Isaakiou kai Ioannou tou

251쪽

Φαλλο ινα, ψυχη. ψωρί τε, και 'υρκυστουμορο δε, ο περ φασι κοινότερον τινἐς κανδηλόσβεστραν. Maae conferenda sunt cum scholias ad . 33. His deni que addam epistolam Io TZet ZΘ'. quam exinscriptam e l. Codice in Bihili Oilae a rμgia i ari ni ρ cum pro singulari sita triarnanitate coiiani unicatast vir loci usimus Lud 3lphiis eo corus iraeque ianc rein δε ne X tru du

bitatione ni posuit. Epistola Io. Zelgae XXI in Cod. 1565 Bibl. Reg. Paris.

verbis inesse ait Eustat liliis otii ero fana ili Breui qua a multitudine ad paucitatem contrahitur ratio; ecce eius verba, Iliad. . pag. 314. Edit Basil. Συνη Θες 'Oμηρι το

252쪽

1364 I. οἱ teri Coni ruentarii s

5. O γὰρ συχος κόρη 'Ελυσε χρησμοῦν, πρὶν etc. J Duplicem hic fuisse apud Veteres vaticinami modum innuit Poeta alterum quidem pacat una, et ilia letum alte amvero, tu Ibulentum, et Rirentium, hi Bacchatitium sitnilem quae disserentiae interdum ex diuersitate daemonum, interdum X naagnitia line, imbecillitate, aliisque diuini influmus affectionibus proiieni realitati antiir, V NOS

docet amblichus lib. de Mysteriis ecl. LII. cap. V. κ

ari οτε δ' αλλον τρόπον. Et hic iri dicat Poeta Cassandram, Cum de tot tantasque rebus, de tot re noritari, Urbitina lite eversione, et confiittitione , tot regum, et heroum variis Casibus saticinatura erat, propiore Dei numine afflatam, quam prius, cum de rebus minoris momenti litieta et

tianquilla loquuta fuerat. Aliis tamen Poetis visun est Cassandram semper intro diicere, furenti more fata aperientem Seneca Agamemn. v. 7oo Cassandrae furorem eleganter descripsit, Silet mente Phoebas, et alta genas, Creberque totum possidet corpus tre Orta

253쪽

fodit te Mae/ias impatiens Dei. Et hoc inodo ut plii rinatiui assici solebatit vates Clariores, et quotquot intelius hal uere cum iis comiti ercium do Pyllii ubiqii testantur Scit plores. Aristoplianis Scholia

1 44ατα. Dicit Ur etia in tanto furore nonnumquam fuisso Correpta, ut Propter nimiam Daertionis violentiam mi ictexpirarit. Sibylla , agiliati a Deo plena mirum in Imodum I, accliatiir, Aeneid. I. V. 45. I eritum erat ad irnen, cum Virgo P cere fista Tenuyus, ait, Deus , ecce eius Cui ritilia Ianti

Afue Iores, subito non vultus, non color rius, Alan corritae ma fere comae; sed ectus anhelum, Et abie f era corda tument; maiorque videri Nec moriale sonans Ulata es numine quando Iam Propiore Dei. Adeo denique usitatus vatibus hic furor, ut μαντιν dictum existimarit Plato πο ου μαίνεσθαι , eumque Gramna Blici sequoratur Eustathius Iliad. α Μαντις παρα το μαίνεσθαι χρηται, μανει γάρ τινα ευθεον κστατικω οἱ 3καντεμ εν τε προλέγειν ἔπασχον. 4. πλυσε χρησμων Κατέκαυσεν πο των χρησμων, Inquiunt Scholia SS. in Baro cc. Codice, sed perpera inset enim non dissit ea soluendi verbum finem rei nonnumquam denotare, ut Uni Plautus dixit, Vita oluere cum tamen os, alit linguam aliquis dicitur sollιere, intelligendus est rupto quas silentio os aper Ire metapliora a nodi solutione ducta quo modo Di lius Soluere In

guam ad iurgia dixit et Virgilius Georg. IV. v. 4 SQ.

de Proteo,

254쪽

i. e. aperia it. Quin etiam Lunetina iri a cryrnas soluere, dixit Liucanus vi alia testimonia omittam in re tam obvia. Ibid. Λιόλον στόμα Αἰολος varia habet significata.

