Herodotou Helikarnesseos Historion logoi =: Herodoti Helicarnassei ...

발행: 1820년

분량: 493페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

PRAEFATIO. xiii Atque id lector laesiuis erat in vesselinii

edatione, tibi et Varias Lectiones et Notas, in Pagina quaque infra aulaectas, possit illico in consilium adhibere. Qua iam saeptiis cogi omisso lectionis tenore ad annotationem recurTere, Psum jam sati odiosum est. anualis autem editio annon lectori statim offerre debet, Iod optimum

judicetur quod ille celete intelligere possit 'Ergo mihi hoc sumsi, magia tamen quum mProgressu essem, Inu Mum inc Perern, ut sicubire per na videre ita melius rectiusque factumas esse, intum refingerem, partim ad unius Maplurium codiciunis, selinio laudatorum fidem, partim ad coniecturiim aut alienam, inprimis*ae I aselingit ipsius et Vathenarii, aut ineam Dialecti restituendae vellem et maiorem, et ab initio statim rationem habuissem. In caeteris emendationibus faciendis, tantamcunque adhIbiu curam, Potuit mihi ali*iando imponere hidicii aut alieni auctoritas, aut mei amor. Volo reprehendat, a potetit:

vituperationem ipsius consilii non est VIare metuum. Erat sane multo et brevius, et facilius, et ah e Tore tutius, omnia dare ita ut erant. Quoties non factum est, ut diu et unalium aut in Iaerendo implicatus haererem, aut in comparando et dicando incertus fluctuarem Etiam ubi nilni leni-wIe mutavi, Ne non viva te oria et laborisi pensa id consilium redimendum stit. Sed existimabam eis vii editorem ageret, officium hoc esse, ut lectoriam serviret utilitati et commovitati, non suae ipsius. Quod nisi rem infelicissime gesti, et amisi veriam saepius Iam tenui, ae aus lector

22쪽

xiv PRAEFATIO.

meum juvandi sui utilium credo malet probare, Ῥiam siquos in lapsus me illud abripuit, eos mihi

non condonare.

Vin', GARVI, dem aliquo specimen eariam correctionum, Maa non in codice aliquo inventas, sed ingenio repertas, et repertas non ab alus celebit doctrina hominilnis, sed a me, pro lectione vulgata substitui Lingebatur 4, . . t 7 8. ησαν ἀπόγονοι

Λυδού σου Ἀνοος ἀπο- ο δημος Λύδιος ἐκληθη. Ego scripsi, ἀπ τευ. Idem vitium similiter conexi 254 47. s. iii I 15. 6 et 301, 61. s. iv, 45. 16 Quo malariore loco ad verum ducere poterat codex Arelaepiscopi Cantitariensis, in a legitiar ἐπ oris. Sic recte Vesselinius 258, 5. s. I, Im. o. pro lectione codicismedices a Gronovio

adscita, διά τινα κακως κουσε Proque vetere vulgata, διά τι α -ως κουσε dedit ex aliis codicibus, δἰ ον τινα κακως novo. Reificius editione Givnoviana usus, mirum quiddam hic annotarat, διά τινα idem esse aera vel λ ωνα:Harim e mere exempla Orici τὶς pro οσσις. Eri loca omnia vitiosa dico esse. -72 64. s. i 146.

m. καὶ ἐπι σε ναυσα ποιησανος, αὐτῆσι συνοίκων.

Scripsi, καὶ ἔπεισιν, tum Elius Dionysius apud Eustastium 158 38 Attica esse dicat εἶτα et

ἔπειτα, Ionica vero, εἶτεν et λιτεν sismae Herodotum esse usum. Nam ἐπεί τε nego iid*Iam aliud significare, nisi aut postquam, in nam. Hoc autem loco sensus arguit dici, ae deinde Scribarum

incuria sorinam istam uult plane oblitterisam ha maius, abamae isto indicio. Semper enim pri επεισεν, ἔπειτα scripserunt Ut 129,lo. s. ii 52 6.

