장음표시 사용
11쪽
stributum in duat praesectum praetorii , Illyrici orientali qua
duas dioecesei habuit, Macedoniam ac Daciam; dc orientis,cuius quinque suerunt dioeces , Oriens, Egyptus,Asa, Pontim di Thracia; totius caput de sedes Constantinopolis, vid. comment. Porirassi in Notu n*.Orient. zomeniast ILEA . quae urbis, nomen meruit καὶ 4 clui,tanquam Ninta Roma, l. s. se e pubi sicut veteri Ut is nomen per excellentiam tribuitura L. Di de Amb. L L f. de O . Praef. b. Prectam Gadiu
XXII. sed & eadem verba ad occasionem Et causam,quae se praebuit huic legi promulgandae, nos deducunt,pressiuseonside rataac accuratius discussi . Quia enim vocabulum, cuncti,sgnificat conjunctim omnes,re uis resertum; generatim ad singula,quae nominis rati omplectitur: onis Iri feriure. S egemu i exis se ,.ci. H. idcirco dureris in
Eospopul Quos clementia nostrare imperi
intan volumio rς ione versari; respectui habetur ai
sngulas utriusq; Praefecturae praetorii Dioecesis 'ad singulamni moecesium singula, simul provincias; quarum catalogus invonitur in laudata Notitia Imperii Orientalis universim enitula singulis istitis Religionis confessionem, quam lex haec con, tinet, praedicari δε observari vul Imperator. XXIII. Erat autem ed tempore non uniformis in Elis Didia esibus Et Provinetis Ecclesiarum facies. Illyrium enim adMacedoniam usque Arianae pestis contagio intacta, vetustam fidem ab Apostolis traditam, inque Nicaeno Concilio confirmatam' semper integram conservaverat: at in Oriente, omnes Ee lesiis schismate laborabant tectisq; divisae erant, Arianorum, Mac donianorum Eunomianorum,Nbvatianorum;E quibus ani, freti brachio seculari orthodoxos plerisque is locis templis ejecerant, in exiIium egerant,ferro stanunis, dis impusnarant adeoque Constantinopoli, quo, ut ORO ait est l. s. -
12쪽
euncta undique atrocia aut pudenda confluxerant, Ni-eenae fidei confessores in exiguam cellulam conjecti erant, quemadmodum fusissime recenient,socrates Q. ff.Theodore-3. Soetomenus L s7. causam malo praebente levitate. Cos stantii nalitia valentis, Ti Adoracl. s.c . de lege Gratiani, libertatem dc αυτον- ιυ omnibus, tribus exceptis . religiombus Didulgente. Socrat. d. ti. c. q. Soam. d. 7.. XXIV. Hae dissensiones circa religionem dc pepererancidi parturiebant sobolem multo nequiorem seditiones octumultus maxit in plebeConstantinopolitananx quibus postea en
- sectantur pestes illae Imperiorum, de perduelliones ι his
qui imperiunt adiectabant,allicientibus in suas partes,quos no- verant ab Imperatore in religione dissentire, de eapropter exagia Liae Procopius ὀc Theodorus paganae superstitionis cultores, facta spe restituendorum templorum dc sacrificiorum,in Valentem accenderant. Ammia Mar invi La s u. Sic Maximus postea contra Valentinia mpraetextu defensionis fidei orthodoxae bello insurrexit. Theodores . Ru inta. c. is. Hinc dc
illud sequebatur malum , quod barbarae nationes, Gothi, Alani, Esunni, vel in commilitium a perduellibus adscitae, vel observatis intestinis dissidiss,sua sponte Imperii provincias misera depraedarentur. 2 m. t. XXV. Theodosius itaque ingentem malorum publicorum
arborem driecturiis,prudenter animadverti nihil actum iri,radice nisi penitus eruta ac concisa.)nte alia proiicies latim susce- pto imperio Ecclesiarum concordiae curam complexus, retis. cI. Au ν insu b. de civ.Dei c. pen.optimum facto censui
Variam dc mi ellam relistionem, Gratiani legeinductam squam lovere eorum est, qui Hibditos, ut de prisci AEgypti Regibur
