De Charitonis codice Thebano; dissertatio ... quam ..

51쪽

371 De Charitonis codice Thebano. 43

emendatus 152, 1 doli emendatus VI 23 28

Hanc discrepantiam, quae non minus minuta est quam difficilis diiudicatu in medio reliquit, De verbi Σησι sive ετη orationi directa intercalatae usu statui haec: Comparet forma pria: qua noster multo saepius utitur, 114i' post vo calem 16'' post consonam; ἔφη contra 17j' post OnSOnam. ter post vocalsem δ'). Verum post eas verborum formaS quarum ultima littera potest elidi, si excipias locum nostrum. nusquam comparet forma ε ρη min. Itaquo Thobani lectio mihi magis arridet.' 152 6 ἀρτυρι Ου α αρτυρο TE

yy Florentini orba es Charitonis fluxisse calamo vix est quod Commemorem f. 35 16 92, 5. 105 27. '' Inde sequitur, ut falsus fuerit r. articulum inseren de suo. 72, 17 pυλασσουetες, quod dudum vituperavit ob. 238. Accedit quod o ap. Fay Ι 21 elicienda est eiusdem obesi coniectura Mammo quam commendem respecto loco 11, 27. λ' Idem vitium vides col. IV l ubi κανη i. e. avo. Legitur in Dapyri, quae est de Parthenopa et Metiocho, in λ: αρος i. e. εος et in Dictyd. pap. 3 παροίου i. e. πεοιου). 90 Ietae pro aetεαὶ Praeterea cf. May8. 107. WithOWski, p. priv. graeo. p. 144. Contrarium vitium supra pag. 348 45 commemoraVimus. δ' Qui loci sunt hi: 122 28 post γω. 142,l post et . q, 27 post zα0σα . in pnusn) quibus adnumprandi sunt loci tres, quibus vocales possunt elidi f. 24 9 et 36, 19 3 ot 110 30 τε. E. g. cf. 4 30 66 17 73 12, 17. 101, 26. 108 8. 132, 5.

52쪽

αρτυρου iam r. pro Florentini αρτυριου suo iure edidit. Exemplis ab illo praef. p. XV prolatis addum 4, 30 et 15 18 At utrum τε κα an και Charit scripserit, vix queat certo diiudicari, cum hoc cf. 14 30 et 1, 1 non minus quam illud cs. 13, 16 et 15, 18 apud nostrum occurrat. ConsiderantibuS verum nobis iam 148, 26 cf. supra pag. 37 Thebanam memoriam in eadem re praestare iterum τε και magis lucet. Maiores sunt discrepantiae in sequentibus.

εJυνουχους καὶ παλωστε . . . si Iam ii as, GT . . . Iterum in codice li invenis subordinationem positam ad vicem coordinationis Florentinae. Quod non fortuna Sed consulto factum esse nemo negabit neque est quod de ea re verba faciamus, cum Supra pag. 341 demonstraverimus Structuram Herodoteam fluxisse e Charitonis calamo: Hoc dico nostro loco verbum finitum consilio atquo ratione positum videri, quo raris rebus atque admirabilibus, quas Chaereas ex Asia reportavit plus ponderis accederet. ε et particulam rectu tutatus est

p. 247, quod idem vitium hebani in col. II 6 149, 11 supra

statuendum erat λ η). At vituperat W collocationem verborum κλινη καὶ ραπεζα του μεταλου βασιλε ως. Immo illis ipsis multum tribuitur a nostro Significant enim regis er8arum res, quas Chaereas victor spolia rettulit. Inde illa verba optime claudunt agmon. Unicam vocem πλουτου iuoli Sub-Stitutam esse verbis λης εχυης et πολυτέλεια mittere poS- Sumus, nam recte de ea re iudicavit cf. p. 24 sq. in q).

δὴ Cf. tiam 17, 18 sq. κελευσε - nociet αι - λδ Ουλ ΠpOυθηκ . Ceteroquin non est quod commemorem a particurum ad Florentini verba non quadrare.

