea demque eausa ab iisdem Scriptoribus adnotata. U. Respondes num. 888. ea minus inculcasse MarqueZ , quia non attinebant ad causana neque suspicari potuit a quopiam de his interrogandum . Nescio unde haec a causa hac nostra velis ablegare. Si, quos adhibui, Auctores reserunt duplicia vestimenta deposuisse, solvisse calceamenta de pedibus, baculum dimisisse, peram , & sacculum rejecisse , pecuniamque execratum , rejecta corrigia , funem pro cingulo sumpsisse , quare vestis , cingulum , caleel , dc baculus , ad causam spectabunt, &reliqua non attinebunt omnia haec aequo orationis discursu reseruntur,& tamen illa, quae causiam tuam juvant, insignia sunt hominis religiosi, reliqua erunt impertinentia . Totum hominem hi Auctores distinetis explicant notis, 3c quae hominem circumdant, per partes enarrant: dc ubi nihil est religiosis peculiare, partes inveniuntur, quae Monachum con stituant, & partes , quae a Monachis sunt alienae. Per illas partes a vobis selectas, affrmare vultis Eremitam, Coenobi tam , aut Regularem e hae aliae partes , quales illae suerint, ostendunt, & Eremitam probant solitarium, vel Anachoretam.
VI. Tamdem dicis , Marqueet haec etiam retulisse, eaque inculcasse . Retulit sane auctoritates , quibus haec numerantur , ex eisque delegit, quae siuae causae erant propitia , reliqua neglexit, &prorsus reticuit. Illa
603쪽
pissime inculcavit, & qua potuit, in suum favorem ponderavit, de istis
nihil egit. Sola illa verba pecuniam execratur eo fine expendit, ut probet, sani tum Franciscum non deposuisse habitum , & calceamenta statim ut audierat Evangelii consilia in Ecclesia Portiunculae ; non enim inquit , constat tune habuisse pecuniam , 8c proinde reserendam vult illam exe-erationem ad novae Religionis institutionem, cujus professoribus pecuniae usum & tactum interdixit. VII. Postremo dicis num. 889. quod fortassis Franciscus habuerit saeculum & pecuniam , quamvis non essent insignia Religionis Augustinianae. Adfortassis reducis , quod eadem firmitate & claritate sermonis cum tuis insignibus Augustinianis hi reserunt Auctores . Eadem licentia dicet aliubortastis gerebat habitum Eremiticum, calceos , baculum , Scorrigiam ,& totum tuum Monachatum ad sortuitum casum, & incertam
reseret narrationem . Quod subjungis : ista non erant insignia Religionis Ausustinianae: ita etiam ego contendo , neque prorsus illa a te prolata talia Lisse , quas hi retulerunt Auctores, compingi posse Fratrem, aut Eremitam Augustinianum. VIII. Aliorum pergis urgere testimonia, quae ego relatore potiusquam impugnatore dixeram indigere. Illa breviter perstringam . Primum Breviarii Braearensis dicentis, quod Francisus ab anno MX v. terre omnis despiciem Chrisum in omni vitasecutus es. Et infra: novum mox Ordinem instituit. Inde contendis, sumendam horum vim verborum , quod Franciscus ab illo tempore terrena omnia despiciens , Christum in
omni vita secutus sit, scilicet in eo Religionis statu , quem tunc suscepit:& proinde proprie dici quod novum ordinem instruerit ', quia eo usque sub alio militavit. Huc reducitur totius tui pondus discursus . Ad haec illud solum interrogaverim , an non Franciscum, sive alium quempiam , qui paternas opes, terrena omnia, imo & proprias vestes despiceret, &in solitudinem se reciperet, vel etiam alibi se pietati sacraret, etsi nulli se Religioni diearet, si in illo statu recte vivendo usique ad mortem perseveraret, proprie & vere diceretur Christum in omni vita fuisse seeu- tum Z Quid ergo impedit quominus Franeis ust, qui ut nudum in cruce Christum nudus sequeretur, admirando fervore spiritu ebrius, rejectis etiam femoralibus, totum se coram omnibus denudavis, oblatum Mimantellum pauperem vilem cujusdam agricolae, servientis Episeops, in erueis modum con apit, operimentum biformans cruci i hominis, di
pauperis seminudi . Non dicetur omnia despexisse,& per illud biennium, quo sub Eremitico & poenitentis habitu sui juris & solitarius incessit, Christum fuisse sequutum; deinde instituto novo ordine arctiori & persectiori vinculo, eamdem Christi continuasse sequelam i Conjunisto illo
