Hiketides

301쪽

SUPPLICES UILIERES.

τιδες non Ἱκέται Latina autem O SUPPLICE Sexuna non ΓSCDITIinat, Sicut Bacchae, Cressae, Troades, Phoenissae, c. AESchyli 'Iκέτιδες Sunt SUPPLICES foen me, tua diSCrimine status solummodo Euripidis enim sunt natres, Scinyi virgineS.Cetenim hic in limine profiteri liceat, neminem in iis notis IaeSuni re neei'hitS, OntUmeliOSis, aut contemtum aliquem Prae Se ferenti-bla Verbis AEquiaria erat hoc fieri, si ob nihil aliud, alten iit auctori ereor u paratior esset venia in his entu rebuS Nane erra1NUS. Ver. 2. πρόσπολοι Θεας Quaesitum fuit, cur sacerdotes lai ad 3 Einram Imorantur na curn Cerere ' Ratio, opinor, Si, quia Sacerdotuuierat nuncia1 Deo ei Deae cui Sacium fiebat, quid eSSet quod Sacrificaturi peterent, ipSi quoque saee1 lotibiis, eomam noua ine, idem Si uiui petentibus. Unde post appellatam Deam, thia lite Saceidote naonet, qui lim ea precari deberent. Exempltim S in Andiravaach. ver. IIO4 ubi a Neoptolemo, Apollini sacru In facturo, quaerit incer IOS, O adolescens, quid in a Deo petet num ciuus rei caussa venis ' Ori , retiCetiar veribuni εἴχομαι, ut bene I OdaeuS, vel tale aliquid ante infinitivuna εὐδαιμονεῖν, ver 3. Et lio usitatuna in Oti : Vide Aristoph. Ran. 914 92O. Achain. 25O. ' ubi imale intelligitur Herodot V, 1O5.

N. B. Qua cunctu signis in exulant, notis inclusia exhibenterjecta sicles, editionis seeundae foratia tur. octava 775 Londitii vulgatae, propria h Mariclanduli laudat Brunckius hilsunt; Maaecunque ex eaden editione Aristopliariis locuna.

302쪽

66 NOTAE IN EURIPIDIS

quid pro ea Jam precari deberent. Ver. S. Εἰς τάσδε AP βλεψαο Significant hae aliqua in Superio ibus deesse. Reis itis.' Aliter adi videtur nempe hane pateticulam γαρ residere rationen Sententiae non exprefigae, sed si intellectae, ut fieri solet: hoe Diodo optiniana cauSSam habeo Iare ita precer; precor ΝΙΜ ΚPc intuens hasce anus C. Sic ver 1l7 2SS. et passina iit et in aeris Littera S, Ct. XXVli. 25. Rom. iv IO. et

alibi saepissinae Alioquin ταρ Saepe ponitur pro δὲ Sed in lio lotio

303쪽

SUPPLICES MULIERES. 67

ut Sophocl. Electr. 342 39S. Eschyl. οηφ. 265 Abs que articulo, κρατουντων I9Iiig. Taur. I 301. quod raruna puto. Ver. 19. νόμιμ' ἀτίζοντες Θεῶν Cod. A. τιμαζοντες X glOSSCII late. AESCItylus Ἐπτ επι ηο. 447. Supplic. 74 I. Θεούς ἀτίζων iac Alcest. IO37. Pro ἀτιζων et edit habet τιμάζων, Ut ατ ργάζων Θεους Heraelid. 79. Sophocles Ed Colon. 1214. Πρῶτος δ' ατίζειν ' υδἐ ἄν 3ρωπον χρεών. vulgo ibi οὐδ εν ανθρώπων. . Male ανθρωπον St, οντα ανθρωπον, hor linen nutuni, ui lioni Sit. In lio Euripidi loco Scriptum vvletiar ατίζοντες inde explicatio Upra Vocena scripta, in contextilian adinissa. Quod centies in line di aviare, et in aliis nanibus factuni fuit. Pro certoenini habe, litui fabulae et Celeiis Eui'ipidis, et anti quoi In Scriptis, pluia et giaviola ab interpolatoribus et explicatori ibus inflicta esse 'Ulnera, quana a librariis. er. 22. Κεῖται. Ex hac voce colligi non det,et η opinor Adrastunihil rui jacuiSSe, non magis IURIm tortuum fuiSSe, quod κειται Saepe Significat; sed κώῖται ἔχων Soluui exprimi est habens. Veri Menina gestus Sie- iit sim e jacere, Sedere, Q. Saepe nitri volunt 1'aeter esse vel σιstere . vide ad ver. 665. Et versi Ilo quando Adiastiana priuio allo quitur TheSeUS, non uti et eunt surgea e Piod fecisset si Adrastus hunn jacuisset), sed detegere caput Oluinmodo, et luctun Oniauere. Vid. Hecub.

