Henningi Arnisei ... Opera politica omnia duobus tomis distincta. Quorum tractatus aversa pagina indicat Henningi Arnisaei ... De autoritate principum in populum semper inviolabili seu quod nulla ex causa subditis contra legitimum principem arma move

발행: 1635년

분량: 130페이지

출처: archive.org

분류:

111쪽

RT PRAVI PRINcryrs. s mo Regum vindici, ulciscendum reliquerunt: ipsi se subditos meminerunt, de sine sacrilegio excutere non posse, quem Dominus dominorum,. se in stitutum, placide ferret. I. Quod Archieps M.n damnasset, indicta caus. Evidentia facti non indiget clamore accusantis vel defendentis, imprimis, quando impendet metu seditionis Nam si in publicum concilium produxillet reum,qui & lingua pollebat,& gratia valebat apud populum & causam fovebat plausibilem, libertatis amico pallio obductasta, facit E imprudeli vulgo glaucoma ob oculos obiecisset. 6c vel injusti silinae caulae spectatum obtendisset praetextum, quemadmodum S Essextus omnium animos in se convertit,& colloquio Reginae callide submovebatur, ne sui indit tu dc memoria praeteritae conversationis, & morum corporisque elegantia, 6c flexamini loquela, animum ejus, sententia deflecteret,& eniam peccati,cum pernate totius Curiae,impetraret. χt. Quod Archιepisicopi bona sim cessera dina et, niοιtὸ in leges Regis jurare : Quidnam in hoc articulo peccavit Rex,an quod bona Archiepiscopi iniuccessorem trastulerat, an quod in leges suas adegerit succellorem Z Cui potuisset propter conjurationis conscientiam auferre vitam, qui non potuerit bona 8 Bona vero caduca aut indigno ablata, cum tam vindicata eslent fi ico, an non potuit transferre, in quem voluerit Z Aut

quid id peccati est: Magistratum & subditum non acceptare, nisi juratum in seges t Justini alius exigit juramentum ab omnibus judicibus, dc

Romani non linebat iniuratum magi stratum in provincia versari, praeter paucos dies. Solo quippeis amento, ait Symmachus, Inclyti principes

ratisunt, Ac magi litatus obligantur ad obedientiam S diligenxi h.-Hi sunt articuli, junctis quinq; aliis, qui ad Ecclesiam l pectant, b Disis, ad h. Ros Angli abricarunt Richardum II. Quis jam principum vix ri ad ed rem abἀν-ςyxcumspectus, adeo perfectus, S populi observans, quem non trans- -- ' Versum rapiat, vel necessitas,vel pertinacia subditorum,vel liuina naimbecillitas, de in unum aliquem ex his scopulis praecipitem ferat. Nullus regum in Anglia inde a primordiis Wilhelmi Conquaestoris habenas ta feliciter moderatus est , cui non aut paria, aut . pene dicam , majora im pingi criona possint, si omnes eorum actiones ad limam revocare velimus. & a i calculos ossicii regii. Ab sit autem uno stylo propterea O- indes Reges perfodiendos putemus, δc ad ordinem Tyrm noru rediga inus,ac si privilegia Regum perdantur mala utendo Cum Tiridates videret Corbolonem , res Neronis, quamvis mali principis, benE S reli- οῖergerentem, O quam bonus ser νω, ιnquit, qram malι prιηcvu.D1on.Lε

