Herodotos : für den Schulgebrauch Erklärt, nebst Einleitung und Übersicht über den Dialekt

발행: 1861년

분량: 214페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

πων αγαθος καί τις et στερον φυλάσσηται εH γην την σην στρατευεσθαι. Ουτος μέν οἱ ὁ λογος ην τιμωρὸς, τούτου δετου λόγου παρενθηκην ποιεεσκετο τηνδε, ώς η ρώπη περι

καλλης χώρη, καὶ δενδρεα παντοῖα φέρει τὰ ημερα, αρετην τε 5 ακρη, βασιλέῖ τε μουνω θνητῶν αξιη κεκτησθαι. Tαυτα δὲ Gἐλεγε olla νεωτέρων ἔργων επιθυμητης εών και ἐθέλων αυτὸς της Ἐλλάδος ὁπαρχος ειναι. χρόνω δὲ κατεργάσατό τε και ἀνεπεισε Σερξην ωστε ποιέειν ταυτα. συνέλαβε γὰρ καὶ αλλαοι συμμαχα γενόμενα ἐς το πείθεσθαι ἰΞέρξην τούτο μεν από

χειν ἔργα ἀτάσθαλα ποιέων ες τους Ἐλληνας. Eine andere Bede utungliat die se Wendung c. 26. S. Z. C. 3

βαλεῖν τη Λιβύη) ἀξίη φαίνεταί

μοι εἶναι. Anders III 125 ἄξιός ἐ6eι Πολυκράτεῖ μεγαλοπρεπείην συμβληθηται. 6. 6. οἷα quippe, utpote Hird wie das gleichi autende ἄτε c.

angen ominen dasZ). Vgi. c. 16. 23. 49. νεωτέρων ἔργων επιθυμη - της rerum no Varum Cupidus. V l. c. 52.

7. ὐπαρχος ist bet Her. Stehendo Begeichnung fur Satrap. Vgi. c. 26. IV 166. V 20. 25. 27. χρόνω δε postremo autem. Wio litor 180. III 13. V 77. Verschie den ist χρόνον aliquamdiu Ι175.

κατεργάσατο. Auch hiergit ista ἐρξην objeci. Unser deuisches bear bellen gebrauchen aucti Hir in demselben Sinne. Ρlut. Fab. 21vorbindot ebetifalis ἐκπεῖσαί τε και κατεργάσασθαι τον ἄνθρωπον. 8. ωστε uach πείθειν auch VI 5. συνέλαβε - ἄλλα is es halfenilim noch andere Umstgride . V l. 'VI 125 τοῖσι Λυδοῖσι συμπρηκτωρ τε ἐγίνετο καὶ συνελάμβανε προθύμως.9. τοῆτο μεν - τοὐτο δέ - Το μεν - το δέ adverbartig. Sohaufig bei Herodot. Ugi. c. 50. 119. 156. Uebrigens ist an unserer Stelledas Asyndeton et u beachten; ein At-

12쪽

τῆς Θεσσαλιης παρὰ των 'Aλευαδέων ἀπιγμένοι αγγελοι επεκα- λεοντο βασιλεα πῆσαν προθυμίην παρεχόμενοι επι την Ἐλλάδα οι δε υλευάδαι ουτοι ησαν Θεσσαλίης βασιλδες), τουτο δε Πεισιστρατιδεων οι ἀναβεβηκότες ἐς Σουσα, των τε αυτῶν λόγων εχόμεν0ι των και οι 'Aλευαδαι, καὶ δη τι πρὸς τουτοισι 5δει πλέον προσωρέγοντό οἱ, ἔχοντες υνομάκριτον ανδρα 'Aθηναῖον χρησμολόγον τε και διαθέτην χρησμῶν των Μουσαίου.

