Isaakiou kai Ioannou tou

71쪽

Praefatio Sebasia ur. LXU

tea iniissus sui, cluar ciuita PIaginta aureos ei luserini. Bis a malimnibus aggressus, aegre incolunais euassi, sociis strenue aecum ad sanguinen iisque reluctantibus. Qualitat pecuniae in necessari impenderina, Deus scit, qui solus diuina plane liberalitato

fructu autem, citioque animi catulor in sacro ministerio hielitido me gesserim, testem pro ne mentem lialbeo, nec Romani Praestiles ignorant. ullam inisi opportunitatein, ut deuios ad salutis viam reuoca-Te1Π, Vt in unal ira moltis ainbulantibi is diuinae lucis claritaten ostenderem, Vt uicariam insantes in Xtrenais positos coelo per salutare lauacium sat, medicantenti specie adlis,ituni assererem', ut odii facem , ubi ardebat, Xtinguerem pacenique inter inimicitiamini liuore lal orantes conciliarent, uno vecto, nital aic-waar mihi conscius sum, quod Ileui animum aragat, aut conscientiari sollicitet meain. Finit Deus, quem testor, ut eodem intentioriue ardore susceptum Iul)et1-

cula nainisteiarim citius resumere valeam, Conceptunisque antino consilium perfiCere.

Tu interiam, benevole Lector, propitius et hi

amens est anilii, qui ultra Imodum te sum moratus. Frmere amice hisce aneis qualibriscunque laboribusia1tra paucos, Vt EXi, menses exhalat latis, et meinini Ime, ut te, hominen esse, ei ratis scilicet obnoxium. Adde inutilitatena fortunae, quae me semper Squequaque o ecilla est, Coegitque ad libitum suun Imentem ab ilitensioratius studiis alietiare. AttaInen quantiseuinque coitatibus saeua pulsauerit constantiam Ineam,

72쪽

ne xpugnauit qui lena sed a criadelius in me exercebat potentiato suaIn eo OrtIO euadens, nunquam Dassus sum a dulci litterariun Cuius reuocari. Supplo igitur desectibus, Vitia corrige, deficientia restaura ea ipsa, quam erga temet adhibitam cuperes, caritateat ue humanitate; ec illos imitari velis, qui alienorum laboriam detractione ClaYescere posse putantes, summa cum liberiate, quin etiam impudentia iiiiqiii licet atque Inpares Censores Cuncta OtRre et carpero

videntur. Vale, et studia mea benignus respice.

73쪽

LYCOPHRONE 'IUSQUE POEMATE

IUDICIA AC TESTΙΜΟΝΙΑ. Ex Clemento Alexandrino Stro1n. l. 4. p. 676.

X αι μυρία ἐπὶ μυρίοις ευροιμεν οῦν πό τε φιλοσοφων, πο τε ποιητοῦ μινιγματωδω εἰρημένα οπου γε καὶ ἶλα βιβλία επικεκρυμμένην το του συγγραφέως βουλησιν επιδείκνυνυμ ως και το Ηρακλείτου περ φύσεως, s και λ' αυτο τοῖς σκοτεινος προσηγόρευται ' μοία ὁ τουτ τλβίλίφ καὶ 11 Φερεκύδου Θεο- λογια του Συρίου. υφορίων γὰρ o ποιητης, καὶ τα Καλλιμα- κου ιτια, και η Λυκόφρονος 'λλέξανδρα, καὶ κ τούτοις παρα- κλησια, γυμνασιο ε εἰήγησιν Γραμματικῶν ἔγκειται πασιν, σωφως ουδεν κτιθεται μ).

74쪽

Ex Artemidoro l. 4. p. 65. cap. 65 in extr.

Ex Alexandro Aphrodisiensi, in L. 6. Topic Aristot. P g. 209, edit Ald.