narrat Diodorus siculus l. a. Biblioth. οπινοησαι e concordes .esse noluntri prohibere, Arianorum vesaniam, quam legitimE in Concilio Niceno damnatam noverat,amoliri, dc fidem Ouis', ut tunc vocare solebant, quam totus Occidens, di in suis partibus Illyriciana Sectura, una cum Ips confitebaturin
13쪽
Oriente reponere, Si constabilire. Socrates
XXVI. Ne vero opprimere subditos videretur, s repenatiussa lege indicatam religionem suscipiendam praeciperet, in nendos eos primo duxit sitam deReligione confessionem ede do,quia nec sic inflectere sensus Humanos edicta valent, quam vita regentis; Gau in Paneg. in IV. Cons. Honor. & omnis in fide error monendo magis quam minando tollitur; juxta Augustinum ε'. 0. hanc ita eLegem Constantinopolin praemisit, Soaom. d. l. qua indicat se υelle in suo inperio unam & eandem ubi ve religionem -- servari, & causam addit,cur hoc velit, supereminens puta dc ab solutu dominium per omnes Provinciaiam peritori en talis a-jestatis a Gratiano in ipsiam transscriptae jure sibi soli competens XXVII. Elici hoc potest ex verbis,
qvi sic reguntur, ut regimen omne non aliunde quam a semer xia regentis temperamentum, & moderamen accipiat, ibi . qui Rei p. praeest, nullis jam exceptionibus non precatio jure pyrendi ut Tacitus de gente Suibnum loquitur ib. an. imperat , .Est quippe clementia virtus regum,quae se flectit citra id quod merito constitui potest. Senec . a coment cae.
unde in illa Re p. forma,quod Principi placuit,legis habet vigorem; Liss de constit. Princ. ne populus aliud dicendi jus habet quam illudaoli a Munon mihi jusi a capesseres as est VI i Eis XXVII l. Monstrat erroTheo ipsius his ipsis verbis, iis no ςsse populo contradicendi, cum ipse nec Imperii Oriemali, iro Uncias,nec Maj statis jura ex collatione populi,sed Gratiano,
qui in illa ,velut in hereditatem patrui succeserat, et isqnato aς cepisset. Atq; adeo primus hic imperator illud axioma,quo eti-ρm nun hodie utuntur Politici ,
14쪽
ποί quae AH aeum T. . de Ur par l. Disc. a . a cotidi disse videtu quod Zc in imperio Ro in ano Germanico a Caesare & Statibus approbari docent Commentatores Consistamp. de pace eligiosa anno ty s f. .d XlX. Ratio cui innititur,extia .r3.&seqq. petenda. Illud a te in hinc recte subsu mi tur, tum potestatem sanciendi dereligione , vae in regione, aut urbe , aliave universitate coli debet, tum jura episcopalia, inter quae est potestas disponendi decere noniis Ac ritibus, lectionibus de cantionibus in cult si divino, dcconventibus sacris publicis observandis, illi solum competere, qui habet jus territorii, sive die iand sobrigieit; superioritatem puta sublimis 3c regiae jurisdictionis universalis in omnes territ rii incolas de convenas, Micheu deluserrat. c. r. nihil autem lium sibi jure vindicare, qui gaudent titulo jurisdictioni particulari,utiunt idiomate germanicὁ nuneupati Cent grata .ie n.
jus patronatos jn certo districto exercere habent, quemadmodum in casei de causa illustri inclo tam Facultatem Iuridicam Lipsienssem. Mens. Decembr. is d. respolidisse novimus. XXX. Cum ex dictis jam constet, qud Autore, quibus populis qua oceasione& causa Lex nostra lata sit, argumentum nune porro ejusdem evolvendum; quod est non quidem omnis,&quae juxta Ciceronem L superioris eu-jusdam naturae curam ceremoniam ii adfert; sed scut exsa. seri L constat, cuique soli ilia deseriptio Mercurii Tris megisti a Lactant ol. a. de Orig. error. c. U. approbata, αιυ ν γνούσιν τύ θεῖ, i. e. religionem esse cognitionem Dei,
vere convenit,a gumento textus sacri in Evang. johann. c. ty P. I.
