Hellnika. Historia graeca. Recensuit et praefatus est Ludovicus Dindorfius

261쪽

LIAE VI C A P. V. 211τεδίου οντος του μεταξύ, προυτάξαντο μεν της εαυτῶν φάλαγγος οἱ Λακεδαιμόνιοι τοὐς ἱππέας, ἀντετάξαντο δ αυτοῖς καὶ οι Θηβαῖοι τους αυτῶν. νυε το μεν τῶν Θηβαίων ιππικον μεμελετηκὸς διά τε τον προς ορχομενίους πόλεμον καὶ διὰ τον προς Θεσπιεας, τοις δε Λακεδαιμονίοις κατ κεῖνον τον χρόνον πονηρότατον ν το ἱππικόν. τρεφον με γαρ τουλῖππους οἱ 11 πλουσιώτατοι ἐπεὶ δε φρουρὰ φανθείη, τότε κεν ὁ συντεταγμένος λαβὼν δ' αν τον Ἀπου καὶ ὁπλα ὁποία δοθείη αύτω εκ os παραχρημα ανεστρατεύετο ' τῶν δ' α στρατιωτῶν οἱ τοῖς σώμασιν ἀδυνατώτατοι καὶηκιστα φιλότιμοι ἐπὶ τῶν Ἀπωνήσαν τοι0sτον μεν 12 os το ἱππικὸν κατέρων ν της δε φάλαγγος τους μὲν Λακεδαιμονίους φασαν εἰς τρεις την ἐνωμοτίαναγειν ' Osτο δε συμβαίνειν αὐτοῖς ου πλέον η εἰς δώδεκα το βάθος. οἱ δε Θηβαῖοι υκ ἐλαττον η ἐπὶ πεντηκοντα ἀσπίδων συνεστραμμένοι σαν, λογιζόμενοι ως εἰ νικησειαν το περὶ τον βασιλέα, ο αλλο παν ευχείρωτον ἔσοιτο. ἐπεὶ δε ρξατο αγειν ὁ Κλεόμβροτος 1

προς τους πολεμίους, πρῶτον μεν πρὶν καὶ αἰσθέσθαι τεμετ αυτOs στράτευμα ὁτι γοῖτο, καὶ δὴ και οἱά πεῖς συνεβεβληκεσαν καὶ ταχληττηντο οἱ τῶν Λακεδαιμονίων ' φεύγοντες δε ἐνεπεπτώκεσαν τοις εαυτῶν

ὁπλίταις, ἔτι δὲ ἐνέβαλλον οἱ τῶν Θηβαίων λόχοι δμως δὲ ς οἱ μεν περὶ τον λεόμβροτον το πρῶτον ἐκράτουν τύ μάχ σαφεῖ τούτω τεκμηρίω γνοίη τις α ου γαρ αν δυναντο αυτὸν ἀνελέσθαι και ζῶντα ἀπενεγκεῖν, εἰ μη οἱ προ αυτο μαχόμενοι πεκράτουν ἐν ἐκείνω τω χρόνω ἐπεὶ μέντοι πέθανε σείνων τε ὁ 14π0λέμαρχος καὶ Σφοδρίας τῶν περὶ δαμοσίαν καὶ Κλεώνυμος ὁ υἱῖς αυτos, και οἱ μεν Ἀποι και οἱ συμ- φορεῖς τ0 π0λεμάρχου καλούμενοι ι τε αλλοι ad 14.

262쪽

οντες των Λακεδαιμονίων ω εώρων τ δεξῶν θου μενον, ἐνέκλιναμ δμως δε πολλῶν τεθνεώτων καὶ ητ- τημενοι ἐπεὶ διέβησαν την τάφρ0 η πρ του στρατ πεδου τυχεν ουσα αυτοις, εθεντο τ οπλα κατὰ χώρανενθεν ωρμηντο ην μέντοι Ου πάνυ ἐν ἐπιπέδω, ἀλλα προ ορθίω μὰλλον τι το στρατόπεδον ἐκ δε τούτουῆσαν μεν τινες των Λακεδαιμονίων ο ἀφόρητον την συμφnota ηγουμενοι το τε τρόπαιον φασαν χρῆναι κωλυειν ἱστάναι τους πολεμίους τους τε νεκρους μηυποσπόνδους, αλλὰ διὰ μάχης πειρῆσθαι ἀναιρεῖσθαι. 15 οἱ δε πολέμαρχοι, ὁρῶντες μεν των συμπάντων Λακεδαιμονίων τεθνεῶτας ἐγγυς χιλίους, ὁρῶντες δ' - τῶν Σπαρτιατῶν, ὁντων των σκε ώς ἐπτακοσίων, τεθνηκότας περὶ τετρακοσίους, αἰσθανόμενοι δε τους συμμάχους πάντας μεν ἀθυμως ποντας προς το μάχεσθαι, ἔστι δε υς αυτῶν Ου δὲ ἀχθομένους τω γεγενημένω, συλλέξαντες τους ἐπικαιριωτάτους ἐβουλευ- οντο τί χρ ποιεῖν ἐπεὶ δε πῶσιν ἐδόκει ποσπόνδους τους νεκ9ους ἀναιρεῖσθαι, υτ δη ἔπεμψαν κηρυκα πεοι σπονδῶν οι μέντοι Θηβαῖοι μετὰ ταὐτα καὶ