53쪽

D Charitonis codice Thebano.

Sed utruui verba και ευVουχους Παλλακροα eali sint recipienda, quaestio est. , qui Tli praefert, confert locum 121, 23. Vorum hoc velix consideres Illic nobis narrat auctor, quanta

impedimenta et quot calone rex erSaruim eiu Sque centuriones secuti solant agere, cum ad bellum proficiscuntur, utque enumerui praeter alio 121, 22 Sq. και ευνουχους και παλλακιίας και κυυας α τραπεζα και πλουτου TORUIελη και ρυφηυ.

Atqu0 l. c. noster nihil agit, nisi ut nobis ante oculos ponat

quantopere effeminati in Persarum mores, quanta fuerit aulauregiae luxuria. Ibi igitur ευνουχοι και παλλακιοες recte soliabunt. Nostro vero loco re alium in modum sunt compositae.

Enumerantur opes Magni Regis, qua spolia rettulit Chaereas. Quas postquam Charito quasi cumulavit praedicans lectum atque mensam Magni Regis y i, num profecto addidit eunuchos

o concubinas Immo illi iure ac merito non sunt commemorati in codice , quia abhorrent a totius loci sententia ληβ). Quare suspicer interpolatori illa verba obori. Postremo tangamus subdifficilem quaestionem orthographi eam. In codice F modo Συρρακουορος modo Συρακουορος legitur

quos collegi, evadit, ut usque ad annum a C. n. fere 18 sola formi Συρακόσιος exstiterit J q). Α ου diphthongus in illis hucusque non est deprehensa, nec aliter se habet res in nummis 'Τὶ Etsi e codicibus posteriorum nihil certum potest colligi cf. r. 4 4) tamen probabile fecit r. l. c. formam Συρακουσιος ad Bygantinorum vergere studia ex eo, quod Epicurei ad lapidum normam Scripserunt; quorum in societatem cum codexati veniat, mihi quiden iam non dubium est, quin brevior forma Charilonis sit rh).152, 15 sq. κα ἰδεῖν καὶ κουσαι και λεγιειν χαζ κουε Ili VIII 1 2Τδ' Locutionem os 1εγαλου βασιλεως non βασιλεως es. Supr pag. 342ὶ consulto bis poni cf. 52, 5 et uianifestum. Τ*- Adde quod moeta in codice V bene sequitur ea, ad quae est referendum. λδ hCf. r. 4 4 Hend. Hi si num. i. 84-187. yy H atticam formam suo Marte ediderat, r. contra Συρακουσιος defendendum putavit inelbgesium vero, qui clausularum respectu By-Zantinorum formam genuinam habebat, laudabit nemo.

54쪽

46 r. immermania. 374 Cum 454, cur hebani tempora praesentia praeferret. riusquam exposuerit, nostrum est rem brevibus fractare. Posteriores scriptores cimus variis simporibus non ea diligentia utiqua veteres. Atque in lingua volgari oristi modi magis magisque praesentis superaverunt δ'). Quod dona in Charitonum cadit. Verum r. nostri verborum contextum ad atticorum rationes immutans saepius falso induxit praesentis modos δ'). Sequitur, ut Florentina memoria genuinam servaverit lectionem.

En tertium comparet in codico h subordinatio a W 218 immerito iterum laudata, qua dero conferas quod p. 341 et p. 372dictum si Sat est affirmaro h particula nuntiata inter se

W, qui 24 dubitat d κα particula forata, collocationem Verborum Thebanam laudat. Immo illa repsetitio per se nil habet offensionis, quod potuit illo v. d. intellegere e praece donio καὶ δει και ἀκουσαι cui loco addas 66 6. 93, 29. 136, 5.144 19 156 6 - Τ) Vorum cum rovi anto legamus ἀνδρων

55쪽

D Charitoriis codice Thebano.

