Kyrou anabasis

111쪽

LIB. III. T A P. I. 73ταὐτα πράξειν ποίαν δ' ηλικίαν ἐμαυτ ἐλθεῖν αν μένω ου γαρ ἔγωγ' ἔτι πρεσβύτερος ἔσομαι, εὰν τήμερον 'sοδῶ ἐμαυτὀν τοις πολεμίοις. εκ τούτου 15 ἀνίσταται και συγκαλεῖ τους Προξένου πρῶτον λοχαγους ἐπε δε συνῆλθ0ν, ἐλεύεν, Ἐγώ, - ανδρες λοχαγοί, υτε καθε ἄδειν δύναμαι, σπερ οἶμαι ουδ' υμεῖς, υτε κατακεῖσθαι ἔτι, ορῶν ἐνολις ἐσμέν , οἱ 16μεν γα πολέμιοι δῆλ0 δτι υ πρότερ0 πρῖς μῆς τον πόλεμ0ν ἐξέφηναν πριν ἐνόμισαν καλῶς τα ἐαυ-

των παρεσκευάσθαι, μῶν δ' ουδεὶς ουδεν ἀντεπιμελεῖται οπως ως κάλλιστα ἀγωνιούμεθα. και μην ει 17υφησόμεθα και ἐπι βασιλεῖ γενησόμεθα, τί οἰόμεθα πείσεσθαι ν ος καὶ του ὁμομητριου καὶ ὁμοπατρίου ἀδελφου και τεθνηκότος δη ἀποτεμων την κεφαλην καὶ την χειρα ἀνεστα ἄρωσε ημα δε οἱ κηδεμὼν μεν οὐdεὶς πάρεστιν, ἐστρατεύσαμεν δε ἐπ' α/ὀν ως δουλον ἀντὶ βασιλέως ποιήσοντες και ἀποκτενουντες εἰ δυναίμεθα, τί αν οἰόμεθα παθεῖν; ρ' υκἀν ἐπι 18 πὰν ἔλθοι ως μὰς τα ἔσχατα αἰκισάμενος πῆσιν αν- θρώποις φόβον παράσχοι του στρατευσαί ποτε ἐπαυτον ν αλλ' ὁπως τοι μη ἐκείνω γενησόμεθα πάντα ποιητέον. ἐγὼ μεν ουν ἔστε με αἱ σπονδαὶ 19ήσαν υποτε ἐπαυόμην μὰ μεν οἰκτείρων, βασιλέα δε και τοῖς συν αυτ μακαρίζων, διαθεώμενος αυτῶν οσην με χώsαν καὶ olla 40ιεν ως δε ἄφθονα τα ἐπιτήδεια ὁσους δε θεράποντας, ὁσα δε κτήνη, χρυσον δέ, ἐσθῆτα δέ τα δ' Wτων στρατιωτῶν πότε 20 ἐνθυμοίμην, ὁτι τῶν με ἀγαθῶν πάντων ουδενὸς ημῖν μετείη, αἰ μ πριαίμεθα, του δ' ἀνησόμεθα ἴδειν ἔτι λθους ἔχοντας, ἄλλως δε πως πορίζεσθαιτα ἐπιτήδεια λώνουμένους ὁρκους 4δη κατέχ0ντας

112쪽

74 L B. III. P. 1 ημῆς ταs Osν λογιζόμενος ενίοτε τὰς σπονδὰς μὰλ - 21 λον ἐφοβ0sμην η νυν τον πόλεμον. ἐπεὶ μέντοι κεῖμνοι λυσαν τὰς σπονδάς, λελέσθαι μοι δοκεῖ καὶ ἐκείνων βρις καὶ η μετερα ποψία εν μέσω γαρηδη κεῖται αὐτα τα ἀγαθὰ ἀθλα πότεροι αν μῶνανδρες ἀμείνονες σιν, ἀγωνοθέται δ' ι θεοί εἰσιν,22οῖ συν ἡμῖν, ς το εικός, σονται. ούτο μεν αὐαυτους ἐπιωρκήκασιν μεις δε πολλα ὁρ τε αγαθαστερρῶς αυτῶν πειχόμεθα δια τους τῶν θεῶν ὁρ- κους Ἀστε ἐξεῖναί μοι δοκεῖ ἰέναι ἐπὶ τον αγῶνα πολή23 συν 90νήματι μείζονι η τούτοις. τι δ' ἔχομεν σωματα κανώτερα τούτων και ψύχη καὶ θάλπη και πόνους φέρειν χομεν δε και ψυχὰς σῶν τοι θεοῖς άμείνονας ' οἱ δε ανδρες και τρωτοὶ καὶ θνητοὶ μῶλλονημῶν ην οἱ θεοὶ σπερ το πρόσθεν νίκην μῖν δι- 24 δῶσιν. λλ' ἴσως γαρ καὶ αλλοι ταυτ ἐνθυμ0sνται,