sises noster tradunt, Aeolunt virinna fuisse callidum, et inde ver lutos nanes dictos esse αἰόλους et liaec significatio non est ab latio loco prorsus aliena quod naui enim maiuSest agacitatis ira iciuna, ilia aut rei tim iutura nam ut multos annos Praeselisio quod ita in ingenia plane esuini testina oti iusti euidentius Atiaberi poterit, quam ea praediis Cei Q. fit 3 in hiscum Temporis utero iacent recondita, quaeque D illa BiS, nulla philosophia, ne ipsa inagis ira Teruui X perientia explicare, Deduni inuestio a re queat 8 Hinc apud Veteres in ore recepturi se iisse accepimus, Ut Nec lientina gererent, nec leges ferrent, nec aliquid graue negoti iam susciperent, quod non esset vatuni consensu

ntiu IVarit, id lim/m Augire intererat. Antiquit. lib. XVII l. cap. XXV. Addit auten Strabo, tantam fuisse eoruna sapientiae opinionem, ut etiani imperio digni iudicarentur, Geogr. l. XVIII. Sed non opus est ad alio-xurii testiiraonia coci sugh re, cur Poeta noster hoc abunde

testatius sit, dum Si 'Vllium vocat Calchantena vatem, ouod Sisyphiis calliditate , et prudentia notus sit, ut infra patebit, V. 93O.

Alii στόμα. αιόλον X plicant varium; quod Cassandra de re-Ι, iis variis vaticinata sit utpote quae enumeratis Graeco. Hana, et Troianorua pugni S, caedibus, ii se vis, errori- bHS colora iis, etc. artificiosissilii: ni Historiae sortem ad Poetae sque tena pota deducat. Μihi tamen placebit magis, qui αἰόλον hic X ponet obscurum, et intricatum, Uariisque aut agibus implicatum cultis significationis admoniait os antiquus Soli hoclis Interpres, cum tradit, octem αιόλαν dictana esse, quod sit μέλωνα. i. e. nigra; et

255쪽

ii Lycophronis Cassandi arm. 1367

nigra pro obscuris sumi nemini ignotum est. Ecce eius verba: ἰολα νυξ μέλαινα , ως οἱ νεώτεροι. ἡ ποικίλη , λα ταίστρα η ταχεῖα, δια το Νυκτι θοῆ, παρ 'O pe. Idem, sed multo clarius, docet Aesetiylus, quem Poeta noster non raro exprirnit, in Prometheo,

inquit Scitoliastes. 6. Δαφνηφοίγων I lauro cli inesse . Vaticinatricena, VIPle μαντικον φυτον appellata est, secundum illud,

- - entur praeses laurras, Poeticani etiam facultaten adiuuare, et Apollini sacra rnesse, lui duplici Arei. Vaticinatrici nempe et Poeticae Praeesse tredebatur ex eiusque amica, Daphne, Originem, et nomen ii axisse, nemini ignotiti esse potest. Ve- Tum hoc loco praetereundum non erit, eos, liui Arti Vaticinatrici Dornina dederant, tribus Oti inuum modis Laum sos fuisse. Primum, luod innuit Poeta ea Vescisolebant, quiana ei ad Gracula daturi; et lao inter conditiones ad vaticinanduin necessario requisitas , penoque ipsi

Castitati aequale habitu a suiMe, memoria Sibylla iii Tibullo, sc spue sacras innoxia lauI us, eiciar, et sternuni sit mihi Virginitas. Se Cando Lauro capita coronare solebant. Tertio, Lau-T VHgana manibus gestabant, Maae, ut odia ornittam testimonia, de se testatur Cas Iandra apud AescItylum, Aga

Porro scipionem illum laureum ἰθυντηριον dictum fuisse, π

ασο δίφνη r. Nec omittendum ex ipsa Lauro non NUI luam Vates ore, in elicuisse; quod facie facit, laureum ramur in ignem mittendo , qui, si igne crepitaret, bono erat omini; sin taceret, maiori unde δάφνην dictam Putarunt On- nulli, ἀπο τοῖ δα φωνεῖν, quod cuin valde crepitaret,

256쪽

136 I. Potteri Coinrue ut ara Issfelicitatis esset praenuntia. Tibullus. lib. Π. Eleg.

V. v. 31. Oinine quo eliae , et acer anuus eat. Et propertius tacentis malefica omina memorauit, lib. II.

Eleg. XXI. v. 36.

