Isaakiou kai Ioannou tou

발행: 1811년

분량: 765페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

13. Ἐγω δ' ἄκρα βαλβίδα etc. Curra Uicte pilus et se initae orationem O in parasset , continuato iopo eius initium coui parat carceribus , siue loco, a quo euiittebantur, illi cuilia certabant. Sintiliter Aristophanes Vespis,

Quem locum sic explicat Interpres vetus, πο βαλβίδων,

G1μανθ ο δρόμος αυτῶν. NonnumqUalim, ut obse i Uariit Salmasius in Plini an Exercitat ita Solini Polyhist. βαλβῖ stadia erat lignus trauersari uin inter duo alia exstantia positis tum quod , signo dato, funibus in Xabatur, et in linea in subtus cauatam decidens , limita ianuae complanato finiit existebat. Quod in Duuiit Aristophanis Scholiastes vetus Equit et Helvchilas, quorum ille tradit βαλβίδα fuisse lignulti in cui Ius initio positum, hic vero viri in lite habere alia quaeda a exstat ilia Aristopla an is clioliastes , αλβὶς

triniatu autem duo Hermulae X statiant, qui fune demisso repagulum solueta ant. Iinc putet, iii id intelligetidiana sit per Aκραν βαλβίδα μηρίνθου σχασαι. Haec de hirsuPecti tum in equestribiis en in certana inibus alium fuisse μηρίνθου sum haud ignoro, nam ante carceres suspensus erat funiculiis, quo Cohibebantur e cita, ne ante clathim signum X ire iit, atque aequo limite continerentur ona Iies:

docuit hoc Pausanias, Προ δ τῶν ἁρμάτων, inquit καἰ

14. Λοξαν ποῦ ν J Continuauit laeto priorem metaphoram; cum enim Comparasset ratione ira viae. aut semitae iam Benigna ala, et obscuras orationis, ani bages assiarii lat tortuosis viami in eκibus , e qui biis liaud facile ali linas expedite poterit; nam λοξὸς denti valet, quod ἐπικαμπης, πλαγιος. σκολιοs Vnde Apollo Λοξίας,. παρα τὶ λοξῶς ματρυεσθαι, 'uia solebat responsa fias obscviis verborum in-

262쪽

xa et g I. Potteri Coimulentarius

volucris tegere. Suidas, Λοξίας , 'Aπόλλων ο λοξο : αν

Sunt tanti ei qui Apollinem Λοξίοι inde vocatu ut scribunt, quod per varios fleri Us iter annuunt in Zodiaco perficiat.1 dein loco citato ad lit, vici λοξὴν πορείαν ποιουμενος , o αυτ os γαρ στιν ηλίω Aristophaues initio luti de Λpolline verba faciens, μοι Θεσπιουδεῖ τρίποσος ἐκ χρυσγηλύτου. Vbi Interpres vetus, Tω δἐ Λοξίας ' τω Ἀπολλωνι ητοι τῶ

αυτος γαρ το ηλί ILege τω ηλίω.15. Iρίτην ἀρύξας νύσσαν Plures statuebant νύσσοις incursus certamine, nam in initio, alteram in sine, et in medio aliam; unde haec o Ruibi QUI est, interduihi liuo pro initio, ut heic interdum pro meta, seu fine accipi solet. TZet Ze αφετηρίοιν explicat, at Suidae νύσσα est, καμπτηρ, τέρμα βαθμίς. Quale autem fuerint hae νυσσαι, explicat Honi erus Iliad. ι'. v. 32 T. 4

17. Κοαιπνοῖς περποτατο ΙΠηγασου πτεροις Homerus narrat Aurora in titios habuisse Lia in pum et haethontem, sequioris aliten aeui oetae e aso Uectam referunt. Eustathius Iliad. Aurora ostilens, eam ait esse ἔποχον ξυνωοίδιπππων καθ' o μηρον , Λαμπου και Φαεθοντος, in ΠηγασPκατα τοῖς νεωτέρους. Scholiastes vetus liad. ζ . v. 155. Auroram Ioue impetrasse refert, Vt Pegas Veheretur,

