장음표시 사용
271쪽
apiis Lycophronem idem valet C λοῦσαι, χαλάσαι hinc patit ante σχο ροσαν σπληγας, idem est ac si dixisset λυον.PIesychius, χασει, φησει Phati Orantis, o σχάσαι τρίπ
Sed frequentius en luna non iliuersum modo, sed contraxi iam liuic voci imposuetunt Auctores , apud quos σχάσαι est καταπαῖσαν cohibere, fra Hare re rimere Σκύσαι κωπι:ν, Cessare a Dauigationis opera. Euripidis Scholias es
Plioeniss. v. 457. κωσας η μεταφορα απο τοῦ ερεσσόντων σχασαι γάρ , το ἐπισχεῖν των κωπω την φεσίαν. Item σχασαι
γῆρυν, ocem corriseriumere Euripides Tra Media laudata. V. 967. Κρέον, ' σιγῆs, γηρυν φθογγον σχασας VI, Scia otia si es, ra Κρέον, τί Πωπκs, την φωνὴν μηχον ιπισχων,κ- ουκέτι φθεγγόμενος Paullo post, χασα ' μεταφορικωs ἀντὶ του ποκ04γας. καὶ ποκλείσας Plura clui volet, Hesychiuin et Sit illa in consulat.
272쪽
1384 I. Potteri Coruirientarius
Ibid. Βακχεῖον στομα Βακχεῖον idem hic valet, quod
εὐθεον, Dan a notuliani illo furore, quo perciti feriantur Bacchi Sacerdotes , factum est, Vt eniti usiasticus , amato-Y1us, et quiuis denique alius furor . Bacchicus diceretur, et voces ex isto font derivatae rabie in insania inque , et motus quoslii et vehementes, et praetei naturales denotent. Hinc Hesychius, Βακχευει, μαίνεται, τραγωδεῖ Βακχευθεῖσα,
εξοιστρουμένη, ξεστηκυῖα Βακχευοντες, μαινο μενοι, σειομενοι.
υς, και Κατεβακχευοντο, τουτέστιν , νεθουσίων, πιπνοίυe τινος
πληρωθεν τες. Exempla huius rei apud Poetas aditio dum sui, ire luentia, cum Sibyllae, aliae lum vaticinatrices, JHaenades. Bacchae, etc. appellantur Seneca, ut alios qua implurinios imittam, Cassa mira ait, loco citato,
Cusodit ore aenas impatiens Dei.
'Aτης ἐν Ποίαν παρα Λυκοφρονι ενΘαεπ Διο ἐκείνη ἐρρίφη, ω καἰ ἐν τοις Ἀπίω ς καὶ Ἐθοδωρου ηλούται. Ad Dardalia oraculunt uod spectat, eius geminum habuit Cadmus Ouid. Meta in lib. III. V. o. Bos tilet , ' Plioebus ait. folis Occurret in armis. PNullunt ama iugum, cumιique immunis arct tri ἰHac duce carpe ias; et qu requieuerit herba,
Moenia fac condas Boeotiaque illa ocato. De eodem Seneca Oedip. V. 19. IIonituque Phoebi, civi ιν erranti
Deserarit fugas, HOLnenqus genti Inae picαt de boue tradidit. 3I Aι. αι, παλαιναὶ Troiae miserias . Variasque clades enarratura Cassandra, orationem AOrilitur ab Hs iis
273쪽
lis expeditione, qisi sub Liaoni edonte rege Troiana, seκ natatum exercitu conscripto , debella iiit, et diripuit. Ho
Eiusdem fabulae meminit' Sophocles in Aiace p. 26. d. Steph. ubi Tricliniit ad verba Lycophronis respexit Στρο
τον δε λέγει. ον κατα τῆς ροί Iρακλῆς ἡγοίγετο, ἁ κυνόμενος Λαομέσοντα , α το μη ,πους λαβεῖν , οῖς πέσχ ετ αὐτῆ δοῖναι, εἰ το κῆτος ανελοι ' η σε στο ota παρὰ Λυκόφρονι. Doc aute In Hercules a ceto voratus fuerit, eius rei alia causa a nonnullis reddit tir; nempe, quod Naufragio facto in inare κnati deciderit, rati ii ibi belluae praeda fuerit Aeneas
citante Hugonem tio, si ui e IIus sequentes sic Liatino eri pressit, Triuesperi Leonis , illi quern s uir
