장음표시 사용
31쪽
extrema narration revorentiae ii Callirho adversus o adhibita salsam sibi induit persuasionem nec non se amari quod an)naodo a Callirho opinatur. Qua omnia Dionysium X suo iudicasse ingenio, ut significat et Charito consulto ut cogitatione. 130suit optativum, quo modo in universum perraro est usus β). Postquam vidimus in componendis rebus memoriam Florentinam multo superiorum ess Thebana, restiit ut disputemus de singulis quibusdam qua attinent ad auctoris sermonem. Imprimis respiciendum os verbum V cv σκε V, quod
119, 13 comparet, spatio brevi intermisso iterari os 149 143, cuius usus complura in nostra tabula xistunt xompla' 'i. Quid γNonne scriba qui minus diligentor scribobas, tacillimo
deberet haerere evadit ex eo, quod in memoria Thebana totam epistolae inscriptionem recitatam invenis nostro ergo loco rem eandem esses equidem putaverim, etsi concendendum est alterum supplementum αυ τα et αβη11αet cum serioris Graecitatis rationibus non pugnare. Quod non putasset IV 4b, si respexisset Charitonis 46, 18 sq. λεγε υτ τα
δ' Rocto otium W 245 praetulit optativum. βῆ Charito istum modum non plus quam 55 0 admisit, utque optativus obliquus, qui dicitur, ter tantum comparet semel regitur coniunctione 5et cf. 48, I 3, semel . nostro loco 149, 20 , semel tu 10, 24, iste quo loco ceteroquin a doctissimo S neglecto in P.M. R. Ε vol. III p. 2l69,63 - frustra dubitabat r, qui praef. IV coniunctivum flagitavit. Nil est mutandum, quamquam liis fere 2 locis V cum coniunctivo copulatur. Simili modo semel optativum praetulit . E. 384, 2 qui quattuor aliis coniunctivum posuit cf. Mann 29. - Εx Luciani scriptis collegit exempli nonnulla Du Mesnil . 8. - Opiativum modum apud auctores, qui inde ab Aristotelis temporibus vixerunt magis magisque intercidisse cf. Schmidi, os. 405 et a sermone Olgari plane repudiatum esse satis constat cf. supra p. 338, 2 et Rad 133J. 3 eque praetermittam in . . scriptis v nullo loco in uua libris etiam et et Q - cum optativo coniunctum inveniri f. l. -D.
β' Quam rem brevibus illustrare opera erit pretium cum uiuIti viri docti in a Gnderint. iusdem verborum a bundantine, quum imprimis Herodotus adhibuit cf. Grundmann p. 21 et Radevmilcher Goeli. Gel. Ang. 899, p. 718 sq.), vestigia existunt apud alios scriptoreAveteres. E. g. conseras initium libelli, qui sub Xenophontis nomino circum
32쪽
fac iam in aliquo codicis h0bani exemplo defuisse illa, ut
'ρζατο quid si veri similius quam eum, qui deind0 attigerit
illud nuntiati monstriani tantopere claudicans emendare studuisse Primum sustulit asyndeton scribendo καzεχωυ δ' pro κατειχευ. Deinde cum καὶ particula ferri nequiret, enuntiati initium mutavit in ἐπὶ πολυ δε ρουου. ortium verbo αυα-τ v 0σκε v β' obluctum addidit quo illud vix potest carere.