Destriunt na oleo torti sub carmine rhombi, Et iacet extincto Laurus adusa foco. Unid. Φοιβαζεν Φοιβάς ειν proprie dicebatur Pythia, aut Cassandra , aut quaevis alia Phoebi numine amata, cum, Vt ait Claudianus, toturn spira it praecordi Phoebum. Catachrestice etiam φοίβαζον , qui ab aliis numinibus prophetiam acceperant, quod Phoebus vatum Iaefecturam peculiari iure sibi vendicare creditus sit , quam tamen non ex se, ted a Ioue patre Oni municatam habuit; quod reis et oi,seria a tum aliquot Poetarii in locis lucem dabit. Aeschyliis Sacerdotibus,

Vbi innitit Apollinem a Ioue futurorum cognitionem,nuam deinde hominibus tradit, habere. Idemque testatur Virgilius, apud quem Harpyia Aeneadis sic fatur, Aen. III. 25Ο. Accipite ergo animais, atque haec mea fgite dicta: Ouae Phoebo pater onrniρotens, Mnihi Phoebus 2υollo 1'raedixit, vobis Furiarum ego maxima Pando. Ouam ob causam, cum Apollo apud Aeschyliam oraculis suis debitos honores solui iubet, addit, Ouis etiam responsa aequali in pretio habenda esse, Eumenidibus,

Et haec ratio assignari solet, cur Ioui του Πανομφαίου cog- nonaen tributum sit; quod Deiripe sit πασῶν των μφων αἴτιος, i. e. aliis omnitius Diis et hominibus facultatem vaticinandi daret Homerus Iliad. Θ.

257쪽

Ad uod Eustat litus haec verba liabet, Πανομῖα ιδ εστὶν,

στασης μαντεία αι τι os o γαρ αλλοι παντο ποφῆται Διός εἰσιν,

εἴτε δαίμονες κεῖνοι, εἰτε ανθρωποι. p. 697. Edit Bam. Ad Cassandram vero tuos attinet, Vt ad ipsam redeam, notiti est ilham vaticinitim e Apolline didicisse, proni isso ei concit bitu unde cuβα tam a L, asinis, quam Graecis Poetis nequenter dicitur. Euripides Hecub. V. 827. N Φοιβοes, ην καλουσι Κασανδραν Φρυγες. Seneca Agamemn. V. 533. Est renes Phoebas entheas laurias quatit. Et eodem sensu paullo ante dixerat, Tenetque reguuin famula ei dici Dei.

7. Σφιγγος κελαινης Scholiastes tradit, Spli ingem hic

κελαινὴν i. e. nigraui , appellari. λλα του φόνους, 1 τα αἰνίγματα, et posset alisi xii Ola caedes horae ii lus hoc epit lieto notari, ut infra patebit; sed cur eo setis Cassandia con veniat, nulla ratio reddi potest quainobrem indubitin est, Lycophronem eam hei Sphingi co in parare, quod obscure et aenigmatice vaticinata fuerit. Et Iragra, vel atra pro

occultis sumi notissimilia est Aesclaylia Supplic. v. 35. h. e. latet homines, qualis O fortuna , qui casus maneant, ut explicat Scholiastes, οῖς ἐν inquit οἰνθρώποις

ου ευσυνοπτos εστιν, αλλα μέλαινα τι αυτου κατέχει συντυχία.

Et voci κελοιιν os Xacte apud Liatinos respondet obscurao: eodem modo Ibycopiam occulta vocabit τί ἐν σκότει, i. e. tenebrosas nec aliter dixit Horatius. Pr dens futuri ternρoris exitum Caligino1 nocte remit Deus. p. Κλύοις Decoro consulit untius, qui coram Priamo rege verba faciens, optandi nodum adhibuit, omissa imperandi rusticitate, qua in venustate in Attica praecipue Musa cognitam habuit Aeschylus, in 'Eπται επὶ Θίfociss