263쪽

Qui clana tradit ni Pegasu in fuisse Aurorae filiunt, unde eunt miluom UnigeIlam Vocavit Catullus, ut Dianam Thoebi 3M ge iam sunt aute in k nigerrae duo fratres, aut sorores Epigr. de Conna et enices, AbNuptae Paullo ante connae mea fata I orores L, ιιgebant quam se Mernuonis Aethiopis Vnigena impellens nutantibiis aera pennis Obtulit ArsinoEL Chloridos oles equus. Pegasi autem pinnas Aurorae affingunt propter rapidissi-naam Coeli ve Itiginem, quaecumque en in citato in Otusemantur, Pegas cornparari solent . Seneca Troad.

V. BoQuidquid sol oriens quidquid ce Ocridens Nouit caeruleis Oceanus Iretis Quidquid et Ouens, vel fugien lai at,

Aetas Pegaseo corripuit gradu. Et quae celeri rapidoque cursu molientur, alas habere dicuntur; Vnde επεα πτερόεντα dixit Homerii : Mercurius quoque, De Oriana nunc riis, alas tabere creditus est, veriti item , et id genus alia. Et πτειόεντα exico gratii celere in eriplicant. Suidas, Iυρόεντα, ταχέα, κοῖφα. Πτε-

crae etiam Paginae SCribtores his metaphoris subinde uti solent, praesertim diuinus ille salmorum Auctor, Ps. XVIII. v. o. ubi de Deo loquitur, Καὶ επέβη ἐπὶ χερουβ 34

dum videtur de veloci iudiciorum Dei executione. Et Psal CXXXIX. Aurorae innas di Ait Abiuriam in Diio

εκτίθιται Virgilius Aeneid. IV. v. 534. Et iam prirna suo spargebat turnine terras Tithoni cocor linqusn Aurora abile.

264쪽

13 6 I. Pollera Coiit in talia ills

Ibid. ιινης πέλ- Varias de huius Insulae situ sententias si uis eniam erat Vellet totas is paginas implere poter1t ad praesens institutum sat erit, si pateat, Auctores idoneos in Oilente Ositan affirniare , Vnde suum cursum incipit Auiora hoc autem testatur Uliathius iri Dionysium Περιηγητην V. 13. de haec Insula agetis, Θέαμ

In Scholiastes, 'Aμφιμάτορας, τους ἐκ σιαφόρων μητρων , ἐξ ἔνοι δε πατρός. Bri ratione ἀμφίπτολ ιν linit Aeschylusinatum e diuersis Vrbibus natum Choeptior. v. b.

VI, Interpres vetus, Ἀμφιπτολιν , - ἐκ δι αφίρων πόλεων.

Priami fratrem appellat Tithoniana, nani Laomedon Priamum genuit et Tithonum, illum e Lieiicippe, hunc autem e Rhoeone, Vel Strymone. Ionaeriis Iliados . V. 237. Λαομέδων δ' ἰρα ιθωνον τεκετο, ΙΠρίαμόν .

265쪽

Sitidas, Πρυμνησιον, το ἀπόγειον σχοινίον. in emendo Hesyclii uiri, apud quem legitur , Πρυμνησια, απογει , σχ νια. I lege, άπογεια σχοινία nile Chim portum intrat arit, fuisne hi sce ligare dicuntur, Vt apud Homeriin Od. κ. V.

95. ubi Hysses de se ait,

Et Seneca in Medea V. 6 II. Tarbar funerri res ιgauit ora. E contra cum nauio al)ant, soluere funes dicuntur. Ouidius et t. XV. v. 95.

Aeneadae gaudent, caesoque in litore tauro, Torta coronatae soluunt retinacida nauis.

Et l. XIV. v. 445. Soluitur hei bos resigatus ab aggere funis,

Ea rocul iris iras, in binataeque relinquunt Iectes Deae.

Vlysses apud Homerum a Laestrygonibus filia timens, su-nes prae festinatione se dicit abici disse. d. '. v. 26.

