Isaakiou kai Ioannou tou

31쪽

Praefatio . editoris. xxv

et imperfectos, tenendum i est, i fontena, quo 1RU-serint, plura non tabuisse, retriae in prata sua cleriua- irent, et insequentilbias demam temporalbus tiara, citia Codd. alu et editt. Vtilgatae praebeant, ex aliis rivis esse eo inducta, fontemque ipsum esse in te auctuna, inter iunio tuoque iactatum Codcl. autem CiZ. et Vil . ., ut bona. . sic vitia quo liue liabent CONIImunia, C. g. lectiones depiauatas, lacunas in troque tamen plerunI-que relicto spatio, transpositos vel omissos lycophronis Versus, . Vt vo 242 et 265, o et 709, 'scholia traiecta vel praeterniissa, inpriniis longiora, uitri alia. At 1cut fratres gentelli natu qui lena, Vultu multis

quo aliis, non tanaen omnino omnibus partibus sibi

sunt si1miles, sic etiana Hii duo Codcl. ast initio unum eundentiliae halbi tertini dontem, sed quun fons isto deinde di lueret in varios ac diluersos rivulos, hinc illinc aliis aquis adfluentibiis turbatus profluxit Din

dubie sunt ieceusionis, et a Codicibus aliis discedunt.

32쪽

κλατιν. laena, et quiden saepius a coectit in scholiis, ait litibus aio do 1ic anodo ille praebet lectiones ne-liores, Dioclo hic, naodo ille addit inlati, vel omittit. Acci sit aute111 Vt librarii om11 inciderent ii veribaan Cod. a uterentui', pessime scripta, O Coarapen diis scil)endi obscurata, vacuo spatio relicto, liuod

brarii contra illa 2 et 5. Ingenio vel potius libidini

33쪽

Praefatio edituris. XVII

V lao ad damus, pleri linque, adeo ii vitiis, Consentit Cod Baroc. unde, uti inimiae e codcm fonte laustum

Cise, patet. Origilaein aritem suan Codd. Viti. 2 et S. delaunt fonti uni ei leniique plenioli tamen ac liuerso Rib eo, o quo JuXeriirit Vit. 1. et CiZ. Iti plerisque Consentiu1it, in angat s aD1en, ut sit, dissentiunt in teriluna lectiones Λ t. 2. inter uin vero Vit. 5. uiat praeserendae; attainen in Vit. 5. lectiones quas lani Vit. . non satis aptas paullultini esse iniimutatas uterdum atque eniendatas, et hunc aetale sapexare illulia, in te apparere vi lethir. Neque careti si vitiis, vel viri lue, Vel via soli propriis. Quum auten paullo ante inlociae secerimus mentionem, ea1uque secutos esse Coc . Vili. 2 et . IiXerimius, liceat iam de lia ipsa, eius pie Dictionarioli istorico-1nyiliologico, piod Ἱωνια Violai tum instri psit, ratione lauaen clioliorum nostPoraria amodo liabita,

patica adiicere Eudociam sectilo undecinio post hi stu in I;itum vitaisse, et circa annum liuitis seculi septua

34쪽

stat, Vnde citroque Violetum suum, a Villoisolito primum in Auecdoti graecis Tom. I. Edilhina, quosdaNIRi111o ante, quam e hac vita discederet, consci ipsisse eam dubio caret. Etenim, ut e praefatione ipsius Violario praemissa patet, id vivo et imperante Ron1ano Diogene, coniuge, Cui lecticauit, et qui O. O7I. est interfectius, edidit, et hinc diu ante collecta undique in ordinent redegisse ac conaposuisse vi detur. θ-

tamen sunt, ut Heynius in 111filiis locis obseritationia naad Apollodo1 una, et einech e in Olbseruali in Eudociae Violarium, quas Heerenti et Tyclisensi Bibl. vel litterat et artis art. V, p. 26 sqq. et Part. VI, p. 25 scici.

EXlubet, aliique rorein duumvirorum auctoritaten secuti sui scholia gelgariana in Lycophironom, post tempora Eudociae denium edita, ast hac exsci ipta esse opinentur. Quos qui lena vicietur fefellisse ipso illoisonius, qui in Praefatione Eudociae Violeto praemissa Pag. . eana mythologici e interpretibus poetamini graecorum Homeri Hesiodi Theocriti, Lycophronis aliorum*ie, collegisse et disposuisse commemorat. Dubitare ta1neti licet, an laic vir doctus Zelgaruna cliolia in Lycopluti intellexerit, immo potius una scitolia ab interpreti ius veteribus in Lycophr. conscripta, et albipsis gelgis in scholiis suis V. 1O17. 12 26 et 1446. laudata intellexisse ver1ssimillimum est. Ea locia1n autem ipsam fuisse pirioren 'atrilaus gelgis atque Violetum, antequam scholia gelgarunt in Lycoph P. Edeirentur,

conscripsisse, iam Censor Violet in Bilbi Crit. Vol. II.

