장음표시 사용
141쪽
divisit enim prius membrum almem ruam ex citarii. adjunxit Vocativum mn qui alias a verbo distinctus est. Ite Gen. XLII 3'.
domum docendo. Dictamen Logicum requirebat diastinetionem maiorem ' Tipheha in nri an, quae o cum antecedentibus cinhaeret, sed commodioris lectionis vel cantus gratia, illa ab antecedentibus est diuisain ultimae adjuncta.
Cons Gen. XXII 36. Ego Dominust dixi π - Pro et Dominus dixi I feci. Sic Gen. XXXI, . Sic Levit. XII Lati ubi go D uantecedenti membro annexum est IV. Porro observandum quod Ainor
accentuum Oratorum more etiam argumenta
142쪽
ar IX. menti rationem habuerit. Hinc factum, ut quandoque distinctivum majorem po- fuerit in voce, quae sensum minus distinguit, sed magna onssideratione digna est;& minorem in alia, quae sensum adsdistinguit. V. D
Gen. I. a I. Ee crea se Deus cetos magnos somnem animam vitentem repentem, quam
produxestunt aquae fecundumspectem sua m, eae omne volatio alatum secundumspeciem
- σμή arma σὸν se ' Logica requirit, ut objecta creationis, ceti, vivetitia reptilia, volatilia conjum gantur,&sic mactus pone id χρο sttin ta infecumdum re Fama sed Azn. re estuta est in ' mari reus m anos, quod hi prae reliqiris consideratione digni sint. sic Levit. X, , ubi in Ah ron cita major distin us cum in am
I, iotismos noqis accentuum au- in obserrivit, is in uno nimbro complexus est, quas genius hebraeae
143쪽
guae connectit. Antequam itaque in . terpres ob ordinario accentuum dictamine abeat, necesse est, ut Idiotismos evol-
Princeps P in er eos i super humero portabit si in tene is exibiL
Verba ου I bya in tenebris rex bis, involvunt idiotismum, quem lingua latina non seri nulla enim in hac prostat particula, quae significationi istius responderet. Sed Germanorum particula expletiva da optime Heliraeorum a expriis mit. Vertamus ergo inlinsternust da 'Rex ausAthen. Hunc sensum esse genuianum patet ex Ioc II, .
144쪽
inaus. Nescio, quas alii affectuum commotiones, accentibus indicatas, hic fingunt. sie IesaΙ, .
Resipicite Dadpetram ex qua excisistit leae ad e fossionem fovea ex qua emisisti. Voces urizm lx perea exqua emisi sis, non conjungendae videntur, si judicium latina lingua ferat haec enim ne cessario voces ex qua instrere debet. Sed hebraea lingua, quae particulam UNAE equenter omittit, illas voces optimo jure conjungit, quia sensu c*haerent, nec ali qua Ox intercedit cons Ioel. IV, 3 sic Ionae III, λ. eram mn tam a in '
145쪽
m ricuL. Mo'. DISTINCT. 21inis fit annon revertatur QTAγ-tentiam mutet Dominus st. Interpretes etiam Iudaei haec verba in varios sensus trahunt, idiotismum non observantes. motum vero est,sequenter interrogandi particulas inhubraeali gua omitti, si interrogatio alio quodam signo indicata sit. m. l. interrogationis lignum latet in quis scita ideoque commode omittitur Cons. II Sam. XIX, I3. : nonne tres mei estis Plese sequentia videbis, quod ibi necessario interrogatio omissa, in alia lingua supplenda sit. Ne mireris hanc linguarum distrepantiam Hebraei enim vocis elevatione testu multa expresserunt, quae si
non ex contextu evolvuntur, Obscurita--m pariunt.
146쪽
. Capellus Crit. S. L. VI CIV. p. m. Us Sahesium in ' dra male colloc tum esse suspicatur, ignorantiatdiodis ideceptus. Si enim cognovisset , quod Infinitivus loco nominis ponatur, quod Glasi L. III. I. III. Can. XLIV. p. m. 37s. observavit ain fundatisnesua, vertisset, nullum Auctori accentuum e rorem imputassset. Commode enim verba vertuntur : qui vi erant domum primam infundatione . Vel si magis placuisset, potuisset Infinitivum per me teritum explicare, quod omnes Grammatici docuerunt, tensi eodem vertere: iruidream domum imam cumfunda
Ex arbitrio suo Auctor accentuum multas voces distinxit, quas alibi conjun-
147쪽
DE Ecuta Moo Dis' cae et xit, ut adeo neque ex Grammatico vel Logico din me firmae regula dari possimi, sed tantum dictamen oratoriuna eu
nevis, non tamen eadem verborum di
stinctio .cbhiunctio 'a hi priori loco cum zUper Mahheph est connexum, se. in posteriori per distinctum. V in priori est distinctum, sed in post riori cum vam connexum. in priori est connexum cum sebjecto rari , in posteriori distinguitur a subjecto suo. Quae omnia neque ex Distamine Grami alico nec Logico, sed ex arbitrio oratorum. Main locutionem inte dentium dijudicantur. Sic
148쪽
steriori connexum. sic Ios XIIX, in
149쪽
iummo ebris coelum Siserram. Sic Ier. n. I. Sam. g. v. II. g. VII. Parenthesis apud Hebraeos nullo p culiari signo accentus indicatur, sed eodem modo , uti reliquae versus partes leguntur in chorali enim cantu versus omnes simili modo cantanturi
150쪽
parenthesi, clauditur,magho quodam accentu signetur, quemnaus major praecedat.Sed locus ex Iosua adductus contradicit, antecedunt enim majores accentus nLDem.Rq.&subi verba ab IaN ego flans inter Dominum re inter vos in tem re is aciis Heandum vobis verbum Do---, time an ennis raesentiam ignis