Causa autem, cur aues lanibus ligabant erat, Vt immunes praesta Ie Iitur a venti xi Ctuumque inpetu et agitatione, tutaeque et traii quillae in portu quiescerent; unde, si quando contingeret portus Ventis procellisque minus obnoxius, funes non adhibebant testis Homeriis d. LV. 156. s. δὴ λιμην ευ ορμος , ow χρεω πείσματος εστιν. Porro hunc versum ante oculos thabuit Elissath in Odyss. '. Tρητο δ λίθον λεροι, ν παρο τ τρῶ, το τρυπ- η παρα o χζω, το ἐσθίω γρώνην ο Λυκοφρων καλeῖ.

25. Ἱουλόπεζοι Coincidit ho epitheton cum Soplaocleo πολύκωπος Trachin v. 665. Nam a remoriam multitudine naues corti par an uir tulis, i ii veruies liant in itibiis Plerumque et ilicibus iuuenti quos Graeci νουν, ονίσκους, sis s

266쪽

i3 8 I. potiem Coiuuleritarius

vel etiam σκολοπένδροcta, latini a pedum multitimi in Drul-ιωedas, centi edas, et nilli edas appia lani Tlieon in Aratium, ' Ιουλος , σκαληξ εστ πολυπους, μυρίοις γα ποσὶ χρῆται,

ψαθίν dii calidii Choliastes, Ιουλος, εἶδος σφηκος , η σκώληκος του καλουμένου κυριόποδ . Vide ui lam, Hesychium,

Aristotele in Hist. Animal. lib. IV. cap. I. Ibid. Ευοῦπει Sinaili ni et aptior Aesclivius dixit

ευπροσωπω κοίτο Cho ephor. v. 969. t nati tum prorae lolent cuna an ina alium Ulti laus comparari Idem in ea dein Tragoedia I39. dixi: II οιθεν ,11 πρωρα , i. e. '11. διεως, ante faciein. Et sicut Lycophron aues dixit forulo sostiali ei e r laus, ita vicissit Aeschyliis homines ait elle roris Vulcris praeditos. Vnde in Ἐπτα επι Θῆβαμ, Cum voluit althenopaeo pulcritustinis a Udein tribi iere, eum appellat καλλίκρωρον. Ut, Scia oliastes vetus haec sci ibis:

τῶν αλλων μερῶν. Iden in Agameni non V. 44. Iiκit στόματος καλλιπρωρου, i. e. ευμόρφου, explicante Scia oliaste. Huo respeXit Helychius , Καλλίπρωρον , εὐπροσωπον. dem, Ibiti ost, πρόσωπον η το ἔμπροσθε του πλοίου Hinc senes vicuntur πρωιαχυθεις, liuod ipsorum Vultus deorsum spectent, quassipo ad me aliquo opprelIi. Ideni Πρωραχ'm, η μεταφορα απο των πλοίων , ἐκεῖνα γαρ εν τη πρωρ τον φορτον φθει, και ἐπαι - Ψουμενο εγκαθές εται τη Θα λασση φυσικως δε οι γέροντες ἐπὶ τοπρόσωπον φέρονται. Simili metaphoramo in erus dixit naues geria laabere minio ornatas eo tuo prora habere ut ru

267쪽

μεταφέρονται Peigit delirile plura e Xe impla latic spectantia per et res sere Iaginas congerere quo ruin post sitie in daaec

verba ala et, στέον δε α δ τι το μεν μιλτοπάρηο επίθετον εστὶ νηος εὐπρωρου, ρηθεν vos τινα μοιοτητ παρθένου καλλιπαο η υ, καθότι κα κορα ποιητικῶ αι τοιαυται νῆε εἰ ηνται , ίς κα πω cis Θένοι που τριηρει αἱ πρωτόπλοοι ἔχει δ' μοίως τῆ μιλτο και η και η καλλίπρωρο σι τ ἐν ταῖς τριήρεσιν ἔστιν ου , ω on εἰπεῖν ευ προσωπον, οιο καλευῶπες α αυται παρα Λυκοφοονι α δέ γε κε λαργοχρωτες , οὐ τοιαύται μῖν, ἐλουσι δέ τι κα αυτα κάλλου αυρωζόμεναι σιολου κατα πελ ργου , εν οι το ἐν πελον μελανίαν δηλοῖ , λευκοτητα σε το αργόν γ δ παρ Σοφοκλεῖ ποιωιλοστόλος ναῖς , δαίσαλόν τι χρῖμ α ἐστιν , ω ποAλοῖς χρωμασι ποικιλλομενον.

