장음표시 사용
11쪽
doetis minimi aestimaretur. Item es ita habere potest cognosci cum maXim ex eo, quod verborum contextu ab Hercheris Cobsetis aliis spissa coniecturarum turba est brutus Floren-
p. 227-254. III. Philologorum operan artem grram lati eri in pertinentia. ASAer, G. De Longi sophista usu grammatico Particula l. Diff. ratisi. 873. - Bernii Bern hardy, G. Wissenschasiliche Synta de gri ecbigehen prache. Beri. 829. - Π.-D. Blati, b r.: Grammati des neutestamentlichen riochi sch, 4. Aia flage. Besorgivon A. Debrunner Gottingen 1913 - 1'. Croeneri Guil. Memoria Graeca Herculanensis Lips. 1903. - u Mesnil, dolf Grammatica, quam Lucianus in scriptis suis secutus est ratio cum antiquorum Atticorum ratione comparatur. Programin tot 1867. - FritSch, os .: Der praehgebrauch de pri echis chen Romanschristestellers Heliodor undsei Verhalini gum Attigismus. Progr. Rad0 I. 190 I. I. 1902. Icr. 4 me; eu, Griochische Spraehiel re u Schulendi si 8753
Κ.-B., Κ G. Et hi ea R. Auffiihrlisthe Grammati d. griech. Sprache I. 3. Aufl. bpsorgi von Fr Blati l Bd Hannove 1190 2 Bd. 1892. l. Τeil 3. Aufl. bes. oni Gerth, 1 Bd. 898. 2. Bd 904. Lob. Lobech, Chr. Aug. Phrynichi eclogae nominum etc. Lips. 1820. - Munn,Εwald Ueber de Sprach gubrauch de Xenophon EpheSius. Progr. Kal Aersi autern 1896. - Mays. M a dwinci Grammati dergriecti Papyri auster Ptolemaei geli Lips. 1906. Meisterii. Me ister. hans, ari Grammati de altischen Inschriste 3. Aufi Beri. 1900. Nachan. Nachmanson, Ernst: aut uno Formen de Magnetischen In selli isten Uppsala 903 cf. praef. sub n. p. 333). - Rud. R a d Eum ait eu L. Neutestamen ilicho Grammatili. - Rud Dem. Di m ori r iri Phalori qui dicitur de locutione libellus reo L. Mai. macher Lips. 90l. - olide, Luc. Roh de Ermin: ober Lucians Schris Λουκιος ' θυος Leipgig 1869. - Schm id, illi selm Der Atticismus cf. praef. sub fin. p. 333.)- elimidi, Jos Schmidi, Guit.: De Flavii Josephi locutione observationes criticae. Flecheisens Jahrb. Suppl. XX l894 p. 341-550. - Schw. Schweiger Eduard Grammatili de Pergameniselle Inschrinen Beri 18i8. - Sex. S e cura e , Η:Der prach gebrauch de Roman schriftstelleis Achilles Tatius. Diss Karts-ruli 1899. - Sopholites. . Aci Greeli exicon of the roman and bygantine eriods. Ne Yor 1888. - hos Thesaurus linguae Graecae ab H Stephano constructus edd. . et L. in dors. - eitch, W. Greeli verbs irregula an defective. 4. d. x for 1879. - ilhe. Gotti. Cluvi Novi Τρstamenti philologica Lexicon Graeco-latinum in libros . . auctore C. L. . Grim m. d. V. Lips. 1903. - in. Winor G. B. Grammatili des neutestamenti ichen prachidionis. 7. Auflage Leipgig 867. - . . . . iners Grammatili des neu t. praehidioms . . Aufl. besorgi vo P. . Schmied et Gottingen 1894. Cetera suo loco citantur. Si glis F et ii eo die es Florentinum et Thebanum significavimus Asteriscus ' adhaeret eis locis, qui immerito novissimo editore immutati sunt crucem astiximus eis, qui sine ulla dubitatione sunt corrigendi. Ubi clausulas tractavimus, Si sumus tabula quam eibges p. 48lέ congessit atque non solum quoties clausula de qua re est, compurea in universum sed etiam quot in libro et avo viderit Helbges indicavimus.
12쪽
tinas octiones qui nccuratius examinaverit, facit intell0get saepius quidem corrigendum esse illum codicem, non tamen tot locis, quot faetum est ab editoribus aut ab aliis propositum. Id quidem certo certius potest dici rationes, quas viri docti huius aetatis sunt in grossi, utpote salsus plane esse ρiciendas, quam rem alia amplius exponere mihi est in animo. Qua cum ita sint, de totius narrationis composition item diffisum esse memoriae Florentina vi est, quod commemorem.
