장음표시 사용
181쪽
REGNANT E CHRISTO. 1 nicae mittit Pippinus legatos Romam ad Zachariam Papam, ut intem rogarent de Regibus Hancorum qui exsirpe regia erant, e reges ap- pestibantur nusiamque potesatem in regno habebant, &c Zacharias igitur Papa secundum auctoritatem Apostolicam adinterrogationem eorum respondit melius esse atque utilius sibi videri, ut illa Rex nominaretur, est esset, quipotestatem in regno habebat, quam illa quisti. Rex appesiabatur. Mandavit itaque praefatus pontifex Regi orpopulo Francorum, ut Pippinus, quipotesate regia utebatur, ex V pesiaretur, est insede Regali constitueretur. quod ita es factum eis, per unctionem S. Fonifacit Archiepscopi, Sue ionis civitate. Appe latur Pippinus Rex, or Hudericus qui fals) Rex appestabatur tonso tus in monaserium mittitur Otto Frising Chron. lib. s. c. a I. A. D. Is I. Pippinus, c. ad Zachariam Papam siciscitandi gratia Lςgς ω- misit, pontifex ergo melius esse ut illa qui curam omnium haberet Rex
diceretur, quam qui solum nomen Regis gereret remandavit. c. a. Anno Isa reversis a Roma nuntiis auctoritate Zachariae Papae alis 'g'7s'
que regni principibus in Suessiona civitate ad regnum eligitur Go- defridus iterbiensis Chronico in annum Domini II 86. de T. sinente A. D. I sa Pippinus dictus Nanus cum esset Major δε- Jm0 7 mus ad Zachariam Papam legato uos Burchardum sicilicet Gerrebu=genstem se copum, es Pholradum Capesianu suum, gratiasistita di transimisit est quid de regno Francorum ei videretur agendum, quaesivit Papa itaque melius esse istam Regem qui regni totius curam estpotesatem habet, quam istam quisolo nomine Rex eni remandavit, c. Reversiisium igitur Pippini ab urbe legati, est omnis a lia consilio Papae Zachariae libenter consensit. Anno igitur ab incam.
Domini Isa auctoritate Papae Zacharia Pippinus a Bonifacio Mo- Lege so.
guntino Arehiepiscopo aliisve regni principibus in civItate Susione
in regnum eligitur, c Anno ab incam Domini I sq. Pippinus per Stephanum Papam a delitate miricipraedicti Francorum Regis cuna omnibus Francia principibus eis absiolutus. Tunc etiam Hilderico ton- furato ct monachato, atque in monasterium detruse, Pippinus regalem recepit unctionem, c. ex hoc etiamfacto Rom. pontifices mutand
182쪽
168 DEFORMULA regnivm tralum auctoritatem. Ex hoc revera in alienum sensum a Gregorio VII, detorto facto , Godcfridi decentiorum
aliorum aetate , Romani pontifice mutandi regni auctoritatem
ad se trahi re conati sunt triplex vero ipsorummet adversariorum judicio' peccatum admiserit Godefridus 1 dum a solutum ab Hilderisi deluat per Stephanum Papam , Pippinum Truncos putavit; si enim ob repudiatum Hildericum μὴ endi fuerunt solido biennio a Zacharia antequam Stephanus succederet absolutisiunt a dum tonseratum polt evectum ad pontificatum Stephanum Hildericum biennio serius quam Oportuit finXit. 3. dum Francos ob admissum Zachariae n- sinum reos peregit 9 si enim conssilio consensi1se malum fuit, ab olutione eluendum, quanto consillium dedisse pejus fuerit Si rursus Diaeriso delitatem non debuerunt Franci, quid eos
afidelitate quam non debebant, sisere necesse fuit' si debebant quod ipse absolvendi actus insinuare videtur quis
mortalium a Deo optimo maximo ligatos absio ere potuit p8. Sistridus presbyter epitomes in annum I 3o . desinentiS lib. I. A. D. Is O. Pippinus pater Caroli uncius eis in Regem a S. Bonifa-9. cis Archiepscopo Moguntino fulente Papa Zacharia Plus II Papa exilonii prioris de cadis lib. Io. Sunt qui dicunt Francorum Froceres Zachariam Papam consuluis ineptumne Regem ultra tolerarent, an Pippinum regia dignitate dignum assumerent , Cumque se sondisset pontifex eum qui regia melius obiret munera praeferendum: Francospublico totius gentis consilio Pippinum Regem declarasse Chi Io derico in Clericum tonsurato Magnum Chronicon Belgicum p. 33. Anno Domini qa anno imperii Constantini primo regnum Francorum obtinuissolo nomine Hildericin annis . donec Pippinoperlegatos missos interpe anti Rom. pontificem Zacharium, merpotius deberet ese aut dici siem, an illi qui magnospro regnipaces fine l. bores, an qui otio dedim sibo nomine regio eget contentus Rom. pon-rifex respondit melius esse, ut isi qui curam omnium habere Rex dia
183쪽
Rram CHRISTO. 169monasterium retruseo Pippinam ibi Regem consituunt, dcc. s. s.cx Andrea, Anno . Hilderici Regis, principatm quoque Pippini annos se anno Domini Iso misit Pippinin nuncios ut diximus hAnno 7qs.
