Kyrou anabasis

91쪽

0 τι διαπεπραγμεν0 ήκοι παρὰ βασιλέως ἰοθῆναι

αυτω σώζειν τους Ἐλληνας καίπερ πάνυ πολλῶν ἀντιλεγόντων ς υκ αξιον εἴη βασιλεῖ ἀφειναι τους φἐαυτὸν στρατευσαμένους. τέλος δε εἰπε, Και νίν 26

ἐξεστιν μιν πιστὰ λαβειν παρ' μῶν η μην φιλίαν παρέξειν μιν την χωραν και ἀδόλως ἀπάξειν εις την Ελλάδα ἀγορὰν παρέχοντας π0υχ αν mi πρίασθαι, λαμβάνειν et μῆς εκ της χώρας ἐάσομεν τα ἐπιτήδεια. μῆς δ' υ μιν δεήσει ὀμόσαι μην πορεύ- 27 σεσθαι es διὰ φιλίας ἀσινῶς σῖτα καὶ ποτὰ λαμβάνοντας οπόταν μη ἀγορὰν παρέχωμεν ' ην δε παρέχωμεν ἀγ0ράν, ἀν0υμέν0υς ξειν τὰ ἐπιτήδεια ταίτα εδ0ξε, 28 καὶ ω0σαν καὶ δεξιὰς ἔδοσαν ισσαφέρνης καὶ ὁ της βασιλέως γυναικὰς ἀδελφὸς τοῖς τῶν Ελλήνων στρατηγ0ῖς και λοχαγ0ῖς και ἔλαβον παρὰ τῶν Ἐλλήνων. 29 μετὰ δὲ ταsτα ισσαφέρνης εἶπε, υν με δη ἄπειμιώς βασιλέα ἐπειδὰν δε διαπράξωμαι χέ0μαι, ξω συσκευασάμενος ώς ἀπάξων et μῆς εἰς τὴν Ελλάδα καὶ αυτὰς ἀπιὼν ἐπι την ἐμαυτου ἀρχήν.

καιοι και προς του συν ἐκείνω Περσῶν τινες, παρεθάρρυνόν τε καὶ δεξιὰς ἐνλις παρὰ βασιλέως εφερ0νμη μνησικακήσειν βασιλέα αυτοῖς της σὴν Κυρ επι- ρατείας μηδε ἄλλου μηδενὸς τῶν παροιχομένων. τούτων δε γιγνομένων ενδηλοι σαν ι περὶ 'Αριαχν2ὴττον πρ0σέχοντες τοῖς Ελλησι τον νοον ἄστε καὶ διὰ τουτο τοῖς μεν πολλοις τῶν Ἐλλήνων 0υκήρεσκον, αλλὰ προσιόντες τω Κλεάρχω ἔλεγον και τ0ῖς ἄλλοις

92쪽

στρατεύειν και νυν με ημῆς πάγεται μένειν διατ διεσπάρθαι αὐτῶ το στράτευμα ἐπην δε πάλινάλισθη αυτ η στρατιά, ου ἔστιν πως υ ἐπιθή- σεται μιν ἴσως δε που η ἀποσκάπτει τι η ἀποτεέ-χίζει , ως απορος εἴη η δός ο γαρ ποτε κών γε

β0υλήσεται μὰς ἐλθόντας εις την Ἐλλάδα ἀπαγγεῖλαι ως μεῖς τοσοίδε ὁντες ἐνικῶμεν βασιλέα επὶ ται θύραις αυτο καὶ καταγελάσαντες ἀπηλθομεν. 5 Kλέαρχος δε ἀπεκρίνατο τοῖς ταsτα λέγ0υσιν Ἐγὼ