Atque postquam anno p. C. n. 1898 repertus est codse The- Ianus, qui appellatur saeculo VII et VIII p. C. n. conscriptus, non es mirum primum ditorum communi opinioni in universum accessisse Etenim cum nonnullis octavi libri do quo solo agitur') locis fragmunium Thebanum, nonnullis aliis codex Florentinus pleniorem verborum praebeat conteXtum putabat Wilchen toxium in tugrum neutra memoria Servatum eS80, immo utrumque codicem narrationsem continere a nescio quo redactore in angustum coactam. Inde peritissimus ille papyrorum editor est ausus reficere, quantum potuit, teX tum
eius octavi libri partis, qua duobus tradita est codicibus. Praeterea idem vir doctus commendavit cf. pag. 252ὶ qua
via coeperat, eadem totam portustrare fabulam, sperans fore ut contingeret ut aliis locis item rucognosceretur manus redactoris. At brevi post, quam comm sentariolum de palimpsesto hebano conscriptum Wilchon publici iuris fecerat, alterum fragmentum in lucem est protractum papyrum dico Caranitanam, saeculi I p. C. n. qua tribus columnis quarti libri particulam pra0bs ). Et dedom annis post fortuna favit Charitoni tertium, nam altera papyrus sauciali II vel III p. C. n. 0- tecta est Oxyrhynchi altorius libri columnas duas continens' ').' Cum singulas res optime exposuerit lichen, qui conferendus os in Arch. ii Papyrusliunde I 1901 p. 227 sqq. sat est memorare novum illud fragmentum brevi post quam repertum est, miser Sorte deperditum pertinere inde ab Hercher pag. 148, 9 φησι Διοvυσιος usque ad pag. 149, 31 αι εας ηυυσε ιυ et ab ag 151 l3 Epi1οκράτης, cui verbo nonnulla antecudunt a codice F magis recedentia cf. infra pag. 36 sq. usque ad pag. 152, 2 εὐπλου. ' Cf. Fayvinoowns and lisi Papyri y . Grenfelt, .inunt, G. Hogarth. Lond. 900. r. 1 pag. 4-82. Quae papyrus exhibet verba inde a 22, πλεοJvgvim usque ad 74, 27 πωλησα pertinentia multis lacunis interruptia.' ' Cf. ho Oxyrhynchus Papyri Pari VJΙ ed. S. Hunt Londo 1910. Nr. 10li pag. l43-146. Incipit ha0 papyrus voce id plo preg. 3l, l
13쪽
momoriae Florentinae Etsi non defuerunt, qui non adstipularentur Wilchenio'), tamen post eum nemo diligentius inquisivit, qua rati intercederet inter codices Florentinum et Τhobanum. Quae quaesti cum plurimum valeat non solum in diiudicanda memoria sed etiam in illustrando stilo Charitonis, quid om mihi proposui illos duos codices inter se comparare, codicum discrimina perpendere, quid bona frugis modo ex huius modo sex illius depromi queat memoria, quantum fieri potest, exponere. Quo in opere consciendo magnum cepi fructum ex indice verborum Charitoneorum accuratissimo, quem ipse congessi. Accedit, quod magna feci lucra cum e Schmidii culeborrimo libro, qui inscriptus est: Der Atticismus in seinen Haupt- vertretern vo Dionys on alitiarnati bis aes en Keiton Philostratus' soli. Stutigar 188 ff., tum e Radermachori, cui nomen est: Neutestamenilicho Grammatili Das Oriechiselides euenaestament im Zusam menti animit de Vollisspi ache 'Τubingen 19 11. Neque praetermittam dissertationem a Stephan Helbgos D clausulis Charitonuis' diss Monast. 19113 conscriptam, quum hic illic in rerum mearum usum contuli. Tractatio. Prima discr0pantia quae occurrit est haec:
Utra v0rborum collocatio sit onuina, non facile diiudicatur in propterea quod utriusque collocationis umori apte cadunt do
ed. Herch. atque finitur voco tristαeto pag. 32, 18 omissis verbis quae sunt inter ' φωυγὶ pag. 31, 20 et ἁλλα l, 32 posita. Quid de papyrorum
memoria sentiamus, nostrae commentationi occasione data inseruimus; at amplius de ea ro alio tempore dicemus.
' Innumero eorum, qui Wilchenio obstabant, imprimis nominandus est datricus de Wilamowitg-Moellendorsr, qui summa cum sagacitate recta adumbravit paucis verbis in Goeti Gol. Ang. 163 1901 p. 32-34. Ρost hunc dubitabat de illius sintsentia . Schmi in Burg annal.