112쪽

8r C Ap ur IV. DI se RIMEN TYRANNI Ita&nos,DEi providentia,nacti malum principem, quem,cum mutarect excutere nefas sit, ferre cogamur, malum imperium non debemus. male obediendo ulcisci, aut peccatum regis, noliris peccatis punire,sed patienter ferendo, iram DEI, qui nos meritur ostro persequitur, emollire, & meliorem patiendo promereri rectorem ab eo,qui corda regum sua gubernat manu,& reges dispeniat pro meritis populorum. Quia verbin Tyrannum, quippe cui Da i juisu obligati non sumus,sDεε senim no obligat ad illegitima, injusta,& inhonesta si exurgat Respubles usque iniquis opprestionibus pro sui conservation e se opponat, non peccat, nec sacrilegium committit, diligenter ab initio tenenda est el- - sentia A definitio Tyranni, quem nescio, an hodierni Politici rectedc ex arte definiant, dum eum per notas describunt, petitas quidem , po steriori& proinde essentiam ipsam Tyranni non exprimentes, sed nec sufficientes nec uno ordine ab omnibus proponi solitas. Bariolus in tr.de Drann. decem affert, ex quibus praecipuas facit, quando diis ii inter cives alit, quando subditos depauperat, de in eorum fortuna. λ corpora saevit. Claudianus de bella Gildon. has proponit:

Instat terribilis viro, morientibuι bares,

Virginibus raptor, thalamis obscenus adalter. Divitibvis dies, ct nox metuenda maritis. Quisquis vel locuples , putiora veι conjete ne tin.

Crimine pulsatur DI', si crimina desunt. Accitin conviνa perit. Et pa4lb post.

Si quisquam vultu praesentia damnet, Liberiins gemat, dapibuι crudelis in ipsis Emicat ad nutum stracto mucrone m fieri Item de o. cons Honori a Sors ista Drannis, Cοηνendi, invideant cIaris, fortesq, Irucideηt, Muniti gladiu νiνant, septis venenis, Ancipites habitent arces , trepidilh minentur. Haec& multa id genus congregant, Bodiae. I. de Republ. e. . &ex eo Al thus .c. 14. Polit. Tholosan. b. de Republ. c. I l. Antimachia vellus in praset lib. 1. θ lib. 3. theor. II. Lipso. de ReyxbI.c s.Johan. Maria I: a.dererore 'Inst. c. Gail. obserν. i.η. . Iacob Middendoris in Theol. Iurid. st Polit. qq q ιε. Henric Stephan. inreg. ct Vr. Cal. in Sphari ciνit. lib. f. cap.ro maremund . ab Erenbde Reg. subsid. ct onem subd.c. N. n.sa. ct 33. Gregor. Richi. Os axιεm. Petit II. ct ex eε Hoenon, ul. Potit. ν. a. nu. f. ad n I,

Versia

113쪽

Verum si hae notae simul sumtae constituum Tyrannum, non aliter de Tyranno philosophandum est, atq; de Republ. Platon is,aut opti- ιM II. Ino viro Aristotelis aut oratoreCiceronis, aut ArchitectoVitruvij.Nam sicut ideae horum quidem depingi pollunt, res ipsa verbin natura nota invenitur, tam propter imperfectionem humanam, quam propter in certam vicissitudinem omnia turbantis sortunae: Ita nec perfectus Momnibus iis numeris absolutus Tyrannus per rerum seriem subsistere potest, quia tot mala tum seipsa mutub, tum subjectum , quod in umbrant, destrueren t. Fingitur enim Tyrannus quasi acropolis malorum,& summum malum seipsium destruere dicunt philosophi. Si vero separatim luimae notae vel ungulae constituant Tyrannum, vel quaeda simul coacervatae, prout Antimachiav. praecipuas colligit ex Bariolo, quotus qui'; principum Reipubl. praeerit, cui non jure possis secundum hanc opinionem nomen Tyranni inducere. Pharaonem,Saulem, Achab umex hac ratione Tyrannos facit Hoenon. d. id c9. n.34. quibus tamen nec Moses, nec Samuel, nec Elias unquam vim jusserunt , subditis inferri, vel con lilia agitari,quo pacto sceptra e manibus male administrantium possent excutere, ad quod subditos ex decreto ejusdem n. . . obligari dicuntur Pharao oppressit peregrinos, sive incolas,& jam longi temporis lapsu, legitimos cives effectos,quodTyrannicum eme non negamus, sed sicut una prava actio non iacit hominem absolutὸ pravum & vitiosum, nec una severa punitio in justi Judicis. seu una bona actio, constituita- gentem extra omne opprobrium,aut facit absolute bonum. Ita Tyran nica actio, aut vi tium privatum, non susticit ad inducendam Tyrannidem, ideoque Moses non petebat coronam Pharaonis, sed dimissionem populi & tutam fugam. Potest enim quis peccare in uno. caetera probus