νυν ἄπιμεν, δόξ0μεν επὶ πολεμω ἀπιέναι και παρὰ τὰς σπονδὰς ποιεῖν. πειτα πρῶτον μεν ἀγορὰν ουδεὶς παρέξει μιν οὐδε θεν ἐπισιτιούμεθα αsθις δε ηγησόμενος fovi εσται και ἄμα αὐτα ποιούντωνημῶν ευθὴς ριαῖος ἀφεστήξει στε φιλος μινουδεὶς λελείψεται, ἀλλα και οἱ πρόσθεν ἔντες πολέμιοι Γλημιν σονται. ποταμὸς δ' ει μέν τις και ἄλλος ἄρα ημιν ἐστι διαβατέος ου οἶδα τον δ' οὐν Et φράτηνῖσμεν ὁτι δύνατον διαβηναι κωλυόντων πολεμιων. οὐ μεν δη- μάχεσθαι γε δένιππεῖς εἰσιν μιν σύμμαχοι , τῶν δε πολεμίων ιππεῖς εἰσιν οἱ πλεῖστοι και πλείστου ἄξιοι ' στε νικῶντες μεν τίνα αν ἀποκτεί-

7 ναιμεν ηττωμένων δὲ οὐδένα Οἶόν τε σωθηναι. ἐγώ μεν οὐ βασιλέα, Οὐούτω πολλά ἐστι τὰ σύμμαχα, εἴπερ προθυμεῖται μῆς ἀπολέσαι, υκ id δ,τι δειαυτὸν ὀμόσαι και δεξιὰν δοsναι καὶ θεοῖς ἐπιορκῆσαι κά τ εαυτο πιστὰ ἄπιστα π0ιῆσαι λησί τε καὶ βαρβάρ0ις τοιαsτα πολλὰ ἔλεγεν.

93쪽

d μαμιν γε δε καὶ την θυγατέρα την βασιλέως επὶ γάμω ἐντεῆθεν δε δη πισσαφέρνους γουμένου 9' καὶ ἀγοραν παρέχοντος ἐπορεύοντο ἐπορεύετο δεκα υριαχ το 00 βαρβαρικὰ ἔχων στράτευμα

αμα ισσαφέρνει καὶ υρόντα καὶ συνεστρατοπεδεύετο οὐν ἐκείνοις οι δε Ἐλληνες φορῶντες τούτους 10 αυτοὶ ε εαυτῶν ἐχωρουν γεμόνας ἔχοντες. ἐστρατοπεδεύοντο δε κάστοτε απέχοντες αλλήλων παρασάγγην καὶ μεῖον ἐφυλάττοντο δε αμφότεροι ῶσπερ πολεμίους αλλήλους, καὶ ευθὐ τομ υποψίαν παρείχεν Ἀνίοτε δὲ καὶ ξυλιζόμενοι ἐκ του αυτο και Ilχόρτον καὶ αλλα τοιαῆτα συλλέγοντες πληγὰς ἐνέτεινον ἀλλήλοις Ἀστε καὶ τοὐτο ἔχθραν παρειχε. διελ- 12θόντες δὲ τρεῖς σταθμοῖς ἀφίκοντο προς το Μηδίας καλούμενον τεῖχος, καὶ παρῆλθον εἴσω αυτ0O ην δε ἀκοδομημένον πλίνθοις πταῖς ἐν ἀσφάλτω κειμμναις ευρος εἴκοσι π0δῶν, ψος δε κατόw μῆκος δ' ἐλέγετο εἶναι εἴκοσι παρασαγγῶν απέχει δὲ Βαβυλῶνος ου πολύ. ἐντεῆθεν δ' ἐπορεύθησαν σταθμοὐς 13 δύο παρασάγγας κτώ καὶ διέβησαν διώρυχας δύο, την μεν ἐπὶ γεφύρας, την δ' ἐζευγμένην πλοίοις ἐπτά αύτα es σαν απὸ os θρητος ποταμos' κατετέμηντο δε ε αυτῶν και τάφροι ἐπὶ την χώραν, αἱ μενοτρῶτω μεγάλαι, ἔπειτα δ' ἐλάττους τέλος δε καὶ μικροὶ χετοί, σπερ ἐν ρ Ἐλλάδι ἐπὶ τὰς μελίνας καὶ ἀφικνοsνται ἐπὶ τον Zγρητα ποταμόν προς πόλις ην μεγάλη καὶ πολυάνθρωπος θάν0μα Σιττάκη,

