He Hagia kai oikoumenikē en Phlōrentia synodos, dia Monachou Venediktinou

511쪽

ἀναγκάζουσιν , ἀλλήλοις ει ταυτον αὐτους ἔρχεσθαι φρόνημα, καὶ λέγειν αὐτοι αὐτοι, καὶ καθ' αὐτοῖς οἱ εκ s uae τούτοτο φρόνημα ἐδειχλησαν ἔχοντες, ο καὶ οἱ δυτικοὶ, se φανερῶς ἡμῖν φαίνω ου συμφωνοῖντας. και τοι καὶ εἰ μηδαμῶς μανοῶν μοὐσ

- μηδὲν ευε κατ' αὐτῶν πο πτεύσαι ἐπεὶ τούτου γε του ζητήματος, καὶ τῶν λόγων τῶν περι τούτου ἐκ τῶν κοινων λ νἐξαιρουμένων, οὐδὲν οι λει-ται, -δ'' ἔννοιαν τα λεμνόμενα σώσα- ουτως εν πλειστοις αὐτῶν τόπως λόκληρα κεφαλαια nota ζWiήματα κεκινrημένα διάφορα λα τουτων συνυφαινε ται παντα τῶν λόγων ἀλλ α ειεν και σα -ρι αὐτου ειπεῖν ἔδει το - ριατος - εν γε τῶ παρόντι δια βραχέων προστησαμένους εἰ χων,, ἐ- , ο ὐμοες ειρηται, κα οὐδὲν πλέον δεῖ προσνιΘέναι. Κεφαλαιον δώκατον. Δέομα δὲ και παραπαῖ πάντας μἁς, ἁγιώατοι πατέρες τε καὶ δεσπόται, σύ νμα ἱερωτατον, συλλογος 1γιος, ταλα πάντα σπε αμένους, και κριβῶς πιστώσαντας ονοῦσι, τῶν προσέκουσαν

513쪽

τῶς ἐναρκτ', και τῶν δύου τοῖς μῖν μογνωμοσι τε και - φροσιν, οὐχ ὁ α εἰ σῶμα κοὐ τὼ σωματική ἁναφέρεται μόνον , οὐ

καταφυγατο τῶν Λατινων γένος κἀτελειπεν και η μετ' αὐτῶν ἔνω μ

517쪽

ουτω δὲ συμφώνους ουπίσας, καὶ τῶ προλήψει χαρισάμενω μόνη

α--ατος οὐ τούτο δε μόνον, ἄλλα καὶ την δευτέραν του πλασματος ανακαινισιν - του σεσηρέου τοῖς μαλπαῖς ἐμφυσήματος

519쪽

του λι- ἐμφυσήματος, κώ τοῖς μαλεναῖς mρον δέδεται, καὶ

μεν πόσπασουν, και το πιμπόμενον την αυτην ταύτην νοεῖν φει

520쪽

τερ ι ἡμῶν και διδάσχαλοι καὶ μὴ νομισητε μητ' αὐτοῖς μέ - τους πατέρας αὐτῶν καὶ ἡμῶν, τοὐς ἐξ σπερας αγιους ἐναντ-

παρα Λατινων ἡμῖν, ωα γνῶναι τἀτο δὲ μόνον πομῶσαι ὐμασῶναγκαῖον, τι πάντες οἱ ἐξ ἐσπέρας κοώκ, Ιλάριος, Ιερώνυμος, Δαμασος, Αὐγουστῖνος, 'Aμβρόσιος, Λέων ο μέγας, καὶ Γρηγόριος. διαλογος, αδ οσσι αλλοι διαλ ήδ- τε - σιω- και αντα eia τῶν λόγω τῶν μυτῶν, οὐχ ἐν τινι α ι δυσὶ κωλοιο, ἁλλὰ a

καὶ ε του πατρος, και αιτιαν του μύματος τον is ἐῖναι io νον πατέρ' , και ἄρχην αυτο τον αὐτον, καὶ μιαν και τὴν αὐτοναρ ι ω και αἰτια αυτο τον πατέρα. καὶ τον υἱον α, αλλ' οὐ δυο ἄρ cας η δυο αιτια a πάντα λογισαριενους, και παραθέντας

τοῖς ἐξ ἀνατολῆς διδασκάλοις, ἁναγκη συμμένειν ἁλληλοι αὐτοκ

εἰρωένοι λεοι περὶ τῆς συμφωνιας τῶν διδασκάλεων, φρονεῖν μας