προς τῶν θεῶν μη ἀναμένωμεν ἄλλους φ' μῆς ἐλθεῖν παρακαλοsντας ἐπι τα κάλλιστα εργα αλλ' ημεῖς αρξωμεν του ἐξ0ρμησα και τους αλλους ἐπὶ την ἀρε- την ' φάνητε τῶν λοχαγῶν ἄριστοι καὶ τῶν στρατη-

25 γῶν ἀξιοστρατηγότεροι. κἀγω δε ει μενέμεῖς ἐθέλετε ἐξορμῆν ἐπὶ ταsτα, πεσθαι ἡμῖν βούλομαι, ει δ' υμεῖς τάττετέ με ἡγεῖσθαι, οὐδε προφασίζομαι τηνηλικίαν, ἀλλα καὶ ἀκμάζειν ηγ0fμαι ἐρύκειν ἀπ' ἐμαυ

26 υ με ταfτ ελεξεν, οι δε λοχαγοὶ ἀκούσαντες ηγεῖσθαι ἐκέλευον πάντες, πλην Ἀπολλωνίδης τις ην βοιωτιάζων τη φωνI sτο δ ἐπεν τι φλυαροίη ὀστις λέγοι ἄλλως πως σωτηρίας αν τυχεῖν η βασιλέα πεισας, ει δύναιτο, καὶ ἄμα ρχετο λέγειν τὰς

27 απορίας. ὁ μέντοι Ξενοφῶν μεταξλυπολαβων ἔλεξεν

113쪽

LI B. III. C A P.M. 75ώδε. ὀ θαυμασιώτατε ἄνθρωπε, σύγε οὐδε ορῶν γιγνώσκεις ουδὲ ἀκούων μίμνησαι. εν ταὐτω γε μέντοι σθα τουτοις τε βασιλευς, ἐπεὶ Mρος ἀπέθανε, μεγα φρ0νήσας ἐπι τούτω πεμπων ἐκέλευε παραδιδόναι τα ὁπλα ἐπεὶ δε μεῖς οὐ παραδόντες, αλλ' ξο-28πλισάμενοι ἐλθόντες παρεσκηνησαμεν αὐτω, τί Oυκίπ0ίησε πρέσβεις πέμπων καὶ σπονδὰς αἰτῶν καὶ παρμχων τα επιτηδεια, ἔστε σπονδῶν ἔτυχεν ἐπεὶ δ' υ29

οἱ στρατηγοὶ καὶ λοχαγ0ί, ῶσπερ δ' οὐ κελεύεις, εις

λόγους αυτοῖς ἄνευ πλων λθον πιστεύσαντες ταῖς

σπονδαις, ου νυν κεῖνοι παιόμενοι, κεντούμενοι,

sβριζόμενοι, οὐδε ἀποθανεῖν οἱ τλήμονες δύνανται, καὶ μάλ' οἶμαι ἐρῶντες τούτ0υ α σὐ πάντα ειδώς τους μεν ἀμύνεσθαι κελευοντας φλυαρεῖν Iς, πείθειν δὲ πάλιν κελεύεις ἰόντας εμ0 δέ, Ἀνδρες δ0κεῖ τον 30

ἄνθρωπον τουτον μήτε προσίεσθαι εἰς ταυτόνημῖν αὐ- τοις ἀφελομένους τε την λοχαγίαν σκεύη ἀναθέντας ως