απέχουσα το ποταμον σταδίους πεντεκαίδεκα. οἱ 14 μεν ουν Ἐλληνες παρ αυτὴν ἐσκήνησαν ἐγγυς παρα-

94쪽

56 LI B. C A P. IV. δείσs μεγάλου και καλοὐ καὶ δασέος παντοίων δένδρων oι δε βάρβαρ0 διαβεβηκόet ες τον θρητα υ15 μέντ0 καταφανεῖς ησαν. μετὰ δε το δεῖπνον ἔτυχ0νεν περιπατω ντες προ των πλων Πρόξενος και ενοφῶν και προσελθὼν ἄνθρωπός τις ηρώτησε του προφύλακας που αν ἴδοι Πρόξενον Ἀλέαρχον Μένωνα δε υκ ἐζήτει, καὶ ταῆτα παρ υριαίου ν16 του μωνος ξένου. ἐπεὶ δὲ Πρόξενος ἐπεν τι αὐ- τός εἰμι ον ζητεῖς, εἶπεν ὁ ἄνθρωπος τάδε Ἐπεμψέ με υριαχ καὶ ρτά0ζος πιστ0 οντες Κυρω και υμ, ευνοι, κάικελεύουσι φυλάττεσθαι μη μιν ἐπιθῶνται της νυκτὀ o βάρβαροι ἔστι δε στράτευμα 17 πολλεν τω πλησίον παραδείσω και παρὰ την γέφυροραν του θρητος ποταμ0επέμψαι κελεύουσι φυλακήν, ς διανοεῖται αὐτην λίσαι ισσαφέρνης της νυκτός, ὰν δυνηται, ώς, διαβητε αλλ' εν μέσω18 ἀποληφθῆτε τοί ποται os καὶ της διώρυχος ἀκ0s-

σαντες ταλα ἄγουσιν αυτὰν παρὰ τον Κλέαρχ0ν και

φράζουσιν λέγει ὁ δε Κλέαρχος ἀκ0ύσας ἐταράχθη

19 σφόδρα και ἐφοβεῖτο νεανίσκος δέ τις των παρόντων εννοήσας ἐπελώς ου ἀκόλουθα εἴ το τε ἐπιθησεσθαι καὶ λύσειν την γέφυραν δῆλ0ν γὰρ τι επιτιθεμένους η νικῆν δεήσει Ἀττῆσθαι. εὰν μενοίν νικῶσι, τι δε αυτos λύειν την γέφυραν Ουδε γὰρ αν πολλαὶ γέφυραιῶσιν ἐχ0ιμεν αν ποι φυγόν- 20 τες μεῖς σωθῶμεν. ἐὰν δε μεῖς νικῶμεν, λελυμμνης της γεφυρας οὐχ εξουσιν κεῖνοι ποι φυγωσιν 0υδε μην βοηθῆσαι πολλῶν χντων πέραν Ῥυδεὶς

95쪽

LIB. II. P. IV. 57χ0ς. o δε εἰπε δτι π0λλὴ καὶ κῶμαι ἔνεισι και πόλεις πολλαὶ καὶ μεγάλαι. τότε δ καὶ ἐγνώσθη οτιχι βά0 22βαροι το ἄνθρωπον υπ0πέμψειαν, ὀκνουντες μη ι Ελληνες διελόντες θν γέφυο αν μείνειαν επιτ νήσω ἐμυματα ἔχοντες ἔνθεν μεν ον θρητα, ἔνσεν δὲ την διώρυχα τα δ' ἐπιτήδεια ἔχ0ιεν επιτη εν μέσω χωρας πολλης και ἀγαθῆς υσης κα των ἐργασ0μένων νόντων ' εἶτα δε και ἀπ0στροφὴ γενοιτο ει τις βουλ0ιτο

βασιλε κακῶς ποιεῖν μεταχε ταυτα ἀνεπαυοντο ' πι 23 μέντ0 την γέφυρα δμως φυλακὴν πεμψαν ' καιουτε ἐπέθετο ουδεὶς Ουδαμόθεν Ουτε π9ος την γεφυ- ραν υδεις ῆλθε των πολεμιων, ως οἱ φυλάττοντες

