Herodotos : für den Schulgebrauch Erklärt, nebst Einleitung und Übersicht über den Dialekt

2쪽

THE UNIVERSITYOF ILLINOIS LIBRARY

5쪽

VI ERTER BAND.

BUCH VII.

7쪽

EI AE η ἀγγελίη ἀπίκετο περὶ τῆς μα- 1

ραθῶνι γενομένης παρὰ βασιλέα Λαρεῖον τον Υστάσπεος καὶ πριν μεγάλως κεχαραγμενον τοῖσι 'Aθηναίοισι διὰ την ἐς Σαρδις εσβ0λην , και δη και τότε πολλῶ τε δεινότερα εποίεε 5 και μῆλλον ωρμητο στρατευεσθαι ἐπι την Ἐλλάδα. και αυτίκαμεν επηγγελλετο πέμπων ἀγγέλους κατὰ πόλις ετοιμάζειν στρατιην, πολλω πλεω ἐπιτάσσων εκάστοισι, η πρότερον παρειχον, και νέας τε και Ἀπους καὶ σιτον καὶ πλοῖα . τούτων δε περιαγγελλομένων η υσίη εδονέετο ἐπι τρία ἔτεα καταλεγομένων 10 τε των ἀρίστων ως ἐπι την Ἐλλάδα στρατευσομένων και παρασκευαζομένων. τετάρτω δε ετεῖ Λιγύπτιοι υπὸ Καμβύσεω

8쪽

δουλωθεντες ἀπεστησαν απο Περσεων. ενθαῶτα δη και μῆλ-2 λον ωρμητο και επ ἀμφοτερους στρατεύεσθαι. Στελλομένου δε Λαρείου ἐπ Αἴγυπτον και 'Aθ ήνας των παίδων αυτου

στάσις εγενετο μεγάλη περὶ της ηγεμ0νίης, ῶς δει μιν ἀπο

δεξαντα βασιλεα κατὰ τον Περσεων νόμον ουτω στρατευεσθαι. 5ησαν γὰρ Aαρείω και πρότερον η βασιλευσαι γεγονότες τρεις παῖδες εκ της προτερης γυναικὸς, Γωβρυεω θυγατρὸς, και βασιλεύσαντι εξ υτόσσης της Κυρου ετεροι τεσσερες. των μενδη προτερων επρεσβευε υρτοβαζάνης , των δε επιγενομενων Σερξης. εόντες δε μητρὸς Ου της αυτης εστασίαζον, ὁ μεν 10υρτοβαζάνης , κατότι πρεσβυτατός τε εἴη παντὸς του γόνου

και οτι νομιζόμενα εἴη πρὸς παντων ἀνθρωπων τον πρεσβυτα-

τον την αρχην εχειν, Σερξης δε, ώς 'Aτόσσης τε παῖς εἴη της Κυρου θυγατρὸς καὶ ὁτι Κυρος εἴη ὁ κτησάμενος τοῖσι Περσησι

3 την ἐλευθερίην. Ααρείου δε ουκ αποδεικνυμενου κω γνώμην 15ετυγχανε κατὰ τὼυτὸ τουτοισι και Λημάρητος ὁ 'Αρίστωνος

2. 2. στελλομένου. στέλλε

9쪽

LIB. VII. CAP. 1-4.

ἀναβεβηκὼς ἐς Σουσα, εστερημώ 0ς τε της εν Σπάρτu βασι-

λη ς και φυγην ἐπιβαλὼν ἐωυτω εκ Λακεδαίμονος. ουτος ώνηρ πυθόμενος των Λαρειου παίδων την διαφορην, ελθὼν, ως η φάτις μιν εχει, Σέρξη συνεβουλευε λεγειν προς τοῖσι 5 ελεγε επεσι , ως αυτὰς μεν γεν0ιτο Βαρείω ηδη βασιλευοντι

