Roberti Turneri Deuonij oratoris et philosophi Ingolstadiensis Orationes 14. Quarum indicem praefert pagina post praefationem. Commentationes in loca Scripturae, expressae ad imitationem antiquorum Ecclesiae doctorum. Panegyrici duo, ..

발행: 1584년

분량: 291페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

triumphem 3 si no prober, iure posco patronu, qui tegat vel excusatione contra doctos, vel authoritate contra malevolos.nam etsi

tu is sis, qui possis VVel seros tanquam Scaeuolas Mutius consecrare: tamen VVel seri ea fama virtutis & nobilitatis sunt,multos litam annos fuerunt, ut latis sane sit tectus contra malevolentiam, qui a VUel sero sit tectias. non repeto virtutes per totam V Uel serorum gentem late sparsas, tui tui Penates Anthoni) quot viderunt V Vel seros, tot

mirati sunt virtutes. Fratres commendant,

Matthiam grauitas, Paulum modestia Ma cum lepos, singulos ingenium, religio, doctrina, suauitas. stultam antiquitatem, quae gratias finxit foeminas; na si viri essent, profectis hi tres essent. audiui a te lapius, nihil in rebus aeque voluptati esse, atque te habere hos fratres: perpetui tibi sunt in desiderio,in ore,in calamo di merito qu dem sunt,

tanto tales. te ex hac gente patrono, quicquid meo merito sit, narro omnibus, me sperare . quod si forte ne iudex probas, nec defendis patronus nugas, saltem de his nugis volo te amicum. nam in istis satis vides, quid velim, si magna possim . etiamne non vis esse amicus de nugis λ morior. nam ab eo

tempore, quo is noui, non nauo aliquo, sed

tota

12쪽

tota ut puto mente; ita in Germania viri

semper, ut sine te amico morerer. vidi ingerinium sine fumo, candorem sine fuco,doctri nam sine ostentatione, ut bre uis sim, magna, vidi omnia sine magnis, plane eadem, quae optarem e sic in eo, qui esset vita Turnero. ac si me sorte putes dare auribus, ne vivam, si tam sit iucundum vivere, quam in te Vluere.

nescio plane quid istud sit, nisi id fortasse se quod finxit Plato esse vel duos unum, vel unum duos: non quod tibi cupiam tantum mali, ut abiiciaris ad Turnerum, sed quod mihi optem tantu boni, ut exciter ad VVelis serum . de Dro homine nosti, nihil hunc decerpsisse illi, plurimum illum addidisse huic. eodem plane modo vellem fieri unum vel MaTE, vel TE ME ut formula utar Platonica praeterea nihil, ne sim arrogans. quare ni ivis moriar, fac sis amicus de his nugis, atque ita sis amicus, ut hoc quicquid nugatus sum, L s non probes quasi mercem circulatoris disce corruptam, certe defendas, tanquam notam animi bene fauentis claram . quodsi DEus e coelo fautor eam his animulam indiderit, ut di probes iudex, bona probas sinc rus ; & defendas patronus, sincera defendis

bonus; de ames amicus, vera amas candi

dus: efficiam certe non multo post, ut mu

13쪽

ONLectorem. dus videat, quantum animorum Turnero factum sit, quod fuerat probatus, defensus, amatus o VVel sero. Vale, meque ama, ego te eo loco habeo, quo soleo meos ocellos.

MULTI hic reperient multa, quae non faci

ant ad stomachum. omnibus una responsio, ne Iouem quidem placere omnibus. merca

tor vult pacem, bellum miles. istic nisi duos architecteris Ioues, duobus certe his non placeas, eodem punctulo petentibus diuersia.immo si duos architectoris Ioues, ina res ciebuntur turbae. na miscebit iste, quicquid ille pacat. addo,id me semper agere, Ut placeam vel boni palati, vel certe non corrupti stomachi hominibus. nam his quid feceris, qui non gustant Corsicum, aut eliciunt Capum Z illo nihil meracius, hoe nihil sapidius. qui obiicient, hanc non esse palestram Theolosi, vel Sacerdotis, refelluntur a Nazianzenis, Chysostomis, Augustinis. etiam ab his minimis ordiuntur maximi, quasi pannum scricum a telis vermium. quibus displicent in orationibus noni omnia Ciceroniana, sunt aelicatuli. his non me profiteor coquum. Cicero habet multa, non omnia;

optima, non singulis. architecto quid suppeditat nihil. minus piscatori. quo certe aequius postulo mihi Theologo has indulgeri voces: Miraculum, Cre-