elle. Quis enim proditoriam in subditos saevitiam non refert inter Ty rannidis signa 3 At hac arte oppressit David Uriam,quod nescio an non seisD aequE grave peccatum sit, atque Achabi. Uterque enim subdito injuria num. mortem intulit, at David proditione injuriam auxit,lc uxorem eripuit, cum Achab non eriperet, nisi veniam. Quo jure igitur Achab ex hoc facto Tyrannus magis, si negotium religionis negotio Reipubl. sepa res ovadi t, quam David λ Impilis fuit Saul, de ut supta ex Cypriano dixi,

rnnua Vran vice deliquit : Rex tamen , etiam cum sacerdotes trucidaret, A Davidem injuria persequeretur, nec non Unctus Domini ab ipso Samuele,&Davide, habetur& dicitur. Nam dum quadringenti, a Saule oppressi, i. Sam. aa. confugiunt ad Davidem,quo argumen go inis elicitHcenon. d. s.f. n. s. quod voluerint Sauli resisterer Cus

M igitur

114쪽

ss C ApuT IV. Dis ni MEN TYRANN rigitur recipiunt se in regionem Moabitarum, SI abeunt in voluntarium exi. ivin. I inbu Abimelech Pontifex jure potuisset partes Davidisse qai& conjurare contra Regem, cur ita te excusat expostillanti regi, qauinei civerit inimicitias elle inter Regem de Davi dem, tanquam generum Rem s. Alia; sibi nihil rei futurum fui ite cum domo Ilai. Confiis It

quidem ad Da i 1em universu populus I. 'ara it. 2. ut ipsurn regem ιγlutem dc reducant, sed non , niti poli quam Saul fatis concellerat. Se quantur eunde π exules, quotq mi ad ipsum profugerant, it non contra Saulem, verum c mitia Nabalem. Coiatra Saule ver , nec Da vid, nec viri eiu unquam manas levarunt, nedum, ut proceribus, qeo Hoenon. Ephoros, novo & insolito ossicio, constituit restis Corycae. i& sub paena perduellionis ad res stendum regi degeneri obligat ea cui incumbat. Nec enim iure fi lij excidit statim filius. si quid committintcontra reverentiam parentibus debitam : nec honorem matrisfamilia perdit uxor, si sit bibula, si alijs obnoxia viti js, quae vinculum matrissio mi non attingunt: nec haeres ab haereditate repellitur, si non persolya' statim fidei commissum codicillis relictum, ex voluntate defuncti. IIi nec Rex uno impetu degenerat in Tyrannum , aut perdit Otrine tui potestatem legitimam, si non praest ex amullim ad utilitatem omnistaei ut confitetur ipse Gerson Inrr.. f. de aufer. Papae cons. I . pura. I. Op xit Iicet parp. 6 Alphab. ob. it.L. cous . immodestriis paullim de hoc nego;i'

loquatur, principem occidi poste statuens, , sub sitis, si eos manifes ξ& cum obstulatione, injuria dc de fulto persequatur. Iulianus talem

praestabat Christianis: Euintamen Nagian Z. orat a. in Iul. vocat omni uni prudentissimum optimum Reipubl: administratorem, nec alia erat .s Marcellino credimus quippe, qui tam caram & commendat 'sibi habebat Rempubl. ut per ejus salutem iurabet: Ita Disa sit 8