τοιούτω χρῆσθαι osτος γαρ καὶ την πατρίδα καταισχύνει καὶ πῆσαν την Ελλάδα, τι Eλλην ων τοιουτός ἐστιν ἐντείθευ πολαβών γασίας Στυμφάλιος ε 31πεν υλλα τούτω γε ἴτε της Βοιωτίας προσήκει οὐ δεν ἴτε της Ελλάδος παντάπασιν, ἐπεὶ γώ αυτὸν εἶδον σπερ Λυδὰν αμφότερα τα τα τετρυπημένον. και εἶχεν Osτως. Osτον μεν os ἀπηλασαν οἱ δὲ 32 ἄλλοι παρὰ τὰς τάξεις ἰόντες οπ0υ μεν στρατηγὰς σως εἴη 0ν στρατηγον παρεκάλουν, ὁπόθεν δε οἴχοιτο τονίποστράτηγον, π0 δ' αs λοχαγὼς σῶς ει το λοχαγόν. ἐπεὶ δε πάντες συνῆλθον ει το πρόσθεν των 33ὁπλων ἐκαθίζοντο και ἐγένοντο οἱ συνελθοντες στρα

114쪽

ὁρῶσι τα παρόντα ἔδοξε καὶ αυτοῖς συνελθεῖν καί υμῆς παρακαλέσαι, πως β0υλευσαίμεθα εἴ τι δυναίμεθα ἀγαθόν. λέξον δ', εφη, καὶ σύ, es Ξενοφῶν,35ἄπερ καὶ προς μῆς. εκ τούτου λέγει τάδε Σενοφῶν. λλα ταυτα με δη πάντες ἐπιστάμεθα ὁτι βασιλευς καὶ ισσαφέρνης ους μεν ἐδυνήθησαν συνειλήφασινημῶν τοις δ αλλοις δηλον τι ἐπιβουλευουσιν, ως η δυνωνται ἀπολέσωσιν. μιν δε γε ἐμαι πάντα

ποιητέα ω μηπ0 ἐπὶ τοῖς βαρβάροις γενώμεθα, αλλὰ

36 μῆλλ0ν ην δυνώμεθα, εκεῖνο εφ μιν ευ τοίνυν ἐπίστασθε δτι υμεῖς το sτO οντες σοι νυν συνεληλύθατε μέγιστον ἔχετε καιρόν. οἱ γὰρ στρατιῶται Ουτοι πάντες προ υμῆς βλεπουσι, καν με υμῆς ὁρῶσιν ἀθύμους, πάντες κακοὶ ἔσονται, ν δε υμεῖς αυτοί τε παρασκευαζόμενοι φανερομητε ἐπὶ τους πολεμίους καὶ τους ἄλλους παρακαλητε, ευ ἴστε τι ψονται μῖν 37 καὶ πειράσ0νται μιμεῖσθαι ἴσως δέ τοι και δίκαιον ἐστιν μῆς διαφέρειν τι τούτων. μεῖς γάρ ἐστε στρατηγοί, μεῖς ταξίαρχοι και λοχαγοί καὶ οτε ειρηνη νυμεῖς και χρημασι καὶ τιμαῖς τούτων ἐπλεονεκτεῖτε καὶ νυν τ0ίνυν ἐπεὶ πόλεμος ἐστιν ἀξιουν δε υμῆς αυτους ἀμείνους τε του πλήθους εἰναι καὶ προβου-

τευμα, ε ἐπιμεληθείητε πως ἀντὶ τῶν ἀπολωλότων

ως τάχιστα στρατηγ0 καὶ λοχαγοι ἀντικατασταθῶσιν. ἄνευ γὰρ αρχόντων ουδεν αν οἴτε καλὸν ἴτε αγαθον γένοιτο ς μεν συνελόντι εἰπεῖν os δαμού εν δὲ di τοι πολεμικοῖς παντάπιασιν μεν γὰρ υταξία σω-

115쪽

καὶ τους αλλους στρατιώτας συλλέγητε και παραθαρρύνητε mi μαι αν μῆς πάνυ - καιρῶ ποιῆσαι. νυν 40

γαρ σως καὶ μεῖς αισθάνεσθε ς ἀθύμως μεν ῆλθον ἐπὶ τὰ 0πλα ἀθύμως δε προς τὰς φυλακάς ,στε ούτω

