De interrogationum enuntiativarum usu Horatiano ...

2쪽

Barbari Colline Librarg

5쪽

DISSERTATIO INAUGURALIS

QUAM

ACADEMIA FRIDEHICIANA MALENSICUM VITEBERGENSL CONSOCIATA

7쪽

pio ratoque Animo

9쪽

Praelatio.

Verpauci sunt scriptores, quorum libri a viris doctis tam accurate pervestigati commentariisque ruberrimis cillustrati sint. quam moratii. Quicunque autem in studiis illius poetae Romanorum elegantissimi versati sunt, omnes consentiunt, verba tradita

ad eam, qua opus est, integritatem persectionemque adhuc non pervenisse cf. Mirchneri prol. ad idit. sem. Hor. p. 9 123. Itaque hac aetate multi id studuerunt, ut ea, quae propria sunt elocutionis illius poetae indagarent exemplisque probarent, quippe cum inde nonnihil ad carmina eius emendanda it ad syntaxin

linguae latinae accurate constituendam redundaturum esse putarent.

Atque ego quidem, cum aliquamdiu Horatii libris legendis operam navassem, haud alienum esse duxi, subtilius inquirere, quanam ratione in dormandis interrogationibus enuntiativis imprimisque

in usurpandis particulis uteretur Horatius, praesertim cum nostro demum saeculo interrogationum ratio ita tractari coepta sit, rutaetatem optimarum artium studio diligenter inservientem docet. Nam accurata ejusmodi observatione adminicula suppeditari minime

contemnenda iis, qui linguae latinae historiam persequi sibi proposuerunt, in promptu est Etenim quot scriptores, tot scribendi genera, recteque monet Cicer orator 16, 53 isqvot rationum

genera esses diximus, totidem iratorum reperiuntur. atque ut in arte oratoria, ita in omni genere literarum suum quisque scriptor conformavit orationis genus.

Jam vero ut omittam alios, qui scripserunt de particulis latinis, nolo hoc loco silenti praeterire praestantissimum illud Ferdinandi andi opus summa ac paene incredibili diligontia conscriptum, quod inscribitur , Τurgellinus seu de particulis Latinis commentarii. Quem quidem librum magno mihi emolumento fuisso in hac dissertatione elaboranda grato animo confiteor. Deinde me adjuverim maxime ea quae Draegeras, historische synta de lat. prache, Leipgi 1878' et ue erus , ,-smh licto grammati de lat. pratae, Hannover 1878 congesserunt. Dj0jtjgsui. , OOQIe

10쪽

Quotiescumque autem in scribendis singulis locis codices inter se differunt, ut lectiones eorum afferri necesse sit, ad auctoritatem Κεlleri et Holderi, qui in classes descripserunt universam librorum nranuscriptorum copiam me conferam, quippe quorum collationibus accuratissimis et uberrimis poetae verbis recte constituendi fimum quasi fundamentum positum sit. Itaque notas criticas et distinctiores explicationes a essem in epilegomenis prolatas diligenter adhibebo. Rationem autem a elloro probatam dubiis locis sequar ita ut, ubi duae classes codicum inter se consentiant, hanc lectionem alteri a tertia classe exhibitae praeferam ct Kellerum,

praefati I, p. 8 et III, p. 790). liorum libros, quibus utar,

hic afferre nolo, cum suo quemque loco adnotaturus sim.Τum mihi addendum est, omnes me editiones a viris doctis comprobatas adhibiturum esse. In afferendis autem locis e carminibus et epodis desumptis sequar editionem Nauchi ante septem anno in lucem prolatam, in sermonibus et epistulis megerioditionem quattuor ante annis emissam. In disponenda materia eum sequar ordinem, ut primum in disiunctivas interrogationes inquiram, deinde in eas, quae incipiunt a particula an , quippe quas ad disjunctionem revocandas esse atque medium, ut ita dicam, locum obtinere inter disiunctivas et simplices interrogationes appareat, tum earum interrogationum

simplicium, quae per ne is feruntur, postea earum, quae Ronum incipiunt, postremo earum, quae particulis carent, usum

describam. tque eam exempla disponendi viam propterea ingrediar, quod omnes interrogationes enuntiativae primitus revocandae sunt ad disjunctionem a. oti, umes sorach. I. avn. II, p. 366), quae etiamsi distinctis verbis non exprimitur, tamen recondita e sententiarum nexu perspici et suppleri potest. Atque unicuique generi interrogationum pauca de particularum, quibus illae introducuntur, origine et vi genuina praemittam, quo accuratius perspiciatur, qua ratione significatio primitiva paulatim commutata et peculiarem in modum quasi longius progressa sit. Quo modo cum facillime perspici possit, quid Horatii proprium sit, non inutilem laborem suscepisse mihi videor ac spero sors ut aliquid huctus commodique ex dissertatione mea capiatur. Quibus rebus praemonitis jam ad ipsam rem aggrediamur. Dj0jtjgsui. , OOQIe