Ita bine habeant cives imperii. August in Psam. ir . etiam obedientur eidem praecipit, nec vult detractari illius imperium, si intra te inpipolitiae te contineat, cap. Imperator. ir. q. t. perinde ut s. Ambrobus, Mait: Iulianus Imperator, qua inris riset Apollata, hab/iar sitib st Chri sit x in; itites, quibus cum duebat, producite aciem pro defensione R 1νu I. obci ebant: Cum autem diceret eis, productIe arma in Ch istianos, tunc GF sebant Imperium caeli non terrae dq; exemplo Davidis, et Sam.r'. qui licet peregrini Regis subditiis non es let, sed stab eius patrocinio tantum vi veret, securus ab insiclijs Saulis, tamen evocatus ad bellum, detrect si non ausus fuit. ne tum quidem , cum ducendum es et in patriam, Hobedientem Incolam Deus occulto consilio liberavit, ne qua sub pyx

textu Diuiligod by Cooste

115쪽

textu clientelae cogeretur populo Dei aut legitimo suo Regi arma inferre.

Et haec doctrina nova non est, sed primis Ecclesiae incunabulisper manus traducta, ut ex Ignat. in Epist. ad Antioch.Just. Mart. in orat. ad Anton. Piu/n. Tertuli. ad Scap I. c. a. oe de Ido L c. a. ex Hieron. ad Tit. 3.

super icru : a mons illos principibus oporcsta. Dbditosus : Ambros August. Athan. Hilar supra demonstravimus,& nequis neces Irtati magis, qtiam 'virtuti aut voluntati SS. patrum hanc patientiam imputet, cum Bellar-mino,qui indit p. contra Larci. illud Nazianzeni exorat i. iussuL Lach - 1nassias speresse Christianis contra persecutisnes liliani, sic interpretatur, Eae Δ' Υqqasi Iulianus ijs nihil reliquum secerit seu quasi vires Tyrannide sua pr./αυρνί- . omnes praesciderit, quibus alias ips contra Apollatam 3: impium impe- HAE 'Iatorem, uti fas fuisset,adeat Greg Ir.Tholol. l. 26. de Res .c.γ v. Io. Barciat. I. b. de regn. ι ao. 9 de potesti Papae. c. 7. 28. Caspar. Ulen berg. in lib qui in- siribita 1: Grares 2justae cause. causo 2. Vincet.instas insectarior.pag. Iost. Blacvodae. in Ap Lpro Regib. c. so. γ tib a. de conjunct. Imp. ct religio. II id dring. in Apol. Restar. a n. a '. t fh adn. 267: qui pluribus argumentis deducunt , vires Ecclesiae non tantum subImperio Juliani non defuit Ie, sed & multo ante sussicientibus copiis, ad dejiciendum a solio Impera- ' . tores, Christianos instructos mille. Nam sua artate jam his verbis audet Tertullianus multitudinem Christianorum efferre: Si hostes exerIos, non tantum rιndices occultos agere vellemus, de get nobis Ris numerorum 2 copiarum. Plures nimirum Maurι, o Marcomanni, is 1 Partha, vel quantaeconque unitu tamen loci, ct suorum fuit gentes, quam potiis ombuὶ Externi sumus, O νestra Omata implevimus, urbes, insulas , castella, municipia, conciliabula, castra ipsa, tri&u, decurias, palatia, Senarum, δε- ram. Sola νο bis reliquιmus rempla. Cui bello non idonei, non promti fuissenus, etiam impares copιis . qui tam libonter trucidamur, si non apud istam disitstlinam magis occιdi luerer, quam Occidere ρ Imo quid opus erat copiis de armis, s imus Catis bejus, aut Iacobus Clemens huic negotio su flectit tὶ An iaon tam promptum fuisset quantumvis paucis in caput Imperatoris conjurare atque Garnelio cum asseclis in pernitiem regis Angli. Nec enim Christianis magis destitisset animus quam Saevolae,cum multi mi litum, qui ex errore thus adoleverant impost uris Juliani deceptri per regiam discurrentes, non tantum manus,sed totum corpus ad igi em offerrent ut igne polluti alio igne repurgarent Rr.Theodor.Lἐ.c. 7. Reprimebant autem manus, & occasioni cum Davide renuntiabant , quia, ut Berialiardus ait Epist. Iro. non ignorabant, ubi I gif N a δεηι Dissilired by Cc oste

