Kyrou anabaseōs biblia hepta. Juxta editionem Thomae Hutchinson. Accedunt variantes lectiones et index graecitatis ex editione Zeunii

발행: 1809년

분량: 731페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

521쪽

C. IV.

C. V.

3 'AπότάφρευροανJ In Stes la Thes. reperitur id vecti sine auctore ; in Constant. Cliatur tantuni Appian. Eodena innaen Utitur Dion. Hal. A. R. lib. ix.

'EΘύcio creήξόδια, J Frustra vocena hanc in lexicis quaesiveris. Cael crurn, sint iliter dixit p.

339. ποξυσαι - ηγεμόσυνα - et

P. 3 5. σωτῆρια Θυειν : et hoc ei illo loco vide notata. Adde ex Truacyd. adlata P. 66. not. q. Eode in redit pii ratis ἐπ εξόδωεθυετο, qua Ilsus est Noster p. 6Ι. K- γίνεται τα &C. J Sic recte MSS. Elon . et Par. Vulgo post γίνεται legitur καλά' Maana qui lena Voce in Cuna . ιν jun-diana videre est P. 28O, 284. et asibi Lepe, non itena Cuna Vecto γίνεσθαι. Huic Utique cuna ad iacta sint τα ιερὰ, ide in valere identur, quod προχωρεῶν τὰ ἰερα quo Denere loquendi supra iasias

522쪽

est Noster p. 4 6. Vide et p.

Et paulo in ira leges, ξ εγενεὶρ επι

ad Pausan. lib. iv. cap. 16. sub init. 5 Tα ιπλα τίθεντοM J Adi p.

358. not. 2.

not. 2.

git επειτα, et lase sequuntur ad hunc imodum, 'Eπειτα δε ιι λο

ράκοντα ετη. Edit. pleraeque dant

&c. in quibus etiam pro επεχ' legitur εφέπεσθαι, Pro επεξιοντων simplex εξιόντων, necnon post κατελιοτον additur αυτου.

523쪽

359. I Ox- ' ΠροαΩγόρες πυ ρατευμα &C.JAlio atque alio modo legitur et distinguitur hic locus. Stephanianam ipse secutus suin et distinguendi et scribendi rationem, mutato tantum, quod ille exhibet, lac της φάλαγγος In εντος τῆς &c. Ad hanc eimendationem viam munit MS. Elon. qui repraesentat οντος corrupte sine luUO Pro εντος, uti est in V S. Par. et mari . Steph.) της φάλαγγος. Leunci. sic vecta distin

guIt προαγαγόντες τὼ Γρατευμα,εέω των κωμῶν M. Muret. Pro εξω των κωμων legendunt εντος των

κωμων &C. et totum illud in τῆς φάλαγγος inducendum esse contendit.' ΥπσρcάλλονταςJ Vide P. 359.

524쪽

λόχους φύλακας, ινα, Lo που 'δεη, ωσιν οι δ ἔοηθη- σοντες τη φάλαγγι, - ' οἱ πολεμιοι τεταραγμενοι

MS. Guel f. et edd. vere. excepta Castal. η την προςJ την deest in edd. vett. et MS. Guel f. y εἴδομενJ ἴδομεν Castal. et MS. Guelf.

- 'Επιτάῖα, ΘαιJ Ad Arnas. observat Steph. επιτάξασθαι OP poni τύ προτάξασθαι, quod est, af o1ite collocare.

MSS. Par. et Elon. deest πάντα. In MS. Guel f. et edd. Vett. eX-cepta Castat. legitur παράπασιν. At vet. cod. habere πάντα πῶσιν testatur Steph. si Προηγε σθε την &c. J Suppleon,. Qua de ellipsi vide P. 25 a.

not. 2.

y Κύαχωρισας, ηπερ S c.J Edd. vett. et M S. Gueis dant καταχωρησας. Sed scriptura Vul ata sine dubio retinenda est. Noster K'. Παιο. P. 45O. αὐτος δὲ τοίλλο ράτευμα αυτου κατεχώριζεν, &c. Eo lenimue alibi usus est Verbo: quod tamen in Constant. sine auctore reperitur. Caeterm Ua, Pro ηπερ, liod MSS. Elon. et Par. praestant, edit. Pleraeque exhibent stas . Male. SUPra P. 463, 6 χώραν ἀπιέναι, τ περ &C.' HσυχωςJ AIS. Elon. εσυ-

525쪽

C. V.

corpore.

Elon. Bi d. et Par. ἐπέτρεψεν, quod pro επεμέσο hinc inserenduna loco nonnesii censueriant. Sed respuit, opinor, επέτρεψεν articuli casus: nelae en ina, γνω μην ἐμην, Ciani ἐπέτρεψs, scripserit XenoPhon, την μεν επὶ το &C. sed τη μεν ἐπὶ &c.' ΑπολιπόνταςJ Respicit ἄν-

et edit. Principes. Legitur et Hταχύ. Sed vocibus poeticis uti ainat Noster. Vide P. 357. not. 4.

526쪽

παν τελοῦντι προξενει. Scirol. Προξενει, Λεγε μοι κέ πάρεχε τα χρη

527쪽

C. V. IIκ ἀποχωροίην J ἀποχωροι μην MS. Elon. I 'Eλα ἱζήτεJ Phavor. 'Ελπίσας,

ται παρὰ 'Aίικοις. Latini sic fere usi sunt verbo spero. Virgil. Eneid. lib. iv. Ver. ψ I9.