Vol. 108 1902 pag. 276 atque Ualderini p. 22, qui tamen Florentini
eodicis memoriam minoris facit Haeret inter dubia' cf. . 253.
14쪽
Particulam και a Florentino omissam optime quadrare ad loci ententiam nemo negabit. Accedit quod multis aliis locis idem usus deprehenditur, quem satis novimus e Novi Testamenti scriptis s. l. - D. 442, 12 p. 56. Nonnullos iuvat apponere locos quibus viri docti iniuste offenderunt: ' 17 13
Thebani odicis clausula a nobis hoc loco prolata rarior est
disertis verbis affirmem elocutionem stilum, alia saepius magis valere in textibus recensendis quam numeros. Itaque maxime cavendum est, ne numerorum gratia memori mutetur aut lectio minus probabilis
imitatus est. Jah. 4 πευιου Cobet probans particulam conservat dicens Charitonem Thucydidis locum non intellexisse. Si respexisset Luc. Nigr. 5 καὶ λως u κρου υκεet: πιυoae somn. 13 0θε αυῖρῖθες οὐθε ελευ- γερο ouθε επιυοω talequid ille non commendasset cf. etiam Luc.
Hercherus non est laudandus qui est secutus scribentem UTO OGυσα, quo verbo noster nusquam usus est. Immo adhibet Charito
in tali re verbum sinorvtευει cs. 7, 14. 18, 10 43, 2 l. 65, 8. 19 66 l. 106,5.122, 24. 136, 1. Praeterea notio mente agitandi, cogitandi multo melius cum Callirhoes moribus congruit quam notio suspicandi. Item accipiendum est verbum εαυοει in Polyb. IXI, 7 προς ους Ουο εαυοησαντες χι ἶσα αveto θαλi tu et in Luciani locis modo citatis nec non in Charitonis 132, 16 a Cobet emendato. πίυοι 43, 1 similem notionem praebet. β Nec aliter res se habet in 73, 17 καθ ις η καὶ ου σωμαῖος απιιμενος αυτου. f. ap. Fay II έ6. Edd. Britannici . I iv pro καὶ
15쪽
gnosci Charitonem particulam και persaepe adhibuisse, ut aliquid eminentius faceret '). Respicientibus tandem nobis locum 93. επε τοινυυ ,γρισω και Καλλιρρη παρει αt, iam non erit dubium, quin frecta viderit f. p. 253. Quibus expositis videamus quae recta sit orthographia heroines nominis codicis Florentini scriba Chaereae uxori passim geminam ahebani contra atque papyrorum librarii' simplicem attribuerunt litteram . Non deesse viros criticos qui alteram expungendam putarent haud ignoro, tamen testimonia e titulis temporum posteriorum attulit hucusquo nemo δ'). Atque habemus re vera duos titulos aetatis imperatorum Romanorum, qui rectam servaverunt formam, cf. I. s. XIV 1727 ot' Substantiva abstracta articulo saepius carent, cuius rei exempla attulit S. IV 65. y Nomina in numero plurali posita haud raro abiecerunt articulumes. 6, 25. 20 l9. 32, 4. 75, 28 150, 6 cf. etiam S. IV 65). Quae cum ita sint loci eiusdem generis non sunt mutandi cf. 46, 29 uam φίλω καὶ ΟυγγευQv,
16쪽
2007. ij. Accedit quod complurium auctorum eorundem teru-porum codices optimi simplicem exaraverunt caninam' ). Cum ex eis evadat, ut recta sit scriptura Καλλιρρη, quae ubiquo restituenda est obstantibus Uilchenio' Helbgestoque y in
nostra commentatione breviorem formam semper invenis scrip
ulu Τh 12 16 Iam praetulerat verbum compositum ερσυ y p. 219, quem sequi non dubito collatis locis 103, 20 137, 10. 138, 17 152, 17. Verba ε αρχης δρ), quae in codice li servata invenis, cuin recipienda sunt, quippe quae commode quadrent ad loci sententiam. Dionysius enim, qui maximo Callirhoes studio ardet, avide avet audire res gestas omnes ab ultimo initio repetitas. Simili modo de Chauro p. 139 8 dicitur in παvet λορ Dic
