장음표시 사용
31쪽
is Harmon. atu. c. so. neque historicae e issicultate, tanti mo menti esse videntur, ut prudeliter quis possit obniti & contradicere; veluti censent Gethardus co es. Catho&.a. . t. art.ῖ. c. i. Ant.de Dominis de Rep. Ecclis. c. t. n. a. veros milius longE est, Imp. Theodosium per Iro nanos a Petro institutos in reli- gione non provinciarum Orientis incolas . sed ipsssimo, Vete cis Romae habitatores intellectum voluisti . XXXVI. Confirmationis ergo non absurdE expenduntur
haec verba legis: religio adhuc ab ipse in mata decla
rat. Est enim insinuari, auctore Nonio Marcosio c. de propriet. serm. quasi situ accipi: &sic verbis istis significatur, Romanos doctrinam a Petro traditam perpetuo, dc etiam tum , cum lex haec promulgaretur, accuratissime custodiise,&in sinu pectoris acceptam retinuisse: quomodo autem hoc de Orientis Eccle-' siis, in quibus tot haereses, tot turbae &seditiones lege compe scendae, dici potuisset 3 at de Romanis verum erat illud ad r- tum, apud quos solos , t Hieronymo ep. 17. incorrupta patrum servabatur haereditas, ibique cospite terra faecundo dominici seminis puritatem centeno fructo referebat chira coiitra in Oriem te obruta sulcis frumenta in lolium avenasque degenerarent: dc ideo Romanam Ecclesiam, quod nulla ibi haeresis publice doceretur,Virginem ecclesiam vocat idem Hieronymus. XXXVII. ut vero scirent populi,quaenam esset illa Religio
a petro tradita,idcirco adjecit Imp. quem Ponti cem Da
masum sequi claret Petrum AlexandriaE sc
purata, Damasi pontifici Romani religionem, quam Petri
fidem dc sedem tenuisse adseverat Hieronymus in Damas. ret,im in c. haec e Udo ι . XXIV. q. /. cognoscerealcet ex Epistolis ipsius, itemque ex consessione ejus Paulino millὸ, quae extat apud Theodoretii l. s. H. E. c. to. gloriatur enim de fide, quae Apostolica authoritate Niceae stabilita est, Sorom.
in qua socium dc consentientem habuit Petrum istum Alexandrinae
32쪽
drinae EcclesiaeEpiscopum, Albanasi, ut in vita sudorum &periculorum participem, sic post obitum in praesulatu de doctrina
XXXVIII. Tanta autem ea tempestate utriusque, praecipue tamen Damas,suit auctoritas,ut qui Nicenae fidei & orthodoxae doctrinae confestares vel erant vel videri volebant, satis rbiatrarentur se clare illud profiteri, si dicerent, se credere, quod Damasus ac Petrus; aut se communione .cum Damasb sociari, ut videre est apud Theodore tum l. s. c. i. Hieronymum P. 17. vi idem ep. r. sieoplacet haereticum me cum Occidente,haeretis cuni AD pt-,hocru, cum Damaso, Petro b condem nt: quod sei licet nemo tam perfrictae frontis esset, qui hos ambos haereseo insimulate auderet. Ideoque Gratianus in lege sua restituto tu orthodoxos di Nicenae fidei cultores eo ipso significari putavit,
si communicatoresDamasi nominaret. Theodoret. . LI.c.a. cujusto vendi formam Theodosius in hac lege imitari volui .. XXXIX. Inde tamen non sequitur, qvod notant iob. Faber h. n. Baldus n. 7. Butrigarius,Fulgosius,Castrensis, Iasoni ad br. C. de Summ. Trinit. Mercerius i. a. in. V observ. . c. uti. quemlibet debiae eredere, sicut Romua credit dc tradit Ecclesia, de suis cere, si interrogatus de fide, respondeat, secredere si ut Romana Ecclesita: etenim Imp. respexit non ad fidem, qui Damasus credebat, sed ad fidem quam Damasus docebat, α, publice in scriptis professus erat; v. TheodorI. . H. E. c. to. conformem doctrinae Evangelicae, ut verba legis sequentiae indiacant, Gymbolis Niceno, ac Athanasiano, quae non implicitti sed explicitὶ per omnes articulos scire, dc interrogatus er fieri vilibet Christianus necessario debet, quemadmodum xerbo, in h. l, cunctis populis, avi inque non ex solis ele-vrici, constabant, sed majori parte ex Laicis, imperatur. . sic. . . h. l. a. . t. C. de Trinit. Molina in in Comm. h. L ma.