et καρ τυυαnchbV, duplici particula vi videtur esse opus. Etiam de verborum collocatione aliter senti ac . Velim consideres ut viros Chaerea ita feminas maximo ardere Callirhoes studio. Atquo quod Chaereas solus intrat in contionem cum maxime femina indignantur. Inde illas priore loco esse commemoratas mihi placet. Accedit altorum, quod plus valet. Praebet chiasmum verborum collocatio Florentina factum vix equidem crediderim. Adamat noster illam figurami δ'). Minoris momenti sest hiatum evitatum esse in . quem prae-h0nt verba li πασαι επεἶθησαV. Charitonem noristi modos in deliciis habor modo vidimus cf. pag. 374 atque cum nostro loco comparari potest 3, 12 ορδηθεὶς αῖ v διο ερσατατει εἰς αστ plov. Sed certius habe-n US argumentum, puto, e quo evadit, ut Thubana lectio superior sit. Quid enim και particula anto η θυτατερα posita sibi velit, quidem non intellego. Res est eiusmodi Laudat noster Hermocratem, qui otiam id gratum facit populo' ' . quod filiam inducit in thoatrum. Quod satis significatume Sse particula κα anto ουτ collocata mihi persuasi λ ). Inde SuperVacaneum est altorum και nequo abhorret a Charitonis usu numeros adhibendi scf. 0ibg. 22 nova lectione accepta choriambum praecodor ditrochaeo εχαταI 0 zη δ υταzερα.

56쪽

Etsi alter codex cum altero consentit, tamen est quod faciamus cum tir, qui rwβλε': ας in αυα ιλεφας correxit, cui item, 25 adstipulatur. Nunquam aliter quam Sic in ea re Graeci videntur esse locuti. Quae inveni exempla sunt haec: Xen Cyrop. VP4,9. Plat. Axioch. p. 370 v. Matth. XIV 19 Mare VP41 VII 34. Et ipse Charit p. 51 13 scripsit verba Xαtρεχ οε αυαδλεψα εις τι οὐρανοV. Verum dignum est, quod memoretur utrique codici inesse idem vitium.152, 23 ii τῆ ς ω -υικιωυ etae επιυικιωυ h VIII 20 Articulum etsi scribae negligentia omissani esse in ii recte vidit W 250 comparans locum 5, 19 iam a D 3 ad 188 6 citatum ἶβ).152, 23 σχιζὰ F ἐσχS. et Τh ΙΙΙ 20Ρraefert 251 hebani numerum singularem, qui reserendus est ad 6 ημος f. 152, 20. Qui . . , ut conciliet suae sententia probabilitatem, comparat locos 1, 3 et 105 6. Attamen vehementor errati alis enim constructio ad sensum quae vocatur attica habebatur cf. Moer. p. 2, neque solum atticistae cf. SH 101 sq. 248. II 65. III 3. IV 1023, 6 omnes fere posteriores illam adhibuero λδ'). Ind iam non erit mirum Charitonem idem adamasse. Ut exemplis utar, cf. 57 l3ε οε ης Eυλjὶς πεστησα ε0ελουῖα et πλεισzo uigo et brevi post in ' 20 ἐτα ἐρος ο πληθους πηκολου παν ubi r immerito induxit numerum singularum f. D 380 ad

Tαις ικειαι φθονο0σαι η ζευη ε δοκιμησαι συνευχοντο. Est igitur statuendum atticam structuram, qua eadem Charitonis est, sublatam esse in codice hebano. 152,2 et 25 tot με - ιλ set με - ποι si

Adverbia correlativa ποτε με - ποτε δε sive Beth 1ε

oet δε flagitabat , quom W 226 socutus hebani lectionem commendabat Sed intricatiorem esse iudicatu istam discre-λῆ- Obiter moneo simile vitium exstare in codice F . G2 4 ubi O. P. 10l col. II 34 sq. recte exaravit ora ora et A l1ηυε Τωυ 1ελι a V. Φηρ De . . conserendus est Loc. 13 ad 9, 1 praeterea Selle ad Alciphr. II 2, 2 p. 385. I id in papyri, qua est de Herpyllide, v. 13

57쪽

D Charitonis codice hebano.

pantiam apparet ex eo, quod vel lir, ad coniecturas et faciendas et recipiendas maxime propensus editor, remisit Jδ' quadproposuit . Ut intellegas, quam sit res ambigua, licuat mihi nonnulla adscribere. Verbis tor ut apud veteres cummaxime respondere tot c notumst cf. hes VI p. 1529, 3; cuius usus exempla Occurrunt etiam apud p0steriores cs. Dion.