sumitur enim vocab ulum Religionis hic loci non pro reverentia d. metsi Divini Numinis conscientiae inhaeren e , .velut in teum spem . s. i. c. i dejurejuria. e AR C. Lini
15쪽
eultd Dei, de cura ceremoniarum ae rituum in illὁadhibenda. rum; ceu ista 1 deI.cr I. C emret. repa apud Aucto ei ista pro articulis fidei,quam ut loquitur Athanasius, in Symb. nisiqviique fideliter firmiterque crediderit, salvus esse non poterit
quemadmodum eodem sensu usurpatum extat in niti a lino mo ψ.Cae Summ. Trinit. l. omnesa. l. Marichaos s. t.C de Hare Glo sit. Barto n.f. Mosi in n. r. ad h. LX xl x. Neque tamen de omnibus articulis fidei Christianae in hae lege disponitur, sed, ut rectὶ advertit Henricus scolanus inComment. erotematiatdTit. C.de Summ. im .de illis tantum eqvibus tunc temporis maximae erant in Ecclesia, praesertiminiartibus Orientis,controversiae, i. spmobia in quoa ex ipsis legis
verbis evidenses quae sic sonant; In tali volumus reli Giezer ri, am P trum Apostolum tradito Romanis religio Ud adsuc ab ipso insinuata declis rat;quam Ponti scem Damasum se i clareti eae Petrum Alexandria Episcopum, viri Apostosi sanctitatis: hoc ess, ut secundum Apsoluam plinam , Evangenicam1 doctrinam Patris Gilii,
α β itui sancti unam Deitatem sub pari mo
XZXII. Dii 'icimo confessionem suam , inqua cunctos
ovoque populo Jui Imperii versari vult Imp.Theodosiu, edidicsedc proposuisse notant sartolus π./.&Castrensis n. i. r. h. prinidi plieitE, descriptione scit.topica dc vulgari, deinde explicatu definitione expressa & accurata. Prior desumitur a causa fides sive doctrinae Christianae orthodoxae instrumentali,sive minist itali, i. e. a Doctoribus Ecclesiae, quipartim prima fidei tandamenta posuerunt, partim in eadem ride&consanguinitate dictrinae perstantes tempore promulgatae hujus legispublice doce sent, & colura haereticorum ui pugnationes eam defendebant; L . v
16쪽
sVorum tres nomitantur, Petris Apostolis, Damasia,
XXXIII. De Petra Apostolo adserit Imp. eum religionem uadulti seRomanis;undelletnardus Valtherus αasi qe r. Q sit satis colligi putat, D. Petrum Apostolum Romae ille, ti viaxoee docuisse, idque ne quis tantum Imperatorem vanitatuar- tuere queat, testimonia Dionysi, Irenai, Hieronymi, utpote antiquissimorum dc fide dignissinuuum auctorum profert: qci in sententia ομο ληφα. habet Mercerium l. a. opim e obsim. Q. At dolita aetas in Comment. ad h. l. r. a. consequens illud negat,dcxocabulum explicat de subjectis Imperio Ron amua g. in oris Mat. homin. inter quos etiam fuere Iudaei, I aeae S. C. de Dia.. hcoc quorum non gentilium, Apost tum fuisse Petrum constat ex Di t.' Galatae. a.VI. N IV. Molinaei interpretationi favet tum incertitudo historica ; multis quippe argumentis traditionem illani, quoa trus Romae fuerit, impugnant multi, inter quos Velenus si petat irae'. p. Goldare Tom.3. de Monarch.&Meretus in Transen. Theol in anu γmEcclesGP Aomane . . . trairi quod haec lex principaliter directa sit ad Ecclesias Dicecesium Orientis, , Asiae, Ponti,Bithyniae,Cappadociaeque; v Ur. tb.at. 6. velut confici quoque potest exti. Theod Fid. Cathol quae ab eodem imp. ad Auxonium Proconsulem Asiae annosubsequente missa est, derepetitionem nostrae legis continet; Theodoreto 1.1 Scr. dc foetomeno Ly.'Scs. quibus in locis Apostolum Petrum Evan
.gelium praedicisse in confesso est, & constat ex ipsiusmet Di Eusebio O HiH.Eccl. c. I. Tri v. Veruntamen, quia sive ex fide veri, sive ex navet rata opinione apud antiquiores, Petrum Romae fuisse, docuisse, martyrium subiisse pro certo habitum, Tertus . de Prob.