23쪽

επιιτα δὲ χ/όνου πολλου διεξελθοντος, . . . Q inn-quani hi tres codices habebant, ἐπεί τε δε, tuod wesselinius, ut ante ravonius, praetulit. Ego

restitui, επειτεν δέ.-165 58. s. u 127. 11. ποδάμνας δε τον πρωτον δομον λίθου Αιθιοπικου ποικίλου, σπερα - κοντα ποδας ποcὰς της ἔτέρη τωὐτο μέγαθος ἐχομένην της μεγάλης οἰκοδομης. Omnes vident haec esse Cot rupta, si non et lacunosa varii varie tentariant: me locus ita exhibitus est, πολλα δε τον πρωτον δόμον λίθου Αιλοπικου ποικιλου σεισσεράκοντα ποδας,ο-cασουν της τέρης σωυτο μέγαθος, χρομώνην της μεγάλης οικοδόμησε Straxit autem ex Ethiopiso Iapide versicolore primam compagem aliam quadraginta pedes, barin aum tua eadem magnitu rne, pyramidemque hanc magmia coni uam in cavit.-245, 2. s. ut 93 9. Σάκαι δὲ και Κάσπιοι. Foriasse audacius seci quam par erat, si scripserim, Σακαι ὸ καὶ Κάσπειροι. Sed aspros nominaraiciam Herodotus proximo capite neque uniana vitii suummo vide II na eri posse. Μὴ ergo duo diversi populi eodem nomine suerant, quod mihi non fiebat verisimile, contimin in erat nomen ejus gentis, Iae Hater Sacas et Parthos media noulinabatur. Stephanus Bygantinia memorat ex Herodoti libro tertio Κάσπειρον urbem Parthorum finitimam Indiae. Nusquam apud Herodotum neque in tertio neque in caeteris libris id nomen hodie legitur Sedes autem elus nominis haec mihi videbatur esse potitisse. Ina dubitatio est, quod Herodotus non uinis hic metianit, sed gentis, et Ium Stephanus dicae etiam gentem Κασπώρους nomnari, alium is ejus rei testem laudat, non eundem Herodotunt Bis alibi apud Hero-

24쪽

xvi PRAEFATIO.

dotum, si 86. nomen Idem Camo an legitur de duobus diversis populis: in altero loco au rius emerulabin Ἀριοι Conlectura IV selingi ancipite visa, a meliores ΜSS. veriam foretasse monam tum ait. Non est dubium, II quos Heri, lotus,

Vsi 86. Caspios dicit secundo loco, hi sint iidem Pre,s, iii, 93. conieci librariorum culpa ex C-iris

apros facina esse. 97, 36. a. iv, 38. 1. μ

κατατείνονε ες θάλο- ιν, τὰς γω ἀπηγήσομαι. Vin docti haerent in illo ἀπ αὐτης. Praestare

aiunt legi ἁ αὐτέων, s intellecto θαλασπέων, aut, si Iaalis, θνέων, de quibus Hem Motus traxime antea. Quid opus est contradicere ' Lectionem a me substitutam confido talem esse, Iae cognita statim ab omnibus agnoscatur. Pro π αώτης, rescripsi α ἀντίης. Loquitur scriptor de Asiae inter duo procuri entis maria, Ponticum et Internum, littoribus diversis. 318 66. a. iv, 79. 13. επι τε δε ἐνελέσθη σω Βακχειω ο Σκύλης λεπρη-t. τῶν τις Βορυσθενεῖσέων προς τοὐς Σκυθας, λέγων, n. . . Veinum λει-ει σε, obscuriam et merito Suspectum. Codices tres, πρηστευσε, quod nihil vat unus, λεπίστευσε, io nec ipsum aut Construitur cum προς, ama sensum idoneum efficit, nisi habet significationem 1ae a me ignoretur. Qua varii priγ- posuerim coITectiones, ea caeteri omnes repudi

mant. Ne Vaticenarii autem λέπεσε vel λι--anula pirababatur. Non enim est verisimile, ita

occlusa potetas suisse, ut Per menstrinam pavum, Ῥiamdiu manebat Scyles, nem Borysthenitariam, si vellet, exeundi haberet potes ea . Occluserunt portas, ut Scythae modo arcerentur, non ut