Hal. 0 huc. 15 1 845 R). Barnab. X cf. l. -D. g 436 p. 252ὶ Long. 261 27. 273, 31). Porro scimus locutionem Het ut et δε adamari a scriptoribus, qui indo ab Aristotelis vixor tomporibus cf. HV 367. hos V p. 2327 D δ')ὶ . At velim in spietas Apoll. Rhod Arg. ΙΙΙ 1022 sq. ubi invenis

apud posteriores, quasi vacillare vides λε'ὶ Inde si se vix est, quod offendamus in Florentini verbis. Tamen cum Flo-rsentini cod. auctoritas non sit tanta, ut habeamus, quod credamus illi nostro loco non irrepsisse vitium, diiudicare nolo utra lectio vera sit.

Narrat nobis Charito rem sese habere modo ita ut viri Cha0- ruam, Callirhoen feminae summis offerant laudibus, modo ita, ut uterque simul celebretur ab omnibus. Hoc magis placet coniugibus. Sequitur, ut locutio 'διο lv eandum fere habuat

yyy Ηr fortasse respexit D 3 ad 188 6 monentem nihil mutari

δ' Addam Barnab. II 4. 5. Simpliciter poni et da, cui non ante-eeSSerit et i 1εv, in Xen Cyrop. V 8, 20 Luc. dial deor. V 2 Ι l B) aliis adnotat MI 305. '' Quo loco tot potuit poni, ut hiatus evitaretur. λες Similis licentia inesse videtur loco I 4, 6 ubi traditum est εἴγε δε Μιους avis Topvειοις ob δε ε κατ λειοι ubi Obς θ' Met4r, qui idem de ευίους δε cogitabatis praef. p. IV. Scimus vel veteres sibi conces-Sisse δς 1 ε - δ δε f. Κ.-G. Ι 228 4 , quem usum etsi apud nostrum non invenis, tamen saepius deprehendis apud alios posteriores cs Rad 62. Bl.-D.4 250 p. 45). . g. s. X. E. 364, 6. Quid vero, quod legitur in Actia 17, 18 ιυες - a Nonne Florentini lectio in ' 14, 16 potest defendi, cum Suto pro rava poni posse sciamus cf. Rad 63, qui affert

58쪽

vim, quam habet μαλλο ειλο et cf. 45, 3 quae optime

quadret ad loci sententiam. Superlativus est certo minus elegans, quod recte sensit W 250.

Nostro loco α particulam abhortere a veterum usu non sugit Gasdam 2 l. Verum 251 errat, putans eiciendam esse illam 3Τ3, non solum propterea, quod saepius noster ita loquitur 3 ), sed etiam, quod alii auctores posteriores idem sibi concesserunt i yi, qua de re optime disserit ad . λεε p. 166 haec: am gewohn-lichsten si δ α da, tu es gilt inem ausalen Gedanhensubj0ktive arbuta gulaeben. En iterum vides in ii veterum usum substitutum esse licentiae posteriorum. Iam ad finem pervenimus lectionum pereen Sendaruul, uniu

Multa atque varia sunt, quae e diversi singulorum locorum tractatorum discrepantiis didicimus, atque operae erit pretium summam facere, ut in univerSum perspiciamus, quae ratio intercedat inter codices Th. I. Primum breviter complectamur eas 25 lectiones codicis Th, qua praeferenda putamus memoriae F. a Quinque locis cod. h genuinas exaravit particulas,

