De Charitonis codice Thebano; dissertatio ... quam ..

발행: 1922년

분량: 70페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

Codico mali, qui artificiosiorem contineat constructionem, secutus est N 24 sq. At vehementer errat ille vir doctus ' .Fabulam nostram qui perlogerit acile cognoscet Charitonem quam maxime accessisse ad genus, quod vocatur ij ς :ρομεvla ex Horodoti sermone satis notum cf. Grundmanii 33 sqq. . Quod minime mirum est. Nam, ut taceam de sermon peculiari, in quo singula enuntiata per particulas οε et καρ saepissimo coniuncta fuisse omnes scimus cf. ad 180. . . D4, 1 b

p. 26h ') ipsi Atticistae eundem usum amplexi sunt cf. I 12 sq. II 299 19. III 326 sq. V 546). Itaque collatis locis

καὶ διολοτια lethσατο μουος δ' , iam non rit dubium quin parata xis Florentina Charitonis sit δι). Ex eadem sententia velim diiudicare verba εἰς ορκου βασι - λεως obstante , qui rursus hebani lectionem εχ ιυ ικου*8 Eandem discrepantiam iterum infra habes cf. heb col. VII 13 VIII pag. 372, 374 nostrae commentationis et e magis mirum est, quod ii clienis recta via aberravit. Praeterea consulendi sunt Morosi, Studi sui dialotti reei 157Ρfister, Ochen schr. fur class. Philol. Vol. XXVIII 19li 3 p. 809-813. De καὶ particula in talibus adhibita cf. l.-D. 442, p. 255. δ' Quo cum loco apto potest conferri exemplum e Luciani de electr. 8 iam a SH 422 citatum: Ραεθυυet τε εο,αι Ηλ ου παιία καὶ Ioueto citet'οαι. At vocem 16voc r. expungere non debuit. xistunt complures alii loci e quibus evadit, ut noster pleonasmum illum exserodoti historiis notum et ab Arrian cum maxime amatum ef Grund- mann p. 20 sq. ipse quoque admiserit. . . cs. 21,l ὀακetυλίοιο iuχρι etl38,23 πρωὐ ρζαeto ἐγει v. Qua re non est, quod mutemus 15 7 et θ πεplΚαλλιριγὶ θευχερα αλλη ελα ιναυε παλιγγε εο α Cob. VIII 52 ευχεραν ἁλλη deleri iubot). 42 4 lassetv c αὐetη εἰκω Xαιρεου πάvet',5et B 6iusiae αεγεθος--εlκυῖα hr. Abr. 611. Cob. V. L. 71ar doli. θμοξα. f. etiam infra pag. 358 72 ' 60 19 6 6 Xαιρiας Ουθε εἶπε αλλ' fi αματη-V Cumhr. αμα deleverit, Headlam Journ o philol. XXIV l895 p. 266 puta αλλ' au cori uptum esse ex λλ α με i. e. αλλα t meto usu ' 78,1 χαi1ογος π ερηi1ίας rosumo stir expunxit μονος). 'Τ CL etiam Aristid rhet III, i qui dicit coordinationem signume88 sermonis simplicis, quem Graeci ατέλεια appellant.

22쪽

primum observamus pud Charitonem saepius et nomen,

quo genetivus pendet, et genetivum ipsum articulo carere cf. 33, 1 α Ἀους Ουλη 99, 28 αμου διαλυσι 113. 28 60λου

βασιλευκ - 139, 5 ει αυαIκη καzεσzη αυTOsιογίας Deinde de rego Persarum statuimus a nostro nrticulum modo positum esse modo omissum; quare non est laudandus r. qui non

minus 23 locis dolevit articulum ' ). At mirum est, quod sensit 244 do hebani ου βασιλεω . Putat senim vir ille doctus