25쪽

cives exire aut intrare non possent. Ergo imais

ex re voluit, opus ei non sui elabi. Deinde ipsa istius Borysthenitae oratio ad Scythas, non delatorem arguit, sed OIn nem ac rum aptu suos

caerimonii gloriantem, et Scythis eas contemnentibus exemplum regis ipsoriam Scylae obiectantem. Utriam ergo verisinulius est, Borysthenitaminino ad Scythas exiisse aut elapsum esse, ut haec illis diceret, an haec illis in aerinone dIriane, Commercio Uua facto Inter custodea miri et Scymaa ante mem agentes Non igitur iam bene Graecum vectum est, δάπιπτε vel λεπεσε, tam etiam

aptum 4ὐ hoc loco esse mihi sulebatur Ego posui, nam Hulicabo ipse meum facinus, quod

iteriam a me non Committeretur, ita est audax, a Iema ego Censuras dum Vereor, maxImeri Peritorum, a me ipsos quidem nisi praeclara conscientia austentato contemnere licet, posui ivtur Verinim, haud scio an et co ositionis sorina et significatione rursus inuinatum, απερίσσευσε, nimia ἐ--u te rem e revis. Habes huc specimen, GARVI, datum bona fide, non seleCtis exemplis, quae maius et melius alimaid nniuant iam deinde praestatui: Qui totidautem ab innovatione mea in textu hanc inter et Messelingianam editionem erit disca epantiae, omne

id or line annotatum d operis Herodote calcems iunctetur in ad ova discrepanua omnia mi textu apponerem signum Mimaod neque matum in mentem venit mihi, et dubito an commode fieri potuisset line quibus inclusa reperies locis nonnullis verba, ignificant aut sus et ea esse, aut necessario aut addenda, aut dis eiula. Itb

26쪽

xviii PREFATIO.

i, l2.8 fo nia Ἀρχαοχ' ο Πάριος, κατα τον αὐτον χρόνον γε- νος ιν ι α τριμέτρω προνησθη. JHunc locum in suspicionem cadere intrias e margine scholia, Herodois eiusmodi scriptorum testimonns uti non solito, athenarius mihi plane Persuasit. I, 9 4, 6. ειν ἀλληλοι- διάφοροι, ἐόννες -τῶσι συγγεώες. Hoc aut simile Voc hulum addendum putat athenarius, et nisi addatur, oratio sensu Caret. II, 108 4. καί κως τουλίου η προνοίη, ἄσπερ καὶ οἰκος ἐσπι, ἐουσα σοφὸν, σα

πάντα m. . . Hi s ne dubio penitus ei cere

debuissem particulam γὰρ, lippe nec in omnibus codicibus Inventam, et natam ex salsa interpunctione, a Vesaelino servata, ex colo fixo post M. Minimi nota sicuta mina est, ni eat aut locum vitiosum, aut alitii mutatum a me aut coingendo, aut omite lo. Vitiosus locus est In, 95. 2. ἶ- ,σπισεράκοννα καὶ πιννακόσια meis

dat codex Archiepiscopi Cantuariensis, γίνεταιογδωκοντα καὶ κνακόσια. Debui γίνεται pro ιναι ut liquido verum a seiacere, nisi suissem Cessator. ογδώκοντα et ἀνακόμα meanni me visitare ideo recipere, tum quod, ut V Maelmous monuit, ea vocabula essent in rasura, tum quod non putarem Pro XPlorato fulvi posse, numeritu collectae utriusque summae auri atque argens, remotadem Oxtremo capite indicatum legimus, veriam a re incoreuptum esse.-COITectu locus eat iv, 53. 15.

