장음표시 사용
91쪽
ενοπτιον τούτων λέγεται, ἁ τε μέν τι ἁρνεῖται 1στε οὐ φαίνεταιτο τοιουτον ποεῖν προς το προκειμενον λέγουο γαρ εν κεινω τῶ
92쪽
και ρπικοὶ συνηκαν του πατέρας κώνους, κοὐ δύνα-α διηνεκεις ει ναι μάρτυρες και κριται. ἐκύσε -ωλυτω, ἐτέραν πισυν μὴ συντιθέναι η συγγράφειν Ἀποκομίζειν. σα ταύτα δε οστι μωραν ιστιν δεδασαν, και τα λοιπά τι τούτων ἡμῶν moritas οὐδεν οὐδαμῶς. 'ειξαμεν φανερῶς, τὴν αὐτὴν Φιναι νέων, πιστεύειν --ορεύω ι το νῶμα το αγιον - του ἱου, --ορκα ἐκ του Πατρός. οὐ γαρ ἐλέγοριεν ἐν τῶ προτεραι ημῶν ἐκ-
Κατ' οὐδένα τρόπον σαλεύεσθαι παρά τινων νεῖ iii 'α τἀνόριμέγαν πίστιν, ἡτοι τὸ τῆς πέσαως σύμβολον, το παρα τῶν
93쪽
εναντιον τοῖς κωλύμασιν, ουταν κἀν τῆ συμβόλ' αναπτύξω τι , - ἔστιν ἐναντιον τοῖς ροις οὐτε μην τοῖς κώλυμαπιν επηεδη δὲ ὁ κύρ ος ο μέσου εἴ- ὰν λιποφορικῶς α.οκρινόμενος, δατι τριτη σύνοδος μ ιαν ποιουσα περὶ τῆς πρώτης συνόδου, πιρι τῆς
μεθα, και εις πριμερον τρέ πομεν δικαιον , το αυτο καὶ μεῖς
πιρὶ ἡμετέρου συμβολου λέγοντες οτι ει και ἔχει πέραν λέξιν
94쪽
ον ηπετο, τι νικα συμπιρα ὁ το συμβολον, και κωλύεται τοπροψεῖναι, νοεῖται σον προς τον νουν οὐ προς τέρειν διανοιαν.
οσον δε προ διασάφησιν οὐδέ ποτε ἡ ἐκκληλα τούτο κεκωλ- . και βουλοιμεν α παρ' μῶν is τουτε τῶ ιιέρει πληροφορηθημα , - δη ἐρωτω αρά γε πατερος αριοποι πιριέχει τελειαν διδασκα λίαν τῆς ροῶν ἀστειν το ερον εὐαγγέλιον παντως περ τῆς ριετέρας εὐλαβείας οὐδὸν 1λλο ερεῖτε, ονι ιιν του τελειαν πιστιν κήισε περιέχεσΘαι αλλα ριην οι διδάσκαλοι τῶν τε Triaci και ἀ- τινων πολλα ξηγέλεσαν τε κω ξεζήτησαν, πολλὼ εἶπον εν eo εὐαγγελιω, πολλὰ ἀνέ- υξαν. ρυτω κώ mi του συμβόλου των ἀποστόλων το αὐτο λέγομεν. καὶ διοῦ τουτο πατέρες ιδεσι --τατοι, νικα ὀ κύριος 'Eφέσου λεο- οτι ι .-έρες συνλυσαν το εὐαγγέλιον καὶ τὴν Θειαν γραφὴν ἄστε μηδενὶ τρόμεοεξειναι προσθεῖναι, καὶ διοι τουτο φειλει το αὐτο καὶ ἐν τεν συμβόλ' γενέσθαι, μύο τούτο οὐκ ἀρνησάμελι' -- ἐστινα-ρ ἀτος λέγει εφη γαρ τι οἱ εὐαγγελισται οὐ κεκωλύκασι ηειρι τῶν ἐαυτων συγραμμάτων, ἄλλαι κατέλιπον ἄλλοις τουτοανοῶσαι δέ ωκε δε κω παράδειγμα περι εις εν Κωνσταντινου- ναε συνωχυ τουτο, μετ τηιιῆς, οὐ φαινεμ εν ἡ ἱερ γραφηχέραν εχον κα γαρ ὀ μόσπολος Ποα λος κεκώλυκε προς αλα- τας γράφων ει τις υιῶν εὐαγγελέζεται mav ο παρελάβετε, - - ' dixi, 3. Θεμα ἔστω. η και ό 1γιος Ιωἄννης ν τῶ 'Aποκαλυψε ἐν τῆ δει
95쪽
πω ἄν τις νιτιθῶ προς ταύτα, πιΘέσει ο λος 'r' αὐτοντὲς πληγας τας γεγραμμένας εν βιβλιω τούτφ' και ἐάν τις ἀφαιρῆ- τῶν λόγω βιβλου τῆς προφητείας ταύτης, ἁφαιρήσει ο Θέος τομέρος αὐτου .ο βιβλου τῆς ζωὸς Io φαινεται , ἔτι ξῆν τοῖς ' Ἀποκ 22, 18. διδασκαλοι κωλύσαι και συγκλειψαι, ἶνα μητι προστεθ' ἐν τοῖς, κωδῶ γαρ Ἀρειος ἔλεγε τον ἰον κτίσμα εἶναι καὶ ἐτέρας ρωιας, λαμβάνων χρῆσιν τῆς ἱερὰς γραφῆς ἄπο τῆς φωνῆς τοῖ τῆρος, που λέγει ο αὐτος οτι ὁ Πατήρ ιιου μειζων μού εστιν. IM.14, 28. o ω κεῖνος ἰσῆγε τον Υἱών ρας παρρον οὐσίας εδει Δ τούτοτους διδασπάλους ἐξηγηθηναι το μέρος κεινο, και ἁναπτύξαι, τινιὴν τρόπω ο Υἱος ἐλαττων λέγοιτ' αν et οὐ Πατρός. τούτο ἐκ στο ra; γένει Θαι και γαρ το Πνεψια το γιον λέγεται με λος και κυριος και ζωοποιον, σω/δοξαζόμενον καὶ συμπροσκυνούμαων Πατρὶ καὶ Υἱῆ, οὐ λέγε ται δε α ποιητὴς οὐρανοῖ καὶ γῆς δυi ρειηαν τοιγαρουν ἁνουακέψαι νέα. αιρεσις ἀντιλέγουσα, πηιδήπερ οὐ κελται ν τ συμβόλ' υς ει, το Πνεψια το γιον ποι πης οὐρανού
96쪽
εὶ το συμβολον τέλειον, καὶ τω πιλιι οὐδὲ προστιθ'ψΘαι ρυ- ναται, λέγομεν οτι το τέλειον χῶ εκλαμβάνεται, ἡ υς ρος πιστιν η - προς διασάφησιν. προς μὲν ου την πιστιν ἐστι τελειότατον καὶ οὐδεμιας δεῖται προσΘ ἡκης , προ δε ἁνα rυρι Ουκώρ- κε διὲ τας ἐπιφυησομένας αἱρέσεις καὶ δια τουτο Θεάσασει τὴν τῶν πραολματων ἀνάγκην επειδὴ οἱ ανθ ρωτοι οὐκ Di λον, sca εἰδῶν τα μέλλοντα, νάγκη τὴν αὐτὴν ἐκκλησιανεν τῶ αὐτοῦ αξιωμα ra μένειν, καὶ μέχρι τῆς αντελειας του αἰῶνος των αντιλεγόντων κατεξανέστασΘαι, και αυτοῖς τους αντιλογοντας αποβα λεσθαι, οὐ μόνον του γε γονότας, ἁλλ' ὐδη και τους σοριι υς. εκ τούτων φαλται, σι σο προ ανά -υ ιν οὐδεις δεδοται ρος,16 μη δύνασΘαι 1 ἁναπτύξεις διδι της ἔκκλητέα γίνεσθαι. πα- ταυτα αἱ κωλύσεις δέδονται μετα το σύμβολον, μετ τὸν 'g' στιν, μετοῦ τοῖς ρους, ις αδήλου οντος τοῖ ἰσομένου καὶ ἀνακύψαι δυνησομένου - του τε νέκοντος προς τὴν πέπυν καὶ προς viae α ἔθη. Δ τουτο καθ' ἡμέραν προστιθεσπι ἔτεραι ἀναπιυξεις και ροι. o οροι τοιγαρουν τῶν ἁγίων πατέρων και ι κανόνες τοι αὐτοῖς πόκεινται κωλύμασι και καθώς ἐκπιποτε προστιμναι ἔτερος καὶ ἐτερος ορος, οὐτω δύναται κάστοτε μέραν και τέραν νά-τυξιν ἐν τῶ συμβόλω γινεσθαι. που δὲ ειρητο, ετερον μὴ ξεῖναι παραδουναι σύμβολον, ποκρινομεθα ς --τέρω δε αὐτῆς μοῦν τῆς πολογιας γαρ ιδέσιμος κύριος
ν α προς σαφήνειαν τοῖ παρόντος ζητήματος ιν δε μὴ δόξ',
97쪽
κολουλυντες πιστεύομεν. 'IΟΥΛ. APΔ. Ἐν ταύτη ἡ πιοπολη ἐστιν ν ρημα , ω πατερες, o μά στα ποιούν προς λύσιν τοῖ του πράργματος καὶζ ήματος λέγει γάρ Δεχόμεθα τοὐς αγίους πατέρας τους ἐνεφεσω, λινε τον εσποριον κατεδικασαν, καὶ σιναουν ἐν οἱ - ποτε καιρω - το--α φρονοῖντα δόγματα. Θεν keκει- -ο- ηος εστι κρῖναι και καταδικάσαι τον Nεστόριον , και του ἐν --
98쪽
δέ ποτε καιρῶ τὰ κεινου φρονῶντας ολ οἱ ποιουντες ὁμοια τῶσυμβόλ' οὐκ ανε Θεματισθησαν , οὐδὲ κατεκρέλεσαν, αλλ' ο ταῶνόμοια κωλύει γοῦρ μόνον την τῶν δογματων νομοκτητα. Ἀνα γνωσΘέτω ἡ ἐκτη σύνοδος ἐν ταυτη γε τη κτη συνόδωπροτον παναλαμβάνου το νῖψικαί σύμβολον, λα το ὲν 'Eφέ-σω, εἴτα ιεινται οροι πολλοι, καὶ μετα το 4ρους κεῖτοta η κώλυσις. Θεν ἐπιται, στε μὴ μόνον του -ροσπιΘέντας τῶ συμ- βολω, αλλα και τοῖς ἐν τοῖς ροις, ἀναΘεματίζεσθαι. Ο ΕΦΕΣΟΥ. Ημεῖς οὐκ ἁνέγνωμεν ἐκεινους τους ορους δια τοσύντομον. 'IΟΥΛ. APΔ. 'Aλλα πολ ποιούσω πὲρ μῶν οὐδεις οφ
τοῖς πρότερον ου οντας ε τω συμβόλ' 'Aνεγνωσθη μέρος τῆς ἔκτα συνόλυ Ἐν Θέλω νεῖν ἀμει ς εχομεν λαφοράν τινα ειε- τὰ των βιβλίων των ἡμετέρων καὶ μετέρων. χομεν γαρ εν τοῦ ἐν Κωνσταντινουπόλει συμβόλω, το ἐπαναληφΘὲν εν Ἐφέσω κώ ον χαλκηδόνι ἐκεῖ ου λέγει 'Eκ τῶν οὐρανῶν, ἔτι οὐ λέγει Θεον
- Θεοῖ ἔτι εισι τινα ε τῶ ἐν Κωνσταντινουπόλει, 1τινα 'oo-
μεν εν τοῖς μετέροις βιβλιοις -- δε ἡ τοιαύτη νεφύη διαφομοὐκ οἰδαμεν εν τουτοις με τοῖς τρισὶ milia vot/ειεν, δηλονότι πτοῖς μετέροις βιβλίοις, και εν τη μετέρ --λ ωAφ, καὶ ἐν φυμῶς ψάλλε τε - τρια πάντως ἰσχυρότερά εισι του ἐνος Θυνω
99쪽
ωοῦται καὶ ἐν τοῖς ἄρχετύποις βιβλας. ἡμεῖς τούτων υκ χομεν - ουνα λόγον. 'IOΥΛ. QPΔ. 'm 2λεγον τουτο προς ἐκεινο o τέλος , επειδη μετέειν δικαιον ον κώ εὐλων, καὶ ἀετ τῶν κώλυσιν της ἐν 'Mis συνόλυ αρα λοιπον οὐ κεκωλυται προσλῖναι το δικαιονον και εὐλογον. Ο ΡΟΔΟΥ. Καὶ ἄπο τούτου του κωλυ/ιἄτος, πατέρες αἰδε-
100쪽
ἐν ικαια συμβόλω , και τινα φαιρεῖ λέγει γαρ περὶ του ἰου' ν Υἱον αὐτο τον ριονογενῆ οὐ λέγει Και εἰς ἔνα κυριον Irπουν