Specimen coniecturarum in Platonem [microform]

31쪽

391 abstrusimnio igitur dialogo illo, qui Philebi

titulum habet, non ita longe ab initio Socrates voluptatem varii et multiplicis generis esse statuit aliam intemperantis esse, aliam modesti alia stultum frui, alia sapientem; quas voluptates si qui similes inter se putet, eum iure pro stulto haberi. Tum is, quicum Socrates ibi clis putat, Protarchus, μιμεν Neo,

ημιν βλαψει το λογοvs Tum Socrates: τι, inquit.

λογων εἰναι τλλογω ειτις σε προςαναγκαζοι τι υ δη-αυτον ἐυ ταις κακαῖς μοιως και γ γα Θαῖς ἐνον, πασμφονας αγαθον εἰναι προς ορευεις; edit. Steph. p. ira 'iBip. T. IV. p. 21 sqq. Hic primum verborum illorum και γαρ χρῶμα, οὐ δαιμονιε, χρωματι - γένει μέν ἐστι rαv. ε Contorta est, nam prorsus hic da structura quae vide quantum mutata distinctio

na emendetur Ita enim interpungendum Καὶ γὰρ

32쪽

χρῆκα, δαιμονιε, χρώματι ' subaudiis praeceden

μεν ἐστι παπιεν, et quae his adduntur. Verum' aliud hic latet vitium. Nam cetera qui accurate perleg rit, is in illis ἐτέρω . ψησομεν, ονοριατι valde haerebit Equidem certe . illud τέρω quid sit, Ilario non assequor. Nimirum non ἐτέρω, sed uno honorum nomine. ἐν γε τω ονοματι dissimilia ista voluptatis genera Protarchus appellaverat. Isso igitur reponendum sententiamque Platon4s huiusmodi esse putamus: Dicemus, te dissimilia ista uno aliquo nomine comprehendere, in eoque te reprehendemus. Ac simili prorsus ratione et infra in eodem sermo ne p. 256s Ουτω πολυ διαφέροντα ταῖδ' ἔνι προς ο- ρε μεν ονοματι. Illud autem ἐν γε τω Atticum esse docti seiunt. Aristoph. Ρlut 4ou Τον Πλουτον, ως- περ το προτερον. ἐν γε τω τροπr βλέχναι ποιησομεν. Qui locus haedri nostri emendationem suppeditat.1hi enim Steph. 242. Bip. Si a pro ἐν γε τροπω Stephanus, vitium odoratuS, legendum censuit vel τινί γε τροπω, vel ἐν γ πινι τροπω. mos ἐν γ τω τροπω reposuimus.

Nox in eadem Socratis rotarchique de volu .ptatibus disputatione alius occurrit locus, itidem paullulum depravatus. Nam ibi haec leguntur Steph. 14. Bip. 14. Tην τοίνυν αφοροτητα, ω Πρα

ἐλεγχο κενοι utcunque interpretabere, mihil erit.

33쪽

Reponendum opinor ἐἈγχόμενω intellexit autem το αγαθον illud utrumque, το εμον καὶ τ σον. De indis allud, quod vocem φιλονεικουμε antecedat, eliciendum patet. Leviora praetermitto. In eodem Philebo paulio post deducitur sermo ad spinosum illud et tortuo. sum disputandi genus de rerum unitate et unIver

Prio mentis humanae artificio agitur quo re singulares ad certa genera certasque specie revocantur, genera autem in suas partes rursus dissolvun

Θαον ὁ τινα πληθος ἔκαστον χοντα τι κατανοειν τε

υτῶν τε ἐκ πάντων εἰς Sostrema igitur loci

huius verba videntur nobis correctione aliqua di vere Scribi inus αλλ' ἐπ αρι-λαον υ πῆ Int. ει βλέπsιν et μος ἐκάστω- χοντά τι κατανοει in quo accusativus χοvτα referendus est ad infinitivum

βλε ειν, is superioribus subaudiendum. Ετι δὴ καὶ τόδε περὶ τα αλα ταυτα κατανο smum βιου γα εδδος τί μοι φαεεται βουλευεσθαι δημο- λογος ἡμιοῦν ἐν τούτοις αμοια Steph. 35. Bip. os. o. λεύεσθαι depravatum est. Scribendum βουλεσθαι; cuius permutationis non desunt κempla. Ita eodem sermone Steph. 5o Bip. 289 in verbis hisce σανυν δ ἐπὶ τὰ λοιπὰ βουλεύομαι τέ εσθαι repone n l. lat. de legg. IV. Steph. 18. Bap. T.VIII. 18ci pro ξυμβουλη-Hντων Θεοῦ rescribe ξυμβουλευθέντων Eandem mendam recte expulit Stephanus Phaedro 251. Bip. 289. et Protag. OO. JP. T. H. . P. IS

34쪽

Extremo hoc sermone totius lis pii lationis sum-rna conficitur. In suo ita hori est de veritate et virtutes loqvpntem Socratem suum inducit lato, ut, quidquid ex molesta prioris sermonis lectione taedii supersit, hi ad exitum venienti repente auferat sanctus ille et amabilis Socratici philosophi spiritus. Quo magis operae pretium facturi videmur, si pro virili parte, quantula ea cumque est, opis hUC aliquid afferre studeamus. Iam audi divinam Socratis

αῖτα χ ρη θυι ιν την ἴδιον εἱρ ησθα ιυσι, Steph. 66. Bip. ouo Tria hic depravate leguntur. Nam pro παντη legendum παντι etiam monente Ficino. Umαγγελιον Unde pendeat, non apparet. Repono ἄγγελον. Denique ιρησθαι in εουρῆ γγαι mutandum esse muS-

quisque intelliget. - Mox ita Socrates Οὐκουν

ναμεως. Steph. 67. Bip. 522. aullulum haec de pristina integritate deflexerunt. Pro A enim αυτω νους και η δονη pro στερομενω s στερομενο scripseris, Pl3na omni feceris. - Sequitur in exitu pulcherrimu locus, ubi ut graviter, ita iocose, hunc in modum scrates loquitur: υκου πεμπτον κατα τηνκριπιν, ἡ νυ ὐλογος πεφήνατο , ι,vοιτ αν η τῆς κλο- νης βυvαμιις Πρωτον δε γε υκ αν οἱ παντες βοες τε και ιπποι καὶ ταλλα ξυμ παντα Θηρια ψῶσι τω το χαιρε ιν

35쪽

Ficino obsecutus post ωκειν inverrogandi notam. Ponendam censuit, in quo lapsus est egregius ceteroquin veterum emenclator Comma potius post ου; inserendum. subaudiendumque e verbi praecedentibus γιγνοιτ v Sed gravior hic latet menda. Nam quid facies ver his illis c uir τε το χῶρειν' - κειν. Nimirnm mutata una litterula statim loci huius venustatem percipies Scribe πρωτον δή γε υμά απαντες βοες τε κα ἱπποι καὶ ταλλα ξυμπαντα Θηριαψωσι, το τ χαίρειν διωκειν. omnium, quotquot Plato scripsit, sermonum nescio an nullus sit aut explicatu facilior aut lectu iucundior eo. qui Hippiae maioris inscriptionem habet. In quo maxime admirere egregium temperamentiam . quo venustam illam et iocosam ridiculi sophistae cavillationem cum gravitate quadam et diagilitate urbanissimus scriptor permiscuit Sed vi tutes dialogi singulatim exquirere non est huius loci. Id potius operam dabimus ut, quae in eo corrupte leguntur, quae quidem et pauciora esse et leviuscula no his videntur, maxima ex parte in primstinum nitorem restituamus. Initio igitur, ubi sophista munerum suorum, quibus publice fungitur,mai nitudine se iactat. lepide Socrate τοι το μεν ,

Hic aεντοι illud licet defendi queat, tamen praest bit εὐτι. Atque ita corrigendus videtur locus ille, qui 'infra sequitur Steph. 286. Bip. i6. ubi SocrateSIBas a. τουτ v ιη μάθημα A σὐ τοῦ πολλων πιστα:σαι. Respondet Hippias: νικρον Hvτοι, via Δι, Σωκρατες. καὶ ουδένος ἀξιον, ἰς ρος ειπεῖν Scribe

σαικρο Mέ τι. Eadem medela sanantia in illa in

36쪽

τεροι α φοινωσι ριόδε μέτριον λέγοντες, γελοιοι ἐσομε--γα, ηγουμενοι μας Λυτοι λεγειν φαυλου οντας. Μanifesto reponendum ME τι. Μox serna et cle ingenti sophistarum artis incremento. hi suavissimus ille cavillator ita loquitur. Steph. 281. Bip. 5: ἰαρα νυν ημιν ω Ιππια, ο Βίας αναβιωη γε λυντ αν φλοι προγυμ ας. ωςπερ καιτο Δαιδαλον φασι οἱ ἀνδριαντοποισι νυν, εἰ γενομενος τοιαυτ ἐργαζοιτο, ιοι 1 ν άψ Δ τουνομ' σνοε, καταγελαστον, εἰναι. Interpunge: O ανδριαντοποιοι, γυνε γενόμενος - quoi et sensus sua uet, et illa του νυν cono catio postulat. Nam aliter scripsisset οἱ νυν ανδριαντοποιοὶ. Steph. 283. Bip. 8. ubi haec leguntur των γαρ ποοτερtii πεM 'Aναξ Ἀγορου λεγεται πολλη μαθία κατατον σου λογον, recte ineptum illud 'Avαξαγορου.Syden hamus induxit. Moxiae sequuntur: τοδε δέ μοι εἰπε, συ αυτος ποθεν πλειστο αργυριο εἰργασα των

πολεων εἰς ας ψλικνῖ ἡ δῆλον τι ἐκ Λακεδαίμονος οὐ- περ και πλειστάκις οἱ ψιξαι Scripsimus h δῆλον τι κ

γιστον ον πολει. Quod vitium quoniam multis locis animadvertisse videor, nonnulla hi inclicabo. In Phaedro igitur Steph. 268. Bip. IX. II. scribe και

Repone ουδεν εργον γ, idque παρεν γετως appositum accipe, quae una ratio est structurae huius loci e Pediendae Gorg. Steph. 5oa Bip. IV. 12o Εἰ δέ τι τυγχανε αυδῖς και ψελιυιον Adde R

38쪽

παντα μεγαλα ἐστι και α μὴ φαινεται, περε η δὲ, οπα κη αυτοῖς μεγαλοις ναι Corrige φαινηται. Ut in Theae tot Steph. IS. Ei p. 1.374 Τα περ γε βουλεται, scri laendiim βουληται. Steph. 296. Bip. 7: 'Aλλοι μέντοι δυναμει γε δυ- νανται οἱ δυυάμενοι. οὐ γάί πω δυναuια γε Hepone οὐ γαρ που. ita ratione sanandum puto locum, qui infra in si 'rtur Steph. 99. ip . . . οὐ γαρ πω δακ τοῖτο καλη ἐστιν η ηθοκη ἡ δια της ψεως, τι di οψεως

ἐστιν.

39쪽

27 di verbormia transpositione videtur nobis eger I cu quictam in Ciceronis ad Atticum Epistoli I. 9.quem non alienni fuerit huc apponere sque enim illa res aut ita unt obscurae, ut testimonium, aut ita dubities, ut laudationem Uiderent. A Cicerone ita scriptum putamus aut it siurat dubitae, uetestimonitim, Me ita Obscuriae, e laudationem desidererit.

αρ α αγωνι μιαεθα; Hunc locum fuit quum ita Constituendum putarem, ne me meae nunc Oe nitet coniecturam ορα - ποιη μη τοι πασας - ο .Eoi ς τουτο φαῖμεν ειναι καλον πως T γαρ αν

inuis inculcatum est ab inepto glossatore, qui illud νυν io, Paullo ante, parum intelligeret, neque Liam Socratis disputationem satis perspeXisset. Steph. 299. Bip. 4: Καλως δή λεγετε, φησει.

40쪽

prectendam puto. Malim quidem pro τι γε Iegere οτι γε idemque paullo post reponendum arbitror in verbis his υκουν τι γε δι κ ηδονή. Steph. 3oi Bip. 48 Ἐτι τοινυν εἰ χρυσοῖ ν ηαργυροι ἡ ελεφαντινοι, εἰ δε βουλει, γενναιο η σοφοι η

syllaba videtur redundare. Illud γε, quod vocabuluin γεροντες subsequitur, male repetitum est a librario. Steph. o I. Bip. 5o: Και γαρ ἐγω λεγον, τι ἡ δια τῆς οψεως και δι' ακοῆς ἡδονή ου τουτ α ειεν καλαι,

στι τυγχανοιεν κατερα μεν αυτων εἰναι πεπονθυια , --

ψοτεραι δε μιη' η ἀMψοτεραι μεν, κατερα δε λη ' αλλἐκειν--οκριφοτεραι τε καὶ κατερα. Rescribe ἐκεινων ἀμφότεραι -- -- Protuli a sermonis huius loca, quae et mani- gestis quibusdam vitiis laborare et lacilem habere Morrectionem viderentur. Nam restant quaedam, quae occultiori corruptione depravata aut librorum opem, aut Xcellentis critici ingenium requirant. Igitur quod facere institui, in eo pergam, atque his pauca quaedam subiungam e priori parte librorum Platonis de Legibus. Qui quidem libri ita singularem prorsus habent formam coloremque dicendi, ut si quis finita aurei illius de re publica operis lectione ad eos accedat, is vix eiusdem scriptoris manum videre si hi videatur. Certe quum ceteris in libris fere omnibus non disserendi magis subtillit tem, quam dicendi elegantiam suavitatemque consectatus sit Plato, in hac operosa de rebus gravissi

mi disputatione prae philosophandi arte illam di-