1εταλοti excidisse. Quod quam pravum sit vel x e cognosci potest, quod rex Persarum aliis praesentibus ne uno quidem

l0c ipse de se ipso locutionsem 6 1έτα βασιλευ et δ' usurpat.' Nostro loco respectorar. Δυαγράψω edidit, frustra ut puto. Data occasione nonnulla proferam de tempore praesenti, quod hic temporis futuri loco adhibitum invenimus. Qui usus, cum apud veteres auctoria Ηntis raro occurrat, a scriptoribus seriorum temporum magis magisquh

quamquam comparet ' 53 25 ipsiσε δε ιλ6: θου εσet: αυθρ orto abar in αυθpωπος depravatum Caveant editores, ne omnes locos ad idem σχηuα

corrigant. Do articulo in talibus omisso f. IV 66. δ' CL ' 81.28. 42, 5. 29. ' 88 20. SI, 26. II, 4. 'H00, 28. 102,10 - ed. Par. 472 73. ' 111. 15. I 12,26. ' 1l6 2. Il6, 24.118,15 119, 18. ' 26. 120 22. 121 1. 25. ' 121, 27. I 27 22. 440, 8 141, 13. ' 147, 24. Ceteris contra 13 locis deos articulus. At Her heri rationes eo magis vitul)erandae sunt, quod vel optimis auctoribus videtur placuisse ita loqui s. r. 50, 3 7 et hes. I p. 166 A sis concedendum est in titulis

Atticis regi Persarum articulum non attributum inveniri f. Meisterii. 230, quam rem nescio quo pacto nemo, quantum scio, accuratius inquisiverit. De Posteriorum usu invenis nonnulla apud Schaeserum in Mel erit p. 4 et 5 sq. et apud Iacobit tum in editione imonis Luci

23쪽

Do Chnritonis codice Thebnno.

Quibus omnibus perpensis non est quod relinquamus memoriam Florentinam.

149,5 προσεκθυησε ὁ Δ owυσιοet in προσεκύυησε totvυσιο Hanc discrepantiam certis argumentis diiudicare nequeo, praesertim cum Charitono articulo magna cum licentia uti primo obtutu videas. Tamen silentio non praeteream me multos vidisse locos, in quibus noster rem ita instituit ut ei nomini proprio addidori articulum, cui antocudit initio nuntiati forma verbalis contra non addiderit quod secuta est. Pro multis pauca appono 24. 30 γηρ ω ο τυ εξ α λασθμευοet 26.14 Λεωυα ch κελευσαc 33, 30 Λευγυα οε χαρισασθα et u εσποτη δουλε- μευoc 34. 15 Λευνυα οε παραλαβ0iv. 100, 26 ιθριδαυ et 1εvet ροσεκυνησευ 133. 15 dicuύοιο δε προσεκύvησε. Alterius g0neris sunt 25 5 At ιειψασθαι οε θελω ὁ Λωυαe δ') 27, 24 εχαρρε ὁ Λεωυαc 29, 25 προσκυυησασα δε , Καλλιρογὶ 87, 10

προσκυvησα οὐ θ ιθρροατη 90, 31; προσκυvησαet Latou6σtoc, quorum in societatem venit noster locus. alia firma Menrgumenta nemo dicere audebit δῖ). Unum tamen quaero utrum scriba sacilius mitter potuit articulum an ponere de suo Illud sane. Qua re nemo vituperabit nos qui hoc loco Thebanam aspornemur lectionem.

' uno loco doct. Ηsib os p. 75 articulum delendum censet respes tu clausulae. At clausulam, une vocatur heroicii, Charit saepius d- misit, quam observavit Helbge e. u. cf. 56, 22 α U I μολοτησε 6 ηpinu. yy Nonnullis nim, etsi perpaucis locis istam regulam neglecfa m vides esse . . f. 15. 32 6 8 mim φυλαξας.