ἀπήγγελλον επειδὴ ὁ ἐως ἐγένετο, διέβαινον τὴν 24 γεφυραν ζευγμενην πλοίοις τριάκοντα καὶ επτὰ ς0iόν τε μάλιστα πεφυλαγμένως ' ἐξήγγελλον γάρ τινες των παρὰ Tισσαφέρνους Ελλήνων, διαβαινόντων μέλλοιεν ἐπιθησεσθαι. αλλὰ ταυτα μεν ψευδῆ η διαβαινόντων μεντοι ὁ Γλους ἐπεφάνη με ἄλλων

τετταρας παρασάγγας εἴκοσιν ἐπι τον υσκον ποτα

μόν , 0 sso πλέθρου ἐπῆν ε γέφυρα καὶ ἐν ταυθα κεῖτο πόλις μεγάλη θανομα Mπιοῦ πρ0 ην ἀπήντησε τοις Ελλησιν ὁ Κυρου και Αρταξέρξου νόθος αδελφὰς απὼ Σουσων και Ἐκβατάνων στρατιὰν πολλὴν ἄγων ς 0ηθήσων βασιλεῖ καὶ ἐπιστήσας το ἐαυτου στράτευμα παρερχομενους τους Ἐλληνας ἐθεώρει 6 δε λέαρχος γεῖτο μεν εις δύο, ἐπ0-26ρευετο δε ἄλλοτε και ἄλλοτε ἐφιστάμενος σ0 δε χρόν0 το γουμενον οὐ στρατευματος ἐπιστήσειε,

96쪽

ματος γίγνεσθαι την ἐπίστασιν ' στε το στράτευμα και αὐτοις τοῖς Ελλησι δόξαι πάμπολυ εἰναι, και τον

27 Πέρσην ἐκπεπλῆχθαι θεωρουντα. εντείθεν ὁ ἐπορευθησαν δια της Μηδίας σταθμοὐς ἐρημους ε παρασάγγας τριάκοντα εις τὰς Παρυσάτιδος κώμας της Κύρου και βασιλέως μητρός. ταύτας ισσαφέρνης ρω ἐπεγγελῶν διαρπάσαι τοις Ἐλλησιν πέτρεψε πλην ἀνδραπόδων ἐνῆν δε σῖτος πολῶ και πρόβατα 28 καὶ ἄλλα χρήματα ἐντεsθεν δ' ἐπορεύθησαν σταθμοὐς ἐρημ0υς τέτταρας παρασάγγας εἴκοσι τον Gγρητα ποταμὸν εν ἀριστερὰ χοντες. ἐν δε τω πρώτω σταθμῶ πέραν του ποταμου πόλις κεῖτο μεγάληκα ευδαίμων ὀνομα Καιναί, εξ ης οι βάρβαροι διῆγον ἐπι σχεδίαις διφθερίναις ἄρτους, τυρούς, οἶνον. V. Μετὰ ταὐτα ἀφικνοίνται ἐπι τον Ζαπάταν ποταμόν, το fρος τεττάρων πλέθρων. και ἐνταfθα ἔμειναν μέρας τρεις ' ἐν δε ταύταις ποψίαι μεν ησαν,2 φανερὰ δε υδεμία ἐφαίνετο ἐπιβουλή. ἔδοξεν οὐντω Κλεάρχω συγγενέσθαι τω ισσαφέρνει, εἴ πως δύναιτο παsσαι τὰς ποψίας πρὶν ἐξ αυτῶν πόλεμον γενέσθαι ' και πεμψέ τινα ἐροsνταέτι συγγενέσθαι