ad Zachariam Papam, interrogans an manere Reges Francorum expediret, cum pene nullim essenipotestatis, sedsto nomine regnarent ;quibin legatis Rom. pontifex respondit istum debere vocari Regemes esse, qui rem gereret. Deto in ergo uiderisus Rex e I, ct in monaserium detru Singulos qui calcata Canonis Alim auctoritate vestigia majorum secuti sunt coacervandi nulli assinis esset cum vix quisquar repertus sit apud quem fidem Gregorii sententia inveniret quam glossator interpretantis specie castigare coactus est Zachariam deposuisse, quia deponentibin consen t commentus; quantumviS nec Zachariae qui deponentiis non solum constensiit sed conssilio, vel si malis' sanctione mandato, auctoritate data , animos addidit, factum plene exprimat; nec Gregorianae hypothesi vel tantillum faveat commentum Certe si non aliter quam deponentibus consentiendo, deposuit Zacharias nec propriae quod Romani volunt deposuit; nec plus in Hilderici abdicatione quam quilibet e Clero Sc populo cum Pippino conjuratis praestitit nec Gregorio septimo qui summam sibi destituendorum Regum potestatem Primus arrogavit, tanti ausus auctor fuit nec ejus exemplo niti Gregorius idem potuit; nec utriusque molimen aequiparari debuit nec frustra Gregorium Papam im merito hanc notam impossisse vel Zachariae vel Stephano religiosis ponti cibus Romanae Ecclesiae, ut i sola auctoritatesua Hildericum
a regno deponerent, se absolverent omnes Franclenas a iuramento delitatis quam illi fecerant, Waltramus ante an SIO O. que stus est. Pergit Gregorius, B Ambrosius licet sanctus, non tamen uni Ambrosu de
vertam Ecclesilauopus, pro culpa quae ab altis sacerdotibus non ad tentiam ex
eo gravis viribatum, Theodosum magni m Imperatorem excommum- ὰ,&c. vide
c m, ab Ecclesita exclusi. Ego ver cui sacerdotum non adeo era ''s ''
184쪽
1 o m L A Theodosii culpa sequa deleiam pene Thessalonicata scribit Paulinus videri potuerit, capere nequeo; nec eorum si qui forte adeo desipuerunt judicium praestare debeo , cum praesertim ob hoc a sacerdotibus Italiae redargutum asserat Rufinus , Gallorumque nostrorum consimilem plane fuisse sententiam Ambrosio ipso me referentes habeamus. Factum est inquit in
urbe Thessalonicensium quod nusia memoria habet, quod revocare non potui, nefieret imo quod atrocipimum fore dixi, cum toties rogarem, est quod i estro revocando gravefactamputas, hoc factum extenuare non poteram mando primum auditum eis, cum propter adventum Gasiorum Episcoporum S nodus convenerat , nemo non ingemvit nusius mediocriter accepit &c unde singula lim hactenus forte minus perpensa habemus. I. Theodosium, cum
Thessalonicensium furentium seditione Illyrici praefectus Buterichus sublatus est, Mediolani fuisse, a. Ambrosium
reorum nomine veniam rogasse. . Ei promisisse Lmperatorem , se veniam daturum civibus praedictae civitatis , sed agentibus Comit bus occulte cum Imperatore ignorantesacerdote, id est Ambrosio , usique in horam tertiam gladio civitatem esse donatam. q. Ambrosium id antequam fieret, atrocissimum fore dixisse. s. Imperatorem ipsummet revocasse, sed stro, frustra. . quandoprimum Mediolani auditum eis, nusium non ingemuise, nusium mediocriter accepisse, ac proinde, cui non adeo gravis culpa videretur contra quam Gregorius VI putavit fuisse neminem. Sed unum justi tenacem Ambrosium communione sacra pellendum Theodosium censui me demus t Quid hoc ad usurpatam primum a Gregorio septimo Reges exauctorandi potestatem, de qua ne cogitavit quidem Ambrosius, qui denegatas sub publica poenitentia posito Imperatori Ecclesiam ingre
Ambros epist diendi copia; abstentum, Augustisimum Imperatorem constanter vocavit, ab eo infe honorificentiam de id rari eundem confundendo noluit, verecundia qua potuit, Imperiali arbitrio satisfecit
Libere gratiam Imperatoris in votis habuit ensis bi quo faceret, in
185쪽
REGNANT E CHRISTO. I xret, in quo Deum praeferebat fastigii principalis humilitari que sacerdotalis memor rogavit ac tandem ut beatis immise rent imus cum sanctis pignoribus frueretur tranquisiitate perpetua, Censoriam epistolam claudens optavit. His opinor ossiciis exregem X communicatione factum hominem demereri nequaquam decuisset , non igitur Ambrosii imo nec Ecclesiae universae opinione regno exciderateX communicatu S, nec
proprias injurias quoquomodo in mentem venit ulciscenti Gregorio septimo Ambrosii qui alienarum vindex ex officio fuit favet exempluma quandoquidem esses sanguinis Domini sui Gratiani reum Maximum, communionis constortio segregavit; nec tamen solio per summum nefas occupato, vel detraxit, vel detrahere conatus est , sed ipse quinquennio post regnum quod male arripuerat formine quodam timore deposuit ty-l 'rannus, ut procuratorem se re' nomine praefuisse confiteretur. Hio.