33쪽
X L. Quin insuper Imperatorem Theodosium nomina Damasum ac Petrum etiam ex hac causi, ut populis con harer . quos Doctores in negotio fidei audire &sequi debeant, non improbabile existimamus. Ad curam siquidem Imperatoriamdco licium circa Ecclesiam occupatum Iertinet , constituere fideles Episcopos, de doctores idoneos a quibus subditi indo ctrina Christiana erudiantur: Iacobi Britanniarum Rex in βασιλικ. t. i. f. ca. Mur l. Pinaris in D f. ρr. Dc. c. in Nicolam Cusanus L 3. Concorae carbol. c.'quem ad in odum enim jus constare non potest, nisi sit aliquis juris peritus. per quem possit eotidie in mel us produci, l. a. r. poia originem v j. O. I ita nec sibsistere Ecesesia, nisi ipsi prospiciat ut de magistris diministris, per quos sana doctrina cotidie auribus populi inseratur, dc zizaniae haereticarum opinionum eradicentur. Et ob id in alia sua lege. ad Auxonium Proe. Asiae, Theodosius teli, gionem orthodoxam non ex communione Damas, ae Petrii. sed ex communione Nectarii Constantinopolitanae Di 'thei Alexandrinae, Pelagii Laodicensis, Diodori Tarsensis, Amphilochii Iconiensis, Gregorii Nigenae , de aliorum, E esiarum in Oriente episcoporum describit. l. a. C. Thoori in D. Cathol. XLl. Unde quoq; rectξ inseri u falsiim esse, quod Mer
cerius sic th. ap. cis. observat, in perat ὀ rem Gonstantinum pro Theodosio lapsu orsan memoriae nominat in v. l. niana expressisse tres notas.ῆ quibus vera religio cognosci possit, a liquitatem iv τροι quam D. Petrum Apostolum σι. conliantiam . iis uredi. Ponti cem Damasum, sec. S universia em, in τοί. er Petrum Alexandi De Epuro moec. easq; in unas com nam Ecclesiam caderer ut enim aliam mentem tui se imper.exto Irrcng patet; ita notae istae nec entiales sunt nec per se satis certae di insallibiles, quas tamen hic examinare nostra iustituti non Mos eruwm Sion. Epamg. ea. R. 't. c. .LM. - . de Dominis l. r. Rep. cie . . . esseqq. nec si esse concederentur. Eoi lar Romanae mag)ς conveniebant. Dam. caeteritoninibus in Occidente, quo in ipsam religio
34쪽
em, quam: .Lamplecti j bet, tenui se, Histolia Ecclesiastica XLII. Aliaimvero notam longε veraciorem ostendit Imp. in es resia, de qua jam agendum,ςiu desinitione; Apostoli
cam neu se disciplinam, Evangeli md doctrinam,
. Le.scripta Apostolorum &Evang listarum, imo etiam Prophetarum, sui r quod fundamentum Ecclesia Christi superadisi, Ora est, adierente Apostolo Paulo .a Ephe c. a. v. ao. Solius enim sacrae Scripturae adsertio ies testimonium divinae religionis vocat Imp. in l. a. Q. de Summ. Trinit. ad , vam omnia hdei capita exigi volunt Imperatores Majorianus Nov.f. lustinianus L. cognosterer I sequentes ψ. v. pro terea C eod. Nov./33. c. a.σNomitemque in i 1. de Fid orthod. T. . Iur. Graecoinom. I'. p. . ex divini scripturu edoctiscripsimvi s. item, in confes nem conservam v donauam quidem a magno Deδ, s
undo, hoc ad utem animae mea si ere credoni, qpo ac ratis area et ea veri rati, panae . ιν ri , ex Apostolica insita. Epistolis
XLI II. securidom scripturam ita ove esse ait imp. ut
Par is ta Filii es Spiritus unam Deitatem subpari m est te, of Trinitate e Mamuri
35쪽
forte melius legitur, qui id, qpod ex ummo rerum parentes era- .mus,accipi ut, qui in casu sexto, pro quo, i .e. per quem: est eniti, Spiritus sanctus digitus Dei, Matth. c. ta. v. aI. Luc. H. v. o. Ac distributor donorum coelestium, P. t. ad Cor. c./a. v. s. 9 D.