κείμενα ουν νόματα λέγει, τα συν Θρι καὶ καταυτριμμέναι λεξει ' καὶ μη ταις o Λυκόφρων χρηται , σκληραῖ τε καὶ τροπικαις πεφναίαν λεγων τὴν φονικην, καὶ κυνα την γυναῖκα,

Ex Hephaestionis scholiasta.

Enτα λέγονται εἶναι Παγεδοὶ, δι καὶ ΓΙλειας νομασθη σαν. επὶ Πτολεμαίου γεγόνασιν ουτοι ἄραντοι Παγικοί εἰσι σὸουτοι ' Oμηρο νεωτερος, Σωσίθεος. Λυκόφρων, Ἀλέξανσροs. Φι-

75쪽

Ex Eustathio in L. e. p. 988 l. 6 I, ed. ROm.

Iστεον δὲ και, τι κατάλογόν τινα ἡρωίδων ενταυθα, ε ιαι ἐν τῆ δυσσείον κουιετ ομηρος καὶ ταῖς περ αυτων στορίαι συντομώτατα ἐπιτρέχει o δὴ o Λυκόφρων ἐκ τούτου ἐκέρ

. Ex eodem in I. . Odyss. p. 168O. l. 52.

T. σκοτεινε και στενῆ την στορίαν Λυκόφρονι.

Ex Statio sylu. 5 in Epiced Patris. Carmina Battiadae, latebrasque Lycophronis atra. Exa odio Grego1no Gyraldo de Poet. Hist. Dial 5. pag. 149, L. Od. I iugd. Bat.

. . . . . Ibycophron, qui tenebras, et eas quidem Cimmerias Iaabere videtur: ea est enim sententiariini et verboruIn Pleminaque obscuritate ossasus, ut iam ΤεMEae Isaacio, insigni Grammatico, lumen praeferente,

vix conspici possit. Et paulo post p. 157 48.

Iam vero de Lycophrone agamus, qui Soclei filius, Chalcidensis ex Euboea fuit, poeta, ut Laertius scribit, Tragicus. Sunt qui a Ibyco Rhegino historico, qui et Butheras dictus est, illum adoptatum fuisse tradam, habitus et inter Grammaticos quoque insignis. Scripsit vero inprimis iambico carmine Aleaeandram , id est, C sandram, poema valde obscurum, quod et hodie legitur eum Isaaci, viri docti . commentatas varia eruditio no

76쪽

Tefertis. . . . . . : Fuit igitur, ut ad nostras tabulas redineam, Lycophron poeta Tragicus, qui a scriptoribus in huius poetariim Pleiadis numero est connumeratus,

ea ratione, ut puto, quod obscuriori stellae Pleiadis conseratur: Vnde et Statius Papinius in Syluis , in patris, Ut puto, epicedio, Lyeophronis tenebras, ad hoc videlicti altilens, dixisse videri potest. Obscuris Iamus

omnino scriptor est Fabulas vero nullas docuit, quas Tecenset Suidas Inter eas autem hae feriantur Aeolus,

Andromeda, lates , Aeolides, Elpenor, Hercules, Icetae, hoc est, supplices, Hippotus, baius, Marathonii, Nauplius, Oedipus prinius, et item secundus, Orphanus, Pentheus, Pelopidae, Symmachi, Telegonus, Chrysippus In his alubia Nauplius mensetur Ibyco-Phronis praeterea da lyra. Diog. quaeritus celebrat, atque ex iis etiam verius quosdam attulit. Ipsam vero

Ibycophronem sagitta occubuisse significare videtur Ouidius in Ibin v. II. .

Haereat in Ibras xa agitta tuis. Ex vitis Poetarum Graecorum Tanaquil Fabri.