24쪽

Verba matολη ἐπιοιοι α terminum technicum, qui vocatur, esse putat W250, quod exempli vellem probasset. Invenimus verbum simplex non solum apud nostrum 78 27. 108, 12. 146.8.148 8 qui locus ad nostrum spectat '' sed otiam apud alios, idque ita, ut idem scriptores, sicut rursus noster 80 2 et 146, 7, verbum compositum πιοιοουα ud miserint. Scribit, ut exemplo utar, Diodorus XIV 47, 1 δους πιστολὴ προς et iv ερουσιαγatque idem . l. 'υ πιστολὴ ἐπερωκε et τερρυσια 'i; Deinde Plutarchus conserendus ost, qui usus si verbo simplici Mor. p. 33m διδους προς Διονυσιου πισzολὴV, at verbo composito idem Vit Alex. 9 κε uti ui επεδωκε et i letts VRPraeterea Florentina lecti meliorum exhibet clausulam υχσὶ

collocationem neque compositum hebani commendare possu

Suo iuro 219 tet anteposuis. Ceteroquin zporto cum ερτα copulatum vides 97, 25 sq. 105, 15. 112, 24, quibus addam et M πρῖτο - tet 89, 13 et ποῖτο ui, - ειτα 87, 4. Doct. 444 προσεπτυςατο tuori mavult, quod num recte secoris, statim videamus. Negat lichen locum 1, 5 quod Callirho legitur τὶ ε κουα αιρέου τ' Ιαοτρι Προσξθηκε, conserri posse cum nostro, quo Callirhoe quasi praesens scia sit. Immo alter locus cum altero maximis vinculis et propinquitatis et assinitatis est coniunctus. Hic non minus quam illic videmus verba fieri nescio cuius vehementer excitati ad pignus quoddam amoris, cuius in locum illic Callirhoe tenet anulum Chaeroae

δ' In locis sibi respondontibus Charito libenter eadem verba Adhibet, ex quo iterum evadit, ut nostro loco verbum simplex consulto posuerit. Alterum exemplum mox asseremus. δ' Variam lectionem in1θωκε Oge praeferre non debuit coli. Act.

25쪽

imagine ornatum, hic Dionysius epistolam Callirhoes manu scrip tam De Florentini imperfectosilchen nihil protulit, tamen coniecerit lactasse quispiam tempus illud falsum esse. At in sermone

communi tempora inter se vehementer mixta esse quis est quin sciat Quam licentiam apud scriptores temporum imperatorum Romanorum Omnes excessisse terminos docuit exemplis congestis Rad 122 sqq. In nostrum usum conseras eiusdem annotationem 2. qua invenis testimonia e quibus dilucide apparet tempus imperfectum loco oristi poni posse. Neque desunt apud Charitonem exempla, quae novissimus editor fere omnia de suo immutavit M'). Verum de hebani constructiono η ἐπιστολη IH σπῆθε προσεπτυ,et aliter sentio. Veniet, auguror qui comparet Sophoclis notissimos locos duos Trach. 767 προσTzυσ

arridet. Nam de epistola, quam aliquis pectori suo applicat

vix potest dici προσπρυσσεσθαι. Quod si voluisset Charito, loco 44 4 - nostro persimili eodem verbo esset Sus. At addita vides dicat, qui cum Wilchenio facit, verba εκε νη Παpz0zαv; quapropter praestat lectio hebana'. Immo contrarium est rectum. Timeo enim ne fugerit illum supra exstitisse nuntiatum p. 44, 5 sq. ἰδο et ρεις τετιναu.ε ἀγηρκα IUVI χαρ εκυου ille vero ἀυτὶ illic sedditur imagino Chaereae, quae anulo adhaero non minus quam hic Callirhose opistula ab eadem semina scripta. Florentini verba propius accedere ad nostri stilum, quis est quin videat 3 Locis hucusque a nobis tractatis leviores insedebant discrepantiae atque hebanas lectiones recipere potuimus totienS, quotiens debuimus defendero codicem Florentinum, cui Sub finem partis absoluta magis magisque fides erat danda. Quod vix forte factum appropinquavimus paulatim ad locum memoriae Thebanae, quae magis recedit a Florentina. Eo ipso

26쪽

maxime nisus est Wilchen sperans fore ut posset dein-strare duplicem nos manibus tenere redactionem. At considerantibus nobis codicem alterum ab ultero in parte modo recognita valde haud differre vix vera videtur esse illius viri doctissimi opinio. Iam rimemur locum ipsum.