negando non violat: apud qrem intememtu esse in auge ,σcorrupta Trintratu indivis substantia, qp co verbo ομα, rect crerintibus dicitur l. a. C- d mm. Trinit. XLIV. Concordat haec confessio cum confessione Damasi: se enim ille confessionem suam ad Paulinum Episcopum Thes salonicae missam concludit: Haec igitur ese salus Chrisianorum, ut credentes Trimrati, hoc e l, Patri ta Filio sancto Spiritui, es baptizatiin eandem , unam Deitatem Arimi tum , ista ini rem,s essentiam, ira in i um credamu . Tlneodor. s. c. to. dc in Epist. ad Episcop. Illyti scribsit mi rimum vitiosas et eo umdumi es blasphemia vigere inciperet, trecenti decem, octo Episcopi,patres nostri, habito Nicca ioncilio, hoc mur' ad arma D a boli arcenda fidem nosnam cinxerunt, cae hac a tirit' venena δε- pulere mortifeni,sc, ut crederetur, unam esse patri cae Abi Deio
rem, virititem unam, unam rem quin etiam Spiritum sanctum unam
eanZems cum illis subsantiam habere . ut ve hanc doctrina ide Trinitate hominum animis inculcaret in sine Psalmorum liaee verba, Gloria Patri Tilio σ Ssiritui ancto,sci poni cani ex consilio Hieronymi primus instituit. Hieron.in C in Script. Eccles eae epict. Auct ruit. Damas XL v. Apparet binc, consessionem Theodosi in h. com
qui tunc temporis maxime controversias fuit, impugnantibus eundem Arianis, Photinianis, Lunomianis, Macedonianis, quos plurimis edictis postea idem Imp. compescere allaboravit, prout videre est ex σI. M ia. s r . Ir. QTheeri a H es. Praecip*e tamcn haec Lex contra Arianos,qui poten-
36쪽
non solum alias secto,sed etiam orisiodoxos superabant, &Ecclesias in Oriente omnes, excepta Hierosolymitana, possi-webant, Sozomen. 7. Har. c. a. lata est,quos etiam ea admodum
offensos fuisse, Historiae docent, de ideo Reges Gothorum, Arianismi propugnatores acerrimos,occupatis Hispaniis inter Leges vi ctis Hispanis datas prima. taric ny cora LismLegem reperialem curaverit, morte moriatur, sanxisse, dc se sic de Impp. Orthodoxi, ulcisci voluisse, tradunt Ioli. Lopea ad cap. perno-
XLV s. Ex his c argumento legis, & verbis praeterea ante
cedenti by, in tali volumus religione versari m
. tentione Imperatoris, & sne, quem sibi propositum habuit, pronunciare possumus nimirum eum non solum adsertive, sed etiam imperative velle, unam hanc docendi formulam, nec aliam praeterea, publice ab omnibus observari. Verbum enim, dicio, in Edicti a Impp. non modo suadendi auctoritat habet, sed S parendi necessitatem importat: arg. r. 1. de Const. Princi Bartoltu ad h. i. n. a. Ceras ad b. I. v. s. id quod ipse Theodosius factis p6stea declaravit: nam fac lege lata non multo post Constantinopolim veniens , Demophilum Arianorum Episcopum Ecclesias adhuc ob inemem accersit uti in terr . gavit, utrum Concilio Niceno fidem vellet adhibere,&pop tum ad concordiam traducere, quo abnuente, dixit, si pacem ει concordiam fugis, te ab Ecclesiis sugere mando. Socrat. LI.
H. E. c. 7. Soz'men . . H. E. c. s. id inque leges Theodosianae
Mitra clarissime: ὁemonstrant XLVll. Miscellam itaq; religionem prohibitam,&l gem Gratiani de αυτονα ita&libertate religionum liti edis ali, lege abrogatam esse, ei gnoscimus: nec dubitamus utrum que li- .euisse Theodosio. Cum enim ossicii Imperatorii esse dixeri- mus, prospicere,ut subditi in ve a s dei Christiadae doctrina in . formentui, dc ad salutem aeterham erudiantur: medium huic rei necessarium eidem denegare, non dccei, quod est propone
37쪽
ire certam formulam sectae seripturae,&orthodoxae antinuitati convenientem; alii er namq; unitas doctrinae in Republ. pro pter naturalem hominum ad dissentiendum facilitatem, Litem funus i7. F., is arbur. rece . conservari nequit ;& expedit tamen. atq; eilatn leo annitendum, ut in Christianae religionis veritate omnes in eadem Republ. consentiant: Ge hardio . . o. T. I. - . y l. Dif. . tb. a. Be ld. l. t. Pol t. c. s.f. u. as Scia artame in L i. misiel jur. c. eumn in finem imperatores eius imodi consessiones fidei edictales promulgarun veluti Theodosius Iunior, Marcianus, Iussistanus, i. σ q. C. de Sin . T u.Cato lim Magirus in Cot .c vir. Haret. Elipand.