Qtionem, Sacramentum, Angelum, Blasph miam, umbellam, fratrem, religiosum, caputium, iustificationem, coelitus, humilitatem, assiumptionem D. MARIAE, Zelum, resurrectionem, unitatem Ecclesiae, passio-4 nem

14쪽

Hectorem.

nem CHRIsTI, aliasque huius notae voculas,ῖν notas Ciceroni, tritas iam Scholae. plane quoties audio sacra symbola pro Sacramentis, diuinas inteuligentias pro Angelis, summissionem pro humilitate, aliasque voces priscas pro rebus nostris nouis, ria deo ineptos, quasi aliallent esse obscurE Ciceroniani, quam Christiane clari. etiam his narro, Ciceronem a nobis esse, qui rei nouae saepὶ nouam vocem ponit, neque curat bonus Orator, quam prisch, sed quam clare. non acquiescetis 3 tyrones estis in his rebus, quasi eloquentia definiretur voce vel formula,ac non potius idaea, & orationis, quasi corporis, tota conformatione. erit alius, qui reprehendat aliud. etiam. re audes tu hac in palestiat tace, nisi vis, obiecto mure, aperiam felim foede latentem sub puellae fota via. Vale, nisi me vis perire.

Orationes hae Xm I. una cum reliquis,

oc. nihil continent vel Orthodoxae Religioni tet bonis morsim contrarium. Ideos tuto imo ct Giliterr is committipossint. Ita libenter resor Ego

Theol. Doct. & Collegii Theologici pro tempore Decanus in Academia

15쪽

Index orationum.

me laude eloquentiae. HL I .

De laudet retatis. I. ἔδω

Dessancto Ioanne Euangeli a.

ra usciperet. De natali die D. Virginis. De Zelo, OD. Muginari.

16쪽

ROBERTI TVRNERI

RATIO PRIMA, bita Ingoista dij.

I QvAM SCIO fore, ut de me multorum multus varius 1 sermo fluat in vul- partim mirantium, quod vir in puerorum quo am quasi carcerei; partim reprehendentium, quod Theologus in has verborum anguin itin artis 1 perexiguos cancellos, memein cogntationes denuocopegerim: tamfacilepossem ostendere eloquentiam e se artem non dictionisis sed rationciperfectae, efficerem certe hodie,ut non tam desiderent, aut in viro rationem illi, qui mirantur aut in Theologo iudicium hi, qui reprehendunt quam doleant, ac intimis sensibus angantur Theologos esse tam vine negligentes, qui has quentiae cupediaου respuant; vel eloquentes esse tam morose delicatos, qui illum Theologia interiorini scientiasuccupenitus repudient. Verum cum non fit mei ingenis eloquetia veImusiculos explicare admotumvesmembra conformare ad decorum, ve sanguinem fundere adaquabilitatem, in. t. Ioargere ad vim, nedum totam periem

17쪽

mere, erit vestraprudentia cogitare tantam esse in eloquentia ta nomine maiestatem, cs notione vim, ut videri Oratore magi ortaste deceat Theologum, quam esse Theologum,ornet Oratorem. neshoc dico, ut quicquam decerpam aut delibem

de doti,ina laude, sed ut intelligatis Theologi nominέ ex eloquentia professione ita nihil liturae aut labecula aspergi oportere vel illini , ut potius primi linostrae religionis asserenda vindices,constituen- riparentes non prius ausifuerint penitioris erudiationis pras errassectem,quamsumma eloquentia clarissimumsignum toti orbisiustulerant. Lastantist distis perpetui tenoris I cursus lenitate tam Dauiterfluit, Augustini commentatio, eloquentia insigniburiquUemblematis, tam varie distinguiatur,vGeos non cognouissemin ex historiis Rhei rices magistros, in istorum certe scriptis facile vidissemus eam eloquentiae imaginem,quam amaremus sistam a Philosophis, a miramur expressam a Theologis. bili uis C prianus Mnobilis non tam fortast quodsicripsit iliasumma i quam quod

docuit haec in a.Hieronimosatis non fuit orati ne emper texuisse omni artis varietate pictam, nisi in puerorum nobilium cudenda G polienda tingua acerrimam ultima aetatis contentionem xisset.Legite Clementi romata,Theodoreti Grae- ι Uectiones legite; illa, tanque bonasemina,tam