γ' εχόντων υκ id O τι αν τις χρησαιτο αυτοῖς ἐτε

ἐπίστασθε γὰρ δη δτι οἴτε πλῆθός ἐστιν ἴτε σχῖς η 42ε τω πολεμω τὰς νίκας ποιοfσα, ἀλλ' ὁπότεροι ανσὐν τοῖς θε0ῖς ταις ψυχαῖς ἐρρωμενέστερ0 Γωσιν πιτους πολεμίους, τούτους ς επὶ το πολυ οι ἀντίοι υJέχονται ἐντεθύμημα δ' ἔγωγε, es ἄνδρες, και τοίτο 43οτι ὁπόσοι μεν μαστεύουσι ζην ε παντὰς τρόπου ντοῖς πολεμικοῖς, οίτο μεν κακῶς τε και αἰσχρῶς ς επὶ τ πολῶ ἀποθνήσκουσιν, ὁπόσοι δὲ τον μεν θάνατον γνώκασι πῆσι κοινὰν ἐναι καὶ ἀναγκαῖον ἀνθρώποις, περ δετ0s καλῶς ἀποθνήσκειν ἀγωνίζονται, τούτους ορῶ μῆλλόν πως ει το γῆρας ἀφικνουμένους καὶ ως αν ζῶσιν εὐδαιμ0νέστερον διάγοντας i ta 44ημῆς δει s καταμαθόντας, εν τοιούτω γὰρ καιρῶ ἐσμεν, αυτούς τε ἄνδρας αγαθοὐς εἰναι καὶ τους ἄλλους παρακαλειν , ὁ μεν ταs εἰπὼν ἐπαύσατοrao μετὰ δε τ0sτον εἶπε ειρίσοφος, υλλὰ πρόσθεν μεν, ω Σενοφῶν, τοσοfτον μόνον σε ἐγίγνωσκον ὁσονηκουον θηναιον ιναι, s ὁ και παινῶ σε ἐφ' οἷς λέγεις τε καὶ πράττεις και β0υλοίμην ανέτι πλείστους Eiναι τοιούτους κοινὸν γὰρ αν εἴη λαγαθόν. καὶ 46νfν, ἐφη, si μέλλωμεν, es ἄνδρες, ἀλλ' πελθόντες

116쪽

78 LI B. III. C AI. I. IIηδη αἱρεῖσθε οἱ δεόμενοι αρχοντας, καὶ ἐλόμενοι κετεει το μέσον του στρατοπεδου καὶ τους αιρεθέντας αγετε Ἀπει εκεῖ συγκαλοfμεν του ἄλλους στρατιω-

τας παρέστω δ' μῖν, ἔφη, καὶ T0λμίδης ὁ κῆρυξ. 47 καὶ ἀμα ταί ειπών ἀνέστη, ω μη μ ελλοιτο ἀλλα

περαίνοιτο ταχέοντα. εκ τουτου Γρέθησαν ἄρχοντες

ἀντὶ μεν Κλεάρχου ιμασίων αρδανεύς, ἀντὶ δε Σωκράτους Σανθικλῆς Ἀχαιός, ἀντὶ δὲ γίου Κλεάνωρ υρκάς, ἀντὶ δε μωνος Φιλησιος Ἀχαιός, ἀντὶ εΠροξένου Σενοφῶν ' Ἀθηναιος. II πε δε ηρηντο, μίρα τε σχεδὰν πέφαινε καὶει το μέσον ὴκον οι ἄρχοντες, καὶ ἔδοξεν αύτοις προφυλακὰς καταστήσαντας συγκαλεῖν του στρατιώτας.

ἐπεὶ δε καὶ οἱ ἄλλοι στρατιῶται συνῆλθον, ἀνέστη πρῶτον μεν ειρίσοφος ὁ Λακεδαιμόνιος καὶ λεξεν 2 δε. Ω ἄνδρες στρατιωται, χαλεπὰ μεν τα παρόντα, ὁποτε ἀνδρῶν στρατηγῶν τοιούτων στερόμεθα καὶ λοχαγῶν καὶ στρατιωτῶν, προ δ ἔτι καὶ οἱ αμφὶ Ἀριαῖον οἱ πρόσθεν , σύμμαχοι ὁντες προδεδώκασιν λημῶς ομως δε δει ἐκ τῶν παρόντων ἄνδρας ἀγαθοῖς τελέθειν καὶ μη φίεσθαι, ἀλλα πειρῆσθαι ὀπως νμεν δυνώμεθα καλῶς νικῶντες σωζώμεθα ' ει δε μη, ἀλλὰ καλῶς γε ἀποθνήσκωμεν, υποχείριοι δε μηδέποτε γενώμεθα ζῶντες τοι πολεμίοις. ἐμαι γὰρ ανημα τοιαsτα παθεῖν ἐα τους ἐχθροῖς οἱ θεοὶ ποιήμ4σειαν. ἐπὶ τούτω Κλεάνωρ ρχομένιος ἀνέστη καὶελεξεν δε λλ' ο ρῆτε μέν, es ἄνδρες, την βασιλέως ἐπιορκίαν καὶ ἀσέβειαν ὐρῆτε δε την ισσαφέρνους ἀπιστίαν, ἔστiς λέγων ως γείτων τε in τῆς G λάδος καὶ περὶ πλείστου αν ποιήσαιτο σῶσαι μῆς, ἐπὶ τ0ύτος αυτὰς ὀμόσας μῖν, αυτὰς δεξιὰς δον .