Quod attinet ad narrationem ipsam distat cod. F a codice Τh duabus potissimum rebus. Primum lacrimas prorumpere Dionysio, dum legit epistulam, in ii omnino non commemoratur. Torro hoc interest intor toli, quod in illo Diο-

27쪽

De charitonis codice hebano.

nysius ex epistula nihil recitat nisi initium inscriptionis: Διο-υυσι i, εὐερIez si, uni tu lio totam inscriptionem λ invenias membratim recitatam idque ita, ut Dionysius tribus illis membris addat quanto animi motu afficiatur. Quod ne cui ambiguum videatur, illum hebani locum seorsum apponam: Καλλιρθη καzε ριλ σε suus ia a Dora in t ' mas Iaa U' 'O: μ μοι τυ αυξρι Ουχ εχω' χαιρε:υ θυγαii σου διεζευIliευος' Quas memoria distantias si recte iudicare volumus, maxime respiciendunt est nobis, quomodo inter se cohaereant res illius partis narratae. Dionysius modo certior factus ereptam sibi osse Callirhoen in omnem vitam quantopere animo perturbatus esset, ut eminentius faceret auctor, comparavit haud inopte tristissimum illum nuntium cum fulgure, quod de caelo cadit sereno cf. 148, 27 sqq.). Ille etsi praesente Persarum rege maerorem suum atque dolorem sustentavit, tamen solitudines captare avet, ut possit se tradere lacrimis cf. 149.63. Dum relinquit Artaxerxem accipit a Statira epistulam, quam Scripserat Callirhoe. Ipse postquam sese in cella inclusit, agnoscit signum et mauum Callirhoes cs. 149 103, quam quanto amore amplexus sit ex eo potest intellegi, quod basium impingit epistolae Deinde eam aperit apertam pectori applicat, proindHipsa sit Callirhoe. um nequit, quin diu lacrimet, cum quasi

faces ei doloris admoveantur gy). andem sessus lacrimando in-M Epistolam scriptam legimus 145, 15 sqq. Cuius initium cum

puturet tir non congruere cum loco 149, 17, coniectura mutavit. Quod rectene fecerit novissimus editor, cum non examinaverit , Ostrum esse remur uno verbo tangere illam quaestionem, cum praesertim ille locus vel maxime faciat ad intellegendum rerum conexum. Os inscriptionem pergitur in codice F verbis his: ' 145 '6 ου ας ε 6 καιλsGIειας καὶ ουλείας p. απαλλάξας, quibus inseruit deleto a Q49, 17 Verba ευεpriam s.cς. Idem iam antea doctissimus cogitavit, qui tamen Florentini verba elegantia quadam non carere observavit. At sententiarum rerum conexum neuter vir eriticus, puto, recte perspeXit. Vocena εὐπτλης facile per se supponendam esse docet inscriptio praecedens dera καὶ cf. l.-D. g 268, 1 p. 156 et Hergog, Philol. vol. LVI l897 p. 35 neque praetermittendus est doct. S, qui egit de nominibus duplicibus isto καὶ copulatis III 338. Immo de toto loco recte sensit D 25, qui suam protulit sententiam ad 184 U. Illa enim verbal 49 I o τα εὐεργεχης Φαος non fuerunt scripta in epistula, sed edita

sunt a Dionysio vehementor excitato. Quae si si explicas ad sententiarum conexum optime quadrstro statim videbimus cf. pag. 349, 47 nostra commentationis. Inde nil mutandum erat.