ita sint, et nostro idem concedendum esse negabit nemo VituperanduΗ est r. qui talia se suo immutavit saepius: ' 13, 1 legimus in codice
del. hr quod probatur obet VIII 2683. ' 54, 18 ρε εται - πολιtης Dre' vογος ευδο ου καὶ γαρ κεivo et τεvoc Eudodo stir dei ευδο- οv. Multo magis depravatur locus a Nab. 212 sq. f. etiam 39, 31 sq:135 15-173. δ' De illis vorbis s. upra p. 347, 42 nostrae commentationis. β' R0iscit, 240 formam temporis praesentis καzεχωV, quae non e88 et Graeca. amen respiciendum estis posterioribus tempora haudita prudenter adhibita esse ut a veteribus. Doct. Rad de ea re pag. 24 disseruit haec : Ob man aberius claran ut in allensiille sola arse Disserengse gwischen sinem Imperfeci, oris oder Perfeci, einem Coniuncti v Imperati odor Infiniti des oris oder Praesens annunelimen, magis ac demetustandrae Sprach in enor Zei gwelset has erscheinen. μCui et participium adnum orandum osse consentaneum est. Quid 2 Num recte correxerunt viri critici locos 'IT 28 παρατιvoμεvη Abr. r.) 39,17
de Polybi ΙΙ37,9. IV 7, 4. XXIIII 4, 2.
β' Δυατειυιοσκι scriptum invenitur, sed talia nimis trita possumus mittere. Praeterea cf. 240, 1.
33쪽
At mulius debuit supplere αυτη scit. τη επισzολ V non αὐ- et scit. τα ραμααzα), qu0 vituperavit W 240 '). Contextu ita decurtato verba ηρζατο καὶ πρωτο I sensu carere vix est quod commemorem. Verum redactor si amodo licet tali nomino uti adiit epistulam ipsain 145, 15 sqq. e qua stupide repetivit totam inscriptionem, ut iam Supra p. 347 sqq. exposuimus. Quo facto iterum delenda erant verba ἐπεὶ εγηλθε εις et 149, 15 sq. V 23 dubitabat do activi forma ἀποκλαυσας 149, 14, quae exstat sola in codice . Etsi doctissimus Nab. XXIX, 97 adnotavit activum genus per analogiam satis esse tutum, cui
nccedit, quod dixit S in Burs annal vol. VIII 1902 p. 275
Dot 2 haud inutile autum apponere tres locos, in quibus formae activi iusdem verbi eadem inest notio: cf. Herodoti II 121 7 hvi i δ ωυται ἀποκλαυσουet et eiusdem III 64 ἀπεκλαιε και αποκλαυσας nec non Plutarchi Mor. p. 455 C ta: το c
dem generis locos spectat Hesychii glossa p. 198,23 Schin ed. min. ἀποκλαιω- κλα si Valde oro miror, quod illi viri critici, quibus non contigerat indagare locos modo prolatos, non attulerunt exempla aliorum verborum a Chariton item adhibitorum, e quibus evadit, ut etiam noster saepius activum genus loco medii admisseritq;). Ut exemplo utar legimus 65, 25καλεσας τορυυ Φωκα διηρεθυα contra 9, 20 medium comparet,'' Eadem neglegentia hic illic noster usus est. Traditum est 19, 25 T*Gηλθε ε 1ELpt. η11πιυγυ, quod P. formam verbalem referens ad Dionysium et Chaeream mutavit in προ ηλδου. aud recte, ut puto. Numerus enim singulari pendet ex voce πολεμος, quae versu 2 legitur; ntque Verbum προερχεσθαι ad substantivum abstractum referri posse doce 38 8 sq.' Eundem usum adamaverunt atticista cf. I 239. III 69. I 23. 6l9. sermone communi congessit exempla Rad 120 qui idem inspiciendus est in suae Demetrii editionis pag. 90. De A. . f. Sex. 29. Aliis locis Chariton eis v. d. immerit offenderunt: 50 15 8 A podii γαuει Gas da 6 α11ειχαι, nam 5, 26 medium compareti Item res se habet in . T. cf. l. D. Q 8 p. 10 et g 10 p. 56, qua re ob. VIII 269 non debuit tam in solotitor defendero codicis Iectionem. 58,21 p ippηζε et otηθος Cob. VIII 4 περιερρ αeto Gasda 27 γ' εοθη- τα pro et set iθος . Etiam apud X. E. ' 320, 28 traditum est περιεφρη- ζε ου' ωυα, ubi hi . falso edidit medium obetum secutus 120,l9TOGOUTU G 7zαρασκευαζεται μου ρ παυet υπι παυχωv, ον καὶ εἶς αυγὶ Tχpaoκευασε Cob. VII 296 sq. postulabat med.). Inde non est quod mutemus ' 59, 19 καὶ ωρμισα επὶ ἶς αλ' ακττὶς hr. p GαVIO), quum quam l9, 22 23, 4. I 40, 24 medium invenimus.