Hunc ego s potui tantum sperare dolorem,

Et Sc. Adde lib. i. veri 5 7. Sic et

Metel. ad Ciceri epist. Din. lib. V. ep. I. Te tam mobili in me meosque se animo non δει bam. confer P. 2I7. Dcit. 6. Porro, ΜSS. Elon . et Par. habent ελπι τε αυτους δόξασθαι &c. nec maIe : cmra Nostro Per quam gratiis sit hiatu si novi pleonasDrniis. Videsis P. 4I7. not. 2.- 'Αρπάσω J Hiri is vecti vim recte exposuit Cl. Raphel. ad Philip. ii. 6. 'Αρπάζειν, ait VIrdoctus, non tantum significat alienum vi auferee, sed etiam quod notas offertur gratum laeaccidit, id expetenduna atque optabile existimare, cupidelae

χαλινὸν M. Eodem ferine sensu apud Latinos inter luna venit rapis , nena Pe pira avide et festinanter fundo. Cicero de Orat. lib. iii. cap. 4O. ad Ennianos illos Vime VI es, dum licet :Ovum po remultu lumen radia

non dixit, cape; non , pcte: haberet en ina ua orarn sperantis diutius e1se sese victuriun q, sed, rape. Hoc Vecturn est ad id aptatum, quod ante dixerat ,- dum licet. Τ Βουλοίμην αν ευποραJ Legitur in ΜSto Elon . et Vett. quibusdam editt. βουλοίμην ανεύπορα παντάπασι φαίνεθαι, &c. M S. Guel f. quoque dat παβάπασι. In editt. etiana Steph. et LeunCl. -ἀνευπορα πάντα φαίνεβαι &c. Sed recte tandent Stephanus in anno lationibus scripsit, πάντα φαίνεσθαι in antita is exeimplaribus reperiri ; atcbie adeo pro βουλομ

nina, inquit, hostes άποχωρεῖν:quod essent factura, si onania

esse ευπορα existirmarent, non autem si άνείπορα. Receptana lectionem in interpretationi,1s suis secuti sunt Anias. vet. Gall. auctor et Leunet.

528쪽

' Πως Hν γὰρ ου δυσδιάζατονJ Vox haec in lexicis dedit; in

quibus et aliarn huic cognatarn, nempe δυσπόρευτος, PIae rePeri

tur supra lib. i. p. 52. frustra wapesiverit aliquiis. Caeteriam, pleri pie libri locuna hunc sic repraesentant, Πως Hεν δυσλάζα- το, &c. Sed recte Steph. negativam particulana ου nonuni δυσλάζατον praefigi debere monuit: ut sit vecta sunt ritisdeniviti eruditi) Πως Hν γαρ ου δυσ- λάπα τον. Nam Πῶς ου δυσλοπα- τον perinde est, ac si citra interrogationem diceret, Πάντως γὰρ

δυσλάζατον. Praeterea, IIJOX legendum, - ην πελτας ί τοσοίδε ἐφέπωνται , et subaudiendum ου

πελτας DC. Sed quors una dejana superatis montibus Inenistis ξ Hoc certe videtur inrauere Velle, eos, nisi viam sibi vi facere Velint, retrogredientes, laostibus sibi a tergo relidiis, iter Efficile relegere coactum iri, et

montes aegre alioqm superatos, nunc insequentibus tot hostibus, nulla ratione supera- tuna iri.' Πόσον τιJ Eleganter orationi sic solet inseri particula haec. Supra p. 466. - σχεδόν τι et ἄσω

529쪽

Iωμεν ἰπι τιυς S c. J Festinantem Concitatuni ille pulchre depingit oratio ασυν τος. Vide sis p. 238. not. 6. et P. 45

not. I.

per transationem a iliis, quit σcolo des lucrantur. Caeteriirn, CUIn hoc vecto intelli as oportet ανδρες Vel pρατιωται, ex Voce Πραμντευμα petendi. Vide p. 456.

530쪽

- Ηγεμόνι τὼ 'Hρακλs J Hunc supra P. 4 9. ratione eXPe- mitionis sitae se consulitisse scribit Noster : vibi vide not. 5. Herculena autem diis istis, cpsibusnaortales in periculum et disia

crinaen vocati Curae erant, Passisim adnuna erant auctores. Euripid. Herc. fiar. Ver. I 252. au

λος.

Aristid. orat. tom. i. P. 3 . e dit. Oxon. αἰ τοίνυν επωνυμία , Καλλίνικός τε ξ Αλεξίκακος, η μεν μόνω Θεων, ηδ' εν τοις πρώτοις δελ- ται scit. Herculit. Erat etiam eoruna in Prinais ηγεμων, in inexpeditionem aliquatra rnilites eduxerant. Hinc Artemidor. ό

νειροκρ. lib. H. CaP. 42. Cia In Vocat αγαθὸν τοῖς επι αγωνα η μα χην τινα πορευομενοις. Videsis quae

eruditiis. Huet. de eo collegit Dentonst. Evang. P. I9I. et seq.edit. teri. Paris. Τ τοιJ Legitur etiam η- δύ τι et ηn το, &c. Sed editt. principes recte exhibent ηδύ τοι. Haec autem particula, licet alias dici soleat expletiva, sonat hoc utique loco, sane, vero, quι'

supra his vectis expresiit, παριωητην φάλαγγα.

5 q Ποιησάμενο- επορευίτοJ Sic rectius, Opinor, ex conjectura Leunci. scripseris. Vulgo, ποιησάμενοι επορεύοντο , Cillae minus bene cum ὐφηγεῖτο conjungi videntur.' Π αρηγγελλετο δε, τα &c. JConsule sis quae ad 2Elian. Tare notavit Arcerius P. 15Ι. ' ΣημαίνοιJ Vide P. 355. not.

8 Eις προκολη, J In MSto E-ton. atque editis nonnullis εἰς προύολην reperire est: quin et

SEARCH

MENU NAVIGATION