Cf. 149, 12 sq. Uummaxime es 149 6 sq. evadit, ut verbu

28쪽

cipit legere atque primum pri in inscriptionis verbo Καλλιρρη dat basium q), o quo iterum cognoscimii Callirhoen unice diligi a Dionysio Deinde obtutum gens in vocibus Διρυυσιφεὐερτετη obstupescit M); cur enim talis appellatus sit a Callirhoa, satis non intellegit, praesertim cum nondum legerit ipsam epistolam, qua Callirhoe facti sui rationum illi probavit. Inde rocitat solas illas duas voces. In illis Gndit solis. Illis ipsis inest summa totius loci gravitas. Ex illa ipsa voce ευερτετη Dionysi dilucide apparet Callirhoen in perpetuum abisse. Illa ipsa vox ευερτεzης testis est vero veriorem esse tristissimum nuntium, quem acceperat a rege Persarum. Inde

perspiciebat, cum reputabat Secum, quaenam fuiSSeut cauSae, cur

talis accideret rerum mutatio. Iam sine meminit olim se

αυαγιυωσκει liη ου fit 1avo δια et δειρρυα sint perquam necessaria. Quare minoris est uestimanda Thebana memoria illis carens. De elocutione

ipsa recte iudicavit' 239, 3. β' Confert D 2b ad 84,9 locum 73, 23; rectius debuit respicere 35 9. 3 Immerii vituperatur Florentina montoria a Wilchenio, qui putate verbis επε οε λδ ε εἰς et Λιουusim ευεργεetar equi, ut legentibus nobis vox Διουυσί i longissime distare videatur a voce Καλλ po quod miror, probavit Nab. XLIX, 96. Immo iure a consulto illis verbis usus est noster, nam iterum inde cognoscitur, quantus fuerit motua animi Dionysii pistolam legentis. ' Quantula contra sunt, quae leguntur in hebani col. III, 16 18 Imprimis iocum illum, diversa notione verbi α ρε . effectum,quc et l et Nab. l. l. maximi faciunt pugnare cum austero quodam genere dicendi, quod inest toti loco, recte vidit Milamowitet, qui illum sciolo cuidam attribuit. Perperam fecit Jaho 40 sq. putans illum proptere deesse in F, quod scriba iam non intellegeret. Ceteroquin omnia, quae illo ad Thebanas adnotavit lectiones, tam rava sunt et tam inepta, ut non fuerit pretium de singulis disputare.

Restat, ut breviter tangam duas res ad artem grammaticam pertinentes. Prim de scriptura buxu i. e. θυα ααι nonnulla proferendia Sunt. of Ι, quae nisi reb indocto a nullo esse confusa scimus, in papyria iam altero a C. n. saeculo ermisceri notum f. r. 24 MnyS. 107. In titulis contra exempla ante annum 150 p. C. n. O Sunt inventa

cf. Meisterii. 34, 185. Duo mihi liceat addere vidi in apyri, quae est de Metiocho et de Parthenopa, versu 1 προδευα et in fragmenti Dictydis Pap. Tebi. Ol. II, 268 versu 'α χvcvrε. Affert Sepulcri Rendiconti de reale stituto Lombardo sor. II vol. XLIII 19l0) pag. bl e 8-Call. codice uid curευας pro υτα υας Deinde mone hoc: Verbi διαζευrvusu tern pus perfectum passivi respuit noster, qui SemPeruqus est noristo f. 19 19 26, 8. 23,9. 144, 22 vero exstat compositici πο- s. 50, 29. 77, 5 155, 25 . Cum illam formam demum inde a

Polybii temporibus noverimus es. Voltch 291, qui affert Polyb VP4, 20 et Alciphr. IV 14, 1 Sehep. qui loci fugerunt Gasdam 203, colligam

Consulto evitatam esse in codice T sormam serioris Graecitatis.