Inro lebetis in sine ignibus foco
Sudore totum e capiι madesceret. 34. μα λαἰ, J Alium ab Interpretibus nostris sensum liuic voci tribilit tymologici Auctor, cuius vertia haec sunt: μαλωφε σημαίνει το εβ λαψε Λυκόφρων. παξα τοαμα βλάπτειν. Aliurn adlluc Eustathius illa neni Corn-mentaria in Iliad. 11. ο αμαλοίνειν inquit λεξις πιν ἐστὶ
NI 6αλα te καρ χ' ο κ ov. Diuersam ab iis significationem ira Et in tuis Collectaneis Varinus Cainers, 1ae et cum Canter versione conuenire poterit, μαλανεν, λαιεν,
Θομ ρίτωνος 1μαλέα λε κάρχαρος κυων Qua ruria significationuiti nulla imo nec ea, quam attulit Scholiastes noster, est ab ioc loco in toturn aliena. 36. ἈφλόγοG ες Ἀσκαραις δ . h. e. ceti ventre, AEu US nativus calor nullo aduentitio igne accensu, aut auctus,
274쪽
Herculis caesariem decoxit Simile quoddam ex Tragoedia quadam cita iii Eustathletis Iliad. t. p. I. Κατα τρο τρα- γωδιαν inclitit λανηφαίστω πυρὶ νυν Θυμου.
Ibid. Γαδγίας κέδω Κύδεια, vel κωλ, proprie denotat papauetis Aput testibus Harpocratio iis, Helyclito , et Suida , sed pro liuinano capite non raro a Poetis usurpatur Homerus Iliad. V. 499.
Ad quod Scholiastes vetias, Κω δεια, η τῆς μηκ2νος κεφαλη,
tena ira manum caput aethiae capiti coni para ivit Poeta, uid mirum, si eius sit perficient, ex quo capilli essiorescunt, agro , herbaria in genitrici finiit en dixerit. Nec alio modo dicere solemus montis Pedes , latera, vertice in , de sumta ab Diuinti uni Deilibris metapliora ; sic apii Graecos τε γων , δειρας, λόφος, al1aque Cona pliara, quae de animalitina sol una modo me in biis proprie dici possunt, montihus applicari amant Eustathius Il. β . p. 255. Iαρα ἡ τοῖς
νίδεις τινἐς ορου εξοχαί ἡ δε φάραγξ ἡ ρεινη παρωνυμία εστ τῆσεν ζωοις ψει ρυγγο , et C. 53. U τεκνοραίστηe' Hercules a Iunone ad insaniam adactus VXO rem egἔilaim, et liberos occidit, Lyci ho sis NXoiem et liberos esse ratus Fabula in Diodoro Siculo Euripide, Seneca, Pindaro , etc. notissima est. G11-
275쪽
s atlii tamen verba , Maia ad hunc locum spectant, a Dpo-Dana ex Odyss. λ'. Mέγα o , Κρέοντος Θυγάροηρ βασιλέος Θηβῶ ν,
Ηρακλεῖ γημαμένη , j χε παῖσα τροῖς. ρακλέος δ σταλέντωτρο εἰς Κέ βερον, κακου του Ηώακλείου in τούτους Λύκος, βασιλ.εις τηνικαυτα Θηβῶν. ρακλη σε ανα γενόμενοs. νεῖλεν κεῖνον αὐτη γυναικί, καί τέκνοις ' Hρας δε χόλω εἰς ανίαν συνελαθει , δε- χειρίσατο καὶ του παῖδας , ων χαριν κνεῖλε τον Λυ κον, διο και ε-κνοραίστη κειται Λυκόφρονι.59. τρωτον Quo pacto Iunoni Hercules vulnus in serre potuit, si non erat vulneribus Obnorii a Hyperbolice einpe loci lautus est, ut Uum dixit optio cles Atia cev 577. ηκτον σακος i. e. secundiam ii clini uiri, τεοεον, haud facile peruium. Et inuicturar, insu erabiten nominamus, qui est fortis, et Cedere nescius. 4o. ν τ αυλοῦ μέσω Aυλο dicitur quid ii id in longum porrigitur, Vnde usi ruri eniti in Inti sicuti ii omen ia- , uit valles etiam αυλῶνε die Unitar, et apud Homerum galea αυλωπι appellatii , tuos in conuin sit erecta , Iliad. λ. V. 352.
Quod Hemistichium occurrit in dys . . ubi iterum haec
alio sensu intelligendunt est illud Iliad. ρ. V. 297. Ἐγκέφαλος δε παρ αὐλον ανέσοαμεν εἰ τειλῆς. Ad uod iterum Eustat litus, υλο δε λέγει, ἡ τ ολ του δό-
276쪽
λοι, καὶ διαυλοs, το στάδιον, και Γαυτοῖ μεταφορικως και ηαπλοῦς ου νοσουν ανίκαμιιs, s το, Διαίλιος κυματων φορούμενος,
etc. Emendo , Διαύλοι κ . . nam respexit ad hunc versum Euripidis,
Πολλοῖς σι αὐλοι κυματων φορουμενος.
Idem tradit aliis etiarn in locis, id quod vetus Homeri Scholiastes, tymologici Auctor, aliique Lie xi cographi
confirni aut Hin patet, Cur αυλο vocetii stadiuna, cuius fictura erat oblon a. in etiam hi tium duplicatum vocati an δίαυλον, quod e gemino d. p, vel itinere, constabat, uni Denape declirso primo stadio, a meta ad ipsos carceres redibatur. Sitidas , Aίαυλος, ο ῖττον lato τον δρόμον
41. Πατρος Παλαιστοῖ μεσον Ἀχμασας χέμας Cum Hercules purgasset stabula Aia eae, Eleorum regis , et promissa nercede esset fraudatus, conscripto exercitu His dein inhiasit, et deuicto Augea, regionem depopul Blus, ex praeda spoliisque captis Olyinpicati solemnitate in instituit; in qua cur tota in circumstantem Coronam ad palaestricii in certamen Prouocasset, et neminem Ieperire posset, oui secum congredi auderet fama est, Iouem, uinto palaestratae habitu, in arena a descendisse, et cum diu anceps pugna fuisset et ad neutruit inclinaret victoria, filio tandem se prodidisse. Hinc ei nomen Iαλαι στος inditum. Sunt autem haec verba hypotyposis luctatoris antagonistae lumbos constringentis; illius rei vivam nobis dedit imaginem Ouidius feta in Lib. IX. Fab. I. ubi Achelous suum cum He ut certamen depin il liis verbis, Non liter Didi brae con ιrrere tauros, Cum Pretium Pugnae toto niditissima nitu
Eae etitur eo uiuae: Pectant aranerita, paventriue, Heles ouem naneat tanti Dictoria regni. Tvi sine rofectu Doluit nitenti contra Bbeiacere Alcides a I. mea Pectorata quarto
Eaecutit annyleaeus, adductaque brachi soluit, Impuν umque manu .certum es 4nihi vera fateri P otinus auertit, tergoque Onerosus inhaesit. Si qua des, . neque enim scia mihi gloria Oceouaeritur Mnyosto pressus mihi non te videbar: lix tamen inferui uia e suentia multo Trachi , viae soles duros a corrore eAM.
277쪽
Caeterii in iei Ibycophron Euripidem expiessit Orest.
Vbi Scholiastes, quid proprie sit οκμάζειν docet. 'Oχμύζω,
Ευρι πίον ενταῖθα ια τοῖ o κεῖται , έσον μ' χμας&s. I ad eiuphrasis aliis etia in Poetis familiaris est sed in leteliorem plerunx lue altem sumit ur, et ut lite tam χμαζόμενον Victiini esse significatri nam secuti cluna lactu oriri uta , σημαίνει καὶ τ εν μαχη κρατῆσαι. Quo sensu apiid Aristophanem Nub Act. II l. c. III. quidam, cuin aduersario se putauit inuictis argumentis os Occlii disse, ait, ευθυς γαρ σε μέσον ἔχω λαβων ι φυκτον. Vbi Scholiastes doctis sititius, H μεταφορα απ των παλαHττων λαμβανομένων ει το μέσον, και ηττωμενων. Et ni Ohiit. Ac t. Ι. Scen. I. cum voluit dicere Cleonem tande in superatum esse, et populo inuisum factuna, ait, N ιν γαρ εχεται μεσοs. Ad uod idern vetus Interpres, υν γα το κατ αυτο μῖσος
αύξεται, καταπεπαδ αισται φησί n μεταφορα απο των παλαιοντων,των του αντιπάλου μεσολαβουντων, καἰ ἐκ του κρείττονος γε νομένου.
42. Κρόνου παρ αἰπυν χθον Olympiam vult Ibycophron, siue montem, in quo Olympica certamina cel fraii solebant, ita dictum , quod Κρονιο, i. e. Saturno, sacer esset Phala orinus, Κοονιον, κρωτηριον τῆ sdίσσης, περὶ γαρ τι Κρόνιον λόφον αγεται τα 'O λύμπια. Et hoc e pluribus Pindari locis constat. Glynap. d. V. Σωτηρ ιινεφἐs Zεῖ, Κρόνιον τε ναίων λόφον.
In eodem libro cum de Hercule loquitur, Mai. instituto certamine Claram reddidit Olynapiam, ait, Και πάγον Κοόγου προσεφθέγξατο. Ibidem Od. I.
278쪽
Eodem sensu Vocavit πέτραν Κρόνου petra enim pro monte noli raro si imitur, Od. VI.
Ἀλκιμέδοντα δε παρ Κρόνου λόφον Alterii in tantur exemplum hul Us ei proferam ex erri eo-raic. Od. t. vl iisdem vel bis si is est, quo Poeta noster, Και παρ ευσένθω μολων ἄχθω Κρόνου. Quin etiam mos erat apud V eteres Saturno, aut oui montes excellos dicare : et in Sacris Scripturis ii sunt, ut obseruauit Cante rus, qui vocalitiar Ig9ntes Dei. Porro in auiusmodi locis non raro collo Catae erant statuae. Aeschyliis Agameia n. V. 295. Hinc Iupiter 'AΘωος dictus. HeisChius, Θοῦος, ο επι τουορους ἱδρυμένος ἰνδριάς , ο ευς Sacrificia etia in offerae, et Deo mim cultu ui laeto obire solebant, quonian hi loci coelestibus do inibus propinqui erant. Hin in Sopia ocle cum Hercules Hyllum fi lium interrogat , tria in Cognitum habeat Oeta in naontem respo Irin et Hyllus. Sibi notum esse, quod saepius ibi Dias sacrificarit Trachin v. 1 I93.
Idem ni os apud Ethnicos fere niuersos videtur obtinuisse de Persis i statur ex Strabone Eustathius Il. . Θυουσιν, 1rr ait, νίψηλ τοπου Περσαι, το ουρανον γουμενοι Δια. Strationis autem locus ita se habet in Persi lis descriptione,
e Herodoto videtur de suitisisse, qui a Clione cap. CXXXI. liae verba halbet, I δε νομίςουσι Διi με . επι τα
τα το ουρανο Δία καλεονται. Idem facturn in alioruin etiam Deorum sacrinciis narrat eliophon Κυρου Παιδ. lib. VIII.