117쪽

LI B. III. T A P. I. 79αυτὰς ἐξαπατήσας συνέλαβε του στρατηγούς , καὶ Ουδε Aία ξένιον ηδέσθη, ἀλλα Κλεάρχω και μοτράπεζος γενόμενος αυτ0ῖς τούτοις ἐξαπατήσας τους ἄνδρας ἀπολώλεκεν 'Ἀριαῖος δε, ον μεῖς θέλομεν5βασιλέα καθεστάναι, καὶ ἐδώκαμεν καὶ ἐλάβομεν πιστὰ μη πρ0δώσειν αλλήλους, καὶ οὐτος οὐτε τυυς θεους δείσας ἴτε ώρον τεθνηκότα αἰδεσθείς, τιμώμενος μάλιστα υπὸ Κύρου ζῶντος νυν προς τους εκείνου εχθίστους ἀποστὰς ημῆς του ρ0υ φίλbυς κακῶς ποιεῖν πειρῶται ἀλλα τούτους μεν οἱ θεώ ἀποτί-6σαιντο ημῆς δε δει ταsτα ορῶντας μήποτε ἐξαπατηθῆναι ετ υπ- τούτων, ἀλλὰ μαχομένους γαν δυνώ

μεθα κράτιστα τοίτο ,τι α δοκύ τοι θεοῖς πάσχειν.

- τούτου Σενοφῶν ἀνίσταται ἐσταλμένος ἐπι7

πόλεμον in ἐδύνατο κάλλιστα, νομίζων, εἴτε νίκην διδοιεν οι θεοί, τον κάλλιστον κόσμον τω νικῶν πρέπειν, εἴτε τελευτῶν δέοι, ὀρθῶς εχειν τῶν καλλίστων ἐαυτὸν ἀξιώσαντα ἐν τούτοις της τελευτῆς τυγχάνειν

του λόγου δε ρχετο δε Tην μεν τῶν βαρβάρων 8

ἐπιορκίαν τε καὶ ἀπιστίαν λέγει με Κλεάνωρ ἐπίστασθε ὁ καὶ μεῖς ιμαι. εἰ μεν οὐ βουλόμεθα

πάλιν αὐτοῖς δια φιλίας ἰέναι, ἀνάγκη μῆς π0λλην

ἀθυμίαν χειν ορῶντας και τους στρατηγούς, ο διαπίστεως αύτοῖς εαυτοὐς ἐνεχείριοαν, οἷα πεπόνθασιν ει μέντοι διανοούμεθα συναοις ὁπλοις ών τε πεποιήκασι δίκην ἐπιθεῖναι αὐτοῖς και το λοιπον διὰ παντος πολέμου αυτοῖς ἰέναι, σὴν τοις θεοῖς πολλαὶ μῖν καὶ καλαὶ ελπίδες εἰσὶ σωτηρίας τουτ δε λέγ0ντος αυτου 9 πτάρνυταί τις ἀκούσαντες δ' οἱ στοατιῶται πάντες μια ρμη 90σεκύνησαν τον θεόν, και , ενοφῶν εἶπε,

210κεῖμ06 ἄνδρες, ἐπεὶ περὶ σωτηρίας μῶν λεγόν-

118쪽

80 LUB. III. Al. II. των οἰωνος του σιὴς 0υ σωτῆρος ἐφάνη, ευξασθαι τω θεῶ τούτω θύσειν σωτηρια που αν πρῶτον εις φιλίαν χώραν ἀφικώμεθα, συνεπεύξασθαι δε καὶ τοῖς αλλοις θεοῖς θύσειν κατὰ δύναμιν καὶ τω δοκεῖ ταυτ εφη, ἀνατεινάτω τρο χεῖρα. καὶ ἀνέτειναν