29쪽

De Charitonis codice Thebano.

aliquantulum institisse Callirhoae, ut in matri imonium eat q). Quare Dionysius ne dignus quidem sibi videtur, qui ευερIετης appelletur. Inde equitur, ut Dionysius mora quadam interposita dat verba haec: ἡ Immo tu me beneficiis ornasti 373; qua enim ratione quidem tibi enoficia tribui ε') Utrum quo

εφ Qui alterum et tertium legerit librum, ei notum erit, quantopere Dionysius luctatus sit cum ratione et cum affectu cf. 32, 24 . Qui

quamquam Callirhoen, quantum potest, veneratur amat aestimat tamen ipsum ab illa modo honorari non amari 36, 1 comperit, a qua disiungere se iam non potest cf. 39, 26 sqq. At calliditate et fortuna usus sibi conciliat feminam. De vero quidem rerum Stat nusquam fit certior quia vel a langone de multis iisque maximis rebus celatur, atque semper conscientia quadam mordetur. Ceteroquin certo scit Dionysius interesse aliquid inter ea, quae ipse fecit, et ea, quae rise- scribunt lege atque ius. Nihilo setius adducitur, ut credat quas dicit

quam incerta sint, in quibus nititur eiusdem causa apud ersarum regem acta, quam Callirhone occultat, quamdiu potest cf. 84 l5. Dionysii sollicitudo, quae ne post nuptias quidem cum Callirho factus cessat, etiam augetur, cum 2, 1 Chaereae nomen primum audiat, qua re sentit feminam etiam tum illi fidem servare. Iam intellegimus, cur Dionysius tum maxime anxius sit, cum res est de Chaerea e g. cf. 66, 20, ubi de trireme, in qua sest Chaereas et 80,1 ubi de Chaereae epistola fit cortior. Ut brevis sim Sentit Dionysius sese in culpa esse compluribus de causis atque ipsum se debebat tacite accusare, quod etiam atque etiam urgore Callirhoen ut uxor fieret, quamquam sibi propoSuerat illam non κουσα βιαζεθαι L T, l3 42, 14. 47, 1 l. ετ inde collocatio verborum, quum praebet F 149 17 υ ταφευε praetης Dia 64 sola rμcta est, nam ipso At modo dilucide apparet Dionysii sententiam opponi Callirhoes. Ceteroquin memoriam Florentinam nostro loco longe praeferendum esse non solum docet locus 67, 5 Sed etiam clausula D l. 'lo VIII 34, ' qua aptior est quam Thebana C 2. I, V. VIII 1 ). Jakobi iudicium . 41 prolatum mittere possumus utpote perabsurdum. At unum brevibu exponendum puto. Doctissimus D 25 ad 184, 1 verba z Iα ευεpraetης lan iubet mutari in ευεργεtις ει ιη quod haud recte esse propositum demonstratur compluribus oeis Charitoneis Legimus 18, 24 o καetfrops scit Καλλιρρηυ ubi r praef. V et iv flagitat; 27, 2 vop χ ταμ bet' et o ς τροικοιc, ubi r secutus D 292 ad 32, 13 edidit etα ς 90, 22 tαρχθουο αυοὶ et ij parito, Σεμερv, quem to Uum frustra, ne dicam insane, tentavit Schmid 191 146, pq οια τα παvταβαο λει, ubi βασιλει ad Statiram spectat inde Nub. 2l de ασιλεια cogitavit. Non sunt coniecturis depravandi isti loci.

recte praetulerunt dativum sol, at fugit utrumque virum doctum veteribus scriptoribus in talibus accusativum poni, quod ipse noster feeit 54, 1 et δε η κυρία, uetuis πεποιγηκαet Quare et Gasda 29 et Jaho 40 in casu offenderunt. At dativum in posterioris Graecitatis aetate saepius adhiberi loco quarti casus certo scimus e N. . scrip tis, cuius usus egregia congessit exempla doctissimus Rad 99 e. g. ΕVLue. 6, 27 καλῶς ποιεῖeta eto: μισουοι υμα sive eiusdem 20, 15 et obv