ἀναβεβηκεσαν γὰρ την ἔχθρην πρ0καταλυσάμενοι ἐξηλάθη

χόμενον. gl. Thuc. IV 85 παν τοπρόθυμον παρεχόμενοι.επὶ την 'Eλλάδα verbinde mit

Pind. Pyth. X 5. Auch der Tagos d. h. der oberste Κriegsherr, unierdessen Leitiing in Kriegsgeiten das Bundesheer alter thessalis chen Staaten stand , Hurde in der Regelaus dem Geschlechte der Aleuadengewahit. Her. neniit sie ΙX 1 Θεσσαλίης τουτο δέ erg. ἐπεκαλέοντο.

4. Πεισιστρατιδέων-ες Σουσα. Vgl. V 62.90-96. VΙ94.107. 5. λόγων εχόμενοι. Vgi. c. 5 τοιουτου λόγου εἴχετο. 6. προσωρέγοντο. . Uebergang

Verbum finitum; Hir erwarieten προσωρεγόμενοι. - προσορέγεσ/θαι,

13쪽

γὰρ υπο Ἱππάρχου του IΠεισιστράτου ο ονομάκριτος εξ Αθηνέων, επ' αυτοφώρω άλους υπο Λάσου του Ἐρμιονέος ἐμποιέων ἐς τα Μουσαίου χρησμον, αἱ ἐH Λημνω ἐπικείμεναι νησοι ἀφανιζοίατο κατὰ τῆς θαλασσης. διo εξήλασε μιν ὁ γατ-5 παρχ0ς, πρότερον χρεόμενος τα μάλιστα. τότε δε συναναβὰς ὁκως ἀπίκοιτο ἐς οψιν την βασιλεος, λεγόντων των Πεισιστρατιδέων περὶ αυτου σεμνους λόγους κατέλεγε των χρησμῶν. ει μέν τι ενοι σφάλμα φέρον τω βαρβάρω, των μεν ἔλεγε ουδεν, ὁ δε τα ευτυχέστατα εκλεγόμενος ἔλεγε τόν τε Ελλήσποντον 10 ως ζευχθῆναι χρεὼν εἰ η υπ

ἀνδρὸς Πέρσεω, την τε ἔλασιν

gen.

Πελοποννησου.

την τε ἔλασιν ist nur in eine ulluseterlichen Ρarallelismus gu τόν

14쪽

δευτερω μεν ετεῖ μετὰ τον θάνατον τον Λαρείου πρῶτα στρατη ν ποιεεται επὶ τους ἀπεστεῶτας. τουτους μεν νυν κατα- 5στρεψάμενος και Αἴγυπτον πῆσαν πολλὸν δουλοτερην ποιησας, η επὶ Ααρείου ην , επιτράπει 'Aχαιμενεῖ, ἀδελφεω μεν εωθ- του, υαρείου δε παιδί. Ἀχαιμενεα μεν νυν ἐπιτροπευοντα Αἰ

γυπτου χρόνω μετεπειτεν εφόνευσε γνάρως ὁ φαμμιτίχου ἀνηρ8 Λίβυς. Σερξης δε μετὰ Αἰγυπτου ἄλωσιν ως εμελλε ἐς χειρας 10

ἄξεσθαι το στράτευμα το επὶ τὰς 'Aθηνας, συλλογον επίκλητον Περσεων των αρίστων εποιθετο, ῖνα γνώμας τε πυ/θηται σφεων και αυτὸς εν πῆσι εἴπu τὰ θελει. sZς δε συνελεχθησαν , ελεξε Ι- τάδε ' Ἀνδρες Περσαι, ουτ' αὐτῖς κατηγησομαι νόμον

Wio hier c. 236.4. μετὰ τον θάνατον T. Βαρ.

συγκλητον τηνδε γερόντων πρου- θετο λεσχην.12. πυθηται. Beaclite deii Conjuncti v nach einer historis clienZeit- rm. Repraesentatio. 13. συνελεχθ' ησαν. συνελε φθην

15쪽

LIB. VII. CAP. 6-8 I. II.