ἀπαντες. εκ τούτου ηυξαντο καὶ παιάνισαν. επεὶ

δε τα των θεῶν καλῶς ἐχεν , ρχετο πάλιν ωδε.

l0Ἐτύγχανον λέγων οτι πολλαὶ καὶ καλαὶ ἐλπίδες μῖν

εἰ εν σωτηρίας. πρῶτον μεν γαρ μεις μεν εμπεδουμεν του τῶν θεῶν ὁρκους, οι δε πολέμιοι ἐπιωρκήκασί τε καὶ τὰς σπονδὰς παρὰ τους ορκους λελύκασιν. ουτ δ εχόντων ε ὀ τοις μεν πολεμίοις ἐναντίους εἰναι τους θεους, μιν δε συμμάχους, oῖπερ κανοί εἰσι καὶ τους μεγάλους ταχυ μικρ0ὐ ποιεῖν καὶ τους μικρ0s καναν δεινοῖς σι σώζειν ευπετῶς. ταν βου- 11 λωνται. πειτα δὲ ἀναμνήσω γὰρ μας και τοὐς τῶν προγόνων τῶν μετέρων κινδύνους , να εἰδητε ως ἀγαθοῖς τε υμῖν προσηκει εἶναι σώζονταί τε σὴν τοῖς θεοῖς καὶ κ πάνυ δεινῶν οἱ ἀγαθοί. ἐλθόντων μεν γὰρ Περσῶν και τῶν σίν αυτοις παμπληθεῖ στόλωως ἀφανιούντων αυθις τὰς θήνας, ποστηνα αυ- 12 τοῖς Ἀθηναῖοι τολμήσαντες ἐνίκησαν αὐτούς. καὶευξάμενοι li ρτέμιδι ὁπόσους κατακάνοιεν τῶν πολεμίων τοσαύτας χιμαιρα καταθύσειν u θεῶ, επεὶ 13ου εἶχον ἱκανὰς ευρεῖν, δοξεν αυτοῖς κατ ἐνιαυτὸν πεντακοσίας θύειν, καὶ τι καὶ νυν ἀποθυουσιν. επειτα τε Σέρξης στερον ἀγείρας την ἀναρίθμητονοτρατιὰν λθεν επὶ την Ἐλλάδα, καὶ τότε ἐνίκων ἱημέτεροι πρόγονοι οὐ τούτων προγόνους καὶ κατὰ γην και κατὰ θάλατταν es εστι μεν τεκμήρια ὁρῶν τὰ τ9όπαια, μέγιστον δε μαοτυDi 0 η ἐλευθεοὶ τῶν

119쪽

κυνεῖτε. τοιουτων με ἐστε προγόνων. o μεν δὴ 14

τοίτο γε ἐρῶ. υμεῖς καταισχύνετε αυτοίς ἀλί-ἴπω πολλαὶ ἡμέραι ἀφ' ου ἀντιταξάμενοι τούτοις τ0ῖς εκείνων ἐκγόνοις πολλαπλασίους ἡμῶν αυτῶν ἐνικῆτε σῶν τοῖς θεοῖς. καὶ τότε μεν δη περὶ της Κύρου βασι 15 λείας ἄνδρες se ἀγαθοί νυν δ 'χπότε περὶ της μετέρας σωτηρίας ὁ ἀγων ἐστι πολλδηπου μῆς προήκει καὶ ἀμείνονας και προθυμοτερους εἶται ἀλλα I6μην και θαρραλεωτέρ0υς νυν πρέπει εινα πρ0ς τοὐς πολεμίους. τότε μεν γαρ ἄπειροι ντες αυτῶν τό τε

πληθος ἄμετρον ὁρῶντες, μως ἐτολμήσατε σὐν τω πατρίω φρονήματι ἰέναι ει αυτούς ' νυν δε πότε και πεῖρανήδη εχετε αυτῶν ὁτι θέλουσι καὶ πολλαπλάσιοι ὁντες μη δέχεσθαι μῆς, τί ἔτι μιν προσήκει τούτους φοβεῖσθαι μηδε μέντοι οὐτο μεῖον δόξητε ἔχειν εἰ Ποἱ Κύρειοι πρόσθεν σὐνήμιν ταττόμενοι νυν ἀφεστήκασιν ἔτι γαρ sτοι κακίονές εἰσι τῶν ὐφ' μῶν - τημένων ἔφευγον os προς ἐκείνους καταλιπόντες

