Isaakiou kai Ioannou tou

발행: 1811년

분량: 612페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

paret, eos in Lycophrone lyaoque sic legisse . etsi habeant vulgataria. Vtrumlue

pretatur subtule, recte Canter callidurri, nam σοφον esse i. q. πανουγον, ueni ignorat.

V. IO. σφαλειs lapsus, immo potius , asilictus, mi fratio, interitii sibi parato κ

inferior tu aram vaticina idi V. II. τον ' αὐ τέτικρτον Nostri omnes sine commate,

ut anter Thryllit addit: Post, retine laypodiastolen,

Dori enim cou Ina est, ne

quis videlicet αὐτε Vna Ocelegat. Ἐκγόνων Ci Z. et Vit. 1. duobus vocabulis ratisiunctis εκ γόνων cum schol. min. qui Xplicat εκ per αντο:quae lectio non est spe Inen

locis. Otter. εγγόνων, Nonniale Selit. ἐκγόνων Polt. V. 452. iv - γραφαλ Sion ostia innes Patiat non inepte εν λόγοις μόνου h. e. rnodo dixit e vocari Aellionem, quutri et non fuerit.

Videtur tamen haec lectio interpretamentum τοῖ' ἐν πλ. γραφαῖς, quibus verbis L.ycophion ille obscuius idein exprimere Voluit. γραφαῖς vero Diali modo potest esse historiis, ut interpretes putant, et Zetetes in scholiis haliolatur, sed, ni fallor. ἐν πλ. γραφαῖ est l. . , ut ita

dicam, πεπλασμένον s. πλαστε,

172쪽

V. 435. τρίτον δε του Vit t.

γε , atque Id h. l. rectius.

V. 434. βουσκαφησοντος Sic quoque CiZ. et Vit. 1. sed

Vit. 5. βουσκαφήσαντο CLIIn schol interlin. Similiter quoque Vit . . iuper α' scripto tamen o v. Plior lectio contexta ii et cistoriae abi ilari est accomnio latior.

Homeri locis, in sententia

Heynii probetur, motus vel

potius deceptus, hi κάρα. συν- αυσας et γογγυλάτης itamen vere in te lieXit. Praeterea Apollo d. III, 6, 7 et

Patis. IX, 8, 5. Καπανεα κεραυνφριος βληθηνοει narrant. Infra etiam noster v 74o hiabet κεραυνίη μαστιγι, et V. 93 P. pugnum nominat μαστιγα γογγυλην , unde videtur patere, eum Voc μωστι non

de flagello ipso , sed deverbere et ictu quocunque h. e. de Cuius chiraque generis

plaga et poena iiii mula uti Vere etiam . inpr1niis in litte 1 is aciis, p. Aeschyl. Sept. ad liel, 6 Io. πληγεις Θεου μάστιγι, et in Meleagri Epipr. L. V. 6. ἀνἐμων μάστιξ dicitur per metaphoram, intellexisse. At tu quis est, qui ignoret Horati III , 26, 11. Venerem, sublimi sagel

173쪽

Varietas Leetion 1 ASI

git καραν, Vt etiam V. 1427. cum Sebast habent καρα. Ostendit haec inconstanti3, cuilis culpam Ironati Vc Oplar. sed Grammatici sustinent.

nere Neutro, eos aiatem , qui

his successerint, adeo usathi art lotante, in Giere Ferninino. Sic e p. Fab. aqq. habet: id εs κάρα σααν. At cluunt Ibycophron Vbique Veterum Inagi S ut Homeri et Tragicorrum, premat Vestigia, tuum recentiorum, legendum mihi videtur in omnibus, Guae habet loca, καρα, cui lectioni iluoque

Nostri. Codices t cum aliis

Sept. ad Theb. 33, quem noster ante oculos habuisse

idetur, mutuam Polynicis et Eteoclis caedem nominat

αυτοκτονον Θανατον, et fauet lectioni αὐτοφόντου ριόρου.

