Herodotos : für den Schulgebrauch Erklärt, nebst Einleitung und Übersicht über den Dialekt

181쪽

LIB. IX. CAP. 80-82.

του τρικαρηνου Oφιος του χαλκεου επεστεὼς αγχιστα του

βωμου, καὶ τω εν υλυμπίxi θεω εξελόντες, ἀπ' ης δεκάπηχυν χάλκεον Λία ἀνεθηκαν, καὶ τω εν 'IGθμφ θεω, απ ης επτάπηχυς χάλκεος Ποσειδεων εξεγένετο, ταυτα ἐξελόντες τὰ λοιπὰ

ο διαιρεοντο καὶ ελαβον εκαστοι των αξιοι , σαν, καὶ τὰς παλλακὰς των Περσέων καὶ τον χρυσον και τον αργυρον καὶ αλλα χρηματά τε καὶ et ποζυγια. υσα μεν νυν εξαίρετα τοισι ἀριστευσασι αυτῶν εν Πλαται/ησι εδόθη, Oυ λθεται προς ουδα- μῶν, δοκεω δ' εγωγε και τουτοισι δοθηναι. Παυσανίη δε10 πάντα δεκα εξαιρε ὶ τε και εδόθη, γυναικες, ἶπποι, τάλαντα,

κάμηλοι, ως δε αυτως καὶ τὰ ἄλλα χρηματα. Λέγεται δε και 82τάδε γενέσθαι, ώς Ξέρξης φευγων εκ της Ἐλλάδος Mαρδονίω

την κατασκευην καταλίποι την ἐωυτου Παυσανίην ών ορέοντα την Mαρδονίου κατασκευην χρυσω τε καὶ ἀργυρω καὶ παρα- Ib πετάσμασι ποικιλοισι κατεσκευασμένην κελευσαι τους τε αρτο κόπους καὶ τους οψοποιους κατὰ ταυτὰ Μαρδονίω δειπνον παρασκευάζειν. ως δε κελευόμενοι Ουτοι ἐποίευν ταυτα, ἐν-

θαυτα τον Παυσανίην ἰδόντα κλίνας τε χρυσέας καὶ ἀργυρέας

Ρaus. X 14 S 7 πλησίον του βωμου

121. 9. καὶ τουτοισι Hie dem glei chim Folg. erWKhnten Pausanias. 10. πάντα δέκα eig. Omnia

dena , d. h. Zelin Sisiche vota jederArt. Doch soli die Zalil δέκα in derspricli Hortlichen Verbindvng παντα δίκα nur die rei chliche Μenge beet ei clinon. Vgl. IV 88 Βαρειος τον ἀρχιτέκτονα της σχεδίης Μανδρο-

182쪽

HEBi0D0TI εστ2ωμενας πραπέζας τε χρυσέας καὶ ἀργυρέας καὶ παρασκενην μεγαλ0πρεπω τοὐ δείπνου, ἐκπλαγέντα τα προκείμενα αγαθὰ κελάσαι - γέλωτι τους ἐωυτ0ὐ διηκόνους παρασκευασαι Λακωνικον δεῖπν0ν. ώς δε τῆς θοι,ης ποιη- θεισης ην πολλὸν το μέσον, τον Παυσανίην γελάσαντα μετα- θπεμψασθαι των Ελλήνων τους στρατηγους, συνελθόντων δε τουτων εἰπεῖν τον Παυσανίην, δεικνυντα ἐς εκατέρην τ0νοειπνου την παρασκευήμ υνδρες Ἐλληνες, τῶνδε εῖνεκεν ἐγὼ

no εχοντας απαιρησόμενος. Tαυτα μεν Παυσανίην λέγεται εἰπεῖνπ90ς τους στρατηγ0ὐς των πιλήνων, υστέρω μέντ0ι χρόνω μετα ταυτα καὶ των Πλαταιέων ευρον συχν0i θήκας χρυ ὐκαὶ αργώ90υ καὶ τῶν αλλων χρημάτων. ἐφάνη δε καὶ τόδευστερον ἔτι τούτων. τῶν νεκρῶν περιψιλωθέντων τὰς σάρκας id

