Isaakiou kai Ioannou tou

발행: 1811년

분량: 612페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

captatorem cuiuscunq)1 gloriuolae, suique unius ingenii admiratorein tam liberalem fuisse, suique tam in1nierno rem, ut libruna a se compositula beneuolent1ae modo et amicitia causa alius auctoris Ormine ornari pateretur. Fingas autem, eum id vere fecisse, an hoc quoque est beneuoleritiae, postea palan et Per litteras declarare,

semetimum, non vero illum, qui putaretur, esse Iiuius libri auctoren, Donne huius beneuolentiae illiberalitas existimationi fratris Imagis inocuit, quam prosuit Vivisit. res est dubia, Innio de ViX ligna Suiat qui putent,

Io I gelgam in Chiliad. VIII, V. 437 sqq. plagium fratriolana expi obrasse, cita εξηγησιν ab ipso in Liycophronem fictain, tum cui discipulis Ibycoplaronis Alexandraim exposuisset, quasi suam Venditauerit. Veriam, ut mihi videtur, ii vel siculi non Isaac. TZetzaim, qui labi non1inetur, sud alium Paendam huiusceimodi furti accusant, quin potius, si spectaueris V. 686. 'Aλεξανδρα, εἰς ου GTφώσθι nonne Isaacius 3 ἔγραψεν ξηγησιν, auctoritaten eius tuentur. Nec ei hi loci alterius Clialiad. IX, 1. ἐν τοῖς εἰς Λυκόφρονα μο εονγηθεῖσι, Os Elacium lan priuantitare suo, sed Ioannein participem eius quoque esse et esse posse niodo innuunt, ita ut coniuncto studio et Isaac. et Io. gelges liae scholia conscripsisse dici poss1nt. e

lite unius si, qui Ioannem velinaus cles 1 altilare 1tir suo, inanio una aeque bene sorte nieliu etium, ac Isaaciuna, de Lycophronis Alexandra merituri esse contendimus. Multa enina laabent haec scia olia, Iae Ioannis esse ita demonstrent, Vt, qui negare audeat, tune caeci iti evideatui . d autem nanes, uti hunc coimimentariuna ei soli tentarunt attribuere, Nam perspeXOm nt, EXONI-Plisque X eo et aliis Io I gelgae libris allatis confii 111arunt, T. quae Poti in ed. . Comimentario in Lycophr. et Iacobi; Io. gelgae Iliacis P. V. Plaenaiierunt mos

42쪽

xxxv Praefatio editoris.

auten Iliacis eius, scholiis in Hesiodrim, inprimis vero Oilliadibus collatis ciun his scitoliis non possi inius non sis assontiri. otae inoliis scitoliis subiectae, inprimis horuni loca, Iae sit ri Vitiis, quillius Io I getetes in reliquis albis conscriptis litii is est obitoxius, Ut ad, 64s. Ἀβῆνα, cod Chili. Π, 59. vii contariainata, vel quae Cadetritis lenique vecti Practetit, auctata adeo orian ianter pretatione in Lycopluonena, ut ac v. 84 coli. GTH. IX, 961 reni ita sirinant, ut ut italioni locus relinquatri

plane ullias. Sed suun cuique Plerique quum aetate nostra Io. gctgana solum esse homina scholiori 1ira auctoren existinaent, nostriam an osse H Ietui', ut Ismicii causam tueamur, eique postlimitatuna esse os elidamus. Non autem lubitanduin est, orianes e teria POΓe, quoliae scholia primum e letiantur, certo reclidisse, iminosciuisse, ea ah, Isaacio gotZa fuisse Conaposita. Omiles enim Codd. K. e no quidem CXCepto, nomen eius froiit itis emptuim Xhibent, idcliae etiam postea, Pium et si a re Ioanne essent 1mendatariCholia atque aucta, Constanter crin editt. adlatio vulgatis Critarui1t usque ad aetaten nostram, qua Sebast editionen suana insci ipsit:

tiunt quoque Hexasticia a et Tetiasticlia Ab copliuoni Praemissa, et in altilem Isaapsi, scitoliorUna auctolis, secta. Qiiuna Pater Zetzariana, alicto1 ipso Ioannesilio in lail. III, 157 vi vias alter Cato nauia egisse ConamelnoretuΓ, ut ingenium Ioannis nutibus clisciplinis lilberalibus Xcoleretur, non dulbium est, quin loque Isaacturn siliuit alterum, qui postea in urbe Be hoea munere ἐπαρχίας est functus, iis leni disciplinis et ivtibus erudiendiuia curauerit, ita ut tibiis ad lietis litteras spectantibus deinde coimponetidis opeiani duro posset. Mu-

43쪽

Praefatio editoris. XXVII

ius vero doctrina cula aequali ius in noluisset, nemo Omini hin videlii OXlitisse, mai, crina liae 11omine eius Oiuiala scitolia ederentur, ipsana eorum esse et esse posse auctorern dulbitaret Tim litur antea non tantum concilinasse scholia in I,Vcopii roriena suci etiana inlitularum, clii ne die uti tui recentiora, si . claol. iiul Olyinp. XIV, 74. id eXtr. Hey11 11 Praef. Pitularo praeposita Vol. I. P. S. et Falaric. sal. r. Vol. II, p. 66. et Vol. III,

Harcit in Calat Codd. T. illius bil)liotii. at 11. 287. docuit. Accedit liuo, suod Ioannes ipse erit lition in fratris Praedicat, eique 1aec Cliolia in Prolegg. ad Hesiod vectis stipra an conani inovatis tol)uit. Nec te tamen, qutim Ioannes cito olphis sui , nomine Isaacii edidisse, et J1onovi fratris tribuisse piate trire, asinis fuissem altiora are, Isaacituri operis fuisse socium, linimo id occupasse, nisi alia certiora, et o ipsis scholiis eorumque Cod l. is petita, a

laitaliouena Iam l)arallo ante, cum do Codd. nostromimitatura et diuersitate agellatur, dictunt' est, Codd. 1u. et . iam editioniblis, quae nunc eXstant, longe plura, Clitin et inna inter luna inpliora it 1 et igensi, et ideo recensionem posterioren scholiooim, ut it 1. et Cig. Priorem Continere. Quae vero discrepantia et Periliuet verborun est tanta, Vt componi aequeat, nisi sumas, vol potius concedas, dii fuisse, qui Jaaec soliolia diuerso

lib14. de se deque naeritis suis loqui solet ac debet. Io.

44쪽

NXXVIII Praefalso editoris.

I getetes in nili suis plerumque insolenter violat, atque

Vbique nonaen suum, clarissinatam Maasi et fulgore suo Omnia alia superans, pio ostentatione sua ingerit. onsiissicit ei diuersa sequenti modo dicere: εγι φημὶ, κατ' ἐριε, sed non pudet eum etiam dicere: ο ὐτέη φησί , κα-

798 et 805. ubi ter nomen gelgae repetitur. Ab hac vel o insolentia plane albstinent Codd. Vii. 1. et CiZ.onaisso in omnibus liis locis TZelgae nonaine, atque Ubi

Nonne inde apparet, in illis supertar am gantiam Ioannis, in his vero se leniittere modestiam Isaacii TZelgae I egenti quidem primum loca quaedam, quae nominis gelgae faciunt mentionem in 1entem Venit cogitare o Isaacio, a si atre Ioanne vel laudato, vel emendato verun Omnibus locis et Chiliadum o scholioriani in Lycoplaronem congestis comparatisque, IOAn. 11CIn Noymen suum ubique ostentationis catus venditaro intellexi. Vnus noclo locus in Viti. 2 et . reperitur V. 17. Iun. 8O. ubi Ioannes fratrem socii nil laboris his Verbis: οτιο ημῖν δοκεῖ τοῖι ζιτςίοι videtur innuisse, atra Iod videtur, nam quum non τοτ Torseis . sed τοτ To-τβεις sticat, τα ςετμη quoque, si vectum a li rariis non est o Laptum, potest esse interpretatio teletae tie licat Tretres, κατὰ α βτζια. Logon luna taImen oninino videtur τοῖς serota, et referendum ad soluna Ioanne 1 arroganter se esserentena Vit. a. et Cia modo