,αὐτω χρήζοι. ὁ δε ἐτοίμως ἐκέλευεν κειν ἐπειδὴ δὲ συνῆλθον, λέγει ὁ Κλέαρχος τάδε Ἐγώ, πισσαφέρνη, οἶδα μεν ἡμῖν ἄρκους γεγενημένους και δεξιὰς δεδ0μένας μὴ ἀδικήσειν αλλήλους φυλαττόμενον δεσέ τε ορ ως πολεμίους μῆς και μεῖς ὁρῶντες αὐταιἀντιφυλαττόμεθα. ἐπε δε σκοπῶν ου δύναμαι οἴτε σε αἰσθέσθαι πειρώμενον μῆς κακῶς ποιεῖν ἐγώ τε σαφῶς οἶδα ὁτι μεῖς γε οὐδ' ἐπινοουμεν τοιοίτον ουδέν, ἔδοξέ μοι εις λόγους σοι ἐλθεῖν, ὁπως εἰ δυναί

97쪽

LI B. II. P. V. 59μεθα ἐξέλοιμεν αλλήλων την ἀπιστίαν. καὶ γαρ οἶδα 5ανθρώπους δ τους μεν εὐδιαβολῆς τους δε καὶ ξυποψίας ο φ0βηθέντες αλλήλους φθάσαι β0υλόμενοι

πρὶν παθεῖν ποίησαν ἀνήκεστα κακα τους οἴτε μέλλοντας os αλ 0υλ0μένους τοιουτον Ουδέν. τὰς6ουν τοιαύτας ἀγνωμοσύνας νομίζων συνουσίαις μάλιστα αν παύεσθαι κω καὶ διδάσκειν σε βούλομαι ς συ ἡμῖν υ ορθῶς ἀπιστεῖς πρῶτον μεν γαρ καὶ 7 μέγιστον οἱ θεῶν μῆς ορκοι κωλύουσι πολεμίους εἶναι ἀλλήλοις οστις δε τούτων σύνοιδεν αὐτω παρημεληκώς, osτονἈγώ ὁποτ πιν ευδαιμονίσαιμι. 'Oν γαρ θεῶν πόλεμον ουκ ιδ οὐτ απὼ ποίου αν τάχους φεύγων τις ἀποφύγοι ὁ εἰς ποῖον αν σκότος ἀποδραίη οὐθ' o πως αν εις εχυρὸν χωρίον ἀποσταίη πάντη γαρ πάντα τοι θεοῖς ποχα καὶ πανταχῆ πάντων i σον οἱ θεοὶ κρατοίσι περὶ μεν δὴ των θεῶν τε καὶ 8των ρκων Osτω γιγνώσκω, παρ Ῥὶς μεῖς τὴν τι- λίαν συνθεμενοι κατεθέμεθα Ἀων δ ανθρωπίνων σε εγώ ν τω παρόντι νομίζω μέγιστον εἰναι ἡμῖν αγαθόν. σὐν με γαρ σοὶ πασα μεν οδὸς εὐπορος, πῶς ὁ ποταμὰς διαβατός, των τε επιτηδείων υκ απορία ανευ δε σολπῆσαμεν δι σκότους ἡ ὁδός οὐδενγα αυτῆς ἐπιστάμεθα πῆς δε ποταμὸς δύσπορος,

γαρ πολλῆς απορίας στίν. ε δε η καὶ μανέντες σε 10 κατακτείναιμεν, ἄλλο τι ανή-0ν εὐεργέτην κατακτείναντες π90ς βασιλέα τον μέγιστον φεδρον ἀγωνιζομμεθα; σων δε δὴ και ολ αν ελπίδων ἐμαυτὀν στερήσαιμι, ει σε τι κακὰν ἐπιχειρήσαιμι ποιεῖν, αὐτα