τε σισεροσκαλα. 41μερέων πλοος. in onis ibi comfidenter scripsi, τεσοσερεσκαίδεκα, pro eo quod in libris omnibus et impressis et amiptis, Iantiam

liorum collatum est, sine varietate offertur, inra-

27쪽

ράκοντα. Dicit Herodotus, Io Serium spatio Borysmenos a mari ad Gerelim locum naviget Ir. Hos dies XI, eme, non potuit dicere IV, potuit. Nam ab Hylaea regione, quae prima est a mari ad

Borysthenis ostium, iv, 18. Scyssiae Geom in

Borysaenena habitant iter navale decem undecimve diemus. iv IB. et 53. Intra Scythas Georgos pars regionis ad orientem est deaeria, is, 18. Pars ad occidenisti Borysi ni proxuna incolitur a Geretis, mi subjoctoriam Scythia regiis popuIomui extremiliatiliant in hoc populo sunt regum S ulcra, nec longius ram ad ea usque Borysthenes a mari namgabilis est. iv, TI. Patis igitiar, IIemlotum H iis rae με tradit, navis tioni a mari ad sepulcra dies IV serine Collimre potuisse non potuime L. Muta io Borysthenis catarac , --m vocant, cinis navium lori or adscensus Prinibotur, non tam longe a mari a Munt, ut non suam tardissimi, navigando into dies IV a marim illas porvenire possint Caelarum in Herodoti

quam auatuli mendam, velari imam esseeoni cere licet. mana et Pomponi mela, si 1. in deam Mndo Boryamen secutus Herodotum, xx diomui patio navigatalem dicit et Scymnus Chius in iambis, exscriptis ab eo crius ad nos

pervenit nέφαλος Periplus aeolidis Paludis et Ponti Euxini de Borysthene loquens,

Fide Iaco si Gronousi Geographica Anti Ia, P. 160. Evenisset mihi credo idem, quod tot aliis editoribus et interpretiinis Herodoti, ut cistum locuml, 2

28쪽

secure Praetervel erer, nisi me advertisset, quod

Theoplitius Sigescidus averias de Sit Scythiae

agens in continenturiis Academiae et politanae, T. i. p. 11. hoc ut ab Herodoto scriptum sumu, sive lapsu memoriae, sive corrigens tacitus lectionem vulgatam, nihil enim de mutatione a se acta monet, erisum lomam distare a mari dierum XIV navigatione. Resemensa, auereri nactus Isag gen in istoriam Catholicam Synchmniaticiun, valde sane laetabar et confimabar, quum ab illo, P. u. p. 18B diligenter demonstrari viderem, in

loco isto apud Herodotum pro τεσσεράκοντα, reponendum esse τεσσέρων καὶ δέκα.-omissum est aliquid a I. 3. PM ο ουνομα εἶναι, κατα σωυτ τοκαὶ Ἐλληνες λέγουσιν, οῖν . Legetati r 'Iουν νηνηνάχρυ. Quam lectionem antiq'Iam esse, IV selingitas ex Plutarcho et L,ibani arguit sed Herodoti esse non posse additamentum hoc, τηνδενάχου, ratione vincit alicenarius, Iae a me suo loco etiam chronologica supputatione riuu latur. Sed iterum dico, non semper ilia Curaesiit, ubi locum alawaeui aut uncis includere, aut stellula praenotare potuissem, Id sacere. twis etiam illud nonnun*iam acculit, sive negligentia mea, sive quod intereupte opus faciendum erat, ut Ῥaaedam vitia erius ipse animadvenerem, Iaedam ab aliis ni animadversa et emendata, inconsulte relinquerem. 19, 20. s. i, 38 9. τον γὰρ M ἔτερον,