At inquies Episcopasis Ambrosio auctore) ublimitas nultas
potercomparationibus adequariues Regumfulgori compares, oppri cipum diademati longe erit inferius, quam plumbi metasium ad aurifulgorem compares, c. Ambrosio nunc a recentiore aliquo quod stylus incultior, Hieronymiana Scripturae versio, hominis Senatores, non lato clavo, sed chlamyde militari veste, dignoscendos pronunciantis, principesque quoslibet diademate insignientis imperitia fateri cogunt suppositum socium abjudicare animus non ei sit quandoquidem Gregorio VII sic visum est Ambrosius libelli de dignitate sacerdotali parens quo jure allegata secujuscunque sint verba ad Imperatoris exauctorationem rahat quaeroa non enim magis sequitur Regum fulgor Episcopali inferior eis, Regum eo ascem ritum genibus submittuntura nihi acerdotibus excellantius reperritur. Ergo Regum qua Reges sunt x Magesta a cerdotum arbitrio pendet. iisque quos principatu indignos judicant omnempotesarem abrogare possunt quam si dixeris latomus ese infra architectum Ergo rchitecto ita ad tum, Dromi est conditio estθη-
186쪽
1 a Dra M V L Atunae subiacent, ut siquando deliquerit architecti jubente isti, instrumenta procul abjicere latomusque esse desinere teneatur Maior Gregorii septinat judicio potestas exorcisae conceditur, cumst
ritualis Imperator ad ahiciendos daemones constituitur Ergo emada iciendo Reges, quibus religiose non viventibus daemones dominantur. Hoc forte Gregorius VII, cui alia nulla ex antiquitate praesidia suppetebant putavita nunquam tamen Christianus ullus, sive Ambrosii 11ve Ambrosianum nomen mentientis, auditor admiserit. Epist. 1 ad Desinat itaque Caelestino Papa imo ratione ipsa vetante' incessere novitas vetustatem desinat Ecclesiarum s rerum publicarum J quietem inquietudo priscis aetatibus inaudita turbare pudeat tandem aliquando caeco impetu Magistrum sequi, cui Pagente ira, a perpetua majorum disciplina aberranti)manifeste falsa , summoque Regum quorumcunque culmini Gregorius V perniciosa exciderunt haec nimirum dignitas regia quam et- om. n. iam in Nerone tyrannorum pessimo ' non nisi a Deo esse ex professe docuit λοπιας Paulus a secularibus , etiam Deum ignorantibus inventa est,inc Regesis Duces ab iis habuere principium qui Deum ignorantes superbia, rapinis, persidia, homicidiis, po remo universis pene sceleribus mundiprincipe, diabolo videlicet, agitante seuperpares filis et homines dominari, caeca cupiditate , ese intolerabili praesiumptione assectaverant; si enim dignitas Regia Deum ignorantium commentum dici meretur, si ab iis qui universispenesceleribus succubuerunt habuit diabolo agitante principium si eorum qui primi regnaverunt intolerabilis pisumptio fuit vervecum in patria qui toleraverunt, aut Reges Dominiunctos crediderunt, nati sint oportet , nec regium fastigium vel conscendere , vel ferre, tuta conscientia pius ullus aut potuit unquam , aut poteritu quid non monalia peisora cogis, iraί quantumvis br in justitiae specie velata aut furori proXima aut Damnata regnorum quorumcunque Origine,
regnandi potestatem cuiquam successionis Jure deferri
187쪽
REGNANT E CHRISTO VI quod Franci nostri, apud quos ab annis Iaco. quod excurrit, jus illud valuit, notent velim probare nequaquam potuit, haec ad Herimannum Metensem , non anno O8I. quod luxato epistolarum ordine regesticolle O Or, aut putavit, aut aliis persuasum voluit sed anni Io 6 Mart. I s. sex, ad summum, a primo Henrici anathemate septimanis quod ex Brunonis in anni Io 8 I. natale Dominicum desinentis hi- Epist. eadem storia constat scribe,ns. uos sancta Ecclesia Aia donte ad regrimen velimperium deliberato consilio advocat, non pro trans Ioria gloria sedpro muctorum salute humiliter obediant, c. Age qui carnali patri vel matri maledixerit morte mulctandus er quid si qui maledicit 'irituali patri vel matri meretur Non carnali amore illecti studeant lium fluumgregipro quo Chrsus sanguinem situm fudit praeponere si meliorem ista es utiliorempossi/nt invenire neptin