Dasselbe bericlitet Plutarch von Ρyrrhus Ρlui. Pyrrh. c. 3): πολλους δε οδοντας ουκ εἶχεν ἀλλ' ενοστεον συνεχὲς ην ἄνωθεν, οἷον λεπταῖς αμυχαῖς τὰς διαφυὰς υπογεγραμμένον τῶν οδόντων. Vgl. auchΡlin. VII 15 g. 60 Aliqui vice den-t1um continuo osse gignuntur, Sicuti Prusiae regis Bithynorum filius Suherna parte OriS.ο δ όντας. Gemeint sind hier, wie aus dem Gegens atet τους γομ φιους herVOrgelit, die Vorder- Oder Schneidegaline. 20. π εντα πη χ εο ς. 1 πῆχυς

183쪽

LIB. IX. CAP. 82-85.

'Επείτε δε Mαρδονίου δευτερxi, ὁ νεκρ0ς ηφάνιστο, υπ 84οτευ μεν ανθρώπων , το ἀτρεκες Ουκ εχω εἰπεῖν, πολλους dέ τινας ηδη καὶ παντοδαπους ηκουσα θάψαι Μαρδονιον , και δῶρα μεγάλα οἶδα λαβόντας πολλους παρὰ υρτόντεω του Μαρ-b δονίου παιδος διὰ τουτο το ἔργον οστις μεντοι ην αυτῶν ὁ

υπελόμενός τε και θάψας τον νεκρον τον Μαρδονίου , ου δυ- ναμαι ἀτρεκεως πυθεσθαι. ἔχει δέ τινα φάτιν και Λιονυσο

φάνης ἀνηρ Ἐφέσιος θάψαι Μαρδόνιον. 'Aλλ' ὁ μευ τρόπω 85 τοιούτp ἐτάφη, οι δὲ Ελληνες ώς εν Πλαταιησι την ληχυ

10 διείλοντο, ἔθαπτον τ0υς ἐωυτῶν χωρὶς ἔκαστοι. Λακεδαιμονιοι μὲν τριξὰς εποιησαντο θηκας. ἔνθα μὲν τους ἰρένας ἔθαψαν, των και Ποσειδώνιος καὶ μομφάρετος ησαν καὶ Φιλοκυων τε και Καλλικράτης. εν μὲν δη ἐνὶ των τάφων ησαν οι ἐρένες, εν δὲ τῶ ετέρω οι ἄλλοι Σπαρτιηται, εν δὲ τω τριτω οι εῖλω- 15 τες. Οὐτοι μὲν ουτω ἔθαπτον, Τεγεηται δὲ χωρὶς πάντας ἀλέας, και 'Aθηναῖοι τους ἐωυτῶν ὁμου, και Mεγαρεες τε και Φλιάσιοι τους υπο της ιππου διαφθαρέντας. Tot των μὲν δηπάντων πληρεες εγένοντο οι τάφοι , των δὲ ἄλλων oG0ι και

dem Salge: πολλους ὁ ε - η κουσα

vi elen Leuten ergῆhit, das et sie itinbestatiet halten. 2. To ατρεκες. Vgl. V 9 το δεπρος βορέω ἔτι τῆς χώρης ταυτης ουδεὶς ἔχει φράσαι το ἀτρεκες. πολλους τινας. S. g. VIII 86.

4. παρὰ 'Αρτ όωτ εω. Die Sache erga lili aucti Pausan. IX 2, 2. 7. ἔχει δέ τινα φάτιν. Die selbe Wendung VIII 94. V l. V 66Kλεισθένης λόγον ἔχει την Πυθίην

ἀναπεῖσαι.

12. Ποσειδώνιος καὶ cis . Ugi.

c. 71.