statu Anachoretico cum Minoritico , inter quos nullum temporis spatium intercessit, a prima illa conversione, & rerum abdicatione Christum deinceps per omnem vitam est persecte sequutus. IX. Secundum Petrarchae, & tertium Volaterrani ipse ingenue satetis parum huic Monachatui suffragari. Neque essicacius certe reputandum est quartum ex Breviario Romano testimonium , etiamsi adminicula adhibeantur ex verbis Antonini & Fernandi Pereetii. 4uid enim ex Breviario objicitur, quam quod in caritatis inciis tantum profecerit, ut Gangelieae perfectionis evior, quidquid haberet pauperibus largiretur. Totum hoe libenter admitto, quid inde Antoninus addit, quod deposuit mundum totaliter contemnere; id etiam libenter concedo : imo addo quod desae o generosissime contempsit , quid tum Z Fernandus adjungit, quod se omnino elongavit aseeuis, Eremux vitam suscepit, seque coepis 6- seperfectus infladio Domini. Atque haec etiam verissima: elongavit sugiens
604쪽
giens, & mansit in Glitudine. Quid ex tota hae testium mixtura, quam quod persectionis Evangelieae eupidus, quae habebat pauperibus sit la
situs , decreverit mundum totaliter relinquere , ab eo se omnino elong Verit , Eremitam egerit, & coeperit esse perfectus t Omnia haec etiaminos asserimus, & praedicamus , atque verificari eontendimus in persecta alia bonorum renunciatione , & biennali vita Eremitae; neque ad illa erificanda opus esse putamus eomminisci statum Religiosium. X. Sed urget Marquet, subjunxisse Pereetium, Francyra exempo Nosti pro Merios, ct ammatos, mundum reliquisse, convolasse a s rumpouentiae. Ubi infert Marqueχ ; ergo erat tune Franciscus in statu persectionis , &poenitentiae: hujusmodi autem status , ex sententia san - x. x.cti Thomae, dari non potest sitie obligatione trium votorum substantia- malum. Erat vere tune in statu persectionis Franciscus; quippe jam in choaverat suam Religionem , & qui ad eum accesserant, ejus exemplo commoti, Minoritae fuerunt Mon Augustiniani. XI. Quintum ex Ioanne pineda, & Mareo Ulyssi ponensi, a me alias Det Drum mne rejectum, reproducis , eaque de causa a Marqueet allatum dicis , quia neuter Opinionem Bergomensis ab ipsis relatam, refellit. Unde infers Dum 9 3. quod illi adhaeserunt ,& ad minus probabilem esse existim runt. Suffcienter reiectam uterque putavit, fragili & sutili ejus explicato iundamento. Qua enim ulteriori indiget impugnatione, quod nec suo sundamento subsistiti Abunde refellitur, dum ostenditur, quod nec ipsum, quo stat, stare possit. Mos hie apud auctores inolevit, inanes quasdam opiniones retecto imaginario, & salso fundamento exsufflandi. Quia rem aliquam quis ex alio refert, non propterea ei assentiri dicetur . Herodotus insignis historieus , quem historiarum patrem Cicero appellat, non uno in loco protestatur, sese quaedam , ut ab aliis accepit, recitare, licet fidem illis suam non astringat. Pineda refert, viscopum si orem nudo Franciso sagum injeesse pasoruium , a quo originem aec pu babitur Rellionis ab Ipso institutae, atque ita vestitum modiisse in cam ροι, cauestique ardore exaestuantem disinas laudes Gallire decantasse. --gister Pilianus ait, eum per Hennium sontarium Mellas, instar EremitπPesitum G - Mne Pisui ui B momensi dixit , eumfuisse sui ordinis
Eremitici sancti Aut tiri professionem emisse in maribus religio mi viri Ioannis Boni Mantuani, seque ita habere in suo Ordine seriptum sub Jyngrapha publici Notarii ore. Mox narrat, eum duodeeim eiis ad
