장음표시 사용
101쪽
s C AM1TIV. DIs e R. I ME N T YR AN HI Republ. & subditis, cum in subditos&Rempubl. impendendum elletisam uel uater Juris Regii quod subditis jussu Dei perferendum exponixi
exactiones onerosaSexaggerat, I. Sa n. r. ct Non poterunt, ait Brent i homi. . I. ιn I. Sam. manis conrra exigentem levare. Quin esto: facta litinjuria subditis nimia concussione magistratuum: non tamen fas est provolare stati in ad extrema & cruenta remedia, quae sint ipsis morbi graviora. Sed quemadmodum sub Eduardo I. & ul. Henricolli.& factitatum legimus, obviam egndum fui flat iuvenili Richardi servori, supplicando, concilia cogendo, inutiles sumtus praescindendo. cosa tores regios adjiciendo, & quibur modis praeterea fas est subditis uucontra principem.
ιώρε- 3. Tertio loco objiciebatur Richardo. quod Lancastrensis ct Cinc . - - βscινει in bellum produxisset, cantra ad persantes sibi proceres , quasi tegi non licuisset subditos obedientes in acie sistere contra rebelles αβ λinjurios quales erant isti proceres, qui regium jus non tantum immi 'nutum & ad se traductum cupiebanλ hoc est, Aristocratiam in reν' malebant, quam Monarchiam, sed& juventutem Richardi, & p xj magis, quam belli studiosum animum iam diu exosum habebant. si ii superest, ait Cicer. contra νιm praeter vim, & unicuique fas est contNinjurias se defendere, dc sua tuta facere, nedum Regi, cui legitim mhunc finem a Deo commissa est potestas. Sed quomodo armavit lub ditos in proceres Z Docebat eos arma tractare, de ex officio boni cui-risque principis, exercebat velitationibus bellicis. Hoccine verbest in aciem producere cives hoccine in proceres armare ' In quem cunque hostem armentur subditi, certZex re non tam Regis est, quam Reipubl. ut subditi discant arma tractare,&qui velitationes bellicas instituit in pace. docetque subditos meditari arma, in hostes expedien da,eum oportet a subditis nihil timere, quod proprium Tyrannoruest, sed amore & benevolentia praesupponit reprimi manus, ne verso im petu arma obvertant ipsi magistro, quod docti erant tanthm inferre . hosti. m. . io 4. Quod cum p blico testimanis ducem GDeestrensem O comitem
proe m m ν undetivmayrst itione immunes declarasset, nilominus eos, ut prodit. i
v ------ηnase . sed di hoc testimonium favori procerum magis datum erat, qu m ex rei veritate, de timore importunisque oppugnationibas, timido & circumvento Regi, expresIum. Nec veri, proscri bebantur
Ob pr .nam proditionem 1 qua testimonio Regis liberati erant, sed obiteratam conlurationem, de qua certi testes producebantur.
102쪽
gi multare, quos tanquam conicios conjurationis, aut saltem a Icelere non alienos, qui ve regi, ut debuissent, machinatione, amicorum non revelatient, ad bupplicium rapere potuisset. Deciut non immunes re-
linqui a poem, qui non fuerant immunes a peccato. Quam citd vero, quod hic obiicitur Richardo. tanquam exitiale crimen, Henrico I V. post paucos mentes summae laudi vertitur, cum is fautores & amicos Richardi promi lcuξε medio tolleret, &quod magis dolendum suis. set . plerosq; indicta causa, quemadmodum olim satis erat, si quis familiariter usus fuisset Sejano, aut in via cum domesticis constiti siet. Sed
ut Ille aia: Sat annorum habuero, si populis Ronianis i aluerit: Ita idem
nunc jure, nunc iniuria factum cenietiar, prout videtur populo Anglico. Et poterat quidem populus Rom. nemini subjectus, oc iure Ma-
eitatis praeditus, veniam aetatis cuius contra leges facere: sed populo sub ecto& agem supra se h.ibenti legitimum, fas non erat contortam aliquam cautam conquirere ad excutiendam obedientiam, quae non eri pacto aut ture aliquo civili, ut contra illud dispensari potuisset, sed aeri lege naturae & divina competebat, nec ab eo, qui jurisdictione destituebatur. perrumpi poterat.