σθαι, νομίζων των τότε κανώτατον εἰναι , ποιεῖν

98쪽

60 LII. I. CAP. Vos βούλοιτο σὲ δὲ νυν ορῶ την τε Κύρου δύναμιν κά χώραν χοντα και την σαυπ0 ἀρχην σώζοντα, την δε βασιλέως δύναμιν, η υρος πολεμια ἐχρῆτο, 12 G0 ταύτην σέμμαχον fσαν. τούτων δε τοιούτων Oντων τις osτω μαίνεται ὁστις Ου βούλεταί σοι φίλος εἶναι ἀλλα μην ἐρῶ γα και ταsτα λων ἔχω ἐλπί- 13 δας και σε βουλήσεσθαι φίλον μῖν εἰναι. ἐδα μεν γαρ υμῖν Μυσους λυπηροψ οντας, ους νομίζω αν σίντη παρ0sσn δυνάμει ταπεινοὐς-μῖν παρασχειν ' Dido δε και Πισίδας Ἀκούω δε καὶ ἄλλα θνη πολλὰ τοιαυτα εἶναι,4 οἶμαι, παsσαι ἐν0χλ0sντα ἀH τ υμετέρα ευδαιμονία. ιγυπτους δέ, οἷς μάλιστα μῆς νυν γιγνώσκω τεθυμωμένους, οὐχ ορῶ π0ία δυνάμει συμμάχω χρησάμενοι μῆλλ0ν αν κολάσαισθε της νυν 14 σὐν ἐμοὶ ἴσης. αλλὰ μην ν γε τοι πέριε οἰκοίσι σὐ ει με βούλοιό τω φίλος εἶναι, ως μέγιστος ανειης, εἰ δέ τίς σε λυπ0- ως δεσπότης αν ἀναστρέφοιο ἔχων μῆς πηρέτας, οῖ σοι υκ αν του μισθos ἐνεκα μόνον πηρετοῖμεν αλλὰ και της χάρια0ς ην σωθέν 15 τε ὐπο σου 0 ὰν ἔχοιμεν δικαίως ἐμοὶ μεν αὐταπάντα ἐνθυμουμένω οὐτω δοκει θαυμαστὸν ἐναι τοσε μῖν ἀπιστεῖν στε καὶ διστ ὰν ἀκούσαιμι του- νομα τίς υτως εστ δεινὸς λέγειν στε σε πεῖσαι λέγων ως μεῖς σοι ἐπιβουλεύ0μεν. Κλέαρχ0ς μενουν τοσαυτα εἶπε πισσαφέρνης δε δε πημείφθη 16 Mλ ηδ0μαι μέν, Ἐλέαρχε, ἀκούων σου τρο- νιμους λόγους ' ταυτα γὰρ γιγνώσκων εἴ τι ἐμ0 κακὸν βουλεύοις, ἄμα ἄν μ ν δοκεῖς καὶ σαυτῶ κακόνους εἶναι. ως δ' ἀν μάθης οτι υδ' ἀν μεις δικαίως Πουτε βασιλεῖ ου ἐμοὶ ἀπιστοίητε, ἀντάκουσον. εἰ γὰρ μας ἐβουλόμεθα- λε γαι, πότερά IM 0κου-

99쪽

LI B. II. P. V. 61μεν ιππίων πληθους ἀπορεῖν η πεζῶν η πλίσεως νὴ et μῆς μεν βλάπτειν κανοὶ εἴημεν αν, ἀντιπάσχειν ὁ Ουδεὶς κίνδυνος ἀλλα χωρίων πιτηδείων μῖν 18

τοσ0fτοι δ' εἰσὶ ποταμ0 ε ών ξεστιν μιν ταμιεύεσθαι ὁπόσοις αν ἡμῶν βουλώμεθα μάχεσθαι εἰσὶ δ αυτῶν Ους οὐδ α παντάπασι διαβαίητε, ει μηημεῖς μῆ διαπ0ρεs0ιμεν. εἰ δ' εν ῆσι τούτοις 19

ἡττώμεθα, αλλὰ o γε τοι πυρ κρεῖττον του καρπOs ἔστιν ' ον μεις δυναίμεθ αν κατακαύσαντες λιμὸν

sμῖν ἀντιτάξαι , ω υμεῖς οὐδ' ει πάνυ ἀγαθοὶ εἴητε

θεῶν ἀσεβης, μόνος δε πρ0 ἀνθρώπων αἰσχρός;

παντάπασι δε απορων στὶ καὶ αμηχάνων καὶ ε ἀνάγ- 21κ si ἐχομενων, και τούτων πονηρῶν, o ινες ἐθέλουσι δι' ἐπιορκίας τε πρ0 θεοὐ καὶ ἀπιστίας προ αν-