δ'' Dicens α istri streichen, da es sicli nichi um eine irrenis Vorstellian han deit'. λεῖ Cf. 34, 1μ. 40, 8. 134, 17. 144, 2. 153, 2. δεδ E. g. lut Dio rus. . . f. l.-D. 453 3 p. 265. λεε Qui idem conferendus est . 178, 2. λεβ Quod maxime dolendumst, quia sequentia verba καὶ τω- ζας ευθεως fisπασαiaευηv η πατρίδα Herchero duplici modo erant suspecta. Primum desiderat ille post τωυιας participium κεκuηκυῖα vel simile quid. Quod falsum esse apparet ex praepositione is, cui hoc loco inest notio, quum reddimus verbis statim ex μ, sive unmittet bar acti', ut nos dicimus qua de re f. III 823. Accedit quod tales verborum formae Saepius supprimuntur cf. QV 1ll. q. et ad 176 et nostri locum ib0, 19 ροpetiοα τα o I επω χυς αλλα μακρας καὶ ως κ πολε 1ου τριηρεις. Praeterea r ευθεως depravavit in uduc, quod facere non debuit, cum illud, e Lysiae atque Demosthenis orationibus notum

occurrat apud Polybium et atticistas es. SIQ21. I 112. Il l 26).

59쪽

De Charitonis codice Thebano.

b Bis violiorem praebetali verborum collocationem, cf. Ι 8

Καλλιροη εις Συρακουσας F . : Σ. απ.).c Rectam orthographiam duorum verborum vides inali,

Quarum 25 lectionum 8 coniectura erant inventae λε'), quibus accedit nona, quam in F falsam esse traditam viderat Cobetus 148, 28). Praeterea dignum est, quod attendatur Odicem ii congruere cum codice F quinque locis, quos iniuria viri docti in suspicionem vocaverunt f. IV 1 ' 149 20 articulum dol. r. 3, IV 1 149, 21 ἀγαπειθε . Jah. ἀυαπε θεται , V 4l 15 επικαταπλει αις ἁλλαις τριγηρεσι 51, 18 r. συυinseruit) V 25 sq. και τὶ εκε Vs O Gχημα O 1εT Tη ναυμαχιαυ

R r. T 3. II. 0 inde agendia ui est de eo dici soli pravis lectionibus, quarum numerum multo esse maiorem dilucide monstiavimus. Etsi non habemus, quod illas singulas repetamus, tamen perae erit pretium perlustrare gravissimas, ut elucescat, qua via quaque ratione ortus sit verborum contextus codicis Τh. Atque puto, vari0tat discrepantiarum certo certius evadere, ut non fuerit unus atque idem, cui debentur ea, quae

'' Quos locos crassis numeris Significavi.

60쪽

scribae incuria effectum est, ut alia multa refractarentur λεῖ).

Similem ess rem in tertio loco V. init. supra pag. 363

b Deinde sunt commemorandi loci, quos nescio quis librarius consulto immutavit. 1. Primum complura invenimus intercalata qua0, cum nequo ad stilum nostri neque ad totius fabula compositionem quadrent non possunt probari obstante Wi Ichenio λεη). Interpolationes, quae insunt columnae tertiae atque quartae, mittimus es supra pag. 351 sq. et 359). Immo sat est conferre locos hos V 7 sqq. cum 151, 15sq. V 21 sq. cum 151 21, VI cum 151, 27, ΙΙ 16 sq. cum 152 10.2. At maior est numerus locorum eorum, quibus Charitoni gonus dicendi transformatum esse videmus. Multas locutiones nec non structuras, qua temporum seriorum Graecitatis proprias esse notumst, ad veterum rationes immutatas

eSSe neminem, puto, fugerit. Ut exomplis utar invonis II 17 articulum insertum cf. 149, 3 ΙΙΙ20 o scriptum pro σοι

temporis praesentis infinitivos βλεπει και κουει loco noristi δειυ