Lahedaemon ier. 17. τους υ πο τῆς pππου διαφθαρέντας. S. c. 69.18. πληρεες. Gegens atZ χώματα κεινά S. 176, 3 . Ueber die Lage derGrabor vgl. Ρausan. IX 2 3 4 κατὰ δὲ την ἔσοδον μάλιστα την ες Πλάταιαν τάφοι των προς -δους μαχεσαμενων εἰσί ' τοῖς μὲν ουν λοιποις ἐστιν Ἐλλησι μνῆμα κοινόν Λακεδαιμονίων δὲ και χθηναίων τοῖς πεσουσιν ἰδια τε εἰσιν οἱ τάφοι.

184쪽

φα 0νται ἐν Πλαταιγῆσι ἐόντες τάφ0ι , τουτ0υς δε, ως εγὼ πυνθάνομαι, ἐπαισχυνομενους τῆ απεστοι τῆς μάχης εκάστ0υς χώματα χῶσαι κεινα των επιγινομενων εῖνεκεν ανθρώπων, ἐπεὶ και Αιγινητέων ἐστὶ αυτόθι καλεόμενος τάφ0ς, τον εγὼ ἀκουω και δέκα ἔτεσι υστερον μετὰ ταυτα δεηθέντων των Αἰ- 5γινητέων χῶσαι Κλεάδην τ0ν Aυτοδίκου ἄνδρα Πλαταιέα, πρόξεινον εόντα αυτῶν.

86 YZς δ' ἄρα ἔθαηγαν τους νεκρους εν Πλαταιῆσι οι Ελληνες, αυτίκα βουλευομένοισί σφι ἐδόκεε στρατείεσθαι ἐπι τὰς Θήβας και ἐξαιτέειν αυτῶν τους μηδίσανως, ἐν πρώτοισι δε l0αυτῶν Tιμηγενίδην καὶ 'Aτταγινον, οῖ ἀρχηγεται ἀνὰ πρώτους

ῆσαν, ἐν δε μη ἐκδιδῶσι, μη ἀπανίστασθαι ἀπο τῆς πόλιος πρότερον ἡ ἐξέλωοι. ως δέ σφι ταῶτα ἔδοξε, οἴτω δη ενδεκάτη ἡμέρn ἀπ0 τῆς συμβολῆς ἀπικόμεν0ι ἐπολιόρκεον Θηβαίους,

κελεύοντες εκδιδόναι τους ἄνδρας ου βουλομένων δε τῶν ibΘηβαίων εκδιδόναι την τε γῆν αυτῶν ἔταμνον καὶ προσέβαλ-87 λον προς το τεῖχος. Καὶ ου γὰρ επαύοντο σινόμενοι, εἰκοστῆ μερη ἔλεξε τοῖσι Θηβαίοισι Tιμηγενίδης τάδε υνδρες Θηβαῖοι, επειδὴ ουτω δέδοκται τοῖσι ' Ελλησι, μη πρότερον ἀπ

αναστῆναι πολι0ρκέοντας ἡ εξέλωσι Θήβας ἡ ἡμέας αυτοῖσι 20 παραδῶτε, νυν ών ἡμέων εῖνεκεν γῆ ἡ Βοιωτίη πλέω μὴ ἀνα-

να μέλλειν στοατευεσθαι. κεινά. χώματα κεινώ - κενοτάφια. τῶν ἐπιν ενομένων - αν - θρώπων se posterorum causa . V l.

II 49. 5. καὶ δέκα. Ueber καί s. Z. VIII 24. 7. πρόξεινος. S. g. VIII 136. Bestra fung der Thebaner. Fluchi des Artabaetos c. 86