nerati Partamentum instituerat. Quid hoc aliud est. quam objicere Regi, quod potestate Regia utatur. Cui enim potestate regia uti non li- νυν---cet, is rex non est, nisi titulo tenus. Adjura autem potestatis Regiae pertinere magistratuum & institutionem & abdicationem,quis est, qui negare audeat. Sed excipis, sine consensu Senatorum abdicari non potuerunt. Consensus subditorum a rege requiritur, non ex necessitate,sed ex humanitate &qui .le in iis rebus, quibus subditi debita opera contra jus & fas non adversantur. Nam ubi subditi obstinant justis Rogis postulatis sese praefractarijs ausibus opponere. Majestas frustra gladium non portat. sed coelitus commilia sibi potestate pro utilitate Rei-ptibi. ex plenitudine arbitrii decernendi & ordinandi vim habet. M gistratus autem illi instituti erant in invidiam, odium, & opprobrium
Regis. ab eo partamento, cui rex puer de minorennis . invitus subscribere cogebatur seideoque multas eos abdicandi causas habebat Rex. I. Nepotestate in constituendi magistratus . silentio & connivem sua,
ad proceres a se devolvi pateretur & praescriptionem praetendendi causam Qbditis indulgeret. 1. Quod non teneretur magistratus. ad veri e
factionis studiosos , tanquam serpentes in sinu gerere. 3. Quod, cum K s adhuc
103쪽
adhuc minorennis esset Richardus, in suum praejudicium, multi, minus in decrementum regiae Majestatis, , proceri bus. qui se gerebant pro tutoribus, nihil agi, concedi, aut introd uci potu et i t. nec consensus re gis pueri, adulto praejudicare potuit, quia pupilli, ut Monachi, consensus habetur pro nullo, etiam ii interponatur in commada pupilli, nisi ex post facto roboretur. Supergressus verb R chardus annum aetatis via gesimum publico loco, non sine Ceremoniis, regni curam quas de novo auspicatus, extra curatorum aut i orum imperium se constitutu declaravit. ex eo momento cepit regia manu Rem p. suo arbitrio mode.
rari,quae contra ius regium a populo & proceribus, hactenus vel constituta erant, vel decreta, abrogans, & magistratus eodem jure sibi obductos deponens. Nihil credo in eo peccavit Rex, si ius suum, sub praetextu tutelae, si ol vel ablatum vescerte imminutum, prudentior aetate factus pro viribus repetere laboravrevit. Quod enim injuveripitur, j stὸ recuperatur. 4. Nam ea tempore, inde usq ; ab imperio Henrici III. disputabatur inter Regem Gceonventus statuum, de divisione jurium
Majestatis, cum omnia ad se trahere partamenta contenderent, Reges
verb inde a Uilhelmo I usurpata de legitim E possessa jura retinere non
minori conatu anniterentur. Utrius vel b censetis, causam potiorem,
dum lis adhuc fervet Sc contentio inter partes nondum decita est vel sopita: An ejus, qui bono titulo possidet, an qui injuria ereptum venit' CertE jura civilia etiam Latronem in postessione defendunt, nisi constet apertE de spolio. Maximam enim injuriam intulit Gregorius ἶapa Henrico IV. & Innocentius Friderico II. dum uterq; ab Ecclesia exclusius Sc sceptris gubernaculi sequestratus fuit, propterea, quod ille jus investiendi Episcopos, divino & humano jure ab infinita memoria sibi competens, hic verb possessiones imperii, contra Tyrannbdem, ambitionem & avaritiam Pontificum retinere conaretur. Nec primus Richardus injuriam hanc procerum expertus est, S repellere paravit, sed gravi ssim is etiam contentionibus agitatus fuit Henrietis III. quicum aliud profugium saepe non reperiret, sede Romana suppetias emendicatum ivit, nec defuerunt Bullae Pontificum . quibus iniquas subditctrum emotiones, in favorem Regis, supprimere tentarunt. Et si propterea, quod contra Paristaenti decreta, quid praesum serit vel eget ex , a gubernaculo abigi jure potest , qua singulari fortunatam impune evasit Henricus III. imb quo praetextu poterit ipse Henricus IV. excusari, quod ut Episcopus Carteiliensis in publico conventu ipsi
cxprobrabat, cum in e*ilium damnatuo esset ea decreto Par amenti,
104쪽
ET PRAVI PRINCIPIS. raramen uiae venia pedem retulerit, no in sine suspitione animi reril nou rum cupidi, cujus eventus pauid post cum pernicie boni Regis apparuit. Si rex, quem constituit mos inveteratus,& armis acquisivum jus supra partamentum, non potuit par lamenti decretis contraria agere, quin regno de partamenti autoritate Sc decreto exueretur, qui potuit contra ejusdem sententiam ex exilio domum se referre subditus, nec
regis potentiam nec paria menti autoritatem reveritus' imb, quo facto Rex regnum perdidit, eodem de multo graviori idem subditu 1 meritus fuit. Adeb ambulatoria sunt hominum judicia, de ut venena eadem diversis lubjectis nunc obsunt. nunc prosunt; ita & peccata, quae alijs internecionem afferunt,alios extollunt ad summos honores, prout tur- εbidis & praeoccupatis hominum judiciis videtur. D ,-- ἀν7. 2νοι lege praeclusisset Henrico Locastrio redιtum, ct ea quoque tene, ex/oo Lamri voluisset,si quis pro eo revocando interce'sset, aut aliter see sellici um habuisset. Henricus verb,regnum adeptus,excluso Richardo, legem de Richardo tulit, ejusde argumenti, ut capitis supplicii reus esset, si quis costium deliberando Richardo in ijsset . eamq; excusans Archiepiscopus Cantuariensis .recte sancitam dicit propter pacem publicam. Ubi verbeadem ratio, ibi eadem lex. qiuid per pacem publicam excusari potuit in Henrico, cur nolexcusatu fuit per eante in Richardo Nam Lancastrius qui animi sui in Rege satis spectata documenta jam dederat,nova. ut sibi
videbatur, iniuria magis exasperatus,procul dubio lite movisset, no tantum adversario, sed & regi tanqua judici,&tota Rempubli qua suomerito exulabat in intestina dissidia conjecillet, quae mala funditus excisurus Rex, portus illi omnino occludendos censuit, idque intuitu publicae ouietis. Sibi verb manus non ligarat quin exulati gratia facere, S propter inobedietia electia, propter Obedietia revocare pro sito potuisset arbitet O. S. Quod cum Audi non agnoserent Iuperiorem praeter Dium, lyst ια. - ad viam fetiger ad auxilia Pon Ut se R mani. Equidem Johannem Regem jure adopam. potuisse, suis deseri, tradunt Barcia j: si br. de jure rex r. ca p. ult. insiar: incet contre Biuban: quando iecundam causam amittendi regni δε-
eiunt, si Rex Rempubis sibi commisiam abalienet, in servitutem alie nam,& se cum regno subiiciat extraneae Majestati, queα admodum Balliolus Scotus se sibin; sit Ediluardo L Anglo. Ideoque in Iohannem diistum fuit , proceribus: Heu Aulta, Arinceps provinciarum, facta es, μι tWιltuto, non sio tum LGum ct ferro, sed si rorum ignobilium ct a d-ν-arum imprrio Abiecta ct upplanata , cum urhil infelicius, qua v servo
105쪽
mortem pro liberatione terra sua subjecta dimicarunt, sed tu se baηηρι la gubru memor ιa profuturu secvlu,ut rerra tua,ab antι quo libera, alui aret, excogitasti ci operam impends: Et ut alios tecum traheres anser ita: imaq se cauda serpentina medιιι arem stellarum aflrmamento, te ιρsum prim depressisti actus de Rege liberrimo trιbutarimormaritia 2 νa Gilia beryli ris: terrarum nobilismam Chirographo servitutu aterna obligas, η δ' quam a compede Ier νιli liberandam , ms miserat in ille, quo eri mκηιο 'θιctr,dignetur quandoque liberare. Matth. Paris in Iob. Caeteriini,siqai
externa imploret auxilia an ille jugum aliquod inducit Reipubl:& lj bertatem Patriae prodit, ut, tanquam Tyrannus a malὶ admini iis ἰὴ provincia arceri possit Francticus I. Galliarum Rex vel Turcas i plo in subsidium vocavit contra Carolum V. Imperatorem: Nec tam δ' anciam subjecit Turcae aut proptelea suis proditori Eabjectus s. I imb idem dc Caresus v. prout res dederant sese, certabant utrinqui phri contentione, ut subsidium & allensum Papa in Guas quisque p/ixo
traherent oc promererentur, quia voluntates hominum eb inclinὸ ς sciebant,quo favor Pontificis qui communi errore non credebaturi 'cit E in Electione partis erraturus. Simili consilio Henricus IH. i bus contra proceres pene despeiatis , bullas excivit Roma , ut qdyi ferro & igne non polIet, plumbo At Papyro terreret. An igitur pix fidiae aut proditionis propterea unquam accusatus fuit an regni tui li' bertatem plantis Apostolicis ut Johannes, suppotuit Z Cette Pontili ci ruin,quibus tum temporibus regebatur Anglia, nemo salvis artica lis fidei id alleret,cum secundum Canon istas,in casu desperatae justitim ad Pontificem summum unicuique se liceat recipere aut saltem spiri tualem eius opem implorare quod salva libertate, & suo cinusque luxς fieri posse, nemo eth, qui inficas ire possit. Nec quicquam pLrtere Papa peti jt Richardus, quam ut Anathemate feriret rebelles. & immo rigeros subditos, adeoque bonitati cause sua accessione pondus asses' ret. Inde verb seculari potestati praeludicium non creari, vel ex eo p 'tet, quod quivis opinione sanistitatis conspicuus Ecclesiae minister, nimos subditorum in utramque partem movere possit, sine ulla jurisii ctione in populum aut Rempubl: s Quod Ηdnricum Lancastrium sine causa egisset in exilium. An ves sine causa, cum Lancastrius admonitioni de justui regis locum dare te fugeret,& in gratiam cum adversario redire nollet. Non poterat enim controversia aliter dirimi, nisi uterque abiret extra patriam, quam se Restis caedibus, dc ut utrinque densam trahebant complicium somi
106쪽
ET PRAVI PRINcIPI s. tum, seditionibus incestassent. Uno enim verbo potuisset exilii paenam
antevertere Lancastrius, si in gratiam cum adversario redire, voluntati
Regis contensisset, sed ipse maluit exilium praeeligere, quam honorem hunc ad versiario habere. Sibi igitur imputare habet paenam, non Regi qui alterutrum vellet,eligendum proposuerat. Sed & si injuria actus suillet in exilium, non peccatum fuisset i Rege in totam Rempubl: sed in privatum principem. Peccata autem in privatos non debere abdicatione publica impetri, nedum regi cidio puniri, pauid ante diximus, de JCti docent,quando magistratui negant etiam notoriὸ injuriam inserenti licitε resisti si damnum non sit futurum irreparabile, & via pateat ordinari a jus ablatum recuperandi, nedum ut id subditis liceat in Regem, ii ex causa aliquem ableget in exilium, quem precibus evictus. vel meliora edoctus,post intervallum revocare de amisso honori juribusque restituere possit. Io. Quod praefectos quosdam urbium se castrorum . lege electos, ab- - -- dicaverit. Quid ii iure quidem electi, postea se indignos electione fe- pr e νηλcerint, aut erga Regem impiarin r8 Etiam jure acquisita.jure amittuntur, si quis jure suo abutatur. Sed magistratuum constitutionem pertinere aὸ jus Regium jam supra pluribus probavimus, quae idcirco regi,
sine summa iniuria& diminutione Majestatis ab udicari non potuit. II. Quo/are alieno graνatis nemini sol νeret. Unde verb solveret, post- qua reditus&subsidia, quae sperare in Anglia rex habet,ex vectigalibus de tributis, pertinax subditor u rebellio negarat. Se ipsos potius accusare debui siet proceres,quod debita sibi solvi vellent nec unde solvi possent&deberent,tributa sic ra, ut iterum cuJustiniano loquar,aut vectigalia inferri paterentur. At quantillum hoc quaeso, ad rem tanti praeiudicii astruet dam 3 Debet. Ergo est Tyrannus, aut ab haereditario regno deturbandus. Si Henrici& Eduardi,utriusque nominis ejus tertii, debita, ad calculos revocata,cum hujus in statera appenderis tant billa graviora deprehendes, quanto in militiam de Dominia externa plus coacti
fuerunt prodigere. At his opprobrij loco, nedum pro crimine nefario, de ad abdicandum a regno sulti cienti, id nunquam subditis improperatum fuit: Quin potius consilio de auxilio, quantum in quoque suit, fidem principum liberare nisi sunt,quod potius hoc quoque in casu fatere debui sient proceres, qui Senatores regni & Consiliari j regis audiunt, quam abrupto cursu in regiam coronam involare. & in solutionem debitorum eam deripere. Potuisset enim hoc malum remedio
alio mulabinniori corrigi quemadmodum Franciscus I. ab Henricos.
107쪽
εε CAPuτ IV. DiscRIMEN TYRANNI commodatb accepit pecuniam ad redimendos liberos, nec refugerunt subditi bona de possessiones suas creditori pro R ebis lide oppignorare.
prodigeret. Magnum verb hoc oc extremo statim lupplicio puniendum. Quis annus Henrici l V. caruit nova exactione Θ ipsa etiam Ecclesiarum bona, cuin publica de Regia prodegillet, diripere cepit nec tamen necestariis bellis, in quae regni divitias profundere potuillet, im plicitus fuit. Waliingli: iu o. anno regn: Henr. 4. Plus igitur peccavit,quim Richardus,& tamen Minores iures penduntur, Majores in triumphis feruntur. Sumtus ficiebat Richarsus pauid liberalius Atqui
Regem se meminerat, Sc iuvenili impetu ferebatur, qui cum tem Iosedeser btullet, aut automate principum supprimi de ira melius demulati debuisset potius quam tanta cum iniuria vindicari. Prodigum non psi vani jura Dominio rerum sirarum, sed curatorem insanienti animo at ij ciunt, qui tam diu in medium conlulat,donec is rerum suarum cuIam cum partimonia gerere discat.
I Quod leges in suo capite ct pectore esse diceret, i d quod Calo quo
que obiicit Ioseph: lib. 1'. antiq: c. a. Qui minus, quam Pontifex, c. pr posuιt de canc: ρ rab. ct Eccl. cumsimili aut Imperator leges ita iarinis iecondere dicit, I.omnιum. C. e testant: legem animatam se hominibus id terra constituens. .Nον. lεL insin: Speculat. de fer: F. i Sc lib. I. cc I 'Mal. ostendimus. Regem non elle, qui legum civilium in sua Repubi: Dominus non sit aut arbiter. Nec enim partamenta eo tempore vissicondendarum legum ad se traxerant, sed trahere conabantur, quorum
conatibus, in subsidium Regiae Majestatis, obvii ire, de jusjoribus per manus traditum & acceptum, sartum tectum sibi reservare, omni jure poterat Richardus, imo ad id ex officio Regis oblieatur,& pedeterius imperium relinqueret posteris, quain ipse a Maloribus acci'
I 4. Qued leges in Paria mento utia acceptare negaret , id est, qd i subditorum imperio regiam Majestatem subiicere nollet. Supeii tenim est, qui leges ferre potest, cum legam virtus sit nolentem coges: Legum igitur condendarum potestatem asscribere subditis,quid est, at sim p rium ijsdem in manus tradere.& Monarchiam detraherem do minatum paucorum. Nihil igitur ab Antecessorum faetis alienum se cit Richardus, quando exemplo Henrici III. & Eduardi I. partamed torum decreta contra plac tum suum pellata, legum loco, haberi, α ις
108쪽
prasectos πιέιum,Schiristes vocant ipsi, mutaret. Ergo dc hoc inter T,-Tanni notas refertur, si ambulatorios princeps malit constituere magi itratus, quam perpetuos. Tyrantii cEigitur Tiberius,qui tempus hono rem Capetiendi contraxit, quod perpetuitate superbire magistratus ani
mdducr 1llet. Tac. 2. Annal. Tyrannice Claudius, qui vetuit magistratus, Vercente anno,cum legatione manere in provincia, ne magistratuum continuatione tempus reddendarum rationum eluderetur. Dion.
1n Cιaud. Tyrannicὶ Romani, qui brevissimo tempore de Dictaturam ct Centuram circumscripserunt,ut quibus potestatis non poterat, Iem PQ ι, modus poneretur. Caeterum Richardus nihil potuit facere mi-uus Tyrannicum. Nam& libi consuluit, ne magistratum aliquem lon-S Lud Ine temporis ini oleicentem,in caput tuum enutriret,& Reipubl:
uς pluribus aditum ad publica officia& lucrosa apperiret, & prae rectis pinguescendi e bonis 1 ubditorum occasionem praescinderet. 6. QVal rater nobιles ct ιι ves, alijs quoque in conpentibus oessiciis pi Micu ocum daret. Itane Romani indigne & Τyrannic , Numam dc Tarquinium peregrinos, non tantum m primum civitatis locum, sed Asedem regiam receperunt. & improbe Harmodij consilio usi sitne in dei cribendis legibus Graecorum. Josephus dominabatur toti AEgypto, ubi peregrinus erat, Daniel apud Nabuch donosorem, Esther& Mardochaeus apud Asverum. Casi mirus M. Polonorum rex etiam Judaeos inter intimos Senatores asscripsit, & Johannes Albertus habebat in delitiis Callimachum Italum. Cromer. lib. 1ο. Nemo tamen ex hoc in peregrinum quempiam impenso favore, Tyrannidis quenquam arguere audeat,cum aliud sit peregrinos in contemtum & odium civium omnia administrare ad deprimenda commoda inquilinorum, ut Carolus Andegavensis in Sicilia, Mammeluci in AEgypto, Franciscus Delphinus in Scotia quod ad Tyrannidem quam prope accedit:aliud peregrinis quoque Reipubl: fores prorsus non obierare, si vὸ propter bene merita digni lint, quorum ratio in Republ: habeatur, sive propter ingeniorum
bonitatem dc excellentiam artium, plurimum Reipubl: videntur auxia
II. Quod Jeculatores aleret,qui ρορ uti dictas bi referrent. Sollicitus fuit Rex de vita dc salute, cui insidias locari non ignorabat. Leges Ve- maia ro de illi ignoscunt, qui quocunque modo se salvum praestare voluerit. Misspeculatores vero emittere nulla prohibet religio, quos licet in publicis iaL 1 negotiis Diuitigod by Corale
109쪽
νώ isse sisn gotiis improbent imperatores. l. D i4 C de accusat. propter periculi m. quod innocentiae inde creatur, tamen in mustiis Rebui p: aὀhucliodie praemiis con lucuntur. & IIamus & Hieronymus Syracusarum Rex licet a Tyrannide vehementer alieni, eorum opera animos & ter mones sit bd torum explorarunt. Quod igitur Richardus dicta subdito. rum per speculatores sublegerit,Tyrannicum non est . modb ex nudMllorum delatione instar Valentis Imp: in notos iuxta & ignotos, noceates & innocentes, sine discrimine non saevierit, quod ipsi quidem igmentem nunquam venit.
it. ' Quod tribretum exegisset ab Ece Isiasticis. Nimirum, ut Manui Comnenus Imp poterat se jure divino tueri, quia, ut ait Ambros: Ita butum Caesarves petenti non negatur, & Hugo de S. Uictore: posses, Onesai Regia potestate ita elovari possunt, qu/ns raris postularerit enecest.Π,σ istu ipsa potestas debeat patrocinium, ct ιstu ipsa russiones it-beant in nec tale obsequium. Sed non ea mens, non is animus Richas do, qui ad expeditionem extraordinariam in Hiberniam a cclesii exigebat, quod & a prisca memoria in Anglia, & in universa Christia
norum ditione conferre obligati erant,ut in tract. de Fxe νη pr.Ckrι
num. t . pluribus probavimus. Garolus M. ad regalis numinis expediti nem, etiam angarias & parangarias ab Ecclesiis exegit: Ottol. & Fride rictis I. quod fodrum Saxonico nomine dicunt: Francisicus I. subsidium imperavit Clericis, cum exhaustum esset aerarium continuis bellis contra Carolum V. Im , licentius grassatus est Henricus IV. in bos temporalia Clericorum, ac parum abfuit.quin ad exemplum Nicepho ri, possessionibus eos prorsus multaret, quod etiam auditum erat ex o se Henrici V. Unde Archiepiscopus Cantuari timens, ne minas in ede' etiam deduceret, cogitationes eius a lili sibi avertendas putavit, eoque sine non destitit audacem & magna moliturum animum ad repeten
dum bellum Gallicum, cum magna Christiani populi pernitie, pro
pellere. i'. Quod nou pateretur, ut sibi obloquerentur proteres, nimirum ver bis objurgatoriis, quemadmodum Dux Glocestrensis, nimis pro imp rici, facere consueverat . quem idcirco fratres quoque reprehendebad 3 quod immodestius, quam subditum deceret Regi sese opponeret. Nam& Ptolomaeus Aristomenem praeceptorem,& Alexander M. Clitum tmedio sustulerunt, quod acrius, quam ipsos decuisIet, & quidem non si ne ignominiae publicae suspitione,Reges suos increpassent. Richarda autem tantum judicio ostendit, se Regem esse, & jurgia subditorum p 'consiliis audire noluit. ao. ut Disiligod by GOoste
110쪽
xτ PRAvi PRINCIPI L ss1o. ouod thesauros regios sine consiensis stariame uti abdux V ti, Vib/- R- --niam. Quomodo sine consensus Conienserant pro 'eres in bellum. 3d ur raconsequenter in sumtus bellicos . quia bellum sine sumtu expediri ne quit. Fac autem sine coii sensa abductos thesauros. Atqui abduceban 'tui non in se audem, sed in salutem Reipubl: S in ij , quae vergunt adcommoda Reipubliconsilium Regis, quantumvir privatum ,reprehendi non potest.2t. Qua obfurect Dybist crisive Romam, ve aIio scriberet. Quid po- S. Ai . tuit sutilias obijci ad evincendam Tyranni lem. Argutiri in lite, is quea F γ
rere,non esse prim ιρum,sed A Jνocaroruni,dicebat Mauritius Elei'hor,cum Carolus U. aequivocationem captaret in duabus voculis Quin etiam,
quod Romam scripterit sophisticE, dc pontifici imponere voluerit, ex x eo articulo ipsi laudi verti debuit, quo accusabatur nimium tribuit Iepontifici. Non enim nimium tribuit, qui callide illudit.
22. Quad nora 9seph sttia juramenta a subditu exigeret, een cageret '' est jurare in leges nondum ursas sicut Claudius edictasia proponere sole 2-.. a
Bat tam exiliter de obscure scriptas, ut, cum accuratὸ legi non pol Ient, facilius in eas peccaretur. At quae sunt illae leges, inquas nondum visas coacti fuerant jurare subditi ξ quaenam illa juramenta sophistica 8 Evi dentem enim oportet esse probationem contra Regem, pro quo semper p raesumitur. Et cuina ex subditis nocui stet dementia Remis, nisi sibi ipsi, si se salvum fore putasset iis juramentis, , quorum observatione excus ti potuit sent reddi subditi, propter totain ignorantiam. Impupe enim ignorat, in cujus potestate non est, ut sciat. ay. Quod auere; νιtM 9 bona subditorum esse in sua manu. Regi . quia si paterfamilias olim bona & vitas liberorum atq; adeo etiam uxorum habuit in sua manu pro quo jure reducendo multa disputat Bodin: i . de Rey:m ille, magis Regi competit jus vitae & necis in suos subditos. Nam
si Regi non competit, competere autem alicui in Republi debet Johinam competeret, cum in Regno solus rex rerum de jurium Majestatisi potiatur λ Adeo plerumque accusetur Richardus quod regiam pol statem integr- ubi contra trictitas injurias procerum vindicare dc reservarem sus saerit, quemadmodum de Bucherius invehitur in Henricum a. Gallum, quod dIxerit: Meiu c ter si meus populus. Quantli justius idem torqueret argumentum suum contra Carolum M. & Ludovvi- cum Pium, quia tam populum, quam clerum, ita suum putarunt, ut de
ijs non dubitaverint testamentis cavere dc dis nere, quod de re aliena ipsis nunquam licuisset. .