45쪽

Praefatio litoris. XXrx

exlait,ent ἴτω ἐμοὶ δοκεῖ, Iae erat piloris recensionis lectio. Praeterea quianti o. gelgos solus sapore sdia videretur, et omnibus alus se loctiorem ac sapietatio- rei esse opinaretur, Vt e Planx plurimis patet locis Clii litullina, qtiomini modo Ilio itis est hic asset re

rem, aliorumque, si etiam Lycopi ironis, reprelaensorem et caluiminatorem prodiisse in scholiis nostris, seque eo sapientiorem ostenclisse. Ulai quo iactitans periliani historiae sibi ilaras, Geograptatae et rationis me trica tice e saepe inuehitur in L.ycophroneni, aclitibus contumeliis et initimis Vit. I. et ig. vel plane abstinetit, ut e pluribus patet locis, quae hic repetero non attinet, vel ita siti tempera iit, ut nilii sit 3 ar

Cig. 31 νυν Λύρισσα καλουμεν,1 Quis est qui non in diis agnoscat molles lain Isaacii, in illis vero magniloque tiam Io TZelgae, ubique Datris molliter dicta postea exasperantis QuRe Isaacu modestia nos quoque adducit, ut scholiti in indar In recentiora, quorum auctor

: conantentatun esse commemorat, et in quitius, ut in

Coclit. Vii. . et Cia nillil reperitur, quod arrogan tian arguat, non Ioannis, viaque iligenio suo indulgentis, sed Isaacii Zelgae esse credamus. Alia quoquo restaut, quae ali Isaaci haec scitolia prinium edita, a Ioanne vero: delude repetita et aucta esse ostendant.

46쪽

Multa autem solioliis nostris in Viti . . et . esse ad lita, quae al)sint A. X t. . t i Z ia1 supra aricis diXtinus. Ea vero ad dilaniet ita esse Io. TZetZae titile Apparet, lilia ea te in tradit vel in Cli iliaci l. o. g. in solioliis tui . 483.

Viti. 2 et . laίrhielit plura quana Vit. I. et CiZ in iis locis, ubi Eudociam vi lenitur Xscripsisse, quana Isaac. iii Prina oditione non cluna est secutris, sed ad V δ29. Cum

47쪽

Praefatio edito 3 ir. XLIad Iliaca ius carmina it mi ut doctiit, Otiarii Elns,. liliactate eius ἔil p 'lisse videantur, inspoxisse aut legisse. Criti feras quoque, si dat videatur Tibliothel de alteuLrtteratur IV, p. 12. nec toti et Ueyne in Praesula ad Apollo cl. p. J II. Nec desunt loca in sola olli , cpiae, clina rebris do. gelga ii aliis libras ti: titis platae repugnent, Isaacii esse vidcantur. Sic ad . 53. filii Her cillis telo intersccti, sol in Chiliad. II, 229. ii ignent coniecti licuntur: ad xta 52. . Orion dic filius Iouis, et Apollinis, sed in scholi ad Hesiod. p. 156. si uos Hyriei, o al. tiae nullo modo possis Coiiciliate, nisi stativis, Io TZelgam, iointilena, ut ipsi res ei in Cli ilia d. I,

posse librat torii in libidini, facito perspicere possit. Sic

48쪽

xia Praefatio editoris.