θρώπους πράττειν τι οὐχ ὁτως μεῖς, Ἀλέαρχε, qἴτε λόγιστ0ι ἴτε λίθιοί ἐσμεν ἀλλα τί δη μῆς 22εξόν απολέσαι os επὶ τ0ῆτ ηλθομεν εὐίσθι ὁτι ἐμὸς ἔρως τ0sτ0υ αιτι0 τ τας Ελλησιν με πιστὸν γενέσθαι, καὶ ω Kfρ0ς ἀνέβη ξενικω δια μισθοδ0σίας πιστεύων τούτω με καταβῆναι δι ευεργεσίας ἰσχυρόν. σα δ' ἐμ0 χρησιμοι μεῖς ἐστε τὰ μεν καὶ οὐ 23εiπας, το δε μέγιστον ἐγ-oιδα την με γαρ ἐπιτ si κεφαλρ τιάραν βασιλεῖ μόνω ἐξεστιν ρθqν ἔχειν,

100쪽

62 LI B. I. C A P. V. την δ' ἐπὶ τ καρδία ἴσως αν μῶν παρόντων καὶετερος εὐπετῶς χοι.

καὶ εἶπεν, Ουκοsν, φη, οῖτινες τοιουτων μιν εις

φιλίαν παρχόντων πειρῶνται διαβάλλοντες ποιῆσαι 25 πολεμιους ημῆς αξιοι εἰσι τα ἔσχατα παθεῖν Καὶ γὼ μεν γε, εφ ό ισσαφέρνης, ει βοέλεσθέ μοι οῖ τε στρατηγοι καὶ οἱ λοχαγ0 ἐλθεῖν εν ω ἐμφανεῖ, λέξωτ0υς προς με λέγ0ντας σὐ ἐμοὶ ἐπιβουλεύεις καὶ

re τη σὐν ἐμοὶ στρατιῆ. γὼ δέ, ἔφη ὁ Κλέαρχος, αξω

πάντας, καὶ σοὶ αὐδηλώσω ὁθεν ἐγώ περὶ σου ακούω. 27 ἐκ τούτων δη των λόγων ό ισσαφέρνης φιλοφρ0-

νούμενος τότε μεν μένειν τε αυτὰν ἐκέλευσε καὶ σύνδειπνον ἐποιήσατο. τη δε υστεραι ὁ Κλέαρχος ἐλθὼν ἐπὶ το στρατόπεδον δῆλός τ ην πάνυ φιλικῶς ίόμενος διακεῖσθαι τω ισσαφέρνει και α ἔλεγεν ἐκεινος ἀπήγγελλεν, ἔφη τε χρῆναι ἰέναι παρὰ Tισσαφέρνην Ους ἐκέλευσε, και o αν ἐλεγχθῶοι διαβάλλοντες των Ἐλληνων, - προδότας αὐτοῖς καὶ κακόνους τοῖς 2Α Ελλησιν οντας τιμωρηθῆναι. πώπτευε δε εἶναι τον διαβάλλοντα Μένωνα, εἰδὼς αὐτὰ και συγγεγενημένον ισσαφέρνει με υριαίου καὶ στασιάζοντα αυτ καὶ ἐπιβ0υλεύοντα, πως το στράτευμα ἄπαν 29 πρ0 ἐαυτὰν λαβών φίλος η ισσαφέρνει. ἐβούλετο δε καὶ ὁ Κλέαρχος ἄπαν το στράτευμα προ εαυτὸν εχειν την γνώμην καὶ τους παραλυπ0sντας εκποδὼν εἶναι. των δε στρατιωτῶν ἀντέλεγόν τινες αυτ μη ἰέναι, πάντας τους λοχαγοὐς καὶ στρατηγοῖς μηδε30 πιστεύειν ισσαφέρνει. ὁ δὲ Κλέαρχος ἰσχυρῶς κατέτεινεν εστ διεπράξατο πέντε μεν στρατηγοὐς ἰέναι,