τρόπαιον ἐστησαντο και τους νεκρους ποσπόνδους ἀπέδοσαν. Ni Γενομένων δε τούτων, ὁ μεν εἰς την Λακεδαίμονα αγγελων το πάθος ἀφικνεῖται γυμνοπαιδιῶν τε Ουσης της τελευταίας καὶ τολανδρικου χορου ἔνδον οντος οἱ δε ἔφοροι ἐπεὶ ηκουσαν το πάθος ἐλυπ0υντο μέν, ῶσπε', οἶμαι, ανάγκ7 τον μέντοι χορὰν ου ἐξήγαγον, αλλὰ διαγωνίσασθαι εἴων καὶ τὰ μεν νόματα προς τους οἰκείους ἐκάστου etῶν τεθνεώτων ἀπέδοσαν προεῖπον δε ταῖς γυναιξὶ μ ποιεῖν κραυγην, αλλὰ σιγῆτο πάθος φέρειν. in δ' υστεραί ην ὁράν, Ἀν μὲν

263쪽

LUB VI AE A P. IV. 213 τεθνασαν οι προσήκοντες, λιπαρ0ὐ κά φαιδρους ἐν τω φανερω ἀναστρεφομενους, ων δε ζῶντες ηγγελμενοι σαν, ὀλιγωυς αν εἶδες, τούτους δε σκυθρωπους καὶ ταπεινοῖς περιιόντας. Ἐκ δε τούτου φρουρὰν μεν εφαινον o ἔφοροι ταιν' υπολοίποιν μόραιν μεχρι ων τετταράκοντα αἶ βης' ἐξεπεμπον δὲ και απλτων ε ξω μορῶν μεχρι V αυτῆς ηλικίας το γαρ πρόσθεν εις τους Φωκεας μέχρι των πεντε καὶ τριάκοντα ἀφ ηβης ἐστράτευντο ' και τους

ἐπ' ἀρχαῖς δε τότε καταλειφθέντας ἀκολουθεῖν κέλευον ὁ μὲν ουν 'Aγησίλαος ἐκ της ἀσθενείας ουπω It ἴσχυεν η δὲ πολις 'Αρχίδαμον τον υἱὸν ἐκέλευεν αυ-

του γεῖσθαι. προθυμως δ' υτω συνεστρατεύου-το εγεῆται ἔτι γαρ ἔζων οι περὶ Στάσιππον, λακωνίζοντες και Ουκ ἐλάχιστον δυνάμενοι εν 1 πόλει ἐρρωμένως δε και οἱ αντινεῖς ἐκ των κωμῶν συνεστρατεύοντο ἀριστοκρατ0όμενοι γαρ ἐτύγχανον. καὶ Κορίνθιοι δε και Σικυώνιοι και Φλιάσιοι και χαιοὶ μάλα προθύμως ἐκολούθουν, και ἄλλα δε πόλει εξεπεμπον στρατιώτας Ἀπλζ9ουν δε καὶ τριηρεις αυτοί τε οἱ Λακεδαιμόνιοι καὶ Κορίνθιοι, καὶ ἐδέοντο καὶ Σικυωνίων συμπληρούν, φ ων διενοουντο το στράτευμα διαβιβάζειν. καὶ ὁ με δη ρχίδαμος ἐθύετο 19 ἐαὶ ταὶ διαβάσει. οἱ δε ηβαῖοι ευθὼς μεν μετὰ την μάχην ἔπεμψαν