V. 439. δοιο Vit. I. δοιο δε , in scholiis vero δοιοὶ V. 44 3. 1 ραδεου Sic quoque nostri iti textu, sia in

scholiis omnes Δηιαίου, πῶραίοις Unde Patet, TZet Zenquoque legisse cum Vat. Alexandr. at HS que Δηραιου. Δηρα, Vnde Δηραῖοι, auctore Stephano , erat γῆ Ἱβηρίας. vid schol et oti ad a. κυνες, Ci T. et Vit. 1. κυνεs, ut alia ἰχθυο πλανος et similia. 1hryllit Metrum vero respuit κυν s.

174쪽

vero Vit. I. et CiZ. αλ oως. ἐν μεταιχμι dic. a1 ibi Pugnantes ceciderunt, vel etiam ni od pro εν μεσω.

non tarn sep Ulchia, quam ipsi sanguineu Mutuo Ernnt loti vel conlpe si, h. e. quis ipsi interfecerant Pugna singulari, sella rati in sunt lavinati. Si irrati sere modo dicit Vir Georg. III, 21.

Lauit ater coryor sano uis. Strabo T. V. p. I. . qui. ea leni Rrrcti, πεμόντας in quit, ἀμφοτέρους, ταφῆναι μηεν επόψει αλληλεις. in de hoc Certa Ini ne itini nomeyti in

nes Codd. tuentur, athi II et, sane, lituiti Praeteritum sit λέλουμαι sineta , inusitata Vi

detur.

V. 447. πέσε M Ita etiam

Viri a et I CIE . ver et Vit. i. cum scholiis πέντε δη, quae particidae, ut constat,

175쪽

saepissime sunt consulae. O ui et runt praestatia, nisina alis 1 ob sq. i produci,

os, sinat litu clitie in vero O- Tum, quae antea sunt dicta, V 424. τρισσους δε II. τοι δ', 433. τρίτον δε 439. δειοίδε Vul gata. κεραστίαν, si nostri omnes alia κεραστίδα, ut Stephan in V. σφήκεια. laudato I. V coplii Oia is versici 1lo, sed lectio ista aconina entatori latas est mutata ad V. κυπρος Vero liabet: εκαλεῖτο κεραστις, και κεραστιας, sol te κεραστία.

πενταχῶς την κλῆσιν εἶχον παρα

φρουνιο λέγει. Vulgo anaen Grammatici, etia in Caninius, de dialys nil monent. et ad eoruna sententiam κυγ- χρεῖος sati rectum. Thryllit. f. de varia huius voc scriptura Heyne ad Apollo d. III, 6, 12. P. 541.

176쪽

Sebcisti aur

Cia et Vit. I. γαστρίου , in Vit tamen x scripto super γ, at certe etiana supra στera stipei scribenduin addit Thryllit. Viti Q et A. πατρίου separatina, ut Canter et post eti in Reicia ard. Vix credibile est, articuluino h. l. substantiu φονευς Pos. se ad H, et dici fili uiri ποῦ

λον πατριον. Lectio γαστοίου

anti Ptissima, et iani ante TZet Zam, cf. eius schol. I lycophionis odices vide-ttur obtinuisse. Codices enital, in luit,hi ea apparet, ut Ci2 et Vit. I. Teli luos longe aetate praestant, ideo ea non eiicienda, inanio I Lycophroni reddenda. At

Teucer erat πατριος , Non

Vero γαστριος Aiacis 2 Sane erat. Referas quaeso το ως non tantuna ad φονεῖς ima lene icta φονεὶς), sed etialia ado γαστρίου, Ita ut sensus eri eat hic puer pater eieci Sala

que fuerit frater Aiacis teri

neque ere Occiderit eum , sed, auctores Vel l. laterc. I i. I. iniui irim elius ob segnitio non υindicauerit. Dolens igitur Ale Naiidia sol tena Teucri consanguinei, non Xprobrat ei caedem nec stirpem 1llegiti indHI. V. 453. νόθον φίτυμα Sic Aeschul Agam. U. 292. μη τροκτόνον φίτυμα ; at It t. Retra. φύτιμα . forte σύτευμαe. V. 454. ποίμνηισιν Vel ποίμνησιν, Ci g. et ait 1 et u in Viti tamen super posito αι Nit. 5. ποίθιναισιν. U. 456. τορητον Ita quoque Vit t. a et . Verum CiZ. et ii . . o ρηκτον, Vt Palat perpera ira Seld τορητον, sed quid hoc Forsitan in Cod scriptum erat τορητὸν , Ut saepe scr1bitur. Respondet quidem ρηκτον υ s. o ρηκτον ν Pindarico :

177쪽

Varietas . Lectionis.