De tenebris haud bene quis diceret, nisi initium desumeret ex illis Aegypti, quae manu olim palpari

Poterant, quod sane in caligine et liscutit a te perinitI- tum est. Debuerunt eaedem hac ratione crassitie ἀmini iuuari adaequare aquam; et si qui concio nator, qui Circa hanc materia in me longe audentior foret, Ulterius Ire vellet, iuraret in verba cuiusdam abbini, illas ex Coeno macerato fuisse. Sint autem quodcunque Volueris, nihilominus historiam ipsam aequo singularena o eram credo. Loquuntur adhuc de certis quibusdam tenebris siccis et suffocantibus, quae aliquando italiam Operuere e eruptione ignis, inerum et pulveris

monte Aetna, quae tenebrae vecta sunt Ciceronis

77쪽

. et Recent set re ac testini. Lo Iadeo crassae per totam regionem, ut alter alteriam dissiculter discernere potuerit. Quin audiuerit quo ii do Cimmersis tenebris, nullus dubito ; aliter etiam procilldulbi nouisti, cur naare, alias dicturi Pontus Euxinio,

appellatum fuit Mare Ner m. Sed quidquid sit tenebrarii in nebularum, Obscuritatum et nigredinis, iocomne tamen claruni ac dilucidum, si cum Lyco tironis Poemate Tenebroso conferantur nam Lycoρhronem 'enebrosum appellat latinus quidam poeta, et Graeci ouo Idam eius carmen, io die ad laus superstes, σκοτεινον ποίημα, hoc est, poema tenebricosutia, nominarunt ae fatendum est', no in in suis nuncli iam melius conuenisse rebus, nec epitheton Villim rei licitius naturam

atque substantiana melius expressisse. Est enim hoc poema ipsa obscuritas, ipsaeque tenebrae est sane Ingens opus, quod a capite ad calcem penitus nigrum, non illud ebeni referens, sed fuliginis et carbonis instar. Sufficerent vero haec, nec Vlterius progredi necessυ in foret; sed ne in amoeno eiusna Osti itinere more mur, dicamus noctes hic a principio ad finem perpet nata esse, quod regio sit, quae et diluculunt et crepuis

sculum nescit, ubi tamen non magis obseruatur, Guarui intimis terrae penetralibus. Si hisce aliquid ulterius

adiiciendum, rogarem, quare hoc poema non noulinaverint crucem rotan qu Grammaticorum quare non

habitui suerit Noctis filius et cur non dixerint vete-Tes, animum Oetae huic fuisse atriorem cute igri- tarma Abyssinorunique ' Quae omnia procul dubio in ipsum quadrarent. Quod vero mihi in manuscripto quodam publicando quidem, quamprimum illud mihi ternvus suppetet describere, obuenit, res est minime praetermittenda. Dicitur in eodem, nonnullos viro pro- hos audiuisse Lycophronem dicere solitum, illum semet.. ipsum suspensurum statim, a quis inuentus esset, cui satis ingenii acuminisque ad poenia suum intelligendum, et ' obiectionibus, qua urgeret, ae*OIMIeudum.

78쪽

Οuantum ad me, ea, a par est, ratione hoc considerans scriptum, opinor poetam hic iam magiiuna incurrere periculum. Vi sane quispiam eius arrogantiae esset, ut in se susciperet enodationem mysteriorum Cereris, coerimoniarum Orphei et interpretationem

Μerlini atque Nostra dami et laud multo facilius essetooenia, de quo loquor, a capite ad calcem explicare: Ouieonaue ira fera non solion: Ouidi noue Ilud praestabit, laeus era: Mollo. ovico Uid horrum sit, forsitan poetae non omnis excitis satio praecisa mortuis enim suum tribuendum, et Hismi homines pro ignaris non babendi non certe, quis ei, ni eius nomine posset respondere, αφndram ibilo otii, et obscurum se sistendo, nihil praeter morem arti

familiarem admisisse, cum Prophetarum victa ambigui. tale nuncluam non laborent. Hac etiam ratione veniamin erebitur Rhapsodia eius tot fabularum, totque historiarum, Gua Vnam post alteram conteXuit, suumquo

congessit tu poema. Xeniplis aliorini se insuper tueri posset et quid demum ' nobis moes diceret Vir qui