ἀνὰ πρώτους ungewδhnlicli fur ἐν πρώτοις. 13. πρότερον ῆ - πρὶν ῆ. S. g. c. 16. Ueber das feliten de αν S. Z. v III 22.14. ἀπό temporat wio VIII 54. 16. προσβάλλειν πρὸς τὰ τειχος stetit in gleichem Sinne III 155.87. 19. δεδοκται το ῖσι Ἐλλη

c. 26' ,

πλέω μη ἀναπληση. V 4 ist

185쪽

ἀλλ' εἰ μεν χρημάτων χρηῖζοντες πρόσχημα ηι εας εξαιρο

τεονται, χρηματά σφι δῶμεν εκ του κοινου συν γὰρ τ6 κοινωκαι εμηδίσαμεν, ουδε μουνοι ημεις), ει ημεων ἀληθεως δεόμενοι πολιορκεουσι, ημεις ηι εας αυτους ἐς ἀντιλογίην παρ-5 εξομεν. κάρτα τε εδοξε ευ λεγειν και ες καιρον, αυτίκα τε επεκηρυκευοντο προς Παυσανίην οι Θηβαῖοι εθελοντες ἐκδιδόναι τους ἄνδρας. YZς δε ώμολόγησαν εὐ τουτοισι, υττα- γινος μεν ἐκδιδρησκει εκ του ἄστεος, παιδας δε αυτου ἀπαχθεντας Παυσανίης απελυσε τῆς αἰτίης, φας του μηδισμου 10 παιδας ουδεν εἰναι μεταιτίους. τους δε ἄλλους ἄνδρας το ς εξεδοσαν οι Θηβαῖοι, οι μεν εδόκεον ἀντιλογίης τε κυρήσειν καὶ δη χρήμασι επεποίθεσαν διωθέεσθαι ὁ δε ώς παρελαβε, αυτὰ ταυτα υπονοέων την στρατιὴν την συμμάχων ἄπασαναπῆκε και ἐκείνους ἀγαγὼν ες Κόρινθυν διέφθειρε 15 Tαυτα μεν τα ἐν Πλαταιῆσι καὶ Θηβησι γενόμενα, Αρτά βαζος δε ὁ Φαρνάκεος φευγων εκ Πλαταιέων και δη πρόσω εγίνετο. ἀπικόμενον δε μιν οἱ Θεσσαλοὶ παρὰ σφεας επί τε ξείνια εκάλεον και ἀνειρωτεον περὶ τῆς στρατιῆς τῆς ἄλλης,

σφι πρόσχημα ησαν του στόλου. 2. εκ του κοινου. το κοινόν der

τό κοινον τῶν 'Iώνων, ebenso VIII135. Ueber die da malige VertasAungΤhebens Vgl. Ρlui. Arist. c. 18 προθυμότατα των πρώτων καὶ δυνατωτάτων τότε παρ' αυτοις μηδιζόντων και τὁ πλη ς ου κατὰ γνώμην ἀλλ' ὀλιγαρχουμενον αγόντων. 3. καὶ.ε μηδίσαμεν. Es mus κdas Geld aus Semein demitteIn be-κahit Herden, , , denti mit ElnVer-stKnditis des Gemeindewesens haben Hir es Ja auch καί)mit denΜederit gelialten. -

10. τους δε ἄλλους ἄνδρας ist dem Casus des folgenden Relatius assimilieri. Wir erwartet euden Genetiv. Gang xvi e liter II 106 τὰς δε στήλας τὰς ῖστα κατὰ τὰς χώρας Σεσωστρις, οβ μεν πλεονες

ουκετι φαίνονται περιεουσα .

186쪽

βαζος γνους, ου εἰ σφι πῆσαν την αληθειαν των ἀγω- νων εἰπειν, αυτός τε κινδυνευσει ἀπολέσθαι και ὁ μετ' αυτου στοατος επιθησεσθαι γάρ οι πάντα τινὰ οἴετο πυνθανόμενοντα γεγονότα), ταυτα εκλογιζόμενος ουτε προς τους Φωκεας

εξηγόρευε 0υδεν, πρός τε τους Θεσσαλους ελεγε τάδε Ἐγὼ 5μεν, ω ἄνδρες Θεσσαλοὶ, ώς ορατε, ἐπείγομαί τε κατὰ την ταχίστην ελεων ἐς Θρηῖκην καὶ σπουδην εχω, πεμφθεὶς κατά

τι πρηγμα εκ του στρατοπεδου μετὰ τῶνδε. αυτὸς δε υμῖν Μαρδόνιος και ο στρατὸς αυτου ουτος κατὰ πόδας εμευ ἐλαυ- νων προσδόκιμός ἐ τι. τουτον και ξεινίζετε και ευ ποιευντες l0φαίνεσθε. ου γαρ υμιν ἐς χρόνον ταυτα ποιευσι μεταμελησει.