τόνδε εν υμῖν παραδεξάμενός τε αυτῶ χρησομαι. ώς γὰρ εγὼ πυνθάνομαι των πρεσβυτερων, ου δαμά κω ητρεμήσαμεν, επείτε παρελάβομεν τὴν ηγεμονίην τηνδε παρὰ Μηδων Κυρου κατελόντος ,στυάγεα αλλὰ θεός τε Ουτω ἄγει καὶ 5 αυτοῖσι ημῖν πολλὰ ἐπεπουσι συμφέρεται ἐπὶ τὸ ἄμεινον. IN μεν νυν Κυρός τε καὶ Καμβύσης πατηρ τε ὁ εμὸς Βαρεῖος

κατεργάσαντο καὶ προσεκτησαντο εθνεα, επισταμενοισι ευ ουκαν τις λέγοι. εγὼ δε επείτε παρελαβον τον θρόνον, τουτοεφρόντιζον, ὁκως μη λείψομαι των πρότερον γενομενων τιμu10 τηδε μηδε ελάσσω προσκτησομαι δυναμιν Περσησι φροντίζων δε ευρίσκω ἄμα μεν κυδος ημῖν προσγινόμενον χώρην τε της

νυν κεκτημεθα Ουκ ελασσονα ουδε φλαυροτερην, παμφ0ρωτερηνδε, ἄμα δε τιμωρίην τε και τίσιν γινομενην. διο υμ εας νυνεγὼ συνελεξα, ἶνα το νοεω πρησσειν υπερθεωμαι υμῖν. Mέλλω II

non) - et sed etiam). Vgi. c. 37. 96.129. 159.208. 231.

κατηγησομαι. κατηγεεσθαι

ην σφεας κελευειν πείθεσθαι τω φάσματι, πει μενοισι δε αμεινον συνοίσεσθαι. Ebens O V 82. Ashn-licli unt. c. 158 επὶ το αμεινον ημῖν κατέστη. 7. κατεργ άσαντο subege

Τουτο το ἔθνος κατεργαστο. Wieliter c. 211. επισταμένοισι ουκ αν λέγοι. Vgl. III 103 επισταμένοισι Ἐλλησι ου συγγράφω.9. ὁκως c. in dic. Fut. Das sur-

ein quomodo Zu fassen, WOraus Sich

unt. c. 159.

λείψομαι. λείπεσθαί τινός hinter j emandem guruckb Ieiben. λείπεσθαι c. Gen., aucti c. 48. 86.11. προσγινόμενον namI. Weundas Unternelimen gelingi. XerXeSdruckt damit et liversichtlicli seine Siegeggemissileti aus. 13. δ ιο aucti C. 6.14. υπερθέωμαι. Derselbe Conjunctiv V24. υπερτίθεσθαι mit- teilen aucti c. 18. V. 24. 56.

16쪽

uER0D0TI. ζευξας τον Ἐλλησποντον ελαν στρατον διὰ της Eυρωπης επὶ την Ἐλλάδα, ινα 'Aθηναίους τ μωρησωμαι, οσα δη πεποιηκασι Πέρσας τε και πατερα τον εμόν. ώρῆτε μεν νυν και Ααρεῖον ἰθυοντα στρατευεσθαι ἐH τους ανδρας τούτους. ἀλλ' ο μεν τετελεύτηκε καὶ οὐκ εξεγένετό οι τιμωρησασθαι, εγὼ δε ὐπερ 5τε εκείνου και των αλλων Περσεων ου πρότερον παύσομαι, πρὶν η ελω τε και πυρώσω τὰς 'Aθηνας , οῖ γε εμε και πατέρατον εμον ὁπηρξαν αδικα ποιείντες πρῶτα μεν ες Σάρδις ἐλθόντες αμα υρισταγόρη τω Μιλησίω, δούλω δε ημετερω, ἀπικόμενοι ενεπρησαν τά τε αλσεα και τα ἱρὰ, δεύτερα-10ημεας οἷα ερξαν ες την σφετερην ἀποβάντας, οτε Λατίς τε και IIVAρταφερνης εστρατηγεον, επιστασθέ κου πάντες. Tούτων μεντοι εῖνεκεν ἀνάρτημαι επ αυτοῖς στρατεύεσθαι, αγαθα δεεν αὐτοισι τοσάδε ἀνευρίσκω λογιζόμενος εἰ τούτους τε και τοῖς τούτοισι πλησιοχώρους καταστρεψόμεθα , οῖ Πέλοπος τοs 15

