장음표시 사용
201쪽
δεῖπνον προτιθ ενον τουτο δε το δεῖπνον παρασκευάζεταιαπαξ του ενιαυτου, εν-τιὶ ἐγενετο βασιλεύς ουνομα δετῶ δείπνω τουτω Περσιστι μεν τυκτὰ, κατὰ δε την Ελληνων γλῶσσαν τελεον τότε καὶ την κεφαλην σμῆται μ0υνον βασι-
5 λευς καὶ Πέρσας δωρέεται), ταυτην δη την ημερην φυλάξασαη ' Ἀμηστρις χρη ει του Ξερξεω δοθηναι οι την Μασιστεω γυ
ναῖκα. ὁ δε δεινόν τε και ἀνάρσιον εποιέετο τουτο μεν ἀδελφεοὐ γυναῖκα παραδουναι, τουτο δε ἀναιτίην εOsσαν του πρηγματος τούτου συνηκε γὰρ του εῖνεκεν εδεετο. Tελος μεντοι 11110 εκεινης τε λιπαρεούσης και υπὸ τοὐ νόμου εξεργόμενος, ὁτι ἀτυχῆσαι τον χρηῖζοντα ου σφι δυνατόν εστι βασιληχυ δειπνου πρ0κειμενου, κάρτα δη ἀέκων κατανεύει, καὶ παραδους ποιεειώδε την μεν κελεύει ποιέειν τα βούλεται, ὁ δε μεταπεμψάμενος τον ἀδελφεὸν λέγει τάδε Mασιστα, συ εις Βαρειου τε 15 παῖς καὶ εμὸς ἀδελφεὸς, προς δ' ἔτι τ0ύτοισι και εις ἀνηρἀγαθός. γυναικι δε ταύτη τη νυν συνοικέεις μη συνοίκεε, αλλά τοι ἀντ' αυτης εγὼ δίδωμι θυγατέρα την εμην. ταύτd συνοι' κεε την δε νυν ου γὰρ δοκέει εμοι, μη ἔχε γυναῖκα ὁ δε Μασίστης ἀποθωμάσας τὰ λεγόμενα λέγει τάδε - δέ 20 σποτα, τίνα μοι λόγον λέγεις ἄχρηστον, κελεύων με γυναικα, ἐκ της μοι παῖδες νεηνίαι τέ εἰσι τρεις και θυγατέρες, των και σὴ μίαν τω παιδὶ τω σεωυτου ηγάγε0 γυναῖκα, αὐτη τέ μοι κατὰ νόον τυγχάνει κάρτα εουσα, ταύτην με κελεύεις μετέντα θυγατέρα την σεωυτοῖ γημαι; εγὼ δε, βασιλευ,
4. μουνον Verb. mit τότε. T. δεινόν - ἐπο ιέ ετο. S. Z.
. 111. 10. λιπαρ εο υσης και ἐξεργόμενος. So schlies gen sicli 5 ter ini Casus Verschiede ne Partici-pien an ei nander an . Vol. VI 46 οἱ γὰρ δη Θάσιοι οἱ αυπὸ Ιστιαίου πολιορκηθέντες και προσόδων ἐουσέων μεγάλων ἐχρέοντο τοισι δρη
μασι ναυς ναυπηγεόμενοι μακρας.