διεφθαρμένον την ἀκοην, - ειναί μοι λογίζο M. Criesus loquitur de altero filio suo: ii si non

tantum, ut i 85. 3. dicitur, mutus, veriam etiam, ut significatur hoc loco, sumtus erat, Iomodo unquam

fieri potuit, ut is loqui disceret Annon Her

29쪽

PREFATIO. xxi

donis i 85. 3. illaene ait, una duntaxat uultum, caeteromat autem integritin suisse ' lane delenda sunt thaec verba, τὸν κοὴν, ut invecta in textum margine, ubi adscripserat ea lector aliquis, notare sibi volens, quonam sensus vitio oces filius latνο- rasset: Mi lector quum esset recordatus iniim dici paulo ante ab Herodoto I, 34. 7. κωφον, Id OCabuluin ea significatione acceperat, non qua id scriptores antimatores adhibueriint, sed Ia recemtiores: nam κω,ος, antiῬriore lingua dicebat

βίκους φοινικηνους κατάγουστ οἴνου πλέους. Ne ipsi qui lem Vesaeligio dubium est, qui legendum sit, φοιNαηαυ, relatione ad ινου acta, non ad βίκους. Illum religio, ne casus impediit, Iominus ita sciri remuS. Capitum divisiones, a Gothosted Iungerinannosactas, et ab omnibus postea usu patas, etiam ego retinui, licet magis prissiaret eas, quae ante Jungermannum factae aMelancephala erant, qui secuit imma in pauciora quidem et longiori capita, sed ad historiae relinem iniistriaulum aptiora. Illud mihi perinisi, ut passim alimio me rum extremam Prioris capitis, primum posterioris iacerem; alit primum Posterioris, exi remm Prioris. Onnunquam Id stiam veri sensus restituendi causa

necessarium actu erat. Ut iv, 12. 2. υνο διαλλο ξονος Ἐλληνων τε καὶ βαρcάρων λεγομενος λόγος εἴρηται Omnes aeditores et interpretes haec vem novi capitis et novae sententiae intueriant initium esse, decepti pateticulam, quam non Cogit riant hic positam esse pro δη, cuius Paniculae usus est in eo quod impositum est, repetendo atque

30쪽

concludendo. nnuiter tu hibet eam particulam paulo supra e lotiis iv, Io, o concludens

Graecomun Ponticor Imma Tationem de Scythararem Origine, ταντα δε Ἐλληνων ο τον Πόντον οικέοντες λιγουσου. Quatuor liversae areationes de origine Scylliartim si Herodoto memorantur Prima, Psorin Scycliariam altera, Gimcomui Ponticorum; tertia, caeteroriam omnium Graecoriam et Bamis riam CommunIs quam denique, propria unius minuatoris criusdam Aristeae. Quis credat, Ium

Herodotus auctores nominet primae, verius et minitae narrationis, em non etiam terim auctores no nare, praeseriim qinu eam probet, Caeterismae

ante imi Ant iis credat Aristeae a Tationem

eandem communem Omnium et Graecorirni et Barbammai fuisse Nolo plura olligere amumenta. Vuleas etiam a Reisia moneri, Velia ista, V, 12.12. ουσος ωαλλος- non is insequentem relati nem ex Aristo petitam, sed ad superiorem capite

II. coeptam Periinere.

Quod lineas capitum numeravi, ejus rei Causa haec fuit m et in Animadversionilnis, et maxime in Lexico Herodoteo, unumquemvis lacum ita possem indore, ut siquis eum quaereret, sine ulla mora et molestia celeriter et facile inveniret. allem tamen exemplo minia emi quod in Floro,

Tacito, alna praeivit, numerassem Potius versusqnam lineas: florum enim cerius et per tirua numerias est, aen in lavis edition servare liceat hariam autem tunerus quadrat 1inclo in unam cujus proprius est editionem.

Bona Tua veni. GARVI, licebit adhue rem leviusculana non silenti praeterire. In stabis divi-

SEARCH

MENU NAVIGATION