Nodus Gordius seu De vocatione ministrorum disputatio. In qua decem demonstrationibus ostenditur ministros euangelicos non esse veros verbi Dei & sacramentorum ministros. A P. Martino Smiglecio Societatis Iesu, ..

121쪽

ducit exemplum Aaronis, qui etiamsi non nouam neque a Moyse diffferentem doctrinam, aut ritum aD ferret:debuit tamen vocari .egitime a Deo, iubente De o, certa ratione occeremonia ad id munus con

secraria ritus no in ipso solum ob ari debuit, se in omnibu omnino tacere uita, quisueritarunt, velis iussio ministario itine 'QuareDeus grauissii stariperonensus fuit,quoti,

quispiam alius legitime non consecratus,eaqUatiun sacerdotum attingeret quin Sc legem sanxit, ut sit m quis non Leuita ad ministrandum aecederet, more-

--. mutaIino si vel anMret vas sanctuarii, vel excuri Mugitimi uitate videretquae sunt in aestiuario priusquam immo, e perpetuat pra perci ix est eo quin a solere volite, rit incensuit super altare thymiamatis: cui etiati, propterea restitit Ararias sacerdos cumaliis octoginta: Non esisinquienis tui ossce Otia, ut adoleas incensum, Domino se acerdotum hoc, horum Aaron, qui conso crat quasi huiusmoHmmisserium: rederae des u ris,ne contempsero: ei non reputabitur iis ingloriarm

Porro idem ius diuinum clare etiam colligi potest:

122쪽

. MINASTRORUM res Uerela etiam qua institui;Domin contra Prophemtas,icurrebanicum noninitterentur,an non omnes Proplaeetas comprehendit;siue nouam doctrinam at-

ferant, siue antiquam, dummodo praedicandi ossici lim ex sema usurpent

Et sene sire ratione exp aurius, nonineo sae stimuinuin est nouorum Praedicatoriam, cum spe gitima vocarione adpr*edicandumarum' dunt,quis noui Praedicatores int, nouam doctrinam asi

rant, sed absolute, quod Praedicatores sint, hosticium alienum temere usurpent. Cum enim tot falsi Praedicatores existanta qui suos errores sub praetextu doctrinae verae venditent; nemo est qui non videat,

aliter huic perieulo prospici non posse; nisi ut non in cuiusuispotestate sit, praedicati mis-cium obire ieci eiusduntax t quia legitima potestate remagistrato, ad id munus obeundum approbatus existac Quin etiam si quod est regimen Pastorum, Episco-

porum, quos Spiritus sanctus posuit regere Ecclesiam Dei illud vel maxime inmittendis&praeficiendis ministris elucere debet, cum huius solius rei,

gligentia plurima incommoda afferre soleat; dc regiminis ipsi ratio postulativi publica ossici, nori r inia cuiusuis electione; sed emum qui praesent voluntateadministrenturi idque negare,inomne res inmin Reputatollere. Quare ineptum est quod ait Anonymus, cuiuis Christiano homini licere,etiam sine speciali ullo si legitime demandato eiusmi munere, charitatem er-. Saproximos exercere esse vexo opu Charitatis ad

123쪽

1- DEVOCATIONE Apostolicam doctrina Christiq; Eta angelium com-

plectendum ac retinendum, allos cohortari, Diuina----c queor, Mula,quae omnibus Proposita sunt, illis expli----, mare. Quasi vero opus charitatis dici possit,qime diu

g - - uinis praeceptis aduercitur, quodq; Dec proximi, charitatem ostendit, Deus manifeste prohibet noquisquamiumat sibi honorem,nisi vocaruisicut Ast.. Fon; ne pnedicet,nisi missis An igitur opus charita.

tis erit Deo repugnare, eiusq; mandata violare liniae vero charitas est,alienum otia cium usurpare, perturbare ordinem, Magistratus legui mi ius in frangero

nequaqea charitas, sed manifesta iustitia dici d bet Charitas si est, ordinata est, nulli praeiudiciunia, is it modum a Deo praescriptum et constituturita secat; quae id non sicit focos quidem charitatis est, non charitas vera.Tale quiddam est, ver bi Deiae

Sacramentorum ministerium usurpare, fucus inqua&falla species charitatis.

ret Nonne charitatem talem aeque mulier exercere A. ' posset quam tamen Paulin nullo modo permitti .

- praedicare t talier c. inc initi in silentio discat omni objectione, Aeere autem mulieri nonpermitto. Non nisi quia ea charitas illis incumbit, qui caerieris ex officio

praesunt, quibusque id officiuna est lagitime demat datum Privatim unus alterum docere, quae ipse a probatis Praedico toribus, hoc est legitime vocatis hac

ra, didicit potest at in Ecclesia ni inime nisi ad id munus eundunt rite ocatus&m illius. Qui enim .inae dies docet,Dei nomitte loquitur,eiusm pers et repraesentati, ut Paulusin: pro ramo legatis 'e

124쪽

missum exequitur, quod inhominem priuatum mi. nime conuenit

bus Samamenta mimam mearun, esto morim ea pubestMagistratus ri eam re illosque potestate spirituali qua ipsi carent lamnare Dei potestate ad eam rem opus est, quam vel per seipsum, vel per magistratum a se constitutum, hoe est legitimo piscoposo Pastoresexercet. Quare reo in rebum publicis hos marame uetu epriua,

tis arbi ratu 'dicendi sibi deligant, neu ad tum reijci ne eum, iiiiii simiae, ei tus est: meritoqu*conti a poenae seditiosorum

decernuntur chranomagis idin Ecclesia obseruarii convehit, quae omnibus alijs rebus publicis ordino;

At inquit Anonymus, Ministras in Sacramentis: dministrandis nullam vim Savrametuis indere, aut muratio ni afterre, veri tinitatem xi mutationis ii luctuari , id non ex administrantis persona sese a diuino instituto

prorsus pendeat. Quocirca eam ob rem non in necesse nistros diuinitus voc*ri mitti. Sed erra toto coeli Anonymiri miri siriptisma Deram,

125쪽

summ,meiusvilalutemneressitatem obtinuit quolibet in necessitateadministrari possit,s licet extra necessitatem ab ordiharijsEcclesiae ministris con ferri debeat hoc vero, quod cum ipsos contrahentet

Ministrost, beat; alterius ministri .efficia entia non indigeniam ei reliqui omnique vi piam aditumstitentur, totuminata sit In Confirmatione&inordinatione per imposui ,

quod proculdubio praestare no poterant quicunque fideles. Quapropter electi ad Apostolos deducebanitur, mimponerentillismanus Et Paulus impressu ampositionem manuum esse Presbyteri ore emtus Is piscoporunt. Si mon etiam Magus non ad quoc

cunquefideles, Apostolosreeurres,at, ut sibi

.ea potestas consectetur, ut ipse ampositione manuum daret Spiritumsanctum Scilicet hoc notum erat in illa tum Ecclesiasnon quoscunque fideles, sed qui erant legitim ea Apostolis ad id munus conse- .crati, potuisse conferre Spiritum sanctum. Parirati . Mada emittenda , retinenda peccata in Sacram en-vo Poenitentiae, dedit christus Apostolis Spiritum sectum, Ioan a quod sinen ad quosusfides upertinere,quivis sicilatatarietur. Namne si nibus datur ad eum inem Spiritus sinetiis, nequo Apostolis ea potet a facta est, priusquam declara rentur legitime missi:usisset, inquit, insemel atra, ct

Iam quod ad Eueharimni periinetis adibistiliud esset nisi cinnaremoratio coma: Dominaeus rei

126쪽

Anonymus eum suo Caluino somniat; non esset proculdubio ulla potestas specialis in Ministro necessaria ad Eucharistiam conficiendam; sed quiuis fid dium sicut commemorare coenam Dominicam, rest, ita conficeres; tim conficere non sit aliud, quam commemorare. At longe aliter res habet; E charistiam enim conficeres, non est solum instia tutionem corporis: sanguinis Domini commemo-raere; sed ipsum corpus & sanguinem Domini, sub specie panis , in constituere, mutatione illa admirab:h totius substantiae panis e vini, in corpus san AZ guinem Christi, ut Catholici omnes sentiunt, sense stre transruntque semper edocti a Christo, qui non aliam sub 2- Taustantiam in hoc Sacramento indicauit, quam substa n in raritiam corporis&sanguinis sui;Hocetico in meam, hie et/-

e anguis mem eamque solam panis quem daturus et

erat, essentiam explicuit. Ioan 6. Panu, inquit, quem ego dabo, caro mea est. Porro tam adanirabilem conuerissionem panis bini in corpus danguinem Domini efficere non est cuiusuis, sed diuina potestate opus est ad eam rem praestandam, quae omnes naturae viis res superat Eam ob rem Paulus C lx, inquit, cui benedicimus , nonne communicatio sanguinis Domini est' Agnoscit sane Ministrum non commemorare tantia benedictionem calicis aChristo factam in ultima coe- si ira, sed reipsa calici benedicere,, benedicendo vionum in sanguinem commutare ad hunc enim fine ea lici illi benedicitur,ut fiat sanguisDomini, benedictionis forma non alia est, quam illa ipsi Domini verba Hic elisanguis meus. Qtiare vel ex hoc ipso colligitur Elis Apris ollis tantum munus commissum esse aChristo illis verbi si

127쪽

me .citem meameommemorationem Scilicet ApostolosChristus voluitconfieere mysteria corporis&sam guinis sui, familiisdiuina potestate, caetimis ver, m

nes fideses etainstitutosi christo tautaetri,

busque datam potestatem Sacria via administrandi, quod D. Paulo, urationis epugnare ostendii LHaec ad propositionem Anonymi sint satis. Iam cum Monymus in Assumptione ait, in hos Euange licos non se gerere pro Apostolis de Pr, e Mech phetis, eoAuod Apostoli, Prophetae eri Enoi, partim seram, partim selsum inesse mure tu est iverissimum,quod errare possint Ministri,neque possint tantummodo,sed etiam saepissime re ipsa errent, quotiescunque fidei Catholicae contradicunt. Quod si ultro Ministri Euangelici fatentur se errare possit, qui inculovettim est quod adiungit, illos suasissi

in 1 ad 'verissima eo quis docent Ahi, qui Mo ei rei re, una merseverissitati , --t simul eonsistere possit, 3 an persuasum habet se in eo quod docet et are posse.

potest imul persuasissimum habere verissimum esse Mod docet quasilare verissima locus esse errori possit. Ita Anonymus pugnantialaqvitur Mex uno ut dicitur ore calidum diuidunt,efflat

Porro cicuti ipsi isteni de emipsa loquitur: viis non vide ualuinta tIetret ista, Doctorian esseqebeat, hiesine, hoc estiat docerer discbrdati in errem,

128쪽

eorum doctrina conquiestat Nostri Doctore Ca tholici, quamuis si suos sensus sequantur errare viri 'hhomines posuit et tamen cum doctrinam Mese fae tholicae praedicant fidelibus, errare nulli modo

possum, itaneo ipsa Melas Catholica, qua ra-:les conquiescere in eorum doctrina possint, sid 'hem ex quo magnam consolationem in animo pe scipiunt, quam non habent quicunque Catholici non sunt, ipsis et aduersarijs testibus. At uti hoc verum dicunt, quod errare possint, ita

illud falsum, quod se pro Apostolis Prophetis non, gerant Demonstratioest manifesta:Quicunque mininis Apostolieum sibi mulicatos sepro Apostolos ris Apostoli siquidem rati metui muneris Apostoli

iunt, dicuntur: Ministri vero Euangeliei munus Apostolicum praedicandi, Sacramenta ministrandi sibi vendicant Gerunt igitur e pro Apostolis na: pro Prophetis non est quod se gerant, cum nihil unis

quam verapradixeruSpiritus nendachin ore his, uirum Nidquod dicunt suosMinistros isegerere pro Apostoli conetaiqua latatione potest Apostolienim non sint, cum a missioneAp

stoli nomen acceperint. Cum Igitur ministri Euangelici suam missionem necvelint, nec possint ostendere, hoc ipso Apostoli non sunt; stamen quia A postolicum munus sui assutriunt, s a parte pro Apostolis segerunt. m.

lam in dicit suos sinistros non afferre non in Tret doctrinam, sed acceptannii Apostoli , in lacris si- - - teris consignatam id tantum a vero abest, quantum

129쪽

amsis, a coelo terra. Nam doctrina A postolorum non perim in mundo cum Apostolis, sed ad finemvsqire mundii toti antiquitati contiadicum, te Edifficile quam mi ex tot atriiquitate vini mali, quem Euangelicumflatalem sum serant, qui mos in

omnis dem tenuerit, quam ipsi modo praedicat. Ah Urim Sparsae quidem merunt variae haereses, in varijs haer i---rum licis, diuersis taculis&locis, in quibus quaedam novisis ovis, strorum Euangelicorum dogmata inueniuntur, at quae isti in unum collegerunt, nullus ante ipsos coiae

lacte docuit verti, quidquid mali seu veni: te &pestilantis dominae eritan resiuersis haeresbus , - uti,nuhainhaeram Euan 'mes ex varijshaeremnis mandux Aesiecerunt. Qui Igitur fieri potest,ut isti doctrina m repostolicam proinfiteantur,quam tota antiquitas non solum non agno uit, sed etiam repudiauit,&damnauit

Erumhisfacile colligere quilibet potest, qualis it anonyrtii demonstratio, in qua neque Propositi i

130쪽

Adcandidum Lectorem.

HAn ean se Lectore, nemo a inesta rem ad false. Misi os Euangeli cognossendas Tuum eris ea expendere ea diligentia, quam cura salutisa ieexposcit, eo Drardore, eus remerosancta debetur. Tantummodo tu se praconcepta pinion velamen a corde amouere velis,perfluies profecto, Deo bene adiuuante, es unico hoc obore , uamaria rem plura oram Hrmoti aruarumna expeditusenties.

vero refugiendos duxeriae,quos certum euu in mos non esse, aut vero Momodo misisti et i, Cooste