4S4 493, 497. Heraclid. 633, 635.

304쪽

68 NOTAE IN EURIPIDIS

Ver. 27. Μονον τόδ' ἔργον Ad evitandam ambiguitatem sorte Μονω

Jecturam hane in ima pagina notavi, et saepe alibi, Ut Liectoi gratiam DCerem molestiae Consulendi notas, una forte res per Se Satis evidens CSSet. Saepe tuoque VerSionen ne Omaioda i conjeci UriS, non mutato conteXim Consilium Cl. Graevi semper ante oculo habens, raef. ad Ciceron. D Officiis, Vix laturm unguem a Scripti libris roCedendum 'eSSe, niSi aut librata, aut Seioli e Catuna sit an teStatuna, ut ab imnii US, citu non Unt μουσοι, iique non caligant in Ole, videri possit.' In lio loco, naulto prolbabilius illi videtur Μον- sed cum defendi. Sit Μονον, et parum in Sensi digerina inis sit, temerarii et petulanti esset Contextuna mutare. Quod Senae dietum, de naultis aliis locis intelligatur.

τε τε περὶ σταχυεσσιν ἐύρση Ληἴου ἀλσησκοντος, ότε φρίσσουσιν αρουραι.

Ver. 32. Δεσμὸν δ' αδεηκαν τονδ' ἱκουσα φυλλάδος. D ἴκου ροα est valde anabima et in alnibi is, qui auctet assii Imare quaenam vera Sit interpretatio Τh: significare enim potest vel tenens, in mantibu nempe Vel habens, in genitius Vel habens, ante pedes vel iubens, in i a juxta positum hunc δε ιον. Vide DeS. HeInlditu ad 1'nob. lib. V. p. 2l2. ed. Ug l. Bat. 165 I. to Spectatorii iis fabulae naen AEthiae liquebat αὐτοψίαις nobis ex lato deseet nune Cadem incet in eSt, et in iocet in mille aliis loei interit una ob diversa diStinetioneS, qta Se Uin

305쪽

SUPPLICES MULIERES. 69

varium reddunt interilium es, diversas significatione Vocuim Velut in hoc PSO IOCO, tibi, i aeter ἔχουσα, analbiguitas visa S in VOC δεσμον Uaoque, pinna Cl. Heat litus Suniit, non profisescul vel ianipulo, Sed metaPhorice, pro vinculo, bigatione, necessitate adeo ut δεσμον δεσμον φυλλά δος, sit, circulus ille Argivarunt Mati nari IIa, quae tiaram, frendes rimanibus geStantes, ii unacingebant.' Eandena metapla orana infra Ver. 39. Poeta, inquit, vocat ἀνάγκας γεισίους, JURSTheSeu λυσαι deibelbuci et remittit ad vel . O2, O3. Canteiit et BarneSiUS Veriunt, Tenens auten lirunc ni antpriluvi frondi non vinciunὶ: lilae peSSinae erga SSe mei Heathitis. Ego nihil mali in hac er-Sione videnS, an sei' secutus uni. Utcuinque Uuin nam de a/nbiguis in sine vel smiet litigat, potest), pio δεσμον forte non male Iegeretur λεσμου Istud e , tar multus ille Argivaru in Matronai ni,

ejus lena di'amatis, et Hecub. S SP. Clari iii ad Homel'. Iliad. A, 265. Scribit, οἱ in aeeusativis Attici se inper produci. Quod enim SSe non poteSt, nisi φο α in istis locis non sit acetistitivus Atticus, vel nisi verSUS sit depravatus. I ide una et ad Iliad. , 463. et Suidana v. Ἀτρέα, et

Jacent: UISOlute 'ονος, pro Thebis iit πολις ver. 12O. et alit i. Sed et χ Θονὸς eodem more Pro terra Attica seu Atheriis, ver 265. et alibi.

Reificius legit φρενὸς Pro Oονός. Ver. 39. H τασδ ἀνάγκας ἱκεσίους λύση Ddenauit hoc intelliges ex iis

306쪽

70 NOTAE IN EURIPIDIS

307쪽

SUPPLICES MULIERES. 7l

et vertitui redi inus Dialii lioritan aetinctor in Cadavera, pigrae. Atqui ἱκνα φθιμύνων νεκυων, non poteS Significare sitoritari aetinctor mcadavera Si liii hane 1'etineat iustitietionem, intellexerit forte, Cum Brodae et Heathio ἐκ ante νεκύων, ut sit, Ut aetnias reos liberos ex cadaver Hiis defunctoruin &Q. 131 esChiiis teste Reificio Leet. Eschyl.

φθιμένων &e Surge nrahi, redimeslios ni eos, Re Surge, quia AEthara ad

308쪽

72 NOTAE IN EURIPIDIS

ita distin it Reisi ius. In tanta opinionum diversitate, et sistinctio-ntina possibilitate, qui tam temerarius est Ut in Se recipiat manun et naentem Eii ripidis praestare

4. - των τεκνων σου et ριπατοῖντας.