εἰς Αθηνας αγγελον στεφανωμένον, καὶ ἄμα μεν της νίκης το μεγεθος ἔφραζον, ἄμα δε βοηθεῖν ἐκέλευον λέγοντες γνsν ἐξείη Λακεδαιμονίους πάντων ων ἐπεποιήκεσαν αυτοὐς τιμωρήσασθαι τῶν δευθηναίων mη βουλη ἐτύγχανεν ἐν ἀκροπόλει καθημενη ἐπει δ'

ηκουσαν το γεγενημένον, τι μευ σφόδρα νιάθqσαν

πω δῆλον ἐγένετο οἴτε γαρ ἐπὶ ξένια τον κήρυκα

264쪽

214 LI B. VI p. IV. ἐκάλεσαν, περί τε της βοηθείας ουδεν ἀπεκρίναντο κώνθήνηθεν μὲν ουτως ἀπῆλθεν ὁ κηρυξ προ μέσποιδάσονα, συμμαχον οντα, ἔπεμπον σπουδῆ οἱ Θηβαῖοι, κελευοντες βοηθεῖν, διαλογιζόμενοι πραο μέλλον ἀπο-

σων κατὰ θάλατταν, συλλαβῶν δε τό τε ξενικον καὶ τους περὶ αὐτον ἱππέας, καίπερ ἀκηρυκτω πολεμήτων Φωκέων χρωμένων, πεζη διεπορευθη εἰς την Βοιωτίαν,εν πολλαῖς των πόλεων πρότερον ὀφθεὶς Ἀγγελθεὶς

οτι πορευοιτο πριν ουν συλλεγεσθαί τι πανταχόθεν

ἐφθανε πόρρω γιγνόμενος, δῆλον ποιῶν οτι πολλαχου 22 τὰ τάχος μῆλλον της βίας διαπράττεται ταχέοντα ἐπεὶ δε ἀφίκετο εἰς την Βοιωτίαν, λεγόντων των Θηβαίωνώς καιρὰς εἴη επιτίθεσθαι τοῖς Λακεδαιμονίοις, αν- θεν μεν ἐκεῖνον σὐν τω ξενικω, σφῆς δε ἀντιπροσώπους, ἀπέτρεπεν αυτους ὁ γάσων, διδάσκων ἄγκαλου ἔργου γεγενημένου ου ἄξιον αυτοῖς εἴη διακινδυνε σαι,-στε η ἔτι μείζω καταπρῆξαι η στερηθῆναι και της 23 γεγενημένης νίκης. υχ ορῆτε, ἔφη, ὁτι και μεῖς, ἐπειέν ἀνάγκη ἐγένεσθε, ἐκρατησατε; οἱ εσθαι Ουν χρὴ και Λακεδαιμονίους ἄν, εἰ ἀναγκάζοιντο ἐκγενέσθαι του ζην ,ἀπονοηθέντας διαμάχεσθαι καὶ ὁ θεὸς δέ, νεομ' κε πολλάκις χαίρει τους μεν μικροὐ μεγάλους ποιῶν,24 τους δὲ μεγάλους μικρούς. οὐ μεν ουν Θηβαίους τοιαsτα λέγων πέτρεπε os διακινδυνευειν του δ' αὐΛακεδαιμονίους ἐδίδασκεν Io μεν in ἡττημένον στράτευμα, οἱον δὲ νενικηκός. εἰ δ' ἐπελαθέσθαι, ἔφη, βούλεσθε τὰ γεγενημένον πάθος, συμβουλεύω ἀναπνεύσαντας καὶ ἀναπαυσαμένους καὶ μείζους γεγενημένους τοις ἀηττήτοις οὐτως εἰς μάχην ἰέναι. s δέ, ἔφη, sti στεέτι καὶ των συμμάχων υμῖν εἰσὶν or διαλέγονται περὶ φιλίας τοι πολεμίοις ἀλλα εκ παντὸς τρο-

265쪽

LIAE VI P. V. 215που πειρῆσθε σπονδὰς λαβεῖν ταsτα ὁ Ἀφη, γῶπροθυμοίμαι- σῶσαι μῆς βουλόμενος διά τε τὴν του πατρ0ς φιλίαν πρυς μῆς και διὰ το προξενεῖν μῶν. ἔλεγε μεν ουν τοιαῶτα, πραττε δ' ἴσως πως διάφοροι 25 καὶ ουτοι ἀλληλοις οντες αμφότεροι κείνου δέοιντο. ἱ μέντοι Λακεδαιμόνιοι, ἀκουσαντες αυτOs πράττειν περὶ τῶν σπονδῶν ἐκελευοw ἐπεὶ ὁ ἀπηγγελθη τι εἴησαν αἱ σπονδαί, παρήγγειλαν οι πολεμαρχοι δειπνη-