116쪽

rum animis invaluerat praeposterum dogma, quod princeps haerericu , qui alios vel exemplo, vel praecepto ad haeresin pertrahere vellet,non sit tolerandus, ut docet Bellarm. lib. s. de sum. Ponto....' arg. p. & quod pro vincia haec cui, vis fraterculorum aut popularium dari possit, M tot Bucher. Nam sicut is, qui ad ignem congesto pulveri supponendum iub ornatus erat in Anglia, sperebat cum fumo lubvolare statim incalum,

ad exemplum Eliae, persualus ab ijs qui hac spe animare solent juveat'

Iem audaciam, si fides habenda libro Delphu excusio de processu. qaut rit. con urare Folent parricidab principum: Aut qui inter Aphotalmosi Ozdoctrinae Sc hos habent: Fideles haeretico non olligari, ideah ιιιιIeqsemit bet rasallum ct sub iιum,veneno aut q uacuns ratione,posse principem c Medio tostero ct hoc facinore mererι beatitudinem aeternam, in ipse mmtη 3sbi, de imperio Papae, qui claudere po est iorsum o aperire, expectani/η Antora. Arnat d. in ρhilipp. in δε ιt. Paul. Florentus in coroq. uit. Ad de stud ijs Jesuit. abstrusi sanguin. est ri Onsti. Joachim Uphnusia Syri Jefuiι. Palq in Catech. eluit Ita E contrario SS. patres re sinceri Christi, ni, Core, Dathan, dc Abiron quos vivos terra ab rpserat,ob oculos tibi ponebant, veriti , ne parem sibi accerserent calamitatem, si minimum divinae orAinationi se oppo luillent. Gregorius M. totidem v erbis lux patientiae hanc rationem reddit, quando per tot annos Longobas inrum incurius se toleratos scribit, quod prae timore Dei innali. vi mους se commiscere voluerit tib T. Eyist. t. o lib. H. Epist. M. Nec aliter γspicandum est de caeteris, qui religionem Christianam, sub impiis Im'

peratoribus, constanti fide profitebantur, imprimis cum tanto numq'ro essent, ut omnes fere mortales Deorum euitu relicto, Christia ic mgent; sie com fuisse , jam ante Constantini imperium scripserit Ma xi minus. Euheb: libr. 9. ca'. 9. Quid si etiam vire, defuissent ecquid tam excordes fuisse Christianos milite, putabimus, ut, si Ecclesiς pompria suo sanguine propagari licith de meritori E potu ille credidissent, nodaliqua fortitudinis & militiae Christianae rudimentum dare ausi se erint, & improbuli principis caput, quamvis cum praesenti vitae lux

periculo, invadere, quemadmodum nostro tempore, plastquam disti Plina ea desiit, qua, ut ipse Francisc. Romulus, sive mavelis Bellarminus in rei' U. ad Apolog. Cathol. pro Navarr. confitetur, potius ad martyrium siubeundum Erisicopi, quam ad princistes eaercendos parati esse jubebad

tur, pasissim, atque proh dolor, quotidiὸ fieri experimur. Abstinuerun putem manum, Deum, suae ordinationis vindicem reveriti, quia qu m