Tαυτα δε ειπας ἀπηλαυνε σπουδn την στρατιην διὰ Θεσσαλίης τε και Μακεδονίης ιθυ τῆς Θρηῖκης, ῶς ἀληθεως επειγόμεν0ς και την μεσόγαιαν τάμνων της ὁδου. καὶ ἀπικνεεται ἐς Βυ

ζάντιον καταλιπὼν του στρατου του εωυτου συχνους υπο Θρη id κων τε κατακοπέντας κατ' οδὸν και λιμω συστάντας και κα-

μάτω εκ Βυζαντίου δε διεβη πλοίοισι.Ουτος μεν ουτω ἀπενόστησε ἐς την υσίην, της δε αυτης τησπερ εν Πλαταιησι τὸ τρῶμα εγενετο, συνεκυρησε γενεσθαι και εν Μυκάλη της γωνίης. επειδη γὰρ εν τn Aηλω z0 κατεατο οι Ελληνες οἱ εν τησι νηυσι ἄμα Λευτυχίδη τω Λακεροδαιμονίω ἀπικόμενοι, ηλθόν σφι ἄγγελοι απὸ Σάμου Λάμπων

3. π άντ α τ ινά. S. E. VIII 89. 4. ταυτα εκ λογιζόμενος. Er- neuerung des Voran gegari genen γνους. 5. τε correspondieri dem ουτε.

κουσα τους Παιονας

11. ες χρόνον in posterum. Wie litor VII 29. Verschie den ist

19. τὀ τρῶμα fati. τραυμα). S. g. VIII 27. 20. καὶ ἐν Μυκάλη τῆς γω - νίης. Μan ergangi Iolchi aus dem Vorhergehenden: τὸ τρῶμα. Μυκάλη. Vgl. I 148 ὴ δε Μυκάληεστι τῆς , πειρου ἄκρη προς ζέφυρον ἄνεμον κατήκουσα Σάμφ, ες την συλλεγόμενοι απὸ των πολίων Ιωνες

ἄγεσκον τα Πανιωνια.

132.

21. Λευτυχιδη. S. VIII 131.

187쪽

LIB. IX. CAP. 80-02.

τε Θρασυκλεος καὶ 'Aθηναγόρης 'Αρχεστρατίδεω και Hγησι στρατος Αρισταγόρεω , πεμφθέντες υπο Σαμίων λάθρη των τε Περσεων καὶ του τυράννου Θεομηστορος του υνδροδάμαντος, τον κατεστησαν Σάμου τυραννον οι Περσαι. επελθόντων 5 δε σφεων ἐH τους στρατηγους ελεγε υγησίστρατος πολλὰ καιπαντοια, ώς ην μουνον ἴδωνται αυτους οἱ 'Iωνες, ἀποστησονται ἀπο Περσεων, και ώς οι βάρβαροι οὐκ υπομενέουσι ηνδε και ἄρα υπομεινωσι, ουκ ετέρην ἄγρην τοιαυτην ευρεῖν αναυτούς. θεούς τε κοινοῖς ἀνακαλεων προέτραπε αυτοὐς ρυσα- 10 σθαι ἄνδρας Ελληνας εκ δουλοσυνης και απαμῆναι τον βάρβαρον εὐπετές τε αυτοισι εφη ταυτα γίνεσθαι τάς τε γὰρ νεας αυτῶν κακῶς πλώειν και Ουκ ἀξιομάχους ἐκείνοισι ειναι. αυτοί τε, εἰ τι υποπτευουσι μη δόλω αυτοὐς προάγοιεν, ετοιμοι εἶναι ἐν τησι νηυσι τύσι εκείνων αγόμενοι δμηροι εἰναι. sZς δε 91