258쪽

137 I. Poturi Commentarius

Ἐμβαλοντες. ἄροισθε

Et apud Soph. Electri Clytae nanestra Apollinem sic modesto

Κλύοις αν noli. Φοῖβε πρψτατήριε. Vbi Demetrius Triclinius haec verba habet. Εἰωθασιν ἈθΛττικοὶ ε σθ' τε α προστακτικα ευκτικῶς φέρειν. Vetus autem Interpres moris huius rationem reddit: λυοις, πιτ του επακουε επὶ γα μεγαλων προσαπων, ε ων εορκει βαρυ φανερως

Θα. Plenissini lauti more ni persequisur eiusque aliaSetiam causas enumerat Eustathitis, Conamentario in Iliad. M. p. 9. Ed Bas qua sola si sumus, ut hoc semel moneam: Δεῖ γαρ εἰδέναι , inquit ιτι πανο ύργως καὶ φυσικως

etia 111 optandi modus Ioana perfecto Indicam i nonnum tuam adhibetur , Ut quum pud Aeschylum Proni etheus in cognormine Di amate Ioui sic fatur,m ουσπετῶς αν του ἐμους ἄθλους φεροις. VI, Scholiastes, Δυσχερῶ αν τοὐs μου ἄθλους φερες ,

pro Ina perandi modo Futurii in Iasticandi usurpant, ut apud Sophoclem Antigon. v. 85.

τακτικων δυνάμει εχοντα υργ ται, αλλα και ριστικα ρηματα ἐπὶ μέλλοντος, of εστι κανταῖθα ευροις ε αλλαχοῖ, ει ζητοίης .Fre Auentissam vero pro Imperativis adhibentur Infinitivi in odi. 'Aristophati Ran Act. I. Scen. II.

259쪽

ἡ ματος,

Quae sic liriliburi ius eripi timere conatus stina, DI tibi nes Veneras furatu aut nascula curae I funera; me aesto Osra Jub Pectore audenn; Nulla maniu caedes, aut sanguis polluat; intiri Nullos per ' a rude , πιιι vim tibi congere ceraιos; Sed bene quaestis Irmere; et quascuurque dabit sora, IIis contentus abar nec turpi tuere rapto. Sed in his, . et similibus docent Gramimaticorum nonnulli, verbia in Θελε, aut ali quid tale lupplendum esse. Ibi l. Ἀναπεμπάζειν Hesyclito est, ἐπαναλαμβάνειντα προειρημένα, γα cέπτεσθαι, αγαριθμεῖν. Fit autem ποτου πεμπάςεσθαι, το κατα τε - μώιθμεῖν, το γαρ πέντε Αἰολεῖ κόμπε λεγουσιν, ut ait id erv. llavoriniis , 'Aναπεμπάζειν,

μετρεῖ , και αγκλογδεσθαι. Huic loco postrem iis , siue meta pii oricus sensus Conuenit quo dicitur cura a uitris er- fare, etiam atque etiam ex ori dero, id auod Graeci αν, - μάστε Θαι το πραγμα, Latini riamiHare Hegotium appellant, ut ait Et asiniis Ada g. Io. ιοίχνει ι μω etc. J Continuata metapliora usus est Poeta, a viae decursu ad sermonem translatione ele- ante facta quae Hetaphora alii fainit: aris est, quoties δρ se rationis , aut consiliomam, aut rerum agendctrum methodo veri a facilint, quod Xemplis clarius patebit. At istophanes Pace, A17. I αυτοῖσι Θεκτα ς

260쪽

I37 a I. Pottera Cornutentaritus

Idem alio loco, Φραςευ, Ερεχθείση λογίων όσον . ἔν σοι Ἀπόλλων Aeschyliis eodem sensu vixit λόγων ἴχνος Prometheo,

tiones, consilia, alia lite similia haec e Iba applicantur. Aristophanes in Auibus de cantu diXit,

Sophocles Oedip. Tyran. V. 67.

Et in reste, V. 652.

Sophocles denique vectum πορεύεσθαι tam ad rex, quam DImonem applicauit . Oedip. Tyran. V. 394. E. in τις υπέροπτα χουσιν, H λογου πορεύετο , Hinc natum Proverbium, Ἐν τριόδω εἰμὶ λογισμων , cum quis arvis curis, et cogitarionibus huc illuc agitui, quo severiat nescius Suida s. 'EW τριόδου εἰμι λογισμων παροιμι. ἐπὶ τῶν