117쪽

tore tutus e it sanctusque. Legitima autem potestas ita peccatis non amittItur, quae potes a- Grammtem non attingunt. Licet enim Henricus I lx rex AngL adulteriis Scscortationibus regium splenitorem improbe commacularet, nec Obscu- λι---rξ in eo puniretur, in quo peccaverat licet in uxoribus abdicandis ni- Henr. 1.mis facilis esset, & libidini ιuae magis quam dignitati consuleret licet praeter modum in eos, qui suae libidini adversabantur, isc qui caput Ecclesitae quod novum & insolens Pontificiis videbatur ipsum agnos eretergi ver labantur grasi aretur: Non tamen 1 Belle r. inhia Ducu Nort-fosci Sc Paulo Jovio in Imag. Henr 3 monitrum hominis, pessimus morin talium, & Tyrannorum omnium maximus proclamari debuit, praeci- pu , cum Reipubl. bene de caetero praefuerit, Carolo V. non minus, quam Francisco I. qui tum temporis de Imperio Europae certabant, terrori,&etiamnum hodie inter praecipuos Reges,& regni conservatores

a subditis colatur. Et quid non imputant osores Elisabethae. hujus filiae, propter Mariae, Scotorum reginae, dc Comitis Eilexit caedem, pro- κυ,-.pter leveriora decreta in eos, qui Majestatis rei apud Anglos habentur, quod summum imperium in Ecclesia regibus competere non posse,pe tinaciter disputando, animos subditorum ab obedientia debita distrahunt& abalienant. Lavall. in hist. hares Elzing. in Mararch. de Mar. Scol. Laborabat Henricus i V. suspitioni Stisqtiibusdam, ut& Lotharius Imperator,& Ludovvicus Pius impens E favebat ludit hae uxori. ut Riehardus II. Anglus sponsae. Nec tamen satis probabiliter ex amore juvenili. quo spontain Gallicam ardebat,qui brevi, cum tempore deferbuisset,animum a Republ.alienum &ad Gallos nimis propensum, praesumserunt Angli: Froflard: lib. . adsv. nec Ludooicus Pius Regali ornatu propter nimium uxoris favorem justξ spoliatus fuit ab Episcoepis:

Thegan. m Luri νν. nec Lotharnis ex albo regum a Nicolao Pontifice meri id deletur, propterea, quod uxori concubinam superinducere videretur. c. ult. a. q. i. Et de Henrico IV. rectE Philippus: libr. . . Chron. Ouanquam ex νitin quibusdam laboravit lainen ρ Opterea a Pontifice, ut

Tyrannin excommunicari,ct consequenteramperis exui non deburi, quod re

Sigeberi.Gemblacensin Catal.dicit se respondisse Epistolae Hildebrandi ad Herm Metens Episi. scripta in potestatu Regra calumna am. Vincent. in Spec .lib. I s. c. ι .ejus verba refert: Nιmirum ut y lce omnIum d/xerim,

hac Hia novita, ne dicam baresis nec dum λ mundo emersierat, ut Sacer deisus um, qui dicit Regi apostata, ct regηare Iaci: Dpocritam propter peccata

118쪽

popuIF, doleant populum, quod malis Regibus nullam debeant subjectunt', olicet ei a ramentum fides ita infecerint, nullam tamen debeant f italem,

nec perjuri dica tur,qui ι ontra Regenis inserinicimὲ, qui Regi parsicrit, uexcommunicato habeatur,qui contra Rgemfeceri , a noxa in ma=t .

xij abjolvatur. De Cajo nepote Marii dicit Plutarch. in Mar. Nen uἰς- rabat notabili alio ritι , nisi quod pueros amaret. Si Uem de Rege liceat dicere, si injuriam alicui ex subditis inferat, si matrimonii sui vas nenservet sincerum , si aures serat adulatorum vocibus nimis apertas, d

prae venandi studio innocentiam periclitari sub injultitia patiatar,ri jam si graviter peccet, ic Deo de peccato sit redditurus rationem, tamen nisi libidinosas manus extendat in totam Rempubl: & ire populi tοἰα