Φρυγὸς νέμ0νται χώρην, γην την IΠερσίδα ἀποδεξομεν τω Aιὸς αἰθερι ομουρέουσαν. οὐ γαρ δη χώρην γε οὐδεμίαν κατ-

ΙΙ. 4. ἰθυοντα. ἰθυειν mit dem Infinit. aucti III 39 οκοι γὰρ ἰθυσειε

17쪽

ἄμα υμῖν μίαν χώρην διὰ πάσης διεξελθὼν της Eυρώ

πης. πυνθάνομαι γὰρ ώδε εχειν, ουτε τινὰ πόλιν ανδρῶν Ουδεμίαν ουτε εθνος οὐδεν ἀνθρώπων υπολείπεσθαι , το ημῖν 5 οἷόν τε εσται ἐλθεῖν ἐς μάχην , τουτων των κατελεξα υπεξαραιρημένων. ουτω οι τε ημῖν αἴτιοι εξουσι δουλιον ζυγον οι τε ἀναίτιοι. Ῥμεῖς δ' αν μοι τάδε ποιευντες χαρίζοισθε ἐπεὰν Γύυμῖν σημηνω τον χρόνον, ες τον ηκειν δεῖ, προθυμως πάντα τινὰ υμεων χρησει παρεῖναι ος ἄν δε εχων ηκη παρεσκευ- 10 ασμενον στρατὸν κάλλιστα, δώσω οι δῶρα, τα τιμιώτατα νομίζεται εἰναι εν ημετέρου. ποιητεα μεν νυν ταsτά ἐστι Oυτω, α δε μη ἰδιοβουλεειν υμῖν δοκεω, τίθημι το πρηγμα ἐς μέσον, γνώμην κελευων υμεων τον βουλόμενον ἀποφαίνεσθαι Tαὐτα εἴπας επαυετο. μετ' αυτον δε Μαρδόνιος ἔλεγε. M 915 δέσποτα, ου μοsνον εις των γενομένων Περσέων ἄριστος,

ἀλλα και των εσομένων, ἷς τά τε ἄλλα λέγων ἐπίκεο ἄριστα

VI 82.

κακου αἴτιος.

δουλιον ζυγόν ein poetis cher Aus druch. Aelint. Aesch. Ρers. 50 Περσαι στευνται ζυγον ἀμφιβαλεῖν δουλιον Ελλάδε. Vgl. auch das homeri sche δουλιον ημαρ. IV. 8. ες τον η κειν δει. Zum Gobrauch VOn ες Vgl. Ι 77 επηγγειλε δε καὶ Λακεδαιμονίους παρεῖναιες χρόνον ρητόν, ibid. προερέοντας ες πεμπτον μῆνα συλλέγεσθαι ες Σάρδις. πάντα τινά. τις in Verbin-dungen Wie πας τις, πολλός τις, ολίγοι τινες u. a. hat ais Aus druckder Unbestiminthoit beschrgnkende Κran. Vgi. c. 42.

Doch vgl. II 172 εκ τῆς δε ήν πόλι ος, ουνομά οῖ εστι Σιουφ. Ebenso I 5. II 135- , τὰ τιμιωτατα νομίζεται εἶ ναι. Vgl. Xen. Anab. I 2, 27 Kυρος μεν εκείνω δῶρα ἔδωκεν) ἀ νομίζεται παρὰ βασιλεῖ τίμια, Ἀπον χρυ