ante patuit, hoc epitheton delam turn esse a Ita uitam Colore, ut partim albus est, ratione vel oriana; atti in niger, si Dacies ipsas Conside Ies, ita a pice obductas fuisse, unde et toties ab Horiae Io μέλπιναι dictae, Dena est, opinor, qui istriorat. Et tunc ciconia muri esse Colorem traditur, unde et plae nomen tuum apud Graecos actue. Suidas,

λον, lege πελον, e Pi auo Iino, qui hoc transci ipsiit καὶ

Ibid. Α Φαλακραῖαι κόοαι Paridis naues dicuntur ex arboribus Phulacrae fabricatae fuisse; erant autem Pha lacrae Idae pro ira Oratori iam , seu verteri, dictus a φαλακρος, caluuor, lxiod in stimino eius capite propter glaciem niueiu que ne gramen, nec Ibores nasci potuere vel quod iis-cisis arboribus, inde Olum, et quasi altGIur iantat, glabreta enii omnia veteres φαλάκρας appellate Conlue verunt. Stephanus Byzantinues, Φαλακcαι, ἄκρα τῆ a1ς,

268쪽

Ibucophron Paridis naues appellat Φαλακραίου κόροις eadem aestione factum Nisi imat Elista thius logo citato, qua pii igdiκ erat εὐῶπας, Inibi Vero placet magis Cameri explicatio, otii ita dictas uictuit ciuod essent ex artioribus Phala craeis compositae, secumlum Horatianum illitii, Quamuis Fontica Pinus,

Silitae sit nobilis. Simili metaphora Aescii fus, quem ibi lue fere de Industria exprimere Videtur Oeta noster, Clio ephor. v. 589.

Vbi pisces appellat ναυδου πασομ α μιάντου , i. e. muto et vocis experies Unde et ελλοπες dici solent soboles maris, ritio nullis for tibus polluitur aqua enim marina PuYB, et omni pollutione linera credita est, unde et in lustrationibias adhiberi solebat. In eadem Tragoedia vitium dixit vitis prolem,

Et paullo post fores vocat Terrae liberos,

Nec abhorret quod in Εκτα ἐπὶ Θηβ. fumum appellat ignis

25. Καλυδνων Calydnae plures a Geographis memorantur hoc loco duas infulas vult Poeta, iuxta Tenedum sitas, qua attagatur ad Lectium, Idae promontori uul, de quibus Strabo lib. ΙΙΙ. Ιερίκειται δε αυτ Taνέδω νησία

πλείω , και δη και δύο α καλοῖσι Καλυλας, κειμέν- κατα- τον ἐπὶ Λέκτον πλουν. και αἰτὴν σε τὴν ενεδον Καλίονα τινες εἰκον.

Horum partem Ascripsit Eustath. Ιl. '. p. 2 I. Idem Commentario in Dionysium v. 53o huc respexit Εἰσἰ ἐτων Σπορασων και α παρα τῶ Λυκόφρονι Καλύοναι, ν μία o Asts Καλυδνα καλειται ' φ' H καὶ λοιπα παρακείμεναι τον μυτην κλη