Innocentium III. perrexisse, ut Regulae confirmationem acciperet .usnam hic necessitas impugnandi opinionem adeo facile & leviter exorram Z Ita refert: dixit Pilanus, instar Eremitae solitarium biennio incesssser hine nata Monachatus opinio . Si Pineda asserit, sub ipsa illa pastoritia veste ab Episcopo accepta incessisse, & ab hac originatum ha bitum Religionis Minorum, quomodo potuit suspicari, multo minus admittere sub aliena & dissimili inressisse veste Augustiniana 3 Si ab hac babitus Minoritiei originaria veste transiit ad ipsius Ordinis institutionem,& Regula confirmationem, quomodo potuit censere interfluxisse alienae prosessionis biennium ,& ab illa ad novae vitae transisse Institutum Z PIane intellexit, inter Antistitis brachia inchoatam novam illam vitae Minoriticae normam, eujus habitus formam refert ab Episcopo tunc acceptam & proinde dixit, anno MCCvr. primo Franciscum conversum per vitam religiosam ; idque ex revelatione divina. XII. Marci testimonium huic simile, sed infirmius est, dum vestram De Mareo UlyGopinionem , data opera, & peculiari impusnat tractatu . Iuresis, ' 'biennio in tabitu talari paupere, O honesto, baculum manu gestabat, i stor Eremitae, ealeenui pedibus, cinuus eorrigia : atque hine desumpta Tom. II. Ffss ocea-
605쪽
rem , seu longum ipse Marcus retulit, ab Augubino amieo accepisse, & amquam rem ridiculam refert, hinc natam illam opinionem, quam etiam, uti dixi, proprio refellit opusculo. Tacuisse autem utrumquct dum opinionem reserebat, propter conscientiae stimulum, sed & Pinedam Bergoinensis opinionem non amplius probat se, ac Marcum improbasse , ne suae Religionis ossensionem incurreret, gratis nimis ac libere a vobis dictum ex utriusiue discursiu quisque conjiciet. XIII. Sextum ex Henrico Sedulio Minorita ,& Antonio rapes B nediistino proinde repuli, quia Sedulius omnino hanc vestram impugnat opinionem, & Υepes de ea conditionale tantum loquitur, neque quidquam asserit, neminemque citat, praeter solum Romanum in margine. At tu interminatim contra me quereris , quod dixerim , hos a MarqueΣadduei pro hac vestra opinione, contendisque , hos ab eo non vocari in testes Monachatus , sed probabilitatis opinionis, quae adstruit Monacha tum . Nescio quam hic excogitas Metaphysicam distinctionem, quam neque tuus Magister somniavit: producta enim ingenti suorum testium classe, viginti Scriptorum pro hoc Monachatu aciem claudit his duobus , quasi coassertoribus, dicitque Υepes, censere hanc opinionem probabilem . Unde quaeso ξ his solis nudisque verbis : Nihil amittit ordo Praed curemm, propterea quod Druus Dominicur fuerit prius Canonicus regula
ris , neque Religio sancti Francisci, siue fuerit prius ordinis sancti Augustim, uti aliqui opinamur. Dicis, opinionem vocasse , dc Sedulium Sinus se hine nata opinio ; & proinde utrumque eam iudicasse probabilem. At Yepes non dixit, se ita opinari, sed vestrum aliquos. 8c Sedulius sedulo hanc opinionem vestram impugnat. Subjungis: etsi vero iudicaverint falsim, tamen dum opinionem vocant, censent probabilem. Si tibi suffeti, ut vocetur ego per totum hunc tractatum eo sola me nomine appello, sed salsam eenseo , 8c tamquam talem eum Sedulio impugno. Si hae externa & larvali probabilitate verbalis opinionis tibi satisfactum admittas , Acile conveniemus, ego opinionem vocabo Nrevocabo, sed falsam reputabo, tu tua tibi probabilitate laetus applaude. XIV. Septimum ex sancto Antonio Patavino, quod ego obscurissimum , 8c longe alienum ab isto vestro Monachatu reputavi, denuo e dem modo, quo tuus Magister, expendis. Uim ponis in illis verbis, quod Malathias, qui fugerat in deserta n, Agni cat virum justam, e resti fum , speeisiater tamen Religionis fundatorem, Mi beatur Francibus. Notas, sanistum Franciscum prius hic vocari religiosum, deinde ordinis
institutorem, quasi prius sub vestra Religione militaverit, deinde suam instituerit. Deinde ponderas, infra iterum dici, quod per eumdem Malathiam significatur vir religiosus, qui Νior stumque, id est, sensus, mundum fugiens, ad montem ρerfectionis Evangeluc secum duris; quem
postea alii multi tamquam ducem & pastorem sequuntur. Comparat, inquis, virum Religiosum D. Francistum Malathiae, qui duri cem satum habuit in deserto, nempe privati milius, ct e muris diaeis . Utrumque ergo statum habuit Franciscus,&militis , dc ducis. XV. Heu, quam facile vehemens qui sique hominem ducit 3c circumducit affectust Proposuistis vobis Franeiscum omnino eormare Augustinianum. Omnia in hunc sinetu conducunt, sive clara, si in obscura sive rei ha , sive distorta. Ubicumque Francisci &nuisse voces occurrunt, a vobis statim combinantur , & in rem vestram adamantur. Non lite institutus peculiaris de Franeiseo discursus, sed potius adductus est in exemplum particulare generalis sermonis. Dixerat Auctor per Maiathiam s