15 πολλὰς ὴν λισσόμενος ὁ ξεῖνος ὁ Σάμιος, εῖρετο Λευτυχίδης,

εἴτε κλnδόνος εῖνεκεν εθελων πυθέσθαι εἴτε και κατὰ συντυχίην θεού ποιευντος sδ ξεῖνε Σάμιε, τί τοι το ουνομα; ὁ δε εἶπε Ηγησίστρατος. ὁ δε ἡπαρπάσας τον επίλοιπον λόγον, εἰ τινα ἄρμητο λεγειν ὁ γ γησίστρατος, εἶπε Λεκομαι τον Οἰω- 20 νὸν τον ηγησίστρατον, ώ ξεινε Σάμιε. σὐ δε ημῖν ποίεε ὁκως αυτός τε δους πίστιν ἀποπλώσεαι καὶ οι σὐν σοὶ εόντες οἶδε, η μεν Σαμίους ημῖν προθύμους εσεσθαι συμμάχους. I αὐτά 92τε ἄμα ηγόρευε καὶ το εργον προσηγε. αὐτίκα γὰρ οι Σάμιοι

3. στορος. . S. VIII 85.

Sammiung auch c. 7. 11. Ugl. V 97επελθὼν επὶ τον δημον. 8. αρα stetit hier in pleichem Sinne Hie VIII 57. S. E. VIII 8.

ναι.

18. ὁ δε υ παρπάσας - λόγον. Genau Hie liter V 50. 19. δέκομαι τον οἰωνόν accipio omen. δέκεσθαι stetit in glei cher Bede utung VIII 137. - τονηγησίστρατον ist vota Leotychides appellativiscit gen Ommen.

20. ποίεε ο κως - αποπλωσε αι. Ueber O κως c. Fut. s. g. VIII 10.

188쪽

πίστιν τε και ορκια εποιευντο συμμαχίης πε9ι ποος τους Ελληνας

Tαυτα δε ποιήσαντες οι μεν ἀπέπλωον μετὰ σφεων γὰρ ἐκελευε πλώειν τον Ηγησίστρατον, οἰωνὸν το ουνομα ποιευ- μενος οι δε Ελλη /ες επισχόντες ταυτην την ημερην τu υστε' 50αin εκαλλιρέοντο, μαντευομενου σφι Aη όνου του μηνίου ἀνδρὸς υπολλωνι ητεω, Ἀπολλωνιης δε της εν γον- κολπω, του του πατέρα κατέλαβε μηνιον πρῆγμα τοιόνδε Ἐσσι ἐν

τη 'Aπολλωνίs ταυτ si ιρὰ ηλιου πρόβατα, τα τὰς μεν ημέρας βόσκεται παρὰ ποταμὸν, ος ἐκ Λάκμωνος ουρεος ρέει διὰ τῆς 16 πολλωνίης χωρης ἐς θάλασσαν παρ' 'γZρικον λιμένα, τὰς δε

νυκτας ἀραιρημένοι ἄνδρες οι πλουτω τε και γένεῖ δοκιμώτατοι των ἀστῶν, ουτοι φυλάσσουσι ἐνιαυτὸν ἔκαστος περὶ πολ λου γὰρ δη ποιευνται υπολλωνιῆται τὰ πρόβατα ταυτα ἐκ θεοπροπίου τινός. ἐν ἄντρω αυλίζονται απὸ τῆς πόλιος i5ἐκάς. ἔνθα δη τότg ὁ μήνιος ουτος ἀραιρημένος ἐφυλασσε καί κοτε αυτου κατακοιμήσαντος την φυλακὴν παρελθόντες λυκοι ἐς το ἄντρον διέφθειραν των προβάτων ως εξήκοντα.