30쪽

enuntiat ut τά particula incipietis docet legentes nos, quanto animi ui otii affectus sit Dionysius quantopere ipse secum luctetur' '). uni demum ipsam legit epistolam, qua loeta ei et Callirhoen sibi obligatam esse quibusdam bon0

ficiis δ' soque posthac ab illa in honore habitum iri λ). Quuo cum ita sint, verba Πθη της ἐπιστολυ ' λwVrse, quae

l 49 18 scripta limimus optime quadrant ad totius loci sen-tontium. Atque profecto sibi videtur epistola illa excusari Dionysius, utpote religiosissimus atque diligentissimus vir Τum demuni scrupuli, qui Dionysi iustis de causis inerant exempti sunt atque magna sollicitudine si liberatus βδ). Quapropter ista verba excusationem exprimentia egit iterum iterumque δ').

' Saepius videmus γαρ articulam initio duorum enuntiatorum se sequentium poni. Cum maxime conferendi sunt loci 43, 28 sq. 74 13 sq. 95, 28 q. praeterea cf. 47 l sq. 83 23 sq. 85, 14 sq. 96 25 sq. 117 4 sq. 119, 10. 12. 135,2 sq. 3ι,28 sq. 42, 3 sq. 155, 4 sq. kV Verba demum ob αρ ὰ καὶ λησzείας e. q. sqq. cf. 145,l6 Sqq. idocent Dionysium, cur iuste appelletur bapraetης Callirhoe contra. cum sciat, quid et quantum debeat Dionysio, utpote homini nobili rogat in epistola 1υε ορτισθης Neque enim vult Dionysi ingrata videri.

δ* Irrita eadunt, quae putat w 244 Callirhoen scripsisse epistolam Dionysio eo consilio, ut sese purgaret. Immo Charito Callirhoes mores tales depinxit totamque narrationem amatoriam ita instituit, ut illa se purgare non deberet Callirhoe enim, ut femina sibi constans semper eadem consuetudine cum Dionysio utebatur . g. cf. 100 4Xαιpεχυ ρολουσα, ζουθοιο αἰθου:1ευη. Verum Dionysius, quo est amore Callirhoe captus epistolam propterea plurimi aestimat, quod praesertim cum rerum eventu inexspectato valde sit oppressus, primum ex ista epistola haud ambigue comperit quanti omnino Restimetur ab illa femina amata, quae res leviter modo erat adumbrata verbis 47, 24:

gaudet Dionysius, quod sibi lieet retinui filium et in matrimonium arosiliae ex priore matrimonio susceptae, ut significantius illustretur. quam arctis vinculis umborum animi coniuncti sint. Callirhoe etsi Dionysium grato unimo relinquit, tamen haud invita abit, quod amat Chaeream. Ceteroquin ex epistola, qua dilucide apparet, quantopere Charitoni contigerit, ut hominum mores depingeret, sequitur, ut Callirhoe ab animo impetrare ncqueat, ut Dionysi indicet filium ab illono esse genitum L 145, 8 διαδεο κοιvo uidv. Ne discedens quidem animum inducit, ut, quem maximi aestimat, Dionysi explane verum rerum statum, timens, ne tali nuntio illius animus violetur. Quam omnem rem auctor noster nobis non dicit simplici narratione, sed ingeniose permittit legentium arbitrio.'y Itaque etiam hac in se Florentini verba 149 I9 καὶ πολλακι:αυετιυωoκε et αυet praeserenda sunt Thebani IlI 18-20 καὶ πολ λὰJκις αγετίγωσκε καJetu et ρημαtα. In supplendis Thebani verbis haei obiit' inter καJet et αὐJetu cui alteri savit ab XXIX 96 Atqui ut non

SEARCH

MENU NAVIGATION