장음표시 사용
21쪽
η Ros. TvRNERI im illustre, solam, semper, stare suis. Nam suo
memoriam repetamus antiquam, siue notam SAEqualem colligamusquicquid in vilis artibus stragis ta ruinam videmus,M totum videmus aditum non tam momento ac pondere rationis, quam pia Lmento Scincinno quasi quodam orationis. Cycliacvi illas falsas cum antiquitas tanta ta reuerentia
coluisset, ta excoluisset industria, ut grauioribus neglectis in iis quodda vitassa tabernaculum coia locasset; conati fiunt rationibus Philosophi, astu
prudentes, authoritateprincipes eiicere exschola. vertim cum id tantum videretur consecuti omnes, ut et Cyclica consisterent'miusta qui easperueia Iebant,omniirrisione luderentur,inuentus e F tandem Origenesmnus,qui illarum fundamenta una oratione, tans machina,ita commouit ,altem,tas fulmine, ita labefactauit: m non aliunde ia cogno
turCyclic rufal ου viguisse in Molis,quam quod
legatur unu Origenem duabus orationibus em ei
cise e holis magia illa Chaldeor'AEnptiorum, ex qua recoditior nostra Philosophia suxit tota, a maioribus nostris eo fuit habita in loco, ut ad eius m steria quibusa occulta scietiae inuolucris tecta, tangysacra adita, nec impuri admitti solerent nec plumbei. rumpo fg, labes assiserat extrinsecus, vel inuectas a daemone, vel inspersu ab homine. tam malitiose raude, tam aperte consilio, ut hanci qminiam cerit ι Theologia necposset nec δε-
22쪽
ORATIO I. Iberreferre diutius, thenis sicredamus et anemo P tentata illa primo fuit a Theologis Philosophi sed tam stigide, ut quae bona fuit, via deretur amata; oppugnata deinde a Theologis Oratoribus, sed tam potenter, Vt qua bona fuit, videretur mala. Lusistas peperit orbi Hmpania , aluit GAEnglia, magni potiui spe,
quam magna spe ructu. unde eam excisam exanimis hominum cum vellent prudentes multi, sed non possent, vellet posset unm Checub, obtesta eLF materies, in qua viderimm clarissime, ut esse, I semperfuisse virium in unim oratio-no artis stellistis illuminata ad constituendas res
bonab . quam in multorum prudentia rationum neruis vincta, ad conuellendaου res mala.. Phia
Iosephiam ut propiora attingama de suo loco
conuulserunt Ramus ta Taleus, in seuo loco constituerunt Canus o Carpentarius, illi dictione inusta calamistris tam siubdocle, hi eloquontia
succo Usanguine diffusi tam splendide ; ut nias Philosophia conuulsae, constitutae , laudem omnem in eloquentia vel specie ementita , vel fluctu vero positam videatis , clarissima non ideatis maxima certe haec laus es ε artes strauisse , restituisse, eloquentia tamen ad siummam laudem maximum non ea, nisi se etiam ostendat in Imperatorum erumpubis arum,
Philosophorum, Orasorum, ta viribus Astinendis tenera
23쪽
ν mo A. TvRNERI generosam, ta impressonibus superandis constantem. Atheniensis legem capite sanciuerunt, ne quis adseu a rostra adferret orationem artis praescriptione victa ac affectuum illis vel incensa aci Avelfuriis concitatam quo euentus scilicet ut
Athena oratorum vocibus, tanque sea estis, con-xis redigerentur in nihilum, ac qua eloquentiam nolebant audiresedentem,stantem, fulminantem adseua rostra,eam viderent florentem Aripudiante triumphantem in siuo cinere. Imperatores Romani eloquentiam Uixerunt seueritate edictorum, Mi tanto impetu, ut rationis non videantur
vestigia,cubilia videanturfuroris. Sed qua poena' scilicet ut eloquentia iis multam tetrami immitis natura notam assergeret, essicereti apud omnes, ut nihiliam Fudiatur, ac ne legatur quidem Domitiistetrius stultiui Taraquillis. Plato ta qui se
Platonis sententiis, tanquam oraculis, consecra nitentimi addixerunt, dum nudum eloquentia locum in sua Repub. volunt esse, eloquentia eam poenam quasi capite dependunt,ut sua Reipub. fommam hactenus viderint nullam, nec visuri sint in reliquam posteritatem. Oratores etsi maiori ut apparat c impetu poterant eloquentiam violare grauius, tamen qua ei penitus inusta reliquerunt
vulnera, vulnera nonsiunt, ornamenta sunt.e
gunt eam pictam pingie F artis amolagi e f in-νην cata ucari inpulchritudinis;delentem
24쪽
ORATIO I. st Respub. delere Respub. e Epotentia; impelgente huc illucpopulis populum huc illuc impellere e Eprude-mfallente fallere I loci; palpante blanduli JaLpare blandule e fi temporis; versantem se in omnes