Ver. S. 49. βοράν. Ultimain longani habet, Ut apud ESchyl. Agani. I 606. et Nostrilin Cyclop. 99. Ulule in antisti Ophe, ultiva in ἐσορω longa eSSe deibuit. Sed sequitur vocalis, τεκες ita pie Olb Inetruui ibi Seribendum videtur σορω, brevi α , Ut Hecub Icto in anapaesto, ω Θησείδα δ' ἔζω Ἀλνῶν Dito autein stia Thesei gern na Athenamgni. Nunquam ita in ianino tragico. Ver. 49. 5O. SitSpecta haberi poSSUnt οσσων δάκρυα ἀμφι βλεφαρ σις, Oculorurn lacryinas in oculis, seu palpebris. Quaerendunt forte de diversa lectione, vel tistinctione post δακρυ, ut reliqua Contintientur, et exprimatur istud XII Tabulariam, nulieres genas ne adultio. Δακρῖσαι βλεφαρα in Helen. 954. vertitur, laci yinis rigare palpebra lUde Vulgatae patrocinari ideIi potest. Si abesset οσσων, nulla DI'et disssicultas et nunc forte nulla est. Nos enim j an ignoramia quantum licentis veteres tragici in locution il)Us, sine reprehenSione, ibi Umere potuerint. Ver 5O. 51. 'Pυσα δε Lie 'endUm ρυς σὰ, Ummeathio, ob metrum. Vide Illustriss Spanhemium ad iis topla Pliit. VeI'. 266. ID χειρων Reificius legit χηρῶν, et i ermittit ad Andi na 3 S. Ver 54. 56. εἴτε τάφων Xώ-τα γαιας ἐσορω. Nihil vat iant exemplai ic et omnia defendi OSSiunt praeter ἐσορω, PID quo σορ neces-

tentii nempe eam pariem eius quae ad hanc Iem Periinet. Hoc est, Dic nobis quid gentias de hae nostra Calamitate. Si μεταδος λόγου, Orest. 153. μετάδος πης ευπραξίας i id Ver. 45O των τυρῶν ἰός Θιον, γClop. 232. potius quam τὸν τυρον, Ut nune legitUI'. e dotUS III, II. ἐα - όντες του αἱ κατος Ialbi XSPeCtMSe του κράματος vide lacuna et lib. IV, 70. Margo quoque Barnesii halbet σῶς. Sequitur: Μεταδος δ' ἔσσον ἐπαλγῶ Se id St, κατα τόσον, καθ όσον ἐπαλγω coni in D ca ero proportione habita ad neruiu dolorein iit Helen. 73. Θεοί ἶσον μίμημ ἔχεις

309쪽

SUPPLICES MULIERES. 73

Horner Iliad. Η, 12O. ubi vide Clataiunt. η Reis kius dolet L sed menStira veISUS lio non patitur, niSia quoque deleatur. JI er. 62. 69. λάῖνον εις τάφον Barnesii is et Heathius post Biradaeum supplent istud ἰς, vaod in motibus deei at. Reificius putat aliquid pitis abesse. εύς vel ἐς hoc loco est quod dicinius in ordine ad ut ἐς ἶλιν, illa Taur 'IS. ἴασιν, et ς ἄφεσιν μαρτιῶν, in Evangelio. Pira Θαλερῶν Codd. A. B. Θαλερα, metro abnitente, nisi legatur πτώ

310쪽

74 NOTAE IN EURIPIDIS

πταιλος, et delet liuod et ego deleveram; Sed non nisi sero vidi rationem istius parti Lilae, et legendi in pSSe δός - αξ non μοῖ), cui praeit in Strophe dactbluς, τάφα . ' Dele igitur ad imum paginae Sae Verba F. παιδος μου, et pone F πα. δός si ἐμέ. Patet unde venerit

Ceterum, OS hune verSUna recitatum, a liliuntur ecter ministr Tmm, qua Secun a Uuxerant Matronae Argivae Corpor Sua puliantium. Unde clara, iit opinor, non Chorus, Statim dicit, Ἀγων δ' αλλος ἔρχεται γοων, γοων Διαδοχος in i pro ultimo γόων Valelcenaerius legenduna CenSet w αις, ad Phoenim. 374. ut And m. 743. et Oct. κακὸν κακω διάδοχον, Ut legitur in Cod. Florent et in edit. Vet. Pro κακῶς.Frequentius ita in Euripide. Cum ecuncto Mi Sophocles Philoct.SSS. φεγγος ἴπνου διαδοχον. In sensu nulla est disserentia . Ver. 72. S3. προσα ολων πρες. X antlatropha videtur e scribendum