ο δε ως ἐπήῖσε, εἶχε σιγῆ και ἔφραζε ουδενὶ, ἐν νόω

ημερην. Vgl. VIII 66 επισχόντες ημέρας τρεις ἔπλωον δι Eυρίπου. 6. ἐκαλλιρέοντο. Das Medium καλλιρέεσθαι fiat die Bede utung von θυεσθαι; eine andere Bede utun ghat das unpersoniich gebrauchte καλλιρέειν - καλὰ χρηστὰ) γίνε- 19. 38. 96). Wie liter VII 113. 7. 'Aπολλωνίης δὲ nach qπολ-

λωνιήτεω. S. E. c. 73.

Illyrien lag sud lich von Apollonia 12. ἀραιρημένοι ait. ρρημένοι. Wio litor VII 172 πρόβουλοι τῆς Eλ- λάδος ἀραιρημένοι από των πολίων.

13. περι πολλου ποιευνται.

εγένοντο. 17. κατακοιμήσαντος. Inglei-

σιμώτατO .

19. ἐπήῖσε. επα ιν nocti III 29. εἶχε σιγῆ sc. τὸ γενόμενον.

189쪽

εχων ἀντικαταστησειν αλλα πριάμενος. και ου γαρ ἐλαθετους υπολλωνιητας ταυτα γενόμενα, αλλ' ώς ἐπυθοντο, υπ- αγαγόντες μιν υπο δικαστηριον κατέκριναν , ώς την φυλακην κατακοιμησαντα , της οψιος στερηθηναι. επείτε τον Wb νιον εξετυφλωσαν, αυτίκα μετα ταυτα ουτε πρόβατά σφι δεικτεουτε γη εφερε ομοίως καρπόν. πρόφαντα δέ σφι εν τε Αωδώνn και εν Αελφοισι ἐγίνετο. επείτε ἐπειρώτεον τους προφητας το αἴτιον του παρεόντος κακου, οι δε αυτοῖσι εφραζον, ὁτι αδίκως τον φυλακον των ἱρῶν πρ0βάτων μηνιον της δή ιος 10 εστέρησαν αυτοι γὰρ επορμησαι τους λυκους, ου πρότερόν τε παυσεσθαι τιμωρεοντες ἐκείνω πρὶν η δίκας δῶσι των εποίησαν ταυτας, τας αν αυτὸς εληται καὶ δικαιοι τουτων δε τε

λεομενων αυτοὶ δώσειν μηνίω δόσιν τοιαυτην, την πολλους μιν μακαριεειν ἀνθρώπων εχοντα. Tα μεν χρηστηρια ταυτάI5 σφι εχρησθη, οι- ,πολλωνιηται απόρρητα ποιησάμενοι προ- 94εθεσαν των ἀστῶν ἀνδράσι διαπρηξαι. οι δέ σφι διεπρηξανώδε κατημενου μηνίου εν θωκω ἐλθόντες οι παρίζοντο και λόγους ἄλλους ἐποιευντο, ες ο κατεβαινον συλλυπεόμενοι τω πάθεῖ. ταυτn δε et πάγοντες εἰρώτεον τίνα δίκην αν ελοιτο, εἰ 20 εθέλοιεν 'Aπολλωνι ηται δίκας υποστηναι δώσειν των ἐποίησαν. ὁ δε ουκ ἀκηκοὼς το θεοπρόπιον εῖλετο εἴπας, εἴ τίς οι δοίη ἀγρους, των αστῶν ουνομάσας τοισι ηπίστατο εἰναι καλλίστους δυο κληρους των εν τn υπολλωνίη, καὶ οἴκησιν προς τουτοισι την ηδεε καλλίστην εουσαν των εν τη πόλι. τουτων δε εφη

5. πρόβατα - επικτε. Zur

6. προφαντον - λόγιον, θεοπρόπιον. Der Au Adruck ist metirdictiteris ch. Nocti V 63.7. τους προφητας. S. E. VID 36.8. οἱ δέ. Ueber den Gebrauch des δέ in apodosi s. g. VIII 22.10. αυτοί -Loquuntur prophetae sed uterque dei nomine, cuius Propheta est; αυτοί igitur intelle guntur Ju p pi te r D O d On neu s et Apollo Delphicus. 11. πριν η - δῶσι. S. g. VIII 3

C. 45.18. κατεβαινον συλλυπ. de

scenderunt venerunt) Ρο- stremo κατά) ad viri calamitatem commiserandam. Zur Bedeuiung on καταβαίνειν Vgl. I 90 κατί- βαινε παραιτεόμενος und I 119 κατέβαινε λέγων. 19. υ πάγοντες. Beachte die Bede utung Von υπό alimῆhlig, u n-

190쪽

επηβολος γενόμεν0ς του λοιπου ἀμηνιτος εἶναι , και δίκην οι ταύτην ἀποχραν γενομένην. και ὁ μεν ταυτα ελεγε, οἱ δεπάρεδροι ειπαν υπολαβόντες μηνιε, ταυτην δίκην 'Ἀπολλωνιῆται της ἐκτυφλώσεως ἐκτίνουσί τοι κατὰ τα θεοπρόπια ταγενόμενα. O μεν δη προς ταυτα δεινὰ εποιεετο, ἐνθευτεν πυθό- 5μενος τον πάντα λόγον, ὼς εξαπατηθεὶς, οἱ δε πριάμενοι παρὰτων κεκτημενων διδουσί οἱ τὰ εῖλετο. καὶ μετὰ τουτα αυτίκα 95 εμφυτον μαντικην εἰχε ωστε και ουνομαστὸς γενεσθαι. TOυτουδη ὁ υηῖφονος εον παις του μηνίου αγόντων Κορινθίων εμαντευετο Tu στρατιu. ηδη δεκαι τόδε ηκουσα, ώς ο υηῖφ0νος t0επιβατευων του μηνίου ουνόματος εξελάμβανε επὶ την Ἐλ- λάδα εργα, ουκ εὼν μηνίου παις.

96 Tοῖσι δε Ἐλλησι εκαλλίρησε ἀνηγον τὰς νέας εκ της Aqλου προς την Σάμον. ἐπεὶ δε ἐγενοντο της Σαμίης πρ0ς

1. επη βο λος init Geneti v aucti

του λοιπου temporal in Ρο- Sterum. S. E. VIII 143. 5. προς ταυτα. προς findet sicli in der Bede utung in Bezieli ungaus , die an die caus ale an streist, oner mit ταυτα Verbunden. Vgl.

VII 160. 173.

ειμὶ, θεος δ' ἐμοὶ ἐν φρεσὶν οῖμας

παντοίας ενέτυσεν.

95. s. αγόντων Κορ. Wie Tis a m e n O s ais Selier de in He e re derSpartiaten folgie c. 36 , Νο beglei- tete Deiphon das horinthis che. 10. η δη δε ηκουσα. S. Z. c. 94.11. ἐπιβατευε ιν c. gen. Rus et-was fus gen, sicli aus et was sint gen auch III 67 επιβατευωντου ὁμωνυμου Σμέρδιος του Κυρου. εξελάμβανε. ἐκλαμβάνειν εργα a εργολαβειν) heisgi: Arbet tenfur ei nen belliingenen Lolin liberiae limen conducere); dem εκλαμβάνειν entspriclit ἐκδιδόναι locare) vom Arbeligeber. Zur Sache vgl. Ρlat. de rep. 361 ἀγυρται δε καὶ μάντεις ἐπὶ πλουσίων θυρας ιόντες πείθουσιν ῶς εστι παρὰ σφίσι δυναμις ἐκ θεῶν ποριζομένη θυσίαις τε και ἐπωδαις, εἴτε τι αδίκημά του γέγονεν αυτουη προγόνων ἀκεῖσθαι. ἐπι την Ἐλλάδα , , durch gang

XVI 63 φησὶ δε πολλὰ βροτῶν ἐπὶ