18쪽

O H ἀληθεστατα, καὶ γωνας τους εν- ρώπηὶ κατοικημενους Ουκ εάσεις καταγελάσαι, ημῖν εόντας αναξίους. και γαρ δεινον ανειη πρηγμα, εἰ Σάκας μεν και γνδους καὶ Αἰθιοπας καιυσσυρμους ἄλλα τε εθνεα πολλὰ και μεγάλα ἀδικησαντα Περσας ουδεν, ἀλλα δυναμιν προσκτῆσθαι βουλόμενοι, καταστρεψάμενοι δου- 5λους εχομεν, Ελληνας υπάρξαντας ἀδικίης ου τιμωρησόμεθα. τι δείσαντες; κοίην πληθεος συστροφην, κοίην δε χρημάτων δυ-Iναμιν; των ἐπιστάμεθα μεν την μάχην, επιστάμεθα δε την

δυναμιν ἐουσαν ἀσθενεα. εχομεν δε αυτῶν παῖδας καταστρεψάμενοι τουτους, οῖ εν τύ ημετερύ κατοικημενοι 'γωνές τε και 10Aλλεες και Λωριέες καλέονται

ἔπεμπε ες Σπάρτην ἀγγέλους δῶρα

τε φεροντας καὶ δεησομενους συμμαχίης, εντειλάμενός τε τα λέ- χειν χρην. Vgl. uni. e. 99 αυτη τε ἔχουσα την τυραννίδα καὶ παιδος ουπάρχοντος Ebens O c. 164 καταθεὶς την ἀρχην εκών τε εἶναι και δεινos ἐπιόντος οὐδενός. 5. καταστρεψάμενοι - εχο μεν. ἔχειν c. partic. 5fter bei Herod. Es bogeiclinet den dauernden be- stehendeu Zustand. Ganet wie liter I 28 πάντας ἡπ' εωυτω ειχε καταστρεψάμενος ο φοισος. Ebens Ount. 8. Vgi. c. 14.

ἐπειρηθην δε και αυτὸς ηδη

solbe Wondung IV 1 εκεῖνοι υπηρ-ξαν ἀδικίης.ου τιμωρησόμεθα. εἰ - ου nichi μη), weil εἰ nach δεινὰ ποιέεσθαι, Hie nach θωμάζειν unda hiilichen Begrissen fast synonymmit ὁτι ist. Wio hier stetit εἰ nach δεινὰ ποι ἐεσθαι IV 33.

T. τί δείσαντες; Zur Frageformvgl. IV 155 οὐ δε μοι ἄλλα ἀδύνατα χοας, κελευων Λιβύην ἀποικίζειν τεν δυνάμι; κοίη χειρί;

κοίην - δύναμιν; Zum Ge-danken Vgl. Aesch. Ρers. 240, wο Atossa an den Chor die Frage richtot: ὐδέ τις πάρεστιν αύτοῖς ἀνδροπληθε ία στρατοs: και τί προς τούτοισιν ἄλλο; πλοῖτος ε ξαρκης δόμοις; daset die Perserdio Sta rho in die numeris che Masse SetZten, Sagi Her. auch I 136 το πολ- λον ηγέαται ἰσχυρὸν εἶναι, ein Aus-spruch, der in den ungeheu rei

10. τούτους OL Genau Hie liter IV 33. Ebenso οὐτοι οῖ c. 111. κατοικημένοι. S. 2. An f. des 11. ἐπειρηθην - επελαύνων. πειρασθαι c. partic. auch c. 139.

19쪽

λευσπεὶς, καί μοι μεχρι Μακεδονίης ἐλάσαντι καὶ Oλίγον ἀπολιπόντι ες αυτὰς 'Aθηνας ἀπι,κεσθαι Ουδεὶς λὶντιωθη ἐς μάχην.Λαίτοι εώθασι Ἐλληνες, ώς πυνθάνομαι, ἀβουλότατα πολεμους II 5 ῖστασθαι et πό τε ἀγνωμοσυνης καὶ σκαιότητος. ἐπεὰν γὰρ ἀλληλοισι πόλεμον προείπωσι, ἐξευρόντες το κάλλιστον χωρίον