18쪽

ORATIO PRIMA. , j 'enter mulsae,ut non ta ueratgloriosium doctissimustuisse, mulsisse; quam eloquenti simis a fabre

sevissescienter mulsisse. Possem ac adeo vellem ex reliqua antiquitate eruere alios huiusgenerispim ramos, nisi putare alis essead inuidia Vac in parto leniendinauertendam,unum recensitisse Chri o-mum ivnum Origenem, Theologos homines, orator prope Deos sed ut nullum antea doctrina subsitilitate tinctum audierint , auc viderint subsellia Oratorum, contendo tamen doctissimis quibus patere ea tapotuisse cum laude cisi ne infamia debuisse eloquentiavirgo H; integelia virginis commertium quod, culpotvi esse uspectum ' eloquentia pulchra est;pulchraeforma casti lepores quo tepore,quam infamiam coeperunt haberetiloquentia

diuina est, aut certe diuina natura proxime agnata',naturae,quae cum diuinitate habet agnationem,

societ in qua, qua causapariet inuidiam 'sedne o ratio mea videatur fusa sine ratione inaniter, qua eloquentia umbra iam poseu ac ne umbra quidem posivi,eim reliqua conformatione induca, no oblita

fucis, sed natiuo quodam colore ita suffusam, mnshanc Oeciem iudicaueritis dignam Theologo, me quin rideatis indignum his subsellii non recuso. quodsi res trita sit,trita rei nouampromitto nec feruulgatam orationem, ut per humanitatem. quam inclusam in pectoribub domo huc attulis is semper, rogandi mihi sitis vehementer, ne potis ν

19쪽

contemnatis illam, quia trita fuit, quam hanc a tendatis, quia nyrea erit- . 'c um mens humana vel rationis quodam quasi neruo inciso ita languea vel concretionis quadam prope dixeram labe inferita ita hebescat, ut qua res sunt obsecuritate, quasi nube, obducta, era facilius possit maere caeca, quamstacta velit, quae sunt dissicultat quasi aggere,interseptae,persequi:,nihil certe miror eloquentia eo iam in loco esse, ac omniata- refuisse,ut eam pluressoleant tanquam meritriculam impetere insidiose, quam mentis lenam, honestas voluptatis honestam nutriculam assectara olfficiose. Nam cum natura, seu potius naturae sator molitor Deus eam legem in omnibin rebus,qua-sare, inciderit, ut quo quael sunt excellentiores,eo Labeani ensius ad intelligentiam minus apertos, aditus ad di cultatem magis obseeptos, fit in hac

nostra mentisgenerositate, qua omnia pumma videmur velle scire, ut quam rerum velcognostendarum spe, velconsequendarum opinione excidiamus, earum odium V contemptronem conemur imprimere, ac intimis omnium animis penitus inurere. Artes,qua habent absolutionem a natura,

mnes facile patiuntur iacere in suis sordibus, cum nihil sit in illis aut arduum, quod frangat conten- tiones mediocrium; aut pulchrum, quod excitet sudia magnorum: aus quid rixarum, fuerit de

20쪽

ORATIO I. Τί-inter Pluteos, Gaingin, ta illas e caementota δε-ce homines ut spiritu excitatum. Pspiritu dissipam. At summa illa sempersunt Auditores summa, qua impetuntur assummis, ab Archimede geometria,a Thrasimacho o Glauco iustitia, Theologia, qua contemplatione continetur, a Caluino ab Epia curo Philo Aphia,Po Uis a Philosophis, ab omnibus eloquentia, ais, quod miremini magis, ita imp tuntur singula asingulis, Ut ad Geometriam regulis Geometria, iustιtia lete ad iustitiam, eologia momento ad Theologiam, ad Aesim meseos re, Philosophia neruis admitosephiam pigmentis eloquentia ad eloquentiam euertendamsuai gloria possessione deiiciendam abutantur omnel. quod iurebus omni Aqua excessunt,cum Vrmperpetuum

sit frangulare, ut natura ipse duos videatur adiadissipartus monstrofioso ingeniosos, Democritum ac Heraclitum, qui eampervellerent I deformarent risu ille sultam lachrymishic miseram; con iacitur certe hac orationis siumma, eloquentia ut comprehensionem esseperi citiem, quod videatur in mediopositapaucis, lini natura aureoli bis cindolem esse eam, ut non velit videri summa, nisi omnium summam; nec diuinissma, nisisummorum omnem Gimpressonem ta invidiam una sustineat, idi tanta laudo, ut quam sit reliquis artibus ad infamiam turpe primo impetu,vno momento armu cadere alienis, tam siti eloquentia a sertae s a m .

SEARCH

MENU NAVIGATION