partes,ve rese in omnes partes es necessitatis. novox homine sonat,o Dea certe. nasilabes eloquentia quae putatu habeat laudes,laudes ipsae quos excitabunt amores' quaου admirationesi quos applausus' clamores quos'semit illa artes,restituit omnia .um impetus sustinet, omnes impetus superat. Stemnit artes inuita, nonne amatis piam 8 restituit artos libens,nonne colitis sedulam ' omnium impetu ustinet una, nonne miraminigenerosam'omnes Impetus seuperat sola, nonne timetis Tyrannam 'sed Tyranna non e II, Regina ess,qua ostendit, I quod una lacesat, quid velit; quod sola vincat, quid
possit. non enim ut eloquentiae viribus reliqua artes seruantur, obteruntur; sic eloquentia reliquarum artium armis cadit subsistit uis illa armis cadit,
sitissubsistit cadat, ubsistat. unde eleganter a
Longino Rhetore dicitur petere res ex abisscien riis, non necessitatis causa, quod egeat, sed pietatis
quodam sensu,ut ornet. Orationem tamen,qua notiones rerum non continet lectas ta reconditru non
nego esse vel sine re ineptam, vel e neruis languidam et id tantum nego, orationem eloquentis necessari. habere notiones ue qua lectasunt pi natas in Theologia gremio ue qua reconditaesunt tases s graues,
25쪽
Ron. TvRNERI gravos, petiim ex Philosophia recessι : non Itabat haec extremis quasi labellis ex illius rivulis,
ex nature fonte naturam haurit, concoquit, ac iussum Accum'sanguinem conuertit totam. vult populus Oratorem habere petitus compi tum multiplici doctrinae varietate, voluit U Cia cero ; vult Anaim orationem nasii ex mediare, voluit ta cuintilianin ; voluntρrudentes eloquentia nullam nitere speciem in illius dictione, qui verba texit ad normam, res non illigat in diem ba, volunt Spleraque; quod voluit Cicero cum populo virbter, Uuintilianus cum Senatu prudente prudentes cum plerisique grauiter, volohego
misse namque quasi Thesei quibusdamsilis facia
liusperuenitur ad natura fontem P id tantum n to materiem, quae eloquentis silum aut acumensiubit, Philosiophiae esse, aut reliquarum artiumr natura e F. quodsi qua callo meis verbis offusa impediat, quo minus clare intelligari illa oppositu
quasi quodam solis facile disiicietur, A mec um
eogitaueritis, unam penitusque eandem esse Oratoris rationem in rerum formis exprimendis,
qua αἱ pictoris in imaginibus inumbrandis. hahet μοι colores pictor, habet βos Orator; seram tabulam habrepictor, Jam habet orator: ea immen artis praescriptione uterque, ut si pulchros co- Arra rudi ta horridissicuti tabula illinant, refe-
26쪽
ORATIO Lstulti mi Oratoris. quare cum Oratori id sis materici petita ex penitioribus disiplinis, quod pictori rudis tabula; ut huic haec, sic illi illa es Edolanda, limanda, polienda, ideri, extra propriapuae artis cancellos esserenda prius αε,Mad naturae caput reuocanda, quam possis materia formam, nitida tersam , apta pulchrano , plana plenam is, polita decoram imprimere ta inducere. unde videmin quosdam magnos Theologos cimilosophos, qui aliqua dictionis puritate peru
nerunt etiam in Oratorum numerum, felicita tem, immortalitatem, bonafortuna, dotes animi,
rci plane eiusmodi, quae quodam dictioni ore facile possunt constergi quod eo modo explicarint, quo fuerunt tradita a Philosophis ta Theologis,
tam spinose explicasse; ut nec inter Oratores eloquentia, nec inter Philosophos eruditionis magnam collegerint famam et cum contra repertita Oratores nostra aetatis, cantiquam non replicoJa disiciplinis angustie, a natura informatos optiamsi motum, tempus ormam, intelligentias , pr notionem DEI in quibusdam damnandis, quibusdam seruandis, aliasi res istinosi ab , ex sic ' entiarum, in quibus erant, septis eductaου, ta ad natura normam perducitas sic illustiasse similia iudinibus, sic exemplis illuminasse, sic artis vario colore distinxisse, ut res ista Ap emta loqui,
facile loquerentμr, malle se ab Noruentisimu
27쪽
/ ROB. TVRNERI viris hanc lucem, quasi nouam vitam, addiatam, quam a natura matre, illam obscuritatem, quasalteram mortem, inditam. mira vobisso ta ea hac mea oratio, qua depingit eloquentiam disserentem de omnibus scientiis, quibus eam aut
nullis,aut tenuiter singo imbutam. Sed qu mira 'theologatur signosce. A fmullisi in rebus aliquando nouis utar vocibus non tuis sine Theologia, philosophatur sine Philosophia, ratiocinatur sine Dialecitica redigit in quadrum S quincunee iane Geometria, ta tamen Theologa ea, quia alta; Philosopha, quia sententios; Dialectica, quia nectit ratione 'i Geometra, quia ad natura stateram G lancem, qua dicit,dicit omnia. Nam quemadmodum Apelli, ut Henerem effingat omni numero elegantem, satis erat vidisse eam extremam, non erat necesse concisam in partes inspicere, ac quibus musiculis, que membra cohaererem, quibus venulis quis sanguis funderetur, qua intestina quo loco ponerentur,penitius explorare; sic oratori satis e Fad tuendam dignitatem, ut de quibus rebus orat, earum informationes habeat a natura anteceFμου animo ; ut naturas autem & naturarum intimas artes memoria ρο cognitione comprehendat, nouerit necesse. nes minusintelligetur orator hic tinctus a natura, quam alter imbutus a dissiplina. Nam quemadmodum inpi tu pulcherrime empressa melius colligimus optimam conformati