quos imita i sum Carolus V. In p. in libro interim appellato, ite iraq; principes e Status Protestantes in Augustana Consessi ne, & Formula Concz dia. XLVI I l. Nec decebat Imperatorem Glutissubditorum
temporalis oc aeternae curiosum, in capitibus fidei tot sensus ferre, quot capita: maxime cum sibi perniadere cognitas a voluntate Ic perspecta Neritate majorem partem .ad cor demente nar dituram: neq, enim amnes Ariani omnes crassos& blasphemos errores Arii admittebant, ut de Gothis filium Dei creaturam dicere non sit stinentibus, scribit Theodoreius multiq; adeo diritatem dogmatis verbia emolliri cona bantur, ut excitatis se pra Epistolis Hieronymi liquet. Macedonianos autem ad concordiam sum orthodoxis, a qui bus occasione legis Gratiani iterum secesserant,redituros con-sdebat Imp. Sozomen. 7.RE. c. a. Socrat . I. H. E. c. s. Qira in .
reseeutus est Christianissimum Constantinum Magnum, qui non solum idololatriam gentium edictis represserat, Ehsib. . . devit.Cons. c. as. sed etiam Haereticis conventos agendi licen- tium lege lata, eventu secvado ademerat. se l. i. de vis. Con, XLIX. Nee obstaculosiit lex Cratiani: praeterquam enim quod post eam haec es magjs excrevissent, dc sidci ortho
doxae profestares ad incitas peia ad gisset Ariana pestilitas,
38쪽
qnemadmodum ex histori ὀ Ξcelesiastica jam lapius mani A.
num secimus; adeoq; haec lex fraude, quae ipsi fiebat, Rem p. io su num periculum conjeci illat, dc consequenter necessariose moveri illam oporteret, V. eorum, quae do uc par rivi ad c p. alma mater p. a. n. a. X. de sentent. comm . insisto. nullo
iure obstringebatur Theodosius ad observantiam legis istius, ab Anteces re editae: quia nam beneficium Gratiani merum erat illa indulgentia, revocari utiq; poterat: comparanturnamq; ejusmodi concessiones ultimis voluntatibus, in quibus etiam ipsius auctoris voluntas ambulatoria usq; ad vitae supre-
L. . Quin eis promero beneficio de precario concessita Graiiani habita non fuisset, adhuc tamen illa nihil ad Theod sum, qui successerat Gratiano, non in patrimonium, sed in jus regni duntaxat: talis autem ad praestanda facta antecesibiis
obligatus non est, cap. abbate de sent. G rejuae in o. Calot l. r. iit'. c. it. N. G Nisu t. a. dejur. My a Pac. c. t. . s. v. ni, - Li. detur. MaisH. Gult. n. s. maxin Esi per concessionis observantiam jur dc potestas supereminens imminuitur: Reusner. l. .. Deci . s. 17. Arnis l. a. .e jur. Mose l. c. a. n. .. Cunode pact. c. ai. n. A.
quod omnino tunc contigisset, quandoquidem in isto Imperii Romani statu religionis publicae status semper ab imperatoris ambitrio pependerat, idq; ius ab Augu sto primum sibi vindica tui, Dion hia. V i. etiam Christiani imperatores usurpare veriti non sunt, quemadmodum ex legibus in Cod. Hin. s. heod. Di tu de Summ. T in. de Fid. Callia cae de minu. at . Hibistoriographis Ecclesiasticis palam fit., i l. Aliud tamen dion dum foret, s concessio Gratia. ni nomine Imperii facta suis et, tunc enim etiam Theodosium . simul obligasset,a g. l. c. Abbate. desint. c rei . in si quia su ara lichi esset pertana Imreratoris, manserat iam eo impe- . D rium:
39쪽
tium ; nee enim dignitas moritur, arg. N. . v. e. to ὁ: eons quenter ipsa durisset obligatio; et muler. V. t. sio. th. r. m. B. Buxdors ad Aur. Bussi concl. 37. M. C. ex qua sabditis jus quaesi- tum, nisi poenam meritis, adimi nullo rure lieuisset: obligatur Mim in tali ean Princeps sicut quivis privatus , quemadmo- dum latὶ tractant m. viii digna vox em C. M Q. Vo ιιιιία
quis adserere auderet, jus fias suisse Theodosio, Arianis, Macedonianis, aliisq; sectariis, utpote haereticis, fidem frangere, qui sententia nihil indisinius: siquidem, ut laudatissimus in p.