35쪽

sed etiam lios o Violet eius anteacia in vulgato plura hausisse, saltem haurite potuisse, et multa loca scholio- rhina gelgianoman e Eudociae Violeto, atque Eudociae Violet e scholiis gel g. eniendam, immo quoque eXpter posse, iatra cona Dionstraro tentabinaus. Nec est, quod nos Impediat, quontinus gelgas, inprimis Ioannem plura, ii quibus discrepat a fratro Isaacio, h. e. aprinia scholiorum recensione Codd. it. 1. et CiZ. debere Violeto Eudociae Pedanius, quod Diin Iaam ii scholiis 1ecerant eius mentionena, naim 1ae unius qhi idem Grammatici et scriptoris, qui erulem aetate vel paullo ante eos ViXit, et quem Cornpilaiunt, exceptis scriptoribus et Pilius, in clioliis inerminisse sustinuerunt. Idem Vero etiam cadit in ipsam Eudociam, quae et ipsa, tollat de

loca congesta in Violetiani suum transtulit. Nos soliolia

TZelgiana conferentes cum Erulocia antimaduertinius, hanc quam pluriama, adeo ipsius Lycophronis verbis, narraIe, Iae non nisi in eius Alexandram Cadam , ut

ad uv. 574 1, 62, 555 et 851, collat. Evi IOC P. 1 529, 22 et 2έ, Maae quis dubitat quin Eudocia debeat

veteribus Ibycophronis interpretibus 3 st eri vile ver sum Lycophronis cui ante inter reliquos poetas ab ipsa laudatos locum non dedit p. 258 l. 13 Bύμης κατα-

λέκτριαε αυδηεσσης, sine dubio Corruptum, nam, ut OXH-bet euna, in Lycophrone, qui neminit υνη V. O et 757 , non legitur, nec legi potest. Dubia, quod omnino tenenduria videtur, est fides Eudociae, uti TZelgarum, ubi loca scriptorum laudant, quos non ipsi consuluisse, sed ex aliis G1 a1nmaticis coσnouisse, et quomina loca iam ab his coirrupta in libros suos videntur transtulisse. Sio Eudocia p. 4o6. a Lycophrone traclit Typhonem vocari

36쪽

cui Euclocia. illi niale ea nait taut Quis lautio est,mai non imi intelligat, Isaac. getZana iii Vit. I. et Ciet.

onania ex Eudocia ad Uerbuni Tepetitiat, Verbis inodo intei dum paucis aucta, e g. ad V. 69. που καὶ ἐν τε γαμμα, via Eudocia bene nodo που, 111iliis ἐν . . et sine lubio a Io. 'gela ad litis, et sic tuoque in alii lociS: quaesCum postea leni una adiecta vuleatitui . Eudociani aetate

Prioiena fuisse sit verisinine. Nec multum abest, tibi,

37쪽

Praefati editoris. XXIcuna Vit. 3. vestigia adociae Iia agis prenant, quani

111 ciuibus clana vel lociS, via Eudocia sola videliu fa- pete, Io TZelges hi ea recessit, et lactus dialbi ea, suίia labat, aliis de lauit. Halbet itaque Eudocia, qua inser viant canen lanctis gelgarurn scholii et liabent 1 em otiatri Codd. nostri, Λ it. 1 inpi lini et CiZ., quae viso Citie, iis librariis, vel Vt iudi vi lethi P, a typogi aptiis Pio pie COI 1 raptae consule1 V, 9111que a litiitegi ilatcn1stiari rei locat e possint. Quae vero sint eiusmodi loca, notae scholiis subiectae docet irint. Pliauoi inius quoque a nobis saepe in notis laudatus magis recensionem posteriore in scholioruin gelgiano-Him ii ipP1niis Vti earia it. 5. 1aelaei, quam priorem 4 it. 1. et Cig. videtur esse secutus. Hunc autem constat Lexicon furina om1asse non interpretationibla vectori1m, locO1V111 et Periana, quas ipse perlegenssi diligenter et tractandis sci'iptorii ius graecis Mognouerit, latillatiarique

38쪽

xxxii Praefatio aditoris.

odiu alienas , easque verissi imas et contextui aptissimas,

supplet ετ os v. 786. vecti δε και - δίφθογγος γοαφήσεται bene sulbiicit solus Γον, et al. Confirmat, an lectiones meliores Codd. Viti. 2 et A. Vt ad . 79. μιαθον pro ἄμ

que cum Codd. nostris, inponat Vit. 3. Vt ad . 49.