Deo , diligendo dum maximumsanctae Ecclesiae inferant detrimentum. Audis lector, Henricum Gregorio Ianuarii praecedenti a 3. Wormatiae maledicere nusium, morte mulcfandum; nec bos Regum, pro more, sed meliores quoscunque populo Christiano praeponendos nulla successionis habita ratione pronunciari' Optato classico excitati Saxones ac Suevi FOrchei Lambert. ad 3. Idus Martias annicio I. praesente legato qui cuncta de re- de bello gno utiliter dispositias maret, convenerunt; dumque siιa cuique ' '''Deus t dira cupido, ac multi suas singulares causias interponunt,quas ut Rex eligendus se correcturum promitteret, volunt conste momnium comprobatum ess se Romani ponti cis auctoritate corroboratum, ut Regia potestas nulli per haereditatem scut ante seueratio
suetudo cederet sed lim Regis etiam si valde dignus uset per electionem 'ontaneam , quam per ῆcce ionis lineam Rex proveniret in vera non esset dignus Regisi lim , vel si no et eum popiam quem Regemfacere vestit, haberet in potestatepopulin. Exinde violata, Contrario , nec antehac audito decreto, regni lege antiquis gentis moribus, imo naturae ipsiusmet dictamini tanto impetu vis illata est, ut cum missis post sublatum anno IO8O.. 3. Octob, .
188쪽
Conradum jibi Saxones R m facerent, rogasiet Henricus: jocose magna stria nonnulla chemate ludenti velare solitu Dux Otto responderit, spe ex bove malo,malum vitulum vidi natum, ideoque nec hi nec patris habeo desiderium, sed paulatim remittente furori S paro Xysmo , vel invitis natura, quam licet expeAL furca tamen usique recurret sensus rediit salutati enim Henrico nati Reges, Conradus anno IO93. Henricu Sanno Os.
eoque sine prole denato , Agnetis sororis filius Onradus at 11 II 8 ejusdem ex Ordine nepotesci nec postea desiere nisi forte ter propinqui ad propinquorum successionem vocarici eventu ipso exitios a principibus novam Theologiam invehentis Gregorii VII. placita politica , ex eadem cui initio fucum secerant gente profligante, quod suo tempore ac
loco plenius demonstrabimus, ne nunc revincendis ejus παροραμααν intenti alio avocemur. Qii odit in Romana steri rite ordinatos . Petri meritis meliores ici bonos ad regni fotam evectos aeteriores fieri persuadeat, ad experimenta provocat per me licet praesertim cum EnnOdianum apologeticum quod pro B. Symmachi Pap.e decretis venditat, aperta Paparum qui postea vixerunt confessio hac ex
parte refellat, Hadriani nimirum A. ante annOS fere OO. AP i FS feram poni cum Romanorum conditionem deplorantis,in Marcelli ΙΙ. qui paucis ante obitum diebus mensi manu percussa, non viderese, quomodo qu4fastigium hoc altis imum tenerent salutisu. econfluorepossent, protestatus est. Sed audi lector facinus mus risabos . Haec dit Gregorius VII. I cut B. Gregorius in epistola ad Mauritium Imp. directa commemorat, Confantinus magnus Imp. omnium Regum e Principum fere totius orbis Dominin ev denter intelligens, in S. Nicena Synodo Ion omnes Epistopos ultimus
res idens, nusiam uicii sententiam ver eos dare praesumpsit sed Alos etiam Deo vocans, nonfluo debere subesse sudicio, verumst ad illorumpendere arbitrium judicavit. Quo magis ista Gregorii VII verba
189쪽
REGNANT E CHRISTO. I sverba eXpendo, hoc certius in animum induco , alienis eum,
in legendo Gregorii magni loco , oculis usum quod immerito de S. Apostolo B Hieronymus scripserat capere omne
quod tetigerit, exemplaque captiva quaesus in voluminibm nonum i vini num micant,sibi ad ictoriam, quam speravit, trem e coegisse ut contra sentientes , vel invitos in sententiam nostram pertrahamuS, I referenda Gregorii magni verba La slab examen revocanda,effcta absit invidia verbo a Ru Uno qui Gregorio magno primus imposuit fabula; . refellenda denique nobis erunt quae Gregorio primo perperam septimus tribuit: Eccle- fastica quoque hi oria inquit Gregorius primus quia cum piae '
memoriae Consantino principi scripto oblatae accusationes contra Episcopos fuissent, libesios quidem accusationis accepit, eosdem qui accosui fuerunt Episcopos convocans, in eorum conspectu libesios quos acceperat incendit, dicens, vos Dii estis a vero Deo constituti, Ite inter vos causas vestras discutite, quia dignum non est ut nos judicemus Deos, eri . Totum id ex Russini lacunis hauserat Gregorius , sic enim ille hist. lib. I. c. I. Cum ex omni
bm pene locis Epistopi conveni Fent, ct ut eri soles diversis ex caus interste quaedam iurgia detulisent, interpelgabatur frequenter a n-gulis isserebantur libelli culpae proferebantur; ct magis ad haec,quam ad id pro quo ventumseuerat, animos dabant. Disie videns quodper hujustmodi urgia causa summi negotiifrustraretur, diem certum - iuit, qua unusquirique Episcoporum , si quid querimoniae habere videretur deferret, or cum re disset, si cepit asngulis libellas , nec in eis quid contineretur aperiens, ait ad Episcopos Deus vos constituit sacerdotes, potestatem vobis dedit de nobis quoque judicandi, wideo nos a vobis recte judicamur, vos autem non potestis ab hominibus judicari. Propter quod Dei solius inter vos expectate judicium,& vestra jurgia quaecunque sunt, ad illud divinum reserventur examen vos etenim nobiS a Deo dati estis Dii, conveniens non est ut homo judicet
Deosa sed ille solus de quo scriptum est , Deus eiit in Syna hi
190쪽
a- DE FORMULAgoga Deorum, in medio autem Deo discernit. Se id ed his omisiis illa quae ad fidem Dei pertinent, absque ulla animorum contentione distinguite : cum haec dixisset, omnes imul querimoniarum libesios juyn exuri ne innotesceret ulli hominumsimultatiosa
De narrationis cujus Socratemi Theodoretum puduit)fide securus Gregorius, eam pro vera habuit; sed multa sunt quae falsi coarguant; I. hyperbolice admodum ex omnibus Maec omisit penὰ locis 'i copos convenisse scripsit Rumnus, quandoquidem
e toto Imperio ViXIII capita inter quae norepitcopi i q)comparebant, paucissimi e Occidente praesules exempli causa , ex Gallicana Dioecesi unicus Nicasius Diniensis, ex Hispanica unicus Osius Cordubensis, ex Africana Caecilianus Carthaginensis, C. cum Ioanne Persidis Episcopo convenerunt , Ut decuplo plures domi remansis e necesse sit. a. Etsi nulla inter eos qui Nicaeae congregati sunt suborta iurgia asserere animus non sit, libellis irenter a litigantibus Oblatis interpesiatum principem fuisse probabile non est quid enim opus erat inutili libellorum oblatione eundem in Synodo jus partibus dictura praesentem, cum patribusjudicantem taedio asticere , 3. Certam injuria affecti S, qua querimoni. prCmerent, Vibesios offerrentinon itutam diem, exu si que quos ne legere dignatus erat )libesiis dissidentes , Deifolius iudicium
expecIare, justas fuisse , inique finxit Rufinus Madversus expressam Eusebii qui Synodi pars magna fuit testificationem , impudenter Si enim scindebantur udia in contraria, Synodi membra, eademque pendebat incerta , quid absurdius iniquius cogitari potuit, quam omissa redintegrandae inter fratres concordiae cura injuriam pastrum spes omneSin. ό ό supremam seculi horam , inani hoc praetextu mutuas litigan-
et E eb. lib. . κριπως, dilatas fuisse γ cum praesertim diserte Eusebius imor' nuerit, icinori accusatores, quantum Vi φιλονεικως