269쪽

IbH. Λευκα φαίνουσαι πτίλα Recte lie I eortina errorem nota iii Meuisius, qui aut lolos remos, aut sola vela aut uni peii nis comparari contraiciunt, quum tra lite specie in alami in Praebeant, et Velocis in Otus causae sint. De velis testati ir eius Hie reiciationem reddit inustathius Iliad.ά. ad versum B O. Ο στον στήσαντ' , αἰνα Θ' στία λευκα πέτασσαν. Vbi haec verba liabet, ο δε στία λευκα πέτασαν, δηλοῖ δετο νε τετασαν καὶ 1 πλωσαν , ἀρκεν ο γέγονε του Iτερα νηος κα τα ἱστία λέγεσθαι, σι απεταννυνται γαρ καλωκυτοτος εἰσιν αἴτια , Is - περ πτερα τοῖς πτηνοῖς, υτ καἰ υτι ταὶ ναυσί. Hinc iragilius mare velius illv MXit, Aen. I. V. 23. Des piesens nare velivolιιm terrasque iaceattes. Ide in Aeneid. III. 52 D. - eloriam pandimus alas. Hinc etiam Daedalus dicitur alas sibi comparasse, quonia in Primus velorum sum inhienisse dicitur; et sicut ei Poeta iter imariniim destinata ab auibus ne taphora expressit ita vicisti in Virgilitis iter per aerena natation comparauit, Aeneid. VI. 16. Vbi de Daedalo loquitur, gelidas enauit ad Arctos.

Nec minus frequenter alae remos denotant Ouidius Metam. V. Fab. IX. Posse super suctus alarum in ere remis

Idem Icari alas remis comparauit, et VIII. Fab. III. rapidi vicinia solis

Mollit dotatas , pennamam incula , ceras, Tribuerant cerae, nudos quatit ille lacertos, Re inuioque carens non vllas conripit auras.

Haud aliter Euripides dixit ἐρέσσει πτεοοῖς , i. e. Volat. Et apud Aeschylum in Agamena non vultures dicuntur LIτερύγων εἱες κοῖσιν ἐρeσσομενοι. -

270쪽

13ga I. Otteri Coui utentarius

i. e. volantes. Huc etiam Videtur spectare, quod extremae renior In partes πυρα et ταρσοὶ dicantur. Iul. Pollux Ononiast. lib. I. cap. IX. Tῆς κωπης, το μὰν ab λαμβύνοντο οι ναῖται, εγχειρίδιον το δε μέσον, υρακολ' ο δ τελευταῖον, κυροὶ, και ταρσοι κωπῶν. Emendo Helycia Ium , apud quem sic hodie legitiar, Πτερῶ ν ' ταρσος πτερων. I ege ταρσος καὶ re αν Ouod Bute In TZmorun e X trct initates, ab auium plumis petita metaphora , his nominibus instet siet, antur, inde patet, quod V πτερα, ita etiam ταρσο sensu proprio de alis dic alitur: hinc Aratus in Phiae nomenis de Cycno Oe-

Vbi ταρσοῖο de ala exponendum docent Theonis Iclaolia, T. γαρ δεξιοι inqUit της πτέρυγος , ο 1λοῖ τοῖ ταρσού etc.

Ταοσοῖς, πτεροῖς ἄκροις. Caeterurn Heiodoti locus, ad quem respexit Suidas, est in Ctione. Ad Lycophron ena redeo, apud ciuem Certe non multum intei est, uti una alas de velis, vel remis accipias TZet ges de remis intelligit in suis Schol g, at Eustathius de velis dictum existimat, priorem tamen sensum, que in Homeri esse affirmat, huic praefert, Odyss. λ . Ιτερα δε ηος τάς κώπας λέγει miαηρος κρεῖττον περ

σιν, ἡ περ α λαίφεα.27. Ἀπαρκτίαις πρηστηρος αἰγωνος πνοαῖς usitatissania est apud Poeta haec constructio, qua 1 bstantiu geniti uicatas in adiectiva possessilia nautantur. Si utile in phrasin habet Sophocles edi p. Tyran. U. 462. ΑΓ χυ ποθ u 'μη χωρῖς Ἀστα Θ1, βοοῖς Τράπεζ' ανευ τουδ ανυός. Ad uod Triclinitus , Δέον δ' εἰπεῖν , τραπεζαίμου του του ἀνδρος N ἐμ ποο τ τράχως εἰπε, καὶ στιν μοιον τε , Κοθναῖα λιμνοῦν τεκνα. Et hanc constructionem latio persequitur Eustathius Iliad. β . p. 1 Io. στέον δὲ α εν τούτοι κεῖται

SEARCH

MENU NAVIGATION