34쪽
ut apud Plut Men. 40, B et s. Ses 300 , atque Polybium
Plutarchum, Lucianum, Appianu ui simili modo eiusdem verbi activum posuisse satis OnStat.
De orthographia vocis G lιlis: Lir Arch. f. Pupli. I p. 28, 3, qui eandem scripturum invenit in titulis, papyris codicibus, maxime in scripturae suci a codice Sinaitico μη). Vocem ηορυd fessu in codice' nemo mirabitur, qui legerit, quod supra pug 347 de isto loco exposuimus. - Thebani Verba, quae per Senihil habent offensionis, doctissimus S l. l. p. 275 D recte interpretatus est verbis non iuvenio inscriptum marito'. 'Atque falsus est 4 240 putans οὐκ εχ o depravatum 8S OXουκετ' Vett. Adde, quod in Florentino vitati sunt hiatus et i ανδρι υκ et quod umeri aptius cadunt: ουκiet αυδρι Α1.
Codici F verba compta osse iam 444 concessit. De hebani memoria brevitor est disputandum. In tradit ηο.gro lutescere la π εῖ negabat', qui cogitavit de jσχετο i. e. εσχετο. At ισθεet legendum osse mihi quidem certuru St. Quid Verba α ad αυεσθαι et ηοεσθα saepius uter e confunduntur cf. hes P p. 1059 D, quod nostro loco facillime accidere potuit scriba minus diligenti, cum sequatur genetivuS. Sed alterum est deliborandum Potestne ησθεz accipi Sensu intollegendi vel interpretandi', quam notionem novimu eLXX librorum seriptis et sacra scripturae uno loco cf. Cremer-Κoeget, Bibl.-theol. ortorb.δ' Gotha 191 p. 90'R), ut vertam: aer fusile deii Brio ais Apologi aut 3 tu sos habet res, code F multo praestat. Cum maxime fugit it clientum
35쪽
Dis Charitonis codice Thebano.
locutionem Προς τη ἀπολοτ α quasi vacillare. Si scriptum iuvenissemus πρις απολοτραν, hebani verba aliquo modo possent dolandi' ). Sed articulus abhorret a Graecorum dicendi consuetudine. Inde apparet infelicissime lichenium utriusquo
memoriae contextus in unum confudi880.
Cur repudiaremus codicem ii Supra pag. 351 exposuimuS. Verbum ποῖγὶλο0v, quod imprimis apud poetas est usitatum es SQ 3173, nisi nostro loco in memoria Florentina n m comparet. Recto supplevit cibet Gidet i. e. περσθ' η, quod verbum etiam a nostro cum et coniungitur ei. 133, 16. Coteroquin putat W 245 pronomen αυτου 'st inoli omissum osse scribae culpa Quam sententiam nolo refutare, sed dignum videtur, quod memoretur saepius supprimi obiecta, quae facillimo subaudiuntur, cuius usus exemplum statim tractabimus es infra pag. 3563. Quare Τhebani verbii, et si minus sunt elegantia, tamen vacant vitiis. 149 20 UzωρυI 0 κρυφου - ερ ως di 'φυσε κο 0 ρου σ-
Quamquam verbaahebani cum F congruunt, ali. 58 ἀυα cita in vαπει θετα mutari iubet, quod voce ερως homines amanteS
36쪽