606쪽
thiam, dupli ei statu militiae & Principatus insignem, denotari virum Re-o sum, specialiter tamen Religionis fundatorem. De omnibus Religionum fundatoribus indeterminatim locutus est; proposuitque Franciscum tamquam exemplum, quod similiter de Augustino, Benedicto, Ioanne Bono, aliisque Religionum Fundatoribus eadem proprietate verborum, & similitudinis ad aequatione secisset. Quis etenim horum non prius duxerit secum in desertum suos quinque filios , id est , sensius, &ascenderit in montem persectionis Evangelicae, quam ad eum descenderint alii queremes judicium O justitiam Quis eorum non prius in se Religionis normam efformavit , quam in alios transmisit Quis non prius Religiosius , quam Religionem instituitὶ Nonne eodem itaque tenore verborum, & exempli veritate potuisset dicere Antonius, Malathias significat virum Religiosum , specialiter tamen Re igionis landatorem , ut beatum Basilium , Augustinum , Ioannem Bonum , qui tamen a sua distinctam non sunt proseis Religionem tXVI. Devenimus tamdem ad ultimum , Franciscum Maurum Hispellatem, cujus carmina inde tibi arrident, quod putes in eis describi exordia novae vitae, quam sibi proposuit sectandam, postquam in eremum secesila , ubi religionesera aerer Vecerat Boses Erebi eouuos; &proinde in deserto constitutum , ex hoe loco vis dicendum religiosum . Plane mihi constat, te Uatem non consuluisse, neque a longe filutasse. Si enim propius accressisses . aut legisses , primo ictu oculi conspiceres omnia haee bella, firmataque inter Franciscum & inferorum suri a s odia aspera, animumque adolescentis intrepidum a Poeta destribi, statim a decussis vestibus,& patri restitutis, antequam Assilio excederet, aut quidquam de Religione vel subeunda, vel fundanda posset cogitare . Idque amplius confirmat, quod post haec carmina, Scalia, quae interjacent , ejus secessum in Eremum , & loca deserta ita diserte describat. Tantum autem separ, Disum saera Iimina visis , PerPue urbem, Deo ue saeror, Aesque horrida dumis Sicubi Templa Deoi magnis eversa ruinis,
Praecipue pero sati sub vertice montis ;i spe antrum horripeum , nigrae sor ilicis umbram Nactus: saxa piis, duras vocibus ornor Mulcet, O alituum genus ad nova carmina Asit.
OBfirmatae inter duo nobilissima Sodalitia controversae tenuem Originem , ancipitem progressum. & praesentem statum hie ad compendium placuit redigere. Ioannes Bonus Mantuanus prope Caesenam , nobilem Romandiolae Civitatem, Congregationem inchoavit Eremitarum . Per diversas Provincias aucto numero impetrarunt a Sede Aposto
Iica Regulam sancti Augustini. Fluctuante deinde Sodalitio gravi schis
mate, rebus componendis praefecit Innocentius IV. Electum Dat vinum,
S Simonem Minoritam, lectorem Mediolanensem , qui prudenti moderamine , discordantes serme per triennium , ad pacem reduxerunt, constituto univer ordine sub uno capite in Capitulo Bononienti . Posthaec sanctus Bonaventura Cardinalis, qua pollebat in Concilio Lugdunensi auctoritate, impense huic favit Sodalitio. Non desuere Minoritae, qui vel magnificandis rebus propriis , vel attenuandis alienis , dixerunt, Bonaventuram in Comitiis Augustinensium Praesidem egisse , & vivendi normam praescripsisse . Historiae imperiti Simonis & Bonaventurae Tom. II. Fsss a acta
607쪽
acta confuderunt, &hule, quem in Coneilio Praesidem audierunt, Augustinianis favisse , tribuerunt, quae obseuro rumore Minori tam , ignoti Arte nominis , in pacificanda &stabilienda si1b uno rapite Religione spraestitisse praeceperunt. Hine Bonaventura Praeses , fautor, & instaurator Augustinianorum praedicatur . Non id placide auditum. Philippus