6 sqq. de eadem re, e Ium d Tela irrone quod Lycophion l. l. de Aiace exhibet cf. Heyne in noti. criti. Et sane, si Lyco pii ron incla itini secutiis est, uti vere vide tur secutus,

borum sensu iri nisi leo a Duel τε pi Q το, sed tunc τε non habet, ad quod perti

ρητον non est sollicitam una, tu urn Ibycoplaro verba frequentet insolita, Dairi est

pisse Vuletur, quia quasi

conterit vulneratu In.

semper Θύμ ατα , cf. de hoc

uanes Hentur, non erat,

quod sollicitaret ei charcius, et φάσκε substitueret, nain λασκειν ei dicere. Hesych. λέγειν, Θεγγε Θαι. f. Steph. The LVV. λακω et λασκω. Saepius in Euripide occurrit, e . . Androna. 67 2. vid. ibi Barnes et at in o CC. Ἐπηκόους P eco, quas audituria in esse Patren JρOMat. I . 46 I. αείτα Sic quoque omne mei, et est Boeoti Cum pro αείτου anteri. Thryll. f. quoque noti ad schol ubi legendum esse αἱ σα ostendimus. f. quoquo

178쪽

Sebastiani

'Eκτορος superscripsit, et 7 a V. 65. σπλάγχν

σω, Vel Otius, quod rei magis conuenit, cale ocienF, f;ueus sumiano ardore in tuis. Phauo I. βράζω ' Θερμαίνω.FOrte anten, cum indam auctore Isthm. I, 9 nomen AIαντος derivetur ab αἰετος, legendum αἰετου.

στάτου

ξενων, h. e. Graecoriarm ergo ξένου, quod Cod. Vat. ex lai-bet, nil iuuat, nam δυσμ. ξένων est αντίπαλος infestis Lirnus Graecorum, qui erat Hector.

V. 465. δωρ i In scholiis

OII. οἰκείας σφαγας , λυγρον πηδη μα , Cl. κατα, τρυς κνω- δοντο pro ἀκμῆς του ξίφους et

hoc pro gladio illso, Vt p. Sopia ocl. i. 1 314. quem I laycophron eX pressit vid. ad i. l. Liobech et infra V. 1434. Olueri in Amen repugnare interpretanti αρνεἀ-

179쪽

σας , et hoc pro si inplici πη

κνωδδεντοs, Proruens , ut ipse se suo gladio iugi laret. V. 66. αυτουργουs Vit. I. et Cin. αυτουργου, non male, e traiectione epithetorum.

τολεια.

V. 475. λάβρου Ita etiam

180쪽

88 Sebastiani

σας, haberet. Cliol interi. λαβων quod saepius idem Sic quoque V 6O3. Codd.

voracitati corauenit.

stum esse de ba calamitate CUm NeIeo, vel potius Phoreo, cuius VXOr erat Ceto. Maws, Ut supra v. 35.

rona verss. a cantero, Te exigente, ut Potterus putat, inuersus inmodicibus Viti et Cia. nanil a I retinetur pristinus. ησον, lat. εις, quod saepe omittitur in verbis Inotuit ad locum fi-gnificantibus Vt P. Eurip. Phoen. I i. λέχος ἶλθεν, vid ibi orson In Ra V.

stri, ut alias, μολων ξυμβουλίαν, Vit. I. et CiZ. υμ- βελλίαν, po fit tamen οὐλ- per quos ξυμβουλλίαν reiscium sit; et o tenuis est, forteque ab , alia i manu. V. 43Ο. αυτ οδαιτος h. l. i.

V. 432. πρόσθε Vit. 3.

πρόσειν , Vt Baroc. eadem tamen Nanu deleto , Tecte.

πρόσθε μηνυ, cf. Ηeyne de Areadibus lina antiquioribus in Opula Acad. Vol. II. P. 52. et noti ad schol.

SEARCH

MENU NAVIGATION