I. omnesque historicos in eo consentire, ait Chemnitius
17쪽
cit m. Tertullianus Minutius in octatus. Mar sidius Dieinias in lib. deverat. ristian. Relig. c. I. Besol l. l. a. - III. Hi ne non ineptEducitur ratio, qua motus Ius intanu, hanc legem in Codice suo primam esse voluerit; quipp suo cincte exponentem finem ultimum juris,surrimum de maximum hominis bonum, de quo sat scite disserit Fortunius Garsa in . de uisim sin. Dr. Civ. n. n. to. I. o pertor. Bortim apud Aru- maeum T.ι de Dr. pubi disiso. c.seth. t. ad quod idem Imp.veraea: immaculatae Christianae fidei rectam confessionem refert Nov. ita. Erat autem, regulis omnino conveniens, finem iuris exponere in principio Libri, E cujus lectione Studiosos omnem legitimam scientiam animis suis amplecti jusserat. in C. . rat. Tmotho ur.docend. g. πρpias.
IV. Sane ob argumenti dignitatem, quod est de geligio te Christiana, a qua & aeternam & temporalem felicitatem dependere,eaque &blata publicam honestatem & disciplinam, virtutesdve pariter omnes in Republ. corruere,verε asseritur in Re- cenibus Imp. Rarisbon. de a n. Usa. tit. Concibum betretietur.& Augustan. de an. V . s. rvieruohi ivir miti an dici eo hae sex celebris semper habita, dc non solum a Iustiniano, sed ante eum quoque a Theodosio Iuniore, in Codice Constituti
num imperialium ejus nomen gerente, L M.tit. . posti sit in Leone Philosopho in i Βασιλοιων tita. denuo quasi promulgata, tum is per a Graecis Legum Comitatoribus Photio in Nonio, On. tit. t. can. t. dc Michaele Atlassa in S; ne .pragmM.tit. 3. -- censita fuit . V. Etiam Dd.&Iuri IustinianEi Interpretes,sanc legem sculptimam filiam ad nuptias ampla cum dote producere consuevisse notant Cinus, Albericus,Baldusdas iniecturit. Petrus de Iermia in addit. ad Butrigar adh. l. quae tamen maxima ex parte adveniitia est ut ut Iason inlectur. a.se propriam allaturum glorietur, e variis materiis Iuri dictionis, Statutorum, contra-
auum delictoriim,usurarum, testium, quasi ex ses colle ;
18쪽
edes timen, si ad illius, lavat nobisi sinui ortἡ pars Iuris pi, Mici in Sacris consistentis ὶ 5ςπιτεις & causas, ducente methodidi historiae lumine, cura adsurgat, propriis & nativis ill/tionibus ac consectariis, in usus praeientis suculi derivandis, do- ari possit 5c debeat . VI. inam provinciam 'valibuscunque literaturae copiolis, non quidem occupare,sed tentare fert animus; idque nec insubidum esse nec injurium opinamur: siquidem in vacuum kenimus,ejusmodi legis hujus resolutione, quantum novimu6 pio derelicto hactenus habita: dcillo oraecepto, sic jura publica, ut privata, sic antiqua ut recentia tractate,legumque rationes ab origine causisque primis repetere, discernere, expendere quodex. elogio T. Aristonis i C. apud Plinium iconstructum, Catholicon juris esse ait Iacobus God Osredus Disc. Histor. ad L. - is c. adL. DL M HI. ci. ad hanc militiam nos auctorari
vll. Principio proinde Textum Legis dividere decet
semper enim facilius est partium particulatim potiri, quam simul totius. Partes vero uniuscujusque segi, tres qe perhibent, ploemium, capita, sanctionem, sanctio ubi Dion God . iit. ad ep .Risteri fadj sane Iaio. de R. D.quae in triceret. l. cum recta I. C. de Summ. Trinit. l. omnem . . Lpen. σ klt. C. de episc es Cor. D. qq. C. de Vet. r.enucl I. πλα de s c. xl. te. omnibusque Novellis manifeste conspiciuntur: in proposita L. cunctospopulos, duae tantummod5 dantur; ipsa
nempe Lex sive praeceptum, jussusvE Imp. Theodosii, dc sancti de quibus jam separatim agendum erit .
- VIII. Adgredientibus re hi tionem partis prioris subdivisio facienda est,quoniam juxtaallud distri- tio sive partitio rem ci νοέον de dilucidam facit. Quinque . . itaque in considerationem hic veniunt , primo Auctor, a quo
19쪽
Auciorem impulerunt; postea ipsum argum ntum &densque
intentio Auctoris, sive in quem finem,&cujus rei consequendae causa illam promulgaverit .