279쪽
ίλλοι θεοῖς επὶ των κρων, ως Πόρο αι Θιουσι. In noenicia etia in . et coni Hrminis regionibus elimiena morem inualui Lia constat e Sacris Litteris, litibus proditur Iudaeos inlio finitinias gentes imitatos fuissea quo nomine iram stin initi eos denuntiat ubique Deus te Piophetas quae res notior est, quam V eri emptis conficinari debeat. 45. Ἱππων ταρακτής εστιν etc. In curriculo Olympico, Isthimico, Nemeatico, Delphico loci erant, ad quos venientes equi , mamn attoniti terrore , refugio hanx, saera non in gra Ut aurio aliam pem Cul OG. hinc locu8, aut, secuti dii in alios , loci Genius, qui timorem si una inaniit te in re credebathir, αράξιππος dictus 1 in Olynapia, lecti δε- dilui Lycophrone in osclienus erat, quem Scholiastes tradit natum esse e gigante, Me uri et Hiereae filio Ispo Iro, cum patii fame laboram t. et unicum mali remedium esse Tronuncia is et Oracuum, siquis mobiliuiis se morti d uoueret cael seris recUla Liribus , an actari se passus, hoc in loco septilius est. Sunt, quibus vi luna est Hopem Tu αξιππον appellare Hesychius, αράξιππος, ουτος υπ' ἰνίων orat. λο ιστορεῖται, ου ταφος εν λ υμπία. Alia alias causas reddunt, citias CompleXus est fere innes, Vnaque ira signemno , is eliquit ho i Una loco D in descriptionem Paulati ias,
280쪽
ἴστερον τοι πῶσι του 7ππους. PIξίου δε οἶτος Αἰγυπτίους εἰναι μῖν Ἀμφίοιο , εἰναι δε καὶ το μῶκα ορφέα μαγεύσαι σεινόν ' καὶ αυ- τοῖς πούΘουσι Θηρία τε φικνεῖσθαι τ ορφεῖ και μφίονι εἰς ας του τείχου οικοδομιας α πέτρας. Post has varioriam varias
de Tara Nippis opiniones suam tande ira profert Auctor, O J πιθανωτατος ἐμοὶ σοκεῖν των λογων Ποσεισοῦν ο επίκλησιν ει- ναι του Ιππίου φησίν. Deinde pergit de Taraxippo Isthmico, et Nemeatico loqui, quem tamen inulto minus equis in insensu ni ait, pia in Olympictam, Eστι δἐ καὶ ν'IσΘμφ αρί-
τοῖς πατοις Ἀλλα γα o εν ολυμπία αραριππος πολυ δη τιυπερ ηρκως εστιν ἐς Drπων φόβον. Veni in Phocicis Taranippi in curii culo I iudo runa Pythiorum menti nil verba tua haec sunt, T μεν δὴ ε τον εν ολυμπία αραξιππον δηλωσέ μοι τα s λείου του λογου. O Ιππόδρομο εοικε του Ἀπολ-
ουροφασεή. Ad Olympicui Taraxippiam quod attinet, praeter rationes e Pausania Bllatas, aliam reddit Scholiastes noster, videlicet commotionem folionii lauri arboris, uae sepulcro iurita curii culi metam posit accreuit, et avento concussa, atque tu i motu agitata, equo praeteris eunte Perterruit. 44. ' τῆς Θαλασσης Λυσονίτιδος μυχους Λυσον η Θωλασσαν Vocat mare Siculum Ausones proprie erant Latii
popilli, prope Italo a fluuium, secundum Plinium lib. III. cap. V. dicti ab Ausone, lyssis et Circes, vel Calypsus et Vlyssis, aut Atlantis, vel Itali filio. Idem tamen Αuctor eius dena libri capite decimo in australi Italiae parte,