Bergomensis Eremita , ne Bonaventuram rectorem, aut directorem admitteret, D. Franciscum Bonaventurae magistrum, Ioannis Boni scripsit discipulum. Novae rei sumpta antiqua probatio , ex vetusto scilicet chi- rographo, quod aliquando, inquit, risum es. Placuit Augustinianis istud honoris incrementum, facileque sequuti sunt tantae assertionis
Auctorem. His accesserunt alii , crevitque miris auctariis opinio. Demum Hieronymus Romanus Eremita plus ceteris in hae re se diffudit , eaque Francisci Monacha tui comprobando, advexit, quae cordati quique repellant. Insurrexit aeriter Antonius DAra Minorita, veteremque resumpsit cantilenam de praesidentia Bonaventurae. Alia insuper addidit, quae virum doetum , & gravem Ioannem Marqueet ad scribendun impulerunt , & integro compingendo volumini materiam ministrarunt. Ponderose & docte disputationem aggressus , tota Augustinianorum acie , copiisque auxiliaribus decertavit. Viribus impar, & virtute inin rior jussus ego respondere, probare studui , quod volebant, velle non potuisse . Ioannem Bonum, quem Francisci dicebant Magistrum , conversione ostendi posteriorem,& toto illo biennio, quod magisterio praescribunt, adhue in seculo vixisse. Deinde Bergomensem primum hujus docui Monachatus Auctorem; quos priores Marqueet dicebat, in ordinem reduxi; quos posteriores constituit, singulatim enervavi. Displicuere haee R. Αdm. Patri Thomae de Herrera, sacrae Theologiae Magistro, virtute, litteris, religiosis moribus insigni, meoque libello magnum opposuit Volumen , atque ita crescere oportuit, dum singula verba vellicabat, nihilque me dixisse praetendit , quod abunde non potuerit repro hare. In Augustini versatus operibus in me tota convertit; passim, ubique ad singulas periodos sancti Uiri verbis , sive in haereticos emissis , sive
in alios aspere prolatis , iii me vel opportune, vel importune retortis . Pacatum tamen haec animum non perturbarunt, neque ab amicissimo viro divellunt, cui me arctissimo amicitiae foedere connecti, & intima communione spiritus conjungi, palam profiteor. Corpore, non animo dividimur. hominis virtutem veneror; merita , quibus egregie antecellit , suspicio . Ejus tamen volumini respondi, sed uti reor, absque amici offensione, quem laedi non putem, etsi ego senserim contraria . Quantum ego virum diligam, inde quisquam perspiciet, quod neque provocatus , gravius quidquam protulerim ; neque punctus, aculeum ex adverso emiserim . Iam hic sistendum puto, & Adales utrimque exhortandos , ut inanes controversias missas faciant, & alternas sabulas paci & fraternae concordiae postponant.
D. μη m. homines ninisse datum es: pax una tris biisenumeris potiar: pax cus ire salatem, Et fratres quare poraul.
608쪽
610쪽
M m , seu Literarum Apomticarum , quae rer Minorum quoquo modo eoacernuat, o quarum in Annalibus menIionem facimus. Omnes , qua reperire potuimus, per suos annos dinrisuimus, at quas intinas Annalibus inseruimus, ceteras hie imus. Fecissae multae, Proinciae plurimae , Regiones non paucae habebuat hie , unde nosis gratias reddant, saltim debeaηt , ob res siuas in aperium productas. Unde o a quibus squias litteras accepimus , ad unamquamque Amul cum Fummario praemiserimus . ΕΗ quod moneamus, is plurimis sultis non exscrisi integre Hausulas communes o ordinarias, quae facile resumi possunt ex buia tiariis impressis. Nos eo modo transiriumus , quo haseatur is retecta Vaticano .
Dat Boniam Frarenas relebrandi is strari viatio, in suis oratoriis eis. Habetur in Speculo tract. I. sol. a. par. r. & in lib. Fimramentia. par. tradi. I. sol. II. I
SER vos SERvoRυM DEI &e. Fratribus Minorum ordinis ere. S. I. Uia populares tumultus tamquam qui vestro advertantur Huium P kIlegnpropolito fugientes, secretos recestus libenter appetitis, , ut in sancta quiete liberius orationi vacare possitis; nos attendentes orationum vestrarum suffragia plurimum opportuna, quoniam eo essicacior esse debet vestra intercessio apud Deum, quo perseete vi- ventes , ejus digni estis gratia potiori . q. II. Considerantes , vobis negandum non esse unde nemini drr gatur dum vera exposcit religio, ut quae sunt etiam de gratia speciali . , vobis