interitum omnia mactrinetur, Tyrannus nondum dici poteli, si Fiestate, tanquam illegitima, abigi. O- Perfector. ι vi quidem i. vii ιλλι esse dicit Augustin: centr:Adm: c an iv pccc t=ri με, peccata, nec ivinus arduueti,distinguere pecci ιτ, a,isori , potestate, S adulterium Regis detestari, potestate vero venerari:iata men ut diligenter faciamus, rei,de qua agimus, natura exigit: Sicut edia alia sunt deli istac reu.alia viilitu, Menand: lib. i. de re mil: Lin militi,M J C. de te=mil: quaeCastrensia peccata vocat Vopiscus, in A .ret ita aliter ς cat Rex qua Rex, aliter qua homo, Vitia enim distin quuntur, ut virtu tes. Nec enim quaevis virtutes cuivis competunt, nec ijsdem perficitat laudatur servus aut uxor, aut maritus & Doininus,ut docet Arist. l. 'Iit: c. uli: Nec omne , quae vulgb enarrari solent de ad Regis complemen' tum requiri, virtutes, Iustat M: Polo 1i: Prithoib. 1 c. r. Iiocrae: in NicGI Lii ἰini. cta. Polit: Castellan . de Osfret Iob. Mar: a. de ιυλια reg. Gregor. I. libr. r. 9. Io. 2.abellentia Regis, ut regis, profluunt, ut eleganter is di

Augustin' tu es Ecclos iusti: as. q. . cum maximam partem a pzix xqquovis homine exigantur, ted virtus , quae nihil aliud est, quam pexi

stio rei cuiusque ex eodem haurienda eit rerum ordine in quo rei lybconsistit. Si rex igitur est Monarcha. ad totius salutem, Rempubh i in inistrans:Tyrannus ex opposito erit, Monarcha, qui omnia reserat λ destructionem totius re sua commoda privata, quo animo Caliῖβ' unam cervicem populo Rom: optabat, qud uno i mi pollet amputax; Suet in Cariet c. so. Q ieri etiam palam de conditione suorum tem p 'rorum solebat. quod nullis calamitatibus publicis in i ii rentur atqβς

subinde exercitii uin caedes famem pestilentiam, incendia. hiatum ali quem terrae optabat: I .ca'. I. Exercitus quoque integros, qui piissipoli excellum Augasti seditionem moverant, contrucidandi coniis im

119쪽

inierat L p. senatui se neque ci em, neque principem amplius fore edixerat. Proposuerat quoque Antium, deinde Alexandriani commigrare, in tarento pi ius ut i utque ordinis electissimo quoque. c. δ'. Nec longius abfuit Nero, cum urbem incenderet, alioque te translaturum sedes suasmiamaretur, Victon Ner. de quo serebatur verius:

Qt anquam sueto n. alium praetextum adducit, quod ostensus suerit deformitate veterum aedificiorum de angustiis flexurisque vicorum c. 8.Cardan . rao Nero. Vitel. ius, cimi in an bulareti pier civium a semiciditori in cadavera , reliquis nares obturantibus, ne foetore laederentur, nihil dixit luavius o. ere, quam civem occisum. Suet. in Vit. Quid hoc aliud est, quam interitu populi J. Reipubl. animum pascere, dc cura paterna, quae regi incumbit, ediametro ad Tymnia idem recedere 'Propterea vera in Tyrannidem delinit AGH .. I alit. c. io. quod sit Imyerιum summo in unius in Aa es ct meliores ad Glutem ρν iratam a nou T anni. pubiumn,elulque mentem accurate assecutus est Averth tract. 3.polis eX destructione reipubl. Tyranni naturam tantum aestimans. Tiro mas in comm. ad d. c. Io. ad hunc mocum reddidit: Drannis est nullis seu Uaιtηs legibin incorrigibiis prinιipatu sim liuos se metiarum, propter bonum Jum,non propter bσnum subditorum. Principatum ponit loco generis loco disterentiae, Incorrigibilitarem, pro materia, AEquales ct meliores,pro fi ne ad ρrινatum commodum ct in detrimen tu in saltu is publice. In qua definitione redundat verbum: In arrietibile, quod ipse interpretatur: Ma Ium in tua n-tur,t,ita ut e lis narurae repugnet verti in melius. Nam pr*' γ-hrio vitas Tyrari ni in fine includitur, & disserentia brinarum vel malarum arer Hs rerum pubi non aliunde, quam 1 fine. petenda est, ut in Potit. lib. c. r. s ostendimus. Immerito enim Barcia ius lib. 4. de re v. c. t o. reprehendit Brutum,quod Tyrannum per vitiarinponat regi. Nam licet non quae