διητησατο nam Callirhous magni interest Scire, qua re geS- serit Chaereas. At multo aptior est locus 153 l, ubi Charito p0pulum cupidissimum audiendi omnia singula, quae acciderunt, Chaereae eiusque uxori, dicentsem facit haec: εἴωτων ε αVω-
- Quorum in societatem venit nummus iam a utim anno in ἡMSthol. I p. 239 citatus, quom hodie invenis in Catalogue os Greeli Coin s. The Seleucid ings of Syria edite by R. S. Poole. Lond. I 878 p. 41, r. 73. Saepissime in epigrammatibus eadem comparet scripturre. λη Cf. Dion Hal. Antiqv. 47. 62 Apollod bibl. p. 82, 25. 32, 9. 10. 17. 22, 147, 2 et Pediusim. p. 257 6 ubi agne passim c0ntracodd. auctoritatem gemellam edidit p. ausan. VI 2l, 1. 3. 4. 5, VIII 24 9. 10, s. - Aeschin epist. X 3. 4. 5, ubi rerumcodd. BV sequi debuit f. Fuhrium l. e. λη CL Arch. s. sp I 240, 1 o pag. 253 sq. quo p. 3 clausularum respectu gemellam defensam es Se it feram iam refutaverant Fuli et uouscherHl. c. De locutione et O pHὶ cf. S. II 238. 'si Eri oporae protium adscribere duo ad illum locum, quae notatu videntur esse digna Imprimis est illustranda verbi notio, qua lapsus est Augustus Gasda 38. Etenim inust nostro loco verbo paermi a Vis rogandi non interrogandi. andem notio noni potes invenire in . . et LXX l. scriptis f. hos vol. ΙΙ p. 2081 D Removenda est et ultera Uasdae dubitatio, qui putet formum port&με ἡ sciolo liquo interpolatam esse φ. scriptoribus, qui usi sunt sermone volgari orationem indireotam, quae vocatur, saepissimo evitatam esse scimus, quod idem cadit non solum in Atticissas Rad 130 sed etiam in Charitonem. Est igitur non mirum stiam id, quod ab aliquo rogatur, non in directa
17쪽
337 De Charitonis codice Thebano. 9 ε αρςαι, παντα γ sta λετε, μηρε παραλιπMN. Etiam ampliorem formam παυτα breviori ταυτα praeferam, quod illa multo facilius in breviorem potuit abire quam haec in ampliorem.' 148, 25 lv εκε um de se καρρω civ κε V m dii et o αφφ
Considerantibus nobis Dionysium, quamquam brevi ante a rege Persarum certior est factus sibi Callirhoen in perpetuum ereptam esse, tamen sibi constitisse eo ipso momento temporis, quo id audivit, hebana lectio magis arridet quam Florentina, nam particula verba λ ἐκειV03 τω καipti significantius premuntur quam ρε. Eadem vis inest illi particulae 36, 13. ' 72, 30. 73107, 14 atque conferendus est S IV 55l. Ceteroquin in codice δη saepius cum e permutatum est e. g. 4 20 15 ubiar verum vidit conferri potest 19, 23 septi παVI GI . . . neque praetermittam ' 32 9, quo loco codicis ο α δε in ρα δη corrigendum eSSe apparet ex O. Ρ. II 12.
Florentini cod. verba per se sana esse nemo negabis. amen
qua in codice li tradita sunt cum Charitonis stilo magis convenire statim videbimus. De adverbio μαλισzα, quod deest in cod. , octo iudicavit K 250. Conferam cum nostro loco 111, p. αλιο et ρε κυυητεσιοις εζα petua χαρεις 'in Accodit quod Thebani clausula τρουν σι εζα ρεeto U 1 6, 7'l. VIII:57j ' melior est quam Florentini παιδεια εξαιρετο 8, 3 9'l. VIII 34i' 'in.