28쪽
ORATIO I. unem earum rerum, qua incluse oblite fiunt ab Ocmlis,quam si oculis aperirentur sic nobis ex hac concretione coagmentatis facilius erit videre in foro succum, in colore sanguinem, in conformatione
naturam,rn oratione extrema res intimas quamsi singula omnibus, nullo orationis ornatu, in medio
ponerentur. Neque hoc dico, vispoliem eloquentem reliquissicientiarum siubsidiis, vestem eum esse excultu omnibus , sed ut ostendam sis quo reliqui putant se oratores premere faucibus9 eloquentiam reliquam esentiarum non visubsidiis, nisiquae, tanquam rudes tabulae, prius dolota*perpolita ad
natura normam, artiss regulam commode extaguntur. Si quisvi mortis nobis causis expediret, orationem de lucta elementorum cum elementis,
de humoribus turbidis, de radice humidialiis , id genus rebus ex intima Philosophia depromere orationem nonne texeret seueram' seueram,quam exploderent subsellia senatorum . nonne texeret ob ram 'osura quam vix intelligerent exedra Philosophorum. medius Virgilius, qui cum in ista rose gloga longe pus errima humana fetialitatis rationem vestra describere facile fluentem, non ex Philosophia petebat iliaου tenebras , orarisne ex naturae fonte proxime hausta, rosampinxit rente inclinante torpente langue n-tem,ta hausto tandemsucco concidentem, tam Cia D ta me, ut in rosessore videin virginis iuuentutem,
29쪽
rutem, in inclinatione luctantia elementa, in torpore infectos humores, in languore exutitam naturae humiditatem, in occasu occasum, id e L in nulla mortu mentione ipsam mortemo mirum artificem,-λ em si upprimit m diam, ut exprimat totam ; sic tangit extremam, ut penetret intimam ; sic perstrangit breuiter, ut explicet clare: hinc ut colligatur Oratorem esse uberiorem tacendo, quam dicendo Philosophum; stupotius il ophum esse obsuriorem dilatando, quam premendo Oratorem. ac ne videar Posfacere iniuriam,qui quas habet Virgilius laudo, eas derivem in eloquentia intelligite tam mirificam esse societatem eloquentia cum Pos, m quemadmodum eloquet facile cocedit,A sm essesum
mam G prope diuinam sic Post haud dissidenter
fateatur ex eloquentia se habere, ut si umma, ut sis diuina. nam cum duo in Pos eniteant max me,decora tu miraculissectes,clarum HI siquid fit in natura clarum miracula illa, vitam mor tuam, mortem visam, risum lugubrem, dolorem suave timorem generosum,audaciam meticulosam securitatem ancipitemseruitutem liberam Alento clamore audij dolorem friginflamma, Usexcenta huiusmodi, qua Po Eta,ranque emblemata vermiculata,mtexunt amori, non aliunde quam ex una eloquentiae anthiis, tansfonte, ere. δε-
corum squis dubitet,quam ess verum esse Aeseos,
30쪽
ram ea certum ex eloquentia esse. nam cum Orarorumproprium sit rem cum verbis verba cumpodibus,pedes cum assectibusa feritus cumsiguri ἡ-
gula cum omnibus tam apte contemperare, ut restverbis vim, verba pedibus sanguinem, pedes assectibus motum, assectus Ruris methodum, singula omnibus decori admirabile illamspecie imprimate lucet non aliunde aut Comiciι siuis varietatibuου tagaudiis dubia talata; aut Tragici vis desperationibus caedibus horribilia Ugravia;aut Elegum Disspiriis ta lachrymis I uidiuscula ta mollia; aut Saphicumssis praeceptisredeliciis exquisita ac lauta;aut Satyricibuu laudibus Uaculeis aspera ac vera; aut Heroicia βis facinoribus 2 pompis sonantia &grandiapromere, quam ex eloquentia cina. Vnde Virgilim quo fuit habitus reliquis praestantior Orator, eo melior reliquis fuit habitus
Poeta.optimus enim oratorre non ut relis Poeta,
videtur iambis edaperuisse,non aperuisse edd fixisse,ac proprio natiuoi colore expressu in ipsis
legentium oculis collocasse. rci e Famori amorem exprimit pedum vocums suauitate tam mellita, ut amorem non amanti videatur instillare. res ea armorum'tempestatis'sanguinis' irae' odi verba conquirit tam durale des tam horridos, ut legentium audientium pectoribus horribilem quen dam terrore videatur inieeturus. temporis deinde velocitatem dactilorum alla ι concitato, DBVs