Carolus v. gloriose dixi ne memoratur, fidem, etsi toto terr vim orbe exularet, tamen apud Imperatorem immaculatani consistere oportet: Arum. T. t. jur. 8 l. DH. s. ih.1ρ. dc jampridem axioma illud ad orci cancros deportandum decreve- eunt saniores ICti, de Politici. vid. Ritterisus in aureae Acc Comm. an hora. 'μν. . Molanintro. Di te . Z in iis ot contri Ecci . Bod πω l. s. de Repubcc. o. Gregor. Thoos. I. r. de μοιl. c. I. n. D. Petri a placa Epit. Desia. c. o. in fiat. similiter respondendum, si Imp. Theodosius perium ex pactὁ, di sub certis legibus, quas inter ec illa de liber iste religionum fuisset, adiisset, quemadmodum hodie imp
atiores Romani ad sceptra se demum admittuntur. viae P. Imper. v. Gldaa. T. a. consi. Imp. es m. Carpe . in AZ M. Tride Leg. Reg. Germ. quin ent in abrogandi potestate caruisset, dii bitari nequit. vidi dipraeced. bri V. V. Amm.Tr. Dr. H Di io.
G. D. Idemq; prorsus sequeretur, si provinciae imperii, cui Theodosius praeerat, Rectoribus suis hereditarib jure quaesitae sitissent, dcius territoriale, plenaq, dc supereminens jurisdictioeompetiisset: velut hodie in Principibus Germaniae videmus, quia nanam taleshabent jura imperialia sive Majestaeis, et ideblacere possunt in suis territoriis, quae Imperator in toto Impo
σμγω. idcirco etiam in iisdem labent ius constituendare ligionis
40쪽
a b. to. H. q. v. IV. G. ast. hujusmodi quippe proceres oc status capite quidem sito inferiores sunt, Unichen de Saxon. nonpe αι. AN. Coor. δε Iur. Imp.Germ. ιώ.3 de regnantur, noutamen supra libertatem , ut de Gothonibus refert Taeuiuis M- Germam.
LIII. Hucuri prima pars Legis: sequitur altera pati, sanctio nimirum. Hoc nomine sgnaturnovitana pars l poenam vel generaliter vel specialiter irrogans ii qui pceptis legis non obtemperaverint, cs nctio Osam. bivit a. de Somn. Scij. e. ult. a qus parte leges sanctae nuncupant ruet, .s ictaeis. I. AR. D. i. sacram . r. F. . i. e. incorrupi ,α ab injuria hominum defensae ac munitae. l. Dinum L f μἀMacrob. tr. Saturna Gi. Et quia ex natura contrariorum, in eadem parte, qua poena sancitur, collocari debet praemirum; a r. l. t. . t.1. de J. 7. Mure- ad L leto virm a. de I . idciς-co etiam in sanctionς legem observantibus praemium. Legislatoris munificentia sepius consertur , cujus aeque: magna si henda ratio, tam, secundum solonem, Me pubi Dahus ebi
. praemio dc poena, contineatur. Cicer. F. . ad Brut. Scip. in '. l. a. erri ad Tacit. c.M.
I lv. Uirθq; Imp. Theodosius t gem suam communiit, ut cognoscitur ex s. t. h. l. Atq; ut de praemi5 primum dispici
mus, praenoscendum, duo esse genera praemiorum, honesta de utilia, sive honorem dc utilitatem; Bo his i. a. degram Rep. decernend. ca. ille divinum quas praemium est; Cicer. O.A Os .
Quo benemeriti Deo O. M. qui pro sui beneficentia inexhaum nihil nisi honorem dc gloriam desiderat, approximanx ;
rnit. d. I. a. c.' cujus symbolum inter alia est titulus, dinomen excellentiam δε praerogativam importans: Balae ad h. l. n. . M t. d. l. pulchrum enim Echonorabita, ut pulchrono istae nominetur quis auru osus ias. l. n. . V. l. iam ut .