IX. Prius quod attinet, in riptio trium Imperatorum no- mina exhibet, Gratiani, Valentiniani d Theodosi, unde, du- bium emergit, an omnibus accepto ferenda sit Z an uni solum, &cuina mi Sed illud merito rejicitur: quamvis enim motis fu rit,pluribus simul; xistentibus Imperatoribus, ex aequo legibu,
& edictis omnium nomina praescribere, unus tamen revera au-
ctor fuit singularum quod deprehenditur ex L . C. IIa- iij. Mathem. quae trium Imp. Valentiniani, Valentis&6 a- tiani nomina praefert, sed ex locutionis genere singulariae se sonae conveniente, de ex his, quae ibi n/rrantur, constat, solius Valentiniani esse,nec obtinuisse Constitutionem ab uno,quamvis communi nomine, emissam in partibus Imperii, cui alter. praeerat,nisi alia& nova Constitu;ione abςodem repetitam, at ex La. D . C. Theod. deproxim. mit. Di 'osse. uem L omnesi . TLhiqxiis vis. cum eq. C Theod. de Haeret. X. Cum it/qus: Gratianus, Valentinianus di Theodosus Impelium Romanum divisis gubernarint p rtibus; ut histori E ni La.c. I. . Theψdoreti Solomcni 7 . . simi t - stantur,cesseriisque Orientale Theodosio, occident te prioribqs duobus, alterutri lex nostra ρssigda id est. At non Gratiano; ille enim orthodoxam pietatem custodi rat,4 Oec 'ςmem ab Haeresibus immunem conserva verat, vςluti liquet ex ia. C. de Haeret . olimpro religioni ψ.C.7 est .eod. MD rs . . S. c. a. Soromenta inullam igitur edicendi causam habuit: a ultominus verisimile est, Valentinianum, cui mater I uilina Arianae blasphemiae aconita miscere coeperat, fidei, quae Graeco vexbo ηιοου μῆppsilabatur, professionem promotam cupiis e . ,. XI. Restat ergo Theori , quem supra th. a. ut Aus
rem laudavimus, quod non solium Soromenus d. disertis verbis prodiis sed & iiiiii inscriptioad populii Urbi nilanti-
20쪽
impolitanae, quae sedes Imperii Orientalis ad quin tum perti
nentis, subscriptum Thessalonicae nomen, ubi eo tempore
duo lex haec data est, nullus alius Imperator praeter eum praesens ruit,ceu omnes historiae loquuntur,indicat. Accedit ratio, quod haec Lex. non alium Auctorem arguat, quam egregium adserto tem dc defensorem Concilii Niceni, & acerrimum os ren dogmatum in eo damnatorum,omnisque: extitisse Theodosium idem Historicus, legesque ab eo latae, ut La. e Summaminit. lim. C.The d. Fid. Catho l. . C. Theoc
Epis. Eccles s Decim. l. 6. cum aliquot seqq. C. Theod. de Haeret, abundEconfirmant, & passim queruntur Zosmus d. l. ac Symmachus cum contra Gratianus patris Valentiniani imitatione,omnibus in Oriente sectis conventus agendi libertatem lege concesserit,testibus Socrate III. E. c.aσ . SOZomenocr.
II Sc. y.Ammiano Marcellinoldo. Histor. i XII. Invento ita Autore, circa ipsius personam duo inquirenda: i. quo jure,no,an alieno, potestatem sanciendi de Religione Christiana quae legis hujus subjectum est,) Theodos is
inbueriti a. quousque illa se extenderit 3 enimvero, quemadmodum supra Iurisdictionem suam jus dicenti impune non paretur, ut 4 de ruri diei. D. α tae. a non compei. J oc judis. ἰ duumvirum; . C. de Decur similiter frustra legem observari postulat, qui ferendi potestate caret. . vel abutitur; siquidem aber Lex robur di usum suum habet, a g. tiat.C e LL. unde diri iaceps pater legis scitE vocatur in II ov. ia. XIIL Et reperiuntur certe, qui, ut Pudus alicubi loq iiij, ossuum in coelo ponere dc de potestate Principis, spreto l. i. C. cibo m. Sacri fulmine,disputare audent; nec erubuit Petrus de vergnia in additi ad trig. h. L contra meros, ut ait, Legistas adserere,Imperatorem potestatem Iurisdictionalem in spiritualibus potius usurpatione habere, quam jure & bona ratione: .mos tamen refellit tum ipsa praxis & experientia, tum ratio a te maxim praegnans, quod, cui salus summa Rei p. commissa est, eidem quoque commisia dc concessa dicamus oportet, sine