He Hagia kai oikoumenikē en Phlōrentia synodos, dia Monachou Venediktinou

발행: 연대 미상

분량: 646페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

521쪽

- δε ἀρνουριένους μὲν ουδαμῶς, μῆλλον δὲ καὶ σαφῶς δια οὐ

οἱ και ἐκ του υἱου ἐκπορεύω, τώ - α τ αγιον φάσκοντας,ου 1 εἴποι ιεν 'Pωμαιοις συμβα ιν αὐτο λέγουσι τομοι ἁλλ' οὐκ Οιδ ει τις μἁς μναινέσεται. δεῖ δὲ και τουτο δέναι μῶς, , η υδαμῶς δει συγ γράμματα ευρισκόμενα παραδε γ' ι τῶν kγιων τῶν δυτικῶν, ου ει ταυτα αραδεξαιμεθα δι φαινοεμνα, δεῖ και τοι περὶ του 1ρΘρου τούτου λεγόμενα εξ ἀνάγκης συμπαραδέχεσθαι. ούτω - ἐν πλειστοις τόποις τῶν λόγον αυτῶν, καιουτως ἐν ἄσι ταλ α λέσ αρται καὶ τοσαυτ και τοιαύτη ἐστιν συνέχεια τε και κολούεινσις τῶν προηγουριέν- καὶ πομένων, ὼς μηδ ειναι κατ' αὐτῶν ποππευσαι. - τούτου γε του ζητήματος, και τῶν λόγων τῶν περι τουτου τῶν κεινων λόγων ἐξαιρουμένων, οὐδὲν τι λειπεται, -δ' ἐν εποιαν τα λεμνόμενα σώσα- ουτως εν πλειστοις αὐτῶν τόποις λόκληρα κεφάλαια μι πήματα κεκωμένα διάφορα λα τουτων συνυφαινεται παντα

τῶν λόγων ἁλλ αριεν και σα -ρὶ αὐτου εἰπειν ἔδει του -- ιατος, ἔκ ἔν γε τῶ παροντι δια βραχέων προστησαμένους εἰπειν,, ενον , οὐ ac ειρηται, καὶ οὐδὲν πλέον δεῖ προστιθέναι. κεφάλαιον δέκατον. Δέομαι δὲ καὶ αν--ου. πάντας μἁς, se γασατο πατέρες τε κοὐ δεσπόται, σύστημα ιερώτατον, συλλογος λιος, ταυτα πάντα σπεμμένους, καὶ κριβως ἐπιστήσαντας πατι, τὸν προ-κουσανιξεν ειν ψηφον, και ἡτις ἡμῖν μετ' ἀφημιας ψεται παρα πάντατον χρόνον , και τοῖς ψιγόνοις ἡμας παρα-μψει ριετ' εὐκλειας

523쪽

σιον και ταυτα τῶν ὴμετέρον πάντων και αὐτῶν τῶν ἀρχαιο-τ-- - εον αυτου του πρώτου κακοη και τῆς δια σεως ἀκραῆοαντειπειν δυναμένα. , τι και αξιον ἡου αλλως τε καὶ μηδ'

527쪽

μόση, βαGMῖσι καὶ πατριάρχαις , οὐ προς την πτολι- μόνον, ητις ερχεται παρ ιροιαῶν ἔτι καὶ κυβερνεται , αλλὰ και εις

528쪽

μειου πράγματος ἔργον, ως μέγα κώ μεγάλης σπουδῶς ἔτι και εὐμιλιας δεόμενον , σοφέας τε καὶ συνέσεώς κα μηλῖς γνωσους

529쪽

λον ἐν ' Ῥωμαικὴ ἐκκλησι , ενΘα οὐδέποτε ἁπισπια ναιοπιον δι- ἔμεινεν ὁ ροχὸν δὲ και μεγαλειότin αβ υμαὶ ἐνεδειξαντους σοφοι και γενναῖοι ἄνδρες, τῶν τιμην ἐν γούμενοι προς ἀλλάλους κατ τον λιον ἀ-οστολον ἄλλ' οὐ δια τουτο ἔδει αὐτοῖς φανουναι νεπιστήμονας ὲθ si και δογριάτων ληεινῶν, προς τομαμ παρ' μῶν σνεύδοντας, αμα ροάτων οὐκ αὐτῶν ριόνων ἔντων, ἁλλα πολλῶ μαλλον τῆς δεκούσης παρ' Ααῖν εἶναι σοφιας.

SEARCH

MENU NAVIGATION