18쪽
vo F κακε uces ah I2l 24 Optativus ταραχθειν quomodo explicandus esset nemo dixit neque quisquam dicere potest, cum Florentini verba sine dubio corrupta sint. Quod cum sentiret, obesus haud inops proposuit scribendum esse ταραθει δ'), quod acciper non dubitarem nisi praesto osset hebani codicis auxilium: Settet 1η ταραχri. Quae verba re vera e Charitonis fluxisse calum mihi quidem ex eo apparet, quod item es construitur in eod. Florentini altero
a veteribus scriptoribus and0m constructionum hic illic ossρ admissam cs Bernii 399. O. Hermanni opusc. Vol. I p. 275 sqq. Κr. 54 12, 33. Quid Num nostrum est, quae apud auctores
PriScorum temporum raro, verum in communi, quae Oeatur. dialecto saepius occurrisse constas, e textibus coniectura eicere Minime. Praeterea satis compertum habemus in sermon Volgari antiquiorum optativum magis magisque evanuisse quod idem proprium est sermonis Charitonei' ). ostrem notatu dignum existimo utroque loco a in citato xstare oristi coni hinctivum quam an dona observationem scit ad i. c. in
' Participium cum particulo Ina coniungi cuius rei e nostro duo Ter exempla ob. VIII 302. novimus e . . scriptis f. l. - D. 425 3 p. 246. Post pronomen t a Beckio adieetivum e. g. γεVVαιος vel uspεῖος frustra esse desideratum testis est codex h. η' Ceteroquin Charito forma iv i. e. εα nusquam est usus immo Rem per V inveni scriptum. - Εiusdem constructionis exempla Scriptoribus temporum inferiorum attulerunt S. I 244 et cf. Du Mesnil 223 IV 5. I.-D. p. 13. ad 162. Itaque restituenda est codicum memoria in A. . ' 108, 1 ε - τευηται, quem ad locum L Nab. Mnemos n. s. 1 329 et Sex. 35. Cuius sit, de qua infra amplius agendum erit L ng. 351, 55, unum exemplum afferre milii liceat. st mos apud veteres scriptores. iit in nuntiatis relativis a tempore historico pendentibus optativum adhibeant cf. r. 54 T. Charito contra pag. 'al, 28 scripsi sie 'o πλῆμος συκ εἶχε B et: ροα ε ab r. in πρα ειε depravatum). Idem usu notus
19쪽
titulis. His expositis neque accedere opinioni lichenii putantis scriba culpae attribuendum esse coniunctivum ταραχθῆl
Atque altorum est breviter absolvendum. Coniecerat rectehr. 5τω, quod scribae neglegentia perisse in codicus demonstratur memoria Thebana. Α ουτως legimus scriptum sequente consona ut aliis sex locis in codice F cf. 49,5 86,11 89 8, 93, 16. 94 19. 128, 16 Cuius usus cum exempla exstent in titulis os Nachm. 1123 in papyris Cr. 142. ays. 24 sq. . in codicibus cf. r. l. c. .-B. I 296 sq.), non est, quod ad schο-lasticas regulas scribamus det m. taque t 91 19 suetis: retinendum erat ' i. 148, 29. ἀκουσα λή ζω veto li4- ακούσας ' ξ iis σκ to 'Ἀ
Etsi concedondum est a Charitone verbum ἀκουει multo Saepius cum accusativo construi quam cum genetivo - ut in N. T scriptis ci Rad 98 δ' - tamen nostro loco secundum ea sum solum rectum esse apparet ex eo, quod omnibus eis locis quibus verbum ἀκουει coniunctum est cum plurali λοτοι, idem verbum constructum invenis cum genetivo non cum accusativo 'Mi.
Τhebani cod. lectionum longe anteponondam sessu Florentini doct. Hethges p. 82 diserto exposuit nam novae lectionis
in At aliis 6 locis obetae invenis cf. 51, 18 99 6.107. 14.114, 28. 118 28 149, 20. Restat, ut affirmem in ausa bis obetae ante consonam 95, 8145, 14 semel ante vocalem 150, 22 me vidisse Verum lenior forma multo praevalet 17 i ut in scriptis L . S. b, 28 b. η' Accusativum Sura a genetivum 20ie inveni. '' Iis quae exposuimus non repugnat 2 30 uueto ZY eth λοτο - ακουσας. Atque f. 22 1l. 53, 21 85, 1 b.
20쪽
Cum aliquautum gravitatis insit hoc loco usui nominis proprii Callirhoes, verborum collocatio, quam praebet codex F, sane genuina est. Ceteroquin iam vetere scriptores V particulum sic posuerunt s. ΚΟ Ι 245 δ). Λ καὶ particulam male omisit codex , qua de re conseras, quod supra pag. 335 dictum est 149, 2 cffσα τα ευγρια πασαν τα ευ- J-
Hic unicus est totius fabulae locus, quo exstat adiectivum utra χαγος, aliis contra 11 ἀδυυαzος invenis scriptum. Quid Num Thobani lectio ex Charitonis fluxit manu Minime. Immo vitium est natum ex antecedente ἐουγαμ. ηv. Notum est illud adiectivum et sermone comicorum excepto Menandro), Oratorum, heophrasti, aliorum cs Passow-Cr. 372, 4 sq. yy). At substantivo μηχανια utitur noster bis f. 51, 10 et 73, 27. Itaque adiectivum lan χαυος utpote rarius adhibitum sine ulla dubitatione defendendum est neque debui haerere 4 253.