celebris inde, diabebatur et reuera erat Grammaticus, cunctorumque ante ipsum scriptorum notitia instrictus pAd iminimum nobis diceret, se non solum 'enebrosum esse, sed quod Heraclitus eodem insignitus fuerat cognomine I i annos, antequaui ille induxisset diuinantem suam Cassandram Ab itera parte argumentarine quis potest satis verosimiliter, quod conteπondo hoc opus unicum hoc propositum ipsi fuerit, ut scilicet eis molestiam crearet, qui credunt se cuncta, quae scribuntur, intelligere, nec non fabulas omnes, mythologias, linguas corrupta incognitasque, atque sermones inconditos et confusos eripedire Credamus demum hoc enim fieri potest illum irridere voluisse lectores illos

morosos tetricos lite, qui sola ea, quae non Percipiunt,

admirantur, ' quiquo quod non intricatum et dissicile,

79쪽

y et re Reeent hidie ac testiui. LXX DIsocci faciunt, ac non nisi prodigia et monstros diligunt. Dicamus insuper illum voluisse ani iunna toro uere sudoremque ni Ouere quibusdam , qui tuo sane abutuntur otio, qui gustu praediti sunt deprauato, et qui non

nisi cibos legnis difficili Hue digestionis in deliciis habent. Quo in casu laudanduinne ipsius propositiin18 At Meiano Lexiphanem edenti alium putasne fuisse scopum, quod scripturi adhuc in numerii in Miebrosorum referendum 8 Verum contemplationi huic mutius ne inhaereamus, relinquamu futilis narratoria dictionem, ut alia aggrediamur.

Vixit hic scriptor imperante Ptolemaeo Philade lio,

do quo Theocrisi causa ante dictum. Erat ex Euboea, quae hodie nuncupatur Net Pontus , Chalcidensis. Praeter Poenia, quod ingenia doctorum adeo torsit, oragoedias XII et XIII composuerat, a Suida recensitas Colophonem Vero antequam ad clauius, verbo salistem te certiorem faciain, inter leptem Pleiadum coelectium stellas unam reliquis se aut longe minorem aut obscuriorem esse, quam Ibycophron opportune inter Plei des poeticas refert.

Ex Gerardo Ioanne ossio, demist. r. IL. I. c. 12. Lycophron fuit nus e septem poetis, qui sub Lago et Philadelpho crediti floriaisse, unde et Pleias

dicebantur. Sunt autem isti Theocritus, Nicartileri Callimachus, Apollonius, o inem Tragicus, Aratus et L.ycophron, ut scribit Isaacius Zetetes, Lycophronis interpres. A quo de nominibus non partim Ouidem dissentit Hephaestion; sed Lycophronen tamen et ipso inter eos reponit. - Est autem hic Lycophron iste,

ex cuius poematis tam multis, quorum nomina apud

Suidam leguntur, sola hodie extat Aleriandra sua Cassandra, poema obscurrum , ut etiam Suidas appellat.

80쪽

Obscura tegitur humo, Oui obscura poemata scripsit. Ovem poetarum sagittantem ignorantiam Musa vidit. Infaustae Phoebiis eius nec annuit, Vt poeta discat, Illa poeses laudibus esse dignas, Paae sunt clarae, In suo genere tamen non humiles; Ni deuouendas rigrii. Qui cernis, ab igni caue.'Οuod de Lycophrones habet Gela erui in Bibl. p.

n Reliqua, quae sequuntur p. Sebast usque ad Philteus, Dionysiades et eantides, quum oss. in omnibus fere fit manibus, et pleraque iam antea sint occupata, omisimus. Idem ea tenuiue de causa nos fecimus in testimonio e Fabrae. Bibl. r. III, c. 16 p. 4i6. I. d. IIari. Vol. III, p. 75osui petito, ubi Seb. ne iis quidem, qua martes addidit,

usu est. Excerpsit autem Sebast omnia , 9 I. II. III omissa modo Basilii Achra leni passiola.