significentur. Verum ignorat ille v. d. verbum αυαπειθ ει saepius ita adhiberi, ut mittatur obiectum quippe quod e sententiarum conexu facile intellegatur Sunio ad manum Xenophontis oeconomicum, in cuius 19, 16 legis scriptum κα περ αυλητωv αv3 δυυα μη ἀγαπεισα cat στασαι αὐλει i. e. ους ἀκου- ουτας), cui addas Heliodori , 21 κορη α H Iet Πετρας α μηχαυου et καλλος, καὶ δεος ιυαρ υαπειθουσα i. e. zους ιδρυτας . Iam vides nostro loco supponendum esse τι ερωντα vel αυTO i. e. ΔιουυItOV qua re acquiescendum erat in codicum amborum memoria. Obiter moneo particula και vim inesse conSecutivam, quae turbavit viros doctos nonnullis nostrae fabula locis q). Iam accudimus ad alterum palimpsest caput, quod cum a Florentino longius discedat, in usum suum coegit cf. p. 241, 243). Verum nos considerantes partis modo tractatae memoriam Florentinam non minus in componendis rebus quam in genere dicendi multo praestare circumspectius iudicabimus de discrepantiis quae sunt hae: Videamus primum, quomodo res sint compositae in codic0F Scena antecedens sententia quadam erat absoluta, quae in-'' Quos breviter perstringere mihi liceat. Cf. 14, 28 καὶ iacvo μηνυε et v rpα ι κ αὶ O καιρου ν παραπολλυωlμευ Nab. 200 postulavit λα, quod sensu consecutivo aliis locis adhibitum esse non nego cf. 40 25 43 7.48, 5. 97,9. 02, 30 1l0, 30. 14, 25. 136, 9 qua de re L Gasd 20. Schmidi, os 420 S. III 81. IV 88 620). 46, 31 ob pcψεις παιορα κ τὶς
37쪽
orat verbis 149, 20 υetu κο0φου Geth θ ερως και Vαπειθε να- αυzερασθαι Dionysius, qui finem secerat legendi epistolaui, consolatus erat se aliquantulum illo solacio, quod persuasum habebat soro ut Callirhoe gratissimam sui retineret memoriam. At vix filiolum conspexerat, cum iterum angitur praecipuo quodam dolore. Bene enim meminit illius epistolae loci in quo scripta erant verba 145, 21 και πεμψο αυetbv scit. sv υ ιυ εις Συρακουσας Indo Dionysii animo tantus dolor incutitur, ut illud solum teneat privari sese vel unico amoris pignore quod, quippe a Callirho acceptum, carissimum habebat ΑΤ). Quar illud solum moditans ad filiolum, quem manibus sustulit . Etiam tu'' mihi', ait, aliquando ad matrem abibis; hoc enim ipsa vult etc. Qui illa legit in ira et studio, num desiderat a nostro narrari, qui factum sit, ut Dionysius filiolum videret '' 3 6llam relictam esse a Dionysio se ipsis verbis facile colligi posse contendit Wilamowit t. l. p. 33, 1 contradicens . Verum et potest conferri scena, qualem invenimus depictam 102, 28 sqq. in qua infans ille praesto est, dum Dionysius soli loquium dicit quod a nostro nisi verbis 103, 2 1εetαζ δεπερ Tetυζανιευος του to ελετε κλαωυ non significatum est. Accedit quod auctorem in extrema narratione ad finem quasi properare videmus cf. imprimi 149, 26 sqq. 3. Utcunque sese habet res genuina esse verba Florentina non est quod
Deinde examinemus quomodo sint compositae res in O-
dico h. I. Primum inducitur infans verba faciens, quod per Se fieri non potuisse plane neglegitur habet ni filiolus non plus quam quattuor vel quinque menses Τ').