σαντας συνεσκευάσθαι πάντας, ως της νυκτὸς πO9ευσομένους, οπως αμα τ' ημέρα προ τον Κιθαιρῶνα κναβαίνοιεν Ἀπεὶ δ' ἐδείπνησαν, πρὶν καθεύδειν παροαγγείλαντες ἀκολουθεῖν, γγ Osντ ευθυς α εσπέρας την διὰ Κρευσιος τω λαθεῖν πιστεύοντες μῆλλον ταῖς σπονδαῖς μάλα δὲ χαλεπῶς πορευόμενοι, οἷα δη 26 ἐν νυκτί τε και εν φόβω ἀπιόντες καὶ χαλεπην ὁ δ ', εἰς Αἰγόσθεν της νεγαρικης ἀφικνοονται. εκεῖ δεπεριτυγχάνουσι τω μετὰ Ῥρχιδάμου στρατεύματι ἔνθα δ' ἀναμείνας, εως καὶ οἱ σύμμαχοι πάντες παρεγε- νοντο, ἀπῆγε πῆν μοὐ το στράτευμα μεχρι Κορίνθου ἐκεῖθεν δε του μεν συμμάχους ἀφηκε, τους δὲ πολίτας οἴκαδε ἀπήγαγεν.

μέντοι γάσων ἀπιὼν διὰ της Φωκίδος Ῥαμπο-27λιτῶν μεν το τε προάστειον εἷλε καὶ την χώραν ἐπόρθησε καὶ ἀπεκτεινε πολλούς την δ' ι λλην Φωκίδα

διῆλθεν ἀπραγμόνως ἀφικόμενος ὁ εἰς υράκλειαν

κατεβαλε λυρακλεωτῶν τεῖχος, δῆλον ὁτι Ου osτοφ0β0ύμενος, μη τινες ἀναπεπταμένης ταύτης της παρόδου πορευσ0ιντο ἐπὶ την κείνου δύναμιν ἀλλαμῆλλον ενθυμουμενος μη τινες την υράκλεια i ἐπὶ στενῶ ουσαν καταλαβόντες εἴργοιεν αυτόν, εἴποι βούλοιτο τῆς Ελλάδος πορεύεσθαι επε δε ἀπῆλθε πάλιν 28εις την Θετταλίαν, μέγας με ην καὶ διὰ το νόμω

266쪽

εκάστη πόλει ἐπαγγελλομένων γενεσθαι βους μεν ουκἐλάττους χιλίων, τα δε αλλα βοσκήματα πλείω Ῥύ- ρια. εκήρυξε δε καὶ νικητήριον χρυσουν στεφανον ε γε- σθαι, τις των πόλεων β0υν γεμόνα κάλλιστον G30 θεω θρεψειε παρήγγειλε δε καὶ ς στρατευσομενοις εἰς τον περ τὰ Πυθια χρόνον Θετταλοῖς παρασκευάζεσθαι διενοεῖτο γάρ, ii φασαν, και qν πανήγυριν

τω θεω και τους αγῶνας αυτο δ ατιθέναι περὶ μέν-τ0 των ὁρῶν χρVμάτων πως με διενοεῖτο τι καὶ

νυν δηλοπι λέγεται δὲ ἐπερομένων των Γελφῶν τί χρὴ ποιεῖν, εὰν δεμβάνρὶ τῶν os θεο χρημάτων, 31 ἀποκρίνασθαι τον θεῖν ὁτι αυτῶ μελησει ὁ δ' υν

ἀνὴρ τηλικούτος ων καὶ τοσαυτα καὶ τοιαίτα διανοου-.μενος, ἐξετασιν πεποιηκὼς και δοκιμασίαν του Φεραίων ἱππικου, καὶ ηδη καθήμενος και ἀποκρινόμενος, εἰ τις δεόμενός του προσίοι, π νεανίσκων πτὰ προσελθόντων ς διαφερομένων τι ἀλλήλοις ἀποσφάττεται

32 και κατακόπτεται. βοηθησάντων δε ερρωμένως τῶν παραγενομένων δορυφόρο)ν εις με ἔτι τυπτων τον