curauimus. Melitis itaque Io. gelgos et suae et Ratris famae consuluisset, si ibi non totum vitidicasset opus, sed se fratris conantentarium in Ibycoplar recensuisse, emendasse ni illisque partibus aiaxisse, aperte et ingenuo esset confessus. Intemna Omnino est dolendum, a Sela. Paraphrasin Lib copiam graeceturi, cuius locum in Praef. excerpsit lotigiorem, et scholia vetustiora, quae ori Graiarmatici veteris, esse putat, in hiblioth. Vat. semiala, in lucem non esse edita quae vero, vi existinaationi gelgae consuleret, heu non edidit. Nam harui dulbie, quod Set,. ne auguratus quidem esse videtur, multa habent i suae ac Liycophronem ipsum Xplicandum et emendant luna, et ad scholia gelgarum penitus Cognoscenda, eorum luctoriginem indagandam faciant, atque facere possint. Caeteriam si quid humani in hac Ibycophronis et scholio1um ZetZianorum editione paranda mihi acciderit, vel eor autem, ne Naulta in tanta reman et verboruni copia 1nt futura, iudices tam tPI et 1Rm Precor, erranti, γγνιωμον γάρ ἐστι το κούσιον humane quoque igno

scant, siliique persuadeant, ipsos me in rectam viam benevole reductura et meliora edoctum maXina olbstrietum esse beneficio. Est deniquo a me praedicanda humanitas et bene volsentia Schaeseri, Pro I ips celeberrirni cuius cura et diligentia contigit, ut hic liber a peccatis operarum, quantum fieti posset, ua'gatus prelum relinqueret. Scribebam igae mense aio MDCCCXI.

49쪽

PRAEFATI SEBASTIANI

AD , LECTOREM J BENEVOLUM.

. uod in hiinaanis mortalium mentes mire assicit, atqiae ad se unum veluti piaecipuunt studia hominum mira nescio Pa occaelaoae vi magnetis instar, indiscrimitiatim attrahit, sacra illa est, Hadite ac benevole .ector, senaperque Iai ad albilis larescetuli libido. Id illiods Ieridorem Mundi non minita nec inficet qrsidem liXeris,

quantum ipsan laactenus humanitatem triuerit quant unaque laumanae societati adiumenti allat iurum sit, culi memoria temporiun plane docet, tuli laodie1'na potissinauineXperientia palam arguit, ita V parergori 111nino sit, verbis velle I lynΓe. Intor illustres, et in poetica praeseriina iacultate, magni nominis viros, qui aurea illa , quam ess ecerunt, Ptolemaeorunt, Litigidae, Philadelphi et Euergetae aetato formere, non Vulgarem locum tenet insignis Granima licius simul et Tragicus poθta e Chalcide Euboeae Ibycophron, Soclei et per utoptionem I lyci Riaegini filius.

Ibaudabilis quidem, modo ponatur finis rectus. hoc est, Dei gloria iuuandique voluntas secus execrabilis.

50쪽

lucena e litus, diligontiquo institutione prina aptu pa

felicitas, Disi e litteris, quae a bactams, a feris nos discernunt itantum Principum interesse del)eret,liae l)onarium artiun legiones ne opprimerentur, Inlineli,

luna florent rol)ur et de iisl AleXandriam igitur se contriti annos ratus supra trigiunta, Pliiladelpta Aegyptuna selicissita e 1 noderante. Haud mora fuit, quin

poeta Oster ciuitati innotesceret, coina plures, ni humiles illas aut inficetas, fal)tilas docendo atque Damoi

latis regis satioren silai pareret, coimposito in illiana, praeter alia in plina ate ipsamque rem Narra Arsinoen,

Gratus cia1n regi, alDe in consoletio conuiuiiscliues iopissiuae et ipse adlaibilus, quin otiani inter septeni Tranicos aeui sui praestanti tutos' cliri ius propter Du- mori aequalit ilein Pleia luna non1 n fuit tulit uni Oin- Dium calculis se latus, consiliu ui inire Coepit, ' an Om

SEARCH

MENU NAVIGATION