'' W 243 1 inmerito offendit in voco αἰ 149, 23 immo est perneceSSuria Praeterea L, quod Aupra p. 335 do illa particula disse
'' Cui rei nimium tribuit 211, quem secutus si ab XXI 96. ' Sed ponamus illud a Charitone neglectum esse, ut nobis sit putandum filiolum loqui posse nonne permirum est infantem in Xtrema narratione fieri participem rerum gerendarum, quem per totam narrationem noster fecit agentem parte κωφού π ozωπου ut ita dicam,
38쪽
ΙΙ. Deinde legentibus nobis mirum videtur, quod ille iu- functari diu a matre segregatus quaerit subito, ubi sit mater 'ii. III. Postremo legimus in li patrem infanti imperare, ut
statim ad matrem eat L col. IV 9 sq. Σ ut απελευσαι, τεκνον ευτυχὰς cum in F respecti verbis quae insunt epistolae
απελευσs Ozi lis και υ, ὀκVOV Πρις η νιηziρα. Utru memoria contineat res aptius compositas, cum vix sit quod exponamus, iam ad percensendum dicendi genus nos
hr. immerito Ostendiss in Florentini νεασα uευος η testis os codox h. Flosculum Homericum γηλας αις χερο. V, quae deost inali, Charitonis osso et, concedit, qui tamen autumat Scribae culpa illum excidisse, qua de re videas infra p. 359 75 nostrae commentationis. At Wilamowit και particulam verbo Thλας praecedentem iubet expungi l. l. p. 33, 1. Quod Nili quidem on probatur. articulis copulativis nec non adversativis participia non solum varia notionis sed etiam variae formae vel apud veteres scriptores inter Se posse coniungi Scimus cf. r. 56, 14, 1 et eiusdem adnotationem ad Xonophontis uuab. I 7, 4. Nonnulla exempla maxime notanda congessit stud. 177. Cum tiam noster και particulam simili licentia aliis locis adhibu0rit 7δὶ, Florentini verba nihil habere offensionis nemo negabit.
idque ita ut hominum mores aptius depingi possent Quid fuerit Charitonis consilium in inducendo illo infante dilucidius perspicius, si conferas locos 40, 26 sqq. 4l, 14 sqq. 44, 6 sqq. 10 sqq. in quibus Callirhoe animo turbata vel ad infantem nondum partum verba facit. y, Hunc et sequentom fronsionem iam ilamowit protulit . l. y' Respectu Hom. l. V 474 scripserat r. σπασαι .ευος Sed fugit editorem illi verbo nullo nostra fabulae loco inesse notionern osculandi cf. 8, 26 61, 2 87,l. 90, T. 1l8, 31 145. 22. 51.27, 32. 52, 26.
Addum poetarum versibus nostrum magna cum licentia Sse Sum,
qua de re f. G. Brainbs Ueber Zitate uti Reminisgengen au Dichternbei Lucia und inigen paten Schrisistellerti'. Progr. Eichstat 1888 pag. 6l-63, qui suo iure nonnullis locis r. refutavit. y Duos locos tractare iuvat, in quibus particula και ueSi vis
39쪽
359 De Charitonis codice Thebano. 31 At longo aliter se hab0 res in codices h. in priuiis laedit oculos legentium id, quod deest in I flosculus illo Homericus, jλας αις χερο v. Videantu contingatne nobis inda
gare vitii fontem. Qui neglegenter Mi depinxit verba 149, 213
describenda erat verborum valde mutilatorum Series d)εασχαευος δε et παιδὶ κα ου τεκνου προς η μητερα, nonne tu-debat mendare tu, ut sensu iam non carerent Inde mutatis
mutandis effecta sunt, quae legit noli . Atque scriba ille
Nempe infans erat is, qui rogavit, inde θεασαμευος abiit in
adiunxit substantivo πατερ participium loco attributi, quod in eodicu li mutilatum est. Edidit dubitanter Iovetet, qui idem p. 241 de ελθουet cogitabat. Sed rectum ante me vidit Nab. XXIX T coniciens κλαουetet q).