vis vitia constituant& siegre etenta Rege Tyrannum, tamen Tyrannus rege non differt, ni si fine, ut paul , post dicemus. Rex est, dicente Atlis nio, non qui dominat r,sed qui rectξ agit. E contrario ab hac rectitudine deficiens, abit in viam Tyranni. Nec moramur. quod obiicit Barct: si probitas non confert regnum: sid sui cesso: Ita nec vitium follit idem.

cit regem sed tanquam legitimus modus acquirendi. conseri potesta tem legitim E, quasi sui cessbr abutatur non obstante teqitima succes

sione vel elepone, Tyrannus evadit. Duplex enim est Tyrannus, i

120쪽

marcha emis

qui, licet legitime & bono titulo auspicetur imperium , malε tamen utendo illud convertit in Tyrannidem, quia potestates de imperia distinguuntur non aliter, nisi ex fine,quem cum sibi praefixum habeat Tyrannus privatum, adeoque malum. consequens est, ut ipse quoque m lus sit, & . recta regis virtute degener. Optimξ vero notat Thomas, quod aliis in mentem non venit, haec verba: Nudis 'bjacens Iegιbκι, quae reddidit Giphanius d. c. ro. Sine pre

voca tene, non constituere partem desinitionis, seu notam essentialem Tyrannidis, pro qua eam accipiunt Giphan di Scaput. ad. d. c. D. Lud vulc. Valent. iv Epit. Onι us lib. .PH. Thololan. 6. de Repvbi. c. II. mia ΙΟ, Smitius & lola. Buden. lib. 1. de Rep. sus. c. . sed circumscribere tan' tum genus, ut intelligatur aequalis potestas Regis & Tyranni, quia, di cente Thoma, propterea dicit Aristo t. Tyrannum dc Rege melle contraria, quiasicut tu regno principatur tinis secundtim voluntatem suam Oratione ordinata ad ut1Istatem jubduorum. Sic in Tyrannide principatηrnn flecundum rotuntatemfuam,sidfecundtim uti Iitatem Πινatam. Specie ferι una ac licentia ima par est Tyranno ct ντι, inquit Sen I. de Clem. c. H.

dc ipse Aristot verum Regem , regibus secundum legem distinguit egeo, quod verus Rex gubernat, se uti dum νο Iuntatem suam, 3. Pol t. c. II. seu manu tua, ut loquitur Pompon. in l. a. de orig. Iur. alter autem

secundum praescripta legum. Thomas enim Morus in sua Republ: potius vult caulas committi decidendas arbitrio boni principiq, quam judieio legum di Absit verbeum Tyrannidem in sua Republ: efformare voluisse putemus. Quod igitur est de essentia omnis Monarchiae, non debet pro nota singulati Tyranni venditam, sed sicut Tyrannus commune no men Monarchae participat, ita communem ejusdem participat essentiam,quae consistit in imperio summo sine provocatione. Hoc vero limitatur in Tyranno per adjunctum vitium ex pravo fine, scilicet studio commodi privati depromtum. Ex quo sequitur necellarib, Tyrannum esse pessimum, Ac perco sequens non posse dominari, nisi melioribus aut aequalibus, quia pejor

creatura Tyranno non datur. Cumque contra naturam rerum sit, ut

meliores subij ciantur deterioribus, meri id colligit Aristot: omnem Tyrannidem este violentam, quod vocabulum Lipsius I. 6. c. s. male pro ducit ad genus,tanquam partem. tum quia posterius est natura Tyrannidi proinde in definitione non assumendum , tum quia pertinet ad eo Lum Prurioram classem, quae non reciprocantur, quia multa existunx regii Dis tred by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION