He Hagia kai oikoumenikē en Phlōrentia synodos, dia Monachou Venediktinou

481쪽

καὶ υεδάχ-εν ἁναγκαιοι ταμ λέγειν αλλήλοις, καὶ σύμφω- - - τοι μώον, ἀλλ' οὐδὲ ἔντον καὶ ἀλλήλοις - του τοῖν μη

483쪽

Κεφάλαιον τέταρτον.

Πώα πιστι τε καὶ ἁ ψυξις ἔχει μέν τι ἔτερ οὐ πρόκειται δειξαι, ἔχει δέ τι ἔτερον δι' οὐ το προκε ε ν δεικνιπιν οὐ μ-

ναται δὲ αὐτον εἴναι το δεικνύον τε και δεικνύμενον αtreo γάρ τι αννο αε αυτ τι δι' εαυτο δυκνύναι, ἁδύνατον ἀλλ' ἐπειδη ἔκ τινω οριολογουμέ- τε καὶ δοκούντων κοινῆ, πιτι ζητούμενον ἀνάγκη ἰέναι, δια τῶν σαφῶν - τοι ἀμφη κω ζητούμε- προ- βαι-- εικος, και ρια - δη- δεικνύναι τα ἁμα και τοῖτο οἱ τε ἐστὶν ὰλ ὲς, - μὴ δεισο α λόγων πλειώ ν. οὐκουν καὶ

πατέρων, προκει/ιένω δὲ και - ἐκ τῆς σπέρας οντος δε παγ

484쪽

ἐκεινοις, τούτο - ἐν αὐτοῖς ἐλάλη --μα κώ 1- εν τιμως ἁ πτυγμένως, ταυτα πάντως εν ἐκεινοις συνεπτομένως ὲφ γ- ξατο , δι' ην οἶδεν ἐκεῖνο αἰτιαν, και διδι τὴν τότε - -

485쪽

παλιν οὐ τε - όδειος οὐτι ἀδικη κ τελικη ἐστιν, εἰτε νε υ του πνεύματος του ἀγιου τό τε γαρ ποιητικὸν αιτιον προς τι

487쪽

ονα ε τινος διοι viso enαι τι λέγοιο, ταξις δηλουται προς το

489쪽

ὲκπορού- ἀι αυτ λέγιν , του πvεύματος αιτιαν εἶναι δηλοῖ τον οἱάν - τὸ δια του ιο αν-πέναι ερα, σαφῶς οὐ πνεύματος αἰτιαν ζωα δηλοῖ τον ιον, καὶ το διδι του ιου ροφηνέναι αρα, σαφῶς οὐ πνεύματος ἄμιον βούλεται τον υἱὸν λέγειν. ει δὲ τοδι' οἱου -φηνέναι, τὰν ει τω αἰσειῶν τουτονὶ κόμαο εκφανσιν και φανέρωσουν αὐτου τις δηλούν βούλιμου λουει, ου καλω λέγει. ει