202쪽
HER0D0TI μέγα μεν ποιευμαι ἀξιευμενος θυγατρος της σης, ποιησω μεντούτούτων ουδέτερα. συ δε μηδαμῶς βιῶ πρηγματος τοιουδε δεό μενος' ἀλλα τη τε ση θυγατρὶ ἀνηρ ἄλλος φανησεται ἐμευ ουδεν ἔσσων, ἐμέ τε ἔα γυναικὶ τη ἐμη συνοικέειν. ὁ μεν δητοιούτοισι αμείβεται, Ξέρξης δε θυμωθεὶς λέγει τάδε Ουτω 5 τοι, Μασίστα, πέπρηκται. ουτε γὰρ αν τοι δοιην θυγατέρα την εμην γημαι, ουτε εκείνύ πλέονα χρόνον συνοικησεις, ώς μάθης τα διδόμενα δέκεσθαι. ὁ δε ώς ταυτα ηκουσε, εἴπας 112 τοσόνδε εχώρεε ἔξω Aέσποτα, ου δη κώ με ἀπώλεσας. Ἐν δετ0υτφ τω διὰ μέσου χρόνω, εν τω Σέρξης τω αδελφεω διελέ- 10γετο, η Ῥμηστρις μεταπεμψαμένη τ0υς δορυφόρους του Σέρξεω διαλυμαίνεται την γυναῖκα την Μασίστεω τους τε μαζους ἀπο- ται οὐσα κυσι προέβαλε, καὶ ρινα καὶ ώτα και χείλεα καὶ γλῶσ-113 σαν ἐκταμοὐσα ἐς οικόν μιν ἀποπέμπει διαλελυμασμένην. V δε Μασίστης ουδέν κω ἀκηκοὼς τούτων, ελπόμενος δέ τί οι κακὸν 15, εἰναι , ἐσπίπτει δρόμω ες τα οικία. ἰδὼν δε διεφθαρμένην την
γυναικα, αὐτίκα μετὰ ταυτα συμβουλευσάμενος τοῖσι παισι ἐπορευετο ες Βάκτρα συν τε τοῖσι ἐωυτου υλῖσι και δη κουτισι και ἄλλοισι ώς ἀποστησων νομὸν τον Βάκτριον καὶ ποιησων
τὰ μέγιστα κακῶν βασιλέα. τάπερ αν και ἐγένετο, ώς εμοὶ δ0- 20κέειν, εἴπερ ἔφθη ἀναβὰς ἐς τους Βακτρίους και τους Σάκας καὶ γὰρ ἐστεργόν τέ μιν καὶ ην υπαρχος των Βακτρίων. ἀλλὰ γὰρ ἰΞέρξης πυθόμενος ταυτα εκεινον πρησσοντα πέμψας επαυτὸν στρατιην εν τn όδω κατέκτεινε αυτόν τε εκεῖνον καὶ τους παῖδας αυτου και την στρατιην την εκείνου. 2
Kατὰ μεν τον ἔρωτα τὸν Σέρξεω καὶ τὸν Μασίστεω θάνα-
σου χρόνου. S. E. VIII 27. 113. 15. ελπόμενος. ἔλπεσθαι ingleicher Bede utuna VI 109 ἔλπομαί τινα στάσιν μεγάλην ἐμπεσουσαν διασεισειν τὰ Αθηναίων φρονηματα ῶστε μηδίσαι. 19. νομὰν τὰν Βάκτριον Ueber die Ρrovin et Bactrien, einen Hau pisitet der persis chen Machi imosten, Vgl. III 92. 20. Aς εμοὶ δοκεειν. S. E. VIII
203쪽
τον τοσαυτα εγενετο, οι δε εκ Μυκάλης Ορμηθεντες Ελληνες 114επ Ἐλλησπόντου πρῶτον μεν περὶ Λεκτον ωρμεον, υπο ἀνεμων ἀπολαμφθεντες, ενθείτεν δε ἀπίκοντο ἐς ' Ἀβυδον, καὶ
τας γεφυρας ευρον διαλελυμένας, τας εδόκεον ευρησειν ετι5 εντεταμενας , και τουτων Ουκ ηκιστα εῖνεκεν ἐς τον Ελλησποντον ἀπικοντο. τοῖσι μεν νυν αμφὶ Λευτυχίδην Πελοπ0ννησίοισι εδοξε ἀποπλώειν ἐς την 'Ελλάδα, 'Aθηναιοισι καὶ Ξανθίππω τω στρατηγω αυτοs υπομείναντας πειρῶσθαι τῆς Xερσονησου. οι μεν δη απεπλωον , Αθηναῖοι εκ τῆς 10 υβυδου διαβάντες ἐς την χερσόνησον Σηστον ἐπολιόρκεον. Ἐς 135 δε την Σηστον ταυτην , ως ἐοντος ἰσχυροτάτου τείχεος των ταυτύ, συνηλ ν, ως ηκουσαν παρειναι τους Ελληνας ἐς του Ἐλλησποντον , ἐκ τε των ἄλλων των περιοικίδων , και δη καὶεκ Καρδίης πόλιος Οἰοβαζος ἀνηρ ΙΠερσης, ος τὰ εκ των γεφυ-1b ρεων οπλα ἐνθαυτα ην κεκομικώς. εἰχον δε ταύτην μιχώριοι Aιολεες, συνησαν δε Περσαι τε και των ἄλλων συμμάχων συ
χνὸς ομιλος. Ἐτυράννευε δε τούτου τοί νομού Σερξεω ὐπαρ- 116χος 'Αρταύκτης , ἀνηρ μεν Περσης, δεινὸς δε καὶ ἀτάσθαλος,ος και βασιλεα ἐλαύνοντα ἐπ' 'Aθήνας ἐξηπάτησε , τὰ Πρωτε-
schluss der mit c. 108 anhebendenEpiso de Von Xerxes, Masistes undAmestri S. Eroberung Von Sestos. Ar layctes' Fre vel und Bestra fung. Ein be deuis amer Aus spruch des Kontgs Κyros c. 114-122). 114. 2. Λεκτόν. Lectum, ein Vorgebirge in Mysten, der Nord-kuste voti Lesbos gege nuber. 3. ἀπολαμφθέντες. ,, ἀπολαμ βάνειν quoniam omnino significat intercludere, intercipere, de Vento quoque a proposito itinere excludente proprium est Vocabulum . Gang wie liter II 115. 4. διαλελυμένας. Vgl. VIII117. 5. εντεταμένας. S. g. VIII 117. ουκ ηκιστα, ἀλλα μάλιστα.6. Λευτυχίδην. Zur Sachovgl. Thuli. I 89 Λεωτυχίδης μεν ὀ βασιλευς των Λακεδαιμονίων, οσπερημελο των εν. Μυκάλη 'Eλληνων, απεχωρησεν επ' οἴκου, εχων τους ἀπο Πελοποννησου ξυμμάχους' οι δευθηναῖοι καὶ οι ἀπ' 'Ιωνιας καὶ Ἐλλησπόντου ξυμμαχοι, ηδη αφεστηκότες απὸ βασιλεως, υπομείναντες Σηστὸν επολιόρκουν Μηδων εχόντων καὶ επιχειμάσαντες εἷλον αυτηνεκλιπόντων των βαρβάρων καὶ μετὰ τουτο ἀπέπλευσαν εξ Ἐλλησπόντουώς εκαστοι κατὰ πόλεις. Die Erobo- rung Von Sestos falli in das Iahr 478 v. Cur I11. ώς εό ντος. Ueber den Casus s. g. VIII 69 ἄτε τετιμημενης nacheinem Vorangegan genen αυτη).12 παρ εῖναι ες. Meber die Brachylogie s. g. VIII 60. 13. και δη καί nach ἄλλος. S. E. VIII 52.14. Καρδίη, Stadi an der Νοrd-westseite des Cherson neSOS, War VonΜilet aus gegrdndet. 15. ὁπλα Tauwerk, wie VII 36 und unt. c. 121. - Ueber τὰ εκτων γεφυρέων οπλα s. g. VIII 88.116. 19. τὰ Πρωτεσίλεω - υπελόιιενος. Zur Sache vgl. VII 33 μετὰ ταυτα, χρόνω ὐστερον ου πολ-
204쪽
διεβάλετο Aέσποτα, εστι οἶκος ανδρ0ς Ελληνος ἐνθαὐτα, ος επὶ γην την σην στρατευσάμενος δίκης κυρησας ἀπεθανε. τουτουμοι δ0ς τον οἰκον , ῖνα καί τις μάθύ επὶ γην την σην μη στρα τευεσθαι. ταυτα λεγων ευπετεως εμελλε ἀναπείσειν Ξερξην δού- ναι ἀνδρ0ς οἰκ0ν, ουδεν υποτοπηθέντα τῶν εκεῖνος ἐφρόνεε. επὶ 10γην δε την βασιλDς στρατευεσθαι Πρωτεσίλεων ελεγε νοεων τοιάδε ' τηνυσίην πῆσαν νομίζουσι εωυτῶν εἰναι Περσαι καιτ0υ αἰεὶ βασιλεύοντος. επεὶ δε ἐδόθη τα χρηματα, εξ Ἐλαιουντος ες Σηστ0ν εξεφόρησε , και το τέμεν0ς ἔσπειρε και ενέμετο, αυ- τός τε ο κως ἀπίκοιτο ἐς Ἐλαι0υντα, εν τῶ ἀδυτω γυναιξι εμί- 15σγετο. τότε δε ἐπολιορκέετο υπὸ 'Aθηναίων Ουτε παρεσκευασμένος ἐς π0λιορκίην ουτε πρ0σδεκόμενος τοῖς Ελληνας ἀφυ- 117 λάκτω δέ κως αυτω ἐπέπεσον. 'Eπει δε πολιορκεομένοισί σφι φθινόπωρ0ν ἐπεγίνετο, ησχαλλον οἱ 'Aθηναιοι από τε της ἐωυ
τῶν ἀποδημέοντες και ου δυνάμεν0ι ἐξελειν τό τεῖχος, εδέοντό 20 τε των στρατηγῶν ὁκως ἀπάγ0ιέν σφεας ὀπίσω Οἱ δὲ Ουκ
λῶ , επὶ Ξανθίππου του 'Αρίφρονος στρατηγου 'Aθηναίων, 'Aρταυ κτηνανδρα Πέρσην λαβόντες Σηστουτπαρχον ζώοντα προς σανίδα διε πασσάλευσαν, ος καὶ ες του Πρωτεσίλεω τι ἱρὸν ες Ελαιουντα ἀγινεόμενοι γυναικας αθέμιτα ἔργα ἔρδε
8. καί τις. Ueber die Bede ut ungVOn τὶς s. E. VIII 109. 9. ἔμελλε. S. g. VIII 6.
205쪽
ἔφασαν πρὶν η εξελωσι η το 'Aθηναίων κοινόν σφεας μεταπεμ- ψ αι. 0υτω δη εστεργον τα παρεόντα. Οι δε εν τω τείχεῖ ἐς 118παν ηδη κακου ἀπιγμενοι ὴσαν, ουτω ωστε τοῖς τόνους εψοντες των κλινεων ἐσιτέοντο. ἐπείτε δε ουδε ταυτα δει ειχον,5 ουτω δ' υπὸ νυκτα οἴχονται ἀποδράντες 0ῖ τε Περσαι καὶ ουρταυκτης και ὁ Οἰόβαζος, ἴπισθε του τειχεος καταβάντες, τuην ερημότατον των πολεμίων. ως δε ημερη εγενετο, οἱ χερσονησιται απὸ των πυργων ἐσημηναν τοῖσι 'Aθηναίοισι το γεγονὸς καὶ τὰς πυλας ανοιξαν. των δε οι μεν πλευνες εδίωκον,10 οι δε την πόλιν εἰχον. Οιόβαζον μεν νυν ἐκφυγόντα ες την 119 Θρηῖκην Θρηῖκες 'Aψίνθι0ι λαβόντες εθυσαν IIλειστωρω ἐπιχωρίω θεω τρόπω τω σφετέρω , τους δε μετ εκείνου αλλωτρόπω ἐφόνευσαν. οι δε ἀμφι τον 'Αρταυκτην υστεροι ορμηθέντες φευγειν, ως κατελαμβάν0ντο ολίγον εόντες υπερ Aθος 15 Ποταμῶν, αλεξόμενοι χρόνον επι συχνὸν οι μεν ἀπεθανον, οι ζωοντες ἐλάμφθησαν. και συνδησαντες σφεας οι Ελληνες ηγαγον ες Σηστὸν, μετ' αυτῶν δε και υρταυκτην δεδεμενον,αυτόν τε και τον παιδα αυτου. Καί τεω των φυλασσόντων λεγε- 120ται υπὁ Xερσονησιτέων ταρίχους ὀπτεοντι τερας γενεσθαι τοι- 20 όνδε. οι τάριχοι επι τω πυρι κείμενοι ἐπάλλοντό τε και η σπαι- ρ0ν ῖκως περ ιχθυες νεοάλωτοι. και Oι μεν περιχυθεντες
ἐθώμαζον, ὁ δε υρταυκτης ως εἰδε το τερας, καλεσας τὸν ὀπτεοντα τους ταρίχους εφη Tεινε 'Aθηναῖε, μηδεν φ0βε εο
VIII 135.118. 2. ἐς παν κακου. Wie liter VII 118.. Die glei che Bede utung hat VIII 52 ἐς το εσχατον κακου ἀπιγμέ
5. υπὸ νυκτα sub noctem, aucti
met ter bekanni. 14. κατελαμβάνοντο. κατα
λαμβάνεσθαι in gleicher Bedeut ungVI 29 Aς φεύγων τε καταλαμβάνετο Iστιαῖος) υπ' ἀνδρος Πέρσεω, κατα
εἶρπον μεν ρινοὶ, κρέα δ' ἀμφ' ὀβελοῖς εμεμυκει, ὀπταλεα τε καὶ ωμά βοῶν δ' ὼς γίγνετο φωνή. 21. ὁκως περ ist in dieser Bedeu-tungs wieau ch)mehr dictiteris ch. οἱ περιχυθέντες circumstan
206쪽
121 122το τερας τουτο ου γὰρ σοὶ πεφηνε, ἀλλ' εμοὶ σημαίνει ὁ εν Ἐλαιουντι Πρωτεσίλεως οτι καὶ τεθνεὼς καὶ τάριχος ἐὼν δυνα
μιν προς θεῶν εχει τ0ν ἀδικεοντα τίνεσθαι. νυν ών αποινάοι τάδε εθελω ἐσαθεῖναι, ἀντὶ μεν χρημάτων των ελαβ0ν εκτου ἱρου, εκατον τάλαντα καταθεῖναι τω θεω, ἀντὶ δ' εμεωυ- 5του και του παιδὸς ἀποδωσω τάλαντα διηκόσια 'Aθηναίοισι περιγενόμενος. ταυτα et πισχόμενος τον στρατηγον arάνειππονουκ επειθε. οι γὰρ Ἐλαιουσιοι τω Πρωτεσίλεω τιμωρεοντες εδεοντό μιν καταχρησθηναι , και αυτου του στρατηγου ταυτuὁ νόος εφερε. ἀπαγαγόντες δε αυτον ἐς την ακτην ἐς την Σέρ- 10ξης εζευξε τον πόρον, οι δε λεγουσι επὶ τον κολωνον τον υπερ Mαδυτου πόλιος, σανίδα προσπασσαλευσαντες ἀνεκρεμασαν, τον δε παῖδα εν οφθαλμοῖσι του 'Αρταυκτεω κατελευσαν. Tαυτα
δε ποιησαντες ἀπέπλωον ἐς την Ἐλλάδα, τά τε ἄλλα χρηματα ἄγοντες καὶ δη και τὰ οπλα των γεφυρεων ως ἀναθησοντες 15
τωρ 'Αρτεμβάρης εστι ὁ Πέρσρσι εξηγησάμενος λόγον, τον εκεῖ νοι υπολαβόντες Kυρω προσηνεικαν, λεγοντα τάδε Ἐπεὶ Ζευς 20 ΠερσEσι ηγεμονίην διδ0ῖ, ἀνδρῶν σοι, Κυρε, κατελὼν
3. τίνεσθ et, stetit in gleicher Bedeuiung Ι10. 27. III 47 τίσαο αβουλόμ, ενοι τοῖς Σαμίους του κρητῆρος et ης αρπαγῆς). ἄποινα mulcta, auch VI 79. 8. τιμωρέοντες. et ιμωρεειν τινί eig. je mandem se in Recht Ver schassen. Bel dem Lebenden ge-
καταντίον , ἐἔνθα μετα ταυτα Ἀθηναῖοι υρταυκτην ανδρα Πέρσην λαβόντες Σηστου ὁπαρχον ζώοντα προς σανίδα διεπασσάλευσαν. Ausdioser Stelle gelit gugleich hervor, das et wahrscheinlicii aucti an ungerer Stelle προς σανίδα Eu lesen ist. πρός honiate vor dem gleicli sol gen-den προς in προσπασσαλευσαντες Iolchi austallen. 121. 16. κατα το ἔτος τουτο. 478 v. Chr. επὶ πλέον. S. Z. C. 41. 122. 19. εξηγησάμενος. εξηγεῖσθαι hier vom Vors chlage unddessen Begrsindui g.
20. λέτοντα .. Vgl. IV 36 τον γὰρ περὶ ' βαριος λόγον ου λέγω, λέγοντα, ὼς τον οἶστον περιέφερε κατὰ πῶσαν την γῆν ουδεν σιτεόμε
207쪽
στυάγεα, φερε, γην γὰρ ἐκτημεθα ολίγην καὶ ταυτην τρηχέαν, μεταναστάντες εκ ταυτης ἄλλην εχωμεν αμείνω. εἰσὶ δε πολλαὶ μεν ἀστυγείτονες , πολλαὶ δε και ἐκαστερω, των μίαν σχόντες πλέοσι ἐσόμεθα θωμαστότεροι. οἰκος δε ἄρχοντας ἄνδρας 5 τοιαυτα ποιέειν. κότε γὰρ δη και παρέξει κάλλιον η οτε γε ἀνθρωπων τε πολλῶν ἄρχομεν πάσης τε της 'Aσίης; Κυρος δε
ταύτα ἀκουσας καὶ ου θωμάσας τον λόγοὶ εκέλευε ποιεειν ταυτα, Ουτω δε αυτοῖσι παραίνεε κελευων παρασκευάζεσθαιώς ουκετι ἄρξοντας, ἀλί ἀρξομενους φιλέειν γὰρ εκ των μαλα - 10 κῶν χώρων μαλακους ἄνδρας γίνεσθαι ου γάρ τοι της αυτῆς γης εἰναι καρπόν τε θωμαστὸν φυειν και ἄνδρας ἀγαθους τὰ πολεμια. ῶστε συγγνόντες Πέρσαι οἴχοντο ἀποστάντες , εσσω - θεντες τη γνώμu προς ρου, ἄρχειν τε εῖλοντο λυπρὴν οἰκε- οντες ι ἀλλον ἡ πεδιάδα σπείροντες ἄλλοισι δουλεύειν.
s. ἀρξομένους. Fut. med. in passi Ver Bedeuiung. Gang Hietiter VII 162. S. g. IX 58. 9. φιλέειν - consues Se. S. g. VIII 128. 10. μαλακοῖς ἄνδρας γίνεσθαι. Zum Gedanken Vgi. Hippocr.
de aere 3 33 εορησεις γὰρ ἐπὶ τὸ πλη ς τῆς χωρης τῆ τυσι ἀκολουθέοντα καὶ τὰ εὐδεα των eνθρώπων και τοῖς τρόπους. σκου μεν γὰρ ἡγη πίειρα και μαλθακὴ - καὶ των ωρέων καλῶς κέεται, ἐνθαυτα και οι ἄνθρωποι σαρκώδεές εἰσι καὶ ἄναρθροι και υγροὶ καὶ ἀταλαίποροι καὶ την ψυχὴν κακοὶ ώς ἐπὶ το πολύ
- ὁκου o ἐστὶ ἡ χώρη ψιλὴ καὶ τρη
χείη - ἐνθαυτα δὲ - ες τε τὰς τέχνας ὀξυτέρους τε καὶ συνετωτέρους καὶ τὰ πολέμια ἀμείνους εὐρή
11. αγαθοὐς τὰ πολέμια. Vgl. VII 111 τὰ πολέμια ἄκροι und Ob. c. 58 τὰ πολέμια πρῶτοι. 12. συγγνόντες. συγγινώσκειν heisgi e in se hen, an erkennen vgl. VI 92). Eine andre Bedeuiungliat das Μedium. S. Z. C. 41. ἔσσ ωθέντες τῆ γνώμη προς Κυρου a Cyro prudentia superati.
208쪽
c. 106. χωρὶς μεν γα0J πολλὸν μεν γάρ Ab το επέβαλλον τον επέβαλλον Herold. c. 120. ταύτη πλεῖστος γνώμην ταύτη πλεῖστος γνώμη Ab. Ομως μέν γέ τοι ὁμως γε μεντοι Elig. c. 126. μὴ βουλομένοισι δε ἐμέο πείθεσθαι) εμέο πείθεσθαι einge-
209쪽
c. 132. c. 134. C. 142. c. 143. c. 146. c. 147. c. 148. c. 160. c. 165. c. 170. c. 171. c. 173. e. 185. c. 199. c. 204. c. 205. c. 216.
C. 5.C. 10. C. 11. e. 13. c. 14. C. 20. c. 22. c. 26. c. 32. C. 33. C. 42. B. 43. C. 44. C. 47. C. 56. C. 62. C. 65.
c. 70. C. 76. c. 87. c. 94. c. 102.
c. 116. C. 121. c. 126. C. 127.
ενα εἶναι νομίζουσι. Ἐθελων δε Ab.
επειτεν δουλεύουσα επειτεν δε δουλ. Stein.
210쪽
c. 5. επὶ τούτων αρχόντωνJ αρχόντων gestrichen Von Stein. c. 6. Nach Σκολότους ist Σκολότου einges choben voti Ab. c. 10. τὸ - Σκύθη ges trichen Von Ab. e. 11. δέοι μένοντας κινδυνεύεινJ Die besten Hand schristen: δεόμενα κινδυνεύειν. Danach ist δέοι ἀνακινδυνεύειν herge-