pira την μοῖραν, et multis aliis 1 loCis consentire, inte cluni tranen etia1n albis sissentire, lilian eXeinpla Co11sensus huius et disserasus ubique in notis prostent, non attinetiali pluribus ostendere. Cavenduin amen ei erit, qui eius auctoaricatem Velit sequi, ne i in ipso, saepe festia nanter et oscitanter alio mam Panamaticorum scholia eX- scribonte, einere labatur. Νon raro entiri festinatione eius accidit, ut Gratiarnalicori ita aliomam ως ἔφην, ως προεῖπον, κατ' ἐμ adderet, ansaana id , quod lii explicarunt, suun ipsius esset, ut adio C. ἱπποτέκτων, Coll. CI1ol. getz.

ac v. SO. Accidit adeo, ut plane aliena scitoliis suis allineret, et Maae essent non scitolii alb eo exscripti, sed

eius, quod in auctOΓe, quo est Usus mio sequebatur: cit . quae I seruata sunt ad V 27O. Vbi ad τρυτάνης ducit αἶθι ' ει τοὐπίσω , quod pertinet ad vers. seq. ad . 22. Δρίμα interpretatur in LieXico suo, uti TZet ges, sed crini eo lena quoque addit interpretationeΠ oc. πρόφαντος, ouod plane nil facit ad Δρύμας ad V. 367. κωλωτι ' κωλι - 1 miscet Cum schol. Zei gae se l. και λεντία - quod nil habet, quo κωλῶτα CXplicetur. Superest, ut nunc de auctore scholionam nostrorum, et de reCensione eorum duplici, cuius saepius mentionem fecimus, ita eXponamus, Vt quisque de HS CCtius, quam

adlluc factitii esse videtur iudicare possit. Iam olim

39쪽

Praefatio editori S. XXXIII omnes sere, que viri doctis stini, Ut sisteriis, Pottorus

que secutus cst Sela. epistola Io. Zelaae ad Protonota

seinpei eo inclinalbana, tisma agis,' itu liaec sci1olia ab ΙΩiacio, qui in qui a Io. TZetZ arbitrarentu1 sciti in fitiem lialbentiana esse putarena. Diligerater aliten collatis his solioliis et Co . Mir inpriniis it. I. et Cig. cum ill et S. et reliquis, itio Se inst. IaCtatiit, deprelieaidisse videor, ea rasse et ios , fili Isaaciunt, et illos, studo. Zelgari solun ea Conapoluisse pinetia 'ctitur. Vtraque sane inulta halbent, quibus sententiani Tuturi tueri possint. Qui enim causana Isaata TZe igne agunt, testi nionio utuntur et Codd. Unanium, adeo vetiisti irmo P in cliti una horuna Clioliorii in aucto lena fuissi inscriptions)ris arguuiit, et ipsitis fratris Ioannis, qui ea in Prole g. ad Hessio J illi verbis non ' a1nlbiguis tribuit:

και τλῆας αοελφῆ εκπεπονηται λίαν καλλιστα καὶ φιλοτιμότατα

dunt, testimontis litoque, iisque grauiorilbris in hac re agere Videntui . .audant Dina auctoritaten ipsius Io. I gelgae in lilliad. IX, 961. ἐν τοι ειυ Λυκόφρονα ἐμοὶ Zξηγηθεῖσι, Coll. VIII 436. Iaiidant epistolaim eius leniant notriinutatii, arguinenta petunt a sintili tu lineo alio

40쪽

xxxiv Praefati ob editoris. ni dicendi . fabulas enarrandi allegorias fingemit et singula verba Aplicandi Piae in aliis eius libris domia uatur, ut etiam ab ostentatione et supe1bia, qua, sicut in aliis ab eo editis libiis, ita etiam 1 his stlaoliis doctri

turn depriinit. Non erant adhuc inuestigata ino1nenta, ouae haec plane sibi repugnantia conciliarent, neque erat quispiam, qui huic epugnantiae ita occurreret, ut parti satisfaceret vilique Tentabitnias itaque Cabsit autem vel bo inutilia ly lianc discor si aut quani uiri fieri possit, COInponere, atque ostendeI'e, ut e Codd. nostris Dei spexisse videamur, meque Isaaciuna, meqtie Io Tete et in solum. 4ed ambo fratres fuisse, qui coniuncta opera corripolierent lacte scholia, ita tamen, ut Iniacius

neiu Atque quod ad epistolani Io TZelgae ad Basilium Aclividenrui missam attinet, Maae ViXO doctos prantiauituitasse et in causa fuisse ut etiar, Vt Isaaesum auctoristatis laticle fraudarent arescio quid si audis et ostentationis subesse seniper suspicatiis una, et sane suspicari licet Eteitim quis scit annon spuma, saltem a IO. Teterea ostentatore, de dignitate cuiusque adeo ipsius fratris, ita inter ipsos discordia φθ Vel Isaacio ianimortuo D, E sit ficta, et ita subornata, ut opus iatris a se emendatuIn multisque partibus auctuin sibi soli vindicaret ' Deinde sane est quod mireris, do TZelgam,

in Lycophri ab initio.