γάσονα λόγχρ πληγεὶς ἀποθνήσκει πτερος ὁ ἀναβαλνων ἐφῖππον εγκαταληφθεὶς καὶ πολλὰ τραύματα λαβὼν ἀπέθανε χι δ' ἄλλοι ἀναπηδήσαντες επὶ τοὐς παρεσκευασμένους Ἀπους ἀπέφυγοπι ποι δε τί

267쪽

κ0ιντο των Ἐλληνίδων πόλεων, εν ταῖς πλείσταις ἐτι

μῶντο se καὶ δῆλοι ἐγένετο τι ἰσχυρῶς ἔδεισαν οἱ

Mποθανόντος μέντοι εκείνου Π0λύδωρος αδελφος 33 αυτ0s και Πολύφρων ταγοὶ κατέστησαν. καὶ ὁ μεν Πολύδωρος, πορευομένων αμφοτέρων εἰς Λάρισαν, νυκτωρ καθευδων ἀποθνήσκει πο Πολύφρονος τ0υαδελφ00, ς ἐδόκεν ὁ γαρ θάνατος αυτos ἐξαπtναῖός τε καὶ Ου ἔχων φανερὰν πρόφασιν ἐγένετο 'Vs 34Π0λυφρων ρξε μεν ἐνιαυτόν, κατεσκευάσατο δε την ταγείαν τυραννίδι ὁμοίαν ἔν τε γαρ Φαρσάλω 0υ Πολυδάμαντα καὶ ἄλλους των πολιτῶν κτῶ τους κρατίσet ους ἀπέκτεινεν, εὐτε αρίσης π0λλοὐ φυγάδας ἐποίησε ταύτα ὁ ποιῶν καὶ ουτος ἀποθνησκει α ἐῶ ' λεξάνδρου, ς τιμωρούντος ω Πολυδώρω και qν 35 τυραννίδα καταλύοντος. ἐπεὶ δ' αυτὸς παρέλαβε τηνἀρχην, χαλεπὰς μεν Θετταλοῖς ταγὸς ἐγένετο, χαλεπος δε Θηβαίοις και θηναίοις πολέμι0ς, ἄδικος δε λ iστῆς

γὰρ ἀδελφοῖς ἐξήγγειλε νώςοωλέξανδρος ἐπιβουλεύοι

αὐτοῖς και ἔκρυψεν αυτοὐς ἔνδον ὁντας ὀλην την ημέ- ραν, καὶ δεξαμεν μεθύ0ντα τὸν λέξανδρον, ἐπεὶ κατεκοίμισεν, ὁ μεν λύχνος ἐκάετο, τὰ δε ξίφος αυτ υἐξήνεγκεν. ia δ' Iσθετο κνοῶντυ εἰσιέναι ἐπὶ τὰν Ἀλέξανδρον τους αδελφούς, εἶπεν, εἰ, ηδ πράξοιεν, ἐξεγερε αυτόν. ώς δ' εἰσῆλθον, ἐπισπάσασα TVν θυ0αν εἴχετο τοὐρόπτρου, ως ἀπέθανεν ὁ ἀνήρ. δε ἔχθρα λέγεται αυτ πρῖς τὸν ἄνδρα γενέσθαι ὐπὸ 37 μέν τινωνίς ἐπεὶ ἔδησε τὰ εαυτos παιδικὰ ὁ λέξα - δρος, νεανίσκον οντα καλόν, δεθθείσης αὐτῆς .sσαι

268쪽

218 LII. VI P. IV. V. ἐξαγαγὼν αυτὀν απέσφαξεν ' οἱ δε τινες ως ἐπεὶ παῖδες αυτ ου ἐγίγνοντο εκ ταύτης, τι πέμπων εἰς θη- βας ἐμνήστευε την γάσονος γυναῖκα τα μὲν Ουν αἴτια της ἐπιβουλης πο της γυναικος οτ λεγε- ται ' των δε ταῶτα πραξαντων χρι Ου δε ο λογος ἐγράφετο ισίφονος πρεσβύτατος ων των α δελφῶν τηνἀρχην εἶχε v. Καὶ τὰ μεν Θετταλικά, σα περὶ γάσονα ἐπράχθη sint. καὶ μετα τον ἐκείνου θάνατον μέχρι της ισιφόνουαρχῆς, δεδηλωτας νυν δ' ἐπάνειμι ενθεν επὶ ταsτα

θείας απήγαγε το στράτευμα, ἐνθυμηθέντες οἱ 'Aθηναῖοι οτι οἱ Πελοποννήσιοι ἔτι οἰζονται χρηναι ἀκολουθεῖν καὶ Οἴπω διακέοιντο οἱ Λακεδαιμόνιοι σπερ τοὐς 'Aθηναίους διέθεσαν, μεταπέμπονται τὰς πόλεις ὁσαιβ0ύλοιντο της εἰρήνης μετέχειν ἐν βασιλεὐ κατέπε 2ψεν. s ἐπεὶ δε συνῆλθον, δόγμα ἐποιήσαντο μετὰ ταννκοινωνεῖν βουλομένων ὁμόσαι τόνδε τον ὁρκον ' -

μεν ταῖς σπονδαῖς α βασιλεὐ κατέπεμψε καὶ τοῖς ψηφίσμασι τοις Αθηναίων κα των συμμάχων. εὰν δέ τις στρατεssi ἐπί τινα πόλιν των μοσασῶν τόνδε τονορκον, βοηθήσω παντὶ σθένει. οι μεν ουν αλλοι πάντες ἔχαιρον τω ορκω ' 'Hλεῖοι δε ἀντέλεγον, ου δέοιαυτονόμους ποιεω οἴτε Μαργανέας οἴτε Σκιλλουντίους με ριφυλίους σφετέρας γα εἶναι ταύτας 3 τὰς πόλεις. o δ' 'Aθηναῖοι καὶ οἱ ἄλλοι ψηφισάμενοι, ῶσπερ βασιλεῶς γραψεν αυτονομους εἶναι μοίως καὶ μικρὰς και μεγάλας πόλεις, ξέπεμψαν τους Oρκωτάς, καὶ ἐκέλευσαν τὰ μέγιστα τέλη ἐν κάστn πόλεε ὁρκῶσαι καὶ ώμοσαν πάντες πλην λείων.

Ἐξ ν δ καὶ οἱ Μαντινεῖς, ς ηδ αυτόνομοι

πκντάπασιν οντες, συνῆλθόν τε πάντες καὶ ἐψηφίσαν -

269쪽

LIAE. VI P. V. 219το μίαν πόλι την Μαντίνειαν ποιεῖν καὶ τειχίζειν την πόλιν οἱ ὁ αυ Λακεδαιμόνιοι ηγουντο, εἰ τοίτο ανευ τῆς σφετέρας γνώμης ἔσοιτο, χαλεπον ἔσεσθαt. πέμπουσιν ουν 'Aγησί 0ν πρεσβευτην π90ς Ους αντινεας, τι εδόκει πατρικος φίλος αυτοῖς εἶναι ἐπεὶ δε ἀφίκετο προ αυτους, τον μεν δημον τψν Μαντινέων οἱ αρχοντες Ουκ θελον συλλεξαι αυτω, προ δε σφῆς ἐκέλευον λέγειν οτου δεοιτο ὁ δε πι εχ αυτοῖς, ἐὰν νυν ἐπίσχωσι ζ τειχίσεως. ποιησειν στε μετὰ της Λακεδαίμονος γνώμης και η δαπανηρῶς τειχισθῆναι το τεῖχος ἐπεὶ δε ἀπεκρίναντο τι αδυνατον 5εῖ ἐπισχεῖν, δόγματος γεγενημενου πάσ τῆ πόλει ηδη τειχίζειν, εκ τούτου ὁ μεν Ἀγησίλαος ἀπ)ρει ὀργιζόμενος στρατευε ιν γε μέντοι επ αυτοὐς ου δυνατονεδόκει εiναι , ἐπ' αὐτονομία της εἰρήνης γεγενημένης, τοις δε αντινευσιν επεμπον μεν κα των Ἀρκαδικῶν πόλεών τινες συντειχιουντας, t δε υλεῖοι καὶ ἀργυρίου τρία τάλαντα συνεβάλοντο αυτοῖς εἰς την περὶ τοτεῖχος δαπάνην. καὶ οἱ μὲν Μαντινεῖς περὶ ταῶ ησαν. Tων δε εγεατῶν οι μεν πε9 τον Καλλίβιον και6 Πρόξενον ἐνῆγον επὶ το συνιέναι τε πῆν το Ἀρκαδικόν, και ,τι νικω εν τω κοινῶ, Ofτο κυριον εἰναι κα των πόλεων οἱ δε περὶ τον Στάσιππον ἔπραττον

εῶν τε κατὰ χώραν την πόλιν καὶ τοῖς πατρίοις νόμοις χρῆσθαι ηττώμενοι δε οἱ περὶ τὸν Πρόξενον καὶ Καλ- γλίβιον ἐν τ0ις θεαροῖς, ν0μίσαντες, εἰ συνέλθοιό δῆμος, πολλα τω πλήθει κρατῆσαι. ἐκφέρονται τὰ οπλα ἰδόντες δε τοfτ οι πεs του Στάσιππον, και αυτοὶ ἀνθωπλίσαντο, καὶ ἀριθμwμεν ουκ ἐλάττους ἐγέ- νοντο ' ἐπεὶ μέντοι εἰς μάχηνήρμησαν, τὸν μὲν Πρόξενον καὶ αλλους λίγους μετ' αυτο ἀποκτείνουσι, τους δ' ἄλλους τρεψάαενο ου ἐδίωκον ' και γὰρ O

270쪽

220 LUB. I. AE A P. V. 0υτος ὁ Στάσιππος ην ι0ς μ η β0υλεσθαι πολλοῖς ἀπο- ου κτιννυνα των πολιτῶν οἱ δε περὶ τ0ν Καλλίβιον ἀνακεχωρqκότες π τ πρ0 Μαντινείας τεῖχος καὶ τὰς πυλας, ἐπεὶ Ουκέτι αυτοῖς οἱ ναντίοι επεχείρουν, ἐσυχίαν εἶχον θροισμενοι καὶ πάλπιι μεν πεπόμφεσαν ἐπὶ τους αντινέας βοηθεῖν κελευοντες ' πρὸς δε τους περὶ Στάσιππον διελεγοντο περὶ συναλλαγῶν. πεὶ δεκαταφανεῖς ἐσαν οἱ Μαντινεῖς προσιόντες, οἱ μεν αυ- τῶν ἀναπηδῶντες ἐπὶ το τεῖχ0ς ἐκέλευον β0ηθεῖν την ταχίστην, καὶ βοῶντες σπευδειν διεκελευοντο ἄλλ0ι0 δε ἀνοίγουσι τὰς πυλας αὐτοῖς. οἱ δε περὶ τον Στάσιππον ζ' σθοντο το γιγνόμενον, ἐκπίπτουσι κατὰ τὰς ἐπὶ το Παλλάντιον φερουσα πυλας, καὶ φθάνουσι πρὶν A καταληφθῆναι π&των διωκόντων εἰς τυν της ρτέμιδος νεῶν καταφυγόντες, και εγκλεισάμενοι συυαν εἶχον οἱ δε μεταδιώξαντες εχθροὶ αυτῶν ἀναβάντες ἐH40ν νεῶν καὶ τqν ὀροφην διελόντες επαιον ταῖς κε ραμῖσιν οἱ δε ἐπεὶ γνωσαν την ἀνάγκην, παυεσθαι τε ἐκελευ0ν και εξιέναι ἔφασαν οἱ δ' ἐναντιοιίς πο- χειριους ἔλαβον αυτούς, δησαντες και ἀναλαβόντες

ἐπὶ την αρμάμαξαν ἀπήγαγον εἰς εγέαν ἐκεῖ δ μετὰ

των Μαντινέων καταγνόντες ἀπέκτειναν.

10 ούτων δε γιγνομένων ἔφυγον εἰς Λακεδαίμονατων περὶ Στασιππον εγεατῶν περι κτακοσίους. με-

τα δὲ ταsτα τοις Λακεδαιμονίοις ἐδόκει β0ηθητέον εἶ ναι κατὰ τους ορκους τοῖς τεθνεῶσί τε των εγεατῶν και ἐκπεπτωκόσι καὶ υτ στρατεύουσιν ἐπὶ τους αντινέας, ῶς παρὰ τους ορκους σὐν πλοις ἐληλυθότων αυτῶν ἐπὶ τους εγεάτας και φρουρὰν

μὲν οἱ ἔφοροι ἔφαινον, Ἀγησίλαον δ' ἐκέλευεν η πόλις 11 ηγεῖσθαι οἱ μὲν οὐν ἄλλοι Αρκάδες εἰς σέαν συνελέγοντο χρχομενίων δ 0υκ ἐθελόντων κοινωνεῖν του