Restat ut de απελευσα brevibus absolvamus. De tali formae portento nil dixisse lichenium satis mirumSt, neque
Jacobsi λς R κεκλιμ. aure, proposuerat a D 30 ad 38,2 laudatum. En hic idem καὶ habes, quod rectum osse testis est O. P. 10 19 col. II 29, ubi editores Briti mirum in modum lapsi sunt. Vertas: da alledori tanden, obwoh man te eg erura linite et omnia sunt anu. Τ' Tali modo exemplum olim depictum esse iam supra . 35 Sq. vidimus. iraeterea conferas, quod dixit W 29 sq. y- Iam habemus argumentum quoddam illud καὶ de quo dubitabat Wilamowitκ, certo Charitonis esse. Ceteroquin illum scribam flosculuin Homericum omnino non vidisse in suo exemplo persuasum iubeo. Contra W p. 242 putat illum scribae neglegentia excidisse atque stetisse intra col. IV versus S et , ubi verbum dicendi desiderat. Quod falsum esse docent loci 21 23. 55, 23. Neque possum accedere a cobo existimanti p. 42 pro flosculo αγλας αῖς χερσί olim insertum fuisseta auctore lenum versum. Quo posito, quomodo ille facilius excidere potuerit, equidem non intellego.
ysi Quem postea laudavit S in Burs annui CXXIX 1907 p. 292,
qui tante commendaverat παρουτα es. Burs annal. VIII l 902 p. 2T, ' quod Croenerius coniecit f. Arch. f. PapyrusL I 29. ittere 90SSumu Jahobi αλ ησια:Συetae, quod versus spatium nimis excedit.
40쪽
32 r. immermanii, 360 possumus facere cum abero qui . c. p. 95 ἀπελευσs edidit. Putavit vidulicet, cum, sive mutatum esse, quod exemplis vellem probasset. oristi απελευσάμη imperativi unicum
inveni exemplum apud Veitchium, qui vir doctus affert p. 276
Hippocratis locum satis incertum. At nost0r constans est in scribenda forma πελθε ΤΤ). Quibus omnibus perpensis iterum statuendum est codicem ab omni parte plus valere quam h Praetero mihi videor demonstrasse gravissimas quas videmus discrepantias deberi scribae, qui minus diligenter scribens complura omisit verba neque exstare duplicem recensionem. Rem sese ita habere
mihi quidem se ex eo apparet, quod codex li in iis, quae
reliqua sunt columnae quartae, in universum congruit cum , nisi excipias versus 18-20 quorum difficultasses simili modo explicandae videntur, ut Statim Xponemus.
Florentini verba iam IV 249 non sinu causa praetulit Τ'). At eodicis Thebani cont0xtus difficultatibus obstruetus est, quibus omnibus vix aliquis poterit mederi praesertim cum quod isto loco maxime dolendum, non aetatem tulerit ille palimpsestus, ut denuo queat inspici. Inde hanc rem brevibus posSumus absolvere. Verum quod doctissimus W duo loctionibus sensisy' nou probo Etenim cum verba καzασαινει εις
yy Ne resto dubitatio et infinitivo storisii απελευσασθαι noster Se abstinuit quae forma falso legebatur in editione principe 7, 25 cf. Cob. V. L. 169 et ob Phryn. 721. Veruli admisit futurum sert-)ελε ,ISIγοα,
quod vituperaverunt Phrynichus 37 et Moeris 15 cf. 7 15. 2l, 32. 151, 10, qua de re f. Gasd 20. Idem apud Lucianum S I 231 et Tel0tem Muellor, . on do eletis elocutione. Dis Friburgi 9 p. 4 invenis, quibus adnumerandi sunt X. Ε. cf. 365,6 A. . cf. Sex. .
y' Συυεs κευαζεeto magis quadrare ad nostri stilum recte putat conserens 1 40, 1. δ' Disserit doct. R. l. c. do hoc loco praeter alia haec: Er h. e. de Schroiber bietet twas, das aucti fit ili volti sinnios geWe8en Sein musi'. Quod si ita essot, eo de Th minimi aestimandus 88et.