καὶ εχοντι τὸ Περσέων κράτος, υρτοβαζάνης δε ετι ἰδιώτηεόντι Λαρείω, ουκ ών ουτ οἰκος εἴη ουτε δίκαιον ἄλλον τινὰ τὸ γέρας ἔχειν πρὸ εωυτου, επεί γε και εν Σπάρτu, ἔφη ουημάρητος et ποτιθέμενος , ουτω νομίζεσθαι, ην οἱ μεν προγε- 10 γονότες ἐωσι πριν η τὸν πατέρα σφέων βασιλευσαι, ὁ δε βασιλευοντι ὀψίγονος ἐπιγένηται, του ἐπιγενομένου την ἔκδεξιντης βασιληιης γίνεσθαι χρησαμένου δε Ξέρξεω τη Aημαρητουυπ00 ηκη γνους ὁ Λαρεῖος, ως λέγοι δίκαια, βασιλέα μιν ἀπέδεξε. δοκέει δ' εμοὶ καὶ ανευ ταυτης της υποθηκης βασιλευσαι 15 αν Σέρξης η γὰρ Ἀτοσσα εiχε τὸ παν κράτος. υποδέξας δε 4 βασιλέα Πέρσησι Βαρειος Σέρξην ωρμητο στρατευεσθαι. αλλὰ γὰρ μετὰ ταυτά τε και Αἰγυπτου ἀπόστασιν τω υστέρω ετεῖ

verbanni.

4. η φάτις μιν ἔχει. In glei chem Sinne stetit c. 26 τον λόγος ἔχεις doch hat dies e letκte Wendung

δος ἀποθνησκειν und unt. c. 5. 150

8. επεί γε - νομίζεσθαι. Da

hior c. 150. 9. υποτιθέμενος. υποτίθεσθαι raten, auch Ι 90. 156 undunten c. 237.

4. 16. αλλὰ γάρ sed enim. Inder elliptis chen Verbindvngαλλὰ γάρ ist der Gedanke, Zu Welchem γάρ den Grund angibi, aus

10쪽

παρασκευαζόμενον συνηνεικε αυτον Λαρεῖον, βασιλεύσαντα τα πάντα ετεα εξ τε και τριηκοντα, ἀποθανεῖν, ουδέ οι εξεγενετο ουτε τους ἀπεστεῶτας Αἰγυπτιους ουτε 'Aθηναίους τιμωρη-

σασθαι. ἀποθανόντος Λαρείου η βασιληχ ἀνεχωρησε ες τ0ν παῖδα τον εκείνου Ξερξην. O τοίνυν Ξερξης ἐH μεν την Ελλάδα οὐδαμῶς πρόθυμος ην κατ' ἀρχὰς στρατευεσθαι, επι

δε Αἴγυπτον εποιεετο την στρατιης αγερσιν. παρεὼν δε και

δυνάμενος παρ αυτω μέγιστον Περσεων Μαρδόνιος ὁ Γω

τοιούτου λόγου εἴχετο, λεγων Αἐσποτα, ουκ οἰκός εστι 'Aθηναίους εργασαμένους πολλα ηδη κακὰ Περσας μη ου δουναι δίκας των ἐποίησαν. ἀλλ' εἰ το μεν νυν ταυτα πρησσοις, τάπερ εν χερσι εχ εις, ημερώσας δε Αἴγυπτον την εξυβρίσασαν στρατηλάτεε επι τὰς 'Aθηνας, ῖνα λόγος τε σε εχη προς ἀνθρώ-

1. συνη νεικε ait. συνεβη , So

9. Βαρείου δὲ ἀδελ φ. παῖς. Μardonius, der Nesse des Darius, war durch seine Hetrat init dor Artogostre, der Tocliter des Darius, aucti Schwiegersoliti desset ben ge-

Sinne bot Homer. Vgl. II. II 558 κεῖται ἀνηρ δς πρῶτος εσηλατο τεῖχος 'Aχαιῶν, Σαρπηδών. ἀλλ' εἴ μιν ἀεικισσαίμεθ' ελόντες, τευχεά τ ωμοιιν ἀφελοίμεθα, καί

τιν' εταίρωναυτου αμυνομενων δαμασαίμεθα

χερσὶ του παιδος τον γάμον und uti

ten C. 47.

14. ῖνα λόγος τε σε εχη. Die