ημῆς τοῖς δ' ἐθέλοντας φυγῆς ἄρχειν πολὐ κρεῖττον σὐν τοις πολεμίοις ταττομένου. ἐν τύ μετέρα τάξει ορῆν. ει δέ τις υμῶν ἀθυμεῖ ὁτι ἡμῖν μὲν οὐκ εἰσὶν 18ιππεῖς τοι δε πολεμίοις πολλοι πάρεισιν, ἐνθυμήθητε δει οἱ μύριοι ιππεῖς οὐδεν ἄλλο η μύριοι εἰσιν ανθρωπος υπὰ μεν γαρίππου ἐν μάχη οὐδεις πώποτε οἴτε δηχθεις ἴτε λακτισθεὶς ἀπέθανεν, οι δε ἄνδρες εἰσὶν οἱ ποιοsντες ,τι αν ἐν ταῖς μάχαις γίγνηται Οὐκοsν των ιππέων πολλημεῖς ἐπ' ἀσφαλεστέρου 100χήματός ἐσμεW ο μεν γαρ ἐφ' λπων κρέμανται φο-β0ώμενοι ου ημῆς μόνον ἀλλα καὶ τ καταπεσε

120쪽

82 LI B. III. P. u. ημεῖς δ' πὶ γης βεβηκότες πολλι εν ἰσχυ9ότερον παμσομεν, ην τις προσίεὶ πολ δε μῆλλον του αν βουλώμεθα τευξόμεθα. ἐνωμόν προεχουσιν οι ἱππεις μῆς 20 φεύγειν αὐτοις ἀσφαλέστερόν εστιν η μιν ει δὲ δητὰς μεν μάχας θαρρεῖτε, τι δεουκέτιημῖνπισσαφερνης ηγησεται οὐδε βασιλεῖς ἀγορὰν παρέξει, τουτο ἄχθεσθε, σκέψασθε πότερον κρεῖττονγισσαφέρνην ηγεμόνα εχειν, ο επιβουλεύων μιν φανερός εστιν η υς ανημεις ανδρας λαβόντες γεῖσθαι κελεύωμεν, οῖ εἴσοντα υτ ην τι περιχμῆς άμαρτάνωσι, περι τὰς εαυτῶν 21 ψυχὰς καὶ σώματα ἀμαρτάνουσι τα δε επιτηδεια πότερον νεῖσθαι κρεῖττον επιτης αγορῆς η οίτοι παρεῖχον μικρὰ μετρα πολλο αργυρωυ , μηδε osτο ετιεχοντας, ταυτους λαμβάνειν, ηνπερ κρατῶμεν, μετ9M 22 χρωμένους οπόσω αν καστος βούληται. ει δε ταsταμεν γιγνώσκετε τι κρείττονα, τους δὲ ποταμορ απορον νομίζετε ειναι καὶ μεγάλως ἡγεῖσθε ἐξαπατηθῆναι διαβάντες, σκέψασθε ει ἄρα τουτ και μωρότατον πεποιήκασιν οι βάρβαροι πάντες γαρ ποταμοί, νκαὶ πρόσω των πηγῶν ἄποροι σι πρomsσι προς τὰς πηγὰς διαβατοὶ γίγνονται οὐδε το γόνυ βρέχοντες. 234 δε μήθ' οι ποταμοὶ διήσουσιν ηγεμών τε μηδεὶς μιν φανεῖται, οὐδ' ς μιν γε ἀθυμητέον επιστάμεθα γὰρ Μυσούς, ους ουπιαν μῶν φαίημεν βελτίους εἶναι,οῖ βασιλέως ἄκοντος εν τη βασιλεως χώρα πολλάς τε και εὐδαίμονας και μεγάλας πόλεις οἰκ0sσιν, πιστάμεθα δε Πισίδας σαυτως, Λυκάονας δὲ και αυτοὶ εἰδομεν τι εν τοῖς πεδίοις τὰ ἐρυμνὰ καταλαβόντες 24 την τούτων χωραν καρπουντας καὶχμὰς δ αν ἔφηνεγωγε χρῆναι μηπω φανεροὐς ιναι i καδε ρμημένους, αλλὰ κατασκευάζεθθαι, αυτ0s που οἰκήσον-