καὶ λειότατον, ες τουτο κατιόντες μάχονταιωστε συν κακωμεγάλω οἱ νικέοντες ἀπαλλάσσονται περὶ δε των εσσωμένωνουδε λεγω ἀρχην, εξωλεες γὰρ δη γίνονται τους χρην, εόντας 10 0μ0γλωσσους , κηρυξί τε διαχρεομενους και ἀγγελοισι καταλαμβάνειν τὰς διαφορὰς καὶ παντι ι ἀλλον η μάχησι, εἰ δεπάντως εδεε πολεμεειν προς ἀλληλους, εξευρίσκειν χρην, τuεκάτεροί εἰσι δυσχειρωτότατοι, καὶ ταύτu πειρῶν. τρόπω τοίνυν ου χρηστω Ελληνες διαχρεόμενοι εμ εο ελάσαντος μεχρι 15 Μακεδονίης Ουκ ηλθον ἐς τουτου λόγον ωστε μάχεσθαι. Σοὶ Iδη μέλλει τις, hi βασιλευ, ἀντιώσεσθαι πόλεμον προσφέρων, ἄγοντι και πληθος το εκ της ,σίης και νέας τὰς ἀπάσας; ως μεν εγὼ δοκέω, ουκ ες τουτο θράσεος ανηκει τὰ Ἐλληνων

Thuk. VII 70 βραχὴ γὰρ ἀπέλιπον

φορά ς componere lites. Vgl. ISOkr. XII 165 πρεσβείαις καὶ λόγοις ε ξαιρεῖν επειρῶντο τὰς διαφοράς undHer. III 128 ερίζοντας δε Λαρεῖος κατελάμβανε cohibuit).

12. χρῆν. S. O. Z. 9.

20쪽

ποισι φιλεει γίνεσθαι. 10 Μαρδόνιος μεν τοσαυτα επιλεηνας την Σέρξεω γνωμηνεπεπαυτο, σιωπεόντων των ἄλλων Περσεων και ου τολμεόν

των γνώμην ἀποδείκνυσθαι ἀντίην τη προκειμενη, υρτάβανος Ο Υστάσπεος πάτρως εὼν Σέρξn, τω δη και πίσυνος εών ελεγε I τάδε 1δ βασιλευ, μη λεχθεισεων μεν γνωμεων ἀντιέων ἀλλη- 10

λησι ουκ εστι την ἀμείνω αιρεόμενον ελέσθαι, αλλὰ δεῖ τηεἰρημενη χρῆσθαι, λεχθεισεων δε εστι, ῶσπερ τον χρυσὸν τονακηρατον αυτὸν μεν επ' εωυτου ου διαγινώσκομεν, επεὰν δε

2. επαερθέντες ἀβουλίη. Vgl. VI 192 'Ἀθηναῖοι τούτοισι επαερθεν-

heit sso hier) dargestetit Herdens oll. Vgl. Her. III 80 ελεχθησαν λόγοι ἄπιστοι μεν ενιοισι Ἐλληνων, ελεχθησαν δ' ών; ebenso II 50. 167. III 46. 115. 116. IV 10 und unt. c. 153. Wie an ianserer Stelle o line Orhergehendes μεν stetit δ' ών in die seni Sinne VI 82 und unt. c. 35.

πείρα θην πάντα τελεῖται. - φιλε- ειν Solere, Consuesse aucti c.

10 εκ των ζημίαι μεγάλαι φιλεουσι γενεσθαι. In gleicher Bedeuiunggebrauchi Her. εθελειν c. 50. 157. 10. 6. επιλεηνας - γνώμην. επιλεαίνειν eig. glkiten, dann in libertragener Bedeuiung so viet Hieannelim licher machen. Wieliter isi das Simplex gebrauchi VIII142 μηδε υμεας Ἀλεξανδρος ο Μακεδὼν ἀναγνώση λεηνας τον Μα9δονίου λόγον. - λεαίνειν in anderer Bede utung I 200. IV 122.8. γ ν ώ μ η ν ἀποδείκνυσθαι

aucti c. 3.

αιρεόμενον ελεσθαι. S. Z. C.

SEARCH

MENU NAVIGATION