장음표시 사용
91쪽
8o . CAPuT IV. DisIOMEN TYRANNI mortem pro liberatione terra sua subsecta dimicarunt, sed tu sebaηηes is
gubru memoria profuturu seculu,ut terra tua, ab antι quo libera, an illaret excogiοψι o, eperam impend ' : Et ut alios tecum traheres ιη Frνitatam, qaas caudaserpentina medietatemflesiarum a frmamento, te ιρsam pri depressi actin de Rege ιιberrimo trιbutarivior marικι 2 va astus stryu ris: terrarum nobilismam Chιrographo servitutis aterna obligasti, η δ' quam a compede semii liberandam , nisi miseratis iste, quι isti maηα. 'sticti,dignetur quandoque liberare. Matth. Paris in Iah. Caeterum,si qes
externa imploret auxilia an ille jugum aliquod inducit Reipubl:& lj bertatem Patriae prodit, ut, tanquam Tyrannus male admini iv Nprovincia arceri possis Franci lcus I. Galliarum Rex vel Turcas ipio in subsidium vocavit contra Carolum V. Imperatorem: Nec trist*- Tranciam subjecit Turcae aut proptet ea suis proditori E abjectus sej imb idem & Caresus V. prout res dederant sese, certabant utrinque puri contentione, ut subsidium& allensum Papa in suas quisque pὸs citraherent dc promererentur, quia voluntates hominum eb inclis Iesciebant, quo favor Pontificis qui communi errore non credebaturis' cile in Electione partis erraturus. Simili consilio Henricus IH. I bus contra proceres pene desertatis , bullas excivit Roma , ut qsisti
ferro ex igne non possset,pl umbo & Papyro terreret. An igitur pei fidiae aut proditionis propterea unquam accusatus fuit an regni tui li' bertatem plantis Apostolicis ut Johannes, supposuit Certe Pontii'ciorum, quibus tum temporibus regebatur Anglia, nemo salvis artica
lis fidei id aiseret,cum secundum Canon istas,in casu desperatae jussit τε ad Pontificem summum unicuique se liceat recipere aut saltem spiri tualem eius opem implorare quod salva libertate, & suo cuiusque ivtς fieri posse, nemo eis, qui inficas ire possit. Nec quicquam praetereὸ
Papa petijt Richardus, quam ut Anathemate feriret rebelles. dc imV o rigeros subditos, adeoque bonitati causae sua accessione po ndu S ades' ret. Inde ver b leculari potestati praeludicium non creari, vel ex eo p 'tet, quod quivis opinione sanctitatis conspicuus Ecclesiae minister, Mnimos subditorum in utramque partem movere possit, sine ulla jurisii ctione in populum aut Rempubl: De-- - s Quod Η nricum Lancastrium fine causa egisset in exilium. An vel sine causa, cum Lancastrius admonitioni Sc justiti regis locum dare re' '' fugeret,& in gratiam cum adversiario redire nollet. Non poteraten id controversia aliter dirimi, nisi uterque abiret extra patriam, quam se vestit caedibus, & ut turinque densum trahebant complicium somit ', tu Diqitigod by Corale
92쪽
ET PRAVI PRINCIPI s. I tum,seditionibus incestassem. Uno enim verbo potuisset exilii paenam
antevertere Lancastrius, si in gratiam cum adversario redire, voluntati
Regri clan sensiliet,sed ipse maluit exilium praeeligere, quam honorem hunc adversario habere. Sibi igitur imputare habet paenam, non Re gi qui alterutrum vellet,eligendum proposuerat. Sed& si injuria actus suillet in exilium, non peccatum fui siet i Rege in totam Rempubl: sed in privatum principem. Peccata autem in privatos non debere abdicatione publica imper:i, nedum regi cidio puniri paulb ante diximus, dc JCti docent, quando magistratui negant etiam notoriὸ injuriam inserenti licite resisti si damnum non sit futurum irreparabile, & via pateat ordinari a jus ablatum recuperandi, nedum ut id subditis liceat in Regem, si ex causa aliquem ableget in exilium, quem precibus evictus. vel meliora edoctus,post intervallum revocare & amisso honori juribusque restituere pollit. Io. Quod prGfectos quo sitam urbium se castrorum . lege electos, ab- λάuis is dicaverit. Quid si iure quidem electi, postea se indignos electione fe- ρο σιμοῦ cerint,aut erga Regem impiarinr Etiam iure acquisita.jure amittuntur, si quis jure suo abutatur. Sed magistratuum constitutionem pertinere ad jus Regium iam supra pluribus probavimus, quae idcirco regi, sine summa ini uria & diminutione Majestatis abiudicari non potuit. II. Quoι are alieno graνatvi nemini sol νeret. Unde verb sol veret, postia γε - - qua reditus &subsidia, quae sperare in Anglia rex habet,ex vectigalibus de tributis,pertinax subditoru rebellio negarat. Se ipsos potius accusare debuisset proceres,quod debita sibi solvi vellent, nec unde solvi possent& deberent,tributa acra, ut iterum cu Justiniano loquar,aut vectigalia inferri paterentur. At quantillum hoc quaeso, ad rem tanti praeiudicii astruendam ρ Debet. Ergo est Tyrannus, aut ab haereditario regno deturbandus. Si Henrici oc Eduardi, utriusque nominis ejus tertii, debita, ad calculos revocata,cum hujus in statera appenderis tant billa graviora deprehendes, quan id in militiam & Dominia externa plus coacti
fuerant prodigere. At his opprobri j loco, nedum pro crimine nefario, ad abdicandum a regno sui ieienti, id nunquam subditis improperatum fuit: Quin potius consilio dc auxilio, quantum in quoque suit, fidem principum liberare nisi sunt,quod potius hoc quoque in casu fa-eere debui sient proceres, qui Senatores regni de Consiliari j regis audiunt, quam abrupto cursu in regiam coronam involare. 5 in solutionem debitorum eam deripere. Potuisset enim hoc malum remedio
alio multo initiori corrigi quemadmodum Franciscus I. ab Henrico S.
93쪽
commodatb accepit pecuniam ad redimendos liberos, nec refugerunt subditi bona de pollessiones suas creditori pro Rebis fide oppignoIue.
prodigeret. Magnum verb hoc Sc extremo statim supplicio puniendum. Quis annus Henrici IV. caruit nova exactione Θ Ipsa etiam ξγclesiarum bona, cum publica oc Regia prodegillet, diripere cepit, nec tamen necessariis bellis, in quae regni divitias profundere potuillet, im plicitus fuit. Vallingli: ιιι o. anno regii: Henr. 4. Plus igitur peccavit, qu in Richardus,& tamen Minores fures penduntur, Majores In triumphis feruntur. Sumtus faciebat Richarsus pauld liberalius ritqui Regem se meminerat, Sc iuvenili impetu ferebatur, qui cum tem l ore deferbuillet, aut automate principum lupprimi dem melius demutari debui llet potius quam tanta cum injuria vindicari. Prodigum non 8si' Vant iura Dominio rerum suarum, sed curatorem insanienti animo ad ijciunt,qui tam diu in medium consulat,donec is rerum tuarum curam cum partimonia gerere discat.
In Quod leges ιη sius capιte ct pectore esse diceret, id quod Calo qορ
que obiicit Ioseph: lib. ly. .int ιq: c. a. Qui minus, quam Pontifex. c. tra posuit de conc: ρrab. ct Eccl. cu infimit: aut Imperator leges in scrinio se condere dicit, I.omnιum. C. e testam: legem animatam se hominibus' terra constituens. .Nον. iεs. iu sin: Speculat. de fer: 3. t dctu ι ι. i. cc j'i'na'. Ostendimus. Regem non elle, qui legum civilium in sua Republ: Dominus non sit aut arbiter. Nec enim partamenta eo tempore vim condendarum legum ad se traxerant, sed trahere conabantur, quoru*conatibus,in iabsilium Regiae Majestatis, obvii ire, de jus suum, m*'joribus per manus traditum & acceptum, sartum tectum sibi reservare,
omni jure poterat Richardus, imo ad id ex ossicio Regis oblieatur, S sedeterius imperium relinqueret posteris, quain ipse a Maloribus accopi llet. I . Quod leges in Partamento ut vi acceptare negaret , id est, qdd subditorum imperio regiam Majestatem subiicere nollet. Sup tipienim est, qui leges ferre potest, cum legam virtus sit nolentem coge ς Legum igitur condendarum potestatem aiscribere subditis,quid est,m si imp rium ijsdem in manus tradere. Si Monarchiam detraherem do minatum paucorum. Nihil igitur ab Antecessorum factis alienusti se' cit Richardus, quando exemplo Henrici III. de Eduardi I. partamen torum decreta contra plac tum suum perlata, legum loco, haberi, di i illis constringi,pati non potuit. . Is. si ριroo by Corale
94쪽
ranni notas refertur,si ambulatorios princeps malit constituere magi it Latus, quam perpetuos. TyrannicE igitur Tiberius,qui tempus hono rem capellendi contraxit,quod perpetuitate superbire magistratus ani
mad Vercii Iet. Tac. 2. Amia ι. T3 rannice Claudius, qui vetuit magistratus, Vercente anno, cum legationem anere in provincia, ne magistratumum continuatione tempus reddendarum rationum eluderetur. Dion.
in Claud. Tyrannicὸ Romani, qui brevissimo tempore & Dictaturam α Centuram circumscripserunt,ut quibus potestatis non poterat, Iem PQ ι modus poneretur. Caeterum Richardus nihil potuit facere mitius Tyrannicum. Nam & tibi consuluit,ne magistratum aliquem longitudὶ ne temporis insolescentem,in caput suum enutriret, de Reipubliu L pluribus aditum ad publica ossicia & lucrosia apneriret, &praefectis pingue icendi Ebonis subditorum occasionem praescinderet. 6. M od raeter nobiles ct cives, alijs quoque in conventibia 2 Us pix ' Ur Hιcu st cum daret. Itane Romani indigne & Tyrannic , Numam dc Tarquiti um peregrinos,non tantum m primum civitatis locum, sed& . sedem regiam receperunt. & improbE Harmodij consilio usi sunt in dei cribendis legibus Graecorum. Josephus dominabatur toti AEgypto, ubi Peregrinus erat, Daniel apud Nabuch donosorem, Esther & Mardochaeus apud Asuerum. Cali mirus M. Polonorum rex etiam Judaeos inter intimos Senatores asscripsit, & Johannes Albertus habebat in delitiis Callimachum Italum. Cromer. ib. 1ο. Nemo tamen ex hoc in peregrinum quempiam impenso favore, Tyrannidis quenquam arguere
audeat,cum aliud sit peregrinos in contemtum de odium civium omnia admi mitiare ad deprimenda commoda inquilinorum, ut Carolus Andegaventis in Sicilia, Mammeluci in AEgypto, Franciscus Delphinus in Scotia quod ad Tyrannidem quam propό accedit:aliud peregrinis quoque Reipubl: fores prorsus non obterare, sivὸ propter bene merita digni tint, quorum ratio in Republ: habeatur, live propter ingeniorum . bonitatem & excellentiam artium, plurimum Reipubl: videntur auxia
II. Jeculatores aleret, qui populi dicta bi referrent. Sollicitus fuit Rex de vita & salute, cui insidias locari non ignorabat. Leges ve- --δε ro tu illi ignoscunt, qui quocunque modo se salvum praestare voluerit. speculatores verbeniittere nulla prolubet religio, quos licet in publicis L a negotiis Diuiti reo by Corale
95쪽
negotiis improbent imperatores. I. r .i C. de accusat. propter perici it ira, quod innocentiae inde creatur, tan en. in inuatis Rebui p: adhucliodie pr.viniis cori lucuntur. & Darius & Hieronymus Syraculatam Rex licet a Tyrannide vehementer alieni,eorum opera animos dc ter mones subd torum explorarunt. Quod igitur Richardus cicta subditorum perheculatores sublegerit,Tyrannicum non est . modb ex nud lulorum delatione instar valentis I Dp: in notos luxta & ignotOS, nocen
tes & innocentes, sine dii crimine non saevierit, quod ipsi quidem i'
it. ' Quod tribretum exegisset ab Ecclesiasticis. Nimirum, ut Manu lComnentis Imp poterat se jure divino tueri, quia, ut ait Ambros Iri' burtim Caesaru est. petenta non negatur, &Hugo de S. Victore: possessiones a Regia potestate ita elongari possunt,quinserat s p xlarerit stnecesilas, I istu ipsa potest vi debeat patrocinium , ct illis ipse ν finis it beant in nece litate obsiequium. Sed non ea mens, non is animus Ricbat do, qui ad expeditionem extraordinariam in Hiberniam abIccles exigebat, quod &a prista memoria in Anglia, & in universa Christia
Dorum ditione conferre obligati erant, ut in tract. de Γxempl.Curi :
num. . pluribus probavimus. Garolus M. ad regalis numinis expeditio nem,etiam angarias & parangarias ab Ecclesiis exegit: Ottol. δ: Dd ricus i. quod drum Saxonico nomine dicunt: Franciscus I. subsidi'um imperavit Clericis, cum exhaustum esset aerarium continuis belli contra Carolum V. Imb licentius grassatus est Hemicus IV. inber temporalia Clericorum,ac parum abfuit . quin ad exemplum Nicepho ri, possessionibus eos prorsus multaret, quod etiam auditum erat exose Henrici V. Unde Archiepiscopus Cantuare timens, ne minas in esse inim deduceret, cogitationes eius alid sibi avertendas putavit, eoque fine non destitit audacem de magna moliturum animum ad repetes
gum bellum Gallicum, cum magna Christiani populi pernitie, p.
pellere. Utorie - Iest. Quod non pateretur,ut sibi obloquerentur proteret, nimirum Vel νμ- bis objurgatoriis, quem admodum Dux Glocestren sis, nimis pro impi rici, facere consueverat . quem idcirco fratres quoque reprehendebad 3 quod immodestius, quam subditum deceret. Regi sese opponeret. Nam& Ptolomaeus Aristomenem praeceptorem,& Alexander M. Clitum tmedio sustulerunt, quod acrius, quam ipsos decuisIet & quidem non si ne ignominiae publicae suspitione,Reges suos increpassent. Richasdsi autem tantum judicio ostendit, se Regem esse,&jurgia subdi torum p 'consiliis audite noluit. a.. Dissiligod by Cooste
96쪽
uiam. Quomodo line consen us Consenserant pro eres in bellum, &consequenter in sumtus bellicos . quia bellum sine sumtu expediri ne quit. Fac autem si ire coii sensi abductos thetauros. Atqui abducebat, tui non in Raudem , sed in lalutem Reipubl: S in ijs, quae vergunt adcommoda Reipubliconsilium Regis, quantumvis privatum ,reprehendi non potest.
tuit sutilias ob ijci ad evincendam Tyranni lem. Arguti vi in itio is qsarere, non esse prιmipum,sed A lνocatorum,dicebat Mauritius Elector,cum Carolus V. aequi vocationem captaret in duabus voculis Quin etiam,
quod Romam scri plerat sophisticE, Jc pontifici imponere voluerit, ex eo articulo ipsi laudi verti debuit, quo accusabatur nimium tribuisse pontifici. Non enim nimium tribuit, qui callide illudit. 21. Quodnaraoseph M ajuramenta a siubditu exigeret, est cogeret jurare in leges nondum visis sicut Claudius edicta sua proponere sole Bat tam exiliter & obseure scriptas, ut, cum accuratε legi non possent, facilius in eas peccaretur. At 'uae sunt illae leges, in quas nondum vi fas coacti fuerant jurare subditi ξ quaenam illa iuramenta Sophistica 8 Evidentem enim oportet esse probationem contra Regem, pro quo semper praelum itur. Et cuina ex subditis nocuisset dementia Remis,nisi sibi ipsi, si se salvum fore putast et iis juramentis, a quorum observatione excusati potitiisent reddi subditi, propter solam ignorantiam. Impupe enim ignora in cujus potestate non est, ut sciat. a3. Quod auerei vitru ct bona subditorum esse in sua manu. Regiὸ. quia si paterfamilias olim bona & vitas liberorum atq; adeo etiam uxorum habuit in sua manu pro quo jure reducendo multa disputat Bod inr i . de magis Regi competit jus vitae & necis in suos subditos. Nam
si Regi non competit, competere autem alicui in Republi debet irram competeret, cum in Regno solus rex rerum &jurium Majestatisi potiatur Adeo plerumque accusetur Richardus quod regiam pol statem integram tibi contra affectatas injurias procerum vindicare &reservare nisus fuerit, quemadmodum & Bucherius invehitur in Henricum a. Gallum, quod dixerit: Metu clerus, metu popuIm. Quantli justius idem torqueret argumentum suum contra Carolum M. & Ludovvi- cum Pirem, quia tam populum, quam clerum, ita suum putarunt, ut de ijs non dubitaverint testamentis cavere dc dis inere, quod de re aliena
ipsis nunquam licuisset. L 3 . . a . Quod
97쪽
CApuet IV. DI se RIMEN TYRANNI
34- Quod centra chartam Magnum, juberatfines ρνgnare cum Μ μbiu in casibin, qui nis Monomachia, decidι non posera i t. De Monomachi nihil obiicitur, quam de charta magna permittit, sed, quod hanc itutus inire juvenes contra senes. Coegit certE nemiuem, ted livit fortunam expetiri, qui vellent. Non igitur ipse peccavit contra chartam M/Spλιquae vetat praecipitare Senes in duellum contra juvenes. led ipsi Mono
machΙ, qui cum luis viribus tantum tribuerint, nec Dares reformidaIty Vires Entelli , per conniventiam Regis, manus conferre malueIudis
quam hone itis pacis conditionibus acquiescere. Et qWis est ex omni bus Regibus,qui post natam chartam Magnam vel de Forresta, D di eius Articulos observarit ad unguem Θ Multi saepe utramque ab Og 'runt, quibus supplicando obviam iverunt proceres, quod N hic iacet debuillent, nec dubium , quin mobilem juvenis animum facit , i. quamcunque partem 1 oluillent, flexissent. 21. Quod, c m negaret Camellar ι iusibι commissum sigillam Regidare, Rex concesionι 3ravathm suum Hlyιm api resisset. Neque ςMφCancellarius legi legem dare poterat, a. manus ligare, quippe cum si 'gillum haberet non ad suum, sed ad regis arbitrium adhibendum. Sed 'tor quippe erat Cancellarius non Imperator consilium dare potcs ζ1
jussiim perferre non poterat. Jullus quippe , senatu non expectὸypti sed consilium. 2s. Quod archiepiscopum Cantuariensiem et Iset in exilium liae cos Conspiratio scilicet contra regiam Majestatem satis cause non est ἀν-υ--. exilium indicendum,cum satis fuisset ad supplicium capitis inferend*t Conspiratio autem multis indici js deprehensa patebat. tu quod A .R'delio fratri contra Regem perpetud patrocinaretur, quod seditioni principum concionibus urgeret & justam diceret, quod veniam l Hη maiestatis fratri convicto indulgendam. publicis literis , Rege expiς 'si flet, in quo Rex se subdolε supplantatum sero deprehendebat. Fac λο tem Archiepiscopum sine causa ivisse in exilium,an privata injuria pg'blua regis caede vindicari statim debuit,imprimis cum damnu non ἰm mineret, nisi reparabile. Anselmus, milhelmo Ruffo,Thoma, Peck tus ab Henrico in exilium actus,& post reditum, connivente ad Nisi mum. ut Videtur, Rege, in ipsi templo Cantuariensi miserὸ trucidat. est:nec tamen eb audaciae progrella erat ambitio popularis ,ut quam φ adjuta ope externa, & exumata flabellis Romanorum pontificum, sit 'tra Chri itii in Domini exurgere, & quam imposuerat, coronam det δ' uere auderet.Sed, ii quid peccatum 1 rege ellet, Domino tanquam sup ς'
98쪽
mo Regum vindici,ulciscendum reliquerunt: ipsi se bditos meminerant , & sine sacrilegio excutere non posse, quem Dominus dominorum, se institutum, placidὶ ferret. LI. Quod archiep fouem damnasset, indicta eius. Evidentia iacti non indiget clamore accusantis vel defendentis, imprimis, quando impendet metu seditionis Nam si in publicum concilium produxi llet reum, qui & lingua pollebat, & gratia valebat apud populum & causam fovebat plausibilem, libertatis amico pallio obductam, facit E imprudeli vulgo glaucoma ob oculos objecisi et,& vel injustissimae causae i pect
eum obtendit et praetextum, quemadmodum S EIIexuis omnium animos in se convertit,& colloquio Reginae callidὶ submovebatur,ne sui inmitu & memoria praeteritae conversationis, & morum corporisque elegantia, & flexamini loquela, animum ejus , sententia deflecteret,&veniam peccati,cum periarii e totius Cumae, Impetraret. 2 . Quod Archiepistopι--Gessorι don set, moito In leges Regusurare': Quidnam in hoc articulo peccavit Rex,an quod bona Archiepiscopi in iuccessorem trastulerit,an quod in leges suas adegerit successorem Cui potuisset propter conlurationis conscientiam auferre vitam, qui non potuerit bona 8 Bona vero caduca aut indigno ablata, cum iam vindicata ellent fisco, an non potuit transferre, in quem voluerit Z Aut
quid id peccati est: Magistratum & subditum non acceptare, nisi juratum in leges t Justini amis exigit juramentum ab omnibus judicibus, dc
Romani non linebat iniuratum magi stratum in provincia versari, prae-
ter paucos dies. Salo quippejuraminio, ait Symmachus, Imbtι prιncipes tutisunt, & magi liratus obligantur ad obedientiam & diligentiam. Hi sunt articuli, jum his quinq; aliis, qui ad Ecesesiam spectant,ob . , ad a. quos Angli aut carunt Richardum II. Quis jam principum vivit adeo rem abἀν- circumspectus,adeb perfectus, & populi observans, quem non trans- ---m versum rapiat, vel necessitas,vel pertinacia subditorum,vel humana imbecillita sin in unum aliquem ex his scopulis praecipitem serat. Nullus regum in Anglia inde a primordiis ilhelmi Conquaestoris habenas ta feliciter moderatus est , cusnon aut paria, aut pene dicam , majora im-I ingi crimina possint, si omnes eorum actiones ad limam revocare Ve-imus. & a i calculos ossicii regii. Absit autem uno stylo propterea Omnes Reges perfodiendos putemus, δc ad ordinem Ty rim tioru rediga mus,ac si privilegia Regum perdantur male utendo Cum Tiridates videret Corbolonem , res Neronis, quamvis mali principis, benE & teliciter gerentem, O qiram Mn eryin, ιn qu It, quam mal pr ιξώ.Dιon. ιες o Ita
99쪽
τε C pur IV. Diseni MEN TYRANNIdam praesecti unius necem, septem millia innocentum civium & hospi-
tu:n crudeliter trucidari juberet. Rufin. M . 2. c.18. Niceph. lib. u. p. Theodor. lib.s. c. l . nec tamen Ambrosius, dum ipsum, ut loquitur Otto
Frisingensi b. b. hist. cap. . at inibiu Ecclesia sequ/strarit, simile Mit imperio, aut subditis ab ejus jurisdictione sese subtrahendi anum S licentiam dedit, quod nec Gregorius .astirmare ausus fuit iuEρ' ad Henr. Effc. Met. licet exemplum Ambrosi pro potestate pontifici
inconsiderate aiserat, ut in tri aωpo t. pontis cap. ult. ostendimus. Annos Severus judicatus fuit necellarius princeps, licet saepὰ peccaret Conis S C tum quo cavebatur: Non licere imperatori, incon uirosenatu,stccio Senatorem. Et Imperatorem qstidem ,si Senatori mortem afferret , η Dcujus opera ad eam uteretur,liberν ipsorum hostes ReipublJuturos. Xiphii ex Dron. Spart. in Ser. Itaque nec caedes Senatorum, quam Joseph. thant q. c. . maximξ exprobrat Cajo,susticiens Tyranidis constitutae test, monium praebet,quia hostis unius ordinis aut unius civitatis, aut unius Personae, nondum est hostis totius Reipubl. nisi cum Caligula incipiuuniverso populo unam optare cervicem, ut uno impetu abscindique at, aut Senatui edicat, se neque civem neque princιpem amplius co quam fore, Sueton. in Calig. cap. 3I.qub spectabant etiam vota Neronis, se vivo gestientis videre terrarum orbem conflagrantem, cum jam se reum incensae urbis laetantibus oculis hausisIet. Sueton. Omnia
enim machinari in perniciem Reipubl. & rapere omnia in situm commodum, id demum est Tyrannum este, Sc qui sic vivit, abdicari potest, Mon qui in unam atqne alteram personam saevit, imprimis si saeviendi justam causam habeat, ut de Henrico III. Gallor. de Richardo ILA
a. Secundo loco vitio dabatur Richardo, quod prodigaliter th seseros regios dilaret, ct bona feudalia concederet ix ignis. Idem Lud vulco X L exprobrarunt Galli, & per rebellionem , quam susceptam
videri volebant pour Ie bien publie, contra eum insurgebant. Ad δεν inquit Ganguin. DLIO. cap. . ubi haec narrat,se,rs est male errantium cau rio, ut boni publici vela inen sua nequitia pretendant Johari. Parvus, in sapim citata orat. ultimam hanc secit notam Tyrannidis cujus convincere laborat Aurelianum Ducem. Suetonius exprobrat Cajo. quod pro eduliis, quae tota urbe venirent, statum certumque exegerit. m Ca g. c. M. Zouimus cum collegi sset omnia vitia,quibus verisimiliter poterat, onerare Constantiniam M. tandem objicit etiam Chrysargyrum, tanquam
ab avaro principe ex prostibulis, scortationibus, aliisque steteribus
100쪽
xT PRA v I PUNGI pis exigi lolitum, quod refutant Evagr. lib. I. cap. 41. Niceph, ltib. Iθ. cap. 2. quia quem Zosimus ipse praeter modum liberalem & magnificum praedicat, qui verisimile est, eum aded in contraria versum ad tantas serdes prae avaritia descendis. Exegerunt tamen id genus vectigal multichristiani Imperatores, usque dum Anastatas illud edicto tolleret. Evagri cap. 3'. Niceph. cap. . c. nec tamen propterea a populo Christi ano. vel deserti sunt, vel armis impediti, nec Basilium Porphyrogenetum quisquam pro Tyranno habet, livi alleleligio subditorum dona gravaret. Zonar. in Bast nec Justinianum, caetera quidem bonum, sed ad extremum haereticum, &1ae verissimum tributorum novorum ex storem. Quin imb cum impatiens onerum populus Constantinopolitanus perseditionem Hypatium dixi stet Imperatorem. Tantum abest, ut Justinianus justo populi, tanquam supremi iudicis siui, furori cedendum putaverit, ut rebellionem potius caede non tantum Hypatij, qui se palliis fuerat purpura circumdari illegitima, sed Si quadringinta millium civium vindicaverit. Diac. de Zonar. in Iustin. Quod si Bellarminos hic arbiter accerseretur, annon ex eventu justam colligeret suisse Iustiniani vindictam, injustam populi rebellionem. Is nim in alco se confirmavit: hi cum Core, Dathan de Abiron, interie-
eunt. Margareta, Norvvegiae, Sueciae&Daniae regina aded subditasbi regna cridulio exhausit, ut non tantum in singulos focos florenum, sed dc in conjugia marcam Stokholmensem, dc in singulas caudas ju- mentorum certum numerum imperaret, Joh. Maga . lib. al. c. I9. Nec tamen Dani eam imperio exuere ausi furit, perinde ut Christiernum, L . Star. Dan. de abdic. Christ. aut ut Ungari Matthiam Corvinum deseruerunt. Bonfin. Dee. . Itb. . in pr. Anglia nunquam gravius quassata fuit exactionibus, quam sub Henrico. III. & V. dc Eduardo III. qui perpetuis bellis thesauros regios dissiparant, nec tamen subditi ad rebellionem, tanquam ad equum claudi confugerunt, quia nondum didicerant naturales principes contemnere , felicitate eorum deterriti. . Vespasiani avaritiam excusat ipse Sueton. quia exhaustam accipiebat Rempubl. quam negabat stare posse, nisi magna pecuniae vis in parato esset. Suet. in Ues'. g. rg. Cur igitur non de Richard. II. & Henrie. VI: excusarent sebditi. cum uterque reguum susciperet longis Sc sumtuosis bellis ad paupertatem redactum: nec tamen vel bella continuare poterant, vel magistratibus salaria, benὸ meritis praemia largiri sacris tributis non illatis, ut ait sustin. cap . a sane di . I.9. Quod igitur